İçeriğe atla

233 Asterope

233 Asterope
Işık eğrisi verilerine dayalı 3D model
Keşif
KeşfedenA. Borrelly
Keşif yeriMarsilya Gözlemevi
Keşif tarihi11 Mayıs 1883
Adlandırmalar
MPC belirtmesi(233) Asterope
Alternatif adlandırma
A883 JA
Ana kuşak
Yörünge özellikleri[1]
Dönem 31 Temmuz 2016 (gün 2.457.600,5)
Belirsizlik parametresi 0
Gözlem yayı118,65 yıl (43.337 gün)
Günöte2,9271 AU (437,89 Gm)
Günberi2,3927 AU (357,94 Gm)
Yarı büyük eksen
2,6599 AU (397,92 Gm)
Dış merkezlik0,10044
4,34 yıl (1.584,5 gün)
138,789°
0° 13d 37,92sn / gün
Eğiklik7,6832°
222,017°
125,128°
Fiziksel özellikler
Tholen = T[1]
SMASS = K[1]
8,21[1]
Boyutlar102,78 ± 7,9 km
19,70 saat (0,821 gün)
0,0870 ± 0,015
  Wikimedia Commons'ta ilgili ortam

Asterope (küçük gezegen tanımı: 233 Asterope), 11 Mayıs 1883'te Fransız gökbilimci Alphonse Borrelly tarafından Marsilya Gözlemevinde keşfedilen büyük bir ana kuşak asteroittir. Asteroit, Pleiades'ten biri olan Asterope'den (veya Sterope) adını almıştır.

Bu asteroit, Güneş'in yörüngesinde yarı büyük bir eksenle döner. 2,66 AU, 4,34 yıllık bir süre ve 0,10'luk bir eksantriklik değerleri vardır. Yörünge düzlemi, ekliptik düzlemine 7,68° eğimlidir. Nadir bir T-tipi asteroittir[2]. Nispeten karanlık bir yüzeye sahiptir. 233 Asterope'nin spektrumu, çoğu demir meteoritinde bulunan kükürtlü bir demir minerali olan Troilite'ye benzerlik gösterir.[3]

1995'teki fotometrik gözlemler, 19,743 saatlik bir dönüş periyodunu göstermektedir.[2] IRAS gözlemevinde yapılan ölçümler 109,56 ± 5,04 km çap ve 0,08 ± 0,01 geometrik albedo vermektedir. Karşılaştırma yapacak olursak, Spitzer Uzay Teleskobu üzerindeki MIPS fotometresi 97,54 ± 10,32 km çap ve 0,10 ± 0,01 geometrik albedo sonuçlarını vermektedir.[4]

Kaynakça

  1. ^ a b c d "233 Asterope". JPL Small-Body Database. NASA/Jet Propulsion Laboratory. 20 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mayıs 2016. 
  2. ^ a b Piironen, J.; Lagerkvist, C.-I.; Erikson, A.; Oja, T.; Magnusson, P.; Festin, L.; Nathues, A.; Gaul, M.; Velichko, F. (Mart 1998), "Physical studies of asteroids. XXXII. Rotation periods and UBVRI-colours for selected asteroids", Astronomy and Astrophysics Supplement, 3 (128), ss. 525-540, Bibcode:1998A&AS..128..525P, doi:10.1051/aas:1998393 
  3. ^ Britt, D. T.; Bell, J. F.; Haack, H.; Scott, E. R. D. (Temmuz 1992), "The Reflectance Spectrum of Troilite and the T-Type Asteroids", Meteoritics, 3 (27), s. 207, Bibcode:1992Metic..27Q.207B 
  4. ^ A bot will complete this citation soon. Click here to jump the queue arXiv:1204.1116.

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">1457 Ankara</span> Asteroit

1457 Ankara, geçici adı 1937 PA, asteroit kuşağının orta bölgesinde yer alan yaklaşık 18 kilometre çapında taşlı bir asteroittir. 3 Ağustos 1937'de Alman gök bilimci Karl Reinmuth tarafından Heidelberg Gözlemevi'nde keşfedilmiştir ve sonradan Ankara olarak adlandırıldı.

1213 Algeria, asteroit kuşağının dış bölgesinde yaklaşık 32 kilometre çapındaki karbonlu bir asteroittir. Guy Reiss tarafından 1931 yılında Cezayir Gözlemevi'nde keşfedilen asteroit, adını Kuzey Afrika ülkesi Cezayir'den almıştır.

1045 Michela, geçici ismi 1924 TR, asteroit kuşağının iç bölgelerinden, yaklaşık 6 kilometre (3,7 mi) kilometre çapında taşlı bir Massalia asteroitidir. 19 Kasım 1924'te Belçikalı-Amerikalı astronom George Van Biesbroeck tarafından Williams Bay, Wisconsin, ABD'deki Yerkes Gözlemevi'nde keşfedilmiştir. S-tipi asteroit, kaşifin kızı Micheline van Biesbroeck'in adını almıştır.

