İçeriğe atla

Abdullah bin Selam Camii

Koordinatlar: 35°42′00″K 0°39′01″B / 35.70000°K 0.65028°B / 35.70000; -0.65028
Abdullah bin Selam Camii
مسجد عبدالله بن سلام
Abdullah bin Selam Camii
Harita
Temel bilgiler
KonumVahran, Cezayir
Koordinatlar35°42′00″K 0°39′01″B / 35.70000°K 0.65028°B / 35.70000; -0.65028
İnançSünni İslam
MezhepMâlikîlik
Açılış1918
Durum1975'te Cami'ye çevrildi.
Mimari
Mimari biçimMagribî
İnşaat başlangıcı1880

Abdullah bin Selam Camii veya eski adıyla Vahran Büyük Sinagogu (FransızcaGrande synagogue d'Oran, Arapçaمعبد وهران العظيم), Cezayir'in Oran şehrinde 1880'de inşa edilmeye başlanıp Simon Kanoui tarafından takdis edilmiş olup resmi açılış töreni 1918'de gerçekleşmiştir.[1] İsrailoğulları Tapınağı olarak da bilinen bu sinagog eski adı Joffre Bulvarı olan Maata Mohamed El Habib Bulvarında yer alır. Cami'ye çevrildikten sonra Abdullah Ben Salem adını almıştır. Kuzey Afrika'daki en büyük ve gösterişli sinagoglardan biriydi. Cezayir Bağımsızlığını kazandıktan sonra sinagoga el konulup camiye çevrildi.[2] Bu sinagog, Cezayir hükûmetince el konulup camiye çevrilen en az on yedi sinagogdan biridir.[3]

Bağımsızlığını kazanan Cezayir 1963'te Cezayir Vatandaşlık Yasası'nı yürürlüğe soktu. Bu yasaya göre sadece babası ve baba tarafından büyükbabası Müslüman olanlar vatandaş olabilecekti. Böylece Yahudiler bölgedeki Hristiyanlarla birlikte sürüldüler. Fransa'nın Cezayir işgali sona erip Fransız ve Yahudi kökenli Cezayirlilere vatandaşlık hakkı verilince bu kişilerden birçoğu Fransa'ya göç etti.[4]

İmar

Bir İngiliz seyyahın 1887'de yaptığı tanımlamaya göre bu sinagog "yeni ve empoze etmeyen" bir yapıydı.[5]

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ http://80.244.168.89/Communities/Archive/Oran.aspAlso []
  2. ^ "Arşivlenmiş kopya". 13 Şubat 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Temmuz 2010. 
  3. ^ Jewish Property Claims Against Arab Countries, Michael R. Fischbach, Columbia University Press, 2008, p. 155
  4. ^ Algerian Nationality Code, Law no. 63-69 of Mar. 27, 1963, section 34
  5. ^ Handbook for travellers in Algeria and Tunis, Algiers, Oran, Constantine, Carthage, etc., Robert Lambert Playfair. pub. J. Murray, 1887, p. 184.

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Cezayir</span> Kuzey Afrikada bulunan bir ülke

Cezayir, resmî adıyla Cezayir Demokratik Halk Cumhuriyeti, Kuzey Afrika'da bir ülkedir. 2,381,741 kilometre karelik yüzölçümü ile Afrika'nın yüzölçümü olarak en büyük ülkesi olan Cezayir, dünyanın onuncu, Arap Dünyası ve Afrika Birliği içerisinde ise en büyük ülkedir. Aynı zamanda, 44 milyonluk nüfusuyla da Afrika'nın en kalabalık sekizinci ülkesidir.

<span class="mw-page-title-main">Ortaköy, Beşiktaş</span> Beşiktaş, İstanbul, Türkiyede mahalle

Ortaköy, Boğaziçi'nin Avrupa yakasında, Beşiktaş ilçesine bağlı mahalle ve semt. Ortaköy ve Mecidiye mahallelerinden oluşan Ortaköy semti, sahile açılan vadi boyunca yamaçlara kurulmuş bir yerleşmedir. Kuruçeşme, Ulus, Levazım, Balmumcu ve Yıldız mahalleriyle çevrili olan semtin kuzey sınırı Defterdarburnu'dur. Ortaköy Camii semtin sembolüdür.

