İçeriğe atla

790 Pretoria

790 Pretoria
Keşif
KeşfedenHarry Edwin Wood
Keşif yeriJohannesburg Gözlemevi
Keşif tarihi16 Ocak 1912
Adlandırmalar
MPC belirtmesi(790) Pretoria
Telaffuz/prɪˈtɔːriə/[1]
Alternatif adlandırma
1912 NW
Yörünge özellikleri[2]
Dönem 31 Temmuz 2016 (JG 2457600,5)
Belirsizlik parametresi 0
Gözlem yayı92,04 y (33619 g)
Günöte39.279 AU (5.876.100 Gm)
Günberi28.955 AU (4.331.600 Gm)
Yarı büyük eksen
34.117 AU (5.103.800 Gm)
Dış merkezlik0,15130
87,1149°
0° 9d 23.04s / gün
Eğiklik20,526°
252,032°
38,637°
Fiziksel özellikler
8,00
Ortalama yarıçap
85,185±1,3 km[2]
80,49 ± 5,58 km[3]
Kütle(4,58 ± 0,28) × 1018 kg[3]
Ortalama yoğunluk
2,09 ± 0,45 g/cm3[3]
1.037 sa (43,2 g)
0,0384±0,001
  Wikimedia Commons'ta ilgili ortam

790 Pretoria, İngiliz astronom Harry Edwin Wood tarafından 16 Ocak 1912'de keşfedilen, Güneş'in yörüngesinde dönen küçük gezegendir. Asteroit kuşağın çekirdeğinin ötesinde yer alan Kibele grubunun bir üyesidir[4] ve adını Güney Afrika'nın başkenti Pretoria'dan almıştır.

1975'te Kitt Zirvesi'nden toplanan 10 μ radyometrik veriler, 175 kilometre'lik bir çap tahmini verdi.[5] Günümüzde çapının 170 km (106 mil) olduğu tahmin edilmektedir.[6] Asteroitin 2005 yılında Palmer Divide Gözlemevi'nde yapılan fotometrik ölçümleri, 10,370 ± 0,002 saatlik periyotlu bir ışık eğrisi ve 0,08 ± 0,03 büyüklüğünde bir parlaklık değişimi gösterdi.[7]

1998 ile 2021 arasında 790 Pretoria'nın on iki yıldızı örtüldüğü gözlemlendi.

Kaynakça

  1. ^ Şablon:Dict.com
  2. ^ a b "JPL Small-Body Database Browser: 790 Pretoria (1912 NW)" (2009-12-21 last obs). 10 Haziran 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Mayıs 2016. 
  3. ^ a b c Carry, B. (December 2012), "Density of asteroids", Planetary and Space Science, 73, ss. 98-118, arXiv:1203.4336 $2, Bibcode:2012P&SS...73...98C, doi:10.1016/j.pss.2012.03.009.  See Table 1.
  4. ^ De Prá, M. N.; Pinilla-Alonso, N.; Carvano, J. M.; Licandro, J.; Campins, H.; Mothé-Diniz, T.; De León, J.; Alí-Lagoa, V. (1 Eylül 2018). "PRIMASS visits Hilda and Cybele groups". Icarus. 311: 35-51. doi:10.1016/j.icarus.2017.11.012. ISSN 0019-1035. 31 Ocak 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ocak 2023. 
  5. ^ Sigismondi, Costantino; Troise, Davide (1 Eylül 2008). Asteroidal Occultation of Regulus:. Differential Effect of Light Bending. 8 Mart 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ocak 2023. 
  6. ^ "JPL Small-Body Database Browser: 790 Pretoria (1912 NW". 10 Haziran 2011. 10 Haziran 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ocak 2023. 
  7. ^ Warner, Brian D. (1 Eylül 2005). "Asteroid lightcurve analysis at the Palmer Divide Observatory - winter 2004-2005". Minor Planet Bulletin. 32: 54-58. ISSN 1052-8091. 9 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ocak 2023. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

Medea, Johann Palisa tarafından 6 Şubat 1880'de Pula'da keşfedilen ve adını Yunan mitolojisinde bir figür olan Medea'dan alan çok büyük bir ana kuşak asteroididir.

<span class="mw-page-title-main">28 Bellona</span> Asteroit

Bellona, büyük bir ana kuşak asteroitidir. Alman gök bilimci R. Luther tarafından 1 Mart 1854 tarihinde keşfedilmiş ve Roma savaş tanrıçası Bellōna'nın adını almıştır. İsim Kırım Savaşı'nın başlangıcını işaretlemek için seçilmişti. Yaklaşık 100–120 km kesit boyutuna sahip taş yapılı bir S-tipi asteroittir. 28 Bellona, 4,63 yıllık bir sürede Güneş'in yörüngesinde döner.

