İçeriğe atla

25. Güneş çevrimi

25. Güneş çevrimi
Nisan 2024 itibarıyla ISES 25. Güneş çevrimi güneş lekesi sayısı ilerleme ve tahminleri
Güneş lekesi verileri
Başlangıç tarihiAralık 2019
Bitiş tarihiyaklaşık 2030
Maksimum sayı131,1 (yuvarlanmış)
Maksimum sayı tarihiOcak 2024 (kademeli)[1]
Minimum sayı1,8
Çevrim kronolojisi
Önceki çevrim24. Güneş çevrimi (2008-2019)

25. Güneş çevrimi, Güneş lekesi aktivitesinin kapsamlı bir şekilde kaydedilmeye başlandığı 1755'ten bu yana 25'inci mevcut Güneş çevrimidir. Aralık 2019'da minimum güneş lekesi sayısı 1,8 ile başlamıştır.[2] Yaklaşık 2030 yılına kadar devam etmesi beklenmektedir.[3][4]

Tahminler

25. çevrimin gücüne ilişkin geniş çapta tahminler, çok zayıf bir çevrimden yavaş bir şekilde Maunder minimum benzeri bir duruma kayma önerilerine kadar,[5] önceki 24. çevrime benzer zayıf bir çevrime[6] ve hatta güçlü bir çevrime kadar değişkenlik gösteriyordu.[7][8][9] Upton ve Hathaway, 25. çevrimin zayıflığının onu Modern Gleissberg Minimumunun bir parçası haline getireceğini tahmin ettiler.[5]

Aralık 2019'daki 25. Güneş Çevrimi Tahmin Paneli,[10] 25. Güneş çevriminin 24. çevrime benzer olacağını, önceki güneş çevriminin Nisan 2020'de (± 6 ay) minimum olacağını ve Güneş lekesi sayısının Temmuz 2025'te (± 8 ay) maksimum 115'e (yuvarlanmış) ulaşacağını öngörmüştür. Bu tahmin, 25. Güneş çevriminin ortalamadan daha zayıf olacağını (yani olağanüstü güçlü Modern Maksimum döneminden daha zayıf olacağını) savunan bilimsel literatürdeki mevcut genel kabulle de uyumludur.[6] Bununla birlikte, çevrimin ilk üç yılı olan 2020'den 2022'ye kadar yapılan gözlemler, öngörülen değerleri önemli ölçüde aşmaktadır.[11]

25. çevrim tahminleri
Kaynak Tarih Maksimum çevrim Çevrim başlangıcı Çevrim sonu
Thompson, M.J. vd.[4]Ağustos 20142019 4.Ç
Zharkova, V. vd 2014, 2015.[12] (Northumbria U.) Ekim 2014 65 (24. çevrimin %80'i)
Upton, L.A. ve Hathaway, D.H.[5] (Solar Observatories Group, Stanford Üniversitesi) Aralık 2018 78 (24. çevrimin %95'i) 2020 Sonu - 2021 Başı
Xu, J.C. vd.[7] (Çin Bilimler Akademisi) Ağustos 2018168,5 ± 16,3 (2024) Ekim 2020
Bhowmik, P. ve Nandy, D.[6] (IISER Kalküta) Aralık 2018 124 ± 15 (2023–2025) 2020 2031'den sonra
Ozguc, A. vd.[8] (Harvard U-ty) Aralık 2018 154 ± 12 (2023,2 ± 1,1)
NOAA / SSRC[13]Nisan 2019 117 ± 23 (2023–2026) 2019 ortası - 2020 sonu
NASA[14]Haziran 201970 ± 29 (24. çevrimden %30-50 daha düşük (2025)) 2020
NOAA / SSRC (güncelleme)[15]Aralık 2019 115 ± 10 (Temmuz 2025) Nisan 2020 (± 6 ay)
Mcintosh vd..[16][17]Haziran 2020229 ± 25
Mcintosh vd.[16][17]Aralık 2020 190 ± 20
National Center for Atmospheric Research[18]Aralık 2020 233
de Jager, C. ve Duhau, S.[19]Aralık 2020 160 ± 8 (2025 ± 1)
Karşılaştırma için güncel veri şu an >127,8 Aralık 2019 -

Erken belirtiler

GONG'dan alınan (sıfır noktası düzeltilmiş) tam sayı dönüş sinoptik haritalarına dayalı olarak 24. çevrimiçin Güneş manyetik alanı radyal bileşeninin zaman ve Güneş enlem diyagramı (süpersinoptik harita veya "kelebek" diyagramı). Mavi/kırmızı renkler, negatif/pozitif manyetik alan polaritelerini ±5 Gauss arasında ölçeklendirmektedir. İki siyah ok, 25. çevrim iki enlemsel bandının yaklaşık konumunu işaret etmektedir. Veriler NISP/NSO/AURA/NSF tarafından işletilen GONG cihazları tarafından elde edilmiştir.

Nisan 2018 itibarıyla Güneş, ters manyetik kutuplu bir güneş lekesinin ortaya çıktığına ve bu güneş çevriminin başladığına dair belirtiler gösterdi.[20] Bir çevrimden diğerine geçiş sırasında her iki kutupta da güneş lekelerinin bulunduğu bir dönem yaşanması (solar minimum sırasında) tipik bir durumdur. Kutuplara doğru yönlendirilmiş ters manyetik polariteye sahip güneş lekeleri 25. çevrime geçiş sürecinde olunduğunu gösteriyordu.[21] 25. çevrimin ilk güneş lekesi Nisan 2018'in başlarında,[22][23] hatta Aralık 2016'da ortaya çıkmış olabilir.[21]

Kasım 2019'da, muhtemelen 25. çevrimin başlangıcına işaret eden iki ters kutuplu güneş lekesi ortaya çıktı.[24][25]

Nandy ve diğerleri, Aralık 2019'da gözlemlenen iki kutuplu manyetik bölgelerin polarite (kutupsallık) yönelimini analiz etmiş ve 25. Güneş çevrimi toroidal alan bileşeninin temel yönelimine sahip manyetik bölgelerin yeni çevrimin öncü belirtilerini temsil eden güneş konveksiyon bölgesinde oluştuğu sonucuna vardılar.[26]

Global Oscillations Network Group (GONG) gözlemlerine dayalı olarak Güneş manyetik alanının 24-25 çevrimleri için radyal bileşeninin süpersinoptik (zamana karşı güneş enlemi) haritası, her iki güneş yarım küresinde yaklaşık 30 derece enlemlerde Kasım 2019'da başlayan 25. çevrimin manyetik aktivitesini göstermektedir.[27] Daha güncel bir süpersinoptik harita da mevcuttur.[28]

Aşağıdaki tabloda 25. çevrimdeki şu ana kadar geçen gün sayısı ile 24. çevrimdeki aynı noktaya kadar olan gün sayısı ve ayrıca 24. çevrimde 2012 sonuna kadar güneş lekelerinin sayısı için belirli eşikleri aşmış olan gün sayısı verilmektedir.

