İçeriğe atla

43 Ariadne

43 Ariadne, 15 Nisan 1857 tarihinde N. R. Pogson tarafından keşfedilen büyük ana kuşak asteroitlerinden biridir.[1] Adını eski Yunan mitolojisindeki kadın kahraman Ariadne'den alır.

Yörüngesel özellikleri

  • Günöte mesafesi: 384.954 Gm (2.573 AU)[1]
  • Günberi mesafesi: 274.339 Gm (1.834 AU)[1]
  • Yarı-büyük eksen: 329.646 Gm (2.204 AU)[1]
  • Dışmerkezlilik: 0.168[1]
  • Orbital devir: 1194.766 dünya günü (3.27 yıl)[1]
  • Ort. orbital hızı: 19.92 km/s[1]
  • Ort. ayrıklık: 101.582°[1]
  • Eğiklik: 3.464°[1]
  • Yüseliş düğümü boylamı: 264.937°[1]
  • Günberi değişkeni: 15.948°[1]

Fiziksel özellikleri

Kaynakça

  1. ^ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x "JPL Small-Body Database Browser". NASA Jet Propulsion Laboratory. 3 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Haziran 2015. 
  2. ^
    • Warner et al., 2009
    • Burchi, R.; Milano, L. (1974) Astron. Astrophys. Suppl. Ser. 15, 173-180.
    • Lustig, G.; Dvorak, R. (1975) Acta Phys. Austriaca 43, 89-97.
    • Van Houten-Groeneveld, I.; van Houten, C.J.; Zappala, V. (1979) Astron. Astrophys. Suppl. Ser. 35, 223-232.
    • Weidenschilling, S.J.; Chapman, C.R.; Davis, D.R.; Greenberg, R.; et al. (1987) Icarus 70, 191-245.
    • Di Martino, M.; Zappala, V.; De Sanctis, G.; Cacciatori, S. (1987) Icarus 69, 338-353.
    • Michalowski, T. (1988) Acta Astronomica 38, 455-468.
    • Drummond, J.D.; Weidenschilling, S.J.; Chapman, C.R.; Davis, D.R. (1988) Icarus 76, 19-77.
    • Magnusson, P. (1990) Icarus 85, 229-240.
    • Drummond, J.D.; Weidenschilling, S.J.; Chapman, C.R.; Davis, D.R. (1991) Icarus 89, 44-64.
    • De Angelis, G. (1992) in Physical properties of small solar system bodies. A. Brahic, J.-C. Gerard, J. Surdej, eds. Universite de Liège, Institut d'Astrophysique, Liège, pp. 195-201.
    • Michalowski, T. (1993) Icarus 106, 563-572.
    • Dotto, E.; De Angelis, G.; Di Martino, M.; Barucci, M.A.; et al. (1995) Icarus 117, 313-327.
    • De Angelis, G. (1995) Planet. Space Sci. 43, 649-682.
    • Szabo, Gy.; Sarneczky, K.; Kiss, L.L. (1999) in Proc. IAU Coll. 173, Evolution and Source Regions of Asteroids and Comets, 185-188.
    • Foerster, I.; Potthoff, H. (2001) Minor Planet Bul. 28, 25-26.
    • Kaasalainen, M.; Torppa, J.; Piironen, J. (2002) Icarus 159, 369-395.
    • Behrend, R. (2007) Observatoire de Geneve web site, http://obswww.unige.ch/~behrend/page_cou.html 29 Temmuz 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
    • Behrend, R. (2009) Observatoire de Geneve web site, http://obswww.unige.ch/~behrend/page_cou.html 29 Temmuz 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
    • Hamanowa, H.; Hamanowa, H. (2011) http://www2.ocn.ne.jp/~hamaten/astlcdata.htm 12 Temmuz 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
    • Behrend, R. (2012) Observatoire de Geneve web site, http://obswww.unige.ch/~behrend/page_cou.html 29 Temmuz 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
    • Dykhuis, M.J.; Molnar, L.A.; Gates, C.J.; Gonzales, J.A.; et al. (2016) Icarus 267, 174-203.
  3. ^ Xu vd. (1995)
  4. ^ Bus ve Binzel (2002)

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">37 Fides</span> Asteroit

37 Fides, 5 Ekim 1855 tarihinde Alman astronom Robert Luther tarafından keşfedilen 24 asteroitten biridir. 37 Fides Asteroit kuşağı'nda bulunan bir asteroit olup iddiaya göre "37 Fides" adını eski Roma'nın sadakat tanrıçası Fides'ten alır.

