İçeriğe atla

25 Phocaea

25 Phocaea
Phocaea'nın ışık eğrisine dayalı 3D modellemesi
Keşif[1][2]
KeşfedenJean Chacornac
Keşif yeriMarsilya Gözlemevi
Keşif tarihi6 Nisan 1853
Adlandırmalar
MPC belirtmesi(25) Phocaea
Telaffuz/foʊˈsiːə/[3]
Adın kaynağı
Fokaia[4]
(Antik Yunan şehri)
Alternatif adlandırma
1956 GC
ana asteroit kuşağı · (iç)
Phocaea[5][6]
SıfatlarPhocaean /foʊˈsiːən/[7]
Yörünge özellikleri[1]
Dönem 4 Eylül 2017 (JD 2458000,5)
Belirsizlik parametresi 0
Gözlem yayı157,44 yıl (57.504 gün)
Günöte3,0104 AU
Günberi1,7899 AU
Yarı büyük eksen
2,4001 AU
Dış merkezlik0,2543
3,72 yıl (1.358 gün)
13,891°
0° 15d 54.36s / day
Eğiklik21,606°
214,14°
90,245°
Fiziksel özellikler
Tholen = S[1]
SMASS = S[1][5] · S[8]
B–V = 0.932[1]
U–B = 0.513[1]
7,83[1][5][9][10][11] · 7,90±0,25[12]
Boyutlar61,05±2,46 km[9]
61,054±2,463 km[9]
71 km[13]
75,13±3,6 km[5][10]
80,19±4,66 km[14]
82±8 km[15]
83,21±0,96 km[11]
Kütle(5.99 ± 0.60) × 1017 kg[14]
Ortalama yoğunluk
2,21±0,44 g/cm3[14]
9,92±0,05 saat[16]
9,9341±0,0002 saat[17]
9,935±0,003 saat[18]
9,945±0,002 saat[19]
9,945 saat[20]
9,95±0,01 saat[16]
0,189±0,005[11]
0,2310±0,024[5][10]
0,350±0,046[9]
  Wikimedia Commons'ta ilgili ortam

Phocaea (küçük gezegen tanımı: 25 Phocaea), asteroit kuşağının iç bölgelerinden yaklaşık 75 kilometre çapında taşlı bir asteroittir. Phocaea ailesinin ana organıdır. 1853 yılında Fransız gök bilimci Jean Chacornac tarafından keşfedildi. Adını, günümüzde Foça olan Antik Yunan şehri Fokaia'dan almaktadır.

Keşfi ve adlandırma

Phocaea, 6 Nisan 1853 tarihinde Fransız gök bilimci Jean Chacornac tarafından Marsilya Gözlemevinde keşfedildi.[2] Phocaea, Chacornac'ın keşfettiği 6 asteroitten ilkiydi.[] Asteroit, adını günümüzde Foça olan (asteroidi keşfeden Marsilyalı gök bilimcilerin memleketi) Antik Yunan şehri Fokaia'dan almaktadır.[4] Adlandırma, Fransız gök bilimci Benjamin Valz tarafından önerilmiştir.[4]

Yörünge ve sınıflandırma

Phocaea, iç ana asteroit kuşağında yer alan taşlı asteroitlerden oluşan büyük bir asteroit ailesi olan Phocaea ailesinin (701) ana organıdır.[6][21]:23

Her 3 yılda ve 9 ayda bir (1.358 gün) Güneş'in yörüngesinde 1,8–3,0 AU mesafede döner. Yörüngesi, tutulumla ilgili olarak 0.25 eksantrikliğe ve 22°'lik bir eğime sahiptir.[1] Asteroidin gözlem yayı, Marsilya'daki resmi keşif gözleminden neredeyse 7 yıl sonra, Mart 1860'ta Viyana Gözlemevinde başlamıştır.[2]

Fiziksel özellikleri

Spektral tip

Phocaea, hem Tholen hem de SMASS sınıflandırmasında taşlı bir S-tipi asteroittir[1] ve başkaları tarafından da bu şekilde karakterize edilmiştir.[8]

Işık eğrileri

2010 yılında Las Cruces, New Mexico'daki Organ Mesa Gözlemevinde yapılan fotometrik gözlemler, 9,9341 ± 0,0002 saatlik bir ışık eğrisi hesapladı. Işık eğrisinin en derin minimumuna yakın parlaklık, yüzey düzensizlikleri boyunca uzanan gölgelerin sonucu olan faz açısıyla değişiklikler gösterdi.[5][17]

