İçeriğe atla

524522 Zoozve

524522 Zoozve
1600'den 2500'ye kadar Zoozve'nin yörüngesinin animasyonu- Güneş ve Venüs'e göre
  •        Güneş ·        Merkür ·        Venüs ·        Dünya ·        524522 Zoozve
Keşif[1]
KeşfedenLONEOS
Keşif yeriAnderson Mesa İst.
Keşif tarihi11 Kasım 2002
Adlandırmalar
MPC belirtmesi(524522) 2002 VE68
Alternatif adlandırma
2002 VE68
Yörünge özellikleri[2]
Dönem 13 Eylül 2023 (JD 2460200,5)
Belirsizlik parametresi 0
Gözlem yayı20,87 y (7.622 g)
Günöte1,0204 AU
Günberi0,4268 AU
Yarı büyük eksen
0,7336 AU
Dış merkezlik0,4101
224,8 gün
127,51 °
1° 36d 3.96s / gün
Eğiklik9,0364°
231,47°
355,40°
Dünya MOID0,0255 AU (10.44 LD)
Fiziksel özellikler
Ortalama çap
236 m (hesaplanan)[4]
13,50±0,01 sa[4][3]
0,20 (varsayılan)[4]
  Wikimedia Commons'ta ilgili ortam

524522 Zoozve (geçici adlandırması: 2002 VE68) Venüs'ün geçici yarı uydusu olan ve yaklaşık yarım kilometre çapındaki bir asteroittir.[5] 2002 yılında keşfedildiğinde, Güneş Sistemindeki büyük bir cismin yörüngesinde yarı uydu olarak bulunan ilk nesne olmuştur. Güneş etrafında Venüs tarafından izlenen yörüngenin neredeyse aynısını izler. Venüs ile birlikte dönen bir referans çerçevesinden bakıldığında Güneş çevresinde dönüyor olmasına rağmen bir Venüs yılı süresince Venüs'ün çevresinde dönüyormuş gibi görünür.[6]

Keşfi, yörüngesi ve fiziksel özellikleri

Cismin 2023'ten 2025'e kadar geçecek sürede izleyeceği yörüngesinin bir animasyonu - Cisim Venüs'ün yörünge periyodu ile ile eş zamanlı hareket ediyor.
  Güneş ·   Merkür ·   Venüs ·   Dünya ·   524522 Zoozve

Zoozve 11 Kasım 2002 tarihinde Lowell Gözlemevinde Brian A. Skiff tarafından keşfedilmiştir.[7][8] Mart 2023 itibarıyla 7622 günlük gözlem yayı kapsamında birçok kez teleskopla gözlemlenmiş ve beş kez de Doppler gözlem hedefi olmuş olması nedenleriyle yörüngesi kesin olarak belirlenmiştir. Venüs'ünkine oldukça benzer olan yarı büyük eksen 0,7336 AU değeri bulunmakla birlikte 0,4101 ölçüsündeki dışmerkezliliği Venüs'e oranla bir miktar daha geniş olup, 9°'lik bir yörünge eğikliğine sahiptir. Zoozve'nin 0,25 değerinde ölçülen albedosu da göz önüne alındığında, spektrumu onun bir X tipi asteroit olduğunu işaret etmektedir.[9] Cismin çapı bu değerlere göre 236 metre olarak hesaplanmaktadır. Dönme süresi 13,5 saat ve güçlendirilmiş 0,9 mag değerindeki ışık eğrisi kontakt ikili olma ihtimali de dahil ince uzun bir şekli olduğunu göstermektedir.[9]

