İçeriğe atla

Ağıtlar Kitabı

        

Ağıtlar kitabı (İbraniceאֵיכָה, Eykah) peygamber Yeremya tarafından şiirsel bir kitap olarak yazılan Tanah'ın Ketuvim kitabında bir metindir. MÖ 6. yüzyılda Kudüs ve Tapınağın yıkılmasına karşı tutulan yasla ilgilidir.

Yahudilik'te, İbrani takvimine göre Kudüs'teki Birinci ve İkinci Tapınağın yıkılış tarihi ve bu nedenle bir oruç günü olan 9 Av'da okunur.

İsim

Tanah'ın Ketuvim kitabında bulunan[1] İbranice bu metnin ilk kelimesi "Nasıl" anlamına gelen "Eyha"dır. Yunan tercümesi Septuagint, Keldanilerin Kudüs'ü ve kutsal toprakları perişan etmesi sebebiyle ana karakterin yaptıklarına ve tuttuğu yasa istinaden "Ağıtlar" ismini kullanmayı uygun buldu; bu zamandan sonra "Ağıtlar" ismi benimsenip kitabın adı olarak kullanılmaya başlandı.

Yazar

Yeremya, Kudüs'ün yıkılışına ağıt yakarken. Rembrandt Harmenszoon van Rijn.

Yahudi ve Hristiyan geleneğine göre kitap, Süleyman Mabedi'nin Nebukadnezar tarafından yıkılıp, Kudüs'ün fethedildiği ve Kral Sıdkiya'nın esir düştüğü[2][3][4][5] zamanda Tanrı'nın sözlerini aktaran Yeremya tarafından yazılmıştır. Septuagint ve Vulgat'ta Yeremya kitabından sonra, Tanah'ta ise Rut kitabından sonra yer alır.

Rivayete göre, Şam kapısı dışında bir mağaraya çekilen Yeremya, kitabı orada yazmıştır. Bu mağara tur rehberlerinin uğrak yeridir. "Yerel inanç, şehrin batı yakasındaki dağın kayalık yüzünde 'Yeremya mağarası' bulunduğunu belirtir. Michelangelo'nun da ölümsüzleştirdiği ıstırap, peygamberin ülkesinin düşüşüne olan matemini gösteriyor olabilir".[6]

Beş şiirden dördünde bulunan akrostiş stil Yeremya kitabında bulunmamaktadır ve kitapta ne Yeremya'nın ne de başka birinin yazar olduğu belirtilmektedir. Tarihler kitabı, ağıtın Kral Yoşiyahu'nun ölümü sırasında Yeremya tarafından yazıldığını belirtir.[7] Muhtemelen bu çalışma, aralarında "Ur Ağıtı"nın da bulunduğu bir Mezopotamya janrı olan "şehir ağıtı" tarzı baz alınarak yazılmıştır.

F. W. Dobbs-Allsopp'a göre, gerek formdaki birlik ve gerek kitap genelindeki dil detayındaki benzerlik kitabın tek bir yazar tarafından yazıldığını göstermektedir fakat diğer uzmanlar Ağıtlar kitabının birden fazla yazar tarafından yazıldığını düşünmektedir.[8]

Mekan

Çoğu yorumcu Ağıtlar'ın MÖ 586'da Kudüs'ün yıkılışının hemen ardındaki dönemi yansıttığını savunur,[9] fakat Provan tarihdışı bir yorumda bulunur.[10] Provan'a göre ağıt unsurları tarihsel hikâye içeren 2. Krallar kitabından Kudüs'ün yıkılışının anlatıldığı yerlerden alınmıştır:

Diğer yandan, Babil'in adı Ağıtlarda geçmemektedir ve bunun sebebi Yahuda'nın Tanrı'nın kurallarına uymaması sonucu cezalandırılmasına odaklanılması olabilir.

Yazılış tarihi

Ağıtlar kitabı muhtemelen MÖ 586'dan hemen sonra derlenmiştir. Kraus'un dediğine göre, ezgiden anlaşıldığı kadarıyla yaşanan yıkım ağıt yakan kişinin hala gözleri önündedir[11]

İçerik

Kitap beş farklı şiirden oluşmaktadır. 1. konuda peygamber, yalnız bir dul gibi acı içinde sızlayan şehirde çeşitli sefalet baskıları altında yaşamaktadır. 2. konuda, bu sefaletler ulusal günahlar ve Tanrı'nın eylemleriyle bağdaştırılır. 3. konu Tanrı'nın halkı için umuttan bahseder. Bu çekilen azap kendi iyilikleri içindir ve iyi günler yakındır. 4. konuda halkın günahları sebebiyle harap ve perişan olmuş şehir ve Tapınak için ağıt yakılmaktadır. 5. konu, Siyon'un serzenişinin tövbe ile dinmesi ve halkın toparlanması için bir duadır.[1]