Phocaea ayrıca radar tarafından incelenmiştir.[22]

Çap ve yansıtabilirlik

Kızılötesi Astronomik Uydu IRAS, Japon Akari uydusu ve NASA'nın Geniş Alan Kızılötesi Araştırma Gezgini'nin NEOWISE misyonu tarafından yürütülen incelemelere göre Phocaea, 61.05 ile 83.21 kilometre arasında bir çapa ve yüzeyi 0,189 ila 0,350 arasında bir yansıtabilirliğe sahiptir.[9][13][10][15][11]

Collaborative Asteroid Lightcurve Link, IRAS tarafından elde edilen sonuçları, yani 0,2310'luk bir yansıtabilirlik ve 7,83'lük bir mutlak parlaklığa dayalı olarak 75,13 kilometrelik çapı kabul eder.[5]

Kütle ve yoğunluk

Asteroitin kütlesi (5,99 ± 0,60) × 1017 kilogram ve ortalama yoğunluğu 2,21±0,44 gram/cm küptür, bu da yaklaşık olarak kireç taşı ile beton/çakıl yoğunluğu arasındadır.[14]

Kaynakça

  1. ^ a b c d e f g h i "JPL Small-Body Database Browser: 25 Phocaea" (2017-08-19 last obs.). Jet Propulsion Laboratory. 24 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Kasım 2017. 
  2. ^ a b c "25 Phocaea". Minor Planet Center. 3 Şubat 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Kasım 2017. 
  3. ^ Noah Webster (1884) A Practical Dictionary of the English Language
  4. ^ a b c Schmadel, Lutz D. (2007). "(25) Phocaea". Dictionary of Minor Planet Names – (25) Phocaea. Springer Berlin Heidelberg. s. 17. doi:10.1007/978-3-540-29925-7_26. ISBN 978-3-540-00238-3. 
  5. ^ a b c d e f g "LCDB Data for (25) Phocaea". Asteroid Lightcurve Database (LCDB). 18 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Kasım 2017. 
  6. ^ a b "Asteroid 25 Phocaea". Small Bodies Data Ferret. 13 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ekim 2019. 
  7. ^ "Phocæan." Oxford Dictionary of English 2e, Oxford University Press, 2003.
  8. ^ a b Belskaya, I. N.; Fornasier, S.; Tozzi, G. P.; Gil-Hutton, R.; Cellino, A.; Antonyuk, K.; Krugly, Yu. N.; Dovgopol, A. N.; Faggi, S. (March 2017). "Refining the asteroid taxonomy by polarimetric observations". Icarus. 284: 30-42. Bibcode:2017Icar..284...30B. doi:10.1016/j.icarus.2016.11.003. Erişim tarihi: 24 Ekim 2017. 
  9. ^ a b c d e Masiero, Joseph R.; Mainzer, A. K.; Grav, T.; Bauer, J. M.; Cutri, R. M.; Nugent, C.; Cabrera, M. S. (November 2012). "Preliminary Analysis of WISE/NEOWISE 3-Band Cryogenic and Post-cryogenic Observations of Main Belt Asteroids". The Astrophysical Journal Letters. 759 (1): 5. arXiv:1209.5794 $2. Bibcode:2012ApJ...759L...8M. doi:10.1088/2041-8205/759/1/L8. 2 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Kasım 2017. 
  10. ^ a b c d Tedesco, E. F.; Noah, P. V.; Noah, M.; Price, S. D. (October 2004). "IRAS Minor Planet Survey V6.0". NASA Planetary Data System – IRAS-A-FPA-3-RDR-IMPS-V6.0. Bibcode:2004PDSS...12.....T. 14 Haziran 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ekim 2019. 
  11. ^ a b c d Usui, Fumihiko; Kuroda, Daisuke; Müller, Thomas G.; Hasegawa, Sunao; Ishiguro, Masateru; Ootsubo, Takafumi; Ishihara, Daisuke; Kataza, Hirokazu; Takita, Satoshi; Oyabu, Shinki; Ueno, Munetaka; Matsuhara, Hideo; Onaka, Takashi (October 2011). "Asteroid Catalog Using Akari: AKARI/IRC Mid-Infrared Asteroid Survey". Publications of the Astronomical Society of Japan. 63 (5): 1117-1138. Bibcode:2011PASJ...63.1117U. doi:10.1093/pasj/63.5.1117.  (online 20 Ekim 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., AcuA catalog p. 153 25 Mart 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.)