<span class="mw-page-title-main">Charles de Gaulle</span> 18. Fransa cumhurbaşkanı

Charles André Joseph Marie de Gaulle, Fransız asker ve siyasetçi.

<span class="mw-page-title-main">Pied-noir</span>

Pied-noir, günümüzdeki üç Kuzey Afrika ülkesinin Fransız sömürgesi oldukları dönemde özellikle sahil şeridinde yerleşmiş bulunan Avrupa kökenli nüfusa ve bu nüfusun günümüzdeki uzantılarına verilen isimdir. Bu Avrupalı nüfus başta Fransızlardan, ancak önemli miktarlarda da, zamanla Fransızlaşan İspanyollardan ve İtalyanlardan oluşmaktaydı. Kültürel geçişimler ve idari reformlar sürecinde Kuzey Afrika Yahudileri de, aşamalı olarak, pied-noir toplumuna dahil olmuşlar veya dahil sayılmışlardır. Fransa idaresi Cezayir'de, örneğin Osmanlı Devleti'nin aksine, 1960'lara kadar gerçek bir apartheid rejimi tesis etmiş bulunduğundan Kuzey Afrika Araplarının oluşturduğu çoğunluk hiçbir zaman piednoir kabul edilmemiş, ayrı yaşamışlardır.

<span class="mw-page-title-main">Enrico Macias</span> Fransız şarkıcı

Enrico Macias, Fransız şarkıcı. Cezayirli Yahudi kökenlidir. Cezayir'in Konstantin kentinde doğmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Karaköy</span> Beyoğlu, İstanbulda bir semt

Karaköy, İstanbul ilinin Beyoğlu ilçesine bağlı semt. Bankaları ve iş hanlarıyla ünlü en eski ticaret merkezlerinden biridir. Eski Galata semtinin modern adıdır. Tarih boyunca bir liman ve ticaret merkezi olma özelliğiyle ön plana çıkmıştır. Boğaziçi'nin Avrupa tarafında Haliç'in ağzında yer alır. Karaköy, şehrin çok tarihsel bölgelerinden ve en eskilerinden biridir. 19. yüzyılın son çeyreğinde Osmanlı Devleti'nin finans merkezi haline gelmişti. Bugün ise, önemli bir ticaret ve ulaşım merkezidir.

<span class="mw-page-title-main">Ahmed bin Bella</span>

Muhammed Ahmed Bin Bella, 1963 ve 1965 yılları arası Cezayir'in ilk devlet başkanı olan Cezayirli sosyalist asker ve devrimcidir.

<span class="mw-page-title-main">Cezayir (şehir)</span> Cezayirin başkenti

Cezayir, Cezayir'in başkenti ve en büyük şehridir.

<span class="mw-page-title-main">Cerbe</span> Tunus adası

Cerbe, Tunus'ta Gabes Körfezi içinde ada. 514 kilometrekarelik yüzölçümü ile Kuzey Afrika'nın en büyük adası.

<span class="mw-page-title-main">Kazablanka</span> Fasın en büyük şehri

Kazablanka, Fas'ın batısında, Atlas Okyanusu kıyısında yer alan liman kenti. Aynı zamanda Fas'ın en büyük şehridir. Nüfusu 3.800.000'dir. (2006)

<span class="mw-page-title-main">Huari Bumedyen</span>

Huvvari Bumedyen, d. 23 Ağustos 1932, Clauzel, Kalime Vilayeti, Cezayir - ö. 27 Aralık 1978, Cezayir, Cezayir), Cezayirli subay ve devlet adamı. Cezayir'de Ahmed Bin Bella'ya karşı yaptığı askerî darbeyle iktidarı ele geçirerek, 19 Haziran 1965 tarihinden ölümüne kadar Cezayir Devlet Başkanlığında kalmıştır. Ölümünden önceki yıllarda Üçüncü Dünya ülkelerinin bayraktarlarından biri olarak, özellikle uluslararası yeni bir ekonomik düzenin kurulması gerektiğini savundu.

