İçeriğe atla

3451 Mentor

3451 Mentor
Işık eğrisine göre modellenmiş görüntüsü
Keşif [1]
KeşfedenA. Mrkos
Keşif yeriKleť Obs.
Keşif tarihi19 Nisan 1984
Adlandırmalar
MPC belirtmesi(3451) Mentor
Adın kaynağı
Mentor (Yunan mitolojisi)[1]
Alternatif adlandırma
1984 HA1 · 1950 HG1
Jüpiter truvalısı [1][2][3]
Truva [4][5] · arkaplan [5]
Yörünge özellikleri [2]
Dönem 23 Mart 2018 (JD 2458200,5)
Belirsizlik parametresi 0
Gözlem yayı35,19 y (12.853 g)
Günöte5,4935 AU
Günberi4,7828 AU
Yarı büyük eksen
5,1382 AU
Dış merkezlik0,0692
11,65 y (4.254 g)
236,39°
0° 5d 4.56s / gün
Eğiklik24,654°
179,66°
131,49°
Jüpiter MOID0,0573 AU
TJüpiter2,8150
Fiziksel özellikler
X (SMASS)[6]
X (SDSS-MOC)[7]
X (Pan-STARRS)[3][8]
P (WISE)[3]
C (varsayılan)[3]
B–V = 0,730±0,060[9]
V–R = 0,380±0,040[9]
V–I = 0,770±0,020[3]
8,10[10]
8,4[1][2][3]
8,5[11]
8,71±0,29[8]
Ortalama çap
116,30 km (calculated)[3]
117,91±3,19 km[10]
126,29±1,64 km[11]
7,700±0,019 sa[12]
7,702±0,002 sa[13][a]
7,730±0,001 sa[14][a]
0,044±0,008[11]
0,057 (varsayılan)[3]
0,075±0,005[10]
  Wikimedia Commons'ta ilgili ortam

3451 Mentor /ˈmɛntɔːr/ çapı yaklaşık 120 kilometre (75 mil) olan, Truva kampına dahil büyük bir Jüpiter truvasıdır. 19 Nisan 1984 tarihinde Çek Cumhuriyetinde bulunan Klet' Gözlemevinde, Çek astronom Antonin Mrkos tarafından keşfedilmiştir. Dönme süresi 7,7 saat olarak ölçülen ve en büyük Jüpiter truvalılarından biri olan belirsiz bir X tipi asteroittir.[3] Yunan mitolojisinde anlatılan Mentor isimli karaktere atıfla isimlendirilmiştir.[1][15]

Yörünge ve sınıflandırma

Büyük Jüpiter asteroitlerinden biri olan Mentor, Truva kampı olarak adlandırılan Jüpiter'in L5 Lagrange noktasında yer almaktadır.[4] Jüpiter popülasyonunda bulunmakla birlikte bu aile dışından kaynaklı olduğu düşünülen bir arkaplan asteroididir.[5][6]

Güneş'e 4,8 - 5,5 AU mesafede, 11 yıl 8 ay (4.254 gün, 5,14 AU yarı büyük eksen) süreli bir yörünge periyoduna sahip bir yörüngede hareket etmektedir. Ekliptik düzeleme göre 25 derecelik bir yörünge eğikliğine ve 0,07 oranında bir dışmerkezliğe sahiptir.[2] İlk olarak, Nisan 1950 tarihinde 1950 HG1 adıyla Simeiz Gözlemevinde gözlemlenmiştir. Klet' Gözlemevinde resmi olarak tanınan ilk gözlemi öncesindeki gözlem yayı Kırım Astrofizik Gözlemevinde Mart 1983'te başlar.[1]

Fiziksel özellikler

En büyük Jüpiter truvalıları
Truvalı Çap (km)
624 Hektor225
617 Patroclus140
911 Agamemnon131
588 Achilles130
3451 Mentor126
3317 Paris119
1867 Deiphobus118
1172 Äneas118
1437 Diomedes118
1143 Odysseus115
Kaynak: JPL Small-Body Database, NEOWISE verisi

Pan-STARRS tarafından gerçekleştirilen gözlemlere ve SDSS bazlı taksonomisi kapsamındaki SMASS sınıflandırmasına göre bir X tipi asteroittir.[3][6][7] Geniş Alan Kızılötesi Araştırma Gezgini (WISE) tarafından ilkel bir P tipi asteroit olarak, Asteroit Işıkeğrisi Bağlantısı İşbirliği (CALL) tarafından ise C tipi asteroit olarak karakterize edilmektedir. V-I renk ölçeği olan 0,77 değeri Jüpiter truvaları arasındaki baskın tayf tipi olan D tipi asteroitlerden daha düşüktür.[3]

