| Açaç | |
|---|---|
| Alternatif isim | Akuakuar (Açac) |
| Bölgesi |  Abhazya |
| Ana malzemeler | mısır unu, buğday unu, Abaza peyniri, yumurta, su isteğe göre tuz ve atzıbra |
Açaç, (Akuakuar), (Açac) peynirli otlu hamur kızartmasıdır. Pişi ye çok benzer. Farkı mısır unu da kullanılmasıdır. Malzemeleri mısır unu, buğday unu, Abaza peyniri, yumurta, su isteğe göre tuz ve atzıbra. Hamurun içine isteğe göre ayrıca ceviz ve bal da konulabilir.[1]
Ekmek, çeşitli tahıl unundan yapılmış hamurun ateşte, sac üzerinde, tandırda, fırında veya tepside pişirilmesiyle hazırlanan temel gıda. Tek başına tüketilebildiği gibi, yemeğin yanında veya yemeklere ya da yağlara banarak da tüketilebilmektedir.
Kuymak, Samsun'dan Ardahan'a yani Ordu, Giresun, Gümüşhane, Trabzon, Rize, Bayburt, Artvin, Çorum, Sivas, Tokat, Amasya ve Erzurum'un Oltu, İspir ve Tortum ilçelerinde yaygın olan, Karadeniz Bölgesi'ne ait bir yemek. Gürcistan, Dağıstan, Azerbaycan ve Kafkasya'nın bazı bölgelerinde de çok popülerdir. Mısır unu, tereyağı ve genellikle minci adı verilen tuzlu çökelek kullanılarak yapılan mısır lapasının adıdır.
Pişi diğer adlarıyla bişi, bavırsak, bavursak, tuzlu lokma, halka, mayalı hamurun kızgın yağda pişirilmesi ile yapılan bir yiyecektir. Orta Asya, Idel-Ural, Moğolistan ve Orta Doğu mutfaklarında bulunur. Anadolu'da genellikte arife günü yapılarak komşulara dağıtılır. Üçgen veya bazen küre şeklinde şekil verilerek servis yapılır. Hamuru için un, maya, süt, yumurta, margarin, tuz, şeker ve yağdan kullanılır. Tacik bavursağı genellikle kızartmadan önce küçük bir süzgecin alt kısmına basılarak çapraz bir desenle süslenir.
Tortilla, Meksika, Orta Amerika, Karayipler, ABD ve Kanada'da mayasız ince ve yassı olup, mısır unu veya beyaz undan yapılan bir çeşit ekmektir. Benzer türde bir ekmek de Güney Afrika'da yapılan arepadır. Öte yandan arepa tortilladan daha kalındır. Bu ekmek türü, Avrupalıların Amerika'ya varmasından önceki döneme aittir. O dönemde İspanyollarca, geleneksel mayasız İspanyol kekleri ve omletlerine benzerliği nedeniyle "tortilla" adı verilmiştir. Aztekler ve Nahuatl dili konuşan diğer toplumlar, kendi tortillalarını "tlaxcalli" olarak adlandırılır. Bu tür, tortilla prototipi haline gelmiştir. Mısır unlu versiyonu orijinal Kuzey Amerika tortillasıdır ve çoğunlukça "otantik tortilla" kabul edilir. Beyaz undan yapılan tortillalar, Meksika'nın mısır yetiştirilmeye uygun olmayan bölgelerinde ortaya çıkmıştır. Türkiye'deki ismi ise yufka ekmektir. Biraz daha büyük yapılır. Genellikle Anadolunun köylerinde yapılan bir çeşididir.
Mısır ekmeği, mısır unu ile yapılan bir ekmek çeşididir. Mısır unu içerisine tuz, süt ve az miktarda şeker eklenerek mayalandıktan sonra ya fırında ya da kızartma olarak pişirilir. Kimyon ve pul biber gibi baharatlar ise isteğe bağlı eklenebilir.
Un, tahılların öğütülmesiyle elde edilen ince toza verilen addır. Başta ekmek ve hamur işleri olmak üzere pek çok gıdanın temel bileşenidir. Genellikle buğdaydan elde edilen toza sadece un denir. Arpa, yulaf, çavdar, mısır, nohut gibi bitkilerden elde edilen un ise, yaygın olarak o tahılın adıyla birlikte mısır unu, arpa unu biçiminde adlandırılır.
Mısır unu, Mısırın öğütülmesiyle elde edilen ince toza verilen addır. Başta ekmek ve hamur işleri olmak üzere pek çok gıdada kullanılır. Çölyak hastalarının güvenle tüketebileceği unların arasındadır.
Çerkes mutfağı, Çerkeslere özgü yemek pişirme tarzıdır. Çerkes yemekleri (шхынхэр) daha çok et ve süt ürünleri ağırlıklıdır. Çerkesler ekmeği az kullanırlar. Çerkesleri/Adığeleri tanıtan yemekler şıpsı-p’aste ile şelame-halıjo’dur. Adiğelerin geleneksel yemekleri et, tahıl ve süt yemeklerinden oluşur. Çerkeslerde yemeğe başlamadan, sofra büyüğünün bir konuşma (dua) yapması adettir.
