Abdullah bin Üvey bin Selül

Abdullah bin Übey bin Selül (Arapça: عبد الله بن أبي ابن سلول), Medine'deki Hazreç kabilesinin reisiydi. İslam peygamberi Muhammed'in gelişiyle birlikte İbn Ubeyy görünüşte Müslüman oldu, ancak Müslüman geleneği onun ölümüne kadar İslam'a münafık olduğunu belirtir. Muhammed'le tekrarlanan çatışmalardan dolayı İslami gelenek onu Münafık (ikiyüzlü) ve "Münafikun lideri" olarak etiketlemiştir.^[1]

Soyu ve erken yaşamı

Abdullah, Hazreç kabilesinden Übey bin Selül ve Uzza bint Ka'b'ın oğluydu. Selül babasının annesinin adıdır. İbn Übey, o zamanlar şehrin diğer büyük Arap kabilesi olan Evs ile çatışma halinde olan Hazreç'in şeflerinden biriydi. Ficar Savaşı sırasında İbn Übey, savaşın ilk gününde Hazreç kabilesinin bir kısmına liderlik etmiş, ancak ikinci günde ayrılmıştı. Ayrıca Yahudi rehinelerin infazı konusunda başka bir liderle yaşadığı tartışma nedeniyle Buas Savaşı'na katılmadı. Çatışma sırasında bir anda, Kaynuka kabilesindeki Yahudi müttefikleri tarafından hayatı kurtarılmıştı.^[2]

İbn Übey "kardeş kavgasını sona erdirmek için her türlü çabayı gösterdi" ve her ikisi de İbn Übey'in liderliğini tanıyan iki grup arasında kısmi bir uzlaşma sağladı.^[3]

İslam öncesi Medine toplumunda yüksek bir statüye sahipti ve destekçileri onun “emir” olmasını hedefliyordu. Ancak Muhammed'in 622'de gelişi nedeniyle bu amaç gerçekleşmedi.^[4] Kabile çatışması tamamen çözülmediği için bazı vatandaşlar başka bir hakeme yöneldi ve vaazlarıyla kendisini ünlü yapan Muhammed'i çağırdı.

Kaynakça

^ William Montgomery Watt, "`Abd Allah b. Ubayy", Encyclopaedia of Islam
^ Glubb (2002), p. 197f.
^ Glubb (2002), p. 161, 164f.
^ Maxime Rodinson, Muhammad: Prophet of Islam (2002), p. 156

İlgili Araştırma Makaleleri

Ömer bin Hattab, İslâm peygamberi Muhammed'in sahâbesi ve İslâm Devleti'nin Ebû Bekir'den sonraki ikinci halifesidir. Ehl-i Sünnet, Ömer bin Hattab'ı zaman zaman "Ömer'ul-Farûk" diye anarlar. Şiiler ise Ömer'in hâlifeliğini tanımazlar. 23 Ağustos 634 tarihinde Râşidîn Halifeliği'nin ikinci hâlifesi oldu ve bu görevi, öldürüldüğü yıl olan 644'e kadar sürdürdü.

Hendek Muharebesi veya Ahzab Gazvesi, Muhammed liderliğindeki Medine'de yerleşik Müslümanlarla, birleşik Arap ve Yahudi kabileleri arasında 1 Mart - 24 Mart 627 tarihinde meydana gelmiş muharebedir.

Zeyd bin Hârise, Muhammed'in özgür bırakılmış kölesi ve evlatlığı olan sahabedir. Kur'an'da ismi geçen tek sahabidir. (33:37).

Muhammed'in Medine ve çevresinde yaşayan Yahudi kabileleriyle irtibata geçtiği birçok yazılı kaynakta anlatılmaktadır. Bu kaynaklarda Muhammed Yahudiler için Ehl-i Kitap diye hitap ederken Müslümanlarla Yahudilerin arasında bir ittifak kurulamadığından bahsedilir.

Arap Yarımadası'ndaki Yahudi kabileler, İslam'dan önce Arap Yarımadası'nda yaşamını sürdürmüş Mizrahi Yahudi gruplarıydı. Bu kabilelerin atalarının İbrani olup olmadığı yüzde yüz belli değildir. Yahudi geleneğinde Rehabitler gibi göçebe kavimlerin antik zamanlarda Yahudiliğe geçtiğinden bahsedilir.

Hazrec, İslâmiyet’ten önce Medine şehrinde yaşayan bir Arap kabilesinin ismi.

