İçeriğe atla

APS Su Altı Tüfeği

APS

5,66 mm Mermili APS Su Altı Tüfeği
Çeşidi Su Altı Piyade Tüfeği
Uyruğu Sovyetler Birliği
Hizmet geçmişi
Hizmet 1975–Günümüz
Üretim tarihi
Tasarımcı Vladimir Simonov (mühendis)
Tasarlandığı tarih 1970
Üretici Tula Arms Plant,
TsNIITochMash
Üretildiği tarih 1975[1]
Özellikler
Ağırlık 3,0 kg boş
3,9 kg doldurulmuş
Uzunluk 840 mm (eklentili)
620 mm (eklentisiz)
Namlu uzunluğu 300 mm
Genişlik 65 mm
Mühimmat5,66×120 mm çelik dart ve izleyici MPST
5,66×39 mm MPS
Kalibre5.66mm
Etki Gaz işlemeli yükleme
Atış sayısı Dakikada 600 mermi (karada)
Atış hızı Saniyede 340–360 metre (karada)
Etkili menzil 5 m derinlikte 30 m (16 ft derinlikte 98 ft)
20 m derinlikte 20 m (66 ft derinlikte 66 ft)
40 m derinlikte 11 m (131 ft derinlikte 36 ft)
Azami menzil 100 m (havada)
Besleme sistemi 26 hazneli ayrılabilir şarjör

APS Su Altı Saldırı Tüfeği (APS , Avtomat Podvodny Spetsialnyy (Автомат Подводный Специальный) veya "Özel Su Altı Saldırı Tüfeği" anlamına gelir) 1970'lerin başında Sovyetler Birliği tarafından tasarlanmış bir su altı ateşli silahıdır. 1975 yılında hizmete kabul edilmiştir. Rusya'daki Tula Silah Fabrikası (Тульский Оружейный Завод, Tul'skiy Oruzheynyy Zavod ) tarafından üretilmiş olup, Rosoboronexport tarafından ihraç edilmektedir.

Su altında sıradan mermiler isabetsizdir ve çok kısa bir menzile sahiptir. APS, bu silah için özel olarak tasarlanmış 120 mm (4,75 inç) uzunluğunda 5,66 mm kalibreli bir çelik cıvatayı ateşler. Şarjörü 26 mermi kapasitelidir. APS'nin namlusu yivli değildir; ateşlenen mermi hidrodinamik etkilerle aynı hizada tutulur. Sonuç olarak, APS sudan ateşlendiğinde biraz hatalı çalışır, merminin isabet oranı oldukça değişir.

APS, zıpkın tüfeklerine göre daha uzun menzile ve daha fazla delici güce sahiptir. Bu; güçlendirilmiş bir su geçirmez elbise, koruyucu bir kask (hava tutan veya tutmayan), tüplü dalış setlerinin kalın sert kısımları ve içerisinde bulunan çanta tertibatı ile bazı dalgıç itki araçlarının plastik kasalarının yanı sıra; şeffaf kapakları ile rakip bir dalgıcı vurmak gibi durumlarda kullanışlıdır.

APS bir tabancadan daha güçlüdür; ancak daha hantaldır, daha ağırdır ve nişan alması daha uzun sürer. Özellikle uzun namlusunu ve büyük düz şarjörünü suda yanlamasına sallar.

Tarih

Deniz üslerinde kurbağa adam saldırılarının artan tehdidi, çeşitli anti-kurbağa adam tekniklerinin geliştirilmesine neden oldu. SSCB'de bu tekniklerden biri, saldırganları durdurmak için gönderilen muhafız kurbağa adamlarıydı. İlk başta, bu muhafız kurbağa adamları yalnızca bıçaklar ve AK tipi tüfeklerle silahlanmıştı. Tüfek su geçirmez bir kasada taşınıyordu ve yalnızca yüzeyde kullanılabiliyordu, bu nedenle düşman kurbağa adamlarına karşı tek etkili su altı silahı bıçaktı.

SPP-1 su altı tabancası, 1971'de hizmete alındı, ancak kısa süre sonra daha uzaktaki hedeflere saldırmak yerine yakın plan meşru müdafaa için yararlı olduğu kanıtlandı. Vladimir Simonov, bir su altı saldırı tüfeği geliştirme işini üstlendi. Tüfeğin mekanizmasının su altında çalışmasını mümkün kılmak için, hareketli parçalar tarafından kenara itilen suyun ve kartuştaki itici-patlayıcı tarafından üretilen gazın akışına yer ayrılması gerekiyordu. APS tüfeği, 1970'lerin ortalarında kullanım için kabul edildi. Özel bir iyileştirme olarak delikli bir gaz tüpü ve görüş eklentisi yapıldı. Tasarım mühendisi 1983'te devlet ödülü aldı.

