İçeriğe atla

427 Galene

427 Galene
Galene'nin ışık eğrisine göre modellenmiş şekli
Keşif
KeşfedenAuguste Charlois
Keşif tarihi27 Ağustos 1897
Adlandırmalar
MPC belirtmesi(427) Galene
Alternatif adlandırma
1897 DJ
Ana kuşak
SıfatlarGalenean
Yörünge özellikleri[1]
Dönem 31 Temmuz 2016 (JD 2457600.5)
Belirsizlik parametresi 0
Gözlem yayı110,93 y (40519 g)
Günöte3,32976 AU (498,125 Gm)
Günberi2,61263 AU (390,844 Gm)
Yarı büyük eksen
2,97119 AU (444,484 Gm)
Dış merkezlik0,12068
5,12 y (1870,7 g)
90,0900°
0° 11d 32.806s / gün
Eğiklik5,12388°
297,424°
12,2909°
Fiziksel özellikler
10,2
Boyutlar29,98±1,2 km
3,705 sa (0,1544 g)
0,2364±0,020
  Wikimedia Commons'ta ilgili ortam

Galene (küçük gezegen tanımı : 427 Galene) tipik bir ana kuşak asteroitidir. Fransız astronom Auguste Charlois tarafından 27 Ağustos 1897'de Nice'de keşfedilmiş ve adını Yunan mitolojisinin Nereidlerinden biri olan Galene'den almıştır (Hesiod, Theogony, 240). Bu asteroit, 5,12 yıllık bir süre ve 0,12 dış merkezlik ile Güneş'in yörüngesinde 2,97 AU uzaklıkta dönmektedir.[1] Bir bilgisayar araştırması, 1996'da 7968 Elst–Pizarro'nun geçici kuyruklu yıldız çekirdeği aktivitesini oluşturan çarpmanın en olası kaynağının Galene olduğunu göstermiştir.[2]

2009 yılında toplanan fotometri verilerinden oluşturulan ışık eğrisi analizi, 0,6 büyüklüğünde bir parlaklık değişimi ve 3,705±0,005 saatlik bir dönüş süresi saptamıştır. 0,26±0,03'lük geometrik albedoya dayanarak, bu asteroidin çapı 33,8±2,0 km olarak hesaplanmıştır.[3]

Kaynakça

  1. ^ a b "427 Galene (1897 DJ)". JPL Small-Body Database. NASA/Jet İtki Laboratuvarı. 3 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Mayıs 2016. 
  2. ^ Toth, I. (Ağustos 2000), "Impact-generated activity period of the asteroid 7968 Elst-Pizarro in 1996: Identification of the asteroid 427 Galene as the most probable parent body of the impactors", Astronomy and Astrophysics, cilt 360, ss. 375-380, Bibcode:2000A&A...360..375T. 
  3. ^ Caspari, Petr (Ekim 2009), "Lightcurve Analysis of Minor Planets 427 Galene and 5489 Oberkochen", Bulletin of the Minor Planets Section of the Association of Lunar and Planetary Observers, 36 (4), s. 168, Bibcode:2009MPBu...36..168C. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">162 Laurentia</span> Asteroit

162 Laurentia, 21 Nisan 1876'da Fransız kardeşler Paul Henry ve Prosper Henry tarafından keşfedilen ve asteroid 51 Nemausa'yı keşfeden amatör astronom Joseph Jean Pierre Laurent'in adını taşıyan büyük ve karanlık bir ana kuşak asteroididir.

<span class="mw-page-title-main">83 Beatrix</span> Asteroit

Beatrix, ana asteroit kuşağının iç kısmındaki yörüngede dönen oldukça büyük bir asteroittir. 26 Nisan 1865'te Annibale de Gasparis tarafından keşfedildi. Bu, Annibale de Gasparis'in son asteroit keşfiydi. 15 Haziran 1983'te gözlemlenen Beatrician yıldız örtülmesinde en az 68 kilometrelik bir çap belirlendi. Dante Alighieri'nin platonik sevgilisi olan ve La Vita Nuova ile İlahi Komedya'da ölümsüzleştirilen soylu Portinari ailesinden Floransa'lı Beatrice Portinari'nin adını almıştır. Beatrix, aynı zamanda kaşifin kızının adıdır.

