İçeriğe atla

812 Adele

812 Adele
Adelenin ışık eğrisi ile modellenmiş şekli
Keşif [1]
KeşfedenS. Belyavskyj
Keşif yeriSimeiz Gözlemevi
Keşif tarihi8 Eylül 1915
Adlandırmalar
MPC belirtmesi(812) Adele
Adın kaynağı
Adele, Yarasa[2]
Alternatif adlandırma
A915 RU · A902 UE
1915 XV
Yörünge özellikleri [3]
Dönem 31 Mayıs 2020 (2459000,5 JG)
Belirsizlik parametresi 0
Gözlem yayı104,40 JY (38.132 gün)
Günöte3,0981 AB
Günberi2,2220 AB
Yarı büyük eksen
2,6601 AB
Dış merkezlik0,1647
4,34 JY (1.585 gün)
46,769°
0° 13d 37.92s / gün
Eğiklik13,298°
7,2582°
353,10°
Fiziksel özellikler
S (aile-temelli)[7][8]
Ortalama çap
5,8587±0,0002 sa[11]
  • (301,0°, 44,0°) (λ11)[5]
  • (154,0°, 69,0°) (λ22)[5]
  Wikimedia Commons'ta ilgili ortam

Adele (Küçük gezegen tanımı: 812 Adele), asteroit kuşağının orta bölgelerinden uzun bir Eunomia asteroitidir.

Keşfi ve adlandırma

8 Eylül 1915'te Rus astronom Sergey Belyavski tarafından Kırım yarımadasındaki Simeiz Gözlemevinde keşfedildi. Bu asteroite ismi muhtemelen Johann Strauss'un (1825–1899) yazdığı Yarasa operetindeki bir karakter olan Rosalinde'nin hizmetçisi "Adele"den gelmektedir.

Fiziksel özellikleri

Tahmini S-tipi olan asteroit 5,9 saatlik bir dönüş periyoduna sahiptir ve yaklaşık 13 kilometre çapındadır.[11][12]

