İçeriğe atla

88 Thisbe

88 Thisbe
Keşif
KeşfedenChristian Heinrich Friedrich Peters
Keşif tarihi15 Haziran 1866
Adlandırmalar
MPC belirtmesi(88) Thisbe
Telaffuz/ˈθɪzbiː/[1]
Adın kaynağı
Thisbē
Asteroit kuşağı
SıfatlarThisbean /θɪzˈbiːən/, /ˈθɪzbiən/
Yörünge özellikleri[2]
Dönem 31 Aralık 2006 (JD 2454100,5)
Günöte482,242 Gm (3,224 AB)
Günberi345,809 Gm (2,312 AB)
Yarı büyük eksen
414,025 Gm (2,768 AB)
Dış merkezlik0,165
1681,709 gün (4,60 JY)
165,454°
Eğiklik5,219°
276,765°
36,591°
Fiziksel özellikler
B [2]
7,04[2]
Boyutlarc/a = 0,81±0,07[3]
(255×232×193)±12 km[4]
Ortalama çap
218±3 km[3]
225 km[4]
232 km (Örtülme)[2]
Kütle(11,6±2,2)×1018 kg[3]
18,3×1018 kg[4]
1,5×1019 kg[5][6]
Ortalama yoğunluk
2,14±0,42 g/cm3[3]
3,06±0,52 g/cm3[4]
6,04[7] s
0,057[3]
0.067[8]
  Wikimedia Commons'ta ilgili ortam

Thisbe (Küçük gezegen tanımı: 88 Thisbe), 13. en büyük ana asteroit kuşağı asteroididir.

Keşfi ve adlandırma

15 Haziran 1866'da Christian Heinrich Friedrich Peters tarafından keşfedildi ve adını bir Roma masalı kahramanı olan Thisbe'den aldı. 7 Ekim 1981'de Thisbe tarafından bir yıldızın örtülmesi gözlemlendi. Örtülmenin sonuçları, 232 km'lik beklenenden daha büyük bir çapı göstermektedir.[9][10]

2000 yılında Arecibo Gözlemevi'nde 88 Thisbe, astronomik radar tarafından gözlemlendi. Dönüş sinyali, 207 ± 22 km'lik bir etkin çapa karşılık olduğu öğrenildi.[7][11]

Pertürbasyon

Michalak tarafından 2001'de Thisbe'nin kütlesinin 15 × 1018 kg olduğunu tahmin etti.[5][6] 2008'de Baer, Thisbe'nin 10,5 × 1018 kg kütleye sahip olduğunu tahmin etti.[4]

Kaynakça

  1. ^ Noah Webster (1884) A Practical Dictionary of the English Language
  2. ^ a b c d Yeomans, Donald K., "88 Thisbe", JPL Small-Body Database Browser, NASA Jet Propulsion Laboratory, 6 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 25 Mart 2013. 
  3. ^ a b c d e P. Vernazza et al. (2021) VLT/SPHERE imaging survey of the largest main-belt asteroids: Final results and synthesis. Astronomy & Astrophysics 54, A56
  4. ^ a b c d e Jim Baer (2011). "Recent Asteroid Mass Determinations". Personal Website. 2 Temmuz 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Nisan 2012. 
  5. ^ a b Michalak, G. (2001). "Determination of asteroid masses". Astronomy & Astrophysics. 374 (2): 703-711. Bibcode:2001A&A...374..703M. doi:10.1051/0004-6361:20010731 Özgürce erişilebilir. 23 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Kasım 2008. 
  6. ^ a b (Low mass estimate of Thisbe 0.074 / Mass of Ceres 4.75) * Mass of Ceres 9.43×1020 = 1.47×1019
  7. ^ a b Schober, H. J.; Scaltriti, F.; Zappala, V. (April 1979), "Photoelectric photometry and rotation periods of three large and dark asteroids - 49 Pales, 88 Thisbe and 92 Undina", Astronomy and Astrophysics Supplement Series, 36, ss. 1-8, Bibcode:1979A&AS...36....1S. 
  8. ^ Asteroid Data Sets 17 Aralık 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  9. ^ Taylor, G. E., "Progress in accurate determinations of diameters of minor planets", Asteroids, comets, meteors; Proceedings of the Meeting, Uppsala, Sweden, June 20–22, 1983, ss. 107-109, Bibcode:1983acm..proc..107T. 
  10. ^ "Observed minor planet occultation events, version of 2005 July 26". 22 Aralık 2003 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2023. 
  11. ^ Magri, Christopher; Nolan, Michael C.; Ostro, Steven J.; Giorgini, Jon D. (January 2007), "A radar survey of main-belt asteroids: Arecibo observations of 55 objects during 1999–2003", Icarus, 186 (1), ss. 126-151, Bibcode:2007Icar..186..126M, doi:10.1016/j.icarus.2006.08.018 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Asteroit kuşağı</span>

