Abhijit Banerjee
Abhijit Vinayak Banerjee (okunuşu [obʱidʒit bɛnardʒi]; doğum 21 Şubat 1961) Hindistan doğumlu Amerikalı bir ekonomisttir ve şu anda Massachusetts Teknoloji Enstitüsü'nde (MIT) Ford Foundation Uluslararası Ekonomi Profesörü olarak görev yapmaktadır. MIT merkezli küresel bir araştırma merkezi olan Abdul Latif Jameel Yoksulluk Eylem Laboratuvarı'nın (J-PAL) kurucu ortağı ve eş direktörüdür; bu merkez, yoksullukla mücadele stratejilerini bilgilendirmek için bilimsel kanıtların kullanılmasını teşvik etmektedir. 2019 yılında Abhijit Banerjee, Esther Duflo ve Michael Kremer ile birlikte "küresel yoksulluğun hafifletilmesine yönelik deneysel yaklaşımları" nedeniyle Nobel Ekonomi Bilimleri Anma Ödülü'nü paylaşmıştır. Abhijit Banerjee ve Esther Duflo evlidir, Nobel Ödülü'nü ortaklaşa kazanan altıncı evli çift olmuşlardır.[1]
Akademik görevlerinin yanı sıra, Banerjee Econometric Society'nin üyesi, Ulusal Bilimler Akademisi'nin bir üyesi ve Amerikan Sanat ve Bilimler Akademisi'nin üyesidir. 1994 yılında, alanlarında devrim yaratma potansiyeline sahip erken kariyer araştırmacılarına yıllık olarak verilen Sloan Araştırma Bursu'nu almıştır. Research Papers in Economics'e göre, Abhijit Banerjee toplam araştırma çıktısına göre dünyadaki en üretken kalkınma ekonomistleri arasında yer almakta ve en çok araştırma üreten 75 araştırmacı arasında bulunmaktadır.[1]
Erken yaşamı ve eğitim
Banerjee, Mumbai'da Bengal kökenli bir ailede doğdu. Babası Dipak Banerjee, Calcutta Presidency College'da ekonomi profesörüydü ve doktora derecesini Richard Lipsey'nin danışmanlığında London School of Economics'ten aldı. Annesi Nirmala (evlilik öncesi soyadı Patankar) Banerjee ise Calcutta Sosyal Bilimler Araştırma Merkezi'nde profesördü.
Banerjee, Kolkata'da South Point School'da ortaokulu okudu ve burada "parlak" ama "çok sessiz" bir öğrenci olarak tanımlandı. Lise yıllarında edebiyat, tarih, felsefe ve matematikle ilgilendi ve lisans eğitimini matematikte sürdürmeye karar vererek Kolkata'daki Hindistan İstatistik Enstitüsü'ne girdi. Programdan bir hafta sonra ayrıldı ve ekonomi okumak için Calcutta Üniversitesi'ne bağlı Presidency College'a geçti.
Banerjee, Presidency College'da üç yıl geçirdi ve 1981 yılında Ekonomi dalında BSc (Onur) derecesi aldı. Derslerine, babası Dipak Banerjee'nin yanı sıra Mihir Rakshit de girdi. En sevdiği konu, Nabhendu Sen tarafından verilen ekonomik tarihti.
Lisans eğitimini tamamladıktan sonra, Banerjee Jawaharlal Nehru Üniversitesi'nde (JNU) Ekonomi alanında yüksek lisans yaptı ve burayı Delhi School of Economics'e tercih etti çünkü JNU'nun politik yaşamı onu cezbetmişti ve ABD'deki doktora programlarına geçiş yolu olarak görülen Delhi School of Economics'e gitmek istemiyordu. Öğretmenleri arasında Anjan Mukherjee ve ekonomik düşünce tarihi üzerine ders veren Krishna Bharadwaj vardı. JNU'da okurken, öğrencilerin üniversitenin o zamanki rektörünü protesto etmesi üzerine tutuklandı, hapsedildi ve Tihar Hapishanesi'nde dövüldü. 1983 yılında diplomasını tamamladı ve ailesi ve öğretmenleri tarafından ekonomi alanında doktora programlarına başvurması için teşvik edildi.
