İçeriğe atla

77 Bildirgesi

Prag'daki 77 Bildirgesi anıtı

77 Bildirgesi yahut Bildirge 77 (Çek ve Slovak dillerinde Charta 77). Adını, Ocak 1977'de bir grup Çekoslovak aydının yayınladığı bildiriden alan, komünist Çekoslovakya'da 1976 ve 1992 yılları arasında varlığını sürdürmüş sivil muhalif inisiyatif. Kurucuları Jiří Němec, Václav Benda, Ladislav Hejdánek, Václav Havel, Jan Patočka, Zdeněk Mlynář, Jiří Hájek, Martin Palouš ve Pavel Kohout'tur. Bu tip bir bildirinin yayınlanması, dönemin komünist rejimi tarafından suç olarak kabul edilmekteydi.[1] 1989 yılındaki Kadife Devrim'den sonra, bu oluşumun birçok üyesi Çek ve Slovak siyasi yaşantısında çok önemli rol oynadılar.

Bildirinin ortaya çıkması ve siyasi amaçlar

77 Bildirgesi'nin metni Psychedelic rock grubu Plastic People of the Universe'in üyelerinin tutuklanması üzerine 1976 yılının sonuna doğru kaleme alındı. Bildirgeye ilk imzalar Aralık 1976'da atıldı.[2] Aralarında çeşitli meslekten, değişik siyasi görüş ve dinden 242 kişinin imzasının bulunduğu bildirge, ilk olarak 6 Ocak 1977 tarihinde kamuoyuna açıklandı. Václav Havel, Ludvík Vaculík ve Pavel Landovský'den oluşan bir heyet, bildirgeyi Çekoslovakya Parlamentosu'na götürürken, hükûmet yetkililerin talimatıyla tutuklandılar ve bildirgenin orijinaline de el konuldu.[3] Bildirgenin kopyaları samizdat olarak dağıtıldı. 7 Ocak tarihinde ise aralarında Le Monde, Frankfurter Allgemeine Zeitung, The Times ve New York Times gibi batılı gazetelerde bu bildirgenin bir kopyası yayınlandı. Aynı zamanda Çekoslovakya'da yasaklanmış Radio Free Europe ve Voice of America gibi radyo istasyonları tarafından da yayınlandı.

77 Bildirgesi'nde, hükûmetin kendi çıkardığı yasalara ve imzaladığı uluslararası anlaşmalara (1960 Çekoslovakya Anayasası, Helsinki Nihai Senedi, siyasi, ekonomik ve kültürel konularda 1966 Birleşmiş Milletler kararları) aykırı uygulamaları eleştirilmekteydi.[4]:209–212 İmza sahipleri ise kendilerini "...ülkemizde ve Dünyada insan haklarının ve diğer bireysel haklarını gelişmesini amaçlayan kişilerin bir araya gelmesiyle oluşmuş, herkese açık gayriresmî bir oluşumun üyeleriyiz" şeklinde tanımlamaktaydı. Özellikle, bir dernek olmadıklarını, bir tüzük ya da herhangi bir daimi yönetim organına sahip olmadıklarını ve herhangi bir siyasi saikle hareket etmediklerini belirtiyorlardı. Böylelikle yasal sınırlar içinde kaldıklarını, kanun hilafına toplanmadıklarını vurgulamak istiyorlardı.

Hükûmetin tepkisi

77 Bildirgesi, anında sert bir hükûmet tepkisine maruz kaldı. Devlet güdümündeki basın-yayın organlarında bu bildirge "rejim karşıtı, anti-sosyalist ve devleti aşağılayan kâğıt parçası" olarak tanımlandı. Bildirgeye imza atanlar ise "vatan haini dönekler, emperyalizmin sadık uşakları, kokuşmuş siyasetçiler ve uluslararası maceracılar" olarak yaftalanmaktaydı. Bildirge yasa dışı kabul edildiğinden, tamamı hiçbir basın yayın organında yayınlanmadı. Bildirge karşıtı, bazı sanatçıların içinde olduğu hükûmet destekli bir karşı kampanya başlatıldı. Bildirge karşıtları arasında Çekoslovakya'nın önde gelen şarkıcılarından Karel Gott, ünlü komedi yazarı Jan Werich de bulunuyordu. Jan Werich daha sonralarında, bildirge karşıtı açıklamayı imzalarken, attığı imzanın 77 Bildirgesi'ne karşı olduğunu bilmediğini iddia etmişti.

