İçeriğe atla

236 Honoria

236 Honoria
Keşif
KeşfedenJohann Palisa
Keşif tarihi26 Nisan 1884
Adlandırmalar
MPC belirtmesi(236) Honoria
Adın kaynağı
Justa Grata Honoria
Alternatif adlandırma
A884 HA, 1904 PA
1930 KK ,1953 GJ1
Ana kuşak
Yörünge özellikleri[1]
Dönem 31 Temmuz 2016 (gün 2.457.600,5)
Belirsizlik parametresi 0
Gözlem yayı131,97 yıl (48.201 gün)
Günöte3,3307 AU (498,27 Gm)
Günberi2,2651 AU (338,85 Gm)
Yarı büyük eksen
2,79787 AU (418,555 Gm)
Dış merkezlik0,19042
4,68 yıl (1.709,4 ün)
17,8 km/s
294,554°
0° 12d 38,16sn / gün
Eğiklik7,6942°
185,861°
174,872°
Fiziksel özellikler
S
8,18
Boyutlar86,20 ± 3,7 km
12,336 saat (0,5140 gün)
0,1271 ± 0,012

Honoria (küçük gezegen tanımı: 236 Honoria), Avusturyalı gökbilimci Johann Palisa tarafından 26 Nisan 1884'te Viyana'da keşfedilen büyük bir ana kuşak asteroitidir. Asteroit, adını Hun imparatoru Attila ile müzakerelere başlayan Roma İmparatoru I. Theodosius'un torunu Honoria'dan almıştır. Spektrumuna göre taşlı S-tipi asteroit olarak sınıflandırılır. 236 Honoria, Jüpiter ile 5:2 ortalama hareket rezonansına yakın bir yörüngede dönmektedir.[2]

Bu asteroidin polarimetrik çalışması, regolitin düşük ve yüksek albedo malzemesinin bir karışımından oluştuğunu düşündüren anormal özellikler ortaya koymaktadır. Bu değerler, CO3/CV3 karbonlu kondritlerin görüntüsel özelliklerine sahip bir asteroit substratının parçalanmasından kaynaklanmış olduğu düşünülmektedir.[3]

Kaynakça

  1. ^ Yeomans, Donald K., "236 Honoria", JPL Small-Body Database Browser, NASA Jet Propulsion Laboratory, 3 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 12 Mayıs 2016. 
  2. ^ Hahn, G.; Lagerkvist, C. -I.; Lindgren, M.; Dahlgren, M. (June 1991), "Orbital evolution studies of asteroids near the 5:2 mean motion resonance with Jupiter", Astronomy and Astrophysics, 2 (246), ss. 603-618, Bibcode:1991A&A...246..603H. 
  3. ^ Gil-Hutton, R.; Mesa, V.; Cellino, A.; Bendjoya, P.; Peñaloza, L.; Lovos, F. (Nisan 2008), "New cases of unusual polarimetric behavior in asteroids", Astronomy and Astrophysics, 1 (482), ss. 309-314, Bibcode:2008A&A...482..309G, doi:10.1051/0004-6361:20078965. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

Medea, Johann Palisa tarafından 6 Şubat 1880'de Pula'da keşfedilen ve adını Yunan mitolojisinde bir figür olan Medea'dan alan çok büyük bir ana kuşak asteroididir.

Ismene, çok büyük bir ana kuşak asteroididir. Alman asıllı Amerikan gökbilimci Christian Heinrich Friedrich Peters tarafından 22 Eylül 1878 tarihinde Oneida County, New York'ta keşfedilmiştir. Adını Yunan mitolojisinde yer alan Antigone'nin kız kardeşi olan Ismene'den almıştır.

<span class="mw-page-title-main">23 Thalia</span> Asteroit

Thalia, büyük bir ana kuşak asteroitidir.

<span class="mw-page-title-main">233 Asterope</span> Asteroit

Asterope, 11 Mayıs 1883'te Fransız gökbilimci Alphonse Borrelly tarafından Marsilya Gözlemevinde keşfedilen büyük bir ana kuşak asteroittir. Asteroit, Pleiades'ten biri olan Asterope'den adını almıştır.

Barbara, Alman asıllı Amerikalı gökbilimci Christian Heinrich Friedrich Peters tarafından 12 Ağustos 1883'te Clinton, New York'ta keşfedilen bir ana kuşak asteroitidir. Asteroit, yarı büyük ekseni ile Güneş'in etrafında döner. 2.385 AU, 3,68 yıllık süre ve 0,25'lik eksantriklik değerlerine sahiptir. Yörünge düzlemi, ekliptik düzlemine göre 15,37° eğimlidir. Spektrumuna göre taşlı S-tipi asteroit olarak sınıflandırılmaktadır. 234 Barbara'nın ortalama çapının 45,6 km olduğu tahmin edilmektedir. 26,5 saatlik veya bir günden biraz fazla dönüş hızına sahiptir. Asteroidin adı matematikçilerin koruyucu azizi olarak tanımlanan Barbara'dan gelmektedir.

<span class="mw-page-title-main">52 Europa</span> Asteroit

Europa, asteroit kuşağındaki en büyük 6. asteroittir. Çapı 300 km'nin üzerindedir, fakat buna uygun bir kütleye sahip değildir. Yuvarlak olmayıp, yaklaşık 380 × 330 × 250 km boyutlarında elipsoid şeklindedir. 4 Şubat 1858'de Hermann Goldschmidt tarafından Paris'teki evinin balkonunda keşfedildi. Adını Yunan mitolojisinde Zeus'un fetihlerinden biri olan ve Jüpiter'in uydusu Europa'ya da adını veren Europa'dan almıştır.