<span class="mw-page-title-main">23 Thalia</span> Asteroit

Thalia, büyük bir ana kuşak asteroitidir.

<span class="mw-page-title-main">103 Hera</span> Ana kuşak asteroiti

Hera, 4,44 yıllık bir yörünge süresine sahip orta büyüklükte bir ana kuşak asteroitidir. Kanadalı-Amerikalı astronom James Craig Watson tarafından 7 eylül 1868'de keşfedilmiş ve adını Yunan mitolojisinde Olympos tanrılarının kraliçesi Hera'dan almıştır. Bu asteroit, silikat yüzey bileşimine sahip bir S-tipi asteroittir.

Valda, Avusturyalı astronom Johann Palisa tarafından 3 Kasım 1886'da Viyana'da keşfedilen bir ana kuşak asteroitidir. İsmin kökeni bilinmemektedir.

<span class="mw-page-title-main">122 Gerda</span> Asteroit

Gerda, Alman-Amerikalı gök bilimci Christian Heinrich Friedrich Peters tarafından 31 Temmuz 1872'de keşfedilen ve adını İskandinav mitolojisinde yer alan Freyr'in karısı Gerðr'den alan büyük bir dış ana kuşak asteroididir. Spektrumuna bağlı olarak, bu asteroid, S-tipi asteroit olarak sınıflandırılır. Jüpiter ile 2:1 ortalama hareket rezonansına yakın yörüngede dönen Hecuba asteroit kümesinin bir üyesi olarak listelenmiştir.

Virginia, koyu renkli karanlık büyük bir ana kuşak asteroididir. Amerikalı astronom James Ferguson tarafından 4 Ekim 1857'de Washington D.C.'deki Amerika Birleşik Devletleri Deniz Gözlemevi'nde keşfedildi. Alman astronom Karl Theodor Robert Luther ise 19 Ekim'de Düsseldorf'ta, Ferguson'dan bağımsız olarak keşfetti.

<span class="mw-page-title-main">209 Dido</span> Asteroit

Dido, 179±1 çapında bir ana kuşak asteroididir. CHF Peters tarafından 22 Ekim 1879'da Clinton, New York'ta keşfedildi ve efsanevi Kartaca kraliçesi Dido'nun adı verildi. Dido, Güneş'in yörüngesinde 3,15 uzaklıkta dönmektedir. Yörünge düzlemi, ekliptik düzlemine 7.2 ° 'lik bir açıyla eğilir.

774 Armor, ana kuşakta Güneş'in yörüngesinde dolanan bir küçük gezegendir. Fransız astronom Charles le Morvan tarafından 13 Aralık 1913'te Paris'te keşfedilmiş ve adını Kelt bölgesi Armorica'dan almıştır. Asteroit 3,05 AU uzaklıkta, 5,32 yıllık bir yörünge periyodu ve 0,169'luk bir dışmerkezlikle dönmektedir. Yörünge düzlemi eliptik düzlemine 5,56°'lik bir açı ile eğimlidir.

990 Yerkes, 1922'de Belçikalı-Amerikalı astronom George Van Biesbroeck tarafından keşfedilen ve adını Yerkes Gözlemevi'nden alan bir asteroit kuşak asteroididir.

<span class="mw-page-title-main">120 Lachesis</span> Asteroit

Lachesis büyük bir ana kuşak asteroididir. Fransız astronom Alphonse Borrelly tarafından 10 Nisan 1872'de ve bağımsız olarak Alman-Amerikalı astronom Christian Heinrich Friedrich Peters tarafından 11 Nisan 1872'de keşfedildi ve daha sonra Yunan mitolojisindeki Moirai veya Fates'ten biri olan Lachesis'in adını aldı. Bir yıldızın Lachesis tarafından örtülmesi 1999'da meydana geldi ve beş gözlemci tarafından görsel olarak ve bir kez fotoelektrik olarak doğrulandı. Bu doğrulamalar sırasında kirişler tahmini olarak 184 × 144 km bir eliptik enine kesit verdi.

