İçeriğe atla

702 Alauda

702 Alauda
702 Alauda, TYC 1920-00620-1'i örttükten bir saat sonra görülüyor[1]
Keşif [2][3]
KeşfedenJ. Helffrich
Keşif yeriHeidelberg Göz.
Keşif tarihi1910
Adlandırmalar
MPC belirtmesi(702) Alauda
Adın kaynağı
Alauda (bir kuş cinsi)[4]
Alternatif adlandırma
1910 KQ
ana kuşak · (dış) [5]
Alauda [6]
SıfatlarAlaudian
Yörünge özellikleri [2]
Dönem 4 Eylül 2017 (JD 2458000.5)
Belirsizlik parametresi 0
Gözlem yayı106,89 y (39.040 gün)
Günöte3,2533 AU
Günberi3,1372 AU
Yarı büyük eksen
3,1953 AU
Dış merkezlik0,0182
5,71 y (2.086 gün)
311,58°
0° 10d 21.36s / gün
Eğiklik20,589°
289,77°
349,49°
Bilinen doğal uydusu1 (Pichi üñëm)[7][8]
Fiziksel özellikler
C (Tholen)[2]
B (SMASSII)[2]
11,42 ila 13,57[9]
7,25[2]
Boyutlar163,98±57,99 km[10]
172,29±55,38 km[11]
175 km[12]
190,58±2,65 km[13]
190,980±1,973 km[14]
194,73±3,2 km[15]
201,961±4,642 km[16]
202±20 km[17]
Kütle(6,057±0,36)×1018 kg[18]
Ortalama yoğunluk
1,57±0,5 g/cm3[18]
8,3531 sa (0,34805 g)[5]
0,0587±0,002[2]
  Wikimedia Commons'ta ilgili ortam

702 Alauda (geçici adı: 1910 KQ), dış asteroit kuşağından yaklaşık 190 kilometre çapında karbonlu bir asteroit ve ikili sistemdir.[2] Alauda ailesinin ana cismidir. 1910 yılında Heidelberg Gözlemevi'nde Alman gök bilimci Joseph Helffrich tarafından keşfedilen asteroit, adını bir tarlakuşu cinsi olan Alauda'dan almıştır.[3][4] 2007 yılında keşfedilen küçük uydusu ise Pichi üñëm olarak adlandırılmıştır.[8][19]

Uydu

Geçici belirtmesiyle S/2007 (702) 1 olarak bilinen Alauda'nın uydusu Pichi üñëm, 26 Temmuz 2007'de Avrupa Güney Gözlemevi'nin (ESO) Şili'deki Cerro Paranal'da bulunan 8 metrelik Very Large Telescope (VLT) ile uyarlanabilir optik görüntüleme kullanılarak yapılan gözlemlerle keşfedilmiştir.[8] Yaklaşık 3,5 km çapa sahiptir (birincil cisim ile aynı albedoya sahip olduğu varsayıldığında) ve Alauda'nın etrafında yaklaşık olarak 1.226,5 ± 24 km mesafede neredeyse dairesel bir yörüngede dolanır. Pichi üñëm'in bir yörüngeyi tamamlaması 4,91 gün sürer.[18][19][20] Keşfedildiği ülke olan Şili'nin Mapuçe dilinde "küçük kuş" anlamına gelen Pichi üñëm adı verilmiştir.[21]

Yörünge özellikleri

Alauda, binin üzerinde bilinen üyesi bulunan ve parlak karbonlu asteroitlerden oluşan bir dinamik aile olan Alauda ailesinin en büyük üyesi olarak tanımlanmıştır.[22]:23 Bu ailenin diğer üyeleri arasında 581 Tauntonia, 1101 Clematis, 1838 Ursa, 3139 Shantou, 3325 TARDIS, 4368 Pillmore, 5360 Rozhdestvenskij, 5815 Shinsengumi ve birçok diğer asteroit bulunur.[23] Alauda'nın uydusu Pichi üñëm, asteroit ailesini oluşturan çarpışmanın bir sonucu olabilir.[8]

Fiziksel özellikler

Alauda'nın uydusunun keşfi ve takibi, kütlesinin belirlenmesini sağlamıştır. Uydunun kaşifleri Patricio Rojo ve Jean-Luc Margot, Alauda'nın kütlesini (6,057±0,36)×1018 kg ve yoğunluğunu 1,57±0,5 g/cm3 olarak tahmin etmişlerdir.[18]