40 Harmoni, 31 Mart 1856 tarihinde H. Goldschmidt tarafından bulunan büyük ana kuşak göktaşlarından (asteroit) biridir. Adını eski Yunan tanrıçası Harmonia'dan alır. Bu isim ayrıca Kırım Savaşı'nın sona erişini sembolize etmesi açısından seçilmiştir.

41 Daphne, 22 Mayıs 1856 tarihinde H. Goldschmidt tarafından keşfedilen büyük ana kuşak asteroitlerinden biridir. Adını eski Yunan mitolojisinden Dafni adında bir nemfden alır. Hikâyeye göre Dafni Peneus tarafından bir ağaca dönüştürülür. Defne ağacının adı da buradan gelmektedir. Bu göktaşının karbonik asit ve bileşenlerinden oluşmuş içeriğinden kaynaklanan koyu bir görünümü vardır.

42 İsis, 23 Mayıs 1856 tarihinde N. R. Pogson tarafından keşfedilen büyük ana kuşak asteroitlerden biridir. Adını eski Mısır mitolojisindeki "kadınlık tanrıçası" İsis'ten alır.

44 Nysa, 27 Mayıs 1857 tarihinde Alman astronom H. Goldschmidt tarafından bulunan büyük ana kuşak göktaşlarından (asteroit) biridir. 44 Nisa, ayrıca 135 Herta ve 750 Oskar'ın da içinde bulunduğu Nisa grubu asteroitlerin en büyüğü olarak bilinir. Adını eski Yunan mitolojisindeki kurgusal Nysa ülkesinden alır.

796 Sarita, 15 Ekim 1914 tarihinde Alman gök bilimci Karl Reinmuth tarafından keşfedilen bir Ana-kuşak asteroitidir.

804 Hispania, Güneş Sistemi'nde bulunan ana kuşak sınıfı asteroid. 20 Mart 1915 tarihinde Josep Comas Solá tarafından Barselona şehrinde keşfedilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">17 Thetis</span> Asteroit

Thetis, küçük gezegen tanımı 17 Thetis, asteroid kuşağının iç bölgelerinde yer alan, yaklaşık 90 kilometre çapında bir kayalık asteroid. 17 Nisan 1852'de Alman gök bilimci Robert Luther tarafından Düsseldorf, Almanya'daki Bilk Gözlemevi'nde keşfedildi. Luther, keşfettiği bu ilk asteroide Yunan mitolojisinden Thetis'in adını verdi.

<span class="mw-page-title-main">1040 Klumpkea</span> Asteroit

1040 Klumpkea, geçici ismi 1925 BD, asteroid kuşağının dış bölgelerinden gelen, yaklaşık 23 kilometre (14 mi) çapında bir Tirela asteroididir. 20 Ocak 1925'te Rus-Fransız astronom Benjamin Jekhowsky tarafından Kuzey Afrika'daki Cezayir Gözlemevi'nde keşfedildi. Bu oldukça uzun asteroid, Klumpkea ailesi olarak da bilinen taş Tirela ailesinin en büyük üyesidir ve ortalama dönüş süresi 59,2 saatten daha uzundur. Adını Amerikalı astronom Dorothea Klumpke'den almıştır.

<span class="mw-page-title-main">144 Vibilia</span> Asteroit

144 Vibilia, asteroit kuşağının merkez bölgesinden, yaklaşık 140 kilometre çapında karbonlu bir asteroittir. 3 Haziran 1875'te Alman-Amerikalı astronom Christian Peters tarafından Clinton, New York, Amerika Birleşik Devletleri'ndeki Hamilton Koleji'nin Litchfield Gözlemevi'nde keşfedililmiştir. Peters, yakın zamanda Venüs geçişini gözlemlemek için dünya çapında bir yolculuktan döndüğü için Roma'nın seyahat tanrıçası Vibilia'nın adını verdi. Peters ayrıca aynı gece 145 Adeona keşfetti. Resmi adlandırma alıntısı Paul Herget tarafından 1955'te The Names of the Minor Planets'te yayınlandı.

