İçeriğe atla

2867 Šteins

2867 Šteins
Šteins'ın Rosetta tarafından çekilen kontrastlı görüntüsü
Keşif [1]
KeşfedenNikolay Çernık
Keşif yeriKırım Astrofizik Gözlemevi
Keşif tarihi4 Kasım 1969
Adlandırmalar
MPC belirtmesi(2867) Šteins
Adın kaynağı
Kārlis Šteins [1]
Alternatif adlandırma
  • 1969 VC
  • 1954 QL
  • 1979 FJ4
  • 1980 VV1
  • 1980 WB
Yörünge özellikleri [2]
Dönem 23 Mart 2018 (JD 2458200.5)
Belirsizlik parametresi 0
Gözlem yayı66,47 yıl (24.279 gün)
Günöte2,7081 AU
Günberi2,0185 AU
Yarı büyük eksen
2,3633 AU
Dış merkezlik0,1459
3,63 yıl (1.327 gün)
182,24°
0° 16d 16.68s / gün
Eğiklik9,9354°
55,366°
251,08°
Fiziksel özellikler
E [5][6][7]
V–R = 0,510±0,030[8][9]
12,7[1][2]
13,36[10][5]
13,36±0,07[11]
Boyutlar6,83 km × 5,70 km × 4,42 km[12]
Ortalama çap
4,92±0,40 km[11]
5,160±0,167 km[10]
6,049 sa[5][a]
0,300[10]
0,34[11]
0,40[12][6][13]
  Wikimedia Commons'ta ilgili ortam

2867 Šteins (geçici adıyla 1969 VC) asteroit kuşağının iç bölgelerinden gelen, yaklaşık 5 kilometre çapında düzensiz, elmas şeklinde bir arka plan asteroitidir. 4 Kasım 1969'da Sovyet gök bilimci Nikolay Çernık tarafından Kırım'da bulunan Kırım Astrofizik Gözlemevi'nde keşfedildi.[1] Eylül 2008'de, ESA'nın uzay sondası Rosetta, Šteins'ın yanından geçti ve bu sayede Šteins, bir uzay aracıyla ziyaret edilmiş birkaç küçük gezegenden biri oldu. Parlak E-tipi asteroit, 23 adlandırılmış kratere sahiptir ve 6,05 saatlik bir dönme süresine sahiptir. Adını Litvanyalı gök bilimci Kārlis Šteins'tan almıştır.[1]

Yörünge ve sınıflandırma

Šteins, ana kuşağın arka plan popülasyonundan aile dışı bir asteroitdir.[3][4] İç asteroit kuşağında her 3 yıl 8 ayda bir 2,0–2,7 AU uzaklıktaki bir yörüngede Güneş'in etrafında döner (1,327 gün; 2,36 AU yarı büyük eksen). Yörüngesi, tutuluma göre 0,15'lik bir dış merkezliğe ve 10°'lik bir eğime sahiptir.[2] Cismin gözlem yayı, Kasım 1951'de veya resmi keşif gözleminden 18 yıl önce Palomar Gözlemevinde yapılan bir ön keşifle başlamıştır.[1]

Rosetta uçuşu

Rosetta'nın 2 Mart 2004'ten 9 Eylül 2016'ya kadar olan yörüngesinin animasyonu.       Rosetta ·       67P ·       Dünya ·       Mars ·       21 Lutetia ·       2867 Šteins

5 Eylül 2008'de Rosetta uzay sondası Šteins'in yanından 800 km uzaklıkta ve nispeten yavaş bir şekilde 8,6 km/s hızla uçtu. Kısa sürmesine (yaklaşık 7 dakika) rağmen, Rosetta uzay aracında görev yapan 15 bilimsel aletle büyük miktarda veri elde edildi.[14] Bu, sonda tarafından gerçekleştirilen iki planlı asteroit uçuşundan ilkiydi, ikincisi ise 2010'da çok daha büyük olan 21 Lutetia'ya olacaktı.[15] Uzay aracının zamanlaması, asteroidin uzay aracının perspektifinden Güneş tarafından aydınlatılması ve iletilen görüntülerin netleşmesini sağladı. Avrupa Uzay Operasyonları Merkezi aynı günün ilerleyen saatlerinde Šteins hakkında bir basın toplantısı yaptı.[16]