Örtülmeler

Alauda'nın birkaç kez yıldızları örttüğü gözlemlenmiş ve böylece boyutu ve şekli hakkında önemli bilgiler elde edilmiştir. 12 Temmuz 2001 ve 21 Nisan 2004 tarihlerinde örtülmeler gerçekleşmiştir.[24] 17 Ekim 2009 saat 08:18 UTC'de İkizler takımyıldızında görünür büyüklüğü 9,5 kadir olan bir yıldızı örtmüş olabilir,[1] fakat bu olay Uruguay, Arjantin ve Şili'den görülebiliyor olmalıydı.[1]

Kaynakça

  1. ^ a b c Steve Preston. "(702) Alauda / TYC 1920-00620-1 event on 2009 Oct 17, 08:18 UT". Asteroid Occultation Updates. 7 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ekim 2009. []
  2. ^ a b c d e f g "JPL Small-Body Database Browser: 702 Alauda (1910 KQ)" (5 Haziran 2017 son gözlem). Jet Propulsion Laboratory. 18 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Kasım 2017. 
  3. ^ a b "702 Alauda (1910 KQ)". Minor Planet Center. 7 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Kasım 2017. 
  4. ^ a b Schmadel, Lutz D. (2007). "(702) Alauda". Dictionary of Minor Planet Names. Springer Berlin Heidelberg. s. 68. doi:10.1007/978-3-540-29925-7_703. ISBN 978-3-540-00238-3. 
  5. ^ a b "LCDB Data for (702) Alauda". Asteroid Lightcurve Database (LCDB). 15 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Kasım 2017. 
  6. ^ "Asteroid 702 Alauda – Nesvorny HCM Asteroid Families V3.0". Small Bodies Data Ferret. 15 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ekim 2019. 
  7. ^ Johnston, Robert (21 Eylül 2014). "(702) Alauda". johnstonsarchive.net. 6 Eylül 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Kasım 2017. 
  8. ^ a b c d Margot, Jean-Luc; Rojo, P. (Ekim 2007). "Discovery of a Satellite to Asteroid Family Member (702) Alauda". American Astronomical Society. Cilt 39. s. 440. Bibcode:2007DPS....39.1608M. Erişim tarihi: 27 Şubat 2018. 
  9. ^ 1950-2100 yılları arasında JPL Horizons ile oluşturulan büyüklükler
  10. ^ Nugent, C. R.; Mainzer, A.; Masiero, J.; Bauer, J.; Cutri, R. M.; Grav, T.; ve diğerleri. (Aralık 2015). "NEOWISE Reactivation Mission Year One: Preliminary Asteroid Diameters and Albedos". The Astrophysical Journal. 814 (2). s. 13. arXiv:1509.02522 $2. Bibcode:2015ApJ...814..117N. doi:10.1088/0004-637X/814/2/117. 25 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Kasım 2017. 
  11. ^ Nugent, C. R.; Mainzer, A.; Bauer, J.; Cutri, R. M.; Kramer, E. A.; Grav, T.; ve diğerleri. (Eylül 2016). "NEOWISE Reactivation Mission Year Two: Asteroid Diameters and Albedos". The Astronomical Journal. 152 (3). s. 12. arXiv:1606.08923 $2. Bibcode:2016AJ....152...63N. doi:10.3847/0004-6256/152/3/63. 
  12. ^ Marchis, F.; Kaasalainen, M.; Hom, E. F. Y.; Berthier, J.; Enriquez, J.; Hestroffer, D.; ve diğerleri. (Kasım 2006). "Shape, size and multiplicity of main-belt asteroids. I. Keck Adaptive Optics survey". Icarus. 185 (1). ss. 39-63. Bibcode:2006Icar..185...39M. doi:10.1016/j.icarus.2006.06.001. PMC 2600456 $2. PMID 19081813. 