  12. ^ Veres, Peter; Jedicke, Robert; Fitzsimmons, Alan; Denneau, Larry; Granvik, Mikael; Bolin, Bryce; Chastel, Serge; Wainscoat, Richard J.; Burgett, William S.; Chambers, Kenneth C.; Flewelling, Heather; Kaiser, Nick; Magnier, Eugen A.; Morgan, Jeff S.; Price, Paul A.; Tonry, John L.; Waters, Christopher (November 2015). "Absolute magnitudes and slope parameters for 250,000 asteroids observed by Pan-STARRS PS1 - Preliminary results". Icarus. 261: 34-47. arXiv:1506.00762 $2. Bibcode:2015Icar..261...34V. doi:10.1016/j.icarus.2015.08.007. 2 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Kasım 2017. 
  13. ^ a b Marchis, F.; Kaasalainen, M.; Hom, E. F. Y.; Berthier, J.; Enriquez, J.; Hestroffer, D.; Le Mignant, D.; de Pater, I. (November 2006). "Shape, size and multiplicity of main-belt asteroids. I. Keck Adaptive Optics survey". Icarus. 185 (1): 39-63. Bibcode:2006Icar..185...39M. doi:10.1016/j.icarus.2006.06.001. PMC 2600456 $2. PMID 19081813. Erişim tarihi: 1 Kasım 2017. 
  14. ^ a b c d Carry, B. (December 2012), "Density of asteroids", Planetary and Space Science, 73 (1), ss. 98-118, arXiv:1203.4336 $2, Bibcode:2012P&SS...73...98C, doi:10.1016/j.pss.2012.03.009  See Table 1.
  15. ^ a b Lim, Lucy F.; McConnochie, Timothy H.; Bell, James F.; Hayward, Thomas L. (February 2005). "Thermal infrared (8 13 mum) spectra of 29 asteroids: the Cornell Mid-Infrared Asteroid Spectroscopy (MIDAS) Survey". Icarus. 173 (2): 385-408. Bibcode:2005Icar..173..385L. doi:10.1016/j.icarus.2004.08.005. Erişim tarihi: 1 Kasım 2017. 
  16. ^ a b Behrend, Raoul. "Asteroids and comets rotation curves – (25) Phocaea". Geneva Observatory. 3 Aralık 2002 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Kasım 2017. 
  17. ^ a b Pilcher, Frederick (April 2011). "Rotation Period Determinations for 25 Phocaea, 140 Siwa, 149 Medusa 186 Celuta, 475 Ocllo, 574 Reginhild, and 603 Timandra". The Minor Planet Bulletin. 38 (2): 76-78. Bibcode:2011MPBu...38...76P. ISSN 1052-8091. Erişim tarihi: 1 Kasım 2017. 
  18. ^ Pilcher, Frederick (October 2009). "New Lightcurves of 8 Flora, 13 Egeria, 14 Irene, 25 Phocaea 40 Harmonia, 74 Galatea, and 122 Gerda". The Minor Planet Bulletin. 36 (4): 133-136. Bibcode:2009MPBu...36..133P. ISSN 1052-8091. Erişim tarihi: 1 Kasım 2017. 
  19. ^ Buchheim, Robert K. (September 2007). "Lightcurves of 25 Phocaea, 468 Lina, 482 Petrina 551 Ortrud, 741 Botolphia, 834 Burnhamia, 2839 Annette, and 3411 Debetencourt". The Minor Planet Bulletin. 34 (3): 68-71. Bibcode:2007MPBu...34...68B. ISSN 1052-8091. Erişim tarihi: 1 Kasım 2017. 
  20. ^ Groeneveld, Ingrid; Kuiper, Gerard P. (September 1954). "Photometric Studies of Asteroids. I". Astrophysical Journal. 120: 200. Bibcode:1954ApJ...120..200G. doi:10.1086/145904. Erişim tarihi: 1 Kasım 2017. 
  21. ^ Nesvorný, D.; Broz, M.; Carruba, V. (December 2014). Identification and Dynamical Properties of Asteroid Families. Asteroids IV. ss. 297-321. arXiv:1502.01628 $2. Bibcode:2015aste.book..297N. doi:10.2458/azu_uapress_9780816532131-ch016. ISBN 9780816532131. 
  22. ^ "Radar-Detected Asteroids and Comets". NASA/JPL Asteroid Radar Research. 30 Ekim 2017. 19 Kasım 1996 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Kasım 2017. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">2709 Sagan</span> Carl Saganın adını taşıyan asteroid

2709 Sagan, geçici isim 1982 FH, Asteroit kuşağının iç bölgelerinden gelen, yaklaşık 6,7 kilometre çapında taş bir Flora tipi asteroittir. 21 Mart 1982'de Amerikalı astronom Edward Bowell tarafından Flagstaff, Arizona yakınlarındaki Anderson Mesa İstasyonu'nda keşfedilmiş ve adını astronom ve popüler bilim yazarı Carl Sagan'dan almıştır.

