İçeriğe atla

3548 Eurybates

3548 Eurybates
Eurybates ve uydusu Queta (işaretli), Hubble Uzay Teleskobu tarafından yakalanan görüntü, 2019–2020
Keşif[1]
KeşfedenC. J. van Houten
I. van Houten-G.
Tom Gehrels
Keşif yeriPalomar Gözlemevi
Keşif tarihi19 Eylül 1973
Adlandırmalar
MPC belirtmesi(3548) Eurybates
Telaffuz/jʊˈrɪbətiːz/[2]
Adın kaynağı
Eurybates [3]
(Yunan mitolojisi)
Alternatif adlandırma
1973 SO · 1954 CB
1957 JX · 1978 EE5
1985 TZ
Jüpiter truvası [1][4][5]
Yunan [6][7]
Eurybates [7][8]
İkili
Yörünge özellikleri[4]
Dönem 25 Şubat 2023 (JD 2460000,5)
Belirsizlik parametresi 0
İlk önkeşif tarihi9 Şubat 1954[1]
Günöte5,680 AU
Günberi4,733 AU
Yarı büyük eksen
5,206 AU
Dış merkezlik0,0909
11,88 y (4.339 g)
27,507°
0° 4d 58.682s / gün
Eğiklik8,054°
43,542°
27,481°
Jüpiter MOID0,1092 AU
TJüpiter2,972
Fiziksel özellikler
C[9][10]
B–V = 0,739±0,026[9]
V–R = 0,384±0,021[9]
V–I = 0,355±0,015[9]
9,800±0,007[9]
Boyutlar77,5 × 71,3 × 61,8 km[9]
Ortalama çap
69,3±1,4 km (area equivalent)[9]
Kütle(1,51±0,03)×1017 kg[11]
Ortalama yoğunluk
1,1±0,3 g/cm3[11]
8,7027283±0,0000029 sa[9]
150° [9]
158° [9]
-60°[9]
320°[9]
0,044±0,003[9]
  Wikimedia Commons'ta ilgili ortam

3548 Eurybates (/jʊˈrɪbətiːz/) çapı yaklaşık 68 kilometre (42 mil) olan bir Jüpiter truva asteroitidir. Karbonlu C tipi asteroitler sınıfına mensup olan cisim, Yunan kampı olarak adlandırılan Jüpiter'in L4 Lagrange noktasında yer alır. Adının verildiği Eurobates ailesinin ilk üyesidir.

Ağustos 2027 tarihinde, Lucy görevi kapsamında ziyaret edilmesi planlanmaktadır. İkinci Palomar-Leiden Truva araştırması sırasında 1973 yılında keşfedilmiş ve Yunan mitolojisi kahramanlarından Eurybates'in adını almıştır. Dönme süresi 8,7 saat olan cisim en büyük Jüpiter truvalarından biridir. 2018 yılında Hubble Uzay Teleskobu tarafından çekilen görüntüsüyle Queta adı verilen ve yaklaşık 1 kilometre çapında bir uyduya sahip olduğu anlaşılmıştır.

Keşif

19 Eylül 1973 tarihinde, Hollandalı astronomlar Ingrid ve Cornelis Van Houten tarafından Leiden Gözlemevinde keşfedilmiştir. Bu keşif, Caliornia'da bulunan Palomar Gözlemevinde 1951 yılında Tom Gehrels tarafından çekilen fotoğraf plakaları kullanılarak gerçekleştirilmiştir. İlk gözlemi ise Goethe Link Gözlemevinde 1954 CB isimlendirmesiyle yapılmıştır. Palomar'da yapılan resmi gözlemine dek gözlem yayı 22 yıl olarak ortaya çıkmıştır.[1] 1906 yılında Max Wolf tarafından keşfedilen 588 Achilles'in keşfinden bu yana 7.000'den fazla Jüpiter truvalısı keşfedilmiştir.[6]

Palomar-Leiden truva araştırması

ABD'de bulunan Palomar ve Hollanda'da bulunan Leiden gözlemevlerinin 1960'lı ve 1970'li yıllarda ortaklaşa yürüttüğü truva cismi keşfi araştırmalarından, her ne kadar araştırma kapsamında belirlenen geçici araştırma kodu "T-2" ile etiketlenmemiş olsa bile, ikincisinde keşfedilmiştir. Gehrels tarafından kullanılan Samuel Oschin teleskobu vasıtasıyla elde edilen fotoğraf plakalarının Leiden Gözlemevinde astrometri çalışmaları yürüten Ingrid ve Cornelis van Houten'e gönderilmesi yöntemiyle keşfedilmiştir.[12]

Yörünge ve sınıflandırma

Eurybates, Jüpiter'in yörüngesiyle 1:1 yörüngesel rezonansta, cismin yörüngesinin 60° önünde seyreden ve Yunan kampı olarak adlandırılan L4 Lagrange noktasındaki yörüngesinde bulunan karanlık bir Jüpiter truva asteroididir.[6][7] Güneş'e 4,7 ila 5,7 AU mesafede, yarı büyük ekseni 5,19 olan, bir tam dönüşünü 11 yıl 10 ayda (4.321 gün) tamamlayan bir yörüngeye sahiptir. Yörüngesinin dışmerkezliği 0,09 ve eğikliği 8°'dir.[4]