Dönme süresi

William Hartman tarafından 1988 yılında gerçekleştirilen fotometrik gözlemlerden itibaren Mentor'un dönme ışıkeğrilerine dair çok sayıda veri elde edilmiştir.[3][16] 7,675±0,019 saatlik ilk dönme süresi 0,18±0,01'lik bir parlaklık varyasyonuyla birlikte Şili'de bulunan La Silla Gözlemevinde (U=3-) yer alan eski ESO 1-metre teleskobu kullanarak Şubat 1993'te gözlem gerçekleştirilen Stefano Mottola tarafından raporlanmıştır. Temmuz 1998'de Calar Alto Gözlemevinde Mottola tarafından yapılan takip gözlemleri, 7,700±0,019 saatlik rafine bir süre ve 0,15±0,01 parlaklığında (U=3) bir genlik sonucu elde etmiştir.[12]

2006 ve 2007 yıllarında Mentor'un fotometrik gözlemleri Roque de los Muchachos (7,68 ve 7,682 saat) ve Oakley Gözlemevi'nde (7,70 saat) yapılmıştır.[17][18][19] Laurent Bernasconi (7,699 saat) Federico Manzini (>6 saat) ve René Roy (7,727 ve 7,6 saat) tarafından 2006 ve 2010 yılları arasında ek dönem tespitleri yapılmış ve Behrend'in kendi web sitesinde raporlanmıştır.[20] 2012 yılında Palomar Geçici Fabrikası'nda R ve S bandında yapılan gözlemler 7,694 ve 7,677 saatlik (U=2/3) bir yörünge periyodu sonucunu vermiştir.[21]

Daniel Coley ve Robert Stephens tarafından 2010 yılında GMARS'ta (G79) ve 2013-2017 yılları arasında Güneş Sistemi Çalışmaları Merkezi'nde (U80) yapılan takip gözlemleri, sırasıyla 0,46 ve 0,21 büyüklüğünde bir parlaklık genliği ile 7,702±0,002 ve 7,730±0,001 saat olmak üzere dört iyi tanımlanmış yörünge periyodunu ölçmüştür. (U=3/3-/3-/3).[13][14][22][23][a]

Çap ve albedo

Japon Akari uydusu ve NASA'nın WISE teleskobunun NEOWISE görevi tarafından yapılan araştırmalara göre Mentor'un çapı 117,91 ve 126,29 kilometredir ve yüzeyinin albedosu sırasıyla 0,075 ve 0,044'tür.[10][11] CALL, karbonlu bir asteroit için standart albedo değerini 0,057 olarak kabul eder ve mutlak büyüklüğü olan 8,4'e göre çapını 116 kilometre olarak hesaplar.[3] Mentor, 624 Hektor ve 884 Priamus ile birlikte IRAS tarafından yürütülen Supplemental IRAS Minor Planet Survey'in (SIMPS) veri sağlamadığı en büyük üç Jüpiter truvasından biridir.[24]

