İçeriğe atla

51 Nemausa

51 Nemausa
Keşif
KeşfedenJ. Laurent
Keşif yeriNîmes
Keşif tarihi22 Ocak 1858
Adlandırmalar
MPC belirtmesi(51) Nemausa
Telaffuz/nɛˈmɔːsə/[1]
Adın kaynağı
Nemausus
Asteroit kuşağı
SıfatlarNemausian /nɛˈmɔːsiən/
Yörünge özellikleri
Dönem 31 Aralık 2006 (JD 2454100,5)
Günöte2,523 AU (377,381 Gm)
Günberi2,208 AU (330,360 Gm)
Yarı büyük eksen
2,365 AU (353,871 Gm)
Dış merkezlik0,066
3,64 a (1328,853 d)
316,668°
Eğiklik9,972°
176,168°
2,820°
Fiziksel özellikler
G
7,35
Boyutlarc/a = 0,77±0,04[2]
170×136 km[3]
Ortalama çap
150±3 km[2]
Kütle(3,9±1,6)×1018 kg[2]
(2,48±0,86)×1018 kg[4]
Ortalama yoğunluk
2,2±0,9 g/cm3[2]
1,43±0,50 g/cm3[4]
0,09 (calculated)[2]
0,093[5]
  Wikimedia Commons'ta ilgili ortam

Nemausa (Küçük gezegen tanımı: 51 Nemausa), 22 Ocak 1858'de Joseph Jean Pierre Laurent tarafından keşfedilen büyük bir ana kuşak asteroididir. Laurent, keşfi, Fransa'nın Nîmes kentindeki Benjamin Valz'ın özel gözlemevinde yaptı. Nîmes'teki 32 rue Nationale adresindeki evin, keşfin anısına bir plaket yer almaktadır.[6]

Tayfına bağlı olarak, bu astreoid, Tholen sınıflandırma taksonomisinde C-tipi asteroit olarak ve bir Cgh olarak listelenmiştir.[7] Yaklaşık %14'ünün su kütlesine sahip olduğu tahmin edilmektedir.[8] İlk yıldız örtülmesi 17 Ağustos 1979'da Gissar ve Alma-Ata gözlemevlerinden gözlemlendi.[9][10]

Işık eğrisi verileri, küçük ayı olabileceğini göstermektedir.[11] Nemausa radar astronomisi tarafından incelenmiştir.[12]

51 Nemausa ile ilgili görseller
  • Bir ışık eğrisi İnversiyon modeli (DAMIT 1065) ve 51 Nemausa'nın yedi akorlu bir perdelemesi
    Bir ışık eğrisi İnversiyon modeli (DAMIT 1065) ve 51 Nemausa'nın yedi akorlu bir perdelemesi
  • Hello world
    22 Ocak 1858 tarihli çizelge
  • Goodbye world
    El yazısıyla açıklama ("J. Laurent")

Kaynakça

  1. ^ John Craig (1869) The Universal English Dictionary
  2. ^ a b c d e P. Vernazza et al. (2021) VLT/SPHERE imaging survey of the largest main-belt asteroids: Final results and synthesis. Astronomy & Astrophysics 54, A56
  3. ^ "Diameters". ABD Astronomik Uygulamalar Departmanı Deniz Gözlemevi. 27 Eylül 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2008. 
  4. ^ a b Carry, B. (December 2012), "Density of asteroids", Planetary and Space Science, 73, ss. 98-118, arXiv:1203.4336 $2, Bibcode:2012P&SS...73...98C, doi:10.1016/j.pss.2012.03.009.  See Table 1.
  5. ^ Asteroid Data Sets 17 Aralık 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  6. ^ Schmadel, Lutz D. (2003). Dictionary of Minor Planet Names. Springer Science & Business Media. s. 20. ISBN 978-3-540-00238-3. 
  7. ^ Reynolds, C. M.; Reddy, V.; Gaffey, M. J. (March 2009), "Compositional Study of 51 Nemausa: A Possible Carbonaceous Chondrite-like Asteroid", 40th Lunar and Planetary Science Conference, (Lunar and Planetary Science XL), held March 23–27, 2009 in The Woodlands, Texas, 73, Bibcode:2009LPI....40.1285R. 
  8. ^ A. S. Rivkin (2002). "CALCULATED WATER CONCENTRATIONS ON C CLASS ASTEROIDS" (PDF). Lunar and Planetary Institute. 5 Haziran 2011 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Mayıs 2008. 
  9. ^  
  10. ^ "Asteroid Data Sets". sbn.psi.edu. 12 Eylül 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Mayıs 2018. 
  11. ^ "Other reports of asteroid/TNO companions". 10 Şubat 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ocak 2023. 
  12. ^ "Radar-Detected Asteroids and Comets". NASA/JPL Asteroid Radar Research. 19 Kasım 1996 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ekim 2011. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">162 Laurentia</span> Asteroit

