911 (CMXI) salı günü başlayan bir yıldır.
Tolunoğulları, Batlamyus Hânedânı idaresinden sonra Mısır'ı ve Suriye'nin çoğunu yöneten ilk bağımsız hanedan olan Türk kökenli bir Memlûk hanedanıydı. Bu devletin bir diğer önemi ise Müslüman olan Türklerin kurduğu ilk bağımsız devlet olmasıydı. İslam Halifeliği'ni yöneten Abbâsî Hanedanı'nın merkezî otoritesinden ayrıldıkları 868'den 905'e kadar bağımsız kaldılar.
II. Mervan, tam adı Mervan bin Muhammed bin Mervan, on dördüncü ve son Emeviler halifesiydi (744-750).
I. Hâkim (tam adı: Ebû'l-'Abbâs ʿAhmed "el-Hâkim biʿEmr i’l-Lâh" ;, Ellidokuzuncu İslam Halifesi.
Mûstansır uzun adı El-Mûstensir Billâh; Tam Adı: Ebû'l Kâsım Ahmed bin Zâhir el-Mûstensir bi'l-Lâh, Soyadı: el-Mûstensir. 58. İslam Halifesi. el-Mûstensir bi'l-Lâh et-Sânî (İkinci Mûstensir bi’l-Lâh) olarak da tanınır.
Emevî halifeleri listesi, Emevî Hanedanı'nın halifelik unvanına sahip olan hükümdarlarının yer aldığı liste. Emevî ismi Dört Halife döneminden (632-661) sonra İslam Devleti'ne egemen olan Emevî Hanedanı'nın kurucusu Muaviye'nin büyük-büyük-babası Ümeyye bin Abdişems'ten ve Mekkeli Kureyş kabilesine bağlı Ümeyye ailesinden gelmektedir. Muaviye, Ömer döneminin sürdüğü 641'de Şam valisi olarak atanmış ve Suriye'yi denetimi altına almıştı. 661'de kurduğu halifelik devletinin başkenti de Şam'dı. Emevîler, Muhammed'in ölümünden sonra kurulan dört Arap halifelik devletinin ikincisidir. Kurulmasından sonra oldukça büyüyen Emevî Devleti bir imparatorluk haline gelmiş ve arazi yüzölçümü bakımından birbirine bağlı arazilerden oluşan imparatorlukların en büyük dördüncüsü olmuştur.
III. Yezîd veya Yezid bin Velid, on birinci Emeviler halifesi. Amcasının oğlu olan halife II. Velid'in, kendinin de liderlerden biri olarak katıldığı bir komplo ile öldürülmesi üzerine 15 Nisan 744'te halife oldu. Çok zayıf, naif ve hastalıklı bir tabiatlı olarak - El Nakıs (zayıf) - adıyla tarihlere geçmiştir. Altı ay iki gün süren halifelik yaptıktan sonra Ekim 744'te beyin tümörü dolayısıyla eceliyle öldü.
III. Mihail, 842- 867 döneminde Amorian (Phrygian) hanedanının üçüncü ve son üyesi olarak Bizans imparatoru olmuştur. Sonradan gelen ve saltanatı gasp eden Makedon Hanedanı taraflısı ve daha önceki hanedanı kötüleme amacındaki tarihçiler tarafından "Sarhoş" lakabı verilmiştir. Fakat günümüzdeki modern tarihçilerin araştırmaları, saltanatı sırasında olan gelişmelerin 9. yüzyılda ortaya çıkan Bizans'ın yeniden güçlenmesine katkılarının hayati rolünü açıkça ortaya çıkarmıştır ve III. Mihail'in isminin ve ününün çok daha pozitif görülmesine neden olmuştur.
Mansûr ikinci Abbasi halifesidir. 754 ile 775 yılları arasında halifelik yaptı.
Mustarşid veya Ebû el-Mansur "el-Mustarşid Billâh", Abbâsî Hâlifelerinin yirmi dokuzuncusudur. 1118–1135 döneminde Bağdat'ta Abbasi halifesi olarak hüküm sürmüştür.
Papa XI. İoannes, Mart 931 935 yılındaki ölümüne kadar Papalık yapmıştır.
Papa X. İoannes, Mart 914'ten ölümüne kadar Papalık yapmıştır.
II. Sergius, 844 yılından 24 Ocak 847 yılına kadar ölene kadar papadır. 844 yılında IV. Gregorius'un ölümüyle papa olmuştur. 847 yılında ölünce yerine Papa IV. Leo tahta geçmiştir.
Formosus, 6 Ekim 891 yılından 896 yılındaki ölümüne kadar papalık yapmıştır. Formosus'un kısa süreli papalığında, ölüsünün kalıntıları çıkarıldı ve Kadavra Sinodu'nda yargılandı.
Papa III. Sergius, 29 Ocak 904'ten 911'de ölümüne kadar Papa idi. Orta İtalya'da feodalizm, şiddet ve rahatsızlık döneminde Papa'ydı. Sergius III, iki tane öncünün öldürülmesini emretti. Gayri meşru bir oğlu olduğu iddia edilen tek Papa'ydı. Papalığı, "kasvetli ve utanç verici" olarak tanımlanmıştır. Bazı kaynaklar da "etkili ve acımasız" bir papalık yaptığını söyler. Sergius, Roma soylularına aitti ve Benedictus adlı bir adamın oğluydu. Papa Formosus'un güçlü rakibi olmuştur ancak partisi çok başarılı değildi ve destekçilerinin yazdığı mektuplar ya da diğer belgeler olmasaydı o zamana kadar kapanırdı. Bu nedenle, Sergius hakkında bildiğimiz bilgilerin çoğu düşmanlarından geliyor. Bu düşmanlardan birinin görevi, Formosus'un Sergius'u Caere'nin piskopos'a çevirmesiyle, Roma'nın piskoposluğuna girme kabiliyetini düşürmesiydi. Ancak Formosus'un ölümünden sonra 898 yılında istifa etti. Seçilemediğinde Alberik'e, Spoleto Kontu'na emekliye ayrıldı.
Papa XVIII. Ioannes, Roma Piskoposu ve Ocak 1004'ten Temmuz 1009'da tahttan indirilmesine kadar Papalık Devleti'nin sözde hükümdarıydı. Roma'nın kontrolü için III. Crescentius ve İmparator II. Heinrich arasındaki mücadele sırasında hüküm süren çok az dünyevi güce sahipti.
Romanus, 4 ay gibi kısa bir süreliğine Katolik Kilisesinin papası ve Papalık Devleti'nin başı oldu. Doğum, papa ilan edildiği ve öldüğü tarih tam olarak bilinmemektedir. Kısa saltanatı Katolik Kilisesi içindeki kapışmanın olduğu ve Orta İtalya'da şiddet ve kargaşanın hüküm sürdüğü bir zamana denk geldi. Papalığı azledilince sona erdi ve bir manastıra kapatıldı.
Christopher, Ekim 903'ten Ocak 904'e kadar papalık üzerinde hak iddia etti. 20. yüzyılın ilk yarısına kadar çoğu modern papa listesinde meşru bir papa olarak yer almasına rağmen, papalığı elde ettiği görünüşte kanonik olmayan yöntem, Papalıktan ve papaların yarı resmi listesi, Annuario Pontificio'dan çıkarılmasına yol açtı. Bu nedenle, şimdi Katolik Kilisesi tarafından bir antipapa olarak kabul edilir.
Papa Sergius şu anlamlara gelebilir:
- I. Sergius
- II. Sergius
- III. Sergius
- IV. Sergius