<span class="mw-page-title-main">209 Dido</span> Asteroit

Dido, 179±1 çapında bir ana kuşak asteroididir. CHF Peters tarafından 22 Ekim 1879'da Clinton, New York'ta keşfedildi ve efsanevi Kartaca kraliçesi Dido'nun adı verildi. Dido, Güneş'in yörüngesinde 3,15 uzaklıkta dönmektedir. Yörünge düzlemi, ekliptik düzlemine 7.2 ° 'lik bir açıyla eğilir.

Hecuba, oldukça büyük ve parlak bir ana kuşak asteroitidir. 2 Nisan 1869'da Karl Theodor Robert Luther tarafından keşfedildi ve Yunan Mitolojisindeki Truva Savaşı efsanelerinde Kral Priamos'un karısı Hecuba'nın adını almıştır. Bu nesne Güneş'in yörüngesinde 5,83 yıl periyodu ve 0,06 eksantriklik ile döner. Jüpiter gezegeniyle 2:1 ortalama hareket rezonansının yakınında yörüngede döndüğü keşfedilen ilk asteroit olup Hecuba asteroit grubunun adaşıdır.

774 Armor, ana kuşakta Güneş'in yörüngesinde dolanan bir küçük gezegendir. Fransız astronom Charles le Morvan tarafından 13 Aralık 1913'te Paris'te keşfedilmiş ve adını Kelt bölgesi Armorica'dan almıştır. Asteroit 3,05 AU uzaklıkta, 5,32 yıllık bir yörünge periyodu ve 0,169'luk bir dışmerkezlikle dönmektedir. Yörünge düzlemi eliptik düzlemine 5,56°'lik bir açı ile eğimlidir.

<span class="mw-page-title-main">118 Peitho</span> Asteroit

Peitho bir ana kuşak asteroididir. Muhtemelen S-tipi bir asteroittir ve silisli bir mineralojiye sahip olduğu düşünülmektedir. 15 Mart 1872'de R. Luther tarafından keşfedilmiş ve adını Yunan mitolojisindeki iki Peitho'dan birinin adıyla anmıştır. Sönük bir yıldızın iki gözlemlenmiş Peitho örtülmesi vardır: biri 2000'de, diğeri 2003'te gözlemlenmiştir.

<span class="mw-page-title-main">56 Melete</span> Asteroit

Melete, büyük ve karanlık bir asteroit kuşağı asteroididir. Muhtemelen organik olarak zengin silikatlar, karbon ve susuz silikatlardan oluşan ve olası iç su buzu olan, oldukça sıra dışı bir P-tipi asteroiddir. Asteroit 4,18 yıllık bir süre ile Güneş'in etrafında dönmektedir.

829 Academia, Güneş'in yörüngesinde dönen bir küçük gezegendir. Asteroit, düşük yansıtabilirliğe sahiptir ve kabaca 44 km çapındadır.

1483 Hakoila, geçici isimleri 1938 DJ1, 1929 CG, 1963 VK ve 1975 QE, asteroit kuşağında bulunan ve Güneş etrafında dönen bir asteroittir.

Adria, Avusturyalı astronom Johann Palisa tarafından 23 Şubat 1875'te Austrian Naval Gözlemevi'nde keşfedilen ve adını Adriyatik Denizi'nden alan oldukça büyük bir Asteroit kuşağı asteroididir. Bu koyu renkli asteroit muhtemelen ilkel bir karbonlu kondritik bileşime sahiptir.

Abundantia taşlı bir asteroit kuşağı asteroididir. Johann Palisa tarafından 1 Kasım 1875'te Pula'da bulunan Austrian Naval Gözlemevi'nde keşfedildi. İsim, Viyana Gözlemevi'nden Edmund Weiss tarafından seçildi; Verilen isim bir Roma şans tanrıçası olan ve bolluk anlamına da Abundantia'ya atıfta bulunsa da, 1870'lerde keşfedilen artan sayıdaki asteroitleri vurgulamak için de seçilmiş olabilir.