162 Laurentia, 21 Nisan 1876'da Fransız kardeşler Paul Henry ve Prosper Henry tarafından keşfedilen ve asteroid 51 Nemausa'yı keşfeden amatör astronom Joseph Jean Pierre Laurent'in adını taşıyan büyük ve karanlık bir ana kuşak asteroididir.

<span class="mw-page-title-main">18 Melpomene</span> Asteroit

Melpomene, büyük bir parlak ana kuşak asteroittir. JR Hind tarafından 24 Haziran 1852 tarihinde keşfedilmiştir. Adını Yunan mitolojisinde trajedi müzü Melpomene'den alır. S-tipi bir asteroit olarak sınıflandırılır. Silikatlar ve metallerden oluşur.

<span class="mw-page-title-main">11 Parthenope</span> Asteroit

Parthenope büyük ve parlak bir ana kuşak asteroittir.

Medea, Johann Palisa tarafından 6 Şubat 1880'de Pula'da keşfedilen ve adını Yunan mitolojisinde bir figür olan Medea'dan alan çok büyük bir ana kuşak asteroididir.

<span class="mw-page-title-main">165 Loreley</span> Asteroit

165 Loreley 9 Ağustos 1876 tarihinde Oneida County, New York'ta, Christian Heinrich Friedrich Peters tarafından keşfedilmiştir. Adını Cermen mitolojisinde yer alan Lorelei'den almıştır. 1990'lı yılların sonunda, dünya çapında bir gök bilimci topluluğu, aralarında 165 Loreley'in de olduğu on yeni asteroidin dönüş durumlarını ve şekil modellerini üretmek için kullanılan ışık eğrisi verilerini topladılar. Bu asteroidin ışık eğrisi, büyüklük olarak 0,2'den fazla değişiklik göstermezken, elde edilen şekil modeli yüzeyinde birden fazla düz alan olduğu tespit edilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">150 Nuwa</span> Asteroit

Nuwa, yörünge periyodu 5,15 yıl olan büyük bir ana kuşak asteroididir. Kanada asıllı Amerikan gökbilimci James Craig Watson tarafından 18 Ekim 1875 tarihinde keşfedildi. Adını Çin mitolojisinde bulunan yaratıcı tanrıça Nü Wa'dan alır. Nuwwa, Jüpiter ile 2:1 ortalama yörüngesel rezonansının yakınında yörüngede dönen ve Hecuba asteroit grubunun üyesi olmaya aday bir asteroittir. Spektruma göre C-tipi Asteroit olarak sınıflandırılır, bunun nedeni muhtemelen ilkel karbonlu kondritik malzemeden oluşması ve yüzeyinin fazlasıyla karanlık olmasıdır.

<span class="mw-page-title-main">23 Thalia</span> Asteroit

Thalia, büyük bir ana kuşak asteroitidir.

Artemis, 16 Eylül 1868'de Ann Arbor, Michigan'da James Craig Watson tarafından keşfedilen bir asteroit kuşağı asteroitidir. Adını Yunan mitolojisindeki av ve Ay tanrıçası Artemis'ten almıştır.

<span class="mw-page-title-main">29 Amphitrite</span> asteroit

Amphitrite 200 kilometre çapı ile en büyük S-tipi asteroitlerden biri ve muhtemelen Eunomia, Juno, Iris ve Herculina'dan sonraki en büyük 5. asteroittir.

