UNIX türevi işletim sistemleri çok işlemcili çok pahalı makinelerden tek işlemcili, basit ve çok ucuz ev bilgisayarlarına kadar pek çok cihaz üzerinde çalışabilen esnek ve sağlamlığı çok değişik koşullarda test edilmiş sistemlerdir. Fakat özellikle kararlı yapısı ve çok kullanıcılı-çok görevli yapısıyla çok işlemcili sunucularda adeta standart haline gelmiştir ve özellikle akademik dünyada iş istasyonları üzerinde çok yaygın bir kullanım alanı bulmuştur. UNIX, Interdata 7/32, VAX ve Motorola 68000 arasında hızla yayıldı.
ISO, Uluslararası Standartlar Teşkilatı, Uluslararası Elektroteknik Komisyonu'nun çalışma sahasına giren elektrik ve elektronik mühendisliği konuları dışında, bütün teknik ve teknik dışı dallardaki standartların belirlenmesi çalışmalarını yürütmek gayesiyle resmi olarak 23 Şubat 1947 tarihinde Cenevre'de kurulan uluslararası teşkilât.
Televizyon veya kısaca TV, bir vericiden elektromanyetik dalga hâlinde yayımlanan görüntü ve seslerin, ekranlı ve hoparlörlü elektronik alıcılar sayesinde yeniden görüntü ve sese çevrilmesini sağlayan haberleşme sistemidir. Aynı zamanda kitle iletişim aracı da olan televizyon, yayımlanan görüntü ve sesleri alıcıya ulaştıran elektronik cihazdır.
MPEG tarafından geliştirilen ve geliştirilmesine devam edilen çoklu-iletişim görüntü kodlama standardı. MPEG-4 standardı, şu anda kullanılan MPEG-2 standardına göre daha yüksek sıkıştırma olanakları ve yeni kodlama araçları sunmayı amaçlamaktadır. MPEG-4 sesli ve görsel(İngilizce: Audio Visual, "AV") sayısal verilerin görüntü sıkıştırmasını tanımlayan metotlar bütünüdür. İlk olarak 1998 yılı sonlarında yayınlanmıştır ve ISO/IEC ile MPEG 'in ISO/IEC 14496 standardı olarak üzerinde uzlaştıkları bir grup ses ve görüntü kodlama formatı ile, ilgili teknolojilerin standardizasyonunu ifade eder. Kullanım alanları arasında AV web dosyaları, kompakt disk (CD), ses ve televizyon yayınları sayılabilir.
Yüksek çözünürlüklü televizyon ya da yüksek tanımlamalı televizyon geleneksel TV yayın standartlarından daha yüksek çözünürlük sağlayan bir yayın standardıdır.
Müzik Enstrümanları Dijital Arabirimi ya da kısaca MIDI, elektronik müzik aletleri ve bilgisayarlar arasında gerçek zamanlı veri alışverişini sağlayan, endüstri standardı haline gelmiş yaygın bir iletişim protokolü.
PAL, analog televizyonlar için bir renk kodlama sistemidir. Sistem, üç ana renk kodlama sisteminden biri olup en yaygın kullanılanıdır. PAL analog bir format olup televizyon yayın sistemlerinde kullanılır. Birçok farklı versiyonu bulunan PAL'ın ortak özelliği 625 yatay hat, 25 fps görüntü/saniye, 50i olmasıdır.
NTSC, analog televizyonlar için bir renk kodlama sistemidir. Sistem, üç ana renk kodlama sisteminden biri olup NTSC sisteminde görüntü sinyali üzerine 3 579 545 Hz. lik bir taşıyıcıyı karesel genlik modülasyonuyla modüle eden bir renk bilgisi bulunmaktadır.
Yüksek çözünürlüklü çokluortam arayüzü veya kısaca HDMI, 2003 yılında ses (audio) ve görüntü (video) verilerini sıkıştırılmadan dijital olarak aktarmak için geliştirilmiş bir arabirimdir. HDMI; blu-ray disk çalar, HD-DVD disk çalar, bilgisayar, oyun konsolu, dijital uydu alıcısı gibi cihazları uyumlu ses ve görüntü cihazlarına bağlar. 2006 yılında HDTV, kameralar ve dijital fotoğraf makinelerinde de görülmeye başlamıştır.
H.264 bir görüntü sıkıştırma standardıdır ve MPEG-4 Bölüm 10 ya da MPEG-4 AVC in muadilidir. 2008 yılı itibarıyla, ITU-T, Video Coding Experts Group (VCEG), ISO/IEC içindeki Moving Picture Experts Group (MPEG) tarafından oluşturulan Birleşik Video Ekibi tarafından geliştirilen en son blok-yönelimli hareket-kompanzasyonuna dayalı çözücü standardıdır. ITU-T H.264 ve ISO/IEC MPEG-4 Bölüm 10 standartları birlikte sürdürülmektedir, dolayısıyla aynı teknik içeriğe sahiptirler. Standartın ilk nihai taslak metni Mayıs 2003'te tamamlanmıştır.
Standart çözünürlüklü televizyon veya kısaca SDTV, yüksek çözünürlüklü televizyon ya da gelişmiş çözünürlüklü televizyon olarak kabul edilmeyen bir çözünürlük kullanan bir televizyon sistemi. İki yaygın SDTV sinyal türü Avrupa gelişimli PAL ve SECAM sistemlerden türetilen 576i ve Amerikan Ulusal Televizyon Sistemleri Komitesi (NTSC) sistemine dayanan 480i'dir.
Gelişmiş çözünürlüklü televizyon ya da genişletilmiş çözünürlüklü televizyon (EDTV) Amerikan Elektronik Tüketicileri Birliği (CEA) tarafından onaylanmış bir dijital televizyon (DTV) biçimi ve bu biçimi destekleyen televizyon türüdür.