<span class="mw-page-title-main">1046 Edwin</span> Asteroit

1046 Edwin, geçici ismi 1924 UA, asteroit kuşağının dış bölgelerinden gelen, yaklaşık 30 kilometre (19 mi) kilometre çapında bir arka plan asteroitidir. 1 Aralık 1924'te ABD'nin Wisconsin kentindeki Yerkes Gözlemevi'nde Belçikalı-Amerikalı astronom George Van Biesbroeck tarafından keşfedilmiş ve oğlu Edwin Van Biesbroeck'in adını almıştır. Potansiyel olarak metalik asteroit, 5,29 saatlik kısa bir dönüş periyoduna sahiptir.

1047 Geisha, geçici ismi 1924 TE, yaklaşık 11 kilometre çapında, asteroit kuşağının iç bölgelerinden gelen taşlı bir Flora asteroittir. 17 Kasım 1924'te Alman gök bilimci Karl Reinmuth tarafından güneybatı Almanya'daki Heidelberg-Königstuhl Devlet Gözlemevi'nde keşfedilmiştir. Asteroit, İngiliz müzikal The Geisha'nın adını almıştır.

<span class="mw-page-title-main">2867 Šteins</span> asteroit

2867 Šteins asteroit kuşağının iç bölgelerinden gelen, yaklaşık 5 kilometre çapında düzensiz, elmas şeklinde bir arka plan asteroitidir. 4 Kasım 1969'da Sovyet gök bilimci Nikolay Çernık tarafından Kırım'da bulunan Kırım Astrofizik Gözlemevi'nde keşfedildi. Eylül 2008'de, ESA'nın uzay sondası Rosetta, Šteins'ın yanından geçti ve bu sayede Šteins, bir uzay aracıyla ziyaret edilmiş birkaç küçük gezegenden biri oldu. Parlak E-tipi asteroit, 23 adlandırılmış kratere sahiptir ve 6,05 saatlik bir dönme süresine sahiptir. Adını Litvanyalı gök bilimci Kārlis Šteins'tan almıştır.

<span class="mw-page-title-main">1322 Coppernicus</span> Asteroit

1322 Coppernicus, geçici ismiyle 1934 LA, yaklaşık 10 kilometre çapında, asteroit kuşağının iç bölgelerinden gelen taşlı bir arka plan asteroididir. 1934'te Heidelberg Gözlemevinde Karl Reinmuth tarafından keşfedilen asteroit, daha sonra Polonyalı astronom Nicolaus Copernicus'un adını aldı.

<span class="mw-page-title-main">52 Europa</span> Asteroit

Europa, asteroit kuşağındaki en büyük 6. asteroittir. Çapı 300 km'nin üzerindedir, fakat buna uygun bir kütleye sahip değildir. Yuvarlak olmayıp, yaklaşık 380 × 330 × 250 km boyutlarında elipsoid şeklindedir. 4 Şubat 1858'de Hermann Goldschmidt tarafından Paris'teki evinin balkonunda keşfedildi. Adını Yunan mitolojisinde Zeus'un fetihlerinden biri olan ve Jüpiter'in uydusu Europa'ya da adını veren Europa'dan almıştır.

<span class="mw-page-title-main">103 Hera</span> Ana kuşak asteroiti

Hera, 4,44 yıllık bir yörünge süresine sahip orta büyüklükte bir ana kuşak asteroitidir. Kanadalı-Amerikalı astronom James Craig Watson tarafından 7 eylül 1868'de keşfedilmiş ve adını Yunan mitolojisinde Olympos tanrılarının kraliçesi Hera'dan almıştır. Bu asteroit, silikat yüzey bileşimine sahip bir S-tipi asteroittir.

1052 Belgica, asteroit kuşağının iç bölgelerinde yaklaşık olarak 10 kilometre çapında ikili bir Florian asteroitidir. 15 Kasım 1925'te Belçikalı gök bilimci Eugène Delporte tarafından Belçika'daki Uccle Gözlemevi'nde keşfedildi. Uccle Gözlemevi'nde keşfedilen ilk küçük gezegen olmuş, ardından keşfedilen küçük gezegene 1276 Ucclia adı verilmiştir.

Dione, büyük bir ana kuşak asteroididir. Muhtemelen 1 Ceres'e benzer bir bileşime sahiptir. J. C. Watson tarafından 10 Ekim 1868'de keşfedildi ve adını Yunan mitolojisinde bazen Yunan aşk ve güzellik tanrıçası Afrodit'in annesi olduğu söylenen bir Titan olan Dione'den almıştır. Jüpiter ile 2:1 ortalama hareket rezonansına yakın yörüngede dönen Hecuba asteroit grubunun bir üyesi olarak listelenmiştir. Bu nesnenin yörünge periyodu 5,66 yıldır ve 0,17 eksantrikliğe sahiptir.

