İçeriğe atla

24 Nisan 1915'te Ermeni aydınların sürgünü

Ermeni aydınların sürgünü
Ermeni Kırımı
1915'te tutuklanan, sürülen ve sonunda öldürülen Ermeni aydınlardan bazıları:
İlk sıra: Kirkor Zöhrap, Taniel Varujan, Rupen Zartaryan, Ardaşes Harutünyan ve Siamanto
İkinci sıra: Rupen Sevag, Dikran Çöğüryan, Diran Kelekyan, Tlgadintsi ve Yeruhan
BölgeOsmanlı İmparatorluğu
Tarih24 Nisan 1915 (başlangıç tarihi)
Saldırı türü
Tehcir ve sonra öldürme
Ölü235-270 (24 Nisan)
2.345 (24 Nisan veya sonraki haftalarda tutuklandıktan sonra öldürüldüler.)[1]
İşleyenlerİttihat ve Terakki (Jön Türkler)

Ermeni aydınların sürgünü veya diğer adıyla Kızıl Pazar, Osmanlı İmparatorluğu'nun I. Dünya Savaşı içerisinde iken başkent İstanbul'daki Ermeni toplumunun önde gelen insanları tutuklaması ve tehcir etmesidir. Tutuklular, 24 Nisan 1915 tarihinde Dahiliye Nazırı Talat Paşa'nın emriyle Ankara yakınlarındaki iki merkeze taşındı. 27 Mayıs 1915 tarihinde Tehcir Kanunu'nun kabulü ile birlikte daha sonra sürdürülen bu aydınların çoğu öldürüldü.[2][3][4] 24 Nisan, Ermeni tehcirinin başlangıç günü olarak kabul edilmekte ve Ermenistan'da ve Ermeni toplulukları tarafından "Ermeni Soykırımını Anma Günü" olarak anılmaktadır.

Önde gelen sürgünler

Toplam 2.234 kişi sürgün edilmiştir.[5][6] Aşağıdaki listede sürgün edilen tanınmış Ermenilerden bazıları verilmektedir:[7][8][9][10][11][6][12][13][14][15][16][17][18][19][20][21][22][23]