Safiyye bint-i Huyey bin Ahtab, İslâm peygamberi Muhammed'in eşi. Asıl ismi Zeyneb'tir.

Beni Kurayza veya Beni Kureyza, 7. yüzyılda Arap Yarımadası'nın kuzeyindeki Yesrib vahasında (Medine) yaşamış bir Yahudi kabilesiydi. İslam peygamberi Muhammed'in 622'de Medine'ye hicret etmesinden sonra, Muhammed tarafından düzenlenen Medine Sözleşmesi'ne katılmışlardır. Bu sözleşmede yer alan, herhangi bir saldırı durumunda Medine'yi birlikte savunacakları maddesini Hendek Muharebesi'nde (627) ihlal ettikleri ve üstelik Müslümanlarla karşı savaştıkları gerekçesiyle Muhammed yönetimindeki Müslüman kuvvetleri tarafından erkeklerin ölüm cezasına çarptırıldığı, kadınların ve çocukların ise köleleştirildikleri iddia edilir.

Muhammed devrinde Müslümanlar ile temas kuran gayrimüslimler bu maddede listelenmiştir.

Muhammed, İslam'ı duyurmaya başlamasıyla zaman içerisinde kendisine taraftar topladı ve böylece giderek artan bir nüfuz elde etti. Diğer inançlara mensup bazı kimseler, kendilerini yanlış yolda olmakla itham eden Muhammed'e karşı koydu. Bazı şairler şiirleriyle Muhammed'i hicvederken bazıları ise şiirleriyle insanları ona karşı savaşmaya davet etti. Muhammed muhaliflerini ortadan kaldırmak amacıyla onları öldürttü.

Mahzum, Mekke'de yerleşik Kureyş kabilesinin kolu olan Arap kabilesi.

İslam peygamberi Muhammed, 622 yılındaki hicrete kadar yaşamının ilk 52 yılında (570-622) Mekke'de yaşadı. Hayatının bu döneminde çobanlık ve yoğun olarak da ticaretle uğraştı. Peygamberlik ilanıyla peygamberlik görevi, Hatice bint Hüveylid ile evlenmesi ve Hatice'nin ölümünden sonra Sevde bint Zem'a ile evlenmesi bu dönemde gerçekleşmiştir.

Benî Kurayza Muharebesi, Benî Kureyza Muharebesi veya Benî Kurayza Gazvesi, 627 yılında İslam peygamberi Muhammed'in başında olduğu Müslüman güçleri ile Medineli Yahudi kabilesi Benî Kurayza güçleri arasında, Hendek Muharebesi'nin akabinde gerçekleşen savaştır. Savaş, Müslümanların zaferiyle sonuçlanmıştır.

Ebû Kays Sa‘d b. Ubâde b. Düleym b. Hârise el-Ensârî, İslam peygamberi Muhammed'in sahabesi.

Kays Aylân, genellikle sadece Kays olarak anılan, Mudar grubundan ayrılan bir Arap kabile konfederasyonudur. Kabile, İslam öncesi dönemde bir birim olarak işlev görmüş görünmemektedir. Bununla birlikte, Emevi döneminin başlarında (661-750), onu oluşturan aşiretler halifeliğin ana kabile-siyasi hiziplerinden birinde konsolide oldular.

İslam peygamberi Muhammed, şehrin sıkıntı çektiği kabileler arasındaki anlaşmazlıkları karara bağlamak için şehir liderleri tarafından Medine'ye davet edilmişti. Muhammed Medine'ye hicret edip burada işleri yola koyduktan sonra 629 yılının Kasım ayında Mekke'yi fethetti.

Beni Kaynuka, Muhammed tarafından sınır dışı edilmeden önce başlangıçta Medine'de yaşayan üç ana Yahudi kabilesinden biriydi. Muhammed, tüccar olduklarını ve zengin oldukları biliyordu. Kabile şehrin güneybatı kesiminde ikamet ediyordu ve daha önce Hazrec ile ittifak halindeydiler.

Beni Evs, Medine'de yerleşik iki ana Arap kabilesinden biriydi. Diğeri ise Hazrec'ti ve ikisi de Hicret'ten sonra Ensar'ı oluşturuyordu.

Sad bin Muaz (590-627) Medine'deki Evs kabilesinin lideri ve İslam peygamberi Muhammed'in önde gelen sahabelerinden biriydi. Hendek Savaşı'ndan kısa bir süre sonra öldü.

Hevazin, Batı Necid'de ve Hicaz'daki Taif çevresinde yerleşik bir Arap kabilesiydi.

Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.