İçeriğe atla

42 İsis

42 İsis, 23 Mayıs 1856 tarihinde N. R. Pogson tarafından keşfedilen büyük ana kuşak asteroitlerden biridir.[1] Adını eski Mısır mitolojisindeki "kadınlık tanrıçası" İsis'ten alır.

Yörüngesel özellikleri

  • Günöte mesafesi: 446.706 Gm (2.986 AU)[1]
  • Günberi mesafesi: 283.890 Gm (1.898 AU)[1]
  • Yarı-büyük eksen: 365.298 Gm (2.442 AU)[1]
  • Dışmerkezlilik: 0.223[1]
  • Orbital devir: 1393.737 dünya günü (3.82 yıl)[1]
  • Ort. orbital hızı: 18.82 km/s[1]
  • Ort. ayrıklık: 121.874°[1]
  • Eğiklik: 8.530°[1]
  • Yüseliş düğümü boylamı: 84.398°[1]
  • Günberi değişkeni: 236.626°[1]

Fiziksel özellikleri

Kaynakça

  1. ^ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v "JPL Small-Body Database Browser". NASA Jet Propulsion Laboratory. 17 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Haziran 2015. 
  2. ^
    • Harris, A.W.; Young, J. (1979) Icarus 38, 100-105.
    • Hainaut-Rouelle, M.-C.; Hainaut, O.R.; Detal, A. (1995) Astron. Astrophys. Suppl. Ser. 112, 125-142.
    • Denchev, P.; Magnusson, P.; Donchev, Z. (1998) Planet. Space Sci. 46, 673-682.
    • Torppa, J.; Kaasalainen, M.; Michalowski, T.; Kwiatkowski, T.; et al. (2003) Icarus 164, 346-383.
    • Hanus, J.; Durech, J.; Broz, M.; Warner, B.D.; et al. (2011) Astron. Astrophys. 530, A134.
    • Behrend, R. (2011) Observatoire de Geneve web site, http://obswww.unige.ch/~behrend/page_cou.html 29 Temmuz 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
    • Hanus, J.; Marchis, F.; Durech, J. (2013) Icarus 226, 1045-1057.
    • Hanus, J.; Durech, J.; Oszkiewicz, D.A.; Behrend, R.; et al. (2015) Astron. Astrophys. 586, A108.
  3. ^ Xu vd. (1995)
  4. ^ Bus ve Binzel (2002)

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">37 Fides</span> Asteroit

37 Fides, 5 Ekim 1855 tarihinde Alman astronom Robert Luther tarafından keşfedilen 24 asteroitten biridir. 37 Fides Asteroit kuşağı'nda bulunan bir asteroit olup iddiaya göre "37 Fides" adını eski Roma'nın sadakat tanrıçası Fides'ten alır.

40 Harmoni, 31 Mart 1856 tarihinde H. Goldschmidt tarafından bulunan büyük ana kuşak göktaşlarından (asteroit) biridir. Adını eski Yunan tanrıçası Harmonia'dan alır. Bu isim ayrıca Kırım Savaşı'nın sona erişini sembolize etmesi açısından seçilmiştir.

41 Daphne, 22 Mayıs 1856 tarihinde H. Goldschmidt tarafından keşfedilen büyük ana kuşak asteroitlerinden biridir. Adını eski Yunan mitolojisinden Dafni adında bir nemfden alır. Hikâyeye göre Dafni Peneus tarafından bir ağaca dönüştürülür. Defne ağacının adı da buradan gelmektedir. Bu göktaşının karbonik asit ve bileşenlerinden oluşmuş içeriğinden kaynaklanan koyu bir görünümü vardır.

43 Ariadne, 15 Nisan 1857 tarihinde N. R. Pogson tarafından keşfedilen büyük ana kuşak asteroitlerinden biridir. Adını eski Yunan mitolojisindeki kadın kahraman Ariadne'den alır.