Yapı

İlk dört şiir (konu), aynı Mezmurlarda olduğu gibi (25, 34, 37, 119), akrostiştir; her mısra (bap) sırasıyla 22 harflik İbrani alfabesinin harfleriyle başlar. Birinci, ikinci ve dördüncü şiirlerde yirmi iki mısra bulunur. Üçüncü şiirde altmış altı mısra bulunur ve her üç mısra sırasıyla aynı harfle başlar (ilk üç mısra Alef, sonraki üç mısra Bet vs.). Beşinci şiir akrostiş olmamasına rağmen yirmi iki mısra bulunur.[1] İkinci, üçüncü ve dördüncü şiirlerde 16. harf (ע) ve 17. harfin (פ) sırası terstir.

Kullanımı

Ağıtlar kitabı, her iki Tapınağın yıkıldığı ve aynı zamanda Yahudi tarihinde yaşanan diğer istenmeyen olayların da tarihi olan 9 Av'da okunur.

Kudüs'ün Eski Şehir bölgesinde bulunan Ağlama Duvarı'nda, "Yahudiler her Cuma akşamüstü bir araya gelip şehrin yıkılışına feryat ederler, duvarı öperler ve gözyaşlarıyla yıkarlar. Fazla kullanılmaktan hırpalanmış Ahit ve dua kitaplarından Yeremya Ağıtı'nı ve uygun Mezmurları okurlar."[12]

Kaynakça

  1. ^ a b c Easton, Matthew George (1897). The Bible Dictionary: Your Biblical Reference Book (Forgotten Books bas.). Thomas Nelson. ISBN 978-1605060965. 25 Haziran 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ekim 2020. 
  2. ^ 2. Krallar 24
  3. ^ 2. Krallar 25
  4. ^ Yeremya 39:1-10
  5. ^ Yeremya 52
  6. ^ Arthur Penrhyn Stanley, History of the Jewish Church
  7. ^ 2 Tarihler 35:25
  8. ^ Dobbs-Allsopp, F. W. Lamentations (Louisville: John Knox, 2002), 5.
  9. ^ Childs, Brevard S. Introduction to the Old Testament as Scripture (London: SCM, 1979), 593.
  10. ^ Provan, Iain W. "Reading Texts Against an Historical Background: The Case of Lamentations," SJOT 1/1990, 138.
  11. ^ Cited in Provan, 133.
  12. ^ Schaff, Philip quoted in Easton, Matthew George (1897). The Bible Dictionary: Your Biblical Reference Book (Forgotten Books bas.). Thomas Nelson. s. 387. ISBN 978-1605060965. 25 Haziran 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ekim 2020. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Eski Ahit</span> Kitâb-ı Mukaddesin ilk kısmı

Eski Ahit veya Eski Antlaşma, Kutsal Kitap'ın İbranice kaleme alınmış olan ilk kısmına Hristiyanların verdiği isimdir. Yahudilerin Tanah ve Müslümanların Tevrat ve Zebur olarak kabul ettikleri kitapları içinde barındırır. Kutsal Kitap'ın birinci yüzyılda Grekçe kaleme alınan yazılarına "Yeni Ahit" adı verildi. İnançlı Yahudilerce "Yeni Ahit" kabul edilmez. Toplam 39 bölümden oluşur. Eski Ahit; Tevrat, Tarihsel Kitaplar, Şiirsel Kitaplar, Peygamberlik Kitapları olarak 4 temel bölüme ayrılır.

<span class="mw-page-title-main">Kitâb-ı Mukaddes</span> Yahudiliğin ve Hristiyanlığın kutsal metinlerini oluşturan kitapların kanonik bir koleksiyonu

Kitâb-ı Mukaddes, Mukaddes Kitap veya Kutsal Kitap, Eski Ahit ve Yeni Ahit'i kapsayan, Hristiyan inanışının temelini oluşturan ve Hristiyanlarca kutsal sayılan kitaptır.

<span class="mw-page-title-main">Tanah</span> Yahudiliğin ana kutsal metinlerini oluşturan kitapların kanonik bir koleksiyonu

Tanah/Tanak, Yahudiliğin ana mukaddes metinlerini oluşturan kitapların kanonik bir koleksiyonudur. Hristiyanlar tarafından İbranice Mukaddes Kitap ya da Eski Ahit denir. Metinlerin neredeyse tamamı Kutsal İbranice ile yazılmış olup, ufak bir bölümü de Kutsal Aramiceyle yazılmıştır.