  13. ^ Usui, Fumihiko; Kuroda, Daisuke; Müller, Thomas G.; Hasegawa, Sunao; Ishiguro, Masateru; Ootsubo, Takafumi; ve diğerleri. (Ekim 2011). "Asteroid Catalog Using Akari: AKARI/IRC Mid-Infrared Asteroid Survey". Publications of the Astronomical Society of Japan. 63 (5). ss. 1117-1138. Bibcode:2011PASJ...63.1117U. doi:10.1093/pasj/63.5.1117. 17 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 17 Ekim 2019.  (online, AcuA catalog s. 153 25 Mart 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.)
  14. ^ Masiero, Joseph R.; Mainzer, A. K.; Grav, T.; Bauer, J. M.; Cutri, R. M.; Nugent, C.; ve diğerleri. (Kasım 2012). "Preliminary Analysis of WISE/NEOWISE 3-Band Cryogenic and Post-cryogenic Observations of Main Belt Asteroids". The Astrophysical Journal Letters. 759 (1). s. 5. arXiv:1209.5794 $2. Bibcode:2012ApJ...759L...8M. doi:10.1088/2041-8205/759/1/L8. 2 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Kasım 2017. 
  15. ^ Tedesco, E. F.; Noah, P. V.; Noah, M.; Price, S. D. (Ekim 2004). "IRAS Minor Planet Survey V6.0". NASA Planetary Data System. Cilt 12. ss. IRAS-A-FPA-3-RDR-IMPS-V6.0. Bibcode:2004PDSS...12.....T. 14 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ekim 2019. 
  16. ^ Mainzer, A.; Grav, T.; Masiero, J.; Hand, E.; Bauer, J.; Tholen, D.; ve diğerleri. (Kasım 2011). "NEOWISE Studies of Spectrophotometrically Classified Asteroids: Preliminary Results". The Astrophysical Journal. 741 (2). s. 25. arXiv:1109.6407 $2. Bibcode:2011ApJ...741...90M. doi:10.1088/0004-637X/741/2/90. 
  17. ^ Alí-Lagoa, V.; de León, J.; Licandro, J.; Delbó, M.; Campins, H.; Pinilla-Alonso, N.; ve diğerleri. (Haziran 2013). "Physical properties of B-type asteroids from WISE data". Astronomy and Astrophysics. Cilt 554. s. 16. arXiv:1303.5487 $2. Bibcode:2013A&A...554A..71A. doi:10.1051/0004-6361/201220680. Erişim tarihi: 6 Kasım 2017. 
  18. ^ a b c d Rojo, P.; Margot, J. L. (Şubat 2011). "Mass and Density of the B-type Asteroid (702) Alauda". The Astrophysical Journal. 727 (2). s. 5. arXiv:1011.6577 $2. Bibcode:2011ApJ...727...69R. doi:10.1088/0004-637X/727/2/69. 
  19. ^ a b P. Rojo and J.L. Margot (2 Ağustos 2007). "Electronic Telegram No. 1016: S/2007 (702) 1". IAU Central Bureau for Astronomical Telegrams. 23 Nisan 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Temmuz 2011. 
  20. ^ "Asteroid and Dwarf Planet News". 22 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Ekim 2009. 
  21. ^ "New Names of Minor Planets" (PDF). 10 Mart 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 13 Haziran 2024.  (2,19 MB)
  22. ^ Nesvorný, D.; Broz, M.; Carruba, V. (Aralık 2014). "Identification and Dynamical Properties of Asteroid Families". Asteroids IV. ss. 297-321. arXiv:1502.01628 $2. Bibcode:2015aste.book..297N. doi:10.2458/azu_uapress_9780816532131-ch016. ISBN 9780816532131. 
  23. ^ "Opposition dates and magnitudes for 702 family members (2004–2008)". Italian organization of minor planet observers. 7 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 October 2009. 
  24. ^ David Dunham. "Observed asteroidal occultation list". 22 Aralık 2003 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ocak 2011. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

1726 Hoffmeister, geçici ismi 1933 OE, yaklaşık 23 kilometre çapında, asteroit kuşağının orta bölgesinde kendisi ile aynı adı taşıyan Hoffmeister ailesinden karbonlu bir asteroittir.