1981 Midas, yaklaşık 2 kilometre çapında, Dünya'ya yakın ve potansiyel olarak tehlikeli olarak sınıflandırılan bir vestoid asteroittir.

<span class="mw-page-title-main">1450 Raimonda</span> Asteroit

1450 Raimonda, geçici adı ile 1938 DP, asteroit kuşağının merkez bölgelerinde bulunan, yaklaşık 15 kilometre çapında bir arka plan asteroididir. 20 Şubat 1938 tarihinde astronom Yrjö Väisälä tarafından Finlandiya'nın Turku şehrindeki Iso-Heikkilä Gözlemevinde keşfedilmiştir. Asteroit, adını Hollandalı astronom Jean Jacques Raimond, Jr.'dan almıştır.

<span class="mw-page-title-main">1486 Marilyn</span> Asteroit

1486 Marilyn, geçici adıyla 1938 QA, asteroit kuşağının iç bölgelerinde bulunan, yaklaşık 6,5 kilometre çapında taştan bir arka plan asteroididir. 23 Ağustos 1938 tarihinde Belçikalı gök bilimci Eugène Delporte tarafından Uccle'deki Belçika Kraliyet Gözlemevi'nde keşfedilmiştir. Asteroide, astronom Paul Herget'ın kızı Marilyn Herget'ın adı verilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">771 Libera</span> Asteroit

771 Libera, geçici olarak atanmış isimleri 1913 TO ve 1958 HA, asteroit kuşağının orta bölgesinde yer alan ve yaklaşık 29 kilometre çapındaki metalik bir asteroittir. Avusturyalı astronom Joseph Rheden tarafından 21 Kasım 1913'te Avusturya'daki Viyana Gözlemevi'nde keşfedilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">63 Ausonia</span> Asteroit

Ausonia, asteroit kuşağının iç bölgesinden, yaklaşık 100 kilometre çapında, taşlı bir Vestian asteroididir. İtalyan gök bilimci Annibale de Gasparis tarafından 10 Şubat 1861'de İtalya'nın Napoli kentindeki Capodimonte Astronomik Gözlemevi'nden keşfedildi. Asteroit için ilk isim seçimi İtalya'dan sonra "Italia" idi, ancak bu, İtalyan bölgesi için eski bir klasik isim olan Ausonia olarak değiştirildi.

<span class="mw-page-title-main">66 Maja</span> Asteroit

Maja, asteroit kuşağının orta bölgelerinden gelen, yaklaşık 71 kilometre çapında, karbonlu bir arka plan asteroitidir. 9 Nisan 1861'de Amerikalı astronom Horace Parnell Tuttle tarafından Cambridge, Massachusetts, Amerika Birleşik Devletleri'ndeki Harvard Koleji Gözlemevi'nde keşfedildi. Adını Yunan mitolojisinde yer alan Maia'dan almıştır.

<span class="mw-page-title-main">71 Niobe</span> Asteroit

Niobe, bir Gallia asteroitidir ve asteroit kuşağının orta bölgelerinde yer alır, çapı yaklaşık 90 kilometredir.

<span class="mw-page-title-main">812 Adele</span> Asteroit

Adele, asteroit kuşağının orta bölgelerinden uzun bir Eunomia asteroitidir.

<span class="mw-page-title-main">807 Ceraskia</span> Asteroit

Ceraskia, asteroit kuşağının dış bölgelerinde yer alan Eos ailesi üyesi bir asteroittir.

Xanthippe, asteroit kuşağının merkez bölgelerinden gelen, yaklaşık 120 kilometre (75 mi) çapında, karanlık bir arka plan asteroididir. 22 Kasım 1875'te Avusturyalı astronom Johann Palisa tarafından, günümüzde Hırvatistan'da bulunan Austrian Naval Gözlemevi'nde keşfedildi. Adını Yunan filozofu Socrates'in karısı Xanthippe'den almıştır.