Adlandırma

Küçük gezegen, kuyruklu yıldız kozmogonisi ve Dünya'nın dönüşü üzerine yaptığı çalışmalarla tanınan Litvanyalı gök bilimci Kārlis Šteins'in (1911–1983) anısına bu adı almıştır.[1] Šteins, Riga'daki Letonya Üniversitesi'nde uzun süredir gözlemevi müdürüydü ve astronomik aletler tasarlamıştı. Resmi adlandırma, Minor Planet Center tarafından 18 Eylül 1986'da yayınlandı. (M.P.C. 11157)[17]

Özellik adlandırmaları

11 Mayıs 2012'de Uluslararası Astronomi Birliği, Šteins'deki coğrafi özellikler için bir adlandırma sistemi duyurdu.[18] Asteroidin mücevher benzeri şekli ilham alınarak kraterlere değerli taşların İngilizce isimleri verilmiştir.

Merkür'deki dağlar ve ay denizleri (ve 2 Pallas ve 7 İris için önerilen) dışında, Šteins kraterleri, Güneş Sistemi'nde isimleri özel adlardan türetilmemiş tek özelliklerdir.[19] Ek olarak, asteroit üzerindeki ayrı bir bölge, kaşif Nikolay Çernık için Chernykh Regio olarak adlandırıldı.[20]

Fiziksel özellikler

Avrupa Güney Gözlemevi'ndeki gök bilimciler tarafından 2006 yılında yayınlanan bir araştırma, Šteins'in yaklaşık 4,6 kilometre çapında bir E-tipi asteroit olduğunu gösterdi.[6] Rosetta uçuşunun ardından ESA, Šteins'i bir noktaya doğru sivrilen geniş bir gövdesi nedeniyle "gökyüzündeki elmas" olarak tanımladı. Asteroidin geniş bir kısmına, 2,1 kilometre çapındaki büyük Diamond Krateri hakim olduğu için bilim adamları ilk başta asteroidin böyle bir darbeden nasıl kurtulduğuna şaşırdı,[21] daha sonra 0,79'luk krater-gövde çapı oranının, zaten belli bir eğilimi takip ettiği için anormal derecede büyük olmadığı ortaya çıktı.[22] Düzensiz şeklinin yanı sıra hiç uydusu yoktur.[23]

Çapı ve yansıtabilirliği

NASA'nın Geniş Alan Kızılötesi Araştırma Gezgini'nin NEOWISE görevi tarafından gerçekleştirilen incelemeye ve Spitzer Uzay Teleskobu'nun gözlemlerine göre Šteins, 5,16 ve 4,92 kilometre çapındadır ve yüzeyi sırasıyla 0,30 ve 0,34'lük bir albedoya sahiptir.[11][10] Tam Bond albedosu 0,24 ± 0,01'dir.[24] 2012 yılında, Rosetta tarafından stereofotoklinometri kullanılarak çekilen Šteins fotoğrafları, bilim adamlarının asteroidin boyutlarının 6,83 × 5,70 × 4,42 kilometre olduğunu (hacim olarak ortalama 5,26 km bir çapa eşittir) belirlemesine olanak sağladı.[12] (Asteroit 129167 Dianelambert, adını bu 3D yöntemini kullanan bilim insanının adından aldı.) Collaborative Asteroid Lightcurve Link, 0,34'lük bir albedoya, 4,9 kilometrelik bir çapa ve 13,36'lık bir mutlak büyüklüğe sahip olduğunu belirledi.[5]

