İçeriğe atla

2017 Libya anayasa taslağı

Libya
Bu kategoride yer alan maddeler
Libya hükûmeti ve siyasetinin
bir parçasıdır.

Arap Birliği Arap Birliği Üye Devleti

Anayasa
Yürütme
Yasama
Yargı
  • Libya Yüksek Yargı Konseyi
  • Yargıtay
  • Temyiz Mahkemeleri
  • İlk Derece Mahkemeleri
İdari bölümler
Seçimler
Dış ilişkiler
  • Dışişleri Bakanlığı
    Bakan: Necla Manguş
  • Libya'nın diplomatik temsilcilikleri / Libya'daki diplomatik temsilcilikler

2017 Libya anayasa taslağı, 2014 Libya Anayasa Meclisi seçimlerinde Libya çevresinden seçilen 60 kişilik Anayasa Taslağı Meclisi tarafından hazırlanan Libya anayasa taslağıdır.[1]

Yeni anayasa taslağı henüz kabul edilmedi.

Arka plan

Libya İç Savaşı'nda Kaddafi hükûmetinin devrilmesinin ardından, Libya Geçici Anayasa Bildirgesi, kalıcı bir anayasa üzerinde anlaşmaya varılana kadar geçici bir anayasa olarak tasarlandı ve Libya Ulusal Geçiş Konseyi tarafından Ağustos 2011'de yayınlandı.[2]

Anayasa Taslağı Meclisi

Yüksek Ulusal Seçim Komisyonu (YUSK), Şubat 2014'te Libya'nın Trablusgarp, Sirenayka ve Fizan bölgelerinden 20'şer kişi olmak üzere 60 temsilcinin katıldığı 2014 Libya Anayasa Meclisi seçimini organize etti.[3][4][5] 60 kişilik grup Libya Kurucu Meclisi veya Anayasa Taslağı Hazırlayan Meclis olarak tanındı.[6]

Anayasa Taslağı

Temmuz 2017'de, Anayasa Taslağı Hazırlama Meclisi üçte iki çoğunlukla nihai bir anayasa taslağı lehinde oy kullandı. Anayasa taslağı, cumhurbaşkanına verilen güçlü yetkilerle bir başkanlık hükümet sistemini tanımlar.[6]

Cumhurbaşkanlığı hakimiyeti

100. madde, cumhurbaşkanının doğrudan halk tarafından seçilmesini öngörmektedir. Madde 104(1), cumhurbaşkanına bir hükûmet seçme konusunda tam yetki verir. 113. madde; cumhurbaşkanına, milletvekilleri veya meclis çoğunluğuna sahip siyasi parti ile sınırlandırılmadan keyfi olarak başbakanı seçme hakkını verir. 115. maddeye göre parlamentonun hükûmetten güveni geri çekmesi için üçte iki çoğunluk gerekir. Madde 104(2) uyarınca, hükûmet politikası cumhurbaşkanı tarafından belirlenir ve hükûmet tarafından uygulanır. Zaid el-Ali, 67 ve 109. maddeleri birlikte "cumhurbaşkanına uymanın parlamentonun sorumluluğunda olduğunu varsaymak" şeklinde yorumladı.[1]

Servetin yeniden dağıtımı

Zaid el-Ali, anayasa taslağının 8. ve 9. bölümlerini, doğal kaynakların kontrolü de dahil olmak üzere, zenginliğin cumhurbaşkanın elinde toplanmasına yol açacağı şekilde yorumladı.[1]

Güvenlik Servisi

Zaid al-Ali, taslak anayasada istihbarat servislerinin tanımının olmamasının veya faaliyetlerine ilişkin kısıtlamaların, sivil gözetimi olmayan çoklu istihbarat teşkilatlarının oluşturulmasını riske attığına hükmetti. Askeri ve polis hiyerarşilerinin tanımlarını "komuta zinciriyle ilgili ciddi sorunlar" olarak değerlendirdi.[1]

Olağanüstü haller

El-Ali, anayasa taslağında tanımlanan 120 günlük olağanüstü hal sınırını, 2011 sonrası diğer Arap anayasalarının "eğilimine uygun olarak" olumlu olarak değerlendirdi. Cumhurbaşkanının olağanüstü hal ilanının yürürlüğe girmesinden önce parlamentonun onayının gerekli olmamasına dair endişelerini dile getirdi (2017 itibarıyla Irak Anayasası'nda olduğu gibi).