Yarı uydu dinamik hali ve yörüngesel evrimi

Ters yönlü veya yarı uyduların var olabileceği ilk olarak 1913 yılında J. Jackson tarafından ortaya atılmış[10] ancak 90 yıl boyunca hiçbirisi keşfedilememiştir.[6] Zoozve 2002 yılında keşfi gerçekleştirilen ilk yarı uydudur fakat kabul edilmesi de belirli bir süreyi gerektirmiştir. Cismin keşfinin ardından iki yıl sonra 2004 yılında, Seppo Mikkola, Ramon Brasser, Paul A. Wiegert ve Kimmo Innanen tarafından bir yarı uydu olarak tanımlanmıştır. Venüs ile birlikte dönmekte olan farazi bir referans çerçevesinden bakıldığında, bir Venüs yılı boyunca gezegenin çevresinde dönüyormuş gibi görünmektedir. Ancak, cisim Venüs'ün yörüngesinde değil, esasında diğer olağan asteroitler gibi Güneş çevresinde hareket etmektedir. Bir Venüs eş yörüngelisi olmasının yanında, hem bir Aten asteroidi, hem bir Merkür geçişli hem de bir Dünya geçişli olarak sınıflandırılır. Merkür, Venüs ve Dünya ile yörüngesel rezonans göstermektedir.[11][12] Yalnızca son yedi bin yıldır Venüs ile eş yörüngesel hareket içindeymiş gibi görünmekte olup, önümüzdeki beş yüz yıllık dönemde yörünge dışına fırlayacağı öngörülmektedir.[6] Bu süre içinde Venüs'e olan mesafesi 0,2 astronomik birim (30.000.000 km; 19.000.000 mi)'den daha uzak dolayında kalmaya devam edecektir.

Tehlikeli olabilecek cisim

Dünya'ya oransal olarak 0,05 AU mesafeye sıklıkla yaklaşması nedeniyle Küçük Gezegen Merkezi tarafından tehlikeli olabilecek cisimler kategorisine dahil edilmiştir. Dünya ile yaptığı 8:13 rezonans kapsamında periyodik olarak sekiz yılda bir gezegenimize 0,04 AU mesafeye kadar yaklaşmaktadır[11] ki bu yakın yaklaşmaların birini gerçekleştirdiği 2002 yılında keşfedilmiştir. 7 Kasım 2010 tarihinde, 15 mutlak büyüklük değeri göstererek Dünya'ya 0,035 AU (13,6 Ay mesafesi) mesafeye kadar yaklaşmıştır. Daha sonraki Dünya yakın geçişi ise 0,038 AU (5.700.000 km; 3.500.000 mi) mesafede olmak üzere 4 Kasım 2018 tarihinde gözlenmiştir.[13]Bilgisayar simülasyonlarına göre önümüzdeki on bin yılda Dünya ile aktif olarak bir çarpışma yaşaması beklenmemekle birlikte potansiyel olarak Dünya'nın Hill küresi içine kadar olan 0,002 AU mesafeye kadar tehlike arz edecek şekilde yaklaşım göstermesi olasıdır.[11]

Numaralandırma ve isimlendirme

Bu küçük gezegen, Küçük Gezegen Merkezi tarafından 18 Mayıs 2019 tarihinde numaralandırılmıştır. (M.P.C. 114620)[14]

26 Ocak 2024'te Radiolab adlı podcast yayınında, yardımcı sunucu olan Latif Nasser'in çocuğunun güneş sistemi posterinde ilk kez fark ettiği ve sanatçı Alex Foster'ın asteroidin geçici adı olan "2002VE "yi yanlış okuyarak "ZOOZVE" olarak adlandırdığı asteroidle ilgili bir bölüm yayınlandı.[15] Bu durum Nasser adına Uluslararası Astronomi Birliği'nin Küçük Cisimler İsimlendirme Çalışma Grubu'na (WGSBN) "Zoozve" isminin önerilmesine yol açtı.[16] Bu isim WGSBN tarafından 5 Şubat 2024 tarihinde onaylanmış ve ilan edilmiştir.[17]