Sayılar 24. GÇ
31 Aralık 2012'ye kadar 		24. GÇ
22 Eylül 2018'e kadar 		25. GÇ
22 Eylül 2023'e kadar
≥75 güneş lekesi 399 353 494
≥100 241 223 334
≥125 116 109 207
≥150 39 39 99
≥175 6 6 41
≥200 0 0 13
≥225 0 0 2

22 Eylül 2023 itibarıyla 25. güneş çevrimi, döngünün aynı noktasındaki (22 Eylül 2012) 24. güneş çevrimine kıyasla günde ortalama %25 daha fazla leke oluşturmaktadır. 25. güneş çevriminin 4. yılı (1 Aralık 2022 - 22 Eylül 2023), 24. güneş çevrimindeki karşılık gelen döneme göre günde ortalama %45 daha fazla lekeye sahiptir.

Etkinlikler

25. Güneş çevriminin en güçlü püskürmeleri (M5.0 sınıfının üzerinde) ve ilgili etkinlikler

SınıfTarihGüneş lekesi bölgesiRadyo K.GR FırtınasıCMEJM Fırtına
X8.7914.05.20243664R3-Evet?
X6.3723.02.20243590R3-Hayır-
X5.8911.05.20243664R3S2Evet?
X5.0131.12.20233536R3S1Evet-
X4.5206.05.20243663R3-EvetG5
X3.9810.05.20243664R3S2EvetG5
X3.4815.05.20243664R3-Evet?
X3.3809.02.20243575R3S2Evet-
X2.9915.05.20243685R3S1Evet?
X2.927.05.20243697R3-Evet-
X2.8714.12.20233514R3S1EvetG1
X2.5616.02.20243576R3S0Evet-
X2.2817.02.20233229R3-Evet-
X2.2520.04.20222992R3-Evet-
X2.2509.05.20243664R3S2EvetG5
X2.0703.03.20233234R3-Evet-
X1.9809.01.20233184R3-Hayır-
X1.921.02.20243590R3-Hayır-
X1.7214.05.20243664R3-Evet?
X1.722.02.20243590R3-Hayır-
X1.6902.05.20243663R3-Evet-
X1.6305.08.20233386R3S1Evet-
X1.5903.07.20212838R3-Evet-
X1.5411.05.20243664R3-Hayır-
X1.5110.05.20223006R3-Hayır-
X1.5107.08.20233386R3S1Evet-
X1.4529.05.20243697R3S0Evet?
X1.4301.06.20243697R3-Hayır-
X1.3830.03.20222975R3S1EvetG1
X1.3205.05.20243663R3-Hayır-
X1.2905.05.20243663R3-Hayır-
X1.2729.03.20233256R3-Evet-
X1.2514.05.20243664R3-Evet?
X1.2206.01.20233182R3-Hayır-
X1.1831.05.20243697R3-Hayır-
X1.1717.04.20222994R3-Evet-
X1.1611.02.20233217R3-Hayır-
X1.1330.04.20222994R3-Evet-
X1.1303.05.20223006R3-Hayır-
X1.1223.03.20243614R3S2EvetG4
X1.1229.03.20243615R3-Evet-
X1.1209.05.20243664R3S2EvetG5
X1.1120.06.20233341R3-Evet-
X1.0802.07.20233354R3-Hayır-
X1.0808.05.20243663R3-Hayır-
X1.0602.10.20223110R3-Evet-
X1.0610.01.20233186R3-Evet-
X1.0408.05.20243663R3-EvetG5
X1.0301.06.20243697R3???
X1.0208.05.20243664R3-Hayır-
X1.0212.05.20243664R3-Hayır-
X1.028.10.20212887R3S1Evet-
M9.8708.05.20243664R3-EvetG5
M9.8228.11.20233500R2-EvetG3
M9.7628.03.20243615R2-Hayır-
M9.7508.06.20243697R2S3Evet?
M9.6731.03.20222975R2-Evet-
M9.6621.04.20222993R2-Evet-
M9.6216.05.20233310R2-Hayır-
M9.5330.04.20233654R2-Hayır-
M9.4230.03.20243615R2-Evet-
M9.3930.03.20243615R2-Evet-
M9.1304.05.20243663R2-Hayır-
M9.1004.05.20243663R2-Hayır-
M9.0410.02.20243576R2S1Evet-
M8.9620.05.20233311R2-Hayır-
M8.8711.05.20243664R2S2Evet-
M8.7702.10.20223110R2-EvetG1
M8.7221.09.20233435R2-EvetG2
M8.6908.05.20243664R2-EvetG5
M8.6729.08.20223088R2-Hayır-
M8.6228.02.20233234R2-Evet-
M8.4205.05.20243663R2-Hayır-
M8.2907.05.20243663R2-Hayır-
M8.2320.09.20233435R2-Hayır-
M7.9216.09.20223098R2-Hayır-
M7.9208.05.20243664R2-Hayır-
M7.4820.03.20243615R2-Hayır-
M7.4705.05.20243663R2-Hayır-
M7.4310.03.20243599R2S0Evet-
M7.3501.06.20243697R2-Evet?
M7.2920.04.20222992R2-Evet-
M7.2703.05.20233293R2-Hayır-
M7.2517.05.20243685R2?Evet?
M7.2426.08.20223089R2-Evet-
M7.1708.05.20243664R2-Hayır-
M7.1201.05.20233288R2-Hayır-
M7.128.03.20243615R2-Hayır-
M6.9712.07.20233372R2-Hayır-
M6.9715.12.20233514R2-EvetG1
M6.8311.07.20233368R2-Hayır-
M6.8329.01.20243559R2S2Evet-
M6.7718.03.20243615R2-Hayır-
M6.7328.08.20223088R2-Evet-
M6.6613.05.20243664R2S2Evet?
M6.5709.05.20233296R2-Evet-
M6.520.05.20233311R2-Hayır-
M6.512.02.20243576R2-Hayır-
M6.3907.02.20233213R2-Hayır-
M6.3614.12.20223165R2-Hayır-
M6.3525.02.20233229R2S1EvetG3
M6.216.09.20223098R2-Hayır-
M6.1428.03.20243615R2-Hayır-
M6.1206.06.20243697R2-Hayır-
M6.0315.01.20233191R2-Evet-
M6.0103.09.20233413R2-Evet-
M5.9710.05.20243664R2-Hayır-
M5.8601.10.20223110R2-EvetG1
M5.8611.07.20233372R2-Hayır-
M5.8414.12.20233514R2-EvetG1
M5.806.03.20233243R2-Evet-
M5.7604.05.20223004R2-Hayır-
M5.7415.12.20223165R2-Hayır-
M5.7329.05.20243691R2-Hayır-
M5.7217.07.20233363R2S2Evet-
M5.6820.05.20233311R2-Hayır-
M5.6711.01.20233184R2-Evet-
M5.5419.05.20223014R2-Hayır-
M5.5106.08.20233386R2-Evet-
M5.520.01.20222929R2S1Evet-
M5.4908.12.20233511R2-Hayır-
M5.4711.04.20243639R2-Evet-
M5.4130.03.20233256R2S0Evet-
M5.3926.08.20223089R2-Hayır-
M5.3919.05.20233311R2-Hayır-
M5.3204.05.20223006R2-Hayır-
M5.2704.03.20223234R2-Evet-
M5.2507.11.20223141R2-Hayır-
M5.220.05.20233311R2-Hayır-
M5.1807.02.20243575R2-Evet-
M5.1807.05.20243663R2-Hayır-
M5.1510.01.20233186R2S0Evet-
M5.1223.01.20243559R2-Evet-
M5.0921.02.20233234R2-Evet-
M5.0816.08.20223078R2-Hayır-
M5.0405.03.20233243R2-Hayır-
M5.0209.05.20233296R2-Hayır-