Yahudilerin Arap topraklarından toplu göçü 20. yüzyılda, başta Sefarad ve Mizrahiler olmak üzere, Yahudilerin Arap ve Müslüman ülkelerden kovulması veya toplu olarak ayrılmasına atıfta bulunmaktadır. Göç, 19. yüzyılın sonlarında başlamışsa da özellikle 1948 Arap-İsrail Savaşı'nın ardından ivme kazanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Cezayir'deki Yahudilerin tarihi</span>

Yahudiler ve Yahudiliğin Cezayir'de uzun bir geçmişi vardır fakat 20.yy'ın sonlarına doğru gelişen politik gerginlik sebebiyle ülkedeki Yahudi nüfusu tükenmiştir.

Singapur'a yerleşen ilk Yahudiler, Stamford Raffles 1819'da Singapur'u bir ticaret limanına dönüştürdükten sonra Hindistan'dan gelen Bağdadi Yahudilerdir.

<span class="mw-page-title-main">Türkischer Tempel</span> Viyanada bir yapı,Avusturya

Türkischer Tempel, Viyana'da bir sinagogdu. Özellikle Türkiye'den göç etmiş Sefarad Yahudileri için kurulmuş olan sinagog ve kubbesi Yahudi mimar stiliyle Hugo von Wiedenfeld tarafından 1885-1887 arasında inşa edilmiştir. Bina 1938'de Kristal Gece olaylarıyla harabeye çevrildi.

<span class="mw-page-title-main">Tunus'taki Yahudilerin tarihi</span>

Tunus'taki Yahudilerin tarihi Roma dönemine kadar dayanır. 1948'de önce Tunus'taki Yahudi nüfusu 110.000'lere kadar ulaştı. 1950'lerde nüfusun yarısı İsrail'e diğer yarısı Fransa'ya göç etti. 2011 itibarıyla Tunus şehrinde 700 ve Cerbe Adası'nda 1000 Yahudi yaşamaktadır.

Suriye'deki Yahudileri, ilk çağlardan beri Suriye'de yaşayan Yahudiler ile 1492'de İspanya'dan kovulan Sefaradlar oluşturur. Halep, Şam ve Kamışlı'da asırlar boyunca büyük Yahudi cemaatleri var olmuştur. 20. yüzyılın başlarında Suriye Yahudilerinin büyük bir yüzdesi ABD, Orta ve Güney Amerika ve İsrail'e göç etti. Bugün Suriye'de çok az Yahudi yaşamaktadır. Suriye Yahudilerinin oluşturduğu en büyük cemaat 75.000 kişilik nüfusuyla Brooklyn, New York'tadır.

<span class="mw-page-title-main">Muğdat Camii</span> Mersindeki 20. yüzyıl yapımı camii

Muğdat Camisi Mersin'in en büyük camisidir. Cami adını sahabelerden Mikdâd bin Amr 'dan alır.

<span class="mw-page-title-main">Fransız Kuzey Afrikası</span>

Fransız Kuzey Afrikası, Kuzeybatı Afrika'da (Mağrip) Fransa'nın yönetiminde kalan bölgelere verilen addı. Fransız Cezayiri, Fas ve Tunus'u kapsıyordu. Kendi başlarına Fransız kolonileri ve idari birimlerin federasyonları olarak var olan Fransız Batı Afrikası ve Fransız Ekvator Afrikası'nın aksine, Fransız Kuzey Afrikası hiçbir zaman ayrı olarak yönetilen üç bölgeye atıfta bulunmak için bir kolaylık teriminden başka bir şey değildi.

<span class="mw-page-title-main">Bin Faris Camii</span>

Bin Faris Camii veya eskiden Cezayir Büyük Sinagogu, Cezayir'in başkenti Cezayir'de bulunan bir camidir. Cami, ilk olarak 15. yüzyılda cami olarak inşa edilmiş olup Fransız döneminde sinagoga çevrildi. Cezayir'in bağımsızlığından sonra yeniden camiye çevrildi.