İçeriğe atla

279 Thule

279 Thule
Yörünge diyagramı
Keşif
KeşfedenJohann Palisa
Keşif tarihi25 Ekim 1888
Adlandırmalar
MPC belirtmesi(279) Thule
Alternatif adlandırma
A888 UA, 1920 GA
1923 RA, 1927 EC
1954 FF[1]
Asteroit kuşağı (Thule)
SıfatlarThulean
Yörünge özellikleri[1]
Dönem 31 Temmuz 2016 (JD 2457600.5)
Belirsizlik parametresi 0
Gözlem yayı125,34 y (45780 g)
Günöte4,4617880 AU (667,47398 Gm)
Günberi4,2367660 AU (633,81117 Gm)
Yarı büyük eksen
4,3492770 AU (650,64258 Gm)
Dış merkezlik0,025869
9,07 y (3313.0 g)
62,75874°
0° 6d 31.184s / gün
Eğiklik2,323774°
72,46791°
42,36797°
Fiziksel özellikler
B−V=0,75[1]
U−B=0,32[1]
D (Tholen)[1]
X (SMASSII)[1]
8,57[1]
Boyutlar126,59±3,7 km (IRAS)[1]
23,896 sa (0,9957 g)[1]
0,0412±0,003[1]
Sıcaklık133 K
  Wikimedia Commons'ta ilgili ortam

Thule (küçük gezegen belirtmesi: 279 Thule), dış asteroit kuşağında yer alan büyük bir asteroittir. D-tipi asteroit olarak sınıflandırılan cisim, muhtemelen organik açıdan zengin silikatlar, karbon ve susuz silikatlardan oluşan bir bileşime sahiptir, Thule, 4 AU'dan büyük yarı büyük eksene sahip keşfedilen ilk asteroittir. Johann Palisa tarafından 25 Ekim 1888'de Viyana'da keşfedilmiş ve adını Roma ve Antik Yunan edebiyatında adı geçen ve kuzeydeki en uç nokta olan Thule'den almıştır.

Thule asteroitleri

Ayrıca bakınız: Küçük gezegen grupları listesi § Jüpiter yörüngesiyle ilgili diğer gruplar

279 Thule, 2008 yılı itibarıyla üç nesneden oluştuğu bilinen ve kendisiyle aynı adı taşıyan Thule dinamik grubunun keşfedilen ilk üyesidir. Grubun diğer üyeleri, (186024) 2001 QG207 ve (185290) 2006 UB219'dur.[2] Bu cisimlerin yörüngeleri alışılmadık özelliklere sahiptir. Asteroit kuşağının en dış kenarında, Jüpiter ile 4:3 yörünge rezonansında hareket ederler. Bu durum, Jüpiter'in Thule'nin yörünge periyoduna sahip bir gök cismi üzerindeki periyodik kuvvetinin sonucudur ve asteroit kuşağının daha iç kısımlarındaki Kirkwood boşluklarının oluşma şekliyle (fakat ters etkiyle) aynıdır.

Mayıs 2021 itibarıyla bilinen üyeler
İsim yarı büyük eksen (au) Yörünge periyodu (yıl) Dış MerkezlikYörünge eğikliği (°) Mutlak parlaklıkBoyut (km)
279 Thule4,269 8,82 0,0432 2,334 8,53 126,59±3,7
(185290) 2006 UB2194,290 8,89 0,1335 7,132 13,84 4,1–10,1
(186024) 2001 QG2074,278 8,85 0,2513 3,238 14,53 3,0–7,4
2006 SJ424,286 8,87 0,0465 5,501 15,1 2,3–5,7
2008 RE934,288 8,88 0,1161 3,497 15,49 1,9–4,7
2014 WN5044,297 8,91 0,2312 3,193 15,5 1,9–4,7
2014 QX2314,283 8,86 0,3722 5,935 16,5 1,2–3,0

Kaynakça

  1. ^ a b c d e f g h i j "279 Thule". JPL Small-Body Database. NASA/Jet Propulsion Laboratory. 14 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mayıs 2016. 
  2. ^ Brož, M.; Vokrouhlický, D. (2008). "Asteroid families in the first-order resonances with Jupiter". Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 390 (2): 715-732. arXiv:1104.4004 $2. doi:10.1111/j.1365-2966.2008.13764.x. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">433 Eros</span> Asteroit

Eros, geçici belirtmesi 1898 DQ, Amor grubunun silikatlardan oluşmuş bir asteroitidir. Uzun bir şekle ve yaklaşık 16,8 kilometre ortalama çapa sahip ilk keşfedilen ve ikinci en büyük Dünya'ya yakın cisimdir. NEAR Shoemaker uzay sondası tarafından 1998'de ziyaret edilerek, asteroit etrafındaki yörüngeden incelenen ilk asteroit oldu.