STIX tarafından gözlemlenen Güneş'in arka yüzündeki püskürmeler (M5.0 sınıfının üzerinde)[29]

SınıfTarihGüneş lekesi bölgesiSınıf
(Dünya'dan
görülen)
X1220.05.20243664-
X916.07.20233368-
X915.05.20243664X3.48
X915.05.20243664-
X603.01.20233182C4.06
X616.07.20233368-
X631.12.20233536X5.01
X617.05.20243664-
X516.05.20243664-
X408.09.20233413-
X411.09.20233413-
X303.04.2024?-
X230.04.20222994M1.99
X210.07.20233354-
X202.02.2024?-
X214.05.20243664X1.25
X118.11.20202786-
X101.05.20222994C1.9
X129.08.20223088M8.68
X130.08.20223088M1.7
X130.08.20223088C7.18
X129.09.20223112C5.76
X127.12.20223180-
X114.05.20233310-
X123.05.20233323-
X107.07.20233354-
X108.07.20233354-
X113.07.20233360-
X114.07.20233372-
X118.07.20233368-
X124.07.2023?-
X125.05.20243664-
M905.05.20222994-
M929.08.20223088M4.71
M905.09.20223088-
M911.09.20223089-
M930.05.20233323-
M901.06.20233310-
M915.07.2023?-
M918.07.20233368-
M801.05.20222994-
M810.05.20222994-
M831.08.20223088-
M810.09.20223089-
M827.12.20223180-
M814.05.20233310-
M804.06.2023?-
M810.01.20233549C9.64
M712.01.2022?-
M725.01.2022?C3.79
M705.05.20222994-
M710.05.20222994-
M730.08.20223088C7.57
M711.09.20223089-
M710.01.20233190-
M725.05.20233323-
M711.07.20233354-
M630.04.20222994M4.82
M601.05.20222994-
M601.05.20222994-
M605.05.20222994-
M617.09.20223098M2.61
M614.02.20233229-
M620.02.20233234M4.43
M607.07.20233354-
M609.07.20233354-
M609.07.20233354-
M609.07.20233354-
M611.07.20233372M1.17
M613.07.20233360-
M619.07.20233363M3.81
M622.07.20233363-
M631.10.20233477-
M610.01.20243549C7.01
M515.07.2021?-
M519.04.20222992M3.71
M517.05.20223014C9.91
M529.08.20223088M2.58
M501.09.20223088-
M514.09.20223089-
M529.09.20223112-
M528.12.20223180C6.09
M512.05.20233310-
M516.05.20233310-
M508.06.2023?-
M516.07.2023?-
M508.08.20233387M3.67
M508.08.20233387-
M512.05.20243685-
M514.05.20243685-
M516.05.20243664-
M516.05.20243664-
M522.05.20243664-
Yıllara göre güneş püskürmeleri
10
20
30
40
50
60
2019
2020
2021
2022
2023
2024
2025
2026
2027
2028
2029
2030
  •   M5-M9
  •   X1-X5
  •   X5-X9
Jeomanyetik fırtına şiddetindeki gün sayısı[30]
100
200
300
400
2019
2020
2021
2022
2023
2024
2025
2026
2027
2028
2029
2030
  •   Kp1
  •   Kp2
  •   Kp3
  •   Kp4
  •   Kp5 (G1)
  •   Kp6 (G2)
  •   Kp7 (G3)
  •   Kp8 (G4)
  •   Kp9 (G5)

2020

2020'deki Güneş püskürmeleri[31]
10
20
30
40
50
60
Oca
Şub
Mar
Nis
May
Haz
Tem
Ağu
Eyl
Eki
Kas
Ara
  •   C
  •   M
  •   X
2020'de jeomanyetik fırtına şiddetindeki gün sayısı[31]
10
20
30
40
Oca
Şub
Mar
Nis
May
Haz
Tem
Ağu
Eyl
Eki
Kas
Ara
  •   Kp1
  •   Kp2
  •   Kp3
  •   Kp4
  •   Kp5 (G1)
  •   Kp6 (G2)
  •   Kp7 (G3)
  •   Kp8 (G4)
  •   Kp9 (G5)

