İçeriğe atla

231 Vindobona

231 Vindobona
Işık eğrisi verilerine dayalı 3D modeli
Keşif
KeşfedenJohann Palisa
Keşif tarihi10 Eylül 1882
Adlandırmalar
MPC belirtmesi(231) Vindobona
Alternatif adlandırma
A882 RB, 1962 UJ
Ana kuşak
Yörünge özellikleri[1]
Dönem 31 Temmuz 2016 (gün 2.457.600,5)
Belirsizlik parametresi 0
Gözlem yayı131,05 yıl (47.865 gün)
Günöte3,3648 AU (503,37 Gm)
Günberi2,4810 AU (371,15 Gm)
Yarı büyük eksen
2,9229 AU (437,26 Gm)
Dış merkezlik0,15120
5,00 yıl (1.825,2 gün)
17,44 km/s
12,6140°
0° 11d 50,064sn / gün
Eğiklik5,1021°
350,535°
268,609°
Fiziksel özellikler
9,6
Boyutlar82,33 ± 2,1 km
14,245 saat (0,5935 gün)
0,0545 ± 0,003
  Wikimedia Commons'ta ilgili ortam

Vindobona (küçük gezegen tanımı: 231 Vindobona), büyük bir ana kuşak asteroitidir. 10 Eylül 1882'de Avusturyalı gökbilimci Johann Palisa tarafından keşfedilmiştir. Asteroidin ismi olan Vindobona, keşfin yapıldığı şehir olan Viyana'nın Latince adıdır.

Karanlık yüzeyinin olması, karbon açısından zengin bir bileşimden oluştuğunun göstergesidir.

2012 yılında New Mexico'daki Organ Mesa Gözlemevi'nde yapılan fotometrik gözlemler, parlaklıkta 0,20 ± 0,03 büyüklüğünde bir değişimle 14,245 ± 0,001 saatlik bir dönüş periyodu sonuçlarını verdi. Bu sonuçlar, önceki yapılan gözlemlerdeki sonuçlarla uyumludur.[2]

Kaynakça

  1. ^ "231 Vindobona". JPL Small-Body Database. NASA/Jet Propulsion Laboratory. 24 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mayıs 2016. 
  2. ^ Pilcher, Frederick (Nisan 2013), "Rotation Period Determinations for 24 Themis, 159 Aemilia 191 Kolga, 217 Eudora, 226 Weringia, 231 Vindobona, and 538 Friederike", The Minor Planet Bulletin, 2 (40), ss. 85-87, Bibcode:2013MPBu...40...85P. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Astronomi</span> kökenleri, evrimleri, fiziksel ve kimyasal özellikleri ile gök cisimlerini açıklamaya çalışmak üzere gözleyen bilim dalı

Astronomi, gök bilimi ya da gökbilim gök cisimlerinin kökenlerini, evrimlerini, fiziksel ve kimyasal özelliklerini açıklamaya çalışan doğa bilimi dalıdır. Astronominin sınırlı ve özel bir alanı olan gök mekaniği ile karıştırılmaması gerekir. Astronomi daha açık bir deyişle, yörüngesel cisimleri ve Dünya atmosferinin dışında gerçekleşen, yıldızlar, gezegenler, kuyrukluyıldızlar, kutup ışıkları, gökadalar ve kozmik mikrodalga arkaalan ışınımı gibi gözlemlenebilir tüm olay ve olguları inceleyen bilim dalıdır.

<span class="mw-page-title-main">Mars</span> Güneş Sisteminde Güneşe en yakın 4. gezegen

Mars, Güneş Sistemi'nin Güneş'ten itibaren dördüncü gezegeni. Roma mitolojisindeki savaş tanrısı Mars'a ithafen adlandırılmıştır. Yüzeyindeki yaygın demir oksitten dolayı kızılımsı bir görünüme sahip olduğu için "Kızıl Gezegen" olarak da bilinmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Asteroit</span> yörüngeleri çoğunlukla Mars ile Jüpiter gezegenleri arasında kalan gökcisimleri

Asteroit,, iç Güneş Sistemi'nde yörüngede dönen ve meteoroitlerden daha büyük, fakat cüce gezegenlerden daha küçük olan bir küçük güneş sistemi cismidir. Atmosferi olmayan metalik veya kayalık cisimlerdir. Asteroitlerin boyutları ve şekilleri, cüce gezegenler de dahil olmak üzere önemli ölçüde farklılık gösterir.