<span class="mw-page-title-main">767 Bondia</span> Asteroit

767 Bondia, asteroit kuşağının dış bölgelerinden, yaklaşık 43 kilometre çapında bir Themis asteroitidir. Amerikalı astronom Joel Hastings Metcalf tarafından 23 Eylül 1913 tarihinde Winchester, Massachusetts'teki gözlemevinde keşfedilmiştir. B-tipi asteroidin kendi ekseni etrafındaki dönüş periyodu 8,3 saattir. Adını Cambridge, Massachusetts'teki Harvard Üniversitesi Gözlemevi'nin yöneticileri olan Amerikalı gök bilimci William Cranch Bond (1789-1859) ve oğlu George Phillips Bond'dan (1825-1865) almıştır.

<span class="mw-page-title-main">114 Kassandra</span> Asteroit

Kassandra büyük ve karanlık bir ana kuşak Asteroitidir. Nadir bir sınıf olan T sınıfına aittir. 23 Temmuz 1871'de C. H. F. Peters tarafından keşfedildi ve adını Truva Savaşı efsanelerindeki kahin Cassandra'dan alır. Asteroit, bir kuyruklu yıldız tarafından ikiye ayrıldığı ve Dünya ile çarpışma rotasına girdiği 2009 yapımı Meteor filminde de anılır.

779 Nina, asteroit kuşağının orta bölgesinde yer alan, yaklaşık 80 kilometre (50 mi) çapında, büyük bir arka plan asteroitidir. 25 Ocak 1914'te Rus astronom Grigory Neujmin (1886-1946) tarafından Kırım yarımadasındaki Simeiz Gözlemevi'nde keşfedildi. Orta düzey bir albedoya sahip metalik X-tipi asteroit, 11.2 saatlik bir dönme periyoduna sahiptir. Adını kaşifin kız kardeşi Nina Neujmina'dan (Tsentilovich) (1889–1971) almıştır.

Brunhild, taşlı bir S-tipi ana kuşak asteroididir. Alman-Amerikalı astronom C. H. F. Peters tarafından 31 Temmuz 1872'de keşfedildi ve adını İskandinav mitolojisinde bir Valkyrie olan Brünnehilde'den alır. Brunhild, var olmayan değişken yıldız KN Gem ile karıştırılmıştır.

Galatea, büyük bir C-tipi ana asteroit kuşağı asteroididir. Karbonlu yüzeyi, sadece 0,034'lük bir albedo ile çok koyu renge sahiptir.

<span class="mw-page-title-main">154 Bertha</span> Asteroit

Bertha bir ana kuşak asteroididir. Fransız kardeşler Paul Henry ve Prosper Henry tarafından 4 Kasım 1875'te keşfedildi, ancak keşfin kredisi Prosper'a verildi. Adını muhtemelen astronom Camille Flammarion'un kız kardeşi Berthe Martin-Flammarion'dan almıştır.

<span class="mw-page-title-main">166 Rhodope</span> Asteroit

Rhodope, asteroit kuşağının merkez bölgesinden, yaklaşık 55 kilometre çapında, karanlık bir arka plan asteroididir. 15 Ağustos 1876'da Alman-Amerikalı astronom Christian Peters tarafından Clinton, New York, Amerika Birleşik Devletleri'ndeki Litchfield Gözlemevi'nde keşfedildi. Asteroit, Yunan mitolojisinden Kraliçe Rhodope'un adını almıştır.

<span class="mw-page-title-main">178 Belisana</span> Asteroit

Belisana, asteroit kuşağının iç bölgelerinden gelen, yaklaşık 38 kilometre (24 mi) çapında taştan bir arka plan asteroididir. 6 Kasım 1877'de Avusturyalı gök bilimci Johann Palisa tarafından bugünkü Hırvatistan'da bulunan Austrian Naval Gözlemevi'nde keşfedildi. 12,32 saatlik bir dönme periyoduna ve oldukça küresel bir şekle sahip bir S-tipi asteroittir. Adını Kelt tanrıçası Belisama'dan (Belisana) almıştır.

20936 Nemrut Dağı, geçici adı : 4835 T-1 olan, yaklaşık 35 kilometre çapında, asteroit kuşağının en iç bölgelerinde bulunan Hungaria ailesine mensup, aynı zamanda da Mars yörüngesinin çok yakınlarında seyreden taşlı bir asteroittir. 13 Mayıs 1971'de Hollandalı gök bilimci çift Ingrid ve Cornelis van Houten tarafından Leiden'de ve ayrıca Hollandalı Amerikalı gök bilimci Tom Gehrels tarafından Kaliforniya, Amerika Birleşik Devletleri'ndeki Palomar Gözlemevi'nde çekilen fotoğraf plakalarında keşfedilmiştir. Asteroitin 3,28 saatlik bir dönme süresi, muhtemelen küresel bir şekli ve tipik olarak enstatit açısından zengin E tipi asteroitler arasında görülen yüksek bir albedosu bulunmaktadır. 2012 yılında adını Türkiye'de sönmüş bir yanardağ olan Nemrut'tan almıştır.