<span class="mw-page-title-main">38 Leda</span> Asteroit

38 Leda, 12 Ocak 1856 tarihinde Fransız astronom Jean Chacornac tarafından keşfedilen 6 Asteroit'ten biridir. "38 Leda" Asteroit kuşağı'nda bulunan bir asteroittir. "Leda" adını Yunan mitolojisindeki Leda'dan almıştır.

<span class="mw-page-title-main">39 Laetitia</span> Asteroit

39 Laetitia, 8 Şubat 1856 tarihinde Fransız astronom Jean Chacornac tarafından keşfedilen 6 Asteroit'ten biridir. Asteroit kuşağı'nda bulunan asteroit, adını eski Roma tanrıçası Laetitia'dan almıştır.

<span class="mw-page-title-main">162 Laurentia</span> Asteroit

162 Laurentia, 21 Nisan 1876'da Fransız kardeşler Paul Henry ve Prosper Henry tarafından keşfedilen ve asteroid 51 Nemausa'yı keşfeden amatör astronom Joseph Jean Pierre Laurent'in adını taşıyan büyük ve karanlık bir ana kuşak asteroididir.

<span class="mw-page-title-main">283 Emma</span> Asteroit

283 Emma, asteroid kuşağının büyük asteroitlerindendir ve ismi Emma asteroit kuşağından gelmektedir. Auguste Charlois tarafından ilk kez 8 Şubat 1889'da Fransa'nın Nice kentinde keşfedilmiştir. Adının nedeni bilinmemektedir.

<span class="mw-page-title-main">116 Sirona</span> Asteroit

Sirona, Alman-Amerikalı astronom C. H. F. Peters tarafından 8 Eylül 1871'de keşfedilen ve adını Kelt şifa tanrıçası Sirona'dan alan, biraz büyük ve parlak renkli bir ana kuşak asteroididir.

<span class="mw-page-title-main">112 Iphigenia</span> Asteroit

Iphigenia oldukça büyük ve fazlasıyla karanlık bir ana kuşak asteroididir. C tipi bir asteroit olarak sınıflandırılır ve bu nedenle muhtemelen ilkel bir karbonlu bileşime sahiptir. Alman-Amerikalı astronom CHF Peters tarafından 19 Eylül 1870'de keşfedilmiş ve adını Yunan mitolojisinde babası tarafından kurban edilen bir prenses olan Iphigenia'dan almıştır. 112 Iphigenia için yörünge ögeleri, 1871'de Alman astronom Friedrich Tietjen tarafından yayınlanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">23 Thalia</span> Asteroit

Thalia, büyük bir ana kuşak asteroitidir.

991 McDonalda, bir Themis asteroitidir. Otto Struve tarafından 1922'de ABD'nin Williams Bay, Wisconsin bölgesinde bulunan Yerkes Gözlemevi'nde keşfedildi. Adını, Struve'nin 1939'da kurulmasına katkıda bulunduğu McDonald Gözlemevi'nden almıştır.

<span class="mw-page-title-main">103 Hera</span> Ana kuşak asteroiti

Hera, 4,44 yıllık bir yörünge süresine sahip orta büyüklükte bir ana kuşak asteroitidir. Kanadalı-Amerikalı astronom James Craig Watson tarafından 7 eylül 1868'de keşfedilmiş ve adını Yunan mitolojisinde Olympos tanrılarının kraliçesi Hera'dan almıştır. Bu asteroit, silikat yüzey bileşimine sahip bir S-tipi asteroittir.

Valda, Avusturyalı astronom Johann Palisa tarafından 3 Kasım 1886'da Viyana'da keşfedilen bir ana kuşak asteroitidir. İsmin kökeni bilinmemektedir.

