İçeriğe atla

235 Carolina

235 Carolina
Keşif
KeşfedenJohann Palisa
Keşif tarihi28 November 1883
Adlandırmalar
MPC belirtmesi(235) Carolina
Adın kaynağı
Caroline Adası
Alternatif adlandırma
A883 WA, 1909 GJ
1934 GY, 1939 GN
1956 VK
Ana kuşak
Yörünge özellikleri[1]
Dönem 31 Temmuz 2016 (gün 2.457.600,5)
Belirsizlik parametresi 0
Gözlem yayı132,11 yıl (48.255 gün)
Günöte3,06301 AU (458,220 Gm)
Günberi2,69787 AU (403,596 Gm)
Yarı büyük eksen
2,88044 AU (430,908 Gm)
Dış merkezlik0,063383
4,89 yıl (1.785,6 gün)
17,1600 ± 0,0004 saat
17,54 km/s
178,096°
0° 12d 5,803sn / gün
Eğiklik9,03035°
66,0344°
209,338°
Fiziksel özellikler
S
8,9
Boyutlar57,58 ± 1,5 km
17,610 saat (0,7338 gün)[2]
0,1580 ± 0,009
  Wikimedia Commons'ta ilgili ortam

Carolina (küçük gezegen tanımı: 235 Carolina) oldukça büyük bir Ana kuşak asteroitidir. Avusturyalı gökbilimci Johann Palisa tarafından 28 Kasım 1883'te Viyana'da keşfedildi. Adını şu anda Pasifik Okyanusu'ndaki Kiribati'nin bir parçası olan Caroline Adası'ndan almaktadır. Bu asteroit, Güneş'in yörüngesinde 4,89 yıllık bir periyot ve 0,06 eksantriklik değer ile 2,88 AU yarı büyük eksen değerine sahiptir. Yörünge düzlemi, ekliptik düzlemine 9,0°'lik bir açıyla eğilir.[1]

2007 yılında toplanan fotometrik veriler, bir dönme periyodu gösteren ışık eğrisi oluşturmak için kullanıldı. 17,1600 ± 0,0004 saat parlaklık değişimi ile 0,30 ± 0,02 büyüklüğüne sahiptir.[2][3] 235 Carolina taşlı bir S-tipi asteroittir.

Kaynakça

  1. ^ a b "235 Carolina". JPL Small-Body Database. NASA/Jet Propulsion Laboratory. 25 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mayıs 2016. 
  2. ^ a b Warner, Brian D.; Stephens, Robert D.; Behrend, Raoul; Poncy, Raymond; Klotz, Alain; Dyvig, Ron; Reddy, Vishnu; Antonini, Pierre; Crippa, Roberto; Leroy, Arnaud; Goncalves, Rui; Kryszczynka, Agnieszka; Barbotin, Eric (Aralık 2007), "Lightcurve Analysis of 235 Carolina", Bulletin of the Minor Planets Section of the Association of Lunar and Planetary Observers, 4 (34), s. 100, Bibcode:2007MPBu...34..100W. 
  3. ^ Warner, B.D.; Stephens, R.D.; Behrend, R; Poncy, R; Klotz, A; Dyvig, R (2007). "Lightcurve Analysis of 235 Carolina". The Minor Planet Bulletin, 34. s. 100. Bibcode:2007MPBu...34..100W. ISSN 1052-8091. 4 Kasım 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Kasım 2022. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">2001 Einstein</span> Asteroit

2001 Einstein, İsviçreli gökbilimci Paul Wild tarafından 5 Mart 1973'te, İsviçre'nin Bern yakınlarındaki Zimmerwald Gözlemevi'nde keşfedilerek fizikçi Albert Einstein'ın adını alan, asteroit kuşağının en iç bölgesindeki parlak bir Hungaria asteroitidir. X-tipi asteroit (Xe) 5,5 saatlik bir dönüş periyodu ve yaklaşık 5 km çapa sahiptir.

<span class="mw-page-title-main">1046 Edwin</span> Asteroit

1046 Edwin, geçici ismi 1924 UA, asteroit kuşağının dış bölgelerinden gelen, yaklaşık 30 kilometre (19 mi) kilometre çapında bir arka plan asteroitidir. 1 Aralık 1924'te ABD'nin Wisconsin kentindeki Yerkes Gözlemevi'nde Belçikalı-Amerikalı astronom George Van Biesbroeck tarafından keşfedilmiş ve oğlu Edwin Van Biesbroeck'in adını almıştır. Potansiyel olarak metalik asteroit, 5,29 saatlik kısa bir dönüş periyoduna sahiptir.