44 Nysa, 27 Mayıs 1857 tarihinde Alman astronom H. Goldschmidt tarafından bulunan büyük ana kuşak göktaşlarından (asteroit) biridir. 44 Nisa, ayrıca 135 Herta ve 750 Oskar'ın da içinde bulunduğu Nisa grubu asteroitlerin en büyüğü olarak bilinir. Adını eski Yunan mitolojisindeki kurgusal Nysa ülkesinden alır.

Ijiraq, Satürn'ün düzensiz uydularından biridir. 12 km genişliğindedir ve Satürn XXII olarak da bilinir. Brett Gladman ve John J. Kavelaars'ın takımı tarafından 2000 yılında keşfedildi. Geçici adı S/200 S6'dır, daha sonra 2003 yılında İskandinav mitolojisinden Ijiraq olarak adlandırıldı.

<span class="mw-page-title-main">Altdev</span>

Altdev, anakol yıldızlarından daha parlak ve dev yıldızlardan daha az parlak olan bir yıldız türüdür. Altdev terimi, belirli bir spektral aydınlanma sınıfına ve bir yıldızın evriminde bir aşama için kullanılmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Mavi üstdev</span>

Mavi üstdev, bilimsel olarak OB üstdevleri olarak adlandırılan sıcak parlak yıldızlardır. Parlaklık sınıfı I ve spektral sınıf B9 veya daha öncekilere sahiptirler.

<span class="mw-page-title-main">1135 Colchis</span> Asteroit

1135 Colchis ya da geçici adıyla 1929 TA, asteroit kuşağının merkezi bölgesinde bulunan, yaklaşık 49 km çapında bir arka plan asteroitidir. Asteroit, Kırım yarımadasındaki Simeiz Rasathanesinde, Sovyet gök bilimci Grigory Neujmin tarafından 3 Ekim 1929'da keşfedilmiştir. Asteroit adını antik Kolhis Krallığından almıştır.

<span class="mw-page-title-main">1040 Klumpkea</span> Asteroit

1040 Klumpkea, geçici ismi 1925 BD, asteroid kuşağının dış bölgelerinden gelen, yaklaşık 23 kilometre (14 mi) çapında bir Tirela asteroididir. 20 Ocak 1925'te Rus-Fransız astronom Benjamin Jekhowsky tarafından Kuzey Afrika'daki Cezayir Gözlemevi'nde keşfedildi. Bu oldukça uzun asteroid, Klumpkea ailesi olarak da bilinen taş Tirela ailesinin en büyük üyesidir ve ortalama dönüş süresi 59,2 saatten daha uzundur. Adını Amerikalı astronom Dorothea Klumpke'den almıştır.

<span class="mw-page-title-main">72 Feronia</span> Asteroit

72 Feronia, oldukça büyük ve karanlık bir ana kuşak asteroitidir. Bu, 29 Mayıs 1861'de New York Eyaleti, Hamilton Koleji'inden C. H. F. Peters tarafından yapılan ilk asteroit keşfiydi. Başlangıçta Peters'ın zaten bilinen 66 Maja asteroidini gördüğü düşünülüyordu ancak Truman Henry Safford bunun yeni bir gök cismi olduğunu gösterdi. Safford bu asteroide Roma doğurganlık tanrıçasının adı olan Feronia'nın adını verdi.

<span class="mw-page-title-main">1050 Meta</span> Asteroit

1050 Meta, geçici ismi 1925 RC, asteroit kuşağının orta bölgelerinden gelen, yaklaşık 10 kilometre (6,2 mi) çapında taşlı bir Eunomia asteroitidir. 14 Eylül 1925'te, güneybatı Almanya'daki Heidelberg Gözlemevi'nde Alman gök bilimci Karl Reinmuth tarafından keşfedilmiştir. Asteroitlin adının anlamı bilinmemektedir. Tahminen S-tipi asteroit 6.14 saatlik bir dönüş periyoduna ve muhtemelen uzun bir şekle sahiptir.