<span class="mw-page-title-main">99 Dike</span> Asteroit

Dike, oldukça büyük ve karanlık bir ana asteroit kuşağı asteroididir.

Sophrosyne, Alman astronom Robert Luther tarafından 27 Eylül 1873'te keşfedilen ve adını Platon'un 'ölçülülük' için kullandığı sophrosyne kavramından alan büyük bir ana kuşak asteroididir. C-tipi bir asteroit olarak sınıflandırılan, son derece karanlık bir yüzeye ve büyük olasılıkla ilkel bir karbonlu bileşime sahiptir.

Hungaria, iç asteroit kuşağında yörüngede dönen nispeten küçük bir asteroittir. E-tipi bir asteroittir. Asteroit kuşağının çekirdeğinin dışında duran 1:4 rezonansta, Kirkwood boşluğunun iç tarafında Güneş'in yörüngesinde dönen Hungaria asteroit ailesinin ilk üyesi olması nedeniyle, gruba ismini vermiştir.

<span class="mw-page-title-main">149 Medusa</span> Asteroit

Medusa, Fransız astronom J. Perrotin tarafından 21 Eylül 1875'te keşfedilen ve adını Yunan mitolojisindeki yılan saçlı canavar Gorgon Medusa'dan alan, parlak renkli, taşlı bir asteroit kuşağı asteroididir. 3,21 yıllık periyot ve 0,065 eksantriklik ile 2,17 AU uzaklıkta Güneş'in etrafında döner. Yörünge düzlemi, ekliptik düzlemine 0,94°lik bir açıyla hafifçe eğilir.

<span class="mw-page-title-main">157 Dejanira</span> Asteroit

Dejanira, 1 Aralık 1875'te Alphonse Borrelly tarafından keşfedilen ve Yunan mitolojisindeki savaşçı prenses Deianira'nın adını taşıyan bir ana kuşak asteroididir. Dejanira asteroit ailesi de onun adını almıştır.

<span class="mw-page-title-main">180 Garumna</span> Asteroit

Garumna, 29 Ocak 1878'de Fransız astronom Henri Joseph Perrotin tarafından keşfedilen bir ana kuşak asteroididir. Adını, Fransa'daki Garonne Nehri'nin antik Latince adından almaktadır. Tholen sınıflandırma sisteminde taşlı S-tipi asteroid olarak kategorize edilirken, Bus asteroid taksonomi sisteminde Sr alt tipi ile listelenir.

Eucharis, Fransız astronom Pablo Cottenot tarafından 2 Şubat 1878'de Marsilya Gözlemevi'nden keşfedilen büyük, yavaş dönen bir ana kuşak asteroididir. Bu Cottenot'un tek asteroit keşfiydi. Bu nesne, bir Yunan perisi olan Eucharis'in adını almıştır.

<span class="mw-page-title-main">189 Phthia</span> Asteroit

Phthia, Alman-Amerikalı astronom Christian Heinrich Friedrich Peters tarafından 9 Eylül 1878'de Clinton, New York'ta keşfedilen ve adını Antik Yunanistan bölgesi Phthia'dan alan parlak renkli, kayalık bir ana kuşak asteroitidir.

<span class="mw-page-title-main">396 Aeolia</span> Asteroit

Aeolia, tipik bir ana kuşak asteroitidir. Fransız gök bilimci Auguste Charlois tarafından 1 Aralık 1894 tarihinde Nice'te keşfedilmiş ve adını muhtemelen Batı Anadolu'nun kabaca kuzey bölgesinin antik adı olan Aiolis'den almış olabilir. Asteroit, Güneş'in etrafında 2,74 AU uzaklıkta, 4,54 yıl periyotla ve 0,16'lık bir dış merkezlikle dolanmaktadır. Yörünge düzlemi, ekliptik düzleme 2,5° açıyla eğiktir. Aeolia, kendi adını taşıyan Aeolia asteroit ailesinin en büyük üyesidir. Bu aile, benzer yörüngelere sahip olan ve tahmini olarak 100 milyon yıldan daha genç küçük bir asteroit grubudur.