<span class="mw-page-title-main">Ceres (cüce gezegen)</span> Güneşe en yakın aynı zamanda en küçük cüce gezegen

Ceres, Güneş'e en yakın cüce gezegen ve Mars ile Jüpiter arasında yer alan ana asteroit kuşağındaki en büyük gök cismidir.

<span class="mw-page-title-main">Asteroit kuşağı</span>

Asteroit kuşağı, Güneş Sistemi'nde Güneş merkezli ve kabaca Jüpiter ile Mars gezegenlerinin yörüngeleri arasındaki uzayı kaplayan torus şeklinde bir bölgedir. Bu bölgede asteroit veya küçük gezegen olarak adlandırılan çok sayıda katı ve düzensiz şekillerde gök cisimleri bulunur. Tanımlanan nesneler çok farklı boyutlarda olabilir, fakat gezegenlerden çok daha küçüklerdir ve birbirlerinden ortalama olarak bir milyon kilometre uzaklıklarda bulunurlar. Bu asteroit kuşağı, Güneş Sistemi'ndeki diğer asteroit popülasyonlarından ayırt edilebilmesi için ana asteroit kuşağı veya ana kuşak olarak da adlandırılır.

<span class="mw-page-title-main">Clyde Tombaugh</span> Amerikalı gökbilimci (1906 – 1997)

Clyde William Tombaugh, Amerikalı astronom. 1930 yılında cüce gezegen Plüton'u keşfetmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Truvalı (gök cismi)</span>

Truvalı veya truva asteroidi, astronomide daha büyük bir cismin yörüngesini paylaşan, ana cismin yaklaşık 60° ilerisinde veya gerisinde bulunan L4 ve L5 Lagrange noktalarından birinin yakınında kararlı bir yörüngede kalan küçük boyutlu bir gök cismidir (çoğunlukla asteroitler). Truva cisimleri gezegenlerin ya da büyük uyduların yörüngelerini paylaşabilirler.

<span class="mw-page-title-main">Dünya'ya yakın cisim</span>

Dünya'ya Yakın Cisimler, yörüngeleri günberi noktasında Dünya'ya 1,3 Astronomik Birim (AB) mesafeden daha yakın olup Dünya'nın çok yakınına gelen gök cisimleridirler. Bunlar birkaç bin Dünya'ya Yakın Asteroit (DYA), Dünya'ya Yakın Kuyruklu yıldız (DYK), bir miktar Güneş etrâfında dolanan uzay aracı ve uzayda Dünya'yla çarpışmadan tâkip edilebilecek büyüklükte meteoritlerden oluşurlar. Makbul olan görüşe göre DYC'lerin geçmişte Dünya'yla çarpışmalarının gezegenimizin jeolojik ve biyolojik târihinde kayda değer rolü olduğu merkezindedir. Dünya'mıza getireceği tehlikelerin farkına varılmasıyla 1980'lerden beri gittikçe artan ilgiyle bu cisimler izlenmişler, gelebilecek tehlikeleri aktif olarak azaltmak için çözümler aranmaya başlamışlardır.

<span class="mw-page-title-main">Küçük gezegen</span>

Uluslararası Astronomi Birliği'ne (IAU) göre küçük gezegen, Güneş'in etrafında doğrudan yörüngede dönen ve ne gezegen ne de kuyruklu yıldız olarak sınıflandırılmayan bir gök cismidir. IAU, 2006 yılından önce resmen küçük gezegen terimini kullanmaktaydı, fakat o yıl yapılan toplantıda küçük gezegenler ve kuyruklu yıldızlar; cüce gezegenler ve Küçük Güneş Sistemi Cisimleri (SSSB) olarak yeniden sınıflandırıldı.

<span class="mw-page-title-main">9 Metis</span> Asteroit

Metis (küçük gezegen tanımı: 9 Metis), büyük bir ana kuşak asteroitidir. 25 Nisan 1848'de Andrew Graham tarafından İrlanda'daki Markree Gözlemevi'nde keşfedildi ve bu onun tek asteroit keşfiydi. Ayrıca, yüz altmış yıl sonra J65 Celbridge Gözlemevi'nden Dave McDonald'ın (281507) 2008 TM9'u keşfettiği 7 Ekim 2008'e kadar İrlanda'da yapılan gözlemler sonucunda keşfedilen tek asteroit olmuştur. Adını Yunan mitolojisindeki Tehtys ve Oceanus'un kızı olan Metis'ten alır.