Eurybates ailesi

Cisim, karbonlu ve ilkel bileşenli 218 adet bilinen üyesiyle[13]:23 az sayıda üyeye sahip olan Eurybates ailesinin ana gövdesidir.[7][8] Jüpiter sisteminde tanımlanmış birkaç asteroit ailesi bulunmakta olup, bunlardan dört tanesi Yunan kampında yer almaktadır. Çarpışma olasılıklı olarak sınıflandırılan aile ilk kez 2011 yılında Jakup Rozenhal ve Miroslav Brož tarafından tanımlanmış ve 2014 yılında ilave araştırmalara konu edilmiştir.[14][15] Aile üyeleri arasında yer alan diğer Jüpiter truvaları ise 5258 Rhoeo, 8060 Anius, 9818 Eurymachos, (163189) 2002 EU6, (287577) 2003 FE42 ve 360072 Alcimedon'dur.[13]

Fiziksel özellikleri

Eurybates'in ışık eğrisinden türetilen şekil modeli

Hem Lucy görev ekibi hem de Brian Warner'in Işıkeğrisi Veri Tabanı'na göre Eurybates karbonlu bir C tipi asteroit olarak sınıflandırılmaktadır.[5][10] Eurybates ailesi üyelerinin tayf tipleri genel olarak C ve P tipi asteroitlerden meydana gelmektedir.[13]:23

Dönel ışık eğrileri

Mayıs 1992 tarihinde Şili'nin kuzeyinde yer alan La Silla Gözlemevinde bulunan ve günümüzde kullanımı sonlandırılan ESO-1 metre teleskop kullanılarak Stefano Mottola ve Maria Gonano-Beurer tarafından gerçekleştirilen fotometrik gözlemler neticesinde Eurybates'in dönel ışık eğrisi elde edilmiştir. Işıkeğrisi analizi cismin dönme süresini 0,20 büyüklükteki bir parlaklık değişimiyle 8.711 saat olarak hesaplamıştır.[5][16] Ekim 2010'da ise, Kaliforniya'daki Goat Mountain Astronomik Araştırma İstasyonunda (G79) Amerikalı astronom Robert Stephens tarafından yapılan fotometrik gözlemler, 8,73 saatlik ortak bir periyot ve 0,19 büyüklüğünde (U=2+) bir genlik vermiştir.[5][17]

Cismin eksen eğikliği eliptik düzeleme göre 150° olup, cisim kendi ekseni etrafında ters yönde dönmektedir.[9]

Çap ve albedo

IRAS ve Akari uyduları ile NEOWISE misyonu verilerine göre, Eurybates'in çapı 63,89 ila 72,14 kilometre olup, yüzey albedo değeri ise 0,52 ila 0,060 aralığında hesaplanmaktadır.[18][19][20] The Collaborative Asteroid Link (CALL) projesi ise IRAS'ın elde ettiği verileri doğrulamış, buna göre cismin albedosunu 0,0491 ve çapını ise 72,08 kilometre olarak hesaplayarak, görünür büyüklüğünü 9,6 olarak tespit etmiştir.[5]