Krallar Kitabı, Kral David'in ölümünden Yekoniya'nın Babil'de esir düşmesine kadar geçen 400 yıllık sürede antik İsrail ve Yehuda krallıklarıyla ilgili hikâyeleri anlatır. Yeşu, Hâkimler ve Samuel kitaplarının bulunduğu bir dizi tarihsel kitabın sonuncusudur ve ana amacı Yahudi krallığın Babilliler tarafından neden yıkıldığını dini açıdan anlatmak ve sürgünden dönüşün temelini hazırlamaktı.

Tarihler kitabı Tanah'ın bir parçasıdır. Masoretik metinde Ketuvim'in ilk veya son kitabı olarak yer alır; Ketuvim'in son kitabı olarak kullanıldığında bütün Tanah'ın da son kitabı haline gelir. Tarihler kitabı büyük ölçüde Samuel ve Krallar kitaplarındaki David hikâyeleriyle paralellik gösterir. Hristiyanlıkta 1 ve 2. Tarihler olmak üzere ikiye bölünmüştür; 1 & 2 Samuel ve 1 & 2 Krallar'dan sonra yer alır. Hristiyanlıkta kitapların bu dizilişi, Yunanca tercüme olan Septuagint'ten baz alınarak gerçekleşmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Yeremya Kitabı</span> İbrani Kutsal Kitabının (Eski Ahit) bir parçası olan Büyük Peygamberlerin ikinci bölümü

Yeremya Kitabı, Eski Ahit'te Son Peygamberler kısmının ikinci kitabı olup, Yeşaya kitabından sonra ve Hezekiel ile On İki Küçük Peygamber kitaplarından önce gelir. Görümleri aktarıldığı için kitap adını, MÖ 7. yüzyılın sonları ve MÖ 6. yüzyılın başlarında Kudüs'te, Yehuda Krallığı Babillilere yenik düştüğü zamanki kral Yoşiya zamanında yaşamış peygamber Yeremya'dan alır. Kitap, karmaşık ve şiirsel olarak İbranice yazılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Hezekiel Kitabı</span> İbrani Kutsal Kitabının (Eski Ahit) bir parçası olan Büyük Peygamberlerin dördüncü bölümü

Hezekiel kitabı, Tanah'taki Son Peygamberlerin üçüncü kitabı olup Yeşaya ile Yeremya kitaplarından sonra ve On iki küçük peygamber kitaplarından önce gelir. Bu sıralama Hristiyanlık'taki Eski Ahit'ten biraz farklıdır. İsmini, görümlerinin kaydedildiği, MÖ 6. yüzyılda yaşamış rahip ve peygamber Hezekiel'den alır.

Yoel kitabı, Eski Ahit'in bir parçasıdır. Küçük peygamberler ya da kısaca Onikiler olarak bilinen on iki kehanet kitabından biridir. "Küçük" denmesinin sebebi, öneminin az olması değil, metnin kısalığıdır.

Ovadya kitabı, Tanah'ın kitaplarından biri olup Edom üzerine getirilen yargılama ve İsrail'in yeniden kuruluşunun kehanetlerini içerir. Metin, tek bir konudan ibaret olup 21 bap ihtiva eder; bu da Ovadya kitabını Tanah'ın en kısa kitabı yapmaktadır. Yahudilik ve Hristiyanlıkta kitabın, Asurlular döneminde yaşamış ve isminin anlamı Yehova'nın kulu veya Yehova'ya tapan olan peygamber Ovadya tarafından yazıldığına inanılır.

Mika kitabı, Eski Ahit/Tanah'ta bulunan on beş kehanet kitabından biri olup Küçük peygamberler dizisinin altıncısıdır. Kitabın yazarının, Yehuda Krallığı'na bağlı Moreşet köyünden MÖ 8. yüzyılda yaşamış ve isminin anlamı "Kim Yehova gibidir?" olan Mikayahu olduğu belirtilir. Kitap, 1-2, 3-5 ve 6-7. konular olmak üzere üç ana bölümden oluşur ve her bölümün başlangıcında "Dinle" kelimesi ve bunu takip eden kehanet bildirileri bulunur. Mika, adil olmayan liderlere karşı serzenişte bulunur, zengin ve güçlüye karşı fakiri savunur ve sosyal adalet konusunda vaazlar verir; bir yandan da Siyon merkezli ve Davud hanedanlığına bağlı barış dolu bir dünyayı dört gözle bekler.