<span class="mw-page-title-main">S-tipi asteroit</span> Asteroit tayf tipi

S-tipi asteroitler Asteroit, silisli (taşlı) bir mineralojik bileşimin göstergesi olan bir spektral tipe sahip asteroitlerin Tholen ve SMASS taksonomilerine göre sınıflandırıldığı bir tayf tipidir. Kapsamında bulunan asteroitler nispeten yüksek yoğunluğa sahip olmakla birlikte, tüm asteroitlerin yaklaşık %17'si bu türde sınıflandırılmaktadır. Karbon içerikli C-tipinden sonra en yaygın ikinci türdür.

<span class="mw-page-title-main">31 Euphrosyne</span> Asteroit

Euphrosyne çok genç bir asteroittir. En büyük asteroitlerden biridir. Kuzey Amerika'dan bulunan ilk asteroid olup, 1 Eylül 1854'te James Ferguson tarafından keşfedilmiştir. Adını Yunan mitolojisindeki Haritesler 'den biri olan Euphrosyne'den almıştır. 2019'da küçük bir yol arkadaşı keşfedildi. Bilinen en yuvarlak üçüncü asteroittir. Yuvarlaklığının, bir çarpışma ile bozularak yeniden birikmiş olmasından kaynaklandığı düşünülmektedir ve hidrostatik dengeye yakın değildir.

<span class="mw-page-title-main">1486 Marilyn</span> Asteroit

1486 Marilyn, geçici adıyla 1938 QA, asteroit kuşağının iç bölgelerinde bulunan, yaklaşık 6,5 kilometre çapında taştan bir arka plan asteroididir. 23 Ağustos 1938 tarihinde Belçikalı gök bilimci Eugène Delporte tarafından Uccle'deki Belçika Kraliyet Gözlemevi'nde keşfedilmiştir. Asteroide, astronom Paul Herget'ın kızı Marilyn Herget'ın adı verilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">1494 Savo</span> Asteroit

1494 Savo, asteroit kuşağının iç bölgesinde bulunan yaklaşık olarak 8 kilometrelik bir çapa sahip, taştan bir arka plan asteroididir. Gök bilimci Yrjö Väisälä tarafından 1938'de Turku Rasathanesi'nde keşfedilen bu asteroit, adını Finlandiya'nın Savonia bölgesinden almıştır.

<span class="mw-page-title-main">784 Pickeringia</span> Asteroit

Pickeringia, asteroit kuşağının dış bölgesinde yer alan, yaklaşık 76 kilometre çapında büyük bir arka plan asteroididir. 20 Mart 1914'te Massachusetts'teki Winchester Gözlemevinde Amerikalı astronom Joel Hastings Metcalf tarafından keşfedildi.

<span class="mw-page-title-main">810 Atossa</span> Asteroit

Atossa, asteroit kuşağının iç kısmında bulunan Flora ailesinin yörüngesinde yer alan parlak ve uzun bir arka plan asteroitidir.

<span class="mw-page-title-main">1709 Ukraina</span> Asteroit

1709 Ukraina, geçici ismi 1925 QA, asteroit kuşağının iç bölgelerinden, yaklaşık 9 kilometre çapında taşlı bir asteroittir. 16 Ağustos 1925'te Sovyet gök bilimci Grigori Şayn tarafından Kırım yarımadasındaki Simeiz Gözlemevi'nde keşfedildi. Adını Ukrayna'dan almıştır.

<span class="mw-page-title-main">1075 Helina</span> Asteroit

1075 Helina, geçici ismi 1926 SC, asteroit kuşağının dış bölgelerinden gelen, yaklaşık 34 kilometre (21 mi) çapında taşlı bir Eos asteroididir. 29 Eylül 1926'da astronom Grigori Neuymin tarafından Kırım yarımadasındaki Simeiz Gözlemevi'nde keşfedildi. Asteroide, kaşifin oğlu Helij Neuymin'in adı verildi.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.