En büyük 100 Jüpiter Truvalısı
Gözlemsel verilere göre en büyük Jüpiter truvalıları(A)
(ortalama yarıçap(km); KY: Keşif yılı)
Tanım HWISE IRASAkariLn DSV–IKY Kaynak
624 Hektor7,2225233230,99L46,920,9301907list
617 Patroclus8,19140,362140,92140,85L5102,800,8301906list
911 Agamemnon7,89131,038166,66185,30L46,590,9801919list
588 Achilles8,67130,099135,47133,22L47,310,9401906list
3451 Mentor8,4126,288116,30117,91L57,700,7701984list
3317 Paris8,3118,790116,26120,45L57,090,9501984list
1867 Deiphobus8,3118,220122,67131,31L558,660,9301971list
1172 Äneas8,33118,020142,82148,66L58,710,9501930list
1437 Diomedes8,3117,786164,31172,60L424,490,8101937list
1143 Odysseus7,93114,624125,64130,81L410,110,8601930list
2241 Alcathous8,64113,682114,63118,87L57,690,9401979list
659 Nestor8,99112,320108,87107,06L415,980,7901908list
3793 Leonteus8,7112,04686,2687,58L45,620,7801985list
3063 Makhaon8,4111,655116,14114,34L48,640,8301983list
1583 Antilochus8,6108,842101,62111,69L431,540,9501950list
884 Priamus8,81101,09396,29119,99L56,860,9001917list
1208 Troilus8,99100,477103,34111,36L556,170,7401931list
1173 Anchises8,8999,549126,27120,49L511,600,7801930list
2207 Antenor8,8997,65885,1191,32L57,970,9501977list
2363 Cebriones9,1195,97681,8484,61L520,050,9101977list
4063 Euforbo8,795,619102,46106,38L48,850,9501989list
2357 Phereclos8,9494,62594,9098,45L514,390,9601981list
4709 Ennomos8,591,43380,8580,03L512,280,6901988list
2797 Teucer8,789,430111,14113,99L410,150,9201981list
2920 Automedon8,888,574111,01113,11L410,210,9501981list
15436 Dexius9,187,64685,7178,63L48,970,8701998list
3596 Meriones9,287,38075,0973,28L412,960,8301985list
2893 Peiroos9,2386,88487,4686,76L58,960,9501975list
4086 Podalirius9,185,49586,8985,98L410,430,8701985list
4060 Deipylos9,384,04379,2186,79L49,300,7601987list
1404 Ajax9,383,99081,6996,34L429,380,9601936list
4348 Poulydamas9,582,03270,0887,51L59,910,8401988list
5144 Achates9,080,95891,9189,85L55,960,9201991list
4833 Meges8,980,16587,3389,39L414,250,9401989list
2223 Sarpedon9,4177,48094,63108,21L522,740,8801977list
4489 Dracius9,076,59592,9395,02L412,580,9501988list
2260 Neoptolemus9,3176,43571,6581,28L48,180,9501975list
5254 Ulysses9,276,14778,3480,00L428,720,9701986list
3708 Socus9,375,66179,5976,75L56,550,9801974list
2674 Pandarus9,174,26798,10101,72L58,481,0001982list
3564 Talthybius9,473,73068,9274,11L440,590,9001985list
4834 Thoas9,172,33186,8296,21L418,190,9501989list
7641 Cteatus9,471,83968,9775,28L427,770,9801986list
3540 Protesilaos9,370,22576,8487,66L48,950,9401973list
11395 Iphinous9,868,97764,7167,78L417,38–1998list
4035 Thestor9,668,73368,2366,99L413,470,9701986list
5264 Telephus9,468,47273,2681,38L49,530,9701991list
1868 Thersites9,568,16370,0878,89L410,480,9601960list
9799 Thronium9,668,03364,8772,42L421,520,9101996list
4068 Menestheus9,567,62562,3768,46L414,400,9501973list
23135 Pheidas9,966,23058,2968,50L48,690,8602000list
2456 Palamedes9,365,91691,6699,60L47,240,9201966list
3709 Polypoites9,165,29799,0985,23L410,041,0001985list
1749 Telamon9,564,89881,0669,14L416,980,9701949list
3548 Eurybates9,663,88572,1468,40L48,710,7301973list
4543 Phoinix9,763,83662,7969,54L438,871,2001989list
12444 Prothoon9,863,83564,3162,41L515,82–1996list
4836 Medon9,563,27767,7378,70L49,820,9201989list
16070 Charops9,763,19164,1368,98L520,240,9601999list
15440 Eioneus9,662,51966,4871,88L421,430,9701998list
4715 Medesicaste9,762,09763,9165,93L58,810,8501989list
34746 Thoon9,861,68460,5163,63L519,630,9502001list
38050 Bias9,861,60361,0450,44L418,850,9901998list
5130 Ilioneus9,760,71159,4052,49L514,770,9601989list
5027 Androgeos9,659,78657,86n,a,L411,380,9101988list
6090 Aulis9,459,56874,5381,92L418,480,9801989list
5648 Axius9,759,29563,91n,a,L537,560,9001990list
7119 Hiera9,759,15076,4077,29L44000,9501989list
4805 Asteropaios10,057,64753,1643,44L512,37–1990list
16974 Iphthime9,857,34155,4357,15L478,90,9601998list
4867 Polites9,857,25158,2964,29L511,241,0101989list
2895 Memnon10,056,70655,67n,a,L57,500,7101981list
4708 Polydoros9,954,96455,67n,a,L57,520,9601988list
(21601) 1998 XO8910,054,90955,6756,08L412,650,9701998list
12929 Periboea9,954,07761,0455,34L59,270,8801999list
17492 Hippasos10,053,97555,67n,a,L517,75–1991list
5652 Amphimachus10,153,92153,1652,48L48,371,0501992list
2759 Idomeneus9,953,67661,0152,55L432,380,9101980list
5258 Rhoeo10,253,27550,77n,a,L419,851,0101989list
(12126) 1999 RM1110,153,202n,a,n,a,L5n,a,?1999list
(15502) 1999 NV2710,053,10055,6750,86L515,130,8751999list
4754 Panthoos10,053,02553,1556,96L527,68–1977list
4832 Palinurus10,052,05853,16n,a,L55,321,0001988list
5126 Achaemenides10,551,92244,2248,57L453,02–1989list
3240 Laocoon10,251,69550,77n,a,L511,310,8801978list
4902 Thessandrus9,851,26361,0471,79L47380,9601989list
11552 Boucolion10,151,13653,1653,91L532,44–1993list
(20729) 1999 XS14310,450,96146,30n,a,L45,721,0001999list
6545 Leitus10,150,95153,16n,a,L416,260,9101986list
4792 Lykaon10,150,87053,16n,a,L540,090,9601988list
21900 Orus10,050,81055,6753,87L413,450,9501999list
1873 Agenor10,150,79953,7654,38L520,60–1971list
5028 Halaesus10,250,77050,77n,a,L424,940,9001988list
2146 Stentor9,950,75558,29n,a,L416,40–1976list
4722 Agelaos10,050,37853,1659,47L518,440,9101977list
5284 Orsilocus10,150,15953,16n,a,L410,310,9701989list
11509 Thersilochos10,149,96053,1656,23L517,37–1990list
5285 Krethon10,149,60658,5352,61L412,041,0901989list
4791 Iphidamas10,149,52857,8559,96L59,701,0301988list
9023 Mnesthus10,149,15150,7760,80L530,66–1988list
5283 Pyrrhus9,748,35664,5869,93L47,320,9501989list
4946 Askalaphus10,248,20952,7166,10L422,730,9401988list
(22149) 2000 WD4910,248,19050,7750,37L47,841,0902000list
(32496) 2000 WX18210,248,01750,7751,63L523,340,9502000list
5120 Bitias10,247,98750,77n,a,L515,210,7801988list
12714 Alkimos10,147,81961,0454,62L428,48–1991list
7352 Hypsenor9,947,73155,67 47,07L56480,8501994list
1870 Glaukos10,647,64942,23n,a,L55,99—1971list
4138 Kalchas10,146,46253,1661,04L429,20,8101973list
(23958) 1998 VD3010,246,00150,7747,91L45620,9901998list
4828 Misenus10,445,95446,30 43,22L512,870,9201988list
4057 Demophon10,145,68353,16n,a,L429,821,0601985list
4501 Eurypylos10,445,52446,30n,a,L46,05–1989list
4007 Euryalos10,345,51548,4853,89L46,39–1973list
5259 Epeigeus10,344,74142,5944,42L418,42–1989list
30705 Idaios10,444,54646,30n,a,L515,74–1977list
16560 Daitor10,743,86151,4243,38L5––1991list
(15977) 1998 MA1110,443,53046,3051,53L52500,9061998list
7543 Prylis10,642,89342,23n,a,L417,80–1973list
4827 Dares10,542,77044,22n,a,L519,00–1988list
1647 Menelaus10,542,71644,22n,a,L417,740,8661957list
(A)  Kaynaklar: WISE/NEOWISEkataloğu(NEOWISE_DIAM_V1 PDS, Grav, 2012); IRAS verileri (SIMPS v.6 catalog); ve Akari kataloğu (Usui, 2011); DS: Dönme süresi and V–I (renk ölçeği) LCDB'dan alınmıştır.