Grup üyeleri, gözaltılar, yargılamalar ve hapis cezalarının yanı sıra; işten çıkartma, çocuklarının eğitim olanaklarının ellerinden alınması, ehliyetlerinin iptal edilmesi, sürgün gibi baskılara maruz kaldılar. Hatta Çekoslovak gizli polisi Státní bezpečnost ile iş birliğine zorlandılar.

Bildirge 77 üyelerinin uğradıkları baskılara karşı, 1978 Nisan ayında Hukuk Dışı Kovuşturmalara Karşı Savunma Komitesi (Výbor na obranu nespravedlivě stíhaných – VONS) adı altında bir destek komitesi kuruldu. Amacı, bildirgeye imza atanların uğradıkları haksızlık ve baskıları kamuoyuna duyurmaktı. Ekim 1979'da, destek komitesinin aralarında Václav Havel'in de bulunduğu altı üyesi, yıkıcılık suçlamasıyla tutuklanıp beş yıla varan hapis cezalarına çarptırıldılar.

Bildirge ve destek grubu üyelerine uygulanan baskılar, 1980'ler boyunca devam etti. Amansız taciz, tutuklama ve baskılara rağmen, grup, hükûmetin insan hakkı ihlallerini ifşa etmeye devam etti. Kadife Devrim gerçekleşinceye kadar, bildirgenin altına imza koyanların sayısı 1,900 kişiye ulaşmıştı.[3]

Etkileri

Baskı yönetimin altındaki Çekoslovakya'da bildirgenin etkisi sınırlı kaldı. Üyelerinin çoğu Prag'da bulunan hareket, geniş kitlelere ulaşamadı. Çekoslovakya halkı bu hareketin varlığından, hükûmetin aleyhlerine yürüttüğü kampanya dolayısıyla haberdar olmuştu.

1980'lerin sonunda Doğu Bloku'ndaki rejimler zayıflamaya başlayınca, 77 Bildirgesi üyeleri, işbaşındaki yönetime karşı muhalefeti daha da şiddetlendirmek için, bunu bir fırsat olarak değerlendirdiler. Kadife Devrim günlerinde, grup üyeleri yumuşak bir rejim değişikliği ve demokrasiye geçiş hazırlıkları için pazarlıkları yürüttüler. Hareketin pek çok üyesi, yeni yönetimde üst kademelerde görev aldı. Hatta grup üyesi Václav Havel, yeni dönemin ilk cumhurbaşkanı olarak seçildi.

Her türlü görüşten üyeye sahip 77 Bildirgesi hareketi, amaçlarını gerçekleştirdikten sonra giderek etkisini yitirdi ve 1992 yılında organizasyonun resmen dağıldığı duyuruldu.

Bildirgeye imza koyanların bazıları

  • Rudolf Battěk[5]
  • Jarmila Belikova
  • Pavel Bergmann
  • Petr Chudožilov
  • Gábor Demszky
  • Jiří Dienstbier
  • Jiří Hanzelka
  • Jiří Gruša
  • Jiří Hájek
  • Václav Havel
  • Zbyněk Hejda
  • Josef Hiršal
  • Jaroslav Hutka
  • Vladimír Kadlec
  • Eva Kantůrková
  • Svatopluk Karásek
  • Alexandr Kliment
  • Vladimír Klokočka
  • Pavel Kohout
  • Jiří Kolář
  • Marta Kubišová
  • Rudolf Kučera
  • Vaclav Lamser
  • Milan Machovec
  • Václav Malý
  • Zdeněk Mlynář
  • Otmar Oliva
  • Eduard Ovčáček
  • Martin Palouš
  • Jan Patočka
  • Petr Pithart
  • Hana Ponická
  • Gertruda Sekaninová-Čakrtová
  • Jaroslav Šabata[6]
  • Anna Šabatová
  • Jaroslav Seifert
  • Jiřina Šiklová
  • Oldřich Škácha
  • Milan Uhde
  • Petr Uhl
  • Ludvík Vaculík
  • Jiří Wolf[7]
  • Dominik Tatarka
  • Anna Fárová
  • Ladislav Hejdánek
  • Tomas Laslo
  • Florin Kovach
  • Vincent Cheremi
  • Miroslav Lehký

Ödüller

1984 yılında, 77 Bildirgesi Andrei Sakharov Özgürlük Ödülü'nün ilk sahibi oldu.[8]

Ayrıca bakınız

  • 88 Bildirgesi – 77 Bildirgesi'nden ilham alan İngiliz politik hareketi.
  • 97 Bildirgesi – 77 Bildirgesi'nden ilham alan Beyaz Rus politik hareketi.
  • 08 Bildirgesi – 77 Bildirgesi'nden ilham alan Çin politik hareketi.
  • Foundation for a Civil Society - 1990 yılında New York'ta kurulan "77 Bildirgesi Vakfı.

