İçeriğe atla

84 Klio

84 Klio
Keşif
KeşfedenKarl Theodor Robert Luther
Keşif tarihi25 Ağustos 1865
Adlandırmalar
MPC belirtmesi(84) Klio
Telaffuz/ˈklaɪ.oʊ/[1]
Adın kaynağı
Clio
Asteroit kuşağı · Klio
SıfatlarKlionian /klaɪˈoʊniən/
Klioian /klaɪˈoʊ.iən/[2]
Yörünge özellikleri[3]
Dönem 31 Aralık 2006 (JG 2454100,5)
Günöte436,886 Gm (2,920 AB)
Günberi269,828 Gm (1,804 AB)
Yarı büyük eksen
353,357 Gm (2,362 AB)
Dış merkezlik0,236
1325,961 gün (3,63 JY)
326,072°
Eğiklik9,334°
327,651°
14,690°
Fiziksel özellikler
G[3]
9,32[3]
Boyutlar79,16 km[3]
Kütle(5,47 ± 4,06) × 1017 kg[4]
Ortalama yoğunluk
2,08 ± 1,55[4] g/cm3
23,562 ± 0,001 s[3][5]
0,053[3][6]
  Wikimedia Commons'ta ilgili ortam

Klio (Küçük gezegen tanımı: 84 Klio), oldukça büyük ve çok karanlık bir ana asteroit kuşağı asteroitidir. 25 Ağustos 1865'te Karl Theodor Robert Luther tarafından keşfedilmiş ve adını Yunan mitolojisindeki tarihin ilham perisi Clio'dan almıştır.

Bu asteroitin 2007 yılında Las Cruces, New Mexico'daki Organ Mesa Gözlemevinde yapılan fotometrik gözlemleri, bir ışık eğrisi grafiği oluşturmak için kullanıldı. 23,562 ± 0,001 saatlik bir sinodik dönüş periyodu ve her döngü sırasında 0,21 ± 0,02 büyüklüğünde bir parlaklık değişimi gözlemlendi.[5]

Pertürbasyon

Asteroit 52 Europa'nın 84 Klio tarafından pertürbasyonları, 52 Europa'nın 1,68 × 1020 kg kadar yüksek bir kütleye sahip olacağını düşündürmektedir.[7][8]

Kaynakça

  1. ^ Noah Webster (1884) A Practical Dictionary of the English Language
  2. ^ 'Clioian' in Rita Dandridge, ed. (2019) The Collected Essays of Josephine J. Turpin Washington, s. 176
  3. ^ a b c d e f "JPL Small-Body Database Browser: 84 Klio" (2008-03-30 last obs). 3 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Kasım 2008. 
  4. ^ a b Carry, B. (December 2012). "Density of asteroids". Planetary and Space Science. 73 (1): 98-118. arXiv:1203.4336 $2. Bibcode:2012P&SS...73...98C. doi:10.1016/j.pss.2012.03.009.  See Table 1.
  5. ^ a b Pilcher, Frederick (June 2008). "Period Determination for 84 Klio, 98 Ianthe, 102 Miriam 112 Iphigenia, 131 Vala, and 650 Amalasuntha". The Minor Planet Bulletin. 35 (2): 71-72. arXiv:1203.4336 $2. Bibcode:2008MPBu...35...71P. doi:10.1016/j.pss.2012.03.009. 
  6. ^ Asteroid Data Sets 17 Aralık 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  7. ^ Michalak, G. (August 2001). "Determination of asteroid masses". Astronomy & Astrophysics. 374 (2): 703-711. Bibcode:2001A&A...374..703M. doi:10.1051/0004-6361:20010731. 23 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ocak 2023. 
  8. ^ (High estimate for mass of asteroid Europa 0.851 / Mass of Ceres 4.75) * Mass of Ceres 9.43E+20 = 1.689E+20

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">38 Leda</span> Asteroit

38 Leda, 12 Ocak 1856 tarihinde Fransız astronom Jean Chacornac tarafından keşfedilen 6 Asteroit'ten biridir. "38 Leda" Asteroit kuşağı'nda bulunan bir asteroittir. "Leda" adını Yunan mitolojisindeki Leda'dan almıştır.