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ "2002 VE68". Minor Planet Center. 5 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mayıs 2019. 
  2. ^ a b "JPL Small-Body Database Browser: (2002 VE68)" (2018-12-03 last obs.). Jet Propulsion Laboratory. 29 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mayıs 2019. 
  3. ^ a b c d e f Hicks, M.; Mayes, D.; Barajas, T. (December 2010). "Broadband photometry of 2002 VE68, a quasi-moon of Venus". The Astronomer's Telegram. 3073 (3073): 1. Bibcode:2010ATel.3073....1H. 
  4. ^ a b c d "LCDB Data for (2002+VE68)". Asteroid Lightcurve Database (LCDB). 20 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mayıs 2019. 
  5. ^ "Discovery of the first quasi-satellite of Venus". Tuorla Observatory. 17 Ağustos 2004. 9 Haziran 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ocak 2024. 
  6. ^ a b c Mikkola, S.; Brasser, R.; Wiegert, P.; Innanen, K. (2004). "Asteroid 2002 VE68, a quasi-satellite of Venus". Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 351 (3): L63-L65. Bibcode:2004MNRAS.351L..63M. doi:10.1111/j.1365-2966.2004.07994.x. 27 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Nisan 2024. 
  7. ^ "MPEC 2002-V52 : 2002 VE68". Minor Planet Electronic Circulars. Minor Planet Center. 11 Kasım 2002. 24 Ekim 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Şubat 2024. 
  8. ^ Latif Nasser (26 Ocak 2024). "Zoozve". radiolab.org (Podcast). WNYC Studios. Erişim tarihi: 26 Ocak 2024. 
  9. ^ a b "Physical characterization of 2002 VE68, a quasi-moon of Venus" (PDF). 18 Aralık 2013 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ağustos 2012. 
  10. ^ Jackson, J. (1913). "Retrograde satellite orbits". Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 74 (2): 62. Bibcode:1913MNRAS..74...62J. doi:10.1093/mnras/74.2.62. 15 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Nisan 2024. 
  11. ^ a b c de la Fuente Marcos, C.; de la Fuente Marcos, R. (2012). "On the dynamical evolution of 2002 VE68". Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 427 (1): 728. arXiv:1208.4444 $2. Bibcode:2012MNRAS.427..728D. doi:10.1111/j.1365-2966.2012.21936.x. 28 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Nisan 2024. 
  12. ^ de la Fuente Marcos, Carlos; de la Fuente Marcos, Raúl (2013). "Asteroid 2012 XE133, a transient companion to Venus". Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 432 (2): 886-893. arXiv:1303.3705 $2. Bibcode:2013MNRAS.432..886D. doi:10.1093/mnras/stt454. 
  13. ^ "JPL Close-Approach Data: (2002 VE68)" (2010-12-06 last obs (arc=8 years)). 20 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ocak 2013. 
  14. ^ "MPC/MPO/MPS Archive". Minor Planet Center. 7 Ekim 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mayıs 2019. 
  15. ^ "Zoozve". Radiolab Podcasts | WNYC Studios (İngilizce). 27 Mart 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Nisan 2024. 
  16. ^ Chandler, David L. (9 Şubat 2024). "How Venus Ended Up with a Mini-Moon Named Zoozve". Sky and Telescope. 12 Şubat 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Şubat 2024. 
  17. ^ "WGSBN Bulletin 4, #2" (PDF). WGSBN Bulletin. International Astronomical Union. 4 (2): 14. 5 Şubat 2024. 5 Şubat 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 5 Şubat 2024. 

Konuyla ilgili yayınlar

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">At nalı yörünge</span>

At nalı yörünge, kendisine göre çok daha büyük bir cisimle eş-yörünge hareketi yapan cismin yörüngesine verilen addır. Küçük cismin yörünge periyodu neredeyse büyük cismin yörünge periyoduna eşittir ve büyük cisimden bakıldığında dönen referans çerçevesinde izlediği yol at nalına benzer.

<span class="mw-page-title-main">Centaur (küçük gezegen)</span>

Centaur, Güneş Sisteminin dış bölgesindeki gaz devleri Jüpiter ve Neptün gezegenleri arasında, tutarlı olmayan yörüngelerde bulunan bir küçük Güneş Sistemi cismidir. Bu cisimlerin yörüngelerindeki tutarsızlık, bir veya birden çok büyük gezegenin yörüngeleriyle kesişmelerinden kaynaklanır. Centaur'ların kendileri, kısa ömürlü kararsız yörüngelere sahiptir ve birkaç milyon yıl içinde Kuiper kuşağı nesnelerinin aktif olmayan popülasyonundan Jüpiter ailesi kuyruklu yıldızlarının aktif grubuna geçiş yaparlar.