En büyük 100 Jüpiter Truvalısı
Gözlemsel verilere göre en büyük Jüpiter truvalıları(A)
(ortalama yarıçap(km); KY: Keşif yılı)
Tanım HWISE IRASAkariLn DSV–IKY Kaynak
624 Hektor7,2225233230,99L46,920,9301907list
617 Patroclus8,19140,362140,92140,85L5102,800,8301906list
911 Agamemnon7,89131,038166,66185,30L46,590,9801919list
588 Achilles8,67130,099135,47133,22L47,310,9401906list
3451 Mentor8,4126,288116,30117,91L57,700,7701984list
3317 Paris8,3118,790116,26120,45L57,090,9501984list
1867 Deiphobus8,3118,220122,67131,31L558,660,9301971list
1172 Äneas8,33118,020142,82148,66L58,710,9501930list
1437 Diomedes8,3117,786164,31172,60L424,490,8101937list
1143 Odysseus7,93114,624125,64130,81L410,110,8601930list
2241 Alcathous8,64113,682114,63118,87L57,690,9401979list
659 Nestor8,99112,320108,87107,06L415,980,7901908list
3793 Leonteus8,7112,04686,2687,58L45,620,7801985list
3063 Makhaon8,4111,655116,14114,34L48,640,8301983list
1583 Antilochus8,6108,842101,62111,69L431,540,9501950list
884 Priamus8,81101,09396,29119,99L56,860,9001917list
1208 Troilus8,99100,477103,34111,36L556,170,7401931list
1173 Anchises8,8999,549126,27120,49L511,600,7801930list
2207 Antenor8,8997,65885,1191,32L57,970,9501977list
2363 Cebriones9,1195,97681,8484,61L520,050,9101977list
4063 Euforbo8,795,619102,46106,38L48,850,9501989list
2357 Phereclos8,9494,62594,9098,45L514,390,9601981list
4709 Ennomos8,591,43380,8580,03L512,280,6901988list
2797 Teucer8,789,430111,14113,99L410,150,9201981list
2920 Automedon8,888,574111,01113,11L410,210,9501981list
15436 Dexius9,187,64685,7178,63L48,970,8701998list
3596 Meriones9,287,38075,0973,28L412,960,8301985list
2893 Peiroos9,2386,88487,4686,76L58,960,9501975list
4086 Podalirius9,185,49586,8985,98L410,430,8701985list
4060 Deipylos9,384,04379,2186,79L49,300,7601987list
1404 Ajax9,383,99081,6996,34L429,380,9601936list
4348 Poulydamas9,582,03270,0887,51L59,910,8401988list
5144 Achates9,080,95891,9189,85L55,960,9201991list
4833 Meges8,980,16587,3389,39L414,250,9401989list
2223 Sarpedon9,4177,48094,63108,21L522,740,8801977list
4489 Dracius9,076,59592,9395,02L412,580,9501988list
2260 Neoptolemus9,3176,43571,6581,28L48,180,9501975list
5254 Ulysses9,276,14778,3480,00L428,720,9701986list
3708 Socus9,375,66179,5976,75L56,550,9801974list
2674 Pandarus9,174,26798,10101,72L58,481,0001982list
3564 Talthybius9,473,73068,9274,11L440,590,9001985list
4834 Thoas9,172,33186,8296,21L418,190,9501989list
7641 Cteatus9,471,83968,9775,28L427,770,9801986list
3540 Protesilaos9,370,22576,8487,66L48,950,9401973list
11395 Iphinous9,868,97764,7167,78L417,38–1998list
4035 Thestor9,668,73368,2366,99L413,470,9701986list
5264 Telephus9,468,47273,2681,38L49,530,9701991list
1868 Thersites9,568,16370,0878,89L410,480,9601960list
9799 Thronium9,668,03364,8772,42L421,520,9101996list
4068 Menestheus9,567,62562,3768,46L414,400,9501973list
23135 Pheidas9,966,23058,2968,50L48,690,8602000list
2456 Palamedes9,365,91691,6699,60L47,240,9201966list
3709 Polypoites9,165,29799,0985,23L410,041,0001985list
1749 Telamon9,564,89881,0669,14L416,980,9701949list
3548 Eurybates9,663,88572,1468,40L48,710,7301973list
4543 Phoinix9,763,83662,7969,54L438,871,2001989list
12444 Prothoon9,863,83564,3162,41L515,82–1996list
4836 Medon9,563,27767,7378,70L49,820,9201989list
16070 Charops9,763,19164,1368,98L520,240,9601999list
15440 Eioneus9,662,51966,4871,88L421,430,9701998list
4715 Medesicaste9,762,09763,9165,93L58,810,8501989list
34746 Thoon9,861,68460,5163,63L519,630,9502001list
38050 Bias9,861,60361,0450,44L418,850,9901998list
5130 Ilioneus9,760,71159,4052,49L514,770,9601989list
5027 Androgeos9,659,78657,86n,a,L411,380,9101988list
6090 Aulis9,459,56874,5381,92L418,480,9801989list
5648 Axius9,759,29563,91n,a,L537,560,9001990list
7119 Hiera9,759,15076,4077,29L44000,9501989list
4805 Asteropaios10,057,64753,1643,44L512,37–1990list
16974 Iphthime9,857,34155,4357,15L478,90,9601998list
4867 Polites9,857,25158,2964,29L511,241,0101989list
2895 Memnon10,056,70655,67n,a,L57,500,7101981list
4708 Polydoros9,954,96455,67n,a,L57,520,9601988list
(21601) 1998 XO8910,054,90955,6756,08L412,650,9701998list
12929 Periboea9,954,07761,0455,34L59,270,8801999list
17492 Hippasos10,053,97555,67n,a,L517,75–1991list
5652 Amphimachus10,153,92153,1652,48L48,371,0501992list
2759 Idomeneus9,953,67661,0152,55L432,380,9101980list
5258 Rhoeo10,253,27550,77n,a,L419,851,0101989list
(12126) 1999 RM1110,153,202n,a,n,a,L5n,a,?1999list
(15502) 1999 NV2710,053,10055,6750,86L515,130,8751999list
4754 Panthoos10,053,02553,1556,96L527,68–1977list
4832 Palinurus10,052,05853,16n,a,L55,321,0001988list
5126 Achaemenides10,551,92244,2248,57L453,02–1989list
3240 Laocoon10,251,69550,77n,a,L511,310,8801978list
4902 Thessandrus9,851,26361,0471,79L47380,9601989list
11552 Boucolion10,151,13653,1653,91L532,44–1993list
(20729) 1999 XS14310,450,96146,30n,a,L45,721,0001999list
6545 Leitus10,150,95153,16n,a,L416,260,9101986list
4792 Lykaon10,150,87053,16n,a,L540,090,9601988list
21900 Orus10,050,81055,6753,87L413,450,9501999list
1873 Agenor10,150,79953,7654,38L520,60–1971list
5028 Halaesus10,250,77050,77n,a,L424,940,9001988list
2146 Stentor9,950,75558,29n,a,L416,40–1976list
4722 Agelaos10,050,37853,1659,47L518,440,9101977list
5284 Orsilocus10,150,15953,16n,a,L410,310,9701989list
11509 Thersilochos10,149,96053,1656,23L517,37–1990list
5285 Krethon10,149,60658,5352,61L412,041,0901989list
4791 Iphidamas10,149,52857,8559,96L59,701,0301988list
9023 Mnesthus10,149,15150,7760,80L530,66–1988list
5283 Pyrrhus9,748,35664,5869,93L47,320,9501989list
4946 Askalaphus10,248,20952,7166,10L422,730,9401988list
(22149) 2000 WD4910,248,19050,7750,37L47,841,0902000list
(32496) 2000 WX18210,248,01750,7751,63L523,340,9502000list
5120 Bitias10,247,98750,77n,a,L515,210,7801988list
12714 Alkimos10,147,81961,0454,62L428,48–1991list
7352 Hypsenor9,947,73155,67 47,07L56480,8501994list
1870 Glaukos10,647,64942,23n,a,L55,99—1971list
4138 Kalchas10,146,46253,1661,04L429,20,8101973list
(23958) 1998 VD3010,246,00150,7747,91L45620,9901998list
4828 Misenus10,445,95446,30 43,22L512,870,9201988list
4057 Demophon10,145,68353,16n,a,L429,821,0601985list
4501 Eurypylos10,445,52446,30n,a,L46,05–1989list
4007 Euryalos10,345,51548,4853,89L46,39–1973list
5259 Epeigeus10,344,74142,5944,42L418,42–1989list
30705 Idaios10,444,54646,30n,a,L515,74–1977list
16560 Daitor10,743,86151,4243,38L5––1991list
(15977) 1998 MA1110,443,53046,3051,53L52500,9061998list
7543 Prylis10,642,89342,23n,a,L417,80–1973list
4827 Dares10,542,77044,22n,a,L519,00–1988list
1647 Menelaus10,542,71644,22n,a,L417,740,8661957list
(A)  Kaynaklar: WISE/NEOWISEkataloğu(NEOWISE_DIAM_V1 PDS, Grav, 2012); IRAS verileri (SIMPS v.6 catalog); ve Akari kataloğu (Usui, 2011); DS: Dönme süresi and V–I (renk ölçeği) LCDB'dan alınmıştır.

