234 Barbara
| Keşif | |
|---|---|
| Keşfeden | C. H. F. Peters |
| Keşif tarihi | 12 Ağustos 1883 |
| Adlandırmalar | |
| MPC belirtmesi | (234) Barbara |
Adın kaynağı | Barbara |
Alternatif adlandırma | A883 PA, 1942 RL1 1953 RE,1975 XP |
| Ana kuşak | |
| Yörünge özellikleri[1] | |
Dönem 31 Temmuz 2016 (Jülyen günü 2.457.600,5) | |
| Belirsizlik parametresi 0 | |
| Gözlem yayı | 131,26 yıl (47.944 gün) |
| Günöte | 2,97153 AU (444,535 Gm) |
| Günberi | 1,79939 AU (269,185 Gm) |
Yarı büyük eksen | 2,38546 AU (356,860 Gm) |
| Dış merkezlik | 0,24569 |
| 3,68 yıl (1.345,7 gün) | |
Ortalama yörünge hızı | 19,28 km/s |
| 16,9454° | |
| 0° 16d 3,05sn / gün | |
| Eğiklik | 15,3746° |
| 144,553° | |
| 192,344° | |
| Fiziksel özellikler | |
| S | |
| 9,02 | |
| Boyutlar | 43,75 ± 1,0 km[1] 45,62 ± 1,93 km[2] |
| Kütle | (0,44 ± 1,45) × 1018 kg[2] |
| 26,4744 saat (1,10310 gün) | |
| 0,2276 ± 0,011 | |
 Wikimedia Commons'ta ilgili ortam | |
Barbara (küçük gezegen tanımı: 234 Barbara), Alman asıllı Amerikalı gökbilimci Christian Heinrich Friedrich Peters tarafından 12 Ağustos 1883'te Clinton, New York'ta keşfedilen bir ana kuşak asteroitidir. Asteroit, yarı büyük ekseni ile Güneş'in etrafında döner. 2.385 AU, 3,68 yıllık süre ve 0,25'lik eksantriklik değerlerine sahiptir. Yörünge düzlemi, ekliptik düzlemine göre 15,37° eğimlidir. Spektrumuna göre taşlı S-tipi asteroit olarak sınıflandırılmaktadır. 234 Barbara'nın ortalama çapının 45,6 km olduğu tahmin edilmektedir.[2] 26,5 saatlik veya bir günden biraz fazla dönüş hızına sahiptir. Asteroidin adı matematikçilerin koruyucu azizi olarak tanımlanan Barbara'dan gelmektedir.[3][4]
Işık eğrisi ve yıldız örtülmesi gözlemleri, yüzeyin geniş içbükey alanlardan oluştuğunu ortaya koymuştur.[5] Bu asteroidin polarimetrik çalışmaları, regolitin düşük ve yüksek albedo malzemesi karışımından oluştuğunu düşündüren anormal özellikler ortaya koymaktadır. 234 Barbara, CO3/CV3 karbonlu kondritlerin spektral özelliklerine sahip bir asteroit tabakasının parçalanmasından kaynaklanmış olabilir[6] FeO2 ile zenginleştirilmiş bir spinelin bir özelliği olan 2μm'de güçlü bir kızılötesi absorpsiyon bandı sergileyen "Barbarlar" adı verilen bir asteroit sınıfının prototipidir. 234 Barbara'nın keşifden sonra bu sınıfın birçok başka örneği keşfedildi.[7]
2009'da ESO'nun Very Large Telescope (VLTI) ile yapılan gözlemler, 234 Barbara'nın ikili bir asteroit olabileceğini öne sürdü.[8] Ancak 2015'te yayınlanan bir makalede "VLTI gözlemlerinin büyük bir uydunun varlığı olmadan açıklanabileceğini" söylemektedir.[5]
Kaynakça
- ^ a b Yeomans, Donald K., "234 Barbara", JPL Small-Body Database Browser, NASA Jet Propulsion Laboratory, 30 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 12 Mayıs 2016.
- ^ a b c Carry, B. (Aralık 2012), "Density of asteroids", Planetary and Space Science, cilt 73, ss. 98-118, arXiv:1203.4336 $2, Bibcode:2012P&SS...73...98C, doi:10.1016/j.pss.2012.03.009. Tablo 1'e bakın.
- ^ Schmadel, Lutz (5 Ağustos 2003). Dictionary of Minor Planet Names. Springer Science & Business Media. ISBN 9783540002383 – Google Books vasıtasıyla.
- ^ Paluzíe-Borrell, Antonio (11 Temmuz 1963). "The Names of the Minor Planets and Their Meanings". J. Meeus, Kesselberg Sterrenwacht – Google Books vasıtasıyla.
- ^ a b Tanga, P.; Carry, B.; Colas, F.; Delbo, M.; Matter, A.; Hanuš, J.; Alí Lagoa, V.; Andrei, A. H.; Assafin, M.; Audejean, M.; Behrend, R.; Camargo, J. I. B.; Carbognani, A.; Cedrés Reyes, M.; Conjat, M.; Cornero, N.; Coward, D.; Crippa, R.; de Ferra Fantin, E.; Devogéle, M.; Dubos, G.; Frappa, E.; Gillon, M.; Hamanowa, H.; Jehin, E.; Klotz, A.; Kryszczyńska, A.; Lecacheux, J.; Leroy, A.; Manfroid, J.; Manzini, F.; Maquet, L.; Morelle, E.; Mottola, S.; Polińska, M.; Roy, R.; Todd, M.; Vachier, F.; Vera Hernández, C.; Wiggins, P. (Nisan 2015), "The non-convex shape of (234) Barbara, the first Barbarian*", Monthly Notices of the Royal Astronomical Society, 448 (4), ss. 3382-3390, arXiv:1502.00460 $2, Bibcode:2015MNRAS.448.3382T, doi:10.1093/mnras/stv229.
- ^ Gil-Hutton, R.; Mesa, V.; Cellino, A.; Bendjoya, P.; Peñaloza, L.; Lovos, F. (Nisan 2008), "New cases of unusual polarimetric behavior in asteroids", Astronomy and Astrophysics, 482 (1), ss. 309-314, Bibcode:2008A&A...482..309G, doi:10.1051/0004-6361:20078965.
- ^ Devogèle, M.; Tanga, P.; Cellino, A.; Bendjoya, Ph.; Rivet, J. -P.; Surdej, J.; Vernet, D.; Sunshine, J. M.; Bus, S. J.; Abe, L.; Bagnulo, S.; Borisov, G.; Campins, H.; Carry, B.; Licandro, J.; McLean, W.; Pinilla-Alonso, N. (Nisan 2018), "New polarimetric and spectroscopic evidence of anomalous enrichment in spinel-bearing calcium-aluminium-rich inclusions among L-type asteroids", Icarus, cilt 304, ss. 31-57, arXiv:1802.06975 $2, Bibcode:2018Icar..304...31D, doi:10.1016/j.icarus.2017.12.026
- ^ "Powerful New Technique to Measure Asteroids' Sizes and Shapes". European Southern Observatory. 22 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Aralık 2015.
Dış bağlantılar
- Asteroit Yörünge Elemanları Veritabanı 30 Mart 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- Küçük Gezegen Keşif Koşulları 10 Mayıs 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- Asteroid Işık Eğrisi Veri Dosyası 20 Temmuz 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