<span class="mw-page-title-main">469219 Kamoʻoalewa</span> Asteroit

469219 Kamoʻoalewa (geçici adı: 2016 HO3), Apollo grubu içerisinde yer alan, yaklaşık olarak 40-100 metre (130-330 fit) çapa sahip, hızlı dönen ve Dünya'ya yakın çok küçük bir asteroittir. Şu anda Dünya'nın yarı uydusudur ve bilinen en kararlı, en yakın ve 2023 FW13'den sonra ikinci en küçük yarı uydudur. Asteroit, 27 Nisan 2016'da Haleakala Gözlemevi'ndeki Pan-STARRS tarafından keşfedildi. Kamoʻoalewa adı, salınım yapan bir gök cismini ifade eden Hawaiice bir kelimedir. Dünya benzeri yörüngesi ve Ay benzeri silikatları, muhtemelen Ay'dan fırlatılan bir parça olmasından kaynaklanıyor olabilir.

Astronomide çarpışma ailesi, bir çarpışmada (çarpma) ortak kökene sahip olduğu düşünülen bir grup cisimdir. Benzer bileşimlere sahiptirler ve çoğu benzer yörünge ögelerini paylaşırlar.

<span class="mw-page-title-main">Küçük gezegenler listesi</span> Vikimedya liste maddesi

Aşağıda, artan sayısal sırayla numaralandırılmış küçük gezegenlerin bir listesi bulunmaktadır. Kuyruklu yıldızlar hariç, asteroitler, uzak cisimler ve cüce gezegenler dahil olmak üzere küçük gezegenlerin tümü Güneş Sistemi'ndeki küçük gök cisimleri olarak bilinir. Bu gezegenlerin listeleri, her biri 1000 küçük gezegen içeren yüzlerce sayfalık kataloglardan oluşmaktadır. Uluslararası Astronomi Birliği adına, Küçük Gezegen Merkezi, Minor Planet Sirkülerlerinde her yıl binlerce yeni numaralandırılmış küçük gezegen yayınlamaktadır. Haziran 2024 itibarıyla, toplamda 1.367.486 adet gözlemlenen cisimden 669.991 tanesi numaralandırılmış küçük gezegenlerdir. Geriye kalanlar ise henüz numaralandırılmamış küçük gezegenler ve kuyruklu yıldızlardır.

<span class="mw-page-title-main">2020 CD3</span> Dünyanın geçici uydusu

2020 CD3, 15 Şubat 2020 tarihinde keşfedilmiş Dünya gezegeninin iddia edilen yeni uydusudur. Yeni keşfedilmesinin sebebi aslında uzayda dolanan bir asteroidin yörüngeye oturmasıdır. Ne kadar süre yörüngede kalacağı bilinmemektedir. Ayrılıp Güneş'e doğu ilerleyeceği düşünülmektedir. Otomobil büyüklüğündedir. Çok karmaşık bir yörüngesi vardır.

<span class="mw-page-title-main">C/1980 E1</span>

C/1980 E1, Edward LG Bowell tarafından 11 Şubat 1980'de keşfedilen ve Mart 1982'de Güneş'e en yakın (günberi) bir periyodik olmayan kuyruklu yıldız'dır. Jüpiter'e yaklaşması nedeniyle Güneş Sistemi'ni hiperbolik yörünge üzerinde terk eder. Keşfinden bu yana sadece 1I/ʻOumuamua ve 2I/Borisov böyle daha hızlı bir yörünge ile tanımlandı.

2020 PP1, Apollo grubunun Dünya'ya yakın bir nesnesi olarak sınıflandırılan, yani Dünya'nın geçici bir yarı uydusu olan,1 kilometreden daha küçük bir asteroittir. Bazıları periyodik olarak yarı uydu ve at nalı ortak yörünge durumları arasında geçiş yapan bir düzineden fazla bilinen Dünya yarı uydusu vardır.