<span class="mw-page-title-main">154 Bertha</span> Asteroit

Bertha bir ana kuşak asteroididir. Fransız kardeşler Paul Henry ve Prosper Henry tarafından 4 Kasım 1875'te keşfedildi, ancak keşfin kredisi Prosper'a verildi. Adını muhtemelen astronom Camille Flammarion'un kız kardeşi Berthe Martin-Flammarion'dan almıştır.

<span class="mw-page-title-main">157 Dejanira</span> Asteroit

Dejanira, 1 Aralık 1875'te Alphonse Borrelly tarafından keşfedilen ve Yunan mitolojisindeki savaşçı prenses Deianira'nın adını taşıyan bir ana kuşak asteroididir. Dejanira asteroit ailesi de onun adını almıştır.

<span class="mw-page-title-main">164 Eva</span> Asteroit

164 Eva, Fransız kardeşler Paul Henry ve Prosper Henry tarafından 12 Temmuz 1876'da Paris'te keşfedilen bir ana kuşak asteroididir. Eva isminin seçilmesinin nedeni bilinmemektedir. 164 Eva'nın yörünge elemanları, 1877'de Amerikalı astronom Winslow Upton tarafından yayınlanmıştır. C tipi bir asteroit olarak kategorize edilir ve muhtemelen ilkel karbonlu kondritik malzemelerden oluşur.

<span class="mw-page-title-main">167 Urda</span> Asteroit

Urda, Alman-Amerikalı astronom Christian Heinrich Friedrich Peters tarafından 28 Ağustos 1876'da Clinton, New York'ta keşfedilen ve adını İskandinav dilindeki Nornlardan biri olan Urd'dan alan bir ana kuşak asteroididir. 1905'te Avusturyalı astronom Johann Palisa, asteroidin parlaklığının değişken olduğunu gösterdi.

<span class="mw-page-title-main">170 Maria</span> Asteroit

Maria, 10 Ocak 1877'de Fransız astronom Henri Joseph Perrotin tarafından keşfedilen bir Ana kuşak asteroididir. Yörüngesi Antonio Abetti tarafından hesaplandı ve asteroide kız kardeşi Maria'nın adı verildi. Bu nesne, 1918'de Japon astronom Kiyotsugu Hirayama tarafından tanımlanan ilk asteroit ailelerinden biri olan Maria asteroit ailesinin adaşıdır.

Lumen, orta asteroit kuşağından gelen, yaklaşık 130 kilometre çapında karbonlu bir asteroittir. Tanımlanmış bir Eunomia ailesi'ne müdahaleci asteroittir.

<span class="mw-page-title-main">176 Iduna</span> Asteroit

Iduna, Alman-Amerikalı astronom Christian Heinrich Friedrich Peters tarafından 14 Ekim 1877'de Clinton, New York'ta keşfedilen büyük bir ana kuşak asteroididir. Adını Stockholm'de astronomik bir konferansa ev sahipliği yapan bir kulüp olan Sällskapet Idun'dan almıştır. Idun aynı zamanda bir İskandinav tanrıçasıdır. G-tipi bir asteroit olarak, en büyük ana kuşak asteroidi olan 1 Ceres'inkine benzer bir bileşime sahiptir.

<span class="mw-page-title-main">188 Menippe</span> Asteroit

Menippe parlak bir yüzeye ve kayalık bir bileşime sahip bir ana kuşak asteroididir. 18 Haziran 1878'de Clinton, New York'ta C. H. F. Peters tarafından keşfedilmiş ve adını Yunan mitolojisinde Orion'un kızlarından biri olan Menippe'den almıştır.

20936 Nemrut Dağı, geçici adı : 4835 T-1 olan, yaklaşık 35 kilometre çapında, asteroit kuşağının en iç bölgelerinde bulunan Hungaria ailesine mensup, aynı zamanda da Mars yörüngesinin çok yakınlarında seyreden taşlı bir asteroittir. 13 Mayıs 1971'de Hollandalı gök bilimci çift Ingrid ve Cornelis van Houten tarafından Leiden'de ve ayrıca Hollandalı Amerikalı gök bilimci Tom Gehrels tarafından Kaliforniya, Amerika Birleşik Devletleri'ndeki Palomar Gözlemevi'nde çekilen fotoğraf plakalarında keşfedilmiştir. Asteroitin 3,28 saatlik bir dönme süresi, muhtemelen küresel bir şekli ve tipik olarak enstatit açısından zengin E tipi asteroitler arasında görülen yüksek bir albedosu bulunmaktadır. 2012 yılında adını Türkiye'de sönmüş bir yanardağ olan Nemrut'tan almıştır.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.