Tansu Çiller, Türk ekonomist, akademisyen, siyasetçi ve 22. Türkiye Başbakanı. Başbakanlık görevini 1993-1996 yılları arasında sürdüren Çiller, Türkiye siyasi tarihindeki ilk ve tek kadın başbakandır. 1993-2002 yılları arasında Doğru Yol Partisi genel başkanlığı görevini yürütmüştür. 1996-1997 yılları arasında Başbakan yardımcılığı ve Dışişleri Bakanlığı görevini üstlenmiştir.
Mehmet Ali İrtemçelik, Türk diplomat ve siyasetçi. Büyükelçi, milletvekili ve bakan olarak görev yaptı.
İzak Rabin, İsrailli asker ve politikacı. İsrail’in 5. Başbakanı olan Rabin, 1974-77 yılları arasında ve 1992 ile 1995 yılındaki suikastına kadar olan süre olmak üzere iki dönem başbakanlık yaptı.
Şimon Peres, İsrailli siyasetçi ve İsrail Devleti'nin 9. Başkanı.
Ehud Barak, İsrailli asker ve siyasetçi, İsrail eski başbakanı, İsrail İşçi Partisi'nin eski lideri, eski Savunma Bakanı ve Başbakan Yardımcısı. 12 Şubat 1942'de Mishmar Hasharon kibbutzunda Ehud Brog ismiyle doğdu. Mayıs 1999'dan Mart 2001'e kadar İsrail'in 10. başbakanlığını yaptı.
Peyman Türkan Akyol, Türk tıp doktoru, akademisyen, siyasetçi, Türkiye'nin ilk kadın bakanı ve Ankara Üniversitesi rektörü.
George Habaş, lakabı El-Hekim الحكيم, (Ağustos 1925, Lidda, Filistinli siyasetçi, Filistin Halk Kurtuluş Cephesi'nin kurucusu ve eski genel sekreteri.
Édith Cresson, eski Fransa başbakanı. Mitterand'ın kişisel desteğine sahip Edith Cresson Fransa'nın ilk kadın başbakanı olarak 15 Mayıs 1991'de göreve başladı. Ama Mart 1992'deki bölgesel seçimlerde Sosyalist Parti oyları yüzde 18,3'e düşünce Cresson 2 Nisan 1992'de istifa etti ve yerine yine Mitterand'ın yakın çalışma arkadaşlarından Pierre Bérégovoy aldı. 1995-1999 yıllarında Avrupa Komisyonu'nda Bilim, Araştırma ve Teknoloji Komiseri olarak görev aldı. 2007 ve 2012 cumhurbaşkanlığı önseçim süreçlerinde Ségolène Royal'i ve onun siyasi modelini desteklemiştir.
Avigdor Levi Liberman, İsrailli siyasetçi, siyasi parti lideri eski bakan.
İsrail–Ürdün Barış Antlaşması, iki ülke arasında devam eden çeşitli sorunları ve toprak anlaşmazlıkları çözmek amacıyla 1994 yılında imzalanan barış antlaşmadır. İki ülke arasında yaşanan sorunlardan dolayı toplamda 18.3 milyar dolarlık bir kayıp meydana gelmişti. Bu barış antlaşması İsrail ile Filistin Ulusal Yönetimi arasında devam eden Ortadoğu Barış Süreci'nin bir kolu olmuştur. Antlaşma, 26 Ekim'de Arava Vadisi'nin güney sınırlarında imzalanmıştır. Bu antlaşmayla Ürdün, Mısır'dan sonra İsrail ile ilişkilerini normalleştiren 2. Arap ülkesi olmuştur.
Maruf Süleyman el-Bahit, Ürdünlü siyasetçi. 27 Kasım 2005'ten 25 Kasım 2007 tarihine kadar Ürdün başbakanıydı. Daha önce Ürdün'ün İsrail ve Türkiye büyükelçiliği ve ulusal güvenlik şefliği de yaptı. 2005'teki Amman bombalamaların ardından Kral II. Abdullah tarafından başbakan olarak atanan Bahit, ana önceliklerinin Ürdün'ün güvenlik ve istikrarını korumak olduğunu belirtmişti. 1 Şubat 2011 tarihinde Kral II. Abdullah tarafından başbakan olarak tekrar görevlendirildi.