Kaynakça

  1. ^ a b c "812 Adele (A915 RU)". Minor Planet Center. 3 Ocak 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mart 2020. 
  2. ^ Schmadel, Lutz D. (2007). "(812) Adele". Dictionary of Minor Planet Names. Springer Berlin Heidelberg. s. 75. doi:10.1007/978-3-540-29925-7_813. ISBN 978-3-540-00238-3. 
  3. ^ a b c "JPL Small-Body Database Browser: 812 Adele (A915 RU)" (2020-02-04 last obs.). Jet Propulsion Laboratory. 27 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mart 2020. 
  4. ^ "Asteroid 812 Adele – Proper Elements". AstDyS-2, Asteroids – Dynamic Site. 1 Şubat 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mart 2020. 
  5. ^ a b c "Asteroid 812 Adele – Nesvorny HCM Asteroid Families V3.0". Small Bodies Data Ferret. 15 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mart 2020. 
  6. ^ Zappalà, V.; Bendjoya, Ph.; Cellino, A.; Farinella, P.; Froeschle, C. (1997). "Asteroid Dynamical Families". NASA Planetary Data System: EAR-A-5-DDR-FAMILY-V4.1. 6 Kasım 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mart 2020. } (PDS main page 11 Ağustos 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.)
  7. ^ "LCDB Data for (812) Adele". Asteroid Lightcurve Database (LCDB). 25 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mart 2020. 
  8. ^ Nesvorný, D.; Broz, M.; Carruba, V. (December 2014). Identification and Dynamical Properties of Asteroid Families. Asteroids IV. ss. 297-321. arXiv:1502.01628 $2. Bibcode:2015aste.book..297N. doi:10.2458/azu_uapress_9780816532131-ch016. ISBN 9780816532131. 
  9. ^ a b c Mainzer, A. K.; Bauer, J. M.; Cutri, R. M.; Grav, T.; Kramer, E. A.; Masiero, J. R.; Nugent, C. R.; Sonnett, S. M.; Stevenson, R. A.; Wright, E. L. (June 2016). "NEOWISE Diameters and Albedos V1.0". NASA Planetary Data System: EAR-A-COMPIL-5-NEOWISEDIAM-V1.0. Bibcode:2016PDSS..247.....M. 2 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mart 2020. 
  10. ^ a b c Usui, Fumihiko; Kuroda, Daisuke; Müller, Thomas G.; Hasegawa, Sunao; Ishiguro, Masateru; Ootsubo, Takafumi; Ishihara, Daisuke; Kataza, Hirokazu; Takita, Satoshi; Oyabu, Shinki; Ueno, Munetaka; Matsuhara, Hideo; Onaka, Takashi (October 2011). "Asteroid Catalog Using Akari: AKARI/IRC Mid-Infrared Asteroid Survey". Publications of the Astronomical Society of Japan. 63 (5): 1117-1138. Bibcode:2011PASJ...63.1117U. doi:10.1093/pasj/63.5.1117.  (online, AcuA catalog p. 153 25 Mart 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.)
  11. ^ a b Behrend, Raoul. "Asteroids and comets rotation curves – (812) Adele". Geneva Observatory. 3 Aralık 2002 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Mart 2020. 
  12. ^ Hanuš, J.; Ďurech, J.; Brož, M.; Marciniak, A.; Warner, B. D.; Pilcher, F.; Stephens, R.; Behrend, R.; Carry, B.; Čapek, D.; Antonini, P.; Audejean, M.; Augustesen, K.; Barbotin, E.; Baudouin, P.; Bayol, A.; Bernasconi, L.; Borczyk, W.; Bosch, J. -G.; Brochard, E.; Brunetto, L.; Casulli, S.; Cazenave, A.; Charbonnel, S.; Christophe, B.; Colas, F.; Coloma, J.; Conjat, M.; Cooney, W.; Correira, H.; Cotrez, V.; Coupier, A.; Crippa, R.; Cristofanelli, M.; Dalmas, Ch.; Danavaro, C.; Demeautis, C.; Droege, T.; Durkee, R.; Esseiva, N.; Esteban, M.; Fagas, M.; Farroni, G.; Fauvaud, M.; Fauvaud, S.; Del Freo, F.; Garcia, L.; Geier, S.; Godon, C.; Grangeon, K.; Hamanowa, H.; Hamanowa, H.; Heck, N.; Hellmich, S.; Higgins, D.; Hirsch, R.; Husarik, M.; Itkonen, T.; Jade, O.; Kamiński, K.; Kankiewicz, P.; Klotz, A.; Koff, R. A.; Kryszczyńska, A.; Kwiatkowski, T.; Laffont, A.; Leroy, A.; Lecacheux, J.; Leonie, Y.; Leyrat, C.; Manzini, F.; Martin, A.; Masi, G.; Matter, D.; Michałowski, J.; Michałowski, M. J.; Michałowski, T.; Michelet, J.; Michelsen, R.; Morelle, E.; Mottola, S.; Naves, R.; Nomen, J.; Oey, J.; Ogłoza, W.; Oksanen, A.; Oszkiewicz, D.; Pääkkönen, P.; Paiella, M.; Pallares, H.; Paulo, J.; Pavic, M.; Payet, B.; Polińska, M.; Polishook, D.; Poncy, R.; Revaz, Y.; Rinner, C.; Rocca, M.; Roche, A.; Romeuf, D.; Roy, R.; Saguin, H.; Salom, P. A.; Sanchez, S.; Santacana, G.; Santana-Ros, T.; Sareyan, J. -P.; Sobkowiak, K.; Sposetti, S.; Starkey, D.; Stoss, R.; Strajnic, J.; Teng, J. -P.; Trégon, B.; Vagnozzi, A.; Velichko, F. P.; Waelchli, N.; Wagrez, K.; Wücher, H. (March 2013). "Asteroids' physical models from combined dense and sparse photometry and scaling of the YORP effect by the observed obliquity distribution". Astronomy and Astrophysics. 551: A67. arXiv:1301.6943 $2. Bibcode:2013A&A...551A..67H. doi:10.1051/0004-6361/201220701. ISSN 0004-6361. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">17 Thetis</span> Asteroit

Thetis, küçük gezegen tanımı 17 Thetis, asteroid kuşağının iç bölgelerinde yer alan, yaklaşık 90 kilometre çapında bir kayalık asteroid. 17 Nisan 1852'de Alman gök bilimci Robert Luther tarafından Düsseldorf, Almanya'daki Bilk Gözlemevi'nde keşfedildi. Luther, keşfettiği bu ilk asteroide Yunan mitolojisinden Thetis'in adını verdi.