<span class="mw-page-title-main">59 Elpis</span> Asteroit

Elpis, Güneş'in etrafında 4,47 yıllık bir periyotla dönen büyük bir ana kuşak asteroitidir. Çok koyu renkli ve karbonlu bir bileşime sahip C-tipi asteroittir. Tholen şemasında CP sınıflandırmasına sahipken, Bus ve Binzen onu B-tipi olarak sınıflandırmıştır.

<span class="mw-page-title-main">46 Hestia</span> Asteroit

Hestia büyük, koyu renkli bir ana-kuşak asteroitidir. Aynı zamanda, benzer yörüngelere sahip bir asteroit grubu olan Hestia grubunun başlıca cismidir.

Virginia, koyu renkli karanlık büyük bir ana kuşak asteroididir. Amerikalı astronom James Ferguson tarafından 4 Ekim 1857'de Washington D.C.'deki Amerika Birleşik Devletleri Deniz Gözlemevi'nde keşfedildi. Alman astronom Karl Theodor Robert Luther ise 19 Ekim'de Düsseldorf'ta, Ferguson'dan bağımsız olarak keşfetti.

<span class="mw-page-title-main">54 Alexandra</span> Asteroit

Alexandra, ara asteroit kuşağından yaklaşık 155 kilometre çapında karbonlu bir asteroiddir. Alman-Fransız astronom Hermann Goldschmidt tarafından 10 Eylül 1858'de keşfedildi ve adını Alman kaşif Alexander von Humboldt'tan almaktadır; ayrıca adını bir erkekten alan ilk asteroittir.

<span class="mw-page-title-main">56 Melete</span> Asteroit

Melete, büyük ve karanlık bir asteroit kuşağı asteroididir. Muhtemelen organik olarak zengin silikatlar, karbon ve susuz silikatlardan oluşan ve olası iç su buzu olan, oldukça sıra dışı bir P-tipi asteroiddir. Asteroit 4,18 yıllık bir süre ile Güneş'in etrafında dönmektedir.

Mnemosyne, büyük bir ana asteroit kuşağı asteroididir. S-tipi bir asteroittir. 22 Eylül 1859'da Karl Theodor Robert Luther tarafından Düsseldorf'da keşfedildi. Adı, Utrecht Gözlemevi'nin yöneticisi Martin Hoek tarafından Yunan mitolojisinde bir Titan olan Mnemosyne'den esinlenilerek konuldu.

Klio, oldukça büyük ve çok karanlık bir ana asteroit kuşağı asteroitidir. 25 Ağustos 1865'te Karl Theodor Robert Luther tarafından keşfedilmiş ve adını Yunan mitolojisindeki tarihin ilham perisi Clio'dan almıştır.

<span class="mw-page-title-main">69 Hesperia</span> Asteroit

Hesperia büyük, M tipi bir ana kuşak asteroididir.İtalyan astronom Giovanni Schiaparelli tarafından 29 Nisan 1861'de Milano'da yakın zamanda keşfedilen 63 Ausonia'yı ararken keşfedildi. Bu onun tek asteroit keşfiydi. Schiaparelli, İtalya'nın onuruna Hesperia adını verdi Asteroid, 1,879 gün periyodu, 2,980 yarı ana ekseni ve 0,165 eksantrikliği ile Güneş'in yörüngesinde dönüyor. Yörünge düzlemi, ekliptik düzlemine 8,59 ° 'lik bir açıyla eğimlidir.

<span class="mw-page-title-main">127 Johanna</span> Asteroit

Johanna, Fransız gök bilimciler Paul Henry ve Prosper Henry tarafından 5 Kasım 1872'de keşfedilen ve adını Joan of Arc'dan aldığına inanılan büyük, karanlık bir ana kuşak asteroididir. Spektrumun hem karbonlu bir C tipi asteroit hem de metalik X tipi bir asteroidin özelliklerini göstermesi nedeniyle CX tipi bir asteroid olarak sınıflandırılmıştır.

Galatea, büyük bir C-tipi ana asteroit kuşağı asteroididir. Karbonlu yüzeyi, sadece 0,034'lük bir albedo ile çok koyu renge sahiptir.

Lumen, orta asteroit kuşağından gelen, yaklaşık 130 kilometre çapında karbonlu bir asteroittir. Tanımlanmış bir Eunomia ailesi'ne müdahaleci asteroittir.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.