İçeriğe atla

804 Hispania

804 Hispania
Keşif
KeşfedenJosep Comas Solá[1]
Keşif tarihi20 Mart 1915[1]
Adlandırmalar
Adın kaynağı
İspanya[1]
Alternatif adlar
1915 WT[1]
Ana kuşak[1]
Yörünge özellikleri
Dönem 18 Ağustos 2005 (JG 2453600.5)[1]
Günöte484.2 Gm (3.237 AU)[1]
Günberi364.6 Gm (2.437 AU)[1]
Yarı büyük eksen
424.4 Gm (2.837 AU)[1]
Dış merkezlik0.141[1]
1745 d (4.778 a)[1]
17.60 km/s[1]
175.732°[1]
Eğiklik15.380°[1]
347.889°[1]
342.525°[1]
Fiziksel özellikler
Tayf tipi
P[1]
7.84[1]
Boyutlar157.30km[1]
Kütle9.95×1018[1]
Ortalama yoğunluk
4.90g/cm³[1]
~0.107m/s2[1]
~129.9m/s[1]
7.405hr[1][2]
Albedo0.0522[1]
Sıcaklık~167.4K[1]
  Wikimedia Commons'ta ilgili ortam

804 Hispania (1915 WT), Güneş Sistemi'nde bulunan ana kuşak sınıfı asteroid.[1] 20 Mart 1915 tarihinde Josep Comas Solá tarafından Barselona şehrinde keşfedilmiştir.

Aynı zamanda, bir İspanyol tarafından keşfedilen ilk asteroit olma özelliğini taşımaktadır.

Kaynakça

  1. ^ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa "JPL Small-Body Database Browser". NASA Jet Propulsion Laboratory. 26 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Haziran 2015. 
  2. ^ Warner et al., 2009
    Harris, A.W.; Young, J.W. (1983) Icarus 54, 59-109.
    Pray, D. (2004) Minor Planet Bul. 31, 34-36.
    Stephens, R.D. (2004) Minor Planet Bul. 31, 40-41.
    Behrend, R. (2004) Observatoire de Geneve web site, http://obswww.unige.ch/~behrend/page_cou.html 29 Temmuz 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
    Behrend, R. (2006) Observatoire de Geneve web site, http://obswww.unige.ch/~behrend/page_cou.html 29 Temmuz 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
    Behrend, R. (2010) Observatoire de Geneve web site, http://obswww.unige.ch/~behrend/page_cou.html 29 Temmuz 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
    Stephens, R.D. (2014) Minor Planet Bul. 41, 92-95.

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">37 Fides</span> Asteroit

37 Fides, 5 Ekim 1855 tarihinde Alman astronom Robert Luther tarafından keşfedilen 24 asteroitten biridir. 37 Fides Asteroit kuşağı'nda bulunan bir asteroit olup iddiaya göre "37 Fides" adını eski Roma'nın sadakat tanrıçası Fides'ten alır.

40 Harmoni, 31 Mart 1856 tarihinde H. Goldschmidt tarafından bulunan büyük ana kuşak göktaşlarından (asteroit) biridir. Adını eski Yunan tanrıçası Harmonia'dan alır. Bu isim ayrıca Kırım Savaşı'nın sona erişini sembolize etmesi açısından seçilmiştir.

41 Daphne, 22 Mayıs 1856 tarihinde H. Goldschmidt tarafından keşfedilen büyük ana kuşak asteroitlerinden biridir. Adını eski Yunan mitolojisinden Dafni adında bir nemfden alır. Hikâyeye göre Dafni Peneus tarafından bir ağaca dönüştürülür. Defne ağacının adı da buradan gelmektedir. Bu göktaşının karbonik asit ve bileşenlerinden oluşmuş içeriğinden kaynaklanan koyu bir görünümü vardır.

42 İsis, 23 Mayıs 1856 tarihinde N. R. Pogson tarafından keşfedilen büyük ana kuşak asteroitlerden biridir. Adını eski Mısır mitolojisindeki "kadınlık tanrıçası" İsis'ten alır.

43 Ariadne, 15 Nisan 1857 tarihinde N. R. Pogson tarafından keşfedilen büyük ana kuşak asteroitlerinden biridir. Adını eski Yunan mitolojisindeki kadın kahraman Ariadne'den alır.

44 Nysa, 27 Mayıs 1857 tarihinde Alman astronom H. Goldschmidt tarafından bulunan büyük ana kuşak göktaşlarından (asteroit) biridir. 44 Nisa, ayrıca 135 Herta ve 750 Oskar'ın da içinde bulunduğu Nisa grubu asteroitlerin en büyüğü olarak bilinir. Adını eski Yunan mitolojisindeki kurgusal Nysa ülkesinden alır.