<span class="mw-page-title-main">28 Bellona</span> Asteroit

Bellona, büyük bir ana kuşak asteroitidir. Alman gök bilimci R. Luther tarafından 1 Mart 1854 tarihinde keşfedilmiş ve Roma savaş tanrıçası Bellōna'nın adını almıştır. İsim Kırım Savaşı'nın başlangıcını işaretlemek için seçilmişti. Yaklaşık 100–120 km kesit boyutuna sahip taş yapılı bir S-tipi asteroittir. 28 Bellona, 4,63 yıllık bir sürede Güneş'in yörüngesinde döner.

1055 Tynka, geçici isim 1925 WG, asteroit kuşağının iç bölgelerinden gelen, yaklaşık 10 kilometre çapında, taşlı bir Flora ailesinden asteroitidir. 17 Kasım 1925'te Çek astronom Emil Buchar tarafından Kuzey Afrika'daki Cezayir Gözlemevi'nde keşfedildi ve ona annesi Tynka Buchar'ın adını verdi.

Hecuba, oldukça büyük ve parlak bir ana kuşak asteroitidir. 2 Nisan 1869'da Karl Theodor Robert Luther tarafından keşfedildi ve Yunan Mitolojisindeki Truva Savaşı efsanelerinde Kral Priamos'un karısı Hecuba'nın adını almıştır. Bu nesne Güneş'in yörüngesinde 5,83 yıl periyodu ve 0,06 eksantriklik ile döner. Jüpiter gezegeniyle 2:1 ortalama hareket rezonansının yakınında yörüngede döndüğü keşfedilen ilk asteroit olup Hecuba asteroit grubunun adaşıdır.

774 Armor, ana kuşakta Güneş'in yörüngesinde dolanan bir küçük gezegendir. Fransız astronom Charles le Morvan tarafından 13 Aralık 1913'te Paris'te keşfedilmiş ve adını Kelt bölgesi Armorica'dan almıştır. Asteroit 3,05 AU uzaklıkta, 5,32 yıllık bir yörünge periyodu ve 0,169'luk bir dışmerkezlikle dönmektedir. Yörünge düzlemi eliptik düzlemine 5,56°'lik bir açı ile eğimlidir.

<span class="mw-page-title-main">118 Peitho</span> Asteroit

Peitho bir ana kuşak asteroididir. Muhtemelen S-tipi bir asteroittir ve silisli bir mineralojiye sahip olduğu düşünülmektedir. 15 Mart 1872'de R. Luther tarafından keşfedilmiş ve adını Yunan mitolojisindeki iki Peitho'dan birinin adıyla anmıştır. Sönük bir yıldızın iki gözlemlenmiş Peitho örtülmesi vardır: biri 2000'de, diğeri 2003'te gözlemlenmiştir.

<span class="mw-page-title-main">56 Melete</span> Asteroit

Melete, büyük ve karanlık bir asteroit kuşağı asteroididir. Muhtemelen organik olarak zengin silikatlar, karbon ve susuz silikatlardan oluşan ve olası iç su buzu olan, oldukça sıra dışı bir P-tipi asteroiddir. Asteroit 4,18 yıllık bir süre ile Güneş'in etrafında dönmektedir.

<span class="mw-page-title-main">802 Epyaxa</span> Asteroit

802 Epyaxa, 1915 WR geçici atamalı, asteroit kuşağı iç bölgelerinden, yaklaşık 7,5 kilometre çapında taş bir Florian asteroittir. Alman gök bilimci Max Wolf tarafından 20 Mart 1915'te Almanya'nın güneyindeki Heidelberg-Königstuhl Devlet Gözlemevi'nde keşfedildi.

829 Academia, Güneş'in yörüngesinde dönen bir küçük gezegendir. Asteroit, düşük yansıtabilirliğe sahiptir ve kabaca 44 km çapındadır.

Gallia, asteroit kuşağının merkez bölgelerinde yer alan, yaklaşık 90 kilometre çapında bir asteroittir.