<span class="mw-page-title-main">31 Euphrosyne</span> Asteroit

Euphrosyne çok genç bir asteroittir. En büyük asteroitlerden biridir. Kuzey Amerika'dan bulunan ilk asteroid olup, 1 Eylül 1854'te James Ferguson tarafından keşfedilmiştir. Adını Yunan mitolojisindeki Haritesler 'den biri olan Euphrosyne'den almıştır. 2019'da küçük bir yol arkadaşı keşfedildi. Bilinen en yuvarlak üçüncü asteroittir. Yuvarlaklığının, bir çarpışma ile bozularak yeniden birikmiş olmasından kaynaklandığı düşünülmektedir ve hidrostatik dengeye yakın değildir.

<span class="mw-page-title-main">45 Eugenia</span> Asteroit

Eugenia, asteroit kuşağında bulunan büyük bir asteroittir. Etrafında bir ayın döndüğü keşfedilen ilk asteroitlerden biri olarak ünlenmiştir. Aynı zamanda 87 Sylvia'dan sonra keşfedilen ikinci üçlü asteroittir.

<span class="mw-page-title-main">94 Aurora</span> Asteroit

Aurora, en büyük ana kuşak asteroitlerinden birisidir. Sadece 0,04'lük bir albedo ile kurumdan daha koyudur ve karbonlu malzemeden oluşan ilkel bir bileşime sahiptir. 6 Eylül 1867 tarihinde James Craig Watson tarafından Ann Arbor'da keşfedildi ve adını Roma şafak tanrıçası Aurora'dan aldı.

<span class="mw-page-title-main">34 Circe</span> Asteroit

Circe,, büyük ve çok koyu renkli bir ana kuşak asteroitidir. 6 Nisan 1855'te Fransız astronom J. Chacornac tarafından keşfedilmiş ve adını Yunan mitolojisindeki Aeaea adasının büyüleyici kraliçesi Kirke'den almıştır.

<span class="mw-page-title-main">104 Klymene</span> Asteroit

Klymene, 13 Eylül 1868'de J. C. Watson tarafından keşfedilen ve adını Yunan mitolojisindeki birçok Klymene'den birinden alan büyük, koyu renkli bir Themistian asteroitidir. Güneş'in etrafında 5,60 yıllık bir periyot ve 0,16'lık bir dışmerkezlikle döner. Yörünge düzlemi, tutulum düzlemine 2,8° eğiktir. C-tipi asteroit olarak sınıflandırılmıştır ve bu da muhtemelen karbonlu bir bileşime sahip olduğunu gösterir. Spektrumu, 3 μm dalga boyundaki belirgin bir özelliğe dayanarak yüzeyde suyla değişime uğramış minerallerin varlığına işaret eder ve 2015 itibarıyla Themis ailesinin bu emilimi gösterdiği tespit edilen tek üyesidir.

<span class="mw-page-title-main">54 Alexandra</span> Asteroit

Alexandra, ara asteroit kuşağından yaklaşık 155 kilometre çapında karbonlu bir asteroiddir. Alman-Fransız astronom Hermann Goldschmidt tarafından 10 Eylül 1858'de keşfedildi ve adını Alman kaşif Alexander von Humboldt'tan almaktadır; ayrıca adını bir erkekten alan ilk asteroittir.

<span class="mw-page-title-main">110 Lydia</span> Asteroit

Lydia, M-tipi bir spektruma sahip büyük bir kuşak asteroittir ve bu nedenle, esas olarak nikel - demirden oluşan, metalik bir bileşime sahip olduğu düşünülmektedir. Fransız astronom Alphonse Borrelly tarafından 19 Nisan 1870'de keşfedildi ve adını Friglerin yaşadığı Küçük Asya ülkesi Lidya'dan almıştır. Lydia asteroit ailesi de ismini ondan alır.

<span class="mw-page-title-main">88 Thisbe</span> Asteroit

Thisbe, 13. en büyük ana asteroit kuşağı asteroididir.

<span class="mw-page-title-main">89 Julia</span> Asteroit

Julia, büyük bir ana asteroit kuşağı asteroididir.

Galatea, büyük bir C-tipi ana asteroit kuşağı asteroididir. Karbonlu yüzeyi, sadece 0,034'lük bir albedo ile çok koyu renge sahiptir.

Zwetana, Güneş'in yörüngesinde dönen küçük bir ana asteroit kuşağı asteroitidir.

<span class="mw-page-title-main">809 Lundia</span> Asteroit

Lundia, ana asteroit kuşağında yer alan Flora asteroit ailesi çevresinde yörüngede dönen küçük, ikili, V-tipi bir asteroittir. Adını İsveç'teki Lund Gözlemevi'nden almıştır.

Baucis, Fransız astronom Alphonse Borrelly tarafından 5 Şubat 1877'de keşfedilen ve adını Yunan mitolojisinden Baucis ve Philemon'daki kurgusal bir karakterden alan büyük bir ana kuşak asteroitidir. Adın sıfat biçimi Baucidian'dır. Spektrumuna göre S-tipi bir asteroit olarak sınıflandırılır.

<span class="mw-page-title-main">221 Eos</span> Ana kuşak asteroidi

Eos, Avusturyalı gök bilimci Johann Palisa tarafından 18 Ocak 1882'de Viyana'da keşfedilen büyük bir ana kuşak asteroitidir. 1884 yılında Viyana astronomisi için yeni bir dönemin başlangıcını müjdelemesi umulan yeni gözlemevinin açılışını onurlandırmak amacıyla, Yunan şafak tanrıçası Eos'un adını almıştır.