
Piksel, dijital göstergelerde görüntünün elde edilmesini sağlayan ve kontrol edilebilen en küçük birimdir. Pikselin Türkçesi "gözek" olarak adlandırılmaktadır. Benek ise İngilizcede spot ile aynı anlama gelerek ana bir renk içerisindeki farklı renkteki küçük taneciklere verilen addır. Renkli görüntü sistemlerinde, bir rengi oluşturmak için üç veya dört renk kullanılır. Bu renkler kırmızı, yeşil ve mavi veya cyan, fuşya (galibarda), sarı ve siyahtır.

Yüksek çözünürlüklü televizyon ya da yüksek tanımlamalı televizyon geleneksel TV yayın standartlarından daha yüksek çözünürlük sağlayan bir yayın standardıdır.

PAL, analog televizyonlar için bir renk kodlama sistemidir. Sistem, üç ana renk kodlama sisteminden biri olup en yaygın kullanılanıdır. PAL analog bir format olup televizyon yayın sistemlerinde kullanılır. Birçok farklı versiyonu bulunan PAL'ın ortak özelliği 625 yatay hat, 25 fps görüntü/saniye, 50i olmasıdır.

NTSC, analog televizyonlar için bir renk kodlama sistemidir. Sistem, üç ana renk kodlama sisteminden biri olup NTSC sisteminde görüntü sinyali üzerine 3 579 545 Hz. lik bir taşıyıcıyı karesel genlik modülasyonuyla modüle eden bir renk bilgisi bulunmaktadır.

Sayısal Video Yayınlama,, televizyon ve radyo yanında interaktif hizmetler de aktarmaya yarayan sayısal televizyon yayın sistemidir. Yayın sistemini, içinde televizyon endüstrisinden 270'in üzerinde firmanın bulunduğu konsorsiyum tarafından oluşturulmuş yayın standartları dizisi oluşturur. Oluşturulan standartlar Avrupa standart organizasyonları tarafından yayınlanmaktadır.

Ekran çözünürlüğü, dijital televizyonun, bilgisayar monitörünün ve benzeri görüntü aygıtlarının ekranının her boyutuna düşen piksel sayısını ifade eder. Çözünürlük arttıkça ekran küçülür, piksel büyür. Çözünürlük değiştiği zaman bilgisayar ekranında simgelerin büyüklüğü de değişir. Ekran değerleri, ppi (piksel/inç) cinsinden ifade edilir ve ekran tiplerine göre 75 ila 500 ppi arasında değişebilmektedir.

SCART Fransız kaynaklı bir standarttır. Ses ve görüntü bağlantısı yapmayı sağlayan 21-pinli bir konnektör kullanılır. Televizyonlarda çok yaygın kullanılır ve DVD oynatıcı, uydu alıcısı gibi cihazlarda yine SCART çıkışı vardır. SCART konnektörü çok kalın olduğu için bilgisayarlarda bulunmaz. SCART, hem kompozit video sinyalini, hem S-Video sinyalini, hem de RGB sinyalini aktarabilir. Maksimum 720 x 576 çözünürlüklü video aktarımına izin verdiği ve analog olmasından dolayı dijital ses ve görüntü sinyalini aktaramadığı için yerini komponent video ve daha sonra HDMI almıştır.
1080i, yüksek çözünürlüklü video modudur. Bu gösterimdeki 1080 sayısı her bir dikey çizgide yer alan piksel sayısını, i harfi ise interlaced özelliğini ifade eder. Geçmeli tarama, ilerlemeli (progressive) taramanın karşıtıdır. 1080i, yüksek çözünürlüklü HD TV video modlarından biridir. Bu mod, genellikle geniş ekran 16:9 ekran büyüklükteki televizyonlarda kullanılmaktadır.

DV (Digital Video) görsel ve sesli verilerin bir kayıt türüdür. Temeli manyetik kayıt türü olan analog videoya dayanır, farkı algılanan bilgilerin karmaşık yollara başvurmadan kameradan bilgisayara direkt dijitalleştirilebilmesidir. Standart olarak 1994 yılında kabul edilmiş, bilgisayarlı veri işlemciliğinin yayılmasıyla birlikte çok kısa bir zamanda yaygınlık görmüştür. En bilinen DV biçimleri, üretici firmalara bağlı olarak DV, MiniDV, DVCAM, Digital8, DVCPro, DVCPro50 ve yeni nesil HDV dir. Bunlardan en ucuz kayıt şekli miniDV dir.
Kablo TV, dijital veya analog yayın yapan çok sayıda yerli ve yabancı televizyon ve radyo kanalını, fiberoptik ve koaksiyel kablo şebekeleri üzerinden yüksek görüntü ve ses kalitesinde ileten çok kanallı bir TV sistemi.

16:9 (1.78:1) bir çerçeve oranıdır. 16 birim genişliğe ve 9 birim yüksekliğe sahiptir. HDTV, HD olmayan dijital televizyon ve analog geniş ekran televizyon (EDTV) PALplus için uluslararası bir standart görüntü çerçeve formatıdır. 16:9, Full HD (1920×1080) ve Standard HDTV (1280×720)'nin çerçeve oranıdır.

