İçeriğe atla

Accademia della Crusca

Accademia della Crusca

İtalyan dilinin coğrafi dağılımı.
Harita
KısaltmaLa Crusca
Sloganİtalyanca: Il più bel fior ne coglie
(She gathers its fairest flower)
Kuruluş1583 (1583)
MerkezFloransa, Italy
Resmî dillerItalian
PresidentClaudio Marazzini
Resmî siteaccademiadellacrusca.it

Accademia della Crusca; Genellikle La Crusca olarak kısaltılanİtalyan filoloji ve dilbilimi akademisyenlerinden oluşan Floransa merkezli bir topluluktur. İtalyan dilinin en önemli araştırma kurumlarından biridir [1] ve aynı zamanda dünyanın en eski dil akademisidir.

La Crusca, 1583'te Floransa'da kuruldu ve o zamandan beri İtalyan dilinin saflığını koruma çalışmalarıyla bilinmektedir.[2] Crusca İtalyancada "kepek" anlamına gelen, çalışmasının elek ile elemeye benzer olduğu metaforunu benimser ve amblemi de bozuk kelimeleri ve yapıları temsili olarak süzmek için elek şeklini kullanır. Akademinin sloganı, İtalyan şair Francesco Petrarca'nın ünlü bir dizesi olan "Il più bel fior ne coglie"dir ('O en güzel çiçeği toplar'). 1612'de La Crusca, Fransızca, İspanyolca, Almanca ve İngilizce dillerinde benzer çalışmalar için model teşkil eden Vocabolario degli Accademici della Crusca adlı sözlüğünün ilk baskısını [3] yayınladı.[1]

Akademi, Avrupa Ulusal Dilbilim Enstitüleri Federasyonu üyesidir.[4]

Tarih

Kurucular başlangıçta brigata dei Crusconi olarak adlandırılıyordu. şairlerden, edebiyatçılardan ve hukukçulardan oluşan bir çevre oluşturmuştur. Üyeler genellikle keyifli ve şenlikli durumlarda cruscate -(başlangıcı ve sonu olmayan, neşeli ve oyunbaz bir üslupla söylevler) okuyorlardı.

Accademia della Crusca'nın kurucuları geleneksel olarak Giovanni Battista Deti ('Sollo'), Antonio Francesco Grazzini ('Lasca'), Bernardo Canigiani ('Gramolato'), Bernardo Zanchini ('Macerato'), Bastiano de' Rossi ( 'Inferigno'); onlara Ekim 1582'de Lionardo Salviati [5] ('Infarinato') (1540-1589) katıldı. Onun liderliğinde, 1583'ün başında, Accademia yeni bir biçim aldı ve kendisini Trecento'nun yazarlarını örnek alan Floransa halk dilinin güzelliğini göstermeye ve korumaya yöneltti.[6]

Üyeler

  • Nicoletta Maraschio (fahri), onursal başkan, Floransa
  • Lorenzo Renzi (emekli), Padua
  • Luca Serianni (fahri), Roma
  • Martin Maiden, Oxford

Kaynakça

  1. ^ a b "The Accademia". 16 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ağustos 2015. 
  2. ^ "The reopening of the Accademia (1811) and the fifth edition of the Vocabolario (1863–1923)". 1 Mart 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ağustos 2015. 
  3. ^ "The first edition of the Vocabolario (1612)". 1 Mart 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ağustos 2015. 
  4. ^ "Partner List". 26 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ağustos 2015. 
  5. ^ "Infarinato". 29 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ağustos 2015. 
  6. ^ "Origins and foundation". 16 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ağustos 2015. 

Ayrıca bakınız

  • (İtalyanca) Yates, Frances A. "The Italian Academies", in: Collected Essays; vol. II: Renaissance and Reform; the Italian Contribution, London, Routledge & Kegan Paul, 1983 0-7100-9530-9
  • (İngilizce) Wiesner-Hanks, Merry E. Early Modern Europe, 1450–1789. Cambridge: Cambridge University Press, 2006 0-521-80894-4

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<i>Davut</i> (Michelangelo)

Davut, 1501 ile 1504 yılları arasında Michelangelo tarafından yapılan, İtalyan Rönesans mimar sanatının mermerden bir şaheseridir. Davut, 5,17 metre yüksekliğiyle Yüksek Rönesans döneminde yapılan ilk devasa mermer heykeldir ve klasik antik çağdan bu yana 16. yüzyıl ve sonrası için bir emsal teşkil etmektedir. Davut, başlangıçta Floransa Katedrali'nin doğu ucunun çatı hattı boyunca konumlandırılmak üzere on iki peygamberden oluşan bir dizi heykelden biri olarak sipariş edildi, ancak bunun yerine Floransa'daki sivil yönetimin merkezi olan Palazzo della Signoria'nın önündeki halka açık meydana yerleştirildi ve burada 8 Eylül 1504'te açıldı. Heykel, 1873 yılında Floransa'daki Galleria dell'Accademia'ya taşındı ve 1910 yılında heykelin bir kopyası meydandaki orijinal yerine yerleştirildi.