29 Mayıs'ta, 25. Güneş çevriminin ilk C sınıfı Güneş püskürmeleri ve ilk M sınıfı patlaması gerçekleşti. Güneş aktivitesi sonraki aylarda, özellikle Ekim ayında ani bir artışla birlikte Kasım ayına kadar neredeyse günlük olarak gerçekleşen patlamalarla artmaya devam etti. 29 Kasım'da, muhtemelen güneş çevriminin başlangıçta düşünülenden daha aktif olacağına işaret eden, çevrimin bugüne kadarki en güçlü patlaması olan M4.4 patlaması gerçekleşti.[32]

8 Aralık'ta, güçlü bir C-sınıfı güneş patlamasından kısa bir süre sonra doğrudan Dünya'ya doğru ilerleyen küçük bir koronal kütle atımı tespit edildi. 9-10 Aralık'ta gezegene çarptı ve yüksek enlemlerde parlak kutup ışıklarına neden oldu.[33][34]

2021

2021'deki güneş püskürmeleri[35]
50
100
150
200
Oca
Şub
Mar
Nis
May
Haz
Tem
Ağu
Eyl
Eki
Kas
Ara
  •   C
  •   M
  •   X
2021'de jeomanyetik fırtına şiddetindeki gün sayısı[35]
10
20
30
40
Oca
Şub
Mar
Nis
May
Haz
Tem
Ağu
Eyl
Eki
Kas
Ara
  •   Kp1
  •   Kp2
  •   Kp3
  •   Kp4
  •   Kp5 (G1)
  •   Kp6 (G2)
  •   Kp7 (G3)
  •   Kp8 (G4)
  •   Kp9 (G5)

Çevrimin ilk X sınıfı güneş patlaması 3 Temmuz'da gerçekleşti ve X1.59 ile zirve yaptı.[36]

22 Temmuz'da, 6 Eylül 2017'den bu yana ilk kez güneş diski üzerinde toplam altı farklı aktif bölge görüldü.[37]

9 Ekim'de patlayan M1.6 sınıfı bir güneş püskürmesi, 12 Ekim'de dünyaya çarpan bir koronal kütle atımına yol açarak (orta şiddette) bir G2 jeomanyetik fırtınasını tetikledi.[38]

Güneş çevriminin ikinci X sınıfı patlaması 28 Ekim'de meydana geldi ve bir CME (koronal kütle atımı) ile S1 güneş radyasyon fırtınası üretti.[39] İlk raporlar CME'nin Dünya'yı sıyırabileceğini öngörüyordu,[39] fakat 30-31 Ekim'deki jeomanyetik fırtınalar yalnızca 4'lük orta düzeyde bir Kp indeksine ulaştı.[40]

3 ve 4 Kasım tarihlerinde Kp indeksi, G4 jeomanyetik fırtınaya eşdeğer olan 8- değerine ulaştı.[41] Bu, Eylül 2017'den bu yana Dünya'yı vuran en yoğun jeomanyetik fırtınaydı.

2022

2022'deki Güneş püskürmeleri[30]
100
200
300
400
Oca
Şub
Mar
Nis
May
Haz
Tem
Ağu
Eyl
Eki
Kas
Ara
  •   C
  •   M
  •   X
2022'de jeomanyetik fırtına şiddetindeki gün sayısı[30]
10
20
30
40
Oca
Şub
Mar
Nis
May
Haz
Tem
Ağu
Eyl
Eki
Kas
Ara
  •   Kp1
  •   Kp2
  •   Kp3
  •   Kp4
  •   Kp5 (G1)
  •   Kp6 (G2)
  •   Kp7 (G3)
  •   Kp8 (G4)
  •   Kp9 (G5)

Mart ayı sonlarında 2975 numaralı güneş lekesi bölgesi biri X1.3 diğeri M9.6 büyüklüğünde iki patlama gerçekleştirdi, bunlardan ilki 31 Mart'ta Güneş halesine yakın olmasına rağmen G1 jeomanyetik fırtınaya neden olmuştur.[42] Bölge 5 Nisan'da Dünya'nın görüş alanından çıktı, fakat 8 Nisan'daki helyosismik ölçümler Güneş'in uzak tarafında hala aktif olduğunu gösterdi.[43] 12 Nisan'da, uzak taraftaki bir koronal kütle atımı muhtemelen bu bölgede meydana geldi[44] ve helyosismik ölçümler bölgenin hale üzerinden geçtikten sonra yoğunlaştığını gösterdi. Bölge Dünya'nın görüş alanına girmeye başladıkça, 15 Nisan'da muhtemelen X sınıfı bir patlama meydana geldi.[45]

Güneş lekesi kompleksinin bölgeleri Güneş'in görünür yarımküresine döndükten sonra 2993 ila 2996 olarak adlandırıldı. 17 Nisan'da 2994 numaralı güneş lekesi grubu bir X1.2 patlaması gerçekleştirdi,[46][47] fakat kompleksin etkinliği sonraki birkaç gün içinde biraz azaldı.[48] 2992 nolu güneş lekesi bölgesi, güneşin halesinden geçerken M7.3 ve X2.2 patlamaları gerçekleştirdi; bu patlamalardan sonuncusu çevrimin en güçlü patlamasıydı.[48]

2023

2023'teki Güneş püskürmeleri[49]
100
200
300
400
Oca
Şub
Mar
Nis
May
Haz
Tem
Ağu
Eyl
Eki
Kas
Ara
  •   C
  •   M
  •   X
2023'te jeomanyetik fırtına şiddetindeki gün sayısı[49]
10
20
30
40
Oca
Şub
Mar
Nis
May
Haz
Tem
Ağu
Eyl
Eki
Kas
Ara
  •   Kp1
  •   Kp2
  •   Kp3
  •   Kp4
  •   Kp5 (G1)
  •   Kp6 (G2)
  •   Kp7 (G3)
  •   Kp8 (G4)
  •   Kp9 (G5)

14 Aralık'ta 3514 numaralı güneş lekesi bölgesinden X2,87 büyüklüğünde bir güneş patlaması kaydedildi ve bu patlama 17 gün boyunca döngünün en güçlü güneş patlaması oldu.[50] 31 Aralık'ta ise 3536 numaralı güneş lekesinden X5,0 büyüklüğünde bir güneş patlaması kaydedildi.[51]