Asteroit kuşağı, Güneş Sistemi'nde Güneş merkezli ve kabaca Jüpiter ile Mars gezegenlerinin yörüngeleri arasındaki uzayı kaplayan torus şeklinde bir bölgedir. Bu bölgede asteroit veya küçük gezegen olarak adlandırılan çok sayıda katı ve düzensiz şekillerde gök cisimleri bulunur. Tanımlanan nesneler çok farklı boyutlarda olabilir, fakat gezegenlerden çok daha küçüklerdir ve birbirlerinden ortalama olarak bir milyon kilometre uzaklıklarda bulunurlar. Bu asteroit kuşağı, Güneş Sistemi'ndeki diğer asteroit popülasyonlarından ayırt edilebilmesi için ana asteroit kuşağı veya ana kuşak olarak da adlandırılır.

<span class="mw-page-title-main">24 Themis</span> Asteroit

Themis asteroit kuşağındaki en büyük asteroitlerden biridir. Aynı zamanda Themis ailesinin en büyük üyesidir. Annibale de Gasparis tarafından 5 Nisan 1853 tarihinde keşfedildi. Adını Yunan mitolojisinde doğa yasası ve ilahi adaletin (düzenin) kişileşmiş hali olan Themis'ten almıştır.

<span class="mw-page-title-main">5 Astraea</span> Asteroit

Astraea asteroid kuşağında yer alan büyük bir asteroittir. Yüzeyi oldukça yansıtıcıdır ve bileşimi muhtemelen nikel-demir ile magnezyum ve demir silikatlarının bir karışımıdır. Tholen sınıflandırma sistemine göre S-tipi bir asteroittir.

<span class="mw-page-title-main">17 Thetis</span> Asteroit

Thetis, küçük gezegen tanımı 17 Thetis, asteroid kuşağının iç bölgelerinde yer alan, yaklaşık 90 kilometre çapında bir kayalık asteroid. 17 Nisan 1852'de Alman gök bilimci Robert Luther tarafından Düsseldorf, Almanya'daki Bilk Gözlemevi'nde keşfedildi. Luther, keşfettiği bu ilk asteroide Yunan mitolojisinden Thetis'in adını verdi.

<span class="mw-page-title-main">19 Fortuna</span> Asteroit

Fortuna, en büyük ana kuşak asteroitlerinden biridir. John Russell Hind tarafından 22 Ağustos 1852'de keşfedildi ve adını Roma şans tanrıçası Fortuna'dan aldı. 1 Ceres'e benzer bir bileşime sahiptir; tholinler de dahil ilkel organik bileşiklerden oluşan, yoğun şekilde uzay etkisine maruz kalmış koyu renkli bir yüzeyi vardır.

<span class="mw-page-title-main">11 Parthenope</span> Asteroit

Parthenope büyük ve parlak bir ana kuşak asteroittir.

<span class="mw-page-title-main">52 Europa</span> Asteroit

Europa, asteroit kuşağındaki en büyük 6. asteroittir. Çapı 300 km'nin üzerindedir, fakat buna uygun bir kütleye sahip değildir. Yuvarlak olmayıp, yaklaşık 380 × 330 × 250 km boyutlarında elipsoid şeklindedir. 4 Şubat 1858'de Hermann Goldschmidt tarafından Paris'teki evinin balkonunda keşfedildi. Adını Yunan mitolojisinde Zeus'un fetihlerinden biri olan ve Jüpiter'in uydusu Europa'ya da adını veren Europa'dan almıştır.

<span class="mw-page-title-main">511 Davida</span> Asteroit

Davida, büyük bir C-tipi asteroittir. En büyük asteroitlerden biridir; büyüklük olarak 7. sıradadır ve kütle olarak en büyük 5. veya 6. sıradadır. 1903 yılında RS Dugan tarafından keşfedilmiştir. Davida, Amherst Koleji'nde astronomi profesörü olan David Peck Todd'un adını almıştır.

<span class="mw-page-title-main">29 Amphitrite</span> asteroit

Amphitrite 200 kilometre çapı ile en büyük S-tipi asteroitlerden biri ve muhtemelen Eunomia, Juno, Iris ve Herculina'dan sonraki en büyük 5. asteroittir.

<span class="mw-page-title-main">46 Hestia</span> Asteroit

Hestia büyük, koyu renkli bir ana-kuşak asteroitidir. Aynı zamanda, benzer yörüngelere sahip bir asteroit grubu olan Hestia grubunun başlıca cismidir.