Not: elde edilemeyen veriler JPL SBDB (query) ve LCDB (query form)'den alınmıştır.


Adlandırma

Cisim Yunan mitolojisinde, Truva savaşında Yunan tarafında haberci olarak bulunan kahraman Eurybates'e atfen adlandırılmıştır.[3] Resmi adlandırma duyurusu Küçük Gezegen Merkezi tarafından 28 Nisan 1991'de duyurulmuştur. (M.P.C. 18138)[21]

Lucy görevi

Lucy görevinin izleyeceği yolun bir animasyonu.   Lucy ·   Güneş ·   Dünya ·   52246 Donaldjohanson ·   3548 Eurybates ·   21900 Orus ·   617 Patroclus

2021 yılında uzaya fırlatılan Lucy görevi kapsamında cismin ziyaret edilmesi planlanmaktadır.[22] Yakın geçişin gerçekleşeceği tarih olarak 12 Ağustos 2027 belirlenmiştir. Lucy asteroide 1.000 km (620 mi) mesafeye kadar, 58 km/s (130.000 mph) bağıl hız ve 81°'lik güneş fazı açısı ile yaklaşacaktır.[10]

Uydusu

"Queta (uydu)" buraya yönlendirilmektedir. Olimpik atlet için Enriqueta Basilio sayfasına bakınız.
Queta
Hubble tarafından 12–14 Eylül 2018 tarihlerinde elde edilen Queta'nın keşif görüntüsü
Keşif[23]
KeşfedenKeith S. Noll ve diğerleri
Keşif tarihi12 Eylül 2018
Adlandırmalar
MPC belirtmesiEurybates I
Adın kaynağı
Enriqueta Basilio, 1968 Yaz Olimpiyatları'ndaki ilk kadın meşale taşıyıcısı
Alternatif adlar
S/2018 (3548) 1
Yörünge özellikleri[11]
Dönem 12 Eylül 2018 09:45:13 UT (JD 2458373,9064)
Yarı büyük eksen
2350±11 km
Dış merkezlik0,125±0,009
82,46±0,06 g
Eğiklik155,0°±0,2° (ters ekliptik)
53°±3°
Doğal uydusu3548 Eurybates
Fiziksel özellikler[24]
26.8[25]
18,25+0,8
-0,6[24]
Ortalama çap
1,2±0,4 km
  Wikimedia Commons'ta ilgili ortam

Eurybates'in bilinen tek uydusu olan Queta, Meksikalı Olimpik atlet Enriqueta Basilio'nn onuruna isimlendirilmiştir.[26] Geçici adlandırması S/2018 (3548) 1 olup, 2018 yılında Hubble ile yapılan gözlemler neticesinde Keith S. Noll ve ekibi tarafından keşfedilmiştir.[25][27] Sonraki ilave gözlemlerde elde edilen bulgular neticesinde cismin bir uydu olduğu onaylanmış ve 9 Ocak 2020 tarihinde resmi olarak ilan edilmiştir. Cisme, Uluslararası Astronomi Birliği'nin Jüpiter truvalarına (H>12) Olimpik atletlerin isimlerinin verilmesine yönelik aldığı yeni adlandırma kararları çerçevesinde Queta ismi 15 Ekim 2020'de verilmiştir. Adlandırma alıntısında, Enriqueta Basilio'nun, Yunan mitolojisindeki Eurybates gibi habercilerin rolüne benzer şekilde, 1968 Yaz Olimpiyatları'ndaki ilk kadın meşale taşıyıcısı olması hususunun altı çizilmiştir.[26]

Queta'nın görünür büyüklüğü ~26,77 değeriyle oldukça zayıftır.[25] Uydu Eurybates'ten en az 6,000 kat daha sönüktür, bu da Queta'nın Eurybates ile aynı albedoya sahip olması durumunda yaklaşık 12 ± 04 km (7,5 ± 2,5 mi) çapında çok küçük bir uydu olduğunu göstermektedir.[24] Uydunun yörünge dönemi 82,46±0,06 gün, yarı büyük ekseni 2.350 ± 11 km (1.460,2 ± 6,8 mi) ve dış merkezliği 0,125±009'dur.[11] Bilinen çarpışma ailesinin bir parçası olduğu için muhtemelen Eurybates'in de bir parçasıdır.[11][28] Uydunun varlığı Lucy görevi üzerinde herhangi bir olumsuz etki yaratmamakla birlikte, uzay aracının 2027'deki uçuşu sırasında incelemesi için ek bir nesne sağlamaktadır.[28][29]