2024

2024'teki Güneş püskürmeleri[52]
100
200
300
400
Oca
Şub
Mar
Nis
May
Haz
Tem
Ağu
Eyl
Eki
Kas
Ara
  •   C
  •   M
  •   X
2024'teki jeomanyetik fırtına şiddetindeki gün sayısı[52]
10
20
30
40
Oca
Şub
Mar
Nis
May
Haz
Tem
Ağu
Eyl
Eki
Kas
Ara
  •   Kp1
  •   Kp2
  •   Kp3
  •   Kp4
  •   Kp5 (G1)
  •   Kp6 (G2)
  •   Kp7 (G3)
  •   Kp8 (G4)
  •   Kp9 (G5)

9 Şubat'ta, 3575 numaralı bölge o güne kadarki çevrimin en güçlüsü olan X3,4 büyüklüğünde patlama üretti ve radyasyon seviyeleri sonraki günlerde kısa süreliğine S2'yi aştı.[53] 12 Şubat'ta, Güneş'in arka tarafına döndükten sonra, aynı bölge güçlü bir CME püskürttü. Dünya'dan görünmediği için patlamanın gücünü değerlendirmek mümkün değildi, fakat yine de proton fırtınası seviyeleri 12-13 Şubat tarihlerinde tekrar kısa süreliğine S2'ye ulaştı.

22 Şubat'ta ise, 3590 numaralı bölge X6,3 büyüklüğünde bir güneş patlaması üretti.[54]

Mayıs ayında son 20 yılın en güçlü güneş fırtınası, alışılmışın dışında çok daha düşük enlemlerde kutup ışığı oluşumuna neden oldu. Birkaç gün sonra 14 Mayıs'ta, 3664 bölgesi X8,7 gücünde ölçülen ve güneşteki çevrim boyunca şu ana kadarki en güçlü güneş patlamasını üretti.[55][56]

20 Mayıs 2024'te X sınıfı güneş patlamalarının en güçlüsü olan bir X12 güneş patlaması, Mars'a ulaşan x-ışınları ve gama ışınları üretirken, bir koronal kütle atımı da güneş rüzgarını başlattı.[57]