Not: elde edilemeyen veriler JPL SBDB (query) ve LCDB (query form)'den alınmıştır.


Adlandırma

Bu cisme, keşfeden kişi tarafından Yunan mitolojisinde Imbrius'un babası ve Pedaseus'taki mızrakçı Imbrus'un oğlu Mentor'un adı verilmiştir.[1] Mentor Truva Savaşı'nda Truvalılarla birlikte Yunanlılara karşı savaşmıştır. Homeros'un İlyada Destanı'nda at zengini bir adam olarak tanımlanır. Resmi adlandırma atıfı Küçük Gezegen Merkezi tarafından 29 Kasım 1993 tarihinde yayımlanmıştır (M.P.C. 22829).[25]

Notlar

  1. ^ a b c (3451) Mentor'un ışıkeğrisi modelleri Aug 2010, Oct 2013, 2015/2016 ve Jan 2017'den Daniel Coley ve Robert Stephens tarafından GMARS (G79) ve Güneş Sistemi Çalışmaları Merkezinde (U80)/(U81) gerçekleştirilmiştir. Kalite kodu 3/3/3/3 (CS3). Özet bilgilere LCDB ve CS3 adreslerinden erişilebilmektedir.

Kaynakça

  1. ^ a b c d e f g "3451 Mentor (1984 HA1)". Minor Planet Center. 8 Aralık 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mart 2018. 
  2. ^ a b c d "JPL Small-Body Database Browser: 3451 Mentor (1984 HA1)" (2018-05-22 last obs.). Jet Propulsion Laboratory. 24 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Haziran 2018. 
  3. ^ a b c d e f g h i j k l m "LCDB Data for (3451) Mentor". Asteroid Lightcurve Database (LCDB). 18 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Haziran 2018. 
  4. ^ a b "List of Jupiter Trojans". Minor Planet Center. 4 Ekim 2017. 18 Ocak 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mart 2018. 
  5. ^ a b c "Asteroid (3451) Mentor – Proper elements". AstDyS-2, Asteroids – Dynamic Site. 27 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Haziran 2018. 
  6. ^ a b c "Asteroid 3451 Mentor". Small Bodies Data Ferret. 14 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Haziran 2018. 
  7. ^ a b Carvano, J. M.; Hasselmann, P. H.; Lazzaro, D.; Mothé-Diniz, T. (February 2010). "SDSS-based taxonomic classification and orbital distribution of main belt asteroids". Astronomy and Astrophysics. 510: 12. Bibcode:2010A&A...510A..43C. doi:10.1051/0004-6361/200913322. 14 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Ekim 2019.  (PDS data set) 12 Nisan 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  8. ^ a b Veres, Peter; Jedicke, Robert; Fitzsimmons, Alan; Denneau, Larry; Granvik, Mikael; Bolin, Bryce; Chastel, Serge; Wainscoat, Richard J.; Burgett, William S.; Chambers, Kenneth C.; Flewelling, Heather; Kaiser, Nick; Magnier, Eugen A.; Morgan, Jeff S.; Price, Paul A.; Tonry, John L.; Waters, Christopher (November 2015). "Absolute magnitudes and slope parameters for 250,000 asteroids observed by Pan-STARRS PS1 - Preliminary results". Icarus. 261: 34-47. arXiv:1506.00762 $2. Bibcode:2015Icar..261...34V. doi:10.1016/j.icarus.2015.08.007. 
  9. ^ a b Chatelain, Joseph P.; Henry, Todd J.; French, Linda M.; Winters, Jennifer G.; Trilling, David E. (June 2016). "Photometric colors of the brightest members of the Jupiter L5 Trojan cloud". Icarus. 271: 158-169. Bibcode:2016Icar..271..158C. doi:10.1016/j.icarus.2016.01.026. 
  10. ^ a b c d Usui, Fumihiko; Kuroda, Daisuke; Müller, Thomas G.; Hasegawa, Sunao; Ishiguro, Masateru; Ootsubo, Takafumi; Ishihara, Daisuke; Kataza, Hirokazu; Takita, Satoshi; Oyabu, Shinki; Ueno, Munetaka; Matsuhara, Hideo; Onaka, Takashi (October 2011). "Asteroid Catalog Using Akari: AKARI/IRC Mid-Infrared Asteroid Survey". Publications of the Astronomical Society of Japan. 63 (5): 1117-1138. Bibcode:2011PASJ...63.1117U. doi:10.1093/pasj/63.5.1117.  (online 13 Haziran 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., AcuA catalog p. 153 25 Mart 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.)
  11. ^ a b c d Grav, T.; Mainzer, A. K.; Bauer, J. M.; Masiero, J. R.; Nugent, C. R. (November 2012). "WISE/NEOWISE Observations of the Jovian Trojan Population: Taxonomy". The Astrophysical Journal. 759 (1): 10. arXiv:1209.1549 $2. Bibcode:2012ApJ...759...49G. doi:10.1088/0004-637X/759/1/49.  (online catalog 22 Mayıs 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.)