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; vahakn dadrian isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: )
  2. ^ Jones, Adam (2006). Genocide a comprehensive introduction. Londra: Routledge. s. 106. ISBN 1134259816. 8 Ocak 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Aralık 2013. The great majority were subsequently murdered outright, or tortured and worked to death in isolated locales. 
  3. ^ Rubenstein, Richard L. (2010). Jihad and genocide (1. pbk. ed. bas.). Lanham, Md.: Rowman & Littlefield Publishers. s. 51. ISBN 0742562034. 8 Ocak 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Aralık 2013. On April 24, 1915, the ministry of the interior ordered the arrest of Armenian parliamentary deputies, former minister, and some intellectuals. Thousands were arrested, including 2,345 in the capital, most of whom were subsequently executed. 
  4. ^ Kuper, Robert Melson ; with a foreword by Leo (1996). Revolution and genocide : on the origins of the Armenian genocide and the Holocaust (1. pbk. bas.). Chicago: University of Chicago Press. s. 144. ISBN 0226519910. 8 Ocak 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Aralık 2013. On 24 April 1915, by order of the Ministry of the Interior, thousands of Armenian community leaders were arrested. In Istanbul hundreds were imprisoned, later most were executed. 
  5. ^ Horne, edited by John (2012). A companion to World War I. Chichester, U.K.: Wiley-Blackwell. s. 191. ISBN 9781119968702. 
  6. ^ a b c d e (Hg.), Tessa Hofmann (2007). Verfolgung, Vertreibung und Vernichtung der Christen im Osmanischen Reich : 1912-1922 (Almanca) (2. Aufl. bas.). Münster: Lit. s. 64. ISBN 9783825878238. 
  7. ^ Teotoros Lapçinciyan (Teotig): Ամէնուն Տարեցոյցը. Ժ-ԺԴ. Տարի. 1916-1920. [Everyman's Almanac. 10.-14. Year. 1916-1920], G. Keshishian press, Constantinople 1920
  8. ^ a b c d e Avagyan, Karine (2002). Եղեռնահուշ մասունք կամ խոստովանողք եւ վկայք խաչի [Relic of the Genocide or to those who suffered in the name of the cross and died for their faith] (in Armenian). Erevan : "Zangak 97": Mughni. ISBN 978-99930-2-436-1. OCLC 62755097
  9. ^ Zawēn, Armenian Patriarch of Constantinople (2002). Patriarkʻakan hushers [My Patriarchal Memoirs]. Translated by Ared Misirliyan, copyedited by Vatche Ghazarian. Barrington, RI: Mayreni. p. 66. ISBN 978-1-931834-05-6. LCCN 2002113804. OCLC 51967085
  10. ^ a b c d e f g h i j k l m n o Palakyan, Grigoris (2002). Le Golgotha arménien : de Berlin à Deir-es-Zor 1. La Ferté-sous-Jouarre: Le Cerle d'Écrits Caucasiens. pp. 87–94. ISBN 978-2-913564-08-4. OCLC 163168810
  11. ^ a b c d e Raymond Kévorkian: Le Génocide des Arméniens, Odile Jacob, Paris 2006 2-7381-1830-5 p. 662
  12. ^ Ternon, Yves; Bey, Naim (1989), Enquête sur la négation d'un génocide (in French), Marseille: Éditions Parenthèses, p. 27, ISBN 978-2-86364-052-4, LCCN 90111181, OCLC 20116240.
  13. ^ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v Zarakolu, Ragip. "Ölüme giden sürgün". Köxüz Girişimcilerinin Amaçları ve Dayandıkları Program. 13 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mayıs 2013. 
  14. ^ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y "24 Nisan 1915 İstanbul Ermeni tehcirinde Ermeni gazeteci ve yazarlar da öldürüldü". Gazeteciler. 23 Nisan 2011. 30 Ocak 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mayıs 2013. 
  15. ^ "Why is the Armenian Genocide commemorated on April 24?". NorSerunt. 19 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mayıs 2013. 
  16. ^ a b c d e f Göçek, Fatma Müge (2011). The Transformation of Turkey Redefining State and Society from the Ottoman Empire to the Modern Era. Londra: I.B. Tauris & Co. ss. 216-222. ISBN 9780857719683. 
  17. ^ a b c d e f g h i j The Cream of the Armenian Leadership Is Murdered. Santa Barbara, California: Institute on the Holocaust and Genocide. 1999. s. 66. ISBN 9780874369281. 31 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Mayıs 2013. Among the murdered were world-class Armenian Ottoman poets like Krikor Zohrab, Daniel Varoujan, Yeroukhan (Yervat Sirmakesian), Siamanto (Adom Yerjanian), Roupen Zartarian, Melkon Gurjian, Roupen Sevag, Ardashes Harutiunian, and Dikran Chugurian 
  18. ^ Ohanian, Pascual (1986). Turquía, estado genocida: (1915-1923) (İspanyolca). Buenos Aires, Arjantin. ss. 598-599. 31 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Mayıs 2013. 
  19. ^ Tuğlacı, Pars (2008). Örnek bir Osmanlı vatandaşı Kirkor Zohrab Efendi. İstanbul: Pars Yayınları. s. 86. ISBN 9786056008306. 31 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Mayıs 2013. 
  20. ^ a b c d e f g h i j k l "24 Nisan'da ne Olmuştu?" (PDF). Taraf. 24 Nisan 2008. 19 Ekim 2013 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Mayıs 2013. 
  21. ^ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac ad ae Smith, Walter George (1971). "Journal of a Journey to the Near East". The Armenian Review (İngilizce). 24 (1): 20-4. ISSN 0004-2366. 
  22. ^ a b c d İzrail, Nesim Ovadya (2013). 24 Nisan 1915 İstanbul, Çankırı, Ayaş, Ankara. İstanbul. ISBN 9789750512773. 
  23. ^ a b c d e f g h i Demirer, Temel (2009). Sait Çetinoğlu (Ed.). Hrant'in katil(ler)i. Pêrî Yayınları. s. 139. ISBN 9759010968. 20 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Nisan 2014. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Taner Akçam</span> Alman akademisyen, sosyolog, yazar

Altuğ Taner Akçam, Türk tarihçi ve sosyolog.

<span class="mw-page-title-main">Ermeni Kırımı</span> Osmanlı İmparatorluğunda ikamet eden Ermenilerin savaş boyunca göçe zorlanması ve sistematik katli