Işık eğrileri ve kutupları

Yakın geçişten kısa bir süre önce asteroidin Rosetta uzay sondasındaki OSIRIS kameralarından incelenmesi, bir ışık eğrisi analizi yoluyla Šteins'in 6,052±0,007 saatlik bir dönme süresine sahip olduğunu gösterdi.[23][25] Rotasyonel ışık eğrisi, 6,049 saatlik bir süre ve 0,18 ile 0,31 (U=3/3) arasında bir mutlak parlaklık genliği ölçmüştür. Bu ölçümler, Šteins'in yer bazlı fotometrik gözlemleriyle uyumludur.[5][13][8][9][26][27][a]

Notlar

  1. ^ a b Palmer Divide Gözlemevi'nde B. D. Warner tarafından yayınlanan 2867 Šteins'in ışık eğrisi grafiği (2004). 0,30 mag parlaklık genliği ile 6,05 saatlik dönme süresine sahiptir. Kalite kodu 3'tür. (2867) Šteins hakkında özet bilgiler için:LCDB

Kaynakça

  1. ^ a b c d e f g h "2867 Steins (1969 VC)". Minor Planet Center. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ağustos 2018. 
  2. ^ a b c d "JPL Small-Body Database Browser: 2867 Steins (1969 VC)" (2018-05-19 last obs.). Jet Propulsion Laboratory. 17 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ağustos 2018. 
  3. ^ a b "Asteroid (2867) Steins – Proper elements". AstDyS-2, Asteroids – Dynamic Site. 25 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ağustos 2018. 
  4. ^ a b "Asteroid 2867 Steins". Small Bodies Data Ferret. 31 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ağustos 2018. 
  5. ^ a b c d e "LCDB Data for (2867) Šteins". Asteroid Lightcurve Database (LCDB). 24 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ağustos 2018. 
  6. ^ a b c Fornasier, S.; Belskaya, I.; Fulchignoni, M.; Barucci, M. A.; Barbieri, C. (April 2006). "First albedo determination of 2867 Steins, target of the Rosetta mission". Astronomy and Astrophysics. 449 (2): L9-L12. arXiv:astro-ph/0602631 $2. Bibcode:2006A&A...449L...9F. doi:10.1051/0004-6361:20064913. 
  7. ^ Belskaya, I. N.; Fornasier, S.; Tozzi, G. P.; Gil-Hutton, R.; Cellino, A.; Antonyuk, K.; Krugly, Yu. N.; Dovgopol, A. N.; Faggi, S. (March 2017). "Refining the asteroid taxonomy by polarimetric observations". Icarus. 284: 30-42. Bibcode:2017Icar..284...30B. doi:10.1016/j.icarus.2016.11.003. 
  8. ^ a b Weissman, Paul R.; Lowry, Stephen C.; Choi, Young-Jun (August 2005). "CCD Photometry of Asteroid 2867 Steins: Flyby Target of the Rosetta Mission". American Astronomical Society. 37: 644. Bibcode:2005DPS....37.1528W. 
  9. ^ a b Dotto, E.; Perna, D.; Fornasier, S.; Belskaya, I. N.; Barucci, M. A.; Shevchenko, V. G.; Krugly, Yu. N.; Gaftonyuk, N. M.; Tereschenko, I. A.; Scipioni, F.; de Luise, F. (February 2009). "Photometric and spectroscopic investigation of 2867 Steins, target of the Rosetta mission. Ground-based results prior to the Rosetta fly-by". Astronomy and Astrophysics. 494 (3): L29-L32. Bibcode:2009A&A...494L..29D. doi:10.1051/0004-6361:200811340. 
  10. ^ a b c d Mainzer, A. K.; Bauer, J. M.; Cutri, R. M.; Grav, T.; Kramer, E. A.; Masiero, J. R.; Nugent, C. R.; Sonnett, S. M.; Stevenson, R. A.; Wright, E. L. (June 2016). "NEOWISE Diameters and Albedos V1.0". NASA Planetary Data System: EAR-A-COMPIL-5-NEOWISEDIAM-V1.0. Bibcode:2016PDSS..247.....M. 2 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ağustos 2018. 
  11. ^ a b c d Lamy, P. L.; Jorda, L.; Fornasier, S.; Groussin, O.; Barucci, M. A.; Carvano, J.; Dotto, E.; Fulchignoni, M.; Toth, I. (September 2008). "Asteroid 2867 Steins. III. Spitzer Space Telescope observations, size determination, and thermal properties". Astronomy and Astrophysics. 487 (3): 1187-1193. Bibcode:2008A&A...487.1187L. doi:10.1051/0004-6361:20078996. 