<span class="mw-page-title-main">İtalyanlar</span> İtalyaya özgü etnik grup

İtalyanlar, anayurtları İtalya ve çevre bölgelerde yaşayan bir Romen halkıdır. İtalyanların çoğu İtalyanca veya lehçelerini konuşur, ancak İtalyancadan ayrı yaklaşık 30 adet bölgesel dil de İtalyanlarca konuşulmaktadır. Bu diller bazen yanlış bir biçimde "İtalyanca lehçeleri" olarak adlandırılır.

<span class="mw-page-title-main">Floransa</span> Floransa iline bağlı komün (Toskana, İtalya)

Floransa, İtalya'da, San Marino'nun batısında bulunan bir şehirdir. Kuzey İtalya'daki Toskana Bölgesi'nin başkentidir ve kendi ismini taşıyan ilin merkezidir. Kısa bir dönem, İtalya Krallığı'na da başkentlik yapmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Uffizi</span>

Uffizi Galerisi, Floransa'da tarihi şehir merkezinde bulunan ünlü bir sanat müzesi. İtalya'nın en önemli ve en çok ziyaret edilen müzelerinden biri olmanın yanı sıra dünyanın en büyük ve en ünlü müzelerinden biridir. Özellikle İtalyan Rönesansı dönemine ait paha biçilmez eserlere sahiptir.

<span class="mw-page-title-main">İtalya'nın birleşmesi</span> 1848-1871 İtalyan devletlerinin birleşmesi

İtalya'nın birleşmesi, 19. yüzyılda İtalya yarımadasında bulunan birçok devleti toplayıp, tek bir devlet olan İtalya Krallığı'na dönüştürmeye çalışan politik ve sosyal harekettir. Bu dönemin başlangıcı ve sonu için kesin tarihler üzerinde bir uzlaşma olmamasına rağmen, birçok bilim adamına göre süreç 1815'te Viyana Kongresi'yle ve Napolyon'un hükümdarlığının son bulmasıyla başladı ve 1871'de Roma'nın İtalya Krallığı'nın başkenti olmasıyla son buldu. Bazı terre irredente'ler sürecin İtalya Krallığı'nın I. Dünya Savaşı sonrası Saint-Germain Antlaşması'nın imzalanmasıyla sona erdiğine inanır. Bazı milliyetçilere göre birleşmenin sonlanması 3 Kasım 1918'de Villa Giusti Ateşkesi olduğunu söyler.

<span class="mw-page-title-main">Accademia (Venedik)</span>

Accademia Sanat Galerisi Kuzey İtalya, Venedik'te 19. yüzyıl öncesi resim ve heykel güzel sanat eserlerini sergileyen müze galerisidir. Büyük Kanal'ın güney kıyısında konumlanır. İsmini kanal üzerindeki üç köprüden birine Accademia Köprüsü olarak verir ve kanalda çalışan deniz taksilerinin yanaşma iskelesidir.

<span class="mw-page-title-main">Santa Croce Bazilikası (Floransa)</span> Floransada bazilika

Santa Croce Bazilikası, İtalya, Floransa'da Franciskan mezhebinin en önemli kilisesi olup, Roma Katoliik Kilisesi'nin küçük bir basilikasıdır. Santa Croce Meydanı'nda konumlanır ve Duomo'nin yaklaşık 800 metre güneyindedir. Yapı yeri şehir surlarının dışında ve bataklık bir topraktı. Michelangelo, Galileo, Machiavelli, Foscolo, Gentile, Rossini ve Marconi gibi bazı en meşhur İtalyanların mezar yeridir. Bu nedenle ayrıca Temple of the Italian Glories olarak da bilinir.

<span class="mw-page-title-main">Lorenzo di Piero de' Medici</span> İtalyan asilzadesi (1492-1519)

Lorenzo di Piero de' Medici, Urbino Dükü, 1513-19 arasında Floransa yöneticisi. Machiavelli Il Principe adlı ünlü yapıtında ona seslenmiş ve bütün ülkeyi silahlandırıp yabancı işgalcileri kovarak İtalya'da birliği sağlamasını öğütlemiştir.

Filippino Lippi(d. 1457, Prato - ö. 20 Nisan 1504, Floransa), Babası tanınmış ressam Fra' Lippo Lippi'dir. 15. yüzyıl Quattrocento Yṻksek Ronesans okulundan, İtalyan ressam.