4K çözünürlüğü çoğunlukla dijital filmlerde ve bilgisayar grafiklerinde kullanılan bir çözünürlük formatıdır. 4K'da yatay çözünürlük yaklaşık 4.000 pikseldir. Yatay çözünürlük açıklanan oran aynı zamanda 720p ve 1080p dikey sayısını temsil eder.
Standart çözünürlüklü televizyon veya kısaca SDTV, yüksek çözünürlüklü televizyon ya da gelişmiş çözünürlüklü televizyon olarak kabul edilmeyen bir çözünürlük kullanan bir televizyon sistemi. İki yaygın SDTV sinyal türü Avrupa gelişimli PAL ve SECAM sistemlerden türetilen 576i ve Amerikan Ulusal Televizyon Sistemleri Komitesi (NTSC) sistemine dayanan 480i'dir.
Düşük çözünürlüklü televizyon ya da (LDTV) bir televizyon çözünürlük teknolojisidir. Çoğunlukla mobil TV ya da cep televizyonu cihazlarının yaygınlaşması sonucu popüler olan sistem dijital yayıncılıkta yaşanan gelişmeler sonucu cazibesini yitirmiştir.
480p, bir video görüntü çözünürlük ailesinin kısaltmasıdır. P ilerici tarama, yani "geçmeli değil" demektir. 480, genellikle 640 piksel ve 4: 3 çerçeve oranı olan dots per inch yatay çözünürlüklü 480 piksellik bir dikey çözünürlük, yaklaşık 16: 9 en / boy oranı için 854 veya daha düşük bir yatay çözünürlüğü belirtir. Bir piksel sayısının tam sayı olması gerektiğinden, Wide VGA ekranlarında genel olarak görüntünün tamamının eklenmesini sağlamak için 854'e kadar yuvarlanır. Kareler, birbirine geçme yerine aşamalı olarak görüntülenir. Pek çok erken plazma televizyonunda 480p kullanıldı. Standart tanım her zaman 640 × 480 piksel piksel çözünürlüğüyle 4: 3 en / boy oranı olmuştur. Mini DV, DVCAM, DV çekimleri DV kasetlerinde görülen bu standart tanımda saniyede 29.97 kare kaydedilir.

Video ölçekleyici, video sinyallerini bir ekran çözünürlüğünden diğerine dönüştüren bir sistemdir; tipik olarak, ölçekleyiciler, daha düşük bir çözünürlükten daha yüksek bir çözünürlüğe, “upconversion” veya “upscaling” olarak bilinen bir işleme dönüştürmek için kullanılır. Düşük çözünürlüğe "downconversion" veya "downbacking" olarak bilinir.

480i; Karayipler, Myanmar, Japonya, Güney Kore, Tayvan, Filipinler, Laos, Batı Sahra ile Amerika kıtasının çoğundaki ülkeler standart tanımlı analog veya dijital televizyon için kullanılan video modudur. 480, 480 satırlık bir dikey çözünürlüğü, i ise bunu aralıklı çözünürlük olarak tanımlar. 60 Hz alan hızı bazen video modunu tanımlarken dahil edilir. Mesela 480i60; BT.601'de Uluslararası Telekomünikasyon Birliği ve SMPTE 259M'de SMPTE tarafından onaylanan başka bir gösterim olan 480i/30'da olduğu gibi kare hızını içerir. Dünyanın diğer bölgelerinde kullanılan bir diğer ortak standart 576i'dir.

Dijital televizyon (DTV), analog sinyalleri kullanan önceki analog televizyon teknolojisinin aksine, dijital kodlama kullanarak televizyon görsel-işitsel sinyallerinin iletilmesidir. Geliştirildiği sırada yenilikçi bir gelişme olarak kabul edildi. 1950'lerde siyah-beyaz ve renkli televizyondan bu yana televizyon teknolojisindeki ilk önemli evrimi temsil etti. Modern dijital televizyon, analog TV'den daha yüksek çözünürlüklü (HDTV) aktarılır. Analog TV'nin daha dar formatının aksine tipik olarak geniş ekran en boy oranı (genellikle 16: 9) kullanır. Kıt radyo spektrumu alanını daha ekonomik kullanır; tek bir analog kanal ile aynı bant genişliğinde yedi kanala kadar iletebilir ve analog televizyonun yapamadığı birçok yeni özellik sağlar. Analogdan dijitale geçiş 2000'li yıllarda başladı.

Analog televizyon, video ve ses iletmek için analog sinyalleri kullanan orijinal televizyon teknolojisidir. Analog bir televizyon yayınında, parlaklık, renkler ve ses bir analog sinyalin genliği, fazı ve frekansı ile temsil edilir. 2010'ların sonlarına kadar dünya çapında kullanımda olan üç ana analog televizyon sistemi vardı: NTSC, PAL ve SECAM.
Dijital karasal televizyon, dijital televizyon ve karasal televizyon için bir teknolojidir. Karasal televizyon istasyonları, televizyon içeriğini radyo dalgalarıyla tüketicilerin konutlarındaki televizyonlara dijital formatta yayınlamaktadır. DTTV, önceki analog televizyona göre önemli bir teknolojik ilerlemedir. Test yayınları 2006'da başlayan DTTV'ye geçişle başladı ve şu anda birçok ülkede tamamlandı. Dijital karasal televizyonun avantajları, radyo spektrumu bant genişliğinin daha verimli kullanımı, analogdan daha fazla televizyon kanalı sağlanması, daha kaliteli görüntüler ve yayıncılar için potansiyel olarak daha düşük işletme maliyetleri idi. Farklı ülkeler, farklı dijital yayın standartları benimsemiştir; başlıca olanlar bunlar idi:
- ATSC DTV
- ATSC-M/H
- DTMB
- DVB-H
- DVB-T/DVB-T2
- ISDB-T
- DMB-T/H
- ISDB
- FLO