Habakkuk kitabı, Tanah'taki Oniki küçük peygamber kitaplarının sekizincisidir. Peygamber Habakkuk ile bağdaştırılır ve muhtemelen MÖ 7.yy'ın sonlarında yazılmıştır. İçinde üç konu barındıran kitabın ilk iki konusu Ölü Deniz parşömenlerinde de bulunmuştur.

Hagay kitabı, Eski Ahit veya Tanah'ın, Küçük peygamberler veya "Onikiler" denen kitaplar dizisinde yer alır. İki konudan oluşan kısa bir kitaptır. Kitapta anlatılanların geçtiği tarih Tapınağın terar inşasından önce MÖ 520 civarıdır. Bu dönemde, Yahudilerin topraklarına dönmesine yardım eden Zerubbabel gibi Pers kralları yaşamıştır.

Zekeriya kitabı, Tanah ve Kutsal Kitap'taki oniki küçük peygamber kitaplarından sondan bir öncekidir ve peygamber Zekeriya'ya dayandırılmaktadır.

Ester kitabı, Tanah'ın Ketuvim kitabının içinde bulunan beş megiladan biridir. Ester kitabı bir Yahudi bayramı olan Purim'in kökenini oluşturur. Bayram sırasında metnin tamamı, ilki bayramın başladığı akşam ve diğeri ertesi sabah olmak üzere iki kere okunur.

Ezra kitabı, Tanah'ın Ketuvim kitabına bağlı bir metindir. Orijinalinde Nehemya kitabı ile birlikte yer alan bu metin Hristiyanlığın erken çağlarında iki kitap haline ayrılmıştır. Babil Sürgününün ardından İsrail topraklarına dönüşü konu alan kitap iki bölümden oluşur. İlk bölümde Büyük Kiros'un krallığının ilk yılında MÖ 538'de sürgünden ilk dönenlerin hikâyesini ve I. Darius'un krallığının altıncı yılında MÖ 515'te Kudüs Tapınağı'nın tamamlanıp hizmete açılmasını anlatır. İkinci bölümde ise Ezra'nın Kudüs'teki misyonu ve goylarla evlenip günaha giren Yahudileri günahlardan arındırmak için verdiği çabalar anlatılır. Nehemya kitabıyla birlikte Tanah'taki tarihi hikâyelerin sonuncusunu temsil eder.

Nehemya kitabı, Tanah'ın Ketuvim kitabında bulunan bir metindir. Büyük ölçüde birinci tekil kişinin anıları olarak aktarılır. Kitapta, Pers sarayı yetkilisi bir Yahudi olan Nehemya'nın Kudüs duvarlarını ördürttüğü, şehre olan bağlılığı ve şehir halkının Tanrı'nın kanunlarına olan bağlılığı anlatılır. Kitapta anlatılanlar MÖ 5. yüzyılın ikinci yarısında geçmektedir. Ezra kitabıyla birlikte, Tanah'taki tarihi metinlerin sonuncusunu oluşturmaktadır.

Ağıtlar, şu anlamlara gelebilir:

Baruk kitabı, bazı Hristiyan geleneklerinde Kutsal Kitap'ın bir parçası olarak görülen döterokanonik metin. Yazıtın Yahudilikte ve Protestanlığın çoğu biçiminde, Ahid'in bir parçası olmadığı düşünülür. Kitap, Baruk 1:1'de ismi geçen, Yeremya'nın kâtibi Baruk ben Neriya'dan adını almıştır ve metnin yazarının bu kişi olduğu varsayılmaktadır. Kitap, bir geç dönem Yahudi yazarının Babil sürgünü, İsrail teolojisi ve tarihi ile bilgelik tartışmalarını içerir ve Kudüs ile diasporadaki Yahudilere doğrudan seslenerek yazılmıştır. Bazı araştırmacılar, metnin Makkabiler döneminde veya bundan kısa bir süre sonra yazıldığını önermektedir.

<span class="mw-page-title-main">Yeremya</span>

Yeremya, "ağlayan peygamber" olarak da adlandırılan, İbranice Kutsal Kitap'ın büyük peygamberlerinden biriydi. Yahudi geleneğine göre Yeremya, kâtibi olan Baruk ben Neriya ile müritleri yardımıyla Yeremya kitabı, Krallar kitabı ve Ağıtlar kitabını yazmıştır.

<span class="mw-page-title-main">İbrani Kutsal Kitabı</span>

İbrani Kutsal Kitabı veya Tanah, Tevrat, Nevi'im ve Ketuvim de dahil olmak üzere İbranice kutsal metinlerin kanonik koleksiyonudur. Diğer kullanılan ismi olan Miqra(yani okunan) diye de geçer.Bu metinler neredeyse sadece Kutsal İbranicedir ve birkaç bölüm Kutsal Aramice olarak yazılmıştır.