Kaynakça

  1. ^ "Sunspot Number and Long-term Solar Observations: on-line Sunspot Number catalogue". SILSO, World Data Center. Royal Observatory of Belgium. 5 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  2. ^ National Weather Service. "Hello Solar Cycle 25". 18 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Eylül 2020. 
  3. ^ Odenwald, Sten (2 Eylül 2016). "Waiting for the next sunspot cycle: 2019-2030". The Huffington Post. 12 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Kasım 2017. 
  4. ^ a b McIntosh, Scott W.; Wang, Xin; Leamon, Robert J.; Davey, Alisdair R.; Howe, Rachel; Krista, Larisza D.; Malanushenko, Anna V.; Markel, Robert S.; Cirtain, Jonathan W.; Gurman, Joseph B.; Pesnell, William D.; Thompson, Michael J. (8 Ağustos 2014). "Deciphering Solar magnetic activity: On the relationship between the sunspot cycle and the evolution of small magnetic features". The Astrophysical Journal. 792 (1). s. 12. arXiv:1403.3071 $2. Bibcode:2014ApJ...792...12M. doi:10.1088/0004-637X/792/1/12. 
  5. ^ a b c Upton, Lisa A.; Hathaway, David H. (28 Ağustos 2018). "An updated solar cycle 25 prediction with AFT: The modern minimum". Geophysical Research Letters. 45 (16). ss. 8091-8095. arXiv:1808.04868 $2. Bibcode:2018GeoRL..45.8091U. doi:10.1029/2018GL078387. 
  6. ^ a b c Bhowmik, Prantika; Nandy, Dibyendu (6 Aralık 2018). "Prediction of the strength and timing of sunspot cycle 25 reveal decadal-scale space environmental conditions". Nature Communications. 9 (1). s. 5209. arXiv:1909.04537 $2. Bibcode:2018NatCo...9.5209B. doi:10.1038/s41467-018-07690-0. PMC 6283837 $2. PMID 30523260. 
  7. ^ a b Li, F.Y.; Kong, D.F.; Xie, J.L.; Xiang, N.B.; Xu, J.C. (Aralık 2018). "Solar cycle characteristics and their application in the prediction of cycle 25". Journal of Atmospheric and Solar-Terrestrial Physics. Cilt 181. ss. 110-115. Bibcode:2018JASTP.181..110L. doi:10.1016/j.jastp.2018.10.014. 
  8. ^ a b Sarp, V; Kilcik, A; Yurchyshyn, V; Rozelot, J P; Ozguc, A (December 2018). "Prediction of solar cycle 25: a non-linear approach". Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 481 (3). ss. 2981-2985. Bibcode:2018MNRAS.481.2981S. doi:10.1093/mnras/sty2470. 
  9. ^ McIntosh, Scott W.; Chapman, Sandra C.; Leamon, Robert J.; Egeland, Ricky; Watkins, Nicholas W. (26 Haziran 2020). "Overlapping Magnetic Activity Cycles and the Sunspot Number: Forecasting Sunspot Cycle 25 Amplitude". Solar Physics. 295 (12). s. 163. arXiv:2006.15263 $2. Bibcode:2020SoPh..295..163M. doi:10.1007/s11207-020-01723-y. 
  10. ^ "Solar Cycle 25 Forecast Update | NOAA / NWS Space Weather Prediction Center". 21 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ocak 2020. 
  11. ^ "Solar Cycle 25 Continues to Strengthen Rapidly". climateimpactcompany.com. 10 Temmuz 2022. 21 Aralık 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Aralık 2022. 
  12. ^ Shepherd, Simon J.; Zharkov, Sergei I.; Zharkova, Valentina V. (13 Ekim 2014). "Prediction of solar activity from solar background magnetic field variations in cycles 21–23". The Astrophysical Journal. 795 (1). s. 46. Bibcode:2014ApJ...795...46S. doi:10.1088/0004-637X/795/1/46. hdl:10454/10790. 
  13. ^ Kunches, Joe (11 Nisan 2019). "Scientists predict a new solar cycle is about to begin and that it might be stronger than the last one". Washington Post. 3 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Nisan 2019. 
  14. ^ "Solar activity forecast for next decade favorable for exploration". NASA Ames. 12 Haziran 2019. 6 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Eylül 2019. 
  15. ^ "SOLAR CYCLE 25 FORECAST UPDATE". SPACE WEATHER PREDICTION CENTER - NATIONAL OCEANIC AND ATMOSPHERIC ADMINISTRATION. 9 Aralık 2019. 21 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ocak 2020. 
  16. ^ a b McIntosh, Scott W.; Chapman, Sandra C.; Leamon, Robert J.; Egeland, Ricky; Watkins, Nicholas W. (December 2020). "Overlapping Magnetic Activity Cycles and the Sunspot Number: Forecasting Sunspot Cycle 25 Amplitude". Solar Physics. 295 (12). s. 163. arXiv:2006.15263 $2. Bibcode:2020SoPh..295..163M. doi:10.1007/s11207-020-01723-y. 
  17. ^ a b "Solar Cycle 25: The Overachiever". Space Weather Live. 11 Nisan 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Nisan 2022. 
  18. ^ Cappucci, Matthew (19 Aralık 2020). "Maverick astrophysicist calls for unusually intense solar cycle, straying from consensus view". The Washington Post. 9 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ocak 2021. 
  19. ^ de Jager, Kees (1 Aralık 2020). "Solar magnetic variability and climate". Stip Media. 16 Haziran 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Kasım 2023. 
  20. ^ "Coronal hole faces Earth". Space Weather Live (İngilizce). 21 Eylül 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Nisan 2018. 
  21. ^ a b Phillips, Tony (20 Kasım 2018). "A sunspot from the next solar cycle". SpaceWeather.com. 1 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Aralık 2018. 
  22. ^ "Cycle 25 observations in SDO HMI imagery" (İngilizce). 10 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Mayıs 2018. 
  23. ^ Hudson, Hugh (10 Nisan 2018). "A sunspot from cycle 25 for sure". RHESSI project. 19 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Kasım 2018. 
  24. ^ "Do we see a dawn of solar cycle 25?". National Solar Observatory. 25 Kasım 2019. 26 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Kasım 2019. 
  25. ^ "Spaceweather.com Time Machine". spaceweather.com. 20 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Aralık 2019. 
  26. ^ Nandy, Dibyendu; Bhatnagar, Aditi; Pal, Sanchita (2 Mart 2020). "Sunspot Cycle 25 is Brewing: Early Signs Herald its Onset". Research Notes of the AAS. 4 (2). s. 30. Bibcode:2020RNAAS...4...30N. doi:10.3847/2515-5172/ab79a1. 
  27. ^ Pevtsov, Alexei A.; Bertello, Luca; Nagovitsyn, Yury A.; Tlatov, Andrey G.; Pipin, Valery V. (22 Ocak 2021). "Long-term studies of photospheric magnetic fields on the Sun". J. Space Weather Space Clim. Cilt 11. s. 4. Bibcode:2021JSWSC..11....4P. doi:10.1051/swsc/2020069. 
  28. ^ Pevtsov, Alexei (13 Mart 2021). "Time vs. solar latitude diagram of the radial component of the solar magnetic field (supersynoptic map of "butterfly" diagram". 17 Şubat 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Mart 2021. 
  29. ^ "STIX solar flare list". datacenter.stix.i4ds.net. 26 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Mayıs 2024. 
  30. ^ a b c "Aurora and solar activity archive". spaceweatherlive.com. 1 Şubat 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2022. 
  31. ^ a b "Aurora and solar activity archive". spaceweatherlive.com. 17 Şubat 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2020. 
  32. ^ "M4.44 solar flare". spaceweatherlive.com. 29 Kasım 2020. 30 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2020. 
  33. ^ "Earth-directed coronal mass ejection". spaceweatherlive.com. 13 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2020. 
  34. ^ Van Dam, Derek (9 Aralık 2020). "Sun launches explosion of electromagnetic energy towards Earth: Geomagnetic Storm Watch issued". CNN. CNN. 20 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2020. 
  35. ^ a b "Aurora and solar activity archive". spaceweatherlive.com. 17 Şubat 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Şubat 2021. 
  36. ^ "First X-class solar flare of Solar Cycle 25". Space Weather Live. 3 Temmuz 2021. 3 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Temmuz 2021. 
  37. ^ "Solar max might come a bit early". Space weather. 5 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Ağustos 2021. 
  38. ^ "Geomagnetic Storm: Solar Eruption Arrives at Earth". SciTechDaily. 16 Ekim 2021. 17 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ekim 2021. 
  39. ^ a b "Sun Unleashes Major X-class Solar Flare". Space. 28 Ekim 2021. 9 Kasım 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ekim 2021. 
  40. ^ "The aurora and solar activity archive - October 2021". space weather live. 13 Kasım 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Kasım 2021. 
  41. ^ "Viewing archive of Thursday, 4 Kasım 2021". space weather live. 13 Kasım 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Kasım 2021. 
  42. ^ "X1.3 solar flare". Spaceweatherlive.com. 21 Nisan 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Nisan 2022. 
  43. ^ "What's happening on farside of the Sun?". spaceweather.com. 21 Nisan 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Nisan 2022. 
  44. ^ "Farside explosion targets MErcury". spaceweather.com. 14 Nisan 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Nisan 2022. 
  45. ^ "An active sunspot is approaching". spaceweather.com. 16 Nisan 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Nisan 2022. 
  46. ^ "X-class solar flare (updated)". spaceweather.com. 19 Nisan 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Nisan 2022. 
  47. ^ "X1.1 solar flare". spaceweatherlive.com. 18 Nisan 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Nisan 2022. 
  48. ^ a b "M7.3 and X2.2 solar flares". spaceweatherlive.com. 21 Nisan 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Nisan 2022. 
  49. ^ a b "Aurora and solar activity archive". spaceweatherlive.com. 24 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2023. 
  50. ^ "Major X2.8 solar flare". SpaceWeatherLive. 14 Aralık 2023. 15 Aralık 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Aralık 2023. 
  51. ^ "Major X5.0 solar flare". SpaceWeatherLive. 1 Ocak 2024. 8 Ocak 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ocak 2024. 
  52. ^ a b "Aurora and solar activity archive". spaceweatherlive.com. 1 Şubat 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2024. 
  53. ^ "New day, new coronal mass ejections to look at!". Space Weather Live. 10 Şubat 2024. 13 Şubat 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Şubat 2024. 
  54. ^ "X6.3 solar flare". Space Weather Live. 22 Şubat 2024. 23 Şubat 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Şubat 2024. 
  55. ^ Garofalo, Meredith (14 Mayıs 2024). "Sun unleashes massive X8.7 solar flare, biggest of current cycle, from super-active monster sunspot (video)". Space.com. 14 Mayıs 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mayıs 2024. 
  56. ^ "Region 3664 not done yet! Produces X8.7 flare...largest of the solar cycle!". swpc.noaa.gov. 14 Mayıs 2024. 15 Mayıs 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Mayıs 2024. 
  57. ^ iain.todd@ourmedia.co.uk. "Solar storm erupts on Mars: aurora and radiation would have hit astronauts with the power of 30 chest x-rays". www.skyatnightmagazine.com (İngilizce). 13 Haziran 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2024. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Güneş</span> Güneş Sisteminin merkezinde yer alan yıldız