<span class="mw-page-title-main">39 Laetitia</span> Asteroit

39 Laetitia, 8 Şubat 1856 tarihinde Fransız astronom Jean Chacornac tarafından keşfedilen 6 Asteroit'ten biridir. Asteroit kuşağı'nda bulunan asteroit, adını eski Roma tanrıçası Laetitia'dan almıştır.

<span class="mw-page-title-main">12 Victoria</span> Asteroit

Victoria, 3,56 yıllık bir periyotla Güneş'in etrafında 0.221'lik bir eksantriklikte bir yörüngede dönen büyük bir ana kuşak asteroididir. Kayalık (S-tipi) bir asteroittir, yaklaşık 112–124 km boyutundadır, 0.18 albedoya sahiptir ve 8,66 saatlik rotasyon periyodu vardır. Victoria'nın keşfinden bu yana üç kez bir yıldızı örttüğü gözlemlendi. Radar ve benek interferometri gözlemleri, Victoria'nın şeklinin uzamış olduğu ve düzensiz biçimli bir uyduya sahip ikili bir asteroid olduğundan şüphelenilmesine sebep olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">72 Feronia</span> Asteroit

72 Feronia, oldukça büyük ve karanlık bir ana kuşak asteroitidir. Bu, 29 Mayıs 1861'de New York Eyaleti, Hamilton Koleji'inden C. H. F. Peters tarafından yapılan ilk asteroit keşfiydi. Başlangıçta Peters'ın zaten bilinen 66 Maja asteroidini gördüğü düşünülüyordu ancak Truman Henry Safford bunun yeni bir gök cismi olduğunu gösterdi. Safford bu asteroide Roma doğurganlık tanrıçasının adı olan Feronia'nın adını verdi.

<span class="mw-page-title-main">26 Proserpina</span> ana kuşak asteroidi

Proserpina, 5 Mayıs 1853 tarihinde Alman gök bilimci Robert Luther tarafından keşfedilen bir ana kuşak asteroididir. Adını, Ceres'in kızı ve yeraltı dünyası kraliçesi Roma tanrıçası Proserpina'dan almıştır.

<span class="mw-page-title-main">94 Aurora</span> Asteroit

Aurora, en büyük ana kuşak asteroitlerinden birisidir. Sadece 0,04'lük bir albedo ile kurumdan daha koyudur ve karbonlu malzemeden oluşan ilkel bir bileşime sahiptir. 6 Eylül 1867 tarihinde James Craig Watson tarafından Ann Arbor'da keşfedildi ve adını Roma şafak tanrıçası Aurora'dan aldı.

<span class="mw-page-title-main">132 Aethra</span> Asteroit

Aethra, dış merkezli bir yörüngeye sahip olan ve yörüngesi Mars yörüngesiyle kesişen parlak metalik bir ana kuşak asteroitidir. Çapı yaklaşık olarak 40 kilometredir.

<span class="mw-page-title-main">46 Hestia</span> Asteroit

Hestia büyük, koyu renkli bir ana-kuşak asteroitidir. Aynı zamanda, benzer yörüngelere sahip bir asteroit grubu olan Hestia grubunun başlıca cismidir.

Mnemosyne, büyük bir ana asteroit kuşağı asteroididir. S-tipi bir asteroittir. 22 Eylül 1859'da Karl Theodor Robert Luther tarafından Düsseldorf'da keşfedildi. Adı, Utrecht Gözlemevi'nin yöneticisi Martin Hoek tarafından Yunan mitolojisinde bir Titan olan Mnemosyne'den esinlenilerek konuldu.

<span class="mw-page-title-main">68 Leto</span> Asteroit

Leto, 4,64 yıllık bir süre ile Güneş'in etrafında dönen büyük bir ana asteroit kuşağı asteroitidir. Spektral tipi S'dir ve bu taşlı, silikat bir bileşime sahip olduğunu belirtir. Asteroit, 29 Nisan 1861'de Alman gök bilimci Karl Theodor Robert Luther tarafından keşfedildi ve adını Yunan mitolojisinde Apollon ve Artemis'in annesi Leto'dan almaktadır. Tahmini enine kesit boyutu 123 km ve dönüş süresi 14,8 saattir.