Pales, koyu renkli büyük bir ana kuşak asteroididir. Alman-Fransız gök bilimci Hermann Goldschmidt tarafından 19 Eylül 1857'de Paris'te keşfedildi. Asteroit, adını Roma mitolojisindeki çobanların tanrıçası Pales'ten almıştır. 48 Doris ile aynı gece keşfedildiğinden, jeolog Jean-Baptiste Élie de Beaumont ikisine "İkizler" adını vermeyi önermiştir.

<span class="mw-page-title-main">109 Felicitas</span> Asteroit

Felicitas, karanlık ve oldukça büyük bir ana kuşak asteroitidir. Alman-Amerikalı astronom C. H. F. Peters tarafından 9 Ekim 1869'da keşfedildi ve adını Roma başarı tanrıçası Felicitas'tan aldı. Felicitas tarafından gerçekleşen tek yıldız örtülmesi gözlemi 29 Mart 2003'te Japonya'dan yapılmıştır.

Ate, Alman-Amerikalı astronom C. H. F. Peters tarafından 14 Ağustos 1870 tarihinde keşfedilen ve adını Yunan mitolojisindeki yaramazlık ve yıkım tanrıçası Ate'den alan bir ana kuşak asteroididir. Tholen sınıflandırma sisteminde, karbonlu C-tipi bir asteroid olarak kategorize edilirken, Bus asteroid taksonomi sistemi onu bir Ch asteroidi olarak listeler.

<span class="mw-page-title-main">114 Kassandra</span> Asteroit

Kassandra büyük ve karanlık bir ana kuşak Asteroitidir. Nadir bir sınıf olan T sınıfına aittir. 23 Temmuz 1871'de C. H. F. Peters tarafından keşfedildi ve adını Truva Savaşı efsanelerindeki kahin Cassandra'dan alır. Asteroit, bir kuyruklu yıldız tarafından ikiye ayrıldığı ve Dünya ile çarpışma rotasına girdiği 2009 yapımı Meteor filminde de anılır.

Klio, oldukça büyük ve çok karanlık bir ana asteroit kuşağı asteroitidir. 25 Ağustos 1865'te Karl Theodor Robert Luther tarafından keşfedilmiş ve adını Yunan mitolojisindeki tarihin ilham perisi Clio'dan almıştır.

<span class="mw-page-title-main">89 Julia</span> Asteroit

Julia, büyük bir ana asteroit kuşağı asteroididir.

Galatea, büyük bir C-tipi ana asteroit kuşağı asteroididir. Karbonlu yüzeyi, sadece 0,034'lük bir albedo ile çok koyu renge sahiptir.

137 Meliboea, Avusturyalı astronom J. Palisa tarafından 21 Nisan 1874'te Austria Naval Gözlemevi'nde keşfedilen, birçok asteroit keşfinden ikincisi olan büyük, karanlık bir asteroit kuşağı asteroididir. Daha sonra Yunan mitolojisindeki üç Meliboea'dan birinin adını almıştır. Benzer yörünge öğelerini paylaşan Meliboea asteroit ailesinin en büyük gövdesi olup, yalnızca 791 Ani onun boyutuna yaklaşmaktadır. C tipi bir asteroit olarak sınıflandırılır ve karbonlu malzemelerden oluştuğu düşünülmektedir. Asteroitin tayfları, sulu bir değişimin kanıtlarını gösterir.

<span class="mw-page-title-main">145 Adeona</span> Asteroit

Adeona, orta asteroit kuşağından gelen, yaklaşık 150 kilometre (93 mi) çapında büyük bir asteroittir. Yüzeyi çok karanlık ve C-tipi bir asteroit olarak sınıflandırılmış olup, muhtemelen ilkel karbonlu malzemeden oluşmaktadır. Asteroidin spektrumları, sulu değişime dair kanıtlar göstermiştir. Adeona asteroit ailesi de bu asteroidin adını almıştır.

<span class="mw-page-title-main">İstisnai asteroitler listesi</span> Vikimedya liste maddesi

Aşağıda Güneş Sistemi'nde bulunan ve büyüklükleri ya da yörüngeleri gibi bir şekilde istisnai olan asteroitlerin bir listesi yer almaktadır. Bu maddenin amaçları doğrultusunda, "asteroit" Neptün yörüngesindeki küçük gezegenleri, cüce gezegen 1 Ceres'i, Jüpiter Truvalarını ve Centaurları kapsamakta, ancak Neptün ötesi nesneleri içermemektedir. Küçük gezegenlerin sayısal sıraya göre tam listesi için küçük gezegen listesine bakınız.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.