<span class="mw-page-title-main">226 Weringia</span> Asteroit

Weringia tipik bir ana kuşak asteroitidir. Johann Palisa tarafından 19 Temmuz 1882'de keşfedildi ve adını asteroitin keşfedildiği şehir olan Viyana'nın bir parçası olan Waehring'den aldı.

<span class="mw-page-title-main">227 Philosophia</span> Asteroit

Philosophia, Fransız gökbilimci Paul Henry ve Prosper Henry kardeşler tarafından 12 Ağustos 1982'de Paris'te keşfedilmiştir. Adını felsefeden alan büyük bir ana kuşak asteroitidir. Fotometrik gözlemlere dayanarak, büyüklüğü 0,15 ± 0,02 parlaklık değişimi ile 52,95 ± 0,01 evresel dönüş periyoduna sahip olduğu görülmüştür.

Adelinda, büyük, karanlık bir dış Ana kuşak asteroitidir. Avusturyalı gökbilimci Johann Palisa tarafından 22 Ağustos 1882 tarihinde Viyana'da bulunan gözlemevinde keşfedildi. Asteroitin adı, yine bir Avusturyalı gök bilimci olan Edmund Weiss'in karısı Adelinda'dan gelmektedir.

<span class="mw-page-title-main">230 Athamantis</span> Asteroit

Athamantis, Alman-Avusturyalı gökbilimci K. de Ball tarafından 3 Eylül 1882'de Bothkamp'ta keşfedilen oldukça büyük bir ana kuşak asteroitidir. Bu, K. de Ball'ın tek asteroit keşfiydi. Asteroit adını Orchomenus'un efsanevi Yunan kralı Athamas'ın kızı Athamantis'ten almıştır.

Russia, büyük bir ana kuşak asteroitidir. C-tipi asteroit olarak sınıflandırılır. Muhtemelen ilkel karbonlu bileşimlerden oluşmuştur. Johann Palisa tarafından 31 Ocak 1883'te Viyana'da keşfedilmiştir. Adını Rusya'dan almıştır.

<span class="mw-page-title-main">233 Asterope</span> Asteroit

Asterope, 11 Mayıs 1883'te Fransız gökbilimci Alphonse Borrelly tarafından Marsilya Gözlemevinde keşfedilen büyük bir ana kuşak asteroittir. Asteroit, Pleiades'ten biri olan Asterope'den adını almıştır.

<span class="mw-page-title-main">239 Adrastea</span> Asteroit

Adrastea bir ana kuşak asteroitidir. Johann Palisa tarafından 18 Ağustos 1884'te Viyana'da keşfedilmiş ve adını Yunan mitolojisinde bir peri olan Adrasteia'dan almıştır. Bu asteroit, Güneş'in yörüngesinde 2,97 AU, 5,11 yıllık bir periyot ve 0,23'lük bir eksantriklik (ovallik) ile dönmektedir. Yörünge düzlemi, ekliptik düzlemine 6,17°'lik bir açıyla sahiptir.

1323 Tugela, geçici adıyla 1934 LD, yaklaşık 60 kilometre çapında, asteroit kuşağının dış bölgelerinden gelen koyu renkli bir arka plan asteroitidir. 19 Mayıs 1934'te Johannesburg'daki Union Gözlemevinde Güney Afrikalı astronom Cyril Jackson tarafından keşfedildi. Asteroit, Güney Afrika'nın batısındaki Tugela Nehri'nin adını aldı.

774 Armor, ana kuşakta Güneş'in yörüngesinde dolanan bir küçük gezegendir. Fransız astronom Charles le Morvan tarafından 13 Aralık 1913'te Paris'te keşfedilmiş ve adını Kelt bölgesi Armorica'dan almıştır. Asteroit 3,05 AU uzaklıkta, 5,32 yıllık bir yörünge periyodu ve 0,169'luk bir dışmerkezlikle dönmektedir. Yörünge düzlemi eliptik düzlemine 5,56°'lik bir açı ile eğimlidir.

<span class="mw-page-title-main">176 Iduna</span> Asteroit

Iduna, Alman-Amerikalı astronom Christian Heinrich Friedrich Peters tarafından 14 Ekim 1877'de Clinton, New York'ta keşfedilen büyük bir ana kuşak asteroididir. Adını Stockholm'de astronomik bir konferansa ev sahipliği yapan bir kulüp olan Sällskapet Idun'dan almıştır. Idun aynı zamanda bir İskandinav tanrıçasıdır. G-tipi bir asteroit olarak, en büyük ana kuşak asteroidi olan 1 Ceres'inkine benzer bir bileşime sahiptir.