<span class="mw-page-title-main">1039 Sonneberga</span> Asteroit

1039 Sonneberga, geçici ismi 1924 TL, asteroit kuşağının orta bölgesinde yer alan, yaklaşık 34 kilometre çapında, karanlık bir arka plan asteroitidir. 24 Kasım 1924'te Alman astronom Max Wolf tarafından güneybatı Almanya'daki Heidelberg Gözlemevi'nde keşfedildi. Asteroit, Sonneberg Gözlemevi'nin bulunduğu Almanya'nın Sonneberg şehrinin adını taşır.

1308 Halleria, geçici ismi 1931 EB, asteroit kuşağının dış bölgelerinden, yaklaşık 43 kilometre çapında, karbonlu bir Charis asteroitidir. 12 Mart 1931'de Alman gök bilimci Karl Reinmuth tarafından Heidelberg-Königstuhl Devlet Gözlemevi'nde keşfedilmiştir. Asteroide, İsviçreli bir doktor, botanikçi ve şair Albrecht von Haller'in adı verildi.

<span class="mw-page-title-main">1040 Klumpkea</span> Asteroit

1040 Klumpkea, geçici ismi 1925 BD, asteroid kuşağının dış bölgelerinden gelen, yaklaşık 23 kilometre (14 mi) çapında bir Tirela asteroididir. 20 Ocak 1925'te Rus-Fransız astronom Benjamin Jekhowsky tarafından Kuzey Afrika'daki Cezayir Gözlemevi'nde keşfedildi. Bu oldukça uzun asteroid, Klumpkea ailesi olarak da bilinen taş Tirela ailesinin en büyük üyesidir ve ortalama dönüş süresi 59,2 saatten daha uzundur. Adını Amerikalı astronom Dorothea Klumpke'den almıştır.

<span class="mw-page-title-main">1046 Edwin</span> Asteroit

1046 Edwin, geçici ismi 1924 UA, asteroit kuşağının dış bölgelerinden gelen, yaklaşık 30 kilometre (19 mi) kilometre çapında bir arka plan asteroitidir. 1 Aralık 1924'te ABD'nin Wisconsin kentindeki Yerkes Gözlemevi'nde Belçikalı-Amerikalı astronom George Van Biesbroeck tarafından keşfedilmiş ve oğlu Edwin Van Biesbroeck'in adını almıştır. Potansiyel olarak metalik asteroit, 5,29 saatlik kısa bir dönüş periyoduna sahiptir.

1047 Geisha, geçici ismi 1924 TE, yaklaşık 11 kilometre çapında, asteroit kuşağının iç bölgelerinden gelen taşlı bir Flora asteroittir. 17 Kasım 1924'te Alman gök bilimci Karl Reinmuth tarafından güneybatı Almanya'daki Heidelberg-Königstuhl Devlet Gözlemevi'nde keşfedilmiştir. Asteroit, İngiliz müzikal The Geisha'nın adını almıştır.

1453 Fennia, 7 km çapında bir asteroittir. 1938 yılında Yrjö Väisälä tarafından Turku gözlemevinde keşfedilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">25 Phocaea</span> ana kuşak asteroidi

Phocaea, asteroit kuşağının iç bölgelerinden yaklaşık 75 kilometre çapında taşlı bir asteroittir. Phocaea ailesinin ana organıdır. 1853 yılında Fransız gök bilimci Jean Chacornac tarafından keşfedildi. Adını, günümüzde Foça olan Antik Yunan şehri Fokaia'dan almaktadır.

<span class="mw-page-title-main">27 Euterpe</span> ana kuşak asteroidi

Euterpe, yaklaşık 100 kilometre çapında, iç asteroit kuşağında yer alan Euterpe ailesinin taşlı bir asteroit ve ana organıdır. 8 Kasım 1853'te İngiliz gök bilimci John Russell Hind tarafından George Bishop Gözlemevinde keşfedildi. Adını, Yunan mitolojisindeki Euterpe'den almaktadır.