Ermeni Kırımı, 1915 Olayları/Ermeni Tehciri veya Ermeni Soykırımı, Osmanlı hükûmetinin Ermenilere karşı gerçekleştirdiği sürgün ve katliamlardır. Etnik temizliğin sonucunda ölen Ermenilerin sayısı tartışmalıdır; sayı, çeşitli araştırmacılara göre 600.000 ile 1,5 milyon arasında değişiklik gösterir. 1914 yılında Osmanlı topraklarında yaşayan Ermeni nüfusu yapılan farklı tahminler mevcuttur. Osmanlı resmî kayıtlarına göre 1.2 milyon ile Ermeni Patrikhanesi'ne göre 1 milyon 914 bin 620 Ermeni yaşamaktaydı. 1922 sayımlarına göre ise 817 bin Ermeni 'mülteci' olarak Osmanlı topraklarını terk etmiş, 95 bin Ermeni ise din değiştirerek Türkiye topraklarında yaşamaya devam etmiştir. Bu tahminlere göre Osmanlı topraklarında bulunan 900 bin hayatta kalmışken, 300 bin ile 1 milyon arasında Ermeni hayatını kaybetmiştir. Olayların başlangıç tarihi çoğunlukla 250 Ermeni aydının ve komite liderinin Osmanlı yöneticileri tarafından İstanbul'dan Ankara'ya sürüldüğü ve birçoğunun öldürüldüğü 24 Nisan 1915 ile ilişkilendirilmektedir. Ermeni Kırımı, sağlıklı erkek nüfusun toptan öldürülmesi ya da askere alınarak zorla çalıştırılması ve sonrasında kadın, çocuk ve yaşlılarla birlikte ölüm yürüyüşü koşullarında Suriye Çölü'ne sürülmesi gibi olaylarla birlikte I. Dünya Savaşı sırasında ve sonrasında iki aşamada gerçekleşti. Osmanlı askerlerinin koruması eşliğinde yaşadıkları yerlerden sürülen Ermeniler; sürgün sırasında yiyecek ve su sıkıntısı yaşadı; ayrıca çeşitli raporlara göre zaman zaman soygun ve katliamlara maruz kaldı. Ülke genelindeki Ermeni diasporası, genel anlamda Ermenilerin Doğu Anadolu'dan sürülme işleminin doğrudan bir sonucu olarak ortaya çıktı.

<span class="mw-page-title-main">Ermeni Soykırımı'nı Anma Günü</span> Ermenistanda millî gün

Ermeni Soykırımı'nı Anma Günü, her yıl 24 Nisan tarihinde başta Ermenistan olmak üzere Kanada, Fransa ve Ermeni diasporası'nın yoğun olarak yaşadığı bölgelerde Ermeni Kırımı'nda ölen kurbanları anmak için düzenlenen ulusal törenler. Ermenistan'ın başkenti Erivan'da yüz binlerce insan Tsitsernakabert Soykırım Anıtı'na yürüyerek ziyaret eder ve ebedî aleve çiçekler koyar.

<span class="mw-page-title-main">Diran Kelekyan</span>

Diran Kelekyan, Osmanlı Ermenisi gazeteci, yazar ve siyaset tarihçisidir.

<span class="mw-page-title-main">Rupen Zartaryan</span>

Rupen Zartaryan Osmanlı Ermenisi yazar, eğitimci ve siyasi aktivist. 1915 Ermeni Kırımı sırasında öldürüldü.

<span class="mw-page-title-main">Rupen Sevag</span>

Rupen Sevag veya Rupen Çilingiryan, Osmanlı Ermenisi hekim, şair ve nesir yazarı.

<span class="mw-page-title-main">Ohannes Vartkes Efendi</span>

Ohannes Vartkes Efendi veya Vartkes Serengülyan Osmanlı Ermenisi siyasetçi ve aktivist. Meclis-i Mebûsan Erzurum milletvekiliydi. Ermeni Kırımı sırasında öldürülmüştür.

<span class="mw-page-title-main">Şavarş Krisyan</span>

Şavarş Krisyan, Sporcu, yazar, gazeteci, eğitimci ve Osmanlı İmparatorluğu'nun ilk spor dergisi editörü.

<span class="mw-page-title-main">Tlgadintsi</span>

Tılgadindzi veya Tlkatintsi Osmanlı Ermenisi yazar, öğretmen ve Ermeni kırsal edebiyatının önemli temsilcilerinden biri.

<span class="mw-page-title-main">Keğam Parseğyan</span>

Keğam Parseğyan, Osmanlı Ermenisi yazarı, köşe yazarı, öğretmen, editör ve gazeteci.

<span class="mw-page-title-main">Melkon Gürciyan</span>

Melkon Hrand Gürciyan veya Gürcüyan Ermeni yazar, profesör ve sivil aktivist.

<span class="mw-page-title-main">Harutün Şahrigyan</span>

Harutün Şahrigyan, Ermeni bir politikacı, asker, avukat ve yazardır. Atom (Ատոմ) veya Nitra (Նիթրա) takma adlarıyla daha iyi bilinir, Ermeni Devrimci Federasyonu'nda (EDF) önemli bir role sahipti ve aynı zamanda Ermeni Millet Meclisi üyesi, bir avukat ve Ermeni Sorunu hakkında yayınların yazarıdır. Ermeni kırımı kurbanıdır.

<span class="mw-page-title-main">Yenovk Şahen</span> Ermeni aktör

Yenovk Şahen Yepranosyan, Ermeni aktör ve tiyatro oyuncusu. 1915 Ermeni Kırımı sırasında sürgün edildiği Ankara Ayaş'ta öldürüldü.