Champurrado, çikolata bazlı bir atole, ılık ve yoğun bir Meksika içeceği. Misket limonu ve mısırlı hamur, bu hamurun kurutulmuş hali veya özel mısır unu ile yapılabilir. Bunun dışında içine panela ve süt veya su katılır. İsteğe bağlı olarak tarçın, anason veya vanilya da katılabilir. Yemeği yoğunlaştırmak ve aroma vermek için ise yer fıstığı, portakal kabuğu rendesi ve yumurta da kullanılabilir. Atole'ler, molinillo denilen bir tür çırpıcı ile karıştırılır. Çırpıcı, avuç içlerinde döndürülür ve köpürene kadar ileri geri hareket ettirilir.
Hamur işi, un, su ve katı yağdan oluşan bir hamurdur. Şekerli hamur işleri genellikle şekerleme ürünü olarak da tanımlanır. "Hamur işleri" sözcüğü, un, şeker, süt, tereyağı, katı yağ, kabartma tozu ve yumurta gibi maddelerden yapılmış birçok pişirilmiş ürünleri bildirir. Küçük tartlar ve diğer tatlı pişmiş ürünler de hamur işleri olarak adlandırılır. Fransızca kelime pâtisserie de aynı yiyecekler için kullanılır. Ortak hamur işleri turta, tart, kiş hamuru ve etli börek türlerini içerir.
Lángos Macar mutfağından bir tür kızarmış yassı ekmektir. Lángos hamuru un, patates, süt, şeker ve tuz içerir. Gravyer peyniri, emmental peyniri, ekşi krema ve sarımsak ile servis edilir. İsteğe bağlı olarak mantar, lor peyniri, sığır eti, patlıcan, kefir ve lahana gibi malzemeler de eklenebilir. Tatlı lángos hazırlamaK için kızarmış hamurun üzerine glasaj veya reçel sürülür.
Roqaq Mısır ve Irak mutfaklarında buğday unu ile yapılan uzun ömürlü bir yassı ekmek çeşidi. Roqaq kuruyuncaya kadar pişirildiği için diğer ekmeklerden daha uzun ömürlüdür. Yenilmeden önce ıslatılır. Roqaq hamuru kızgın tavaya sürülebilecek kıvamda sadece un, su ve tuz ile hazırlanır. Pişmiş ekmek tavadan sıyrılarak alınır ve pilav yanı servis edilebilir. Ufalanmış roqaq ile tharid yapılabilir.
Hamur, tahıl veya baklagillerden üretilen yoğrulabilir, bazen elastik bir besin maddesidir. Hamur tipik olarak un ve az miktarda su veya başka bir sıvı ile karıştırmak suretiyle yapılır ve bazen maya veya başka kabartma maddeleri ile çeşitli yağlar veya aromalar gibi diğer bileşenleri içerir.
Huarache, Meksika mutfağına ait bir yemektir. Yassılaştırılmış ve ovalimsi bir şekil verilmiş, içerisinde ise pişmiş fasulye ezmesi bulunan bir parça mısır hamurunun üst yüzeyine delikler açılarak kızartılması ile hazırlanmaktadır. Pişmiş hamurun üzerine ise doğranmış nopal, marul, soğan, patates, kişniş gibi malzemelerin yanı sıra farklı hayvanların etleri, yumurta, queso fresco ve salsa gibi farklılık gösteren malzemeler eklenerek tüketilir.
Pozol hem fermente mısır hamurunun hem de ondan yapılan içeceğin adıdır ve kökeni Kolomb Öncesi Meksika'ya kadar dayanmaktadır. Pozol hazırlanırken mısır hamuru ve su dışında kakao gibi başka bileşenler de eklenebilir. İçecek Meksika'nın güneyinde Chiapas ve Tabasco eyaletlerinde tüketilmektedir. Hastalıklarla savaşmak için de kullanılan pozol susuzluğu da gidermektedir. Ayrıca ormandaki uzun yolculuklarında geçim kaynağı olarak Amerika'nın yerli halkları tarafından da kullanılmıştır.
Hırvat mutfağı heterojendir ve bölgelerin mutfağı olarak bilinir, çünkü Hırvatistan'ın her bölgesinin kendine özgü bir mutfak geleneği vardır. Kökleri çok eski zamanlara dayanmaktadır. Gıda maddelerinin seçimi ve pişirme biçimlerindeki farklılıklar en çok anakaradakiler ile kıyı bölgelerindekiler arasında dikkat çekicidir. Anakara mutfağı daha çok, önceki Slav mutfağı ve Macar ve Türk mutfağıyla daha yakın ilişkiler içendedir, yemek pişirmek için domuz yağı, karabiber, kırmızı biber ve sarımsak gibi baharatlar ile karakterize edilir.
Esvatini mutfağı, Esvatini'ye özgü bir mutfaktır. Esvatini'deki temel yiyecekler sorgum ve mısırdır. Çiftçilik endüstrisi esas olarak şeker kamışı, tütün, pirinç, mısır, yer fıstığı, keçi eti ve sığır eti ihracatına bağlıdır.
Abhaz mutfağı Abhazlar 'ın mutfağıdır.
Hızlı ekmek maya veya ekşi hamur mayası gibi biyolojik olandan ziyade kimyasal kabartma tozu ile mayalanmış ekmektir.
Piadina veya piada, İtalya'nın Romagna bölgesine özgü bir yassı ekmek çeşididir. Genellikle beyaz un, domuz yağı veya zeytinyağı, tuz ve su ile yapılır. Hamur geleneksel olarak teggia adı verilen pişmiş toprak bir tabakta pişirilirdi, ancak günümüzde düz tavalar veya elektrikli ızgaralar ekmeğin yapımında yaygın olarak kullanılmaktadır.