Güneş, Güneş Sistemi'nin merkezinde yer alan bir yıldızdır. Çekirdeğindeki nükleer füzyon reaksiyonları ile akkor hale gelene kadar ısınan, %10'u morötesi olmak üzere esas olarak görünür ışık ve kızılötesi radyasyon olarak yüzeyinden enerji yayan, oldukça büyük ve sıcak bir plazma küresidir. Dünya'daki yaşam için açık ara en önemli enerji kaynağıdır. Güneş birçok kültürde kutsallık atfedilen bir nesne olmuştur. Antik çağlardan beri astronomik araştırmalar için merkezi bir konudur.

<span class="mw-page-title-main">Kuyruklu yıldız</span> Güneş’in yakınından geçerken ısınarak gaz açığa çıkarmaya başlayan, buzlu, küçük Güneş Sistemi cisimleri

Kuyruklu yıldız ya da kirlikartopu, Güneş’in yakınından geçerken ısınarak gaz açığa çıkarmaya başlayan, buzlu, küçük Güneş Sistemi cisimleridir. Bu gaz çıkışı, görünür bir atmosfer veya koma ve bazen de bir kuyruk oluşturur. Bu fenomenler, kuyruklu yıldızın çekirdeğine etki eden güneş radyasyonu ve güneş rüzgarı etkilerinden kaynaklanır. Kuyruklu yıldız çekirdek’lerinin büyüklüğü, birkaç yüz metreden ile onlarca kilometreye kadar değişir ve gevşek buz, kozmik toz ve küçük kayalık parçacıklardan oluşur. Kuyruk bir astronomik birim ötesine uzanabilirken, koma Dünya'nın çapının 15 katına kadar çıkabilir. Yeterince parlaksa, teleskop yardımı olmadan Dünya'dan kuyruklu yıldız görülebilir ve gökyüzünde 30°'lik bir alt açı yayı olabilir. Kuyruklu yıldızlar eski çağlardan beri birçok kültür ve din tarafından gözlemlenmiş ve kaydedilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Titan (uydu)</span> Satürn uydusu

Titan, Satürn'ün en büyük uydusu ve yoğun bir atmosferi olduğu bilinen tek doğal uydudur. Dünya dışında, yüzeyinde kararlı sıvı bulundurduğu kanıtlanan 2. gök cismi olan Titan'daki büyük su kütleleri gibi görünen okyanusların, metan gazının sıvı hali olduğu görülmüştür.

<span class="mw-page-title-main">Güneş rüzgârı</span> Güneşin üst atmosferinden yayılan bir plazma dalgası

Güneş rüzgârı, Güneş'in üst atmosferinden yayılan bir plazma dalgasıdır. Büyük çoğunluğu, enerjileri genellikle 1,5 ve 10 keV arası olan elektronlar, protonlar ve alfa parçacıklarından oluşur. Bu parçacık akımının yoğunluk, sıcaklık ve hız nicelikleri zamana ve Güneş'in boylamına göre değişkenlik gösterir. Bu parçacıklar, Güneş tacının yüksek sıcaklığından gelen yüksek enerjileri ve maruz kaldıkları manyetik, elektriksel ve elektromanyetik fenomen sayesinde Güneş'in kütleçekiminden kurtulabilirler.

<span class="mw-page-title-main">Güneş lekeleri</span>

Güneş lekeleri, ışık küre adı verilen Güneş'in en dış katmanında oluşur. Çevresi ile karşılaştırıldığında sıcaklığı daha düşük olduğundan karanlık lekeler halinde görünür. Manyetik alanın belli bölgelerde yoğunlaşması, ısının eşit bir şekilde yayılımını engeller. Sonuç olarak çevresindeki ışık küreye göre daha düşük yüzey sıcaklığına sahip Güneş Lekeleri dediğimiz bölgeler oluşur. Bunlar genellikle çiftler halinde görünür. Her ikisi de birbirlerinin zıt manyetik kutuplarıdır.

<span class="mw-page-title-main">Güneş püskürtüsü</span>

Güneş püskürtüsü veya güneş patlaması, Güneş'in gaz yuvarında (atmosfer) gerçekleşen şiddetli patlamalara verilen addır. Bu patlamalar milyarlarca megaton gücünde olup, genelde saatte 1.000.000 km/saat hızla hareket ederler. 6 × 1025 Patlama sonucunda joule'e kadar enerji açığa çıkarabilir. Güneş püskürtüsü nedeniyle Dünya atmosferine normalin üzerinde küçük dalga boylu radyasyon parçacıkları girer. Bu püskürtüler sonucunda yeryüzündeki iletişim ve güç ağları olumsuz yönde etkilenebilir.

<span class="mw-page-title-main">Proxima Centauri</span>

Proxima Centauri, Erboğa takımyıldızı bölgesinde, G-bulutu içinde, Güneş'ten 4,24 ışık yılı uzaklıkta bulunan bir kırmızı cücedir. Latince adı "Centaurus'a en yakın yıldız" anlamına gelir. Güney Afrika'daki Union Rasathanesi'nin müdürü İskoç astronom Robert Innes tarafından 1915 yılında keşfedilmiştir.

Parıltılı yıldızlar (Flare), birkaç dakika veya saatliğine beklenmedik ve olağanüstü miktarlarda aydınlık artışına gidebilen değişken yıldızlardır. Aydınlık artışı tüm elektromıknatıssal izgeyi kapsayarak, X ışınlarından radyo dalgalarına kadar uzanır.