SPP-1'de olduğu gibi, çalışmanın ilk aşaması bir mermi kovanı geliştirmekti. 5,45 milimetre (2,15 inç) ile 39 milimetre (1,5 inç) boyutlarında bir kovan, keskin uçlu çelik cıvataya uyacak şekilde yaklaşık 115 milimetre (4,5 inç) uzatıldı. Ateşlendiğinde suda görünür bir çizgi oluşturan minyatür bir roket içeren başka bir mermi versiyonu tasarlandı. Sonra, Vladimir Simonov tüfeği tasarladı. Hedefleri iddialıydı, daha önce hiç kimse çalışan bir otomatik su altı ateşli silahı yapmaya çalışmamıştı. En önemli sorun, su altında çalışabilecek bir tetik sistemi tasarlamaktı. Su sıkıştırılamaz; bu nedenle sistemin, suyun kolayca hareket etmesine izin vermesi gerekiyordu. Sonuç olarak, tetiği arkada açıktır. Gaz tahliye prensibi ile çalıştığı için hem su altında hem de karada çalışmasını sağlayan gaz kontrol ünitesine sahiptir.

APS, 1970'lerin ortalarında envantere kabul edildi. Daha sonra APS üzerinde uzun bir iyileştirme çalışması yapıldı. Yapılan iyileştirmelerden birisi; yayılan gaz kabarcıklarını parçalamak için özel bir kalkan ile delikli bir gaz borusu takmak, bu sayede hedeflemeyi kolaylaştırmak ve kabarcıkların görünürlüğünü azaltarak silahın daha sinsice ateşlenmesini sağlamaktı.

APS, Sovyet kurbağa adamlarının ve Sırp nehir filosu kurbağa adamlarının birincil silahıydı.

Ancak, bu yeni silahın tasarımından bu zamana kadar itirazlar oldu. APS, Sovyet kurbağa adamlarının su altı operasyonları için mükemmel bir silahtı, ancak hem karada hem de su altında savaşan Spetsnaz askerleri için daha az kullanışlıydı. APS karada çalışabilir, ancak etkili menzili 50 metreyi geçemez ve tüfeğin kullanım ömrü su altında 2.000 atış iken havada kullanım ömrü 180 atışa düşer. Bu nedenle, Sovyet kurbağa adamları çoğunlukla su altında kendilerini savunmak için bir SPP-1 tabancası ve karada savaşmak için bir AK-74 taşıdılar. 1980'lerin sonunda ASM-DT amfibi tüfeği geliştirildi.

Kullanan ülkeler

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ "ЦАМТО / / Ростех завершил поставки подводного оружия инозаказчику". 29 Eylül 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mart 2023. 
  2. ^ Вадим Зайцев, Юрий Лямин. Силы специальных операций Азербайджана // журнал "Экспорт вооружений", № 4, 2021.
  3. ^ капитан Дмитрий Лобашов. На земле, в воздухе, под водой... // журнал "Армия", № 3, 2014. стр.22-25
  4. ^ "10 Assault Rifles Used by Indian Armed Forces". 24 Aralık 2015. 3 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mart 2023. 
  5. ^ Small Arms Survey (2012). "Blue Skies and Dark Clouds: Kazakhstan and Small Arms". Small Arms Survey 2012: Moving Targets. Cambridge University Press. s. 133. ISBN 978-0-521-19714-4. 31 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ağustos 2018. 
  6. ^ "В ходе занятий в подводном положении бойцы отряда ПДСС совершенствовали навыки стрельбы из специального подводного пистолета СПП-1 и специального подводного автомата АПС"
    Боевые пловцы Черноморского флота выполнили упражнения контрольных стрельб под водой 21 Nisan 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. // "Новости ЦАМТО" от 5 марта 2021
  7. ^ "Specijalne-jedinice.com | Special Brigade of the Serbian Army". 9 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ağustos 2018. 
  8. ^ "wiw_eu_ukraine - worldinventory". 3 Haziran 2016. 3 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Temmuz 2022. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

Tüfek, hafif ateşli bir silahtır. Omuza dayanarak, elde veya kucakta kullanılır. Kullanıldığı yerlere göre piyade tüfeği, su altı tüfeği, av tüfeği gibi adlar alır. Mekanizma, kundak, dipçik ve namlu olmak üzere dört ana parçadan meydana gelir. Mekanizma ateşlemeyi ve kovanı dışarı atmayı sağlar. Kundağın muhafaza ettiği namlu mermiye yön vermeye, dipçik ise tüfeğin omuza dayanarak tepkisini hafifletmeye yarar. Çeşitli tüfekler bulunur.