576i, bir standart çözünürlüklü video modu. Aslen elektrik dağıtımı için şebeke frekansının 50 Hz olduğu, dünyanın birçok ülkesinde televizyon yayını için kullanılır. Renk kodlama sistemi ile yakın ilişkisi yüzünden 60 Hz temelli NTSC karşılığı 480i ile karşılaştırıldığında sıklıkla PAL veya PAL/SECAM olarak ifade edilir. Dijital uygulamalarda genellikle "576i" olarak ifade edilir; analog bağlamlarda sıklıkla "'625 lines'" olarak adlandırılır ve çerçeve oranı genellikle analog iletimde 4:3, dijital iletimde ise 16:9'dur.
Saniyelik Görüntü Sayısı ya da çerçeve oranı, saniyedeki çerçeve sayısı (FPS) ve çerçeve frekansı olarak da bilinir, bir görüntüleme aygıtının ürettiği çerçeve adı verilen benzersiz sıralı görüntülerin frekansıdır (oran).
480p, bir video görüntü çözünürlük ailesinin kısaltmasıdır. P ilerici tarama, yani "geçmeli değil" demektir. 480, genellikle 640 piksel ve 4: 3 çerçeve oranı olan dots per inch yatay çözünürlüklü 480 piksellik bir dikey çözünürlük, yaklaşık 16: 9 en / boy oranı için 854 veya daha düşük bir yatay çözünürlüğü belirtir. Bir piksel sayısının tam sayı olması gerektiğinden, Wide VGA ekranlarında genel olarak görüntünün tamamının eklenmesini sağlamak için 854'e kadar yuvarlanır. Kareler, birbirine geçme yerine aşamalı olarak görüntülenir. Pek çok erken plazma televizyonunda 480p kullanıldı. Standart tanım her zaman 640 × 480 piksel piksel çözünürlüğüyle 4: 3 en / boy oranı olmuştur. Mini DV, DVCAM, DV çekimleri DV kasetlerinde görülen bu standart tanımda saniyede 29.97 kare kaydedilir.
Video ölçekleyici, video sinyallerini bir ekran çözünürlüğünden diğerine dönüştüren bir sistemdir; tipik olarak, ölçekleyiciler, daha düşük bir çözünürlükten daha yüksek bir çözünürlüğe, “upconversion” veya “upscaling” olarak bilinen bir işleme dönüştürmek için kullanılır. Düşük çözünürlüğe "downconversion" veya "downbacking" olarak bilinir.
CCIR B Sistemi, Türkiye'de analog televizyon yayıncılığında kullanılan sistemdir. Türkiye'nin de üye olduğu Comité Consultatif International pour la Radio (bugünkü adıyla International Telecommunications Union Telecommunication Standardization Sector) adlı uluslararası kuruluş çeşitli harflerle tanımlanan televizyon yayın normları saptamış olup B sistemi ile onun türevi olan G sistemi Dünya'da en yaygın olarak kullanılan normdur.
Dijital televizyon (DTV), analog sinyalleri kullanan önceki analog televizyon teknolojisinin aksine, dijital kodlama kullanarak televizyon görsel-işitsel sinyallerinin iletilmesidir. Geliştirildiği sırada yenilikçi bir gelişme olarak kabul edildi. 1950'lerde siyah-beyaz ve renkli televizyondan bu yana televizyon teknolojisindeki ilk önemli evrimi temsil etti. Modern dijital televizyon, analog TV'den daha yüksek çözünürlüklü (HDTV) aktarılır. Analog TV'nin daha dar formatının aksine tipik olarak geniş ekran en boy oranı (genellikle 16: 9) kullanır. Kıt radyo spektrumu alanını daha ekonomik kullanır; tek bir analog kanal ile aynı bant genişliğinde yedi kanala kadar iletebilir ve analog televizyonun yapamadığı birçok yeni özellik sağlar. Analogdan dijitale geçiş 2000'li yıllarda başladı.
Dijital karasal televizyon, dijital televizyon ve karasal televizyon için bir teknolojidir. Karasal televizyon istasyonları, televizyon içeriğini radyo dalgalarıyla tüketicilerin konutlarındaki televizyonlara dijital formatta yayınlamaktadır. DTTV, önceki analog televizyona göre önemli bir teknolojik ilerlemedir. Test yayınları 2006'da başlayan DTTV'ye geçişle başladı ve şu anda birçok ülkede tamamlandı. Dijital karasal televizyonun avantajları, radyo spektrumu bant genişliğinin daha verimli kullanımı, analogdan daha fazla televizyon kanalı sağlanması, daha kaliteli görüntüler ve yayıncılar için potansiyel olarak daha düşük işletme maliyetleri idi. Farklı ülkeler, farklı dijital yayın standartları benimsemiştir; başlıca olanlar bunlar idi:
- ATSC DTV
- ATSC-M/H
- DTMB
- DVB-H
- DVB-T/DVB-T2
- ISDB-T
- DMB-T/H
- ISDB
- FLO
Bazen 525 hat olarak adlandırılan CCIR M Sistemi, 1 Temmuz 1941'den beri Amerika Birleşik Devletleri, Amerika, Karayipler, Güney Kore ve Tayvan'ın çoğunda kullanılan analog yayın televizyon sistemidir. Japonya'da, M Sistemi ile neredeyse aynı olan J Sistemi'ni kullanır. Sistemlere, Harf tanımlamaları ise 1961'de Stockholm'de kabul edilen ITU tanımlama şemasında verildi. Hem M hem de J Sistemi, kanal numaraları arasında 6 MHz aralık kullanarak saniyede 30 kare hızında 525 satır video görüntüler ve hem VHF hem de UHF kanalları için kullanılır.