<span class="mw-page-title-main">Taçküre kütle atımı</span>

Taçküre kütle atımı, Güneş'in taçküresinde manyetik alan karışımları nedeniyle oluşan ve uzaya büyük kütlede plazma fırlatılmasına sebep olan bir Güneş patlamasıdır. Güneş'ten çok uzakta bulunan etkileri araştırıldığında bunlara gezegenlerarası TKA de denir.

<span class="mw-page-title-main">Alfa Caeli</span>

Alfa Caeli, Çelikkalem takımyıldızı yönünde bulunan çift yıldız sistemidir.

<span class="mw-page-title-main">58 Eridani</span> yıldız

58 Eridani, Irmak takımyıldızı içinde yer alan ve yaklaşık olarak 43 ışık yılı uzaklıkta bulunan bir yıldızdır. Tayf sınıfı G1.5V olan sarı ana kol yıldızının görünen parlaklığı +5,50 kadirdir. Bir solar analog olarak kabul edilir ve bu da Güneş ile benzer özelliklere sahip olduğu anlamına gelir. Nispeten yüksek bir özdevinime sahiptir. Büyük olasılıkla IC 2391 hareketli grubunun üyesidir ve uzayda ortak bir hareketi paylaşmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Wolf 359</span>

Wolf 359, Leo takımyıldızında yer alan bir kırmızı cücedir. Yıldız, Dünya'dan yaklaşık 7.8 ışık yılı uzaklıkta olup aynı zamanda Güneş'e en yakın yıldızlardan biridir.

<span class="mw-page-title-main">Tau Ceti</span>

Tau Ceti, Cetus takımyıldızında yer alan bir yıldızdır. Güneş'in kütlesinin sadece yaklaşık %78'i olmasına karşın Güneş'e oldukça benzemektedir. Tau Ceti, Güneş Sistemi'nden 12 ışık yılı uzaklıkta yer almakta olup en yakın yalnız G-tipi anakol yıldızıdır.

<span class="mw-page-title-main">Uzay havası koşulları</span>

Uzay havası koşulları, uzay fiziği, aeronomi veya güneş fiziği alanlarının bir dalıdır ve Güneş Sistemi içindeki zamanla değişen koşullarla ilgilenir. Bu koşullar arasında güneş rüzgarı da yer alır ve özellikle Dünya'nın çevresindeki uzayı vurgular. Bu kapsamda manyetosfer, iyonosfer, termosfer ve egzosferdeki koşulları içerir. Uzay hava koşulları, Dünya atmosferinin karasal hava durumundan ayrıdır, fakat kavramsal olarak ilişkilidir. "Uzay hava koşulları" terimi 1950'lerde ilk kez kullanılmış ve 1990'ların ortalarında yaygınlaşmıştır. Daha sonra bu kavram "uzay iklimi" araştırma disipliniyle genelleştirildi. Bu disiplin, daha uzun ve daha büyük ölçekli değişkenliklerin ve etkilerin genel davranışlarına odaklanır.

<span class="mw-page-title-main">Genişletme döngüsü</span>

Genişletme döngüsü, sıvı yakıtlı roket motoru’nun güç döngüsüdür. Bu döngüde yakıt, motorun yanma odasını soğutmak, ısıyı emmek ve fazı değiştirmek için kullanılır. Isıtılan, gaz halinde olan yakıt, yanma odasına enjekte edilmeden ve yakılmadan hemen önce motorun yakıt ve oksitleyici pompalarını çalıştıran türbine güç sağlar.

<span class="mw-page-title-main">Solar minimum</span>

Solar minimum, Güneş'in 11 yıllık döngüsünde en az güneş aktivitesinin görüldüğü periyottur. Bu süre zarfında güneş lekesi ve güneş patlaması aktivitesi azalır ve çoğu zaman günlerce meydana gelmez. Minimumun tarihi, 12 aylık güneş lekesi aktivitesi üzerinden düzleştirilmiş bir ortalama ile saptanır, bu nedenle minimum solar tarihi genellikle minimum gerçekleştikten 6 ay sonra saptanabilir.

<span class="mw-page-title-main">Solar döngü</span> Güneşin aktivitesindeki periyodik değişim

Solar döngü, Güneş döngüsü veya güneş manyetik aktivite döngüsü, Güneş aktivitesi güneş yüzeyinde gözlenen güneş lekeleri sayısındaki varyasyonları açısından ölçülen yaklaşık periyodik 11 yıllık bir değişimdir. 17. yüzyılın başlarından beri güneş lekeleri gözlenmiştir ve güneş lekesi zaman serisi herhangi bir doğal fenomenin en uzun sürekli gözlenen (kaydedilmiş) zaman serisidir.

<span class="mw-page-title-main">Atkinson çevrimi</span> Termodinamik döngü

Atkinson çevrimi, 1882'de James Atkinson tarafından icat edilen bir içten yanmalı motor türüdür. Atkinson çevrimi, güç yoğunluğu pahasına verimlilik sağlamak üzere tasarlanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Güneş fışkırması</span> Güneşte meydana gelen manyetik döngülerdir.

Güneş fışkırması, güneş diskine karşıdan bakıldığında görülen ve filament olarak adlandırılan, Güneş'in yüzeyinden dışarı doğru uzanmış, genellikle bir halka şeklinde olan büyük, parlak, gaz özelliğinde çıkıntılardır. Fışkırmalar, fotosferde Güneş'in yüzeyine sabitlenmektedir. Dışarı doğru güneş koronasına doğru uzanmaktadır. Korona, plazma olarak bilinen ve çok fazla görünür ışık yaymayan aşırı sıcak iyonize gazlardan oluşurken, fışkırmalar, bileşim olarak kromosferinkine benzer şekilde çok daha soğuk plazma içermektedir. Önem plazması tipik olarak koronal plazmadan yüz kat daha parlak ve yoğundur.

<span class="mw-page-title-main">Mayıs 2024 güneş fırtınaları</span> G5 jeomanyetik fırtına

Mayıs 2024 güneş fırtınaları, 25. Güneş çevrimi sırasında 10 Mayıs 2024'ten bu yana devam eden yoğun Güneş püskürtüleri ve jeomanyetik fırtınaların meydana geldiği bir dizi aşırı güçlü güneş fırtınasıdır. Jeomanyetik fırtına, 28 Ekim 2003'ten bu yana Dünya'yı etkileyen en güçlü fırtınaydı ve hem kuzey, hem de güney yarımkürede normalden çok daha düşük enlemlerde auroralar görülmesine sebep oldu.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.