  12. ^ a b c Jorda, L.; Lamy, P. L.; Gaskell, R. W.; Kaasalainen, M.; Groussin, O.; Besse, S.; Faury, G. (November 2012). "Asteroid (2867) Steins: Shape, topography and global physical properties from OSIRIS observations". Icarus. 221 (2): 1089-1100. Bibcode:2012Icar..221.1089J. doi:10.1016/j.icarus.2012.07.035. 
  13. ^ a b Hicks, M. D.; Bauer, J. M.; Tokunaga, A. T. (April 2004). "(2867) Steins IAUC 8315". IAU Circ. 8315 (8315): 3. Bibcode:2004IAUC.8315....3H. 31 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ağustos 2018. 
  14. ^ "Encounter of a different kind: Rosetta observes asteroid at close quarters". ESA Rosetta News. 10 Mayıs 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mayıs 2009. 
  15. ^ M. A. Barucci; M. Fulchignoni; A. Rossi (2007). "Rosetta Asteroid Targets: 2867 Steins and 21 Lutetia". Space Science Reviews. 128 (1–4): 67-78. Bibcode:2007SSRv..128...67B. doi:10.1007/s11214-006-9029-6. 
  16. ^ Talevi, Monica (4 Eylül 2008). "Rosetta Steins fly-by timeline". European Space Agency. 8 Aralık 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Eylül 2008. 
  17. ^ "MPC/MPO/MPS Archive". Minor Planet Center. 7 Ekim 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ağustos 2018. 
  18. ^ "First Names Approved for Asteroid (2867) Steins". USGS–Astrogeology Science Center. 11 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Eylül 2015. 
  19. ^ "Gazetteer of Planetary Nomenclature–Categories for Naming Features on Planets and Satellites". IAU–Working Group for Planetary System Nomenclature (WGPSN). 6 Temmuz 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Eylül 2015. 
  20. ^ "Target: Steins". IAU–Working Group for Planetary System Nomenclature (WGPSN). 3 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Eylül 2015. 
  21. ^ "Steins: A diamond in the sky". ESA Rosetta News. 7 Eylül 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mayıs 2009. 
  22. ^ Burchell, M. J.; Leliwa-Kopystynski, J. (December 2010). "The large crater on the small Asteroid (2867) Steins". Icarus. 210 (2): 707-712. Bibcode:2010Icar..210..707B. doi:10.1016/j.icarus.2010.07.026. 31 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ağustos 2018. 
  23. ^ a b Michael Küppers; Uwe Keller; Rita Schulz; Gerhard Schwehm (20 Mart 2007). "OSIRIS camera on Rosetta obtains 'light curve' of asteroid Steins". European Space Agency. 28 Mart 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ağustos 2018. 
  24. ^ Spjuth, S.; Jorda, L.; Lamy, P. L.; Keller, H. U.; Li, J.-Y. (November 2012). "Disk-resolved photometry of Asteroid (2867) Steins". Icar (İngilizce). 221 (2): 1101-1118. Bibcode:2012Icar..221.1101S. doi:10.1016/j.icarus.2012.06.021. ISSN 0019-1035. 
  25. ^ Küppers, M.; Mottola, S.; Lowry, S. C.; A'Hearn, M. F.; Barbieri, C.; Barucci, M. A.; Fornasier, S.; Groussin, O.; Gutiérrez, P.; Hviid, S. F.; Keller, H. U.; Lamy, P. (January 2007). "Determination of the light curve of the Rosetta target asteroid (2867) Steins by the OSIRIS cameras onboard Rosetta". Astronomy and Astrophysics. 462 (1): L13-L16. arXiv:astro-ph/0612097 $2. Bibcode:2007A&A...462L..13K. doi:10.1051/0004-6361:20066694. 
  26. ^ Warner, Brian D. (September 2004). "Lightcurve analysis for numbered asteroids 301, 380, 2867, 8373, 25143, and 31368". The Minor Planet Bulletin. 31 (3): 67-70. Bibcode:2004MPBu...31...67W. ISSN 1052-8091. 
  27. ^ Weissman, P. R.; Lowry, S. C.; Choi, Y.-J. (May 2007). "Photometric observations of Rosetta target asteroid 2867 Steins". Astronomy and Astrophysics. 466 (2): 737-742. arXiv:astro-ph/0702339 $2. Bibcode:2007A&A...466..737W. doi:10.1051/0004-6361:20066409. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">90482 Orcus</span> Asteroit