Ateşli silahlar, barut gazının itici gücüyle mermi atan bütün silahların genel adıdır. Ateşli silah denince, genellikle bir kişi tarafından taşınabilen küçük çaplı silahlar akla gelse de ateşli silahlar kategorisi; büyük toplardan tüfeklere, av tüfeğine ve tabancaya kadar her türde ve boyuttaki silahları kapsar.

<span class="mw-page-title-main">Tabanca</span> Şarjörlü ve toplu olmak üzere ikiye ayrılan kısa namlulu ateşli silah

Tabanca; kısa namlulu, ateşli silah.

<span class="mw-page-title-main">Mermi</span> ateşli silahlarda kullanılan fişeğin atış anında namludan fırlatılan bileşeni

Mermi, ateşli silahlarda kullanılan fişeğin atış anında namludan fırlatılan bileşenidir. Ateşli silahlar tarafından atılan delici, patlayıcı madde, kurşun. Küçük çaplı ateşli silahlar ile ağır ateşli silahların mermileri farklıdır. Tüfek, tabanca gibi küçük silahların mermisi çarpma etkisiyle hedefi deler. Büyük çaplı, ağır ateşli silahlar olan topların mermileri ise hedefi bulduğunda ya da havada patlar.

<span class="mw-page-title-main">Geri tepmesiz tüfek</span> ağır mermileri fırlatmak için kullanılan hafif yapıdaki silahlar

Geri tepmesiz top veya geri tepmesiz tüfek terimleri ağır mermileri fırlatmak için kullanılan hafif yapıdaki silahlara verilen addır. Teknik olarak namlusu yivli olan silahlara tüfek, yivsiz model namluya sahip geri tepmesiz silahlara ise top denir. Geri tepmesiz tüfeklerde bu fark göz önünde bulundurulmaz.

<span class="mw-page-title-main">IMI Galil</span>

IMI Galil saldırı tüfeği 1960'ların sonunda Yitsrael Galil ve Yaacov Licor tarafından tasarlanmış bir piyade tüfeği grubudur. Bu grupta A.R.M., A.R., S.A.R ve M.A.R. modelleri bulunur. Bu tüfek hava-soğutmalı, gazla çalışan, şarjörle beslenen, omuz veya kalçadan ateşlenen hafif bir silahtır. Hücum tüfeği veya hafif makinalı olarak kullanılabilir.

<span class="mw-page-title-main">RPD</span>

RPD, Sovyet yapımı bir 7.62 mm hafif makineli tüfektir. Silah- Vasily Degtyarov tarafından II. Dünya Savaşı'nın sonlarına doğru 1944 yılında DP-27'lerin yerini alması için geliştirilmiştir ve çoğu manga otomatik silahının öncüsü olarak kabul edilir.

<span class="mw-page-title-main">Dragunov (keskin nişancı tüfeği)</span> Sovyet yapımı keskin nişancı tüfeği

SVD, Sovyetler Birliği yapımı yarı otomatik, uzun menzilli keskin nişancı tüfeğidir. Türkiye'de Kanas adıyla da bilinir. Kanas kelimesinin "Keskin Nişancı Silahı"nın kısaltması olan KNS'den türetildiği ve/veya Arapça "keskin nişancı" (قناص) kelimesinden esinlendiği rivayet edilir.

<span class="mw-page-title-main">Makineli silah</span>

Makineli silah, tam otomatik ve/veya portatif silahtır, genellikle şarjör, mermi kayışı veya büyük kapasiteli magazinlerden mermi alarak ve yine genellikle dakikada birkaç yüz mermi atma oranıyla tasarlanmışlardır. İlk makineli tüfekler bir el kolunun çevrilmesi gibi, manuel olarak kullanılıyordu. Birleşik Devletler kanunlarında terim olarak, özellik kullanılmamak suretiyle tam otomatik silahları tanımlar, örneğin medya haberlerinde veya yasal kodlarda.

<span class="mw-page-title-main">Zastava M76</span> askeri silah

Zastava M76, Zastava Arms fabrikası tarafından geliştirilen ve üretilen bir yarı-otomatik keskin nişancı tüfeğidir.