Banerjee, Harvard, Stanford ve California Üniversitesi, Berkeley'e başvurdu ve Jawaharlal Nehru Üniversitesi'nden daha önce hiçbir öğrencinin kabul edilmediği Harvard'a katıldı. Harvard'daki sınıf arkadaşları arasında Tyler Cowen, Alan Krueger, Steven Kaplan ve Nouriel Roubini vardı. Andreu Mas-Colell, Lawrence Summers, Kala Krishna, Oliver Hart ve Susan Collins ile dersler aldı ve kısa bir süreliğine Jeffrey Sachs'a araştırma asistanlığı yaptı. Eric Maskin'in danışmanlığında yürüttüğü doktora tezi, ağırlıklı olarak teorikti ve bilgi ekonomisini inceledi.[1]
Akademik kariyer
Banerjee, şu anda Massachusetts Teknoloji Enstitüsü'nde (MIT) Ford Foundation Uluslararası Ekonomi Profesörü olarak görev yapmaktadır; daha önce Harvard Üniversitesi ve Princeton Üniversitesi'nde ders vermiştir. Ayrıca Guggenheim Fellow ve Alfred P. Sloan Fellow olarak da görev yapmıştır.
Çalışmaları kalkınma ekonomisi üzerine odaklanmaktadır. Esther Duflo ile birlikte, ekonomide nedensel ilişkileri keşfetmek için önemli bir yöntem olarak saha deneylerini tartışmıştır. 2004 yılında Amerikan Sanat ve Bilimler Akademisi'ne üye olarak seçilmiştir. 2009 yılında sosyal bilimler (ekonomi) kategorisinde Infosys Ödülü'nü almıştır. 2018 yılında Infosys Ödülü'nün Sosyal Bilimler jürisinde görev yapmıştır. 2012 yılında, Poor Economics adlı kitaplarıyla, yazar ortağı Esther Duflo ile birlikte Gerald Loeb Ödülü İş Kitabı kategorisinde Onur Mansiyonu'nu paylaşmıştır.
2013 yılında, Birleşmiş Milletler Genel Sekreteri Ban Ki-moon tarafından 2015 sonrası için Milenyum Kalkınma Hedeflerini güncellemekle görevli bir uzmanlar paneline atanmıştır.
2014 yılında, Kiel Dünya Ekonomisi Enstitüsü'nden Bernhard-Harms Ödülü'nü almıştır.
2019 yılında, Hindistan İhracat-İthalat Bankası'nın 34. Mezuniyet Günü Yıllık Konferansı'nda Sosyal Politikanın Yeniden Tasarımı üzerine bir konuşma yapmıştır.
2019 yılında, küresel yoksulluğun hafifletilmesine yönelik deneysel yaklaşımları nedeniyle Esther Duflo ve Michael Kremer ile birlikte Nobel Ekonomi Ödülü'ne layık görülmüştür.[1]
Hindistan'daki Araştırma ve Çalışmaları
Banerjee ve çalışma arkadaşları, insanların yaşamlarını iyileştirmeye yönelik eylemlerin (örneğin, hükûmet programları) etkinliğini ölçmeye çalışmaktadır. Bunun için, tıpta klinik deneylere benzer şekilde rastgele kontrollü deneyler kullanmaktadırlar. Örneğin, Hindistan'da çocuk felci aşısı ücretsiz olarak sunulmasına rağmen, birçok anne çocuklarını aşı kampanyalarına getirmemekteydi. Banerjee ve MIT'den Prof. Esther Duflo, Rajasthan'da annelere çocuklarını aşılatmaları karşılığında bir torba bakliyat verdikleri bir deney yaptılar. Kısa sürede bölgedeki aşılama oranı arttı. Başka bir deneyde ise, özel ihtiyaçları olan öğrencilere yardımcı olmak için öğretmen yardımcıları sağlanan okullarda öğrenme sonuçlarının iyileştiğini buldular.
Banerjee, ekonomistler Esther Duflo ve Sendhil Mullainathan ile birlikte Abdul Latif Jameel Yoksulluk Eylem Laboratuvarı'nın kurucu ortağıdır. Hindistan'da, 2010 yılında kurulan bir bilim ve teknoloji üniversitesi olan Plaksha Üniversitesi'nin akademik danışma kurulunda görev yapmaktadır.[1]
Kitapları
- "Poor Economics: A Radical Rethinking of the Way to Fight Global Poverty" - Esther Duflo ile birlikte
- "Good Economics for Hard Times: Better Answers to Our Biggest Problems" - Esther Duflo ile birlikte
- "Understanding Poverty" - Roland Bénabou ve Dilip Mookherjee ile birlikte (Editörler: Abhijit Vinayak Banerjee, Roland Bénabou ve Dilip Mookherjee)
Ayrıca Bakınız
Esther Duflo
Massachusetts Teknoloji Enstitüsü
Kaynakça
- ^ a b c d e "Abhijit Banerjee Biyografi". 3 Şubat 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi.