  12. ^ a b Mottola, Stefano; Di Martino, Mario; Erikson, Anders; Gonano-Beurer, Maria; Carbognani, Albino; Carsenty, Uri; Hahn, Gerhard; Schober, Hans-Josef; Lahulla, Felix; Delbò, Marco; Lagerkvist, Claes-Ingvar (May 2011). "Rotational Properties of Jupiter Trojans. I. Light Curves of 80 Objects". The Astronomical Journal. 141 (5): 32. Bibcode:2011AJ....141..170M. doi:10.1088/0004-6256/141/5/170. 
  13. ^ a b Stephens, Robert D.; Coley, Daniel R. (July 2017). "Lightcurve Analysis of Trojan Asteroids at the Center for Solar System Studies 2017 January - March". The Minor Planet Bulletin. 44 (3): 252-257. Bibcode:2017MPBu...44..252S. ISSN 1052-8091. PMC 7243922 $2. PMID 32455404. 
  14. ^ a b French, Linda M.; Stephens, Robert D.; Lederer, Susan M.; Coley, Daniel R.; Rohl, Derrick A. (April 2011). "Preliminary Results from a Study of Trojan Asteroids". The Minor Planet Bulletin. 38 (2): 116-120. Bibcode:2011MPBu...38..116F. ISSN 1052-8091. 
  15. ^ Homer, Iliad 13.171
  16. ^ Hartmann, William K.; Binzel, Richard P.; Tholen, David J.; Cruikshank, Dale P.; Goguen, Jay (March 1988). "Trojan and Hilda asteroid lightcurves. I – Anomalously elongated shapes among Trojans (and Hildas?)". Icarus. 73 (3): 487-498.NASA-supportedresearch. Bibcode:1988Icar...73..487H. doi:10.1016/0019-1035(88)90058-9. ISSN 0019-1035. 
  17. ^ Duffard, R. D.; Melita, M.; Ortiz, J. L.; Licandro, J.; Williams, I. P.; Jones, D. (December 2007). "Light-Curve Survey of the Trojan Asteroids" (PDF). Asteroids. 1405: 8187. Bibcode:2008LPICo1405.8187D. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 5 Temmuz 2018. 
  18. ^ Sauppe, Jason; Torno, Steven; Lemke-Oliver, Robert; Ditteon, Richard (December 2007). "Asteroid Lightcurve Analysis at the Oakley Observatory - March/April 2007". The Minor Planet Bulletin. 34 (4): 119-122. Bibcode:2007MPBu...34..119S. ISSN 1052-8091. 
  19. ^ Melita, M. D.; Duffard, R.; Williams, I. P.; Jones, D. C.; Licandro, J.; Ortiz, J. L. (June 2010). "Lightcurves of 6 Jupiter Trojan asteroids". Planetary and Space Science. 58 (7–8): 1035-1039. Bibcode:2010P&SS...58.1035M. doi:10.1016/j.pss.2010.03.009. 
  20. ^ Behrend, Raoul. "Asteroids and comets rotation curves – (3451) Mentor". Geneva Observatory. 3 Ağustos 2003 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mart 2018. 
  21. ^ Waszczak, Adam; Chang, Chan-Kao; Ofek, Eran O.; Laher, Russ; Masci, Frank; Levitan, David; Surace, Jason; Cheng, Yu-Chi; Ip, Wing-Huen; Kinoshita, Daisuke; Helou, George; Prince, Thomas A.; Kulkarni, Shrinivas (September 2015). "Asteroid Light Curves from the Palomar Transient Factory Survey: Rotation Periods and Phase Functions from Sparse Photometry". The Astronomical Journal. 150 (3): 35. arXiv:1504.04041 $2. Bibcode:2015AJ....150...75W. doi:10.1088/0004-6256/150/3/75. 
  22. ^ Stephens, Robert D.; French, Linda M.; Davitt, Chelsea; Coley, Daniel R. (April 2014). "At the Scaean Gates: Observations Jovian Trojan Asteroids, July- December 2013". The Minor Planet Bulletin. 41 (2): 95-100. Bibcode:2014MPBu...41...95S. ISSN 1052-8091. 
  23. ^ Stephens, Robert D.; Coley, Daniel R.; French, Linda M. (July 2016). "A Report from the L5 Trojan Camp - Lightcurves of Jovian Trojan Asteroids from the Center for Solar System Studies". The Minor Planet Bulletin. 43 (3): 265-270. Bibcode:2016MPBu...43..265S. ISSN 1052-8091. 
  24. ^ Tedesco, E. F.; Noah, P. V.; Noah, M.; Price, S. D. (October 2004). "IRAS Minor Planet Survey V6.0". NASA Planetary Data System – IRAS-A-FPA-3-RDR-IMPS-V6.0: IRAS-A-FPA-3-RDR-IMPS-V6.0. Bibcode:2004PDSS...12.....T. 14 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Haziran 2018. 
  25. ^ "MPC/MPO/MPS Archive". Minor Planet Center. 7 Ekim 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Mart 2018. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