(90482) Orcus Kaliforniya Teknoloji Enstitüsü'nden Michael Brown, Gemini Gözlemevi'nden Chad Trujillo ve Yale Üniversitesi'nden David Rabinowitz tarafından 17 Şubat 2004 tarihinde keşfedilen bir Kuiper kuşağı gök cismidir. Uluslararası Astronomi Birliği'nin adlandırma ilkelerine göre Plüton'a benzer büyüklükte olan ve yakın yörüngelere sahip olan gök cisimleri yeraltı dünyasının tanrılarından seçilerek adlandırılmaktadır. Buna uygun olarak gök cismini keşfedenler Roma mitolojisi'nde ölülerin bir tanrısı olan Orcus'un adını önermiş ve 22 Kasım 2004'te bu isim onaylanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">99942 Apofis</span> Asteroit

99942 Apofis, (Geçici adlandırma:2004 MN4 ) 19 Haziran 2004'te R. A. Tucker, D. J. Tholen ve F. Bernardi tarafından Kitt Peak'de keşfedilen, Aten sınıfı Dünya'ya yakın bir yörüngesi bulunan bir meteorittir. Mısır kötülük tanrısı Apofis'in ismini taşır. NASA tarafından yapılan dikkatli ölçümlerle 2029 ve 2036 yıllarında dünyamızın çok yakınından geçeceği tespit edilmiştir. 13 Nisan 2029'te 300.000 kilometre Dünya'ya yakından geçerek Apollo sınıfı olacak, 2036 yılında ise 30-40 bin kilometre yakından geçecektir. 7 Ekim 2009 tarihinde yapılan hesaplamalara göre 2036 yılında Dünya'ya çarpma olasılığı 250.000'de 1'dir. Bir başka olası çarpışma tarihi ise 2037'dir. Bu tarihte dünyaya çarpma olasılığı 12,3 milyonda 1 olarak belirlenmiştir.

<span class="mw-page-title-main">67P/Churyumov-Gerasimenko</span> Gök Cismi

Churyumov–Gerasimenko veya 67P/Churyumov–Gerasimenko, kısaca 67P/C–G veya basit olarak 67P, Klim Ivanovych Churyumov ve Svetlana Ivanovna Gerasimenko tarafından 1969 yılında keşfedilen bir kuyruklu yıldızdır.

162173 Ryugu, yaklaşık bir kilometre çapında olan Apollo grubunun yakın Dünya nesnesi ve tehlikeli olabilecek cisim olarak sınıflandırılmış bir asteroittir. 1999'da LINEAR tarafından keşfedilmiş olup adını Ryūgū-jō'dan almaktadır.

