Ağzıbir, Ağdaş

Ağzıbir
Ağzıbir
Ülke	Azerbaycan
Rayon	Ağdaş

Ağzıbir, Azerbaycan Cumhuriyeti'nin Ağdaş ilçesinin idari bölge biriminde bir köy. Azerbaycan Cumhuriyeti Millî Meclisi'nin 5 Ekim 1999 tarih ve 708-IQ sayılı kararı ile Ağdaş ilçesine bağlı Ağzibir köyü, Pireze Köyü idari-bölge biriminden ayrılmış ve bu köyle birlikte Ağzibir köyü idari-arazi birimi oluşturulmuştur. ¹

Tarih

Mingeçevir Barajı inşa edilmeden önce, köy doğrudan Kura Nehrinin kıyısında yer alıyordu. Taşkınlar sırasında köy halkı kıyıdan uzaklaşarak daha yüksek alanlara taşınmış, sular çekildikten sonra eski yerlerine dönmüştür. Daha sonra ana köy terk edilerek bugünkü yerine taşınmıştır. Mevcut köyün selden korunması için köyün Kür Nehri ile temas halinde olduğu yerlerde halkın katılımıyla baraj yapılmıştır. Şu anda baraj eski görünümünü kaybetmiş, ancak halk arasında hala "baraj" olarak anılıyor. Köyün adı hakkında yaşlıların söylediğine göre köyde yol olduğu için Ağzibir (yani yolu olan köy) derlerdi. Söylenene göre halk buralara balıkçılıkla uğraşmak için yerleşmiş.

Ağzibir Köyü'nün nüfusu daha önce Kebele bölgesi topraklarında yaşayan göçebe kabilelerden oluşuyordu. Yazın Bozkıra, kışın da kışlığa göç ederlerdi. Bir süre sonra Kebele ilçesine bağlı Ağdaş ilçesi Ağzibir köyüne balıkçılık, çiftçilik, sığırcılık, bahçecilik ve kavunculukla uğraşan halk yerleşmiştir. Böylece göçebe hayat sona erdikten sonra nüfus bu topraklarda geniş alanlara yayılmıştır. Köy, Kura Nehri kıyısındaki Tugai ormanlarında inşa edilmiştir. Zamanla yerel komşu köylerle akrabalık ilişkileri gelişti. Böylece köy büyüdü. Mingeçevir Barajı inşasından önce, nüfusa ekonomik zarar veren çok sayıda sel ve sel meydana geldi. Şiddetli seller sonucunda halk, bugünkü Ağzibir Köyü bölgesindeki diğer güvenli bölgelere taşınmak zorunda kaldı. Bu alanların güvenliğini sağlamak için halk, köyün etrafına bir baraj inşa etti. Bu sürece katılanlar daha sonra madalya ve harçlık aldı. Şimdi bu madde fiziksel olarak görülebilir. Halk o bölgeyi "Bant veya barajın üstü, barajın üstü" olarak adlandırıyor. Köy 5 kısımdan oluşuyor: "Yoncalı, aşağı köy, yukarı köy, hendeğin kolu ve orta köy" halk arasında anılıyor. Sovyet döneminde burada Kolhoz ve devlet çiftliği rejimleri kuruldu. Şu anda köy, Ağdaş ilçesinin bir parçasıdır.

Ağzıbir'in Anlamı

Eskiden çok sık olan bu ormandan 3-4 kilometre geçtikten sonra düzlük bir alan vardı. Bu bölgeden köyden diğer bölgelere bir yol vardı. Bu nedenle zamanla halk burayı “Ağzibir”, yani yol ile geçidin bir olduğu yer olarak adlandırmıştır.

Köylülerin rivayetlerinin biri de Kebele şehrinden sık-sık Kura Nehri'nin yanına gelen ve geri dönen bir tayfa, uzun zaman sonra bundan çok sıkılır ve "Artık ağzımızı bir yere koyalım, sözü bir edelim ve köy kuralım" der ve böylece köyü kurarlar.

Coğrafi konum

Koordinatlar: 40 ° 24′34 ″ N 47 ° 23′20 ″ E

Köy, Şirvan Ovası'nda, deniz seviyesinden 8 metre yükseklikte, ilçe merkezine 33 km, Bakü'ye 271 km uzaklıkta, Kura Nehri'nin sol yakasına biraz uzaklıkta yer almaktadır. Köyün arazisinde Ağzıbir ormanı da bulunmaktadır. En yakın tren istasyonu Leki istasyonudur.

İklim

Ilıman-sıcak yarı çöl ve kuru bozkır iklimi yaygındır. Bu iklim, düşük bağıl nem ve sıcak yaz ile karakterizedir. Ortalama yıllık hava sıcaklığı (izotermler): +14 – 14,5 °C. Yıllık ortalama yağış miktarı: 200 – 400 mm. Toplam güneş radyasyonu: 128 – 132 kcal/sq.cm. Yıllık güneşlenme saati sayısı: 2200 – 2400

Nüfus

1886'da köyde tamamı Azerbaycanlı ve Sünni Müslüman'lardan oluşan 258 kişi yaşıyordu. 2009 yılı nüfusu 1798 kişidir. Nüfusun neredeyse tamamı Azerbaycanlıdır.

Ekonomi

Hayvancılık ağırlıklı olarak gelişmiştir. Tarımın gelişmesini engelleyecek sebepler arasında toprağın su ile arzının az olması ve toprak tuzlanması sayılabilir. Nüfus pamukçuluk, hububatçılık, hayvancılık ve kozacılıkla uğraşmaktadır.

Sulama suyu Kura Nehri pompalarla sağlandığı için üretilen ürünün maliyeti oldukça yüksektir. Aynı zamanda tarım bitkilerinin üretimi sırasında agroteknik normalara uyulmadığından verim oldukça düşüktür.

Buna rağmen, nüfusun çoğunluğu tarımla uğraşmaktadır. Burada pamuk, tahıl, kavun ve sebze bitkileri hakimdir. Hayvancılığın gelişmesiyle bağlantılı olarak yonca ağırlıklı olarak yem olarak kullanılmaktadır. Arsalar nüfus arasında dağıtılır.