<span class="mw-page-title-main">1039 Sonneberga</span> Asteroit

1039 Sonneberga, geçici ismi 1924 TL, asteroit kuşağının orta bölgesinde yer alan, yaklaşık 34 kilometre çapında, karanlık bir arka plan asteroitidir. 24 Kasım 1924'te Alman astronom Max Wolf tarafından güneybatı Almanya'daki Heidelberg Gözlemevi'nde keşfedildi. Asteroit, Sonneberg Gözlemevi'nin bulunduğu Almanya'nın Sonneberg şehrinin adını taşır.

1308 Halleria, geçici ismi 1931 EB, asteroit kuşağının dış bölgelerinden, yaklaşık 43 kilometre çapında, karbonlu bir Charis asteroitidir. 12 Mart 1931'de Alman gök bilimci Karl Reinmuth tarafından Heidelberg-Königstuhl Devlet Gözlemevi'nde keşfedilmiştir. Asteroide, İsviçreli bir doktor, botanikçi ve şair Albrecht von Haller'in adı verildi.

1041 Asta, geçici ismi 1925 FA, yaklaşık 57 kilometre çapında, asteroit kuşağının dış bölgelerinden gelen karbonlu bir arka plan asteroitidir. 22 Mart 1925'te, Almanya'nın güneybatısındaki Heidelberg Gözlemevi'nde Alman gök bilimci Karl Reinmuth tarafından keşfedilmiştir. Asteroit muhtemelen Danimarkalı aktris Asta Nielsen'in adını almıştır.

1047 Geisha, geçici ismi 1924 TE, yaklaşık 11 kilometre çapında, asteroit kuşağının iç bölgelerinden gelen taşlı bir Flora asteroittir. 17 Kasım 1924'te Alman gök bilimci Karl Reinmuth tarafından güneybatı Almanya'daki Heidelberg-Königstuhl Devlet Gözlemevi'nde keşfedilmiştir. Asteroit, İngiliz müzikal The Geisha'nın adını almıştır.

1049 Gotho, geçici ismi 1925 RB, asteroit kuşağının dış bölgesinden, yaklaşık 53 kilometre çapında karbonlu bir asteroittir. 14 Eylül 1925'te, Almanya'nın güneybatısındaki Heidelberg Gözlemevi'nde Alman gök bilimci Karl Reinmuth tarafından keşfedilmiştir. Asteroidin adı bir erkek Alman adı olmasına rağmen, ismini aldığı kişi ile ilgili herhangi bir referans bilinmemektedir.

1051 Merope, asteroit kuşağının en dış bölgesinden gelen, yaklaşık 68 kilometre çapında koyu renkli bir Alauda asteroittir. 16 Eylül 1925'te Alman gök bilimci Karl Reinmuth tarafından Heidelberg, Almanya'daki Heidelberg-Königstuhl Devlet Gözlemevi'nde keşfedildi ve geçici olarak 1925 SA olarak adlandırıldı. Reinmuth, asteoide Yunan mitolojisindeki nemfi Merope'nin adını verdi. Asteroit 27,2 saatlik bir dönüş süresine sahiptir.

<span class="mw-page-title-main">1054 Forsytia</span> Asteroit

1054 Forsytia, asteroit kuşağının dış bölgelerinden yaklaşık 46 kilometre çapında, karanlık bir arka plan asteroididir. 20 Kasım 1925'te astronom Karl Reinmuth tarafından güneybatı Almanya'daki Heidelberg-Königstuhl Devlet Gözlemevinde keşfedildi ve geçici isim 1925 WD verildi. Adını çiçekli bitki Forsythia (Altınçanak) alır ve kaşif tarafından tematik olarak adlandırılmış 28 asteroit dizisinin başlangıcını işaret eder.

1057 Wanda, geçici ismi 1925 QB, asteroit kuşağının dış bölgesinden, yaklaşık 43 kilometre çapında karbonlu bir arka plan asteroitidir. Grigori Şayn tarafından 1925'te Simeiz Gözlemevi'nde keşfedildi ve daha sonra Leh-Sovyet yazar Wanda Wasilewska'nın adını aldı. Asteroidin dönme süresi 28,8 saattir.