Kaynakça

  1. ^ a b c d "3548 Eurybates (1973 SO)". Minor Planet Center. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Haziran 2018. 
  2. ^ Noah Webster (1884) A Practical Dictionary of the English Language
  3. ^ a b Schmadel, Lutz D. (2007). "(3548) Eurybates". Dictionary of Minor Planet Names – (3548) Eurybates. Springer Berlin Heidelberg. s. 298. doi:10.1007/978-3-540-29925-7_3547. ISBN 978-3-540-00238-3. 
  4. ^ a b c "JPL Small-Body Database Browser: 3548 Eurybates (1973 SO)" (2017-05-26 last obs.). Jet Propulsion Laboratory. 15 Nisan 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Haziran 2018. 
  5. ^ a b c d e "LCDB Data for (3548) Eurybates". Asteroid Lightcurve Database (LCDB). 23 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Nisan 2017. 
  6. ^ a b c "List of Jupiter Trojans". Minor Planet Center. 12 Mart 2017. 18 Ocak 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Nisan 2017. 
  7. ^ a b c d "Asteroid (3548) Eurybates – Proper elements". AstDyS-2, Asteroids – Dynamic Site. 11 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Haziran 2018. 
  8. ^ a b "Asteroid 3548 Eurybates – Nesvorny HCM Asteroid Families V3.0". Small Bodies Data Ferret. 12 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ekim 2019. 
  9. ^ a b c d e f g h i j k l m n Mottola, Stefano; Hellmich, Stephan; Buie, Marc W.; Zangari, Amanda M.; Stephens, Robert D.; Di Martino, Mario (January 2023). "Shape Models of Lucy Targets (3548) Eurybates and (21900) Orus from Disk-integrated Photometry". The Planetary Science Journal. 4 (1): 20. Bibcode:2023PSJ.....4...18M. doi:10.3847/PSJ/acaf79 Özgürce erişilebilir. 18. 
  10. ^ a b c Levison, H. F.; Olkin, C.; Noll, K. S.; Marchi, S.; Lucy Team (March 2017). "Lucy: Surveying the Diversity of the Trojan Asteroids: The Fossils of Planet Formation" (PDF). 48th Lunar and Planetary Science Conference (1964): 2025. Bibcode:2017LPI....48.2025L. 17 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 13 Nisan 2017. 
  11. ^ a b c d e Brown, Michael E.; Levison, Harold F.; Noll, Keith S.; Binzel, Richard; Buie, Marc W.; Grundy, Will (October 2021). "The Orbit and Density of the Jupiter Trojan Satellite System Eurybates–Queta". The Planetary Science Journal. 2 (5): 6. arXiv:2106.02079 $2. Bibcode:2021PSJ.....2..170B. doi:10.3847/PSJ/ac07b0 Özgürce erişilebilir. 170. 
  12. ^ "Minor Planet Discoverers". Minor Planet Center. 31 Mayıs 2018. 30 Ocak 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Haziran 2018. 
  13. ^ a b c Nesvorný, D.; Broz, M.; Carruba, V. (December 2014). Identification and Dynamical Properties of Asteroid Families. Asteroids IV. ss. 297-321. arXiv:1502.01628 $2. Bibcode:2015aste.book..297N. doi:10.2458/azu_uapress_9780816532131-ch016. ISBN 9780816532131.  (online catalog 2 Ağustos 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.)
  14. ^ Broz, M.; Rozehnal, J. (June 2011). "Eurybates – the only asteroid family among Trojans?". Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 414 (1): 565-574. arXiv:1109.1109 $2. Bibcode:2011MNRAS.414..565B. doi:10.1111/j.1365-2966.2011.18420.x. 
  15. ^ Rozehnal, J.; Brož, M. (July 2014). "Long-term evolution of asteroid families among Jovian Trojans". Asteroids: 452. Bibcode:2014acm..conf..452R. Erişim tarihi: 5 Haziran 2018. 
  16. ^ Mottola, Stefano; Di Martino, Mario; Erikson, Anders; Gonano-Beurer, Maria; Carbognani, Albino; Carsenty, Uri; Hahn, Gerhard; Schober, Hans-Josef; Lahulla, Felix; Delbò, Marco; Lagerkvist, Claes-Ingvar (May 2011). "Rotational Properties of Jupiter Trojans. I. Light Curves of 80 Objects". The Astronomical Journal. 141 (5): 32. Bibcode:2011AJ....141..170M. doi:10.1088/0004-6256/141/5/170. 
  17. ^ Stephens, Robert D. (April 2010). "Trojan Asteroids Observed from GMARS and Santana Observatories: 2009 October - December". The Minor Planet Bulletin. 37 (2): 47-48. Bibcode:2010MPBu...37...47S. ISSN 1052-8091. 8 Nisan 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Nisan 2017. 
  18. ^ Grav, T.; Mainzer, A. K.; Bauer, J. M.; Masiero, J. R.; Nugent, C. R. (November 2012). "WISE/NEOWISE Observations of the Jovian Trojan Population: Taxonomy". The Astrophysical Journal. 759 (1): 10. arXiv:1209.1549 $2. Bibcode:2012ApJ...759...49G. doi:10.1088/0004-637X/759/1/49.  (online catalog 22 Haziran 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.)
  19. ^ Usui, Fumihiko; Kuroda, Daisuke; Müller, Thomas G.; Hasegawa, Sunao; Ishiguro, Masateru; Ootsubo, Takafumi; Ishihara, Daisuke; Kataza, Hirokazu; Takita, Satoshi; Oyabu, Shinki; Ueno, Munetaka; Matsuhara, Hideo; Onaka, Takashi (October 2011). "Asteroid Catalog Using Akari: AKARI/IRC Mid-Infrared Asteroid Survey". Publications of the Astronomical Society of Japan. 63 (5): 1117-1138. Bibcode:2011PASJ...63.1117U. doi:10.1093/pasj/63.5.1117.  (online 7 Mart 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., AcuA catalog p. 153 25 Mart 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.)
  20. ^ Tedesco, E. F.; Noah, P. V.; Noah, M.; Price, S. D. (October 2004). "IRAS Minor Planet Survey V6.0". NASA Planetary Data System – IRAS-A-FPA-3-RDR-IMPS-V6.0: IRAS-A-FPA-3-RDR-IMPS-V6.0. Bibcode:2004PDSS...12.....T. 14 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Haziran 2018. 
  21. ^ "MPC/MPO/MPS Archive". Minor Planet Center. 7 Ekim 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Haziran 2018. 
  22. ^ Warren, Haygen (16 Ekim 2021). "NASA, ULA launch historic Lucy mission". NASASpaceFlight.com. 16 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ekim 2021. 
  23. ^ Johnston, Wm. Robert (30 Nisan 2022). "(3548) Eurybates and Queta". Johnston's Archive. 7 Mart 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Şubat 2023. 
  24. ^ a b c Noll, K. S.; Brown, M. E.; Weaver, H. S.; Grundy, W. M.; Porter, S. B.; Buie, M. W. (September 2020). "Detection of a Satellite of the Trojan Asteroid (3548) Eurybates—A Lucy Mission Target". The Planetary Science Journal. 1 (2): 6. arXiv:2008.01858 $2. Bibcode:2020PSJ.....1...44N. doi:10.3847/PSJ/abac54 Özgürce erişilebilir. 44. 
  25. ^ a b c "MPEC 2020-A113 : S/2018 (3548) 1". Minor Planet Electronic Circular. Minor Planet Center. 10 Ocak 2020. 29 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ocak 2020. 
  26. ^ a b "MPEC 2020-T164 : (3548) Eurybates I = Queta". Minor Planet Electronic Circular. Minor Planet Center. 15 Ekim 2020. 1 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ekim 2020. 
  27. ^ Noll, Keith S. (2018), HST Proposal 15622, Space Telescope Science Institute, 23 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 7 Haziran 2019 
  28. ^ a b "SwRI-led Lucy mission now has a new destination". Southwest Research Institute. 9 Ocak 2020. 5 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ocak 2020. 
  29. ^ Talbert, Tricia (9 Ocak 2020). "NASA's Lucy Mission Confirms Discovery of Eurybates Satellite". NASA. 11 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ocak 2020. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