796 Sarita, 15 Ekim 1914 tarihinde Alman gök bilimci Karl Reinmuth tarafından keşfedilen bir Ana-kuşak asteroitidir.

<span class="mw-page-title-main">2001 Einstein</span> Asteroit

2001 Einstein, İsviçreli gökbilimci Paul Wild tarafından 5 Mart 1973'te, İsviçre'nin Bern yakınlarındaki Zimmerwald Gözlemevi'nde keşfedilerek fizikçi Albert Einstein'ın adını alan, asteroit kuşağının en iç bölgesindeki parlak bir Hungaria asteroitidir. X-tipi asteroit (Xe) 5,5 saatlik bir dönüş periyodu ve yaklaşık 5 km çapa sahiptir.

2003 Harding, asteroid kuşağının dış bölgelerinde bulunan, yaklaşık 18 kilometre çapında karbonlu bir Eoan asteroitidir. 24 Eylül 1960'ta Palomar-Leiden araştırması sırasında, Leiden'de gök bilimciler Ingrid ve Cornelis van Houten ve Palomar, California'dan Tom Gehrels tarafından keşfedildi. Asteroit daha sonra astronom Karl Ludwig Harding'in adını aldı.

1453 Fennia, 7 km çapında bir asteroittir. 1938 yılında Yrjö Väisälä tarafından Turku gözlemevinde keşfedilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">235 Carolina</span> Asteroit

Carolina oldukça büyük bir Ana kuşak asteroitidir. Avusturyalı gökbilimci Johann Palisa tarafından 28 Kasım 1883'te Viyana'da keşfedildi. Adını şu anda Pasifik Okyanusu'ndaki Kiribati'nin bir parçası olan Caroline Adası'ndan almaktadır. Bu asteroit, Güneş'in yörüngesinde 4,89 yıllık bir periyot ve 0,06 eksantriklik değer ile 2,88 AU yarı büyük eksen değerine sahiptir. Yörünge düzlemi, ekliptik düzlemine 9,0°'lik bir açıyla eğilir.

<span class="mw-page-title-main">802 Epyaxa</span> Asteroit

802 Epyaxa, 1915 WR geçici atamalı, asteroit kuşağı iç bölgelerinden, yaklaşık 7,5 kilometre çapında taş bir Florian asteroittir. Alman gök bilimci Max Wolf tarafından 20 Mart 1915'te Almanya'nın güneyindeki Heidelberg-Königstuhl Devlet Gözlemevi'nde keşfedildi.

829 Academia, Güneş'in yörüngesinde dönen bir küçük gezegendir. Asteroit, düşük yansıtabilirliğe sahiptir ve kabaca 44 km çapındadır.

<span class="mw-page-title-main">812 Adele</span> Asteroit

Adele, asteroit kuşağının orta bölgelerinden uzun bir Eunomia asteroitidir.

Gyldenia, asteroit kuşağının dış bölgesinden, yaklaşık 63 kilometre çapında karbonlu bir asteroittir.

<span class="mw-page-title-main">810 Atossa</span> Asteroit

Atossa, asteroit kuşağının iç kısmında bulunan Flora ailesinin yörüngesinde yer alan parlak ve uzun bir arka plan asteroitidir.

<span class="mw-page-title-main">155 Scylla</span> Asteroit

Scylla bir ana kuşak asteroididir. 8 Kasım 1875'te Avusturyalı gök bilimci Johann Palisa tarafından Austrian Naval Gözlemevi'nde keşfedilmiş ve adını Yunan mitolojisindeki canavar Scylla'dan almıştır. Keşfedilmesinden iki hafta sonra bu asteroit kayboldu ve 95 yıl boyunca yeniden bulunamadı. Sonunda, 1970 yılında Conrad M. Bardwell tarafından Cincinnati Gözlemevi'nde oluşturulan bir efemeris yardımıyla İsviçre, Bern'den Paul Wild tarafından bulundu.

<span class="mw-page-title-main">157 Dejanira</span> Asteroit

Dejanira, 1 Aralık 1875'te Alphonse Borrelly tarafından keşfedilen ve Yunan mitolojisindeki savaşçı prenses Deianira'nın adını taşıyan bir ana kuşak asteroididir. Dejanira asteroit ailesi de onun adını almıştır.

<span class="mw-page-title-main">1709 Ukraina</span> Asteroit

1709 Ukraina, geçici ismi 1925 QA, asteroit kuşağının iç bölgelerinden, yaklaşık 9 kilometre çapında taşlı bir asteroittir. 16 Ağustos 1925'te Sovyet gök bilimci Grigori Şayn tarafından Kırım yarımadasındaki Simeiz Gözlemevi'nde keşfedildi. Adını Ukrayna'dan almıştır.

<span class="mw-page-title-main">1172 Äneas</span> Asteroit

1172 Äneas çapı yaklaşık 140 kilometre olan büyük bir Jüpiter truvalısıdır. 17 Ekim 1930 tarihinde Karl Reinmuth tarafından at the Heidelberg Gözlemevinde keşfedilmiştir. Karanlık görünümlü bir D-tipi asteroit olan cisim Dönme süresi 8,7 saat olan en büyük Jüpiter truvalarından biridir. Yunan mitolojisindeki Truva prensi Aeneas'dan esinlenilerek adlandırılmıştır.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.