Kaynakça

  1. ^ "S t a n o v i s k o Generálního prokurátora ČSSR, předsedy Nejvyššího soudu ČSSR, ministra spravedlnosti ČSSR a generálního prokurátora ČSSR k „Prohlášení Charty 77"". 24 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Nisan 2015. 
  2. ^ "Totalita.cz: Charta 77". 11 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Nisan 2015. 
  3. ^ a b "Podpisy Prohlášení Charty 77 (1977–1989)". 14 Ocak 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Nisan 2015. 
  4. ^ Skilling, H. Gordon (1981). Charter 77 and human rights in Czechoslovakia. Londra ; Boston: Allen & Unwin. ISBN 0043210260. 
  5. ^ "Former dissident, post-1989 politician Battěk dies". Prague Daily Monitor. 18 Mart 2013. 16 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Mart 2013. 
  6. ^ "Former dissident Jaroslav Šabata dies aged 84". Prague Monitor. 15 Haziran 2012. 16 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Temmuz 2012. 
  7. ^ "Havel uzavřel smlouvu s komunisty, říká bývalý politický vězeň". Mladá fronta DNES (Çekçe). iDNES. 21 Ağustos 2007. 19 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Kasım 2012. 
  8. ^ "Sakharov Freedom Award". 22 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2014. 


Dış bağlantılar

Text of the Charter

İleri okumalar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Amerikan Bağımsızlık Bildirisi</span> Amerikanın Britanyadan ayrılığını açıklayan bildirge

Amerikan Bağımsızlık Bildirisi, Amerika Birleşik Devletleri'ni kuran belgedir. Belge, 4 Temmuz 1776'da Philadelphia'daki daha sonra "Independence Hall" adı verilen Pennsylvania Eyalet Evi'ndeki İkinci Kıta Kongresi'nde kabul edildi. Bildiri, dünyaya On Üç Koloni'nin neden artık Britanya sömürgesi değil de bağımsız egemen eyalet olarak görüldüğünü açıklamakta.

<span class="mw-page-title-main">İnsan hakları</span> İnsanlığın evrensel değerleri

İnsan hakları, tüm insanların sadece insan olmakla sahip olduğu temel hak ve özgürlüklere denir. İnsan hakları; ırk, ulus, etnik köken, dış görünüş, din, dil,ense ve cinsiyet ayrımı gözetmeksizin tüm insanların yararlanabileceği haklardır. Bu hakları kullanmakta herkes eşittir. Diğer yandan insan hakları terimi bir ideali içerir. Bu terimi kullananlar, bu alanda olanı değil, olması gerekeni dile getirirler.

<span class="mw-page-title-main">Milan Kundera</span> Çek asıllı Fransız yazar

Milan Kundera, Çek asıllı Fransız romancı, yazar. 1969 tarihli Gülünesi Aşklar başlıklı düzyazı çalışmasıyla meşhur oldu. Ticarî olarak en başarılı eseri ise 1984 tarihli Varolmanın Dayanılmaz Hafifliği başlıklı romanı oldu. Eserlerini 1993 yılından beri Fransızca olarak kaleme almış ve hayatını Paris'te sürdürmüş olan Kundera, ölümünden önce yaşayan son varoluşçu olarak nitelendirilirmiştir.

<span class="mw-page-title-main">İnsan Hakları Evrensel Bildirisi</span> BM İnsan Hakları Komisyonunca 1948de kabul edilen bildiri

İnsan Hakları Evrensel Bildirisi, Birleşmiş Milletler İnsan Hakları Komisyonu'nun Haziran 1948'de hazırladığı ve birkaç değişiklik yapıldıktan sonra 10 Aralık 1948'de, BM Genel Kurulunun Paris'te yapılan 183. oturumunda kabul edilen 30 maddelik bildiridir.