1045 Michela, geçici ismi 1924 TR, asteroit kuşağının iç bölgelerinden, yaklaşık 6 kilometre (3,7 mi) kilometre çapında taşlı bir Massalia asteroitidir. 19 Kasım 1924'te Belçikalı-Amerikalı astronom George Van Biesbroeck tarafından Williams Bay, Wisconsin, ABD'deki Yerkes Gözlemevi'nde keşfedilmiştir. S-tipi asteroit, kaşifin kızı Micheline van Biesbroeck'in adını almıştır.

<span class="mw-page-title-main">1046 Edwin</span> Asteroit

1046 Edwin, geçici ismi 1924 UA, asteroit kuşağının dış bölgelerinden gelen, yaklaşık 30 kilometre (19 mi) kilometre çapında bir arka plan asteroitidir. 1 Aralık 1924'te ABD'nin Wisconsin kentindeki Yerkes Gözlemevi'nde Belçikalı-Amerikalı astronom George Van Biesbroeck tarafından keşfedilmiş ve oğlu Edwin Van Biesbroeck'in adını almıştır. Potansiyel olarak metalik asteroit, 5,29 saatlik kısa bir dönüş periyoduna sahiptir.

Hecuba, oldukça büyük ve parlak bir ana kuşak asteroitidir. 2 Nisan 1869'da Karl Theodor Robert Luther tarafından keşfedildi ve Yunan Mitolojisindeki Truva Savaşı efsanelerinde Kral Priamos'un karısı Hecuba'nın adını almıştır. Bu nesne Güneş'in yörüngesinde 5,83 yıl periyodu ve 0,06 eksantriklik ile döner. Jüpiter gezegeniyle 2:1 ortalama hareket rezonansının yakınında yörüngede döndüğü keşfedilen ilk asteroit olup Hecuba asteroit grubunun adaşıdır.

<span class="mw-page-title-main">Jüpiter truvalısı</span> Jüpiterin yörüngesinde bulunan asteroit kümesi

Jüpiter truvalıları, Truvalı asteroitler veya Truvalılar, Jüpiter'in Güneş etrafındaki yörüngesini takip ederek hareket eden bir asteroit grubudur. Her bir truva asteroidi, Jüpiter'e göre gezegenin 60° önündeki L4 veya 60° ardındaki L5 olarak adlandırılan sabit Lagrange noktalarında ve kendi yörüngelerinde salınmaktadır. Cisimler, ortalama yarı büyük ekseni yaklaşık 5,2 Astronomik birim (AU) olan bu Lagrange noktalarının etrafındaki iki adet uzun ve kavisli bölgeye dağılmış durumda bulunur.

<span class="mw-page-title-main">588 Achilles</span> Asteroit

Achilles, Jüpiter truvalılarının Yunan kampı olarak sınıflandırılan grubunda bulunan büyük bir Jüpiter truva asteroididir. Achilles, keşfedilen ilk Jüpiter truvalısıdır. 1906'da Heidelberg Gözlemevi'nde Max Wolf tarafından keşfedilmiştir. Wolf, küçük gezegene Yunan mitolojisindeki efsanevi kahraman Aşil'in adını vermiştir. Karanlık görünüşlü D-tipi asteroidin çapı yaklaşık 133 kilometre (83 mi) olup, en büyük 10 Jüpiter truvalısı arasındadır. 7,3 saatlik bir dönme periyoduna ve muhtemelen dairesel bir şekle sahiptir.