<span class="mw-page-title-main">1042 Amazone</span> Asteroit

1042 Amazone, geçici ismi 1925 HA, yaklaşık 70 kilometre çapında, dış asteroit kuşağında karanlık bir asteroit ve yavaş dönendir. 22 Nisan 1925'te Alman gök bilimci Karl Reinmuth tarafından güney Almanya'daki Heidelberg Gözlemevi'nde keşfedilmiştir. Adını Yunan mitolojisindeki Amazonlardan almıştır.

<span class="mw-page-title-main">1046 Edwin</span> Asteroit

1046 Edwin, geçici ismi 1924 UA, asteroit kuşağının dış bölgelerinden gelen, yaklaşık 30 kilometre (19 mi) kilometre çapında bir arka plan asteroitidir. 1 Aralık 1924'te ABD'nin Wisconsin kentindeki Yerkes Gözlemevi'nde Belçikalı-Amerikalı astronom George Van Biesbroeck tarafından keşfedilmiş ve oğlu Edwin Van Biesbroeck'in adını almıştır. Potansiyel olarak metalik asteroit, 5,29 saatlik kısa bir dönüş periyoduna sahiptir.

1453 Fennia, 7 km çapında bir asteroittir. 1938 yılında Yrjö Väisälä tarafından Turku gözlemevinde keşfedilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">28 Bellona</span> Asteroit

Bellona, büyük bir ana kuşak asteroitidir. Alman gök bilimci R. Luther tarafından 1 Mart 1854 tarihinde keşfedilmiş ve Roma savaş tanrıçası Bellōna'nın adını almıştır. İsim Kırım Savaşı'nın başlangıcını işaretlemek için seçilmişti. Yaklaşık 100–120 km kesit boyutuna sahip taş yapılı bir S-tipi asteroittir. 28 Bellona, 4,63 yıllık bir sürede Güneş'in yörüngesinde döner.

<span class="mw-page-title-main">27 Euterpe</span> ana kuşak asteroidi

Euterpe, yaklaşık 100 kilometre çapında, iç asteroit kuşağında yer alan Euterpe ailesinin taşlı bir asteroit ve ana organıdır. 8 Kasım 1853'te İngiliz gök bilimci John Russell Hind tarafından George Bishop Gözlemevinde keşfedildi. Adını, Yunan mitolojisindeki Euterpe'den almaktadır.

<span class="mw-page-title-main">122 Gerda</span> Asteroit

Gerda, Alman-Amerikalı gök bilimci Christian Heinrich Friedrich Peters tarafından 31 Temmuz 1872'de keşfedilen ve adını İskandinav mitolojisinde yer alan Freyr'in karısı Gerðr'den alan büyük bir dış ana kuşak asteroididir. Spektrumuna bağlı olarak, bu asteroid, S-tipi asteroit olarak sınıflandırılır. Jüpiter ile 2:1 ortalama hareket rezonansına yakın yörüngede dönen Hecuba asteroit kümesinin bir üyesi olarak listelenmiştir.

<span class="mw-page-title-main">110 Lydia</span> Asteroit

Lydia, M-tipi bir spektruma sahip büyük bir kuşak asteroittir ve bu nedenle, esas olarak nikel - demirden oluşan, metalik bir bileşime sahip olduğu düşünülmektedir. Fransız astronom Alphonse Borrelly tarafından 19 Nisan 1870'de keşfedildi ve adını Friglerin yaşadığı Küçük Asya ülkesi Lidya'dan almıştır. Lydia asteroit ailesi de ismini ondan alır.

Ate, Alman-Amerikalı astronom C. H. F. Peters tarafından 14 Ağustos 1870 tarihinde keşfedilen ve adını Yunan mitolojisindeki yaramazlık ve yıkım tanrıçası Ate'den alan bir ana kuşak asteroididir. Tholen sınıflandırma sisteminde, karbonlu C-tipi bir asteroid olarak kategorize edilirken, Bus asteroid taksonomi sistemi onu bir Ch asteroidi olarak listeler.