1043 Beate, geçici ismi 1925 HB, asteroit kuşağının dış bölgesinden yaklaşık 32 kilometre çapında taşlı bir asteroittir. Alman gök bilimci Karl Reinmuth tarafından 22 Nisan 1925'te Heidelberg-Königstuhl Devlet Gözlemevi'nde keşfedildi. İsmini aldığı kişi ile ilgili herhangi bir referans bilinmemektedir.

<span class="mw-page-title-main">1046 Edwin</span> Asteroit

1046 Edwin, geçici ismi 1924 UA, asteroit kuşağının dış bölgelerinden gelen, yaklaşık 30 kilometre (19 mi) kilometre çapında bir arka plan asteroitidir. 1 Aralık 1924'te ABD'nin Wisconsin kentindeki Yerkes Gözlemevi'nde Belçikalı-Amerikalı astronom George Van Biesbroeck tarafından keşfedilmiş ve oğlu Edwin Van Biesbroeck'in adını almıştır. Potansiyel olarak metalik asteroit, 5,29 saatlik kısa bir dönüş periyoduna sahiptir.

<span class="mw-page-title-main">25 Phocaea</span> ana kuşak asteroidi

Phocaea, asteroit kuşağının iç bölgelerinden yaklaşık 75 kilometre çapında taşlı bir asteroittir. Phocaea ailesinin ana organıdır. 1853 yılında Fransız gök bilimci Jean Chacornac tarafından keşfedildi. Adını, günümüzde Foça olan Antik Yunan şehri Fokaia'dan almaktadır.

1051 Merope, asteroit kuşağının en dış bölgesinden gelen, yaklaşık 68 kilometre çapında koyu renkli bir Alauda asteroittir. 16 Eylül 1925'te Alman gök bilimci Karl Reinmuth tarafından Heidelberg, Almanya'daki Heidelberg-Königstuhl Devlet Gözlemevi'nde keşfedildi ve geçici olarak 1925 SA olarak adlandırıldı. Reinmuth, asteoide Yunan mitolojisindeki nemfi Merope'nin adını verdi. Asteroit 27,2 saatlik bir dönüş süresine sahiptir.

<span class="mw-page-title-main">155 Scylla</span> Asteroit

Scylla bir ana kuşak asteroididir. 8 Kasım 1875'te Avusturyalı gök bilimci Johann Palisa tarafından Austrian Naval Gözlemevi'nde keşfedilmiş ve adını Yunan mitolojisindeki canavar Scylla'dan almıştır. Keşfedilmesinden iki hafta sonra bu asteroit kayboldu ve 95 yıl boyunca yeniden bulunamadı. Sonunda, 1970 yılında Conrad M. Bardwell tarafından Cincinnati Gözlemevi'nde oluşturulan bir efemeris yardımıyla İsviçre, Bern'den Paul Wild tarafından bulundu.