<span class="mw-page-title-main">16 Psyche</span> Asteroit

16 Psyche, İtalyan gök bilimci Annibale de Gasparis tarafından 17 Mart 1852'de keşfedilen ve Yunan tanrıçası Psyche'den adını alan büyük bir M-tipi asteroittir. "16" ön eki, keşfedilme sırasına göre on altıncı küçük gezegen olduğunu belirtir. M-tipi asteroitlerin en büyüğü ve en kütleli olanıdır ve en büyük on iki asteroitten biridir. Ortalama çapı yaklaşık 220 km 'dir (140 mi) ve asteroit kuşağı kütlesinin yaklaşık yüzde birini içerir. Eskiden bir öngezegennin açığa çıkmış çekirdeği olduğu düşünülüyordu, fakat son gözlemler bu varsayımı sorgulamaktadır. Psyche, NASA tarafından aynı adı taşıyan bir uzay aracıyla araştırılacak. Bu, insan yapımı bir nesnenin metalik bir asteroide yolculuk ettiği ilk sefer olacak. Uzay aracı 13 Ekim 2023'te fırlatıldı ve 2029 yılında asteroide ulaşması bekleniyor.

<span class="mw-page-title-main">21 Lutetia</span> ana kuşak asteroidi

Lutetia, ana asteroit kuşağında yer alan bir M-tipi asteroitdir. 1852 yılında Hermann Goldschmidt tarafından keşfedildi. Adı, Paris'in Latincesi olan Lutetia'dan gelmektedir.

Artemis, 16 Eylül 1868'de Ann Arbor, Michigan'da James Craig Watson tarafından keşfedilen bir asteroit kuşağı asteroitidir. Adını Yunan mitolojisindeki av ve Ay tanrıçası Artemis'ten almıştır.

<span class="mw-page-title-main">31 Euphrosyne</span> Asteroit

Euphrosyne çok genç bir asteroittir. En büyük asteroitlerden biridir. Kuzey Amerika'dan bulunan ilk asteroid olup, 1 Eylül 1854'te James Ferguson tarafından keşfedilmiştir. Adını Yunan mitolojisindeki Haritesler 'den biri olan Euphrosyne'den almıştır. 2019'da küçük bir yol arkadaşı keşfedildi. Bilinen en yuvarlak üçüncü asteroittir. Yuvarlaklığının, bir çarpışma ile bozularak yeniden birikmiş olmasından kaynaklandığı düşünülmektedir ve hidrostatik dengeye yakın değildir.

<span class="mw-page-title-main">46 Hestia</span> Asteroit

Hestia büyük, koyu renkli bir ana-kuşak asteroitidir. Aynı zamanda, benzer yörüngelere sahip bir asteroit grubu olan Hestia grubunun başlıca cismidir.

<span class="mw-page-title-main">63 Ausonia</span> Asteroit

Ausonia, asteroit kuşağının iç bölgesinden, yaklaşık 100 kilometre çapında, taşlı bir Vestian asteroididir. İtalyan gök bilimci Annibale de Gasparis tarafından 10 Şubat 1861'de İtalya'nın Napoli kentindeki Capodimonte Astronomik Gözlemevi'nden keşfedildi. Asteroit için ilk isim seçimi İtalya'dan sonra "Italia" idi, ancak bu, İtalyan bölgesi için eski bir klasik isim olan Ausonia olarak değiştirildi.

<span class="mw-page-title-main">776 Berbericia</span> Asteroit

776 Berbericia, Güneş'in yörüngesinde dönen bir küçük gezegendir. Ana kuşak C-tipi bir asteroit olan 776 Berbericia, Almanya'nın güneybatısındaki Heidelberg Gözlemevi'nde astronom Adam Massinger tarafından 24 Ocak 1914'te keşfedildi. Max Wolf tarafından bir Alman astronom olan Adolf Berberich'in (1861–1920) onuruna isimlendirilmiştir. Asteroidin spektrumları, sulu değişime dair kanıtlar gösterir.

<span class="mw-page-title-main">89 Julia</span> Asteroit

Julia, büyük bir ana asteroit kuşağı asteroididir.