<span class="mw-page-title-main">182 Elsa</span> Asteroit

Elsa ; küçük gezegen tanımı : 182 Elsa), asteroit kuşağının iç bölgelerinden gelen, yaklaşık 44 kilometre (27 mi) çapında bir Massalia ya da arka plan asteroididir. 7 Şubat 1878'de Avusturyalı astronom Johann Palisa tarafından bugünkü Hırvatistan'da bulunan Avusturya Deniz Gözlemevi'nde keşfedildi. S-tipi asteroit 80 saatlik çok uzun bir dönme periyoduna ve olasılıkla uzun bir biçime sahiptir. Adının kökeni net olarak belirli değildir.

<span class="mw-page-title-main">61 Danaë</span> Asteroit

Danaë, dış asteroit kuşağının arka plan popülasyonunda yaklaşık 84 kilometre çapında taşlı bir asteroittir.

<span class="mw-page-title-main">69 Hesperia</span> Asteroit

Hesperia büyük, M tipi bir ana kuşak asteroididir.İtalyan astronom Giovanni Schiaparelli tarafından 29 Nisan 1861'de Milano'da yakın zamanda keşfedilen 63 Ausonia'yı ararken keşfedildi. Bu onun tek asteroit keşfiydi. Schiaparelli, İtalya'nın onuruna Hesperia adını verdi Asteroid, 1,879 gün periyodu, 2,980 yarı ana ekseni ve 0,165 eksantrikliği ile Güneş'in yörüngesinde dönüyor. Yörünge düzlemi, ekliptik düzlemine 8,59 ° 'lik bir açıyla eğimlidir.

Gallia, asteroit kuşağının merkez bölgelerinde yer alan, yaklaşık 90 kilometre çapında bir asteroittir.

<span class="mw-page-title-main">96 Aegle</span> Asteroit

Aegle, asteroit kuşağının dış bölgelerinde yer alan, yaklaşık 170 kilometre çapında, karbonlu bir asteroittir.

Zwetana, Güneş'in yörüngesinde dönen küçük bir ana asteroit kuşağı asteroitidir.

Hungaria, iç asteroit kuşağında yörüngede dönen nispeten küçük bir asteroittir. E-tipi bir asteroittir. Asteroit kuşağının çekirdeğinin dışında duran 1:4 rezonansta, Kirkwood boşluğunun iç tarafında Güneş'in yörüngesinde dönen Hungaria asteroit ailesinin ilk üyesi olması nedeniyle, gruba ismini vermiştir.

<span class="mw-page-title-main">178 Belisana</span> Asteroit

Belisana, asteroit kuşağının iç bölgelerinden gelen, yaklaşık 38 kilometre (24 mi) çapında taştan bir arka plan asteroididir. 6 Kasım 1877'de Avusturyalı gök bilimci Johann Palisa tarafından bugünkü Hırvatistan'da bulunan Austrian Naval Gözlemevi'nde keşfedildi. 12,32 saatlik bir dönme periyoduna ve oldukça küresel bir şekle sahip bir S-tipi asteroittir. Adını Kelt tanrıçası Belisama'dan (Belisana) almıştır.

Eucharis, Fransız astronom Pablo Cottenot tarafından 2 Şubat 1878'de Marsilya Gözlemevi'nden keşfedilen büyük, yavaş dönen bir ana kuşak asteroididir. Bu Cottenot'un tek asteroit keşfiydi. Bu nesne, bir Yunan perisi olan Eucharis'in adını almıştır.

<span class="mw-page-title-main">3451 Mentor</span> Asteroit

3451 Mentor çapı yaklaşık 120 kilometre olan, Truva kampına dahil büyük bir Jüpiter truvasıdır. 19 Nisan 1984 tarihinde Çek Cumhuriyetinde bulunan Klet' Gözlemevinde, Çek astronom Antonin Mrkos tarafından keşfedilmiştir. Dönme süresi 7,7 saat olarak ölçülen ve en büyük Jüpiter truvalılarından biri olan belirsiz bir X tipi asteroittir. Yunan mitolojisinde anlatılan Mentor isimli karaktere atıfla isimlendirilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">3015 Candy</span> Asteroit

3015 Candy, asteroit kuşağının dış bölgelerinden gelen, yaklaşık 25 kilometre çapında bir arka plan asteroitidir.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.