<span class="mw-page-title-main">1069 Planckia</span> Asteroit

1069 Planckia, geçici ismi 1927 BC, asteroit kuşağının dış bölgelerinden gelen, yaklaşık 39 kilometre (24 mi) çapında bir arka plan asteroitidir. 28 Ocak 1927'de astronom Max Wolf tarafından Almanya'daki Heidelberg-Königstuhl Devlet Gözlemevinde keşfedildi. Asteroide Alman fizikçi Max Planck'ın adı verildi.

<span class="mw-page-title-main">178 Belisana</span> Asteroit

Belisana, asteroit kuşağının iç bölgelerinden gelen, yaklaşık 38 kilometre (24 mi) çapında taştan bir arka plan asteroididir. 6 Kasım 1877'de Avusturyalı gök bilimci Johann Palisa tarafından bugünkü Hırvatistan'da bulunan Austrian Naval Gözlemevi'nde keşfedildi. 12,32 saatlik bir dönme periyoduna ve oldukça küresel bir şekle sahip bir S-tipi asteroittir. Adını Kelt tanrıçası Belisama'dan (Belisana) almıştır.

<span class="mw-page-title-main">1077 Campanula</span> Asteroit

1077 Campanula, geçici ismi 1926 TK, asteroit kuşağının iç bölgesinde yer alan, yaklaşık 9 kilometre (5,6 mi) çapında bir Erigone asteroitidir. 6 Ekim 1926'da Alman astronom Karl Reinmuth tarafından Almanya'nın güneybatısındaki Heidelberg Gözlemevinde keşfedildi. Asteroide Campanula çiçeğinin adı verilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">588 Achilles</span> Asteroit

Achilles, Jüpiter truvalılarının Yunan kampı olarak sınıflandırılan grubunda bulunan büyük bir Jüpiter truva asteroididir. Achilles, keşfedilen ilk Jüpiter truvalısıdır. 1906'da Heidelberg Gözlemevi'nde Max Wolf tarafından keşfedilmiştir. Wolf, küçük gezegene Yunan mitolojisindeki efsanevi kahraman Aşil'in adını vermiştir. Karanlık görünüşlü D-tipi asteroidin çapı yaklaşık 133 kilometre (83 mi) olup, en büyük 10 Jüpiter truvalısı arasındadır. 7,3 saatlik bir dönme periyoduna ve muhtemelen dairesel bir şekle sahiptir.

<span class="mw-page-title-main">911 Agamemnon</span> Asteroit

911 Agamemnon, geçici ismi 1919 FD, çapı yaklaşık 168 km olan ve muhtemelen ikili sistemli, Yunan kampına mensup büyük bir Jüpiter truvasıdır. 19 Mart 1919'da, Alman astronom Karl Reinmuth tarafından Heidelberg Gözlemevinde keşfedilmiştir. Karanlık bir D tipi asteroit olan cisim dönme süresi 6,6 saat olan en büyük Jüpiter truvalılarından birisidir. Ilyada destanındaki anlatılan Truva savaşında savaşmış ana karakterlerden biri olan Yunan mitolojisindeki ünlü Miken kralı Agamemnon'dan esinlenilerek adlandırılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">4709 Ennomos</span> Asteroit

4709 Ennomos Truva kampından büyük bir Jüpiter truvası ve aynı zamanda küçük Ennomos ailesinin de isim babası olup yaklaşık 81 kilometre çapındadır. Amerikalı astronom Carolyn Shoemaker tarafından 12 Ekim 1988'de Kaliforniya'daki Palomar Gözlemevi'nde keşfedilmiştir. Nispeten parlak ve muhtemelen ince uzun bir Jovian asteroidi olan Ennomos, en büyük 40 Jüpiter truvasından biridir. 12,3 saatlik bir dönüş periyoduna sahiptir. Adını Aşil tarafından öldürülen bir Truva savaşçısı olan Ennomos'tan almıştır.

<span class="mw-page-title-main">3548 Eurybates</span> Asteroit

3548 Eurybates çapı yaklaşık 68 kilometre (42 mil) olan bir Jüpiter truva asteroitidir. Karbonlu C tipi asteroitler sınıfına mensup olan cisim, Yunan kampı olarak adlandırılan Jüpiter'in L4 Lagrange noktasında yer alır. Adının verildiği Eurobates ailesinin ilk üyesidir.

3317 Paris, geçici adlandırması 1984 KF, çapı yaklaşık 119 kilometre olan, Truva kampına dahil büyük bir Jüpiter truvasıdır. 26 Mayıs 1984 tarihinde California, ABD'de bulunan Palomar Gözlemevinde, Amerikalı astronomlar Carolyn ve Eugene Shoemaker tarafından keşfedilmiştir. Dönme süresi 7,1 saat olarak ölçülen ve en büyük Jüpiter truvalılarından biri olan olağan dışı ve büyük olasılıkla dairesel şekilli bir T tipi asteroittir. Yunan mitolojisindeki ünlü Truva prensi Paris'e atıfla isimlendirilmiştir.