<span class="mw-page-title-main">1450 Raimonda</span> Asteroit

1450 Raimonda, geçici adı ile 1938 DP, asteroit kuşağının merkez bölgelerinde bulunan, yaklaşık 15 kilometre çapında bir arka plan asteroididir. 20 Şubat 1938 tarihinde astronom Yrjö Väisälä tarafından Finlandiya'nın Turku şehrindeki Iso-Heikkilä Gözlemevinde keşfedilmiştir. Asteroit, adını Hollandalı astronom Jean Jacques Raimond, Jr.'dan almıştır.

1055 Tynka, geçici isim 1925 WG, asteroit kuşağının iç bölgelerinden gelen, yaklaşık 10 kilometre çapında, taşlı bir Flora ailesinden asteroitidir. 17 Kasım 1925'te Çek astronom Emil Buchar tarafından Kuzey Afrika'daki Cezayir Gözlemevi'nde keşfedildi ve ona annesi Tynka Buchar'ın adını verdi.

<span class="mw-page-title-main">771 Libera</span> Asteroit

771 Libera, geçici olarak atanmış isimleri 1913 TO ve 1958 HA, asteroit kuşağının orta bölgesinde yer alan ve yaklaşık 29 kilometre çapındaki metalik bir asteroittir. Avusturyalı astronom Joseph Rheden tarafından 21 Kasım 1913'te Avusturya'daki Viyana Gözlemevi'nde keşfedilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">1056 Azalea</span> Asteroit

1056 Azalea, asteroit kuşağının iç bölgelerinden, yaklaşık 12 kilometre çapında taşsı bir Flora ailesi asteroitidir. 31 Ocak 1924'te astronom Karl Reinmuth tarafından Almanya'nın güneybatısındaki Heidelberg-Königstuhl Devlet Gözlemevi'nde keşfedildi. Asteroit, adını Azalea (Açelya) çiçeğinden almıştır.

1060 Magnolia, geçici ismi 1925 PA, asteroit kuşağının iç bölgelerinden, yaklaşık 7 kilometre çapında, taşlı bir Flora ailesi asteroitidir. 13 Ağustos 1925'te Alman astronom Karl Reinmuth tarafından Heidelberg-Königstuhl Devlet Gözlemevi'nde keşfedildi. Asteroit, adını Magnolia (Manolya) çiçekli bitkisinden almıştır.

<span class="mw-page-title-main">61 Danaë</span> Asteroit

Danaë, dış asteroit kuşağının arka plan popülasyonunda yaklaşık 84 kilometre çapında taşlı bir asteroittir.

<span class="mw-page-title-main">807 Ceraskia</span> Asteroit

Ceraskia, asteroit kuşağının dış bölgelerinde yer alan Eos ailesi üyesi bir asteroittir.

<span class="mw-page-title-main">810 Atossa</span> Asteroit

Atossa, asteroit kuşağının iç kısmında bulunan Flora ailesinin yörüngesinde yer alan parlak ve uzun bir arka plan asteroitidir.

<span class="mw-page-title-main">1069 Planckia</span> Asteroit

1069 Planckia, geçici ismi 1927 BC, asteroit kuşağının dış bölgelerinden gelen, yaklaşık 39 kilometre (24 mi) çapında bir arka plan asteroitidir. 28 Ocak 1927'de astronom Max Wolf tarafından Almanya'daki Heidelberg-Königstuhl Devlet Gözlemevinde keşfedildi. Asteroide Alman fizikçi Max Planck'ın adı verildi.

1072 Malva, geçici ismi 1926 TA, asteroit kuşağının dış bölgelerinden gelen, yaklaşık 48 kilometre çapında, karanlık bir arka plan asteroitidir. 4 Ekim 1926'da astronom Karl Reinmuth tarafından Almanya'daki Heidelberg-Königstuhl Devlet Gözlemevinde keşfedildi. Asteroit, ismini Malva (ebegümeci) çiçekli bitkisinden almıştır.

1076 Viyola, geçici ismi 1926 TE, asteroit kuşağının iç bölgelerinden gelen, yaklaşık 22 kilometre çapında bir Nysa asteroitidir. 5 Ekim 1926'da Alman astronom Karl Reinmuth tarafından Almanya'nın güneybatısındaki Heidelberg Gözlemevinde keşfedildi. Asteroit, adını Viola (Menekşe) çiçekli bitkisinden almıştır.