<span class="mw-page-title-main">Guido Zappa</span> İtalyan matematikçi (1915-2015)

Guido Zappa İtalyan bir matematikçi ve tanınmış bir grup teorisyeniydi: diğer ana araştırma alanları geometri ve ayrıca matematik tarihiydi. Zappa, özellikle Francesco Severi'nin fikirlerini güçlü bir şekilde etkileyen bazı cebirsel eğri örnekleriyle tanınıyordu.

Dil planlaması, bir topluluğun dillerini veya dil çeşitliliğinin işlevini, yapısını veya edinimini etkilemek için yapılan bilinçli bir çabadır. Genellikle hükûmet planlamayla ilişkilendirilir, ancak aynı zamanda sivil toplum kuruluşları tarafından da düzenlenmektedir.

1400-1499 dönemindeki İtalya'nın kültürel ve sanatsal olaylarına toplu olarak Quattrocento denir. İtalyan'ların 1400 yılını tanımlamak için kullandıkları 400 kelimesinin İtalyanca anlamı olan ''millequattrocento'' kelimesinden gelir. Quattrocento, Geç Orta çağ'ın, erken Rönesans'ın ve genellikle 1495 ile 1500 arasında başladığı iddia edilen Yüksek Rönesans'ın sanatsal stillerini kapsar.

<span class="mw-page-title-main">Francesco Rosi</span> İtalyan film yönetmeni

Francesco Rosi, İtalyan film yönetmeni. Bireysel ve toplumsal sorunlara birlikte eğildiği filmleriyle uluslararası alanda tanınmıştır. Il caso Mattei filmiyle 1972 Cannes Film Festivali'nde Altın Palmiye kazandı.

<span class="mw-page-title-main">Leonida Tonelli</span> İtalyan matematikçi (1885-1946)

Leonida Tonelli, Fubini teoreminin bir varyasyonu olan Tonelli teoremini oluşturmak ve varyasyonlar hesabında doğrudan yöntem için ortak bir araç olarak yarı süreklilik yöntemlerini tanıtmakla tanınan İtalyan bir matematikçidir.

<span class="mw-page-title-main">Tullio Levi-Civita</span> İtalyan matematikçi ve fizikçi (1873–1941)

Tullio Levi-Civita, ForMemRS, İtalyanca telaffuz: [ˈtulljo ˈlɛːvi ˈtʃiːvita]; 29 Mart 1873 - 29 Aralık 1941), mutlak diferansiyel hesap üzerine çalışmaları ve görelilik teorisine uygulamaları ile ünlü, ancak diğer alanlarda da önemli katkılarda bulunan İtalyan bir matematikçidir. Tensör hesabının mucidi Gregorio Ricci-Curbastro'nun öğrencisi idi. Çalışmaları hem saf hem de uygulamalı matematik, gök mekaniği, analitik mekanik ve hidrodinamik konularında temel makaleler içeriyordu.

<span class="mw-page-title-main">Guido Fubini</span> İtalyan matematikçi (1879-1943)

Guido Fubini, Fubini teoremi ve Fubini–Study ölçüsü ile tanınan İtalyan matematikçidir.

Ulusal Santa Cecilia Akademisi, 1585 yılında V. Sixtus tarafından çıkarılan Ratione congruit adlı kararname ile kurulan dünyanın en eski müzik kurumlarından biridir. 2005 yılından bu yana, genel merkezi Renzo Piano tarafından tasarlanan ve Roma'da bulunan Parco della Musica'da bulunmaktadır.

Agliata, İtalyan mutfağında ızgara veya haşlanmış et, balık ve sebzeleri tatlandırmak ve bunlara eşlik etmek için kullanılan tuzlu ve keskin bir sarımsak sosu ve çeşnidir. İlk olarak Antik Roma'da yapıldığı iddia edilmektedir ve Ligurya mutfağının bir parçası olarak hala yapılmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Fransız Akademisi</span>

Fransız Akademisi, Fransızca ile ilgili konularda Fransa'nın asli kurumu niteliğindedir. Akademi, resmî olarak 1635 yılında Kral XIII. Louis'in başbakanı Kardinal Richelieu tarafından kurulmuştur. 1793 yılında Fransız Devrimi sırasında kapatılan kurum, 1803 yılında Napoleon Bonaparte tarafından Institut de France'ın bünyesinde yeniden kurulmuştur. Enstitünün beş akademisinden en eskisidir.

<span class="mw-page-title-main">Enrico Pollastrini</span>

Enrico Pollastrini İtalyan tarih ressamı ve sanat okulu müdürüydü.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.