<span class="mw-page-title-main">Mars truvalısı</span> Mars yörüngesini paylaşan küçük gezegenler

Mars truvalıları, Mars gezegeninin Güneş etrafındaki yörüngesini paylaşan bir grup truva cismidir. Mars'ın 60° önünde ve arkasında iki Lagrange noktası çevresinde bulunurlar. Mars truvalılarının kökeni tam olarak anlaşılamamıştır. Bir teori, bunların Güneş Sistemi oluşurken Lagrange noktalarında sıkışan, Mars'ın oluşumundan kalma ilkel nesneler olduğunu öne sürmektedir. Ancak, Mars truvalılarına yönelik olarak yapılan spektral çalışmalar, durumun böyle olmayabileceğini göstermektedir. Başka bir teori, Güneş Sistemi'nin oluşumunun ilerleyen dönemlerinde asteroitlerin düzensiz bir şekilde Mars'ın Lagrange noktalarına girmiş olmasıdır. Bu nesnelerin kısa dinamik ömürleri göz önüne alındığında bu da sorgulanabilir. Eureka ve diğer iki Mars truvalısının spektrumları olivin bakımından zengin bir bileşime işaret etmektedir. Asteroit kuşağında olivin bakımından zengin nesneler nadir olduğundan, Mars truvalılarından bazılarının Mars'ta gezegensel bir embriyo ile karşılaştığında yörüngeyi değiştiren büyük bir çarpışmadan yakalanan enkazlar olduğu öne sürülmüştür.

2013 ND15 Venüs truvalısı olarak sınıflandırılan ilk asteroittir.

<span class="mw-page-title-main">Venüs'ün yörüngesinden geçen küçük gezegenler listesi</span> Vikimedya liste maddesi

Venüs kesişen, yörüngesi Venüs yörüngesini kesen asteroitleri belirtmek için kullanılan teknik bir tabirdir. Bilinen 2809 kesişen ve 98 dış sıyıran cisim bilinmektedir. Venüs'ün ayrıca (524522) 2002 VE68 adında bir yarı uydusu bulunmaktadır. Bu asteroit aynı zamanda hem Merkür hem de Dünya kesişen olup, en az 7000 yıldır Venüs'ün "eşlikçisi" olduğu düşünülür. Günümüzden yaklaşık 500 yıl sonra ise bulunduğu yörüngeden savrulacağı tahmin edilmektedir. Aşağıdaki listede Merkür kesişen veya sıyıran cisimler ‡ sembolü ile gösterilir.

(5335) Damocles 1991 DA centaur grubuna mensup ve Halley tipi, uzun dönemli kuyruklu yıldızların etkin olmayan çekirdekleri olabileceği düşünülen bir tür küçük gezegen olan demokloidler grubunun isim babasıdır. 18 Şubat 1991'de, Avustralyalı astronom Robert McNaught tarafından Avustralya'daki Siding Spring Gözlemevi'nde keşfedilmiştir. Adını Yunan mitolojisinin bir figürü olan Demokles'ten almıştır.

<span class="mw-page-title-main">Venüs truvalısı</span> Venüsün kararlı Lagrangian noktalarından birinin yakınında Güneşin etrafında dönen asteroit

Venüs truvalısı, Venüs'ün yakınında Güneş'in etrafındaki yörüngesini takip eden bir asteroit grubudur. Bu truvalılar, Venüs-Güneş Lagrange noktalarında seyahat ederler: L4 Venüs'ün önünde 60 derece, L5 ise arkasında 60 derece uzaklıktadır. Günümüzde bilinen tek Venüs truvalısı 2013 ND15, L4 Lagrange noktasında bulunur.

<span class="mw-page-title-main">Atira asteroitleri</span>

Atira asteroitleri veya Apohale asteroitleri, diğer adıyla Dünya'ya yakın iç nesneler olarak da bilinen, yörüngesel günöteleri Dünya'nın günberi mesafesi olan 0,983 AU'dan daha küçük olan ve yörüngeleri tamamen Dünya'nın yörüngesi içinde sınırlı kalan Dünya'ya yakın cisimlerdir. Atiralar, diğer Dünya'ya yakın cisim grupları olan Aten, Apollo ve Amor asteroitlerine göre açık arayla en az üyeye sahip olan gruptur.