<span class="mw-page-title-main">60 Echo</span> Asteroit

Echo bir ana kuşak asteroididir. 14 Eylül 1860'da Washington DC'deki Birleşik Devletler Deniz Gözlemevi'nden James Ferguson tarafından keşfedilmiştir. Bu onun üçüncü ve son asteroit keşfidir. Adını Yunan mitolojisindeki bir su perisi olan Echo'dan almıştır. James Ferguson, bu ismin zaten Uranüs'ün bir uydusu için kullanıldığını fark etmeksizin başlangıçta ona "Titania" adını vermişti.

Velleda, bir ana kuşak asteroididir. Büyük olasılıkla oldukça tipik bir S-tipi asteroitTİR. Adını Cermen kabilesi Bructeri'nin rahibesi ve kahini Veleda'dan almıştır. Paul Henry tarafından 5 Kasım 1872'de Paris, Fransa'da keşfedildi. Bu onun ilk itibarlı keşfiydi. O ve erkek kardeşi Prosper Henry toplam 14 asteroit keşfettiler.

<span class="mw-page-title-main">129 Antigone</span> Asteroit

Antigone büyük bir ana kuşak asteroididir. Radar gözlemleri, neredeyse saf nikel - demirden oluştuğunu gösteriyor. Bu ve diğer benzer asteroitler, muhtemelen parçalanmış bir Vesta benzeri gezegenin çekirdeğinden kaynaklanmaktadır ve farklı bir iç kısma sahiptir. Alman-Amerikalı gök bilimci C. H. F. Peters tarafından 5 Şubat 1873'te keşfedilmiştir ve adını Yunan mitolojisindeki Theban prensesi Antigone'den alır.

<span class="mw-page-title-main">776 Berbericia</span> Asteroit

776 Berbericia, Güneş'in yörüngesinde dönen bir küçük gezegendir. Ana kuşak C-tipi bir asteroit olan 776 Berbericia, Almanya'nın güneybatısındaki Heidelberg Gözlemevi'nde astronom Adam Massinger tarafından 24 Ocak 1914'te keşfedildi. Max Wolf tarafından bir Alman astronom olan Adolf Berberich'in (1861–1920) onuruna isimlendirilmiştir. Asteroidin spektrumları, sulu değişime dair kanıtlar gösterir.

Galatea, büyük bir C-tipi ana asteroit kuşağı asteroididir. Karbonlu yüzeyi, sadece 0,034'lük bir albedo ile çok koyu renge sahiptir.

769 Tatjana, Güneş'in etrafında dönen bir küçük gezegendir. Cisme, Aleksandr Puşkin'in Eugene Onegin" şiirinin kahramanı Tatiana Larina'nın adı verilmiştir. Bu adın, asteroidin geçici adının 1913 TA olması nedeniyle verilmiş olması muhtemeldir ancak 1905-1909 yıllarında Wolf, Knopff ve Metcalf tarafından adlandırılan cisimlerin aksine bunu destekleyecek bir adlandırma yöntemi bulunmamaktadır.

Vala, bir iç ana kuşak asteroididir. 24 Mayıs 1873'te C. H. F. Peters tarafından keşfedilmiş ve adını İskandinav mitolojisinde bir peygamber olan Völva'dan almıştır. Vala'nın bir yıldız önünde örtülmesine ilişkin yapılan bir gözlem 26 Mayıs 2002'de İtalya'da gerçekleştirilmiştir. 1975'te Kitt Peak Ulusal Gözlemevi'nde toplanan 10-μm radyometrik veriler, 34 km'lik bir çap tahmini vermiştir.

<span class="mw-page-title-main">138 Tolosa</span> Asteroit

Tolosa, asteroit kuşağının iç bölgesinden parlak renkli, taşlı bir arka plan asteroididir. 19 Mayıs 1874'te Fransız astronom Henri Joseph Perrotin tarafından keşfedildi ve Fransa'nın Toulouse şehrinden alınan Latince ve Oksitanca adıyla adlandırıldı.

Lumen, orta asteroit kuşağından gelen, yaklaşık 130 kilometre çapında karbonlu bir asteroittir. Tanımlanmış bir Eunomia ailesi'ne müdahaleci asteroittir.

<span class="mw-page-title-main">189 Phthia</span> Asteroit

Phthia, Alman-Amerikalı astronom Christian Heinrich Friedrich Peters tarafından 9 Eylül 1878'de Clinton, New York'ta keşfedilen ve adını Antik Yunanistan bölgesi Phthia'dan alan parlak renkli, kayalık bir ana kuşak asteroitidir.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.