Kale KCR-556, Kale Grubu tarafından geliştirilen, Türk Silahlı Kuvvetleri ve Jandarma Özel Birlikleri tarafından kullanılan, 5.56×45mm NATO mermi kullanan piyade tüfeği. Uzun versiyonunda 368 mm, kısa versiyonunda 280 mm uzunluğunda, yakın mesafeli çatışmalar için geliştirilen versiyonunda ise 190 mm namlu bulunmaktadır. Seyyar dipçikli uzunluğu 810 mm olan tüfek, 3.2 kg ağırlığındadır. Dakikada 750 ile 950 arasında mermi atabilen KCR-556'nın etkili menzili ise 400 metre ayrıca Kale kcr556 gaz piston döner başlık kilitleme ile çalışan krom kaplı soğuk dövme namluya sahip

<span class="mw-page-title-main">Küçük ve hafif silahlar</span>

Küçük Silahlar ve Hafif Silahlar (SALW), silah kontrol protokollerinde, insan tarafından taşınabilir silahların iki ana sınıfını ifade eder:

Minié Tüfeği 19. yüzyılda piyade tüfeği gelişimi açısından önemlidir. Minié mermisi'nin 1847'de Fransız Ordusu kaptanı Chasseurs d' Orléans'tan Claude-Étienne Minié ve Henri-Gustave Delvigne tarafından icat edilmesinin ardından 1849'da bu tüfeğe uygulandı. Mermi, tüfeklerin hızlı namludan yüklenmesine izin verecek şekilde tasarlandı ve tüfeğin bireysel askerler için ana savaş silahı olarak yaygın şekilde kullanılmasını sağlayan bir yenilikti. Fransızların, Cezayirli muhalifler tarafından el yapımı uzun namlulu silahlarla, tüfeklerinin geride bırakıldığı Kuzey Afrika'da Fransız ordusunun karşılaştığı zorlukların ardından bunu benimsedi. Minié tüfeği, yivli tüfekler kategorisine aitti.

<span class="mw-page-title-main">Sualtı tüfeği</span>

Sualtı tüfeği, su altında kullanılmak üzere tasarlanmış bir ateşli silahtır. Sualtı ateşli silahlarının veya piyade tüfeklerinin ortak bir özelliği, standart mermiler yerine flahetler veya mızrak benzeri cıvatalar ateşlemelerinin olmasıdır. Bunlar basınçlı gazla ateşlenebilir.

<span class="mw-page-title-main">Steçkin (otomatik tabanca)</span> otomatik tabanca

Steçkin otomatik tabancası, Sovyetler Birliği yapımı bir otomatik tabancadır. Silah, 1951 yılında İgor Steçkin tarafından havan mürettebatı, tank mürettebatı ve uçak personelinin kullanımı için tasarlanmıştır.

AO-63, 5.45 × 39 mm mermi hazneli bir Sovyet iki namlulu AK türevi taaruz tüfeğidir. Sergei Simonov ve Peter Tkachev tarafından tasarlanmış ve TsNIITochMash tarafından üretilmiştir. Yan yana namlu konfigürasyonu kullanan ve balistik performansı artırmak için 0,01 saniye gecikmeyle iki mermi patlama modunda ateşlendiğinde maksimum 6000 mermi/dk atış hızına ulaşabilir ve bu da onu teknik olarak bilinen en hızlı ateşleyen tüfek yapar.

İleri Seviye Savaş Tüfeği, M-16'nın yerine geçecek bir silah bulmak için 1986'da başlayan bir Amerika Birleşik Devletleri Ordusu programıydı. Savaşın stresi altında, M16'ya sahip ortalama bir asker 45 metreden bir hedefi vurabilir, ancak 220 metrede isabet olasılığı hedefe yapılan on atıştan bire düşerdi. Bu nedenle, 1980'lerin sonlarında, isabet olasılığını ikiye katlayabilecek bir silah yaratmak için ACR programı başlatıldı. ACR programından önce Özel Amaçlı Bireysel Silah gibi daha eski programlar geliyordu. Program, yaklaşık 300 milyon ABD Doları tutarında bir harcamanın ardından 1990 yılında sona erdi.

ADS  özellikle muharebe dalgıçları için yapılmış bir Rus saldırı tüfeğidir. Bir Bullpup düzenine sahiptir ve 5.45 × 39 mm M74 yuvarlak içine yerleştirilmiştir. ADS, bir baskılayıcı ve optik manzaraları uyarlayabilir.

<span class="mw-page-title-main">Colt ACR</span>

Colt ACR, Colt'un ABD Savunma Bakanlığı İleri Seviye Savaş Tüfeği programına katılımıydı ve bu programa katılanlardan hiçbirinin M16 üzerinde maliyete değecek kadar bir gelişme ve iyileştirme sağlayamadığı sonucuna varıldı.

RPG-16, tanksavar savaşı için elde taşınan bir roket güdümlü el bombasıdır. 1968'de geliştirilmiştir ve 1970'te Sovyet Ordusu tarafından özel operasyon ekipleri ve Sovyet hava indirme birlikleri (VDV) için kabul edilmiştir.Sovyetler Birliği'nin Afganistan'a müdahalesi sırasında konuşlandırılmıştı ve bu çatışmadaki birçok savaşta hizmet görmüştür.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.