<span class="mw-page-title-main">Ayrık cisim</span>

Ayrık cisimler, Güneş sisteminin dış bölgelerinde yer alan dinamik bir küçük gezegen sınıfıdır. Neptün ötesi cisimler (TNO) olarak adlandırılan geniş bir ailenin mensubudurlar. Bu nesneler Güneş'e olan en yakın konumları Neptün'ün kütleçekimsel kuvvetinden yeterli bir uzaklıkta bulunan yörüngelere sahiptir. Bu nedenle Neptün ve bilinen diğer gezegenlerden sınırlı olarak etkilenirler. Bu durum nedeniyle Güneş sisteminden ayrık bir durumda bulunmakta, ancak Güneş'in etkisinden de kaçamamaktadırlar.

Arjuna asteroitleri Güneş sistemindeki asteroitlerin sınıflandırıldığı dinamik bir gruptur. Arjunalar düşük dışmerkezliğe, düşük yörünge eğikliğine sahip olan, yörünge periyotları bir yıllık süreye yakın olmak gibi oldukça Dünya benzeri karakteristik özellikler gösteren yörüngelere sahip Dünya'ya yakın cisimlerden meydana gelen bir gruptur. Bu grup, Hint destanı Mahabhataranın ana karakteri olan Arjunadan adını almıştır. Tanımı, asteroit grupları içinde yer alan Apollo, Amor, Aten ve Atira asteroitleri gibi daha net olarak belirli özellikleriyle tanımlanan gruplar ile belirli yönlerden çakışmaktadır. Bunlar Dünya ile 1:1 ortalama hareket rezonansında tekrarlanan sıkışmalar yaşayan küçük NEO'ların dinamik olarak soğuk bir grubunu oluştururlar.

<span style="white-space:nowrap;">2011 QF<sub>99</sub></span> Asteroit

2011 QF99, dış Güneş Sistemi'nde yer alan, esasında bir centaur olduğu tahmin edilen ve keşfedilmiş bilinen ilk Uranüs truvalısı olan bir küçük gezegendir. Albedosu 0,05 olarak kabul edildiğinde, çapı yaklaşık 60 kilometre (37 mil) olarak hesaplanır. İlk olarak 29 Ağustos 2011'de Kanada-Fransa-Hawaii Teleskobu ile gerçekleştirilen Neptün ötesi cisimlerin derinlemesine araştırılması sırasında gözlemlendi, fakat Uranüs truvalısı olarak tanımlanması 2013 yılına kadar duyurulmadı.

(614689) 2020 XL5 12 Aralık 2020 tarihinde Hawaii'de bulunan Haleakala Gözlemevi'nde Pan-STARRS 1 araştırması kapsamında keşfedilen bir Dünya'ya yakın cisim ve Dünya truvalısı asteroittir. Güneş-Dünya çevresinde iribaş yörüngede salınım halindedir ve kütleçekim etkisi ile Dünya ve Güneş'in çift merkezi aracılığıyla hareket eden dinamik olarak kararlı olan L4 (60° önünde) noktasında hareket etmektedir.

(636872) 2014 YX49 (geçici adlandırması 2014 YX49), Pan-STARRS araştırması kapsamında 26 Aralık 2014 tarihinde keşfedilen bir centaur ve Uranüs eş yörüngeli asteroittir. Uranüs ile iribaş yörünge ilişkisi içinde olduğu bilinen ikinci centarur olup, 83982 Crantor, 2011 QF99 ve (472651) 2015 DB216'den sonra Uranüs ile eş yörüngeli olduğu tespit edilen dördüncü nesnedir.

Lemmon Dağı Araştırması veya Mount Lemmon Survey (MLS), G96 gözlemevi koduyla yürütülen Catalina Gökyüzü Araştırması'nın bir parçası olan uzay araştırmasıdır. Tucson, Arizona'nın kuzeydoğusundaki Santa Catalina Dağları'nda 2.791 metre (9.157 ft) yükseklikte bulunan Mount Lemmon Gözlemevi bünyesindeki Steward Gözlemevi tarafından yürütülen f/1.6 esas odaklı, beş derece kare alan görüntüleme özellikli 10560x10560 piksel kamera ile birlikte 152 m (6.000 in) cassegrain yansıtıcılı teleskop kullanmaktadır.