<span class="mw-page-title-main">Kadınlara Yönelik Her Türlü Ayrımcılığın Önlenmesi Uluslararası Sözleşmesi</span> Uluslararası bir antlaşma

Kadına Karşı Her Türlü Ayrımcılığın Yok Edilmesi Sözleşmesi ya da CEDAW, 1979'da Birleşmiş Milletler Genel Kurulu tarafından kabul edilen ve taraf devletlere kadınlara karşı ayrımcılığın tüm biçimlerini ortadan kaldırma yükümlülüğü getiren uluslararası bir sözleşmedir.

<span class="mw-page-title-main">Amasya Genelgesi</span> Mustafa Kemal Atatürk tarafından yayınlanan genelge

Amasya Genelgesi veya Amasya Tamimi, ulusal egemenliğe dayanan, tam bağımsız Türkiye Cumhuriyeti'nin temellerini oluşturan ilk kuruluş belgesi olması nedeniyle Türk tarihinde önemi olan metin.

<span class="mw-page-title-main">Eglantyne Jebb</span>

Eglantyne Jebb, İngiliz sosyal reformcusu ve aktivist.

<span class="mw-page-title-main">Kadın hakları</span>

Kadın hakları, kadınların erkeklerle eşit şekilde sahip olduğu sosyoekonomik, siyasi ve yasal hakların tamamına verilen isim.

<span class="mw-page-title-main">Çekoslovak Lejyonu</span>

Çekoslovak Lejyonu, I. Dünya Savaşı sırasında İtilaf Devletleri bünyesinde savaşan Çek ve Slovaklardan oluşan gönüllü ordu. Rus İç Savaşı'nda önemli bir silahlı güç olarak yer almış, I. Dünya Savaşı'nın ardından Çekoslovakya'nın bağımsızlığının ilanında etkili olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Radikal Sol Koalisyon</span>

Radikal Sol Koalisyon - İlerici İttifak, kısaltılmış adıyla SYRİZA, Yunanistan'da kurulmuş sosyalist bir partidir. Çok farklı çevrelerden ılımlı veya uç çeşitli sol hareketlerin Synaspismos hareketi önderliğinde birleşmesiyle oluşmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Kadına yönelik şiddet</span> kadınlara yönelen cinsiyet temelli şiddet eylemleri

Kadına yönelik şiddet, kadınların cinsiyetleri nedeniyle maruz kaldıkları fiziksel, cinsel, psikolojik acı veya ıstırap veren ya da verebilecek olan her türlü eylem, uygulama ya da bu tür eylemlerle tehdit edilme, zorlanma veya keyfi olarak özgürlükten yoksun bırakılmalarıdır.

Bu maddede; Rus sosyalist devrimci, Marksist-Leninist ideolojinin fikirsel önderi, Ekim Devrimi'nin lideri ve Sovyetler Birliği'nin kurucusu Vladimir Lenin'e ait kitap, yazı, konuşma, makale ve mektup gibi eserler ile kendi hakkında yazılmış kitaplar yer almaktadır. Sovyetler Birliği Komünist Partisi'nin öncüsü ve Rusya Sosyal Demokrat İşçi Partisi'nin (RSDİP) ilk lideridir. Lenin, dünyada eserleri yabancı dile en fazla tercüme edilen kişidir.

<span class="mw-page-title-main">Sürgündeki Çekoslovakya Hükûmeti</span>

Sürgündeki Çekoslovak Hükûmeti, Çekoslovakya Geçici Hükûmeti ya da Çekoslovakya Ulusal Özgürlük Komitesi nin gayriresmî unvanı. İlk olarak İngiliz hükûmeti tarafından tanınan bu geçici hükûmet, sonraları Müttefik Devletler'in de resmi muhatabı haline gelecekti. Çekoslovakya Ulusal Özgürlük Komitesi, Çekoslovakya eski Cumhurbaşkanı Edvard Beneš tarafından, Paris'te Ekim 1939'da kurulmuştu. Diplomatik tanınma konusunda Fransa ile yapılan görüşmelerin akametle sonuçlanması ve akabinde Nazilerin Fransa'yı işgali neticesinde, oluşturulan bu komite, 1940 yılında Londra'ya sığınmak zorunda kaldı. Nazi bombardmanı başlayınca, Komite 1941'de Buckinghamshire-Aston Abbots'a taşındı.