<span class="mw-page-title-main">624 Hektor</span> Asteroit

624 Hektor, en büyük Jüpiter truvalısı ve Hektor ailesi'nin isim babasıdır, hacim olarak yaklaşık 225 ila 250 kilometre çapında, küreye eşdeğer, oldukça uzun bir şekle sahiptir. Gök bilimci August Kopff tarafından 10 Şubat 1907'de Almanya'nın güneybatısındaki Heidelberg Gözlemevi'nde keşfedilmiş ve Yunan mitolojisindeki Truva prensi Hektor'un adıyla anılmıştır. 2006 yılında keşfedilen 12 kilometre büyüklüğünde küçük bir uyduya, sahiptir. Bu uyduya ise Skamandrios adı verilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">617 Patroklos</span> Asteroit

617 Patroclus ya da 617 Patroklos büyük boyutlu bir ikili sistem Jüpiter truvalısıdır. Karanlık görünümlü bir D tipi asteroit olarak sınıflandırılmakta olup, aynı zamanda eşlikçisiyle birlikte kendi ekseni etrafında 103 saatlik bir dönme süresine sahip olmasından ötürü en yavaş dönüş periyoduna sahip cisimler arasında yer alır. NASA tarafından yürütülen Lucy projesi kapsamında tahminen 2033 yılında ziyaret edilmesi planlanan beş Jüpiter truvasından biridir.

<span class="mw-page-title-main">911 Agamemnon</span> Asteroit

911 Agamemnon, geçici ismi 1919 FD, çapı yaklaşık 168 km olan ve muhtemelen ikili sistemli, Yunan kampına mensup büyük bir Jüpiter truvasıdır. 19 Mart 1919'da, Alman astronom Karl Reinmuth tarafından Heidelberg Gözlemevinde keşfedilmiştir. Karanlık bir D tipi asteroit olan cisim dönme süresi 6,6 saat olan en büyük Jüpiter truvalılarından birisidir. Ilyada destanındaki anlatılan Truva savaşında savaşmış ana karakterlerden biri olan Yunan mitolojisindeki ünlü Miken kralı Agamemnon'dan esinlenilerek adlandırılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">4709 Ennomos</span> Asteroit

4709 Ennomos Truva kampından büyük bir Jüpiter truvası ve aynı zamanda küçük Ennomos ailesinin de isim babası olup yaklaşık 81 kilometre çapındadır. Amerikalı astronom Carolyn Shoemaker tarafından 12 Ekim 1988'de Kaliforniya'daki Palomar Gözlemevi'nde keşfedilmiştir. Nispeten parlak ve muhtemelen ince uzun bir Jovian asteroidi olan Ennomos, en büyük 40 Jüpiter truvasından biridir. 12,3 saatlik bir dönüş periyoduna sahiptir. Adını Aşil tarafından öldürülen bir Truva savaşçısı olan Ennomos'tan almıştır.

<span class="mw-page-title-main">3451 Mentor</span> Asteroit

3451 Mentor çapı yaklaşık 120 kilometre olan, Truva kampına dahil büyük bir Jüpiter truvasıdır. 19 Nisan 1984 tarihinde Çek Cumhuriyetinde bulunan Klet' Gözlemevinde, Çek astronom Antonin Mrkos tarafından keşfedilmiştir. Dönme süresi 7,7 saat olarak ölçülen ve en büyük Jüpiter truvalılarından biri olan belirsiz bir X tipi asteroittir. Yunan mitolojisinde anlatılan Mentor isimli karaktere atıfla isimlendirilmiştir.

3317 Paris, geçici adlandırması 1984 KF, çapı yaklaşık 119 kilometre olan, Truva kampına dahil büyük bir Jüpiter truvasıdır. 26 Mayıs 1984 tarihinde California, ABD'de bulunan Palomar Gözlemevinde, Amerikalı astronomlar Carolyn ve Eugene Shoemaker tarafından keşfedilmiştir. Dönme süresi 7,1 saat olarak ölçülen ve en büyük Jüpiter truvalılarından biri olan olağan dışı ve büyük olasılıkla dairesel şekilli bir T tipi asteroittir. Yunan mitolojisindeki ünlü Truva prensi Paris'e atıfla isimlendirilmiştir.

1867 Deiphobus, geçici adlandırması 1971 EA, çapı yaklaşık 123 kilometre (76 mi) olan, Truva kampına dahil karanlık görünümlü büyük bir Jüpiter truvasıdır. 3 Mart 1971 tarihinde Arjantin'de bulunan Leoncito Astronomi Kompleksinde, Arjantinli astronomlar C. U. Cesco ve A. G. Samuel tarafından keşfedilmiştir. Ennomos ailesinin bir üyesidir ve 58,66 saat olarak ölçülen çok uzun bir Dönme süresi sahiptir. En büyük Jüpiter truvalıları arasında yer alan cisim D tipi bir asteroittir. Yunan mitolojisindeki Truva prenslerinden Deiphobos'a atıfla isimlendirilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">1172 Äneas</span> Asteroit

1172 Äneas çapı yaklaşık 140 kilometre olan büyük bir Jüpiter truvalısıdır. 17 Ekim 1930 tarihinde Karl Reinmuth tarafından at the Heidelberg Gözlemevinde keşfedilmiştir. Karanlık görünümlü bir D-tipi asteroit olan cisim Dönme süresi 8,7 saat olan en büyük Jüpiter truvalarından biridir. Yunan mitolojisindeki Truva prensi Aeneas'dan esinlenilerek adlandırılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">1437 Diomedes</span> Asteroit

1437 Diomedes veya Diomidis çapı yaklaşık 150 kilometre olan büyük bir Jüpiter truvalısıdır. 3 Ağustos 1937 tarihinde Karl Reinmuth tarafından Heidelberg Gözlemevinde keşfedilmiştir. Karanlık görünümlü bir D-tipi asteroit/D-tipi asteroit olan cisim, Dönme süresi 24,49 saat olan en büyük Jüpiter truvalarından biridir. Bir yıldızın asteroit tutulması esnasında başarılı bir şekilde gözlemlendiği ilk Jüpiter truvalısıdır. Yunan mitolojisindeki Diomidis'den esinlenilerek adlandırılmıştır.