<span class="mw-page-title-main">Harutün Cangülyan</span>

Harutyun Cangülyan, Osmanlı Ermenisi tarihçi ve siyasetçi. 1890'daki Kumkapı Gösterisi'nin organizatörü idi. 1915 Ermeni Kırımı'da öldürüldü.

<span class="mw-page-title-main">Ermeni Soykırımı'nın inkârı</span> Ermenilere soykırım yapılmadığı iddiasını savunan tez

Ermeni Soykırımı'nın inkârı, Ermeni Kırımı'nın soykırım olarak tanımlanamayacağını savunan veya iddiaların bilimsel yollarla, belgelerle açıklanması gerektiğini savunan tezdir. Ermeni Soykırımı'nın inkârı, bazı ülkelerde tamamen yasaklanmışken bazı ülkelerde soykırım olduğunu ifade etmek hoş karşılanmamaktadır. Pek çok kaynakta ölen insanların sayısı soykırım olduğuna kanıt olarak gösterilmektedir. Ancak bazı araştırmacılara göre de bir soykırım söz konusu değildir. Bu yaklaşımda olanlar, zamanın hükûmetinin bir Ermeni Tehciri gerçekleştirdiğini, olumsuz şartlardan dolayı birçok insanın öldüğünü söylemektedir.

Resulayn Kampları, Ermeni Kırımı sırasında 1915 yılında çıkarılan Tehcir Kanunu ile birlikte göç ettirilen Ermeniler için, Resulayn şehri yakınındaki çöl alanda kurulan 25 toplama kampından biridir. Bu kamplar Ermeniler için anma alanlarına dönüştürülmüştür.

<span class="mw-page-title-main">Türkiye'de el konulan Ermeni mülkleri</span>

Türkiye'de Ermeni mülklerine el konulması, ülkenin Ermeni topluluğuna ait varlıklara, mülklere ve topraklara yönelik Osmanlı hükûmetleri tarafından başlatılan ve Türkiye hükûmetleri tarafından devam ettirilen el koyma olayı. 1890'ların ortalarında Hamidiye katliamları sırasında ilk örnekleri görüldü ve Ermeni Kırımı sırasında zirveye ulaştı. Daha sonra 1955'teki 6-7 Eylül Olayları'na ve 1974'teki yeni girişimlere kadar devamlı bir şekilde sürdü. Ermeni Kırımı sırasında yaşanan el koymaların çoğu, Ermenilerin Suriye Çölü dahil olmak üzere çeşitli yerlere zorunlu göç ettirilmesinin ardından hükûmetin Ermenilerin mal varlıklarını "terk ettiğini" söylemesiyle yapıldı. Ermenilerin hemen hemen tüm mülklerine el konularak yerel Müslüman nüfusa dağıtıldı. 1974'te çıkan bir kararla birlikte ulusal güvenlik gerekçe gösterilerek 1936'da getirilen mülk beyan etme ve tapuya kayıt ettirme zorunluluğu sonrasında Ermeniler tarafından edinilen mal varlıklarına el konuldu.

<span class="mw-page-title-main">Ermeni Kırımı terminolojisi</span>

Ermeni Kırımı terminolojisi İngilizce, Türkçe ve Ermenicede farklıdır ve Ermeni Soykırımı'nın reddi ve Ermeni Soykırımı'nın tanınması sorunları çerçevesinde siyasi tartışmalara yol açmıştır. Çalışmalarını İngilizce dilinde yapan tarihçilerin çoğu olayları tanımlamak için "soykırım" sözcüğünü kullansa da başka terimler de vardır.

1915 ve 1917 yılları arasında en az 800.000 Ermeni'nin öldürüldüğü Ermeni Kırımı boyunca birçok Türk sivil, siyasetçi ve askerî lider katliamlara ve yağmaya katılmayı reddedip Ermenilerin tehcir edilmesini ve katledilmesini durdurmaya çalıştı. Bu kişilerin çoğu eylemlerinin sonucu olarak pozisyonlarını kaybettiler ve bazıları öldürüldü.

<span class="mw-page-title-main">Ermeni Kırımı'nın tarihyazımı</span>

1915 ve 1917 yılları arasında en az 800.000 Ermeni'nin öldürüldüğü Ermeni Kırımı'nın tarihyazımı I. Dünya Savaşı'nın sonundan beri değişikliklere uğradı. Türkiye'nin dışındaki tarihçilerin çoğu Kırım'ın meydana geldiğini ve olayların bir soykırım olduğunu savunmaktadır, ancak bununla birlikte Kırım'ın sebepleri ve motivleri gibi bazı önemli hususların yorumlanmasında büyük farklılıklar vardır.