<span class="mw-page-title-main">775 Lumière</span> Asteroit

775 Lumière, Güneş'in etrafında dönen S-tipi bir ana kuşak asteroitidir. 6 Ocak 1914 tarihinde Fransız astronom Joanny-Philippe Lagrula tarafından Nice Gözlemevi'nde keşfedildi. Görünür büyüklüğü 10,40, Çapı 33,58 kilometredir. 775 Lumière, 3,0124 AU yarı büyük eksen ve 0,0715 dış merkezlik ile karakterize edilen ve ekliptiğe 9,2891° eğik bir yörüngeye sahiptir. Adı, Fransa'da gökbilimciler için fotoğraf filmi üreten Auguste ve Louis Lumière ile şirketine ithaf edilmiştir.

990 Yerkes, 1922'de Belçikalı-Amerikalı astronom George Van Biesbroeck tarafından keşfedilen ve adını Yerkes Gözlemevi'nden alan bir asteroit kuşak asteroididir.

<span class="mw-page-title-main">68 Leto</span> Asteroit

Leto, 4,64 yıllık bir süre ile Güneş'in etrafında dönen büyük bir ana asteroit kuşağı asteroitidir. Spektral tipi S'dir ve bu taşlı, silikat bir bileşime sahip olduğunu belirtir. Asteroit, 29 Nisan 1861'de Alman gök bilimci Karl Theodor Robert Luther tarafından keşfedildi ve adını Yunan mitolojisinde Apollon ve Artemis'in annesi Leto'dan almaktadır. Tahmini enine kesit boyutu 123 km ve dönüş süresi 14,8 saattir.

Velleda, bir ana kuşak asteroididir. Büyük olasılıkla oldukça tipik bir S-tipi asteroitTİR. Adını Cermen kabilesi Bructeri'nin rahibesi ve kahini Veleda'dan almıştır. Paul Henry tarafından 5 Kasım 1872'de Paris, Fransa'da keşfedildi. Bu onun ilk itibarlı keşfiydi. O ve erkek kardeşi Prosper Henry toplam 14 asteroit keşfettiler.

992 Swasey, Güneş'in etrafında dönen küçük bir gezegen olan bir asteroittir. Otto Struve tarafından 1922'de Amerika Birleşik Devletleri, Wisconsin, Williams Bay'deki Yerkes Gözlemevinde keşfedildi. Adını McDonald Gözlemevi'nde Struve'nin adını taşıyan 82 inçlik teleskopu inşa eden Warner & Swasey Company'den Ambrose Swasey'den almıştır.

<span class="mw-page-title-main">153 Hilda</span> Asteroit

Hilda, dış asteroit kuşağında yer alan ve 170 km çapında büyük bir asteroittir. İlkel karbonlu maddelerden oluştuğu için çok koyu bir yüzeye sahiptir. Johann Palisa tarafından 2 Kasım 1875'te, şimdi Hırvatistan olan Pula'daki Austrian Naval Gözlemevi'nde keşfedildi. Asteroidin ismi, ona kızlarından birinin adını veren astronom Theodor von Oppolzer tarafından seçildi.

Zelia, 28 Eylül 1876'da Paul Henry ve Prosper Henry kardeşler tarafından keşfedilen bir ana kuşak asteroitidir. Bu keşif için kredi Prosper Henry'ye verilmiştir. Bu asteroit için ilk yörünge elemanları, 1877'de Amerikalı astronom H. A. Howe tarafından yayımlanmıştır.

Baucis, Fransız astronom Alphonse Borrelly tarafından 5 Şubat 1877'de keşfedilen ve adını Yunan mitolojisinden Baucis ve Philemon'daki kurgusal bir karakterden alan büyük bir ana kuşak asteroitidir. Adın sıfat biçimi Baucidian'dır. Spektrumuna göre S-tipi bir asteroit olarak sınıflandırılır.

<span class="mw-page-title-main">221 Eos</span> Ana kuşak asteroidi

Eos, Avusturyalı gök bilimci Johann Palisa tarafından 18 Ocak 1882'de Viyana'da keşfedilen büyük bir ana kuşak asteroitidir. 1884 yılında Viyana astronomisi için yeni bir dönemin başlangıcını müjdelemesi umulan yeni gözlemevinin açılışını onurlandırmak amacıyla, Yunan şafak tanrıçası Eos'un adını almıştır.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.