<span class="mw-page-title-main">1061 Paeonia</span> Asteroit

1061 Paeonia, geçici ismi 1925 TB, asteroit kuşağının dış bölgelerinden gelen karbonlu bir arka plan asteroididir, yaklaşık 19 kilometre (12 mi) çapında. 10 Ekim 1925'te Alman gök bilimci Karl Reinmuth tarafından Almanya'nın Heidelberg kentindeki Heidelberg-Königstuhl Devlet Gözlemevinde keşfedildi. C-tipi asteroitin 8 saatlik bir dönme süresi vardır ve muhtemelen çok uzundur. Adını genellikle şakayık olarak bilinen çiçekli bitki Paeonia'dan almıştır.

1062 Ljuba, geçici ismi 1925 TD, asteroit kuşağının dış bölgelerinden, yaklaşık 58 kilometre (36 mi) çapında karbonlu bir arka plan asteroitidir. Asteroit, 11 Ekim 1925'te Sovyet-Rus astronom Sergey Belyavski tarafından Kırım yarımadasındaki Simeiz Gözlemevinde keşfedildi. Adını erken yaşta ölen kadın paraşütçü Ljuba Berlin'den almıştır. C-tipi asteroit, 33,8 saatlik ortalamadan daha uzun bir dönme süresine sahiptir.

<span class="mw-page-title-main">61 Danaë</span> Asteroit

Danaë, dış asteroit kuşağının arka plan popülasyonunda yaklaşık 84 kilometre çapında taşlı bir asteroittir.

Croatia, asteroit kuşağının dış bölgelerinde yer alan, yaklaşık 88 kilometre çapında, Croatia ailesinin üyesi olan karanlık bir asteroittir.

<span class="mw-page-title-main">810 Atossa</span> Asteroit

Atossa, asteroit kuşağının iç kısmında bulunan Flora ailesinin yörüngesinde yer alan parlak ve uzun bir arka plan asteroitidir.

1064 Aethusa, geçici ismi 1926 PA, asteroit kuşağının merkez bölgelerinden gelen, yaklaşık 19 kilometre çapında taştan bir arka plan asteroitidir. 2 Ağustos 1926'da astronom Karl Reinmuth tarafından Almanya'nın güneybatısındaki Heidelberg-Königstuhl Devlet Gözlemevi'nde keşfedildi. Asteroit, adını Aethusa cynapium bitkisinden almıştır.

1070 Tunica, geçici ismi 1926 RB, asteroit kuşağının dış bölgelerinden gelen, yaklaşık 35 kilometre çapında, karanlık bir arka plan asteroitidir. 1 Eylül 1926'da Alman astronom Karl Reinmuth tarafından Almanya'nın güneybatısındaki Heidelberg-Königstuhl Devlet Gözlemevinde keşfedildi. Asteroit, adını "Tunica" olarak da bilinen çiçekli bir bitki olan Petrorhagia'dan almıştır.

<span class="mw-page-title-main">1073 Gellivara</span> Asteroit

1073 Gellivara, geçici ismi 1923 OW, asteroit kuşağının dış bölgelerinde yer alan, yaklaşık 27 kilometre (17 mi) çapında karanlık Themis ailesinden bir asteroittir. Avusturyalı astronom Johann Palisa tarafından 14 Eylül 1923'te Viyana Gözlemevi'nde keşfedildi ve daha sonra İsveç kasabası Gällivare'nin adını aldı.

1076 Viyola, geçici ismi 1926 TE, asteroit kuşağının iç bölgelerinden gelen, yaklaşık 22 kilometre çapında bir Nysa asteroitidir. 5 Ekim 1926'da Alman astronom Karl Reinmuth tarafından Almanya'nın güneybatısındaki Heidelberg Gözlemevinde keşfedildi. Asteroit, adını Viola (Menekşe) çiçekli bitkisinden almıştır.

<span class="mw-page-title-main">1077 Campanula</span> Asteroit

1077 Campanula, geçici ismi 1926 TK, asteroit kuşağının iç bölgesinde yer alan, yaklaşık 9 kilometre (5,6 mi) çapında bir Erigone asteroitidir. 6 Ekim 1926'da Alman astronom Karl Reinmuth tarafından Almanya'nın güneybatısındaki Heidelberg Gözlemevinde keşfedildi. Asteroide Campanula çiçeğinin adı verilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">3015 Candy</span> Asteroit

3015 Candy, asteroit kuşağının dış bölgelerinden gelen, yaklaşık 25 kilometre çapında bir arka plan asteroitidir.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.