1143 Odysseus, geçici adlandırması 1930 BH, Jüpiter'in yörüngesinde, Yunan kampı olarak adlandırılan L4 Lagrange noktasında yer alan büyük bir Jüpiter truvalısıdır. 28 Ocak 1930 yılında Alman astronom Karl Reinmuth tarafından Heidelberg Gözlemevinde keşfedilmiş, ünlü Yunan mitolojisi kahramanı Odysseus'a atfen isimlendirilmiştir. Karanlık tipli bir D-tipi asteroit olan cismin kendi etrafındaki dönme süresi 10,1 saattir. Yaklaşık 125 kilometre (78 mil) büyüklüğünde bir çapa sahip olup, en büyük 10 Jüpiter truvalısından biridir.

<span class="mw-page-title-main">15094 Polymele</span> Asteroit

15094 Polymele Jüpiter truvalarının Yunan kampına mensup olan, yaklaşık 21 kilometre çapında ilkel bir truva asteroididir. Eylül 2027'de yakın geçiş uçuşu yapılması planlanan Lucy misyonunun hedeflerinden birisidir. 17 Kasım 1999'da Amerika Birleşik Devletleri'ndeki Arizona Mount Lemmon Gözlemevinde Catalina Gökyüzü Araştırması kapsamında gözlemler yapan gök bilimciler tarafından keşfedilmiştir. P-tipi asteroitin dönüş süresi 5,9 saattir ve oldukça düz bir şekle sahiptir. Adını Yunan mitolojisindeki Menoetius'un karısı ve Patroclus'un annesi Polymele'den almıştır. 2022 yılında yaklaşık 5 kilometre çapında doğal bir uyduya sahip olduğu belirlenmiştir.

<span class="mw-page-title-main">11351 Leucus</span> Asteroit

11351 Leucus Yunan kampı olarak adlandırılan bölümde bulunan, yaklaşık 40 kilometre çapında, orta büyüklükte bir Jüpiter truvalısıdır. Nisan 2028'de Lucy görevi kapsamında yakın uçuş yapılması planlanan hedeflerden biridir. D-tipi asteroit olduğu varsayılan, 466 saatlik bir dönüş periyoduna sahip olan son derece yavaş bir dönen bir cisimdir. 12 Ekim 1997'de Pekin Schmidt CCD Asteroid Programı (SCAP) tarafından Çin'in Hebei eyaletindeki Xinglong İstasyonunda keşfedilmiş ve daha sonra adını Yunan mitolojisindeki Akha savaşçısı Leucus'tan almıştır.

<span class="mw-page-title-main">21900 Orus</span> Asteroit

21900 Orus Yunan kampı olarak adlandırılan bölümde bulunan, yaklaşık 53 kilometre çapında, büyük bir Jüpiter truvalısıdır. Kasım 2028'de Lucy misyonu kapsamında yakın uçuş yapılması planlanan hedeflerden biridir. 13,5 saatlik bir dönüş süresine sahiptir. 9 Kasım 1999'da Japon amatör gökbilimci Takao Kobayashi tarafından Japonya'nın Gunma Eyaletindeki özel Ōizumi Gözlemevi'nde keşfedilmiş ve daha sonra İlyada'da Hektor tarafından öldürülen bir Akha savaşçısı olan Orus'un adını almıştır.

<span class="mw-page-title-main">152830 Dinkinesh</span> Asteroit

152830 Dinkinesh (geçici adlandırma 1999 VD57) 900 metre (3.000 fit)çapında küçük boyutlu ve taşlı bir ana kuşak asteroididir. Lincoln Near-Earth Asteroid Research (LINEAR) araştırması tarafından 4 Kasım 1999 tarihinde Socorro, New Mexico'da keşfedilmiştir. Bu asteroit, 1 Kasım 2023'te asteroide 450 km (280 mi) yaklaşacak olan NASA'nın Ocak 2023'teki Lucy görevi için bir yakın geçiş hedefi olarak belirlenmiştir. Dinkinesh, hem Lucy'nin ilk ve en küçük yakın geçiş hedefi hem de şimdiye kadar bir uzay aracı tarafından ziyaret edilen en küçük ana kuşak asteroidi olması beklenmektedir. Lucy fırlatıldıktan sonra Nice Gözlemevi'nin görev ortaklarından Raphael Marschall tarafından hedef olarak belirlenmiştir. Asteroit 52,67±0,04 sa saatlik bir dönme süresi ile yavaşça dönmekte ve parlaklığı 0,39±0,02 kadirlik bir ışık eğrisi genliği ile değişmektedir, bu da uzunlamasına bir şekle sahip olduğunu göstermektedir.

52246 Donaldjohanson, geçici adlandırma 1981 EQ5, asteroit kuşağının iç bölgelerinde bulunan yaklaşık 4 kilometre (2,5 mil) çapında karbonlu bir Erigon asteroididir. Amerikalı astronom S. J. Bus tarafından 2 Mart 1981 tarihinde Avustralya'daki Siding Spring Gözlemevi'nde keşfedilmiştir. C-tipi asteroit Lucy görevinin bir hedefidir ve adını Amerikalı paleoantropolog Donald Johanson'dan almıştır.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.