1867 Deiphobus, geçici adlandırması 1971 EA, çapı yaklaşık 123 kilometre (76 mi) olan, Truva kampına dahil karanlık görünümlü büyük bir Jüpiter truvasıdır. 3 Mart 1971 tarihinde Arjantin'de bulunan Leoncito Astronomi Kompleksinde, Arjantinli astronomlar C. U. Cesco ve A. G. Samuel tarafından keşfedilmiştir. Ennomos ailesinin bir üyesidir ve 58,66 saat olarak ölçülen çok uzun bir Dönme süresi sahiptir. En büyük Jüpiter truvalıları arasında yer alan cisim D tipi bir asteroittir. Yunan mitolojisindeki Truva prenslerinden Deiphobos'a atıfla isimlendirilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">1172 Äneas</span> Asteroit

1172 Äneas çapı yaklaşık 140 kilometre olan büyük bir Jüpiter truvalısıdır. 17 Ekim 1930 tarihinde Karl Reinmuth tarafından at the Heidelberg Gözlemevinde keşfedilmiştir. Karanlık görünümlü bir D-tipi asteroit olan cisim Dönme süresi 8,7 saat olan en büyük Jüpiter truvalarından biridir. Yunan mitolojisindeki Truva prensi Aeneas'dan esinlenilerek adlandırılmıştır.

<span class="mw-page-title-main">1437 Diomedes</span> Asteroit

1437 Diomedes veya Diomidis çapı yaklaşık 150 kilometre olan büyük bir Jüpiter truvalısıdır. 3 Ağustos 1937 tarihinde Karl Reinmuth tarafından Heidelberg Gözlemevinde keşfedilmiştir. Karanlık görünümlü bir D-tipi asteroit/D-tipi asteroit olan cisim, Dönme süresi 24,49 saat olan en büyük Jüpiter truvalarından biridir. Bir yıldızın asteroit tutulması esnasında başarılı bir şekilde gözlemlendiği ilk Jüpiter truvalısıdır. Yunan mitolojisindeki Diomidis'den esinlenilerek adlandırılmıştır.

1143 Odysseus, geçici adlandırması 1930 BH, Jüpiter'in yörüngesinde, Yunan kampı olarak adlandırılan L4 Lagrange noktasında yer alan büyük bir Jüpiter truvalısıdır. 28 Ocak 1930 yılında Alman astronom Karl Reinmuth tarafından Heidelberg Gözlemevinde keşfedilmiş, ünlü Yunan mitolojisi kahramanı Odysseus'a atfen isimlendirilmiştir. Karanlık tipli bir D-tipi asteroit olan cismin kendi etrafındaki dönme süresi 10,1 saattir. Yaklaşık 125 kilometre (78 mil) büyüklüğünde bir çapa sahip olup, en büyük 10 Jüpiter truvalısından biridir.

<span class="mw-page-title-main">11351 Leucus</span> Asteroit

11351 Leucus Yunan kampı olarak adlandırılan bölümde bulunan, yaklaşık 40 kilometre çapında, orta büyüklükte bir Jüpiter truvalısıdır. Nisan 2028'de Lucy görevi kapsamında yakın uçuş yapılması planlanan hedeflerden biridir. D-tipi asteroit olduğu varsayılan, 466 saatlik bir dönüş periyoduna sahip olan son derece yavaş bir dönen bir cisimdir. 12 Ekim 1997'de Pekin Schmidt CCD Asteroid Programı (SCAP) tarafından Çin'in Hebei eyaletindeki Xinglong İstasyonunda keşfedilmiş ve daha sonra adını Yunan mitolojisindeki Akha savaşçısı Leucus'tan almıştır.

20936 Nemrut Dağı, geçici adı : 4835 T-1 olan, yaklaşık 35 kilometre çapında, asteroit kuşağının en iç bölgelerinde bulunan Hungaria ailesine mensup, aynı zamanda da Mars yörüngesinin çok yakınlarında seyreden taşlı bir asteroittir. 13 Mayıs 1971'de Hollandalı gök bilimci çift Ingrid ve Cornelis van Houten tarafından Leiden'de ve ayrıca Hollandalı Amerikalı gök bilimci Tom Gehrels tarafından Kaliforniya, Amerika Birleşik Devletleri'ndeki Palomar Gözlemevi'nde çekilen fotoğraf plakalarında keşfedilmiştir. Asteroitin 3,28 saatlik bir dönme süresi, muhtemelen küresel bir şekli ve tipik olarak enstatit açısından zengin E tipi asteroitler arasında görülen yüksek bir albedosu bulunmaktadır. 2012 yılında adını Türkiye'de sönmüş bir yanardağ olan Nemrut'tan almıştır.

<span class="mw-page-title-main">3015 Candy</span> Asteroit

3015 Candy, asteroit kuşağının dış bölgelerinden gelen, yaklaşık 25 kilometre çapında bir arka plan asteroitidir.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.