<span class="mw-page-title-main">73 Klytia</span> Asteroit

Klytia, bir ana asteroit kuşağı asteroididir. Bu asteroit, kuyruklu yıldız keşfedicisi Horace Parnell Tuttle'ın 7 Nisan 1862'de yaptığı ikinci ve son asteroid keşfiydi. Adını Yunan mitolojisinde Helios'u seven Clytia'dan almaktadır. Klytia, ilk yüz numaralı asteroidin en küçüğüdür. Işık eğrisine göre bazı şekil düzensizlikleri göstermektedir. Kutbun ekliptik koordinatları için iki geçerli çözüm türetilmiştir: = and =.

Galatea, büyük bir C-tipi ana asteroit kuşağı asteroididir. Karbonlu yüzeyi, sadece 0,034'lük bir albedo ile çok koyu renge sahiptir.

<span class="mw-page-title-main">130 Elektra</span> Asteroit

Elektra, ana kuşağın dış kısmında yer alan büyük bir asteroittir. Yörüngesindeki üç küçük gezegen uydusu ile birlikte dörtlü bir sistem oluştururlar. 17 Şubat 1873'te astronom Christian Peters tarafından New York'taki Litchfield Gözlemevi'nde keşfedildi ve adını Yunan mitolojisinde bir intikamcı olan Elektra'dan almaktadır.

137 Meliboea, Avusturyalı astronom J. Palisa tarafından 21 Nisan 1874'te Austria Naval Gözlemevi'nde keşfedilen, birçok asteroit keşfinden ikincisi olan büyük, karanlık bir asteroit kuşağı asteroididir. Daha sonra Yunan mitolojisindeki üç Meliboea'dan birinin adını almıştır. Benzer yörünge öğelerini paylaşan Meliboea asteroit ailesinin en büyük gövdesi olup, yalnızca 791 Ani onun boyutuna yaklaşmaktadır. C tipi bir asteroit olarak sınıflandırılır ve karbonlu malzemelerden oluştuğu düşünülmektedir. Asteroitin tayfları, sulu bir değişimin kanıtlarını gösterir.

Siwa, Avusturyalı astronom Johann Palisa tarafından 13 Ekim 1874'te keşfedilen ve adını Slav doğurganlık tanrıçası Šiwa'dan alan büyük ve karanlık bir ana kuşak asteroididir.

<span class="mw-page-title-main">E-tipi asteroit</span>

E-tipi asteroitler, enstatit (MgSiO3) akondrit yüzeylerine sahip olduğu düşünülen asteroitlerdir. Hungaria asteroitleri olarak da bilinen asteroit kuşağının başlangıç kısımlarındaki asteroitlerin büyük bir bölümünü oluştururlar, ancak asteroit kuşağına tam olarak girildikçe hızla çok nadir hale gelirler. Bununla birlikte, 64 Angelina gibi asteroit kuşağının iç kenarından oldukça uzakta olanları da bulunmaktadır. Bu durumun değişime uğramış bir asteroidin oldukça incelmiş olan mantosundan kaynaklandığı düşünülmektedir.

<span class="mw-page-title-main">M-tipi asteroit</span>

M tipi asteroitler, diğer asteroit sınıflarına göre daha yüksek oranlarda demir-nikel gibi metal fazları içerdiği görülen ve yaygın olarak demir göktaşlarının kaynağı olduğu düşünülen spektral bir asteroit sınıfıdır.

Asteroit çifti veya asteroit kümesi, geçmişte bir dönem çok düşük izafi hızlara sahip olan ve genellikle ya bir ana cismin çarpışma sonucu parçalanmasıyla ya da birbirine kütleçekimsel olarak bağlı olmayan, ancak Güneş etrafında benzer fakat farklı yörüngeleri takip eden ikili asteroitlerin ayrılmasıyla oluşmuş asteroitlerdir. Kütleçekimsel olmayan etkiler nedeniyle ömürleri birkaç yüz bin yılla sınırlıdır. Asteroit çiftinin aksine, kütleçekimsel bir bağ olduğunda ikili asteroitden söz edilir.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.