Mervan el-Muaşer Ürdünlü Hristiyan siyasetçi.
Giorgi Kvirikaşvili, Gürcü siyasetçi. 30 Aralık 2015 ile 21 Haziran 2018 tarihleri arasında Gürcistan başbakanı olarak görev yapmıştır.
Hani Al-Mulki, Ürdünlü siyasetçi. El-Mulki, Orta Doğu'da yer aln Ürdün'de 2016 ile 2018 yılları arasında başbakanlık makamında bulunmuştur.
Bu madde, 1952 yılında başbakanlık makamının kurulmasından günümüze kadar Sudan'ın hükûmet başkanlarını listelemektedir. Başbakanlık makamı 1989 darbesinden sonra kaldırılmış ve 2017 yılında Bekri Hasan Salih'in Cumhurbaşkanı Ömer el-Beşir tarafından başbakan olarak atanmasıyla yeniden kurulmuştur.
Fumiyo Kişida, Japon siyasetçi, Japonya'nın eski başbakanı.
Faiz Sucuoğlu, 2021-2022 yılları arasında Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti'nde başbakanlık yapmış Kıbrıs Türkü doktor ve siyasetçi.
Abdullah Rimawi 1950'lerde Ürdün'deki Baas Partisi'nin başkanıydı. 1957'de Süleyman Nabulsi hükûmetinde dışişleri bakanı olarak görev yaptı. Sadık bir pan-Arabist olan Rimawi, Ürdün'deki Haşimi yönetici ailesinin en sesli muhaliflerinden biri haline geldi ve Suriye ile birleşmeyi tercih etti. 1957'de sol hükûmet ile kraliyet ailesi arasındaki kriz nedeniyle Ürdün'den kaçtı. Birleşik Arap Cumhuriyeti'ne yerleşti ve burada BAC Cumhurbaşkanı Cemal Abdünnasır'a yakınlaştı. 1959'da bu yakınlık, Nasır ile anlaşmazlığı olan Baas Partisi'nden ihraç edilmesine sebep oldu. Kısa bir süre sonra Arap Sosyalist Devrimci Baas Partisi adında ayrı bir parti kurdu. Sürgünü sırasında, Ürdün monarşisine saldırmak veya monarşiyi baltalamak için bir dizi girişimde bulunduğu iddia edildi.
Mansur el-Atraş, Suriyeli bir siyasetçi ve gazetecidir. El-Atraş, üniversite arkadaşlarıyla birlikte 1947'de Baas Partisinin ve Suriye bölgesel kolunun kurucu üyelerindendi. Edib Çiçekli'nin devlet başkanlığı sırasında (1951-54) hükûmet karşıtı bir aktivist oldu ve iki kez mahkûm edildi. Çiçekli'nin, El-Atraş'ın babası Sultan el-Atraş'ın desteğini kazanmak için yaptığı başarısız bir girişim sebebiyle serbest bırakıldı. Çiçekli'nin bir askerî darbe sonucu devrildiği 1954'te el-Atraş, parlamento seçimlerinde milletvekili seçilse de Said el-Gazi hükûmetinde görev alma teklifini reddetti. Birleşik Arap Cumhuriyeti döneminde (1958-61), Mısır'ın Pan Arabist Cumhurbaşkanı Cemal Abdünnâsır'ın destekçilerindendi. Suriye'nin Birleşik Arap Cumhuriyeti'nden ayrılmasına karşı çıktı ve bunu protesto etmek için art arda gelen ayrılıkçı hükûmetlerde görev alma tekliflerini geri çevirdi.
Mudar Mohammad Ayesh Badran, Filistin asıllı Ürdünlü siyasetçi ve sanayici. Ürdün başbakanı olarak 1976-1979, 1980-1984 ve 1989-1991 yılları arası üç farklı dönemde görev yaptı.