<span class="mw-page-title-main">1968 Kızıl Meydan gösterisi</span>

1968 Kızıl Meydan'daki gösteriler, Sovyetler Birliği öncülüğündeki Varşova Paktı'nın Prag Baharı adı verilen reform girişiminde bulunan Çekoslovakya'ya müdahalesine karşı dünyanın dört bir yanındaki insanların gerçekleştirdiği protestoların Sovyetler Birliği'ne yansımasıdır. Gösteriler 25 Ağustos 1968'de Sovyetler Birliği'nin başkenti Moskova'nın merkezi konumundaki Kızıl Meydanında gerçekleşti. Göstericiler sıradan vatandaşlara ayakta durarak rahatsızlık vermemek için oturuyorlardı.

<span class="mw-page-title-main">Varşova Paktı'nın Çekoslovakya'ya müdahalesi</span> Çekoslovakyadaki liberalleşme reformlarını durdurmak amacıyla Varşova Paktı üyeleri tarafından yapılan işgal

Varşova Paktı'nın Çekoslovakya'ya müdahalesi,, 20-21 Ağustos 1968 gecesi Alexander Dubček'in "Prag Baharı" adı verilen siyasi liberalleşme reformlarını durdurmak için Sovyetler Birliği ile diğer Varşova Paktı müttefikleri olan Doğu Almanya, Polonya, Bulgaristan ve Macaristan'ın Çekoslovakya'yı işgal ettiği askerî harekât. Yaklaşık 250.000 kişiden oluşan Varşova Paktı orduları o gece Çekoslovakya'ya saldırdı, Romanya ve Arnavutluk saldırıya katılmayı reddetti. Doğu Almanya kuvvetleri istilaya katılmaya hazır olsalar da, işgalden birkaç saat önce Moskova'dan Çekoslovakya sınırını geçmemeleri emredildi. Saldırı sırasında 137 Çekoslovak sivil öldürüldü ve yaklaşık 500 sivil yaralandı.

Ivan Medek, Çek müzik eleştirmeni, radyo figürü ve gazeteciydi. Ivan Medek, kariyerine klasik müzik eleştirmeni ve gazeteci olarak başladı. Çek Filarmoni Orkestrası için müzisyen olarak çalıştı, ancak muhalefeti desteklediği için kovuldu. Medek, Charter 77'nin ilk imzacılarından biriydi. Charter 77'ye katılması için Çekoslovakya'yı terk etmek zorunda kaldı ve Voice of America ile aktif hale geldiği komşu Avusturya'ya gitti. Medek, 1989'da Kadife Devrim sırasında Çekoslovakya'ya döndü ve ilk Çek cumhurbaşkanı Václav Havel'in şansölyesine başkanlık etti.

<span class="mw-page-title-main">Rudolf Slansky</span>

Rudolf Slansky, Çekoslovakya'nın komünist siyasetçisi. II. Dünya Savaşı'nın ardından komünist partinin genel sekreterliği görevinde bulunan ve Çekoslovakya'daki komünizm hareketinin önde gelen isimlerindendir.

<span class="mw-page-title-main">Marek Kopelent</span>

Marek Kopelent, Çek besteci. Ülkesindeki "Yeni Müzik" hareketinin ön saflarında yer aldı.

<span class="mw-page-title-main">Almanların kaçması ve sınır dışı edilmesi (1944–1950)</span>

II. Dünya Savaşı'nın sonraki aşamalarında ve savaş sonrası dönemde, Almanlar ve Volksdeutsche kaçtılar ve Çekoslovakya ve eski Alman eyaletleri Silezya, Pomeranya ve Doğu Prusya dahil olmak üzere çeşitli Doğu ve Orta Avrupa ülkelerinden sürüldüler. Polonya ve Sovyetler Birliği Almanları ilhak edilmiş topraklardan kovma fikri, en azından 1942'den beri Londra'daki Polonya ve Çekoslovak sürgün hükümetleriyle birlikte Winston Churchill tarafından önerildi. Polonya başbakanı Tomasz Arciszewski, Alman topraklarının ilhakını destekledi, ancak sınır dışı etme fikrine karşı çıktı, bunun yerine Almanları Polonya vatandaşı olarak vatandaşlığa almak ve onları asimile etmek istedi.

<span class="mw-page-title-main">Olga Havlová</span>

Olga Havlová, demokrasi ve insan hakları savunucusu, Çekoslovakya'nın son Cumhurbaşkanı ve Çek Cumhuriyeti'nin ilk Cumhurbaşkanı olan Václav Havel'in ilk eşi. İyi Niyet Komitesi adlı sosyal yardım amaçlı girişimin kurucusu ve 77 Bildirgesinin imzacılarındandır.