Adria, Avusturyalı astronom Johann Palisa tarafından 23 Şubat 1875'te Austrian Naval Gözlemevi'nde keşfedilen ve adını Adriyatik Denizi'nden alan oldukça büyük bir Asteroit kuşağı asteroididir. Bu koyu renkli asteroit muhtemelen ilkel bir karbonlu kondritik bileşime sahiptir.

<span class="mw-page-title-main">154 Bertha</span> Asteroit

Bertha bir ana kuşak asteroididir. Fransız kardeşler Paul Henry ve Prosper Henry tarafından 4 Kasım 1875'te keşfedildi, ancak keşfin kredisi Prosper'a verildi. Adını muhtemelen astronom Camille Flammarion'un kız kardeşi Berthe Martin-Flammarion'dan almıştır.

<span class="mw-page-title-main">157 Dejanira</span> Asteroit

Dejanira, 1 Aralık 1875'te Alphonse Borrelly tarafından keşfedilen ve Yunan mitolojisindeki savaşçı prenses Deianira'nın adını taşıyan bir ana kuşak asteroididir. Dejanira asteroit ailesi de onun adını almıştır.

<span class="mw-page-title-main">164 Eva</span> Asteroit

164 Eva, Fransız kardeşler Paul Henry ve Prosper Henry tarafından 12 Temmuz 1876'da Paris'te keşfedilen bir ana kuşak asteroididir. Eva isminin seçilmesinin nedeni bilinmemektedir. 164 Eva'nın yörünge elemanları, 1877'de Amerikalı astronom Winslow Upton tarafından yayınlanmıştır. C tipi bir asteroit olarak kategorize edilir ve muhtemelen ilkel karbonlu kondritik malzemelerden oluşur.

<span class="mw-page-title-main">167 Urda</span> Asteroit

Urda, Alman-Amerikalı astronom Christian Heinrich Friedrich Peters tarafından 28 Ağustos 1876'da Clinton, New York'ta keşfedilen ve adını İskandinav dilindeki Nornlardan biri olan Urd'dan alan bir ana kuşak asteroididir. 1905'te Avusturyalı astronom Johann Palisa, asteroidin parlaklığının değişken olduğunu gösterdi.

<span class="mw-page-title-main">170 Maria</span> Asteroit

Maria, 10 Ocak 1877'de Fransız astronom Henri Joseph Perrotin tarafından keşfedilen bir Ana kuşak asteroididir. Yörüngesi Antonio Abetti tarafından hesaplandı ve asteroide kız kardeşi Maria'nın adı verildi. Bu nesne, 1918'de Japon astronom Kiyotsugu Hirayama tarafından tanımlanan ilk asteroit ailelerinden biri olan Maria asteroit ailesinin adaşıdır.

1072 Malva, geçici ismi 1926 TA, asteroit kuşağının dış bölgelerinden gelen, yaklaşık 48 kilometre çapında, karanlık bir arka plan asteroitidir. 4 Ekim 1926'da astronom Karl Reinmuth tarafından Almanya'daki Heidelberg-Königstuhl Devlet Gözlemevinde keşfedildi. Asteroit, ismini Malva (ebegümeci) çiçekli bitkisinden almıştır.

<span class="mw-page-title-main">176 Iduna</span> Asteroit

Iduna, Alman-Amerikalı astronom Christian Heinrich Friedrich Peters tarafından 14 Ekim 1877'de Clinton, New York'ta keşfedilen büyük bir ana kuşak asteroididir. Adını Stockholm'de astronomik bir konferansa ev sahipliği yapan bir kulüp olan Sällskapet Idun'dan almıştır. Idun aynı zamanda bir İskandinav tanrıçasıdır. G-tipi bir asteroit olarak, en büyük ana kuşak asteroidi olan 1 Ceres'inkine benzer bir bileşime sahiptir.

<span class="mw-page-title-main">188 Menippe</span> Asteroit

Menippe parlak bir yüzeye ve kayalık bir bileşime sahip bir ana kuşak asteroididir. 18 Haziran 1878'de Clinton, New York'ta C. H. F. Peters tarafından keşfedilmiş ve adını Yunan mitolojisinde Orion'un kızlarından biri olan Menippe'den almıştır.