Yargı

El-Ali, yargının (118, 120, 125, 135 ve 136. maddeler) cumhurbaşkanından adil bir derecede bağımsız olarak, ancak yüksek yargı konseyinin üyeliği ve karar alma yöntemleriyle ilgili belirsizlikte bir kusurla tanımlandığına hükmetti.[1]

İnsan hakları

El-Ali, anayasa taslağının insan hakları unsurlarını, pratikte mahkemelerde nasıl uygulanacağına dair ayrıntılardan yoksun olarak gördü. Devlet yetkililerinin kısıtlama, "gerekli, açık, sınırlı ve kısıtlamaların amaçlarıyla orantılı" olmadığı sürece anayasada ilan edilen insan haklarından herhangi birini kısıtlamasını sınırlayan 65. Madde'deki "sınırlamalar maddesini" övdü. El-Ali'ye göre, o zamanlar sadece iki Arap ülkesi bu sınırlamaya sahipti (Tunus, 49. Madde ve Yemen'in anayasa taslağı).[1]

Seçimler

Anayasa taslağının 157. Maddesi, seçimlerin düzenlenmesinden YUSK'nin sorumlu olduğunu belirtmektedir.[7]

Destek ve muhalefet

Anayasa Taslağı Meclisi (ATM), taslağı onaylanmak üzere Temsilciler Meclisine (TM) sundu. Şubat 2018'de TM, ATM'nin anayasa taslağını reddetti ve bunun yerine Libya Krallığı 1951 Anayasası'nda bir değişiklik geliştirmeye çağırdı. Şubat 2018'in başlarında, anayasa taslağının geçerliliğine karşı açılan bir dava, alt mahkemelerin taslak aleyhindeki kararlarını reddeden Yüksek Mahkemenin duruşmasına taşındı.[8]

Kaynakça

  1. ^ a b c d e f "Arşivlenmiş kopya" (PDF). 21 Ocak 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 20 Şubat 2022. 
  2. ^ "NTC Announces Constitutional Declaration : Tunisia Live". web.archive.org. 10 Mart 2012. 10 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Şubat 2022. 
  3. ^ "Constitutional assembly candidates being registered | Libya Herald". web.archive.org. 22 Ekim 2013. 22 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Şubat 2022. 
  4. ^ "Election re-runs next Wednesday says Elabbar". LibyaHerald (İngilizce). 21 Şubat 2014. 20 Şubat 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Şubat 2022. 
  5. ^ "HNEC announces results for Constitutional Committee elections". LibyaHerald (İngilizce). 2 Mart 2014. 20 Şubat 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Şubat 2022. 
  6. ^ a b "Libya's final draft constitution: A contextual analysis". ConstitutionNet (İngilizce). 7 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Şubat 2022. 
  7. ^ "Arşivlenmiş kopya" (PDF). 1 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 20 Şubat 2022. 
  8. ^ "Libya: MPs Refuse to Recognize the Constitution Drafting Assembly". Asharq AL-awsat (İngilizce). 4 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Şubat 2022. 

İlgili Araştırma Makaleleri

Kuvvetler ayrılığı veya güçler ayrılığı, devlet organları olan yasama, yürütme ve yargı güçlerinin birbirinden ayrılmış oldukları bir devlet yönetim modelidir. Devletin her biri birbirinden ayrı ve bağımsız güçlerdeki kol ve sorumluluk alanlarına ayrıldığı ve böylece her bir güç ve kolun bir diğeri ile güç ve sorumluluk alanları bakımından bir çatışma yaşamadıkları bu model ilk olarak antik Yunan ve Roma'da geliştirildi. Kuvvetler ayrılığında güçler normal olarak yasama, yürütme ve yargı olmak üzere üç kola ayrılmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Cumhurbaşkanlığı Kabinesi</span> Türkiye Cumhuriyetinin yürütme organı

Cumhurbaşkanlığı Kabinesi, Hükûmet veya Kabine, Türkiye'de Cumhurbaşkanının başkanlık ettiği ve tüm bakanların bir araya gelip kararlar aldığı kuruldur. Her bakan, kendi bakanlığını ilgilendiren iş ve emri altındaki kamu personelinin yerine getirdikleri işlem ve eylemlerinden sorumludur.

<span class="mw-page-title-main">Türkiye'de anayasal süreç</span> Türk anayasal sürecinin geçmişi ve bugünü

Türkiye'de anayasal süreç, 1808 tarihinde ilan edilen Sened-i İttifak ile başlayıp günümüze kadar devam etmektedir. II. Mahmud döneminde, Alemdar Mustafa Paşa tarafından hazırlanan Sened-i İttifak, merkezî otoriteyi taşrada hâkim kılmak için Rumeli ve Anadolu âyanları ile Osmanlı Devleti arasında 29 Eylül 1808’de imzalandı. Osmanlı'da Sened-i İttifak ile Türk tarihinde ilk defa devlet iktidarı sınırlandırıldığından, bu belge Türk tarihinde ilk "anayasal belge" kabul edilmektedir. Abdülmecid döneminde 3 Kasım 1839 tarihinde Mustafa Reşid Paşa tarafından hazırlanan Tanzimat Fermanı ilan edildi. Bu ferman ile padişah, fermanda ilân edilen ilkelere ve konulacak kanunlara uyacağına yemin etti. Tanzimat Fermanı'nın tamamlayıcısı ve pekiştiricisi olan Islahat Fermanı, Abdülmecid tarafından 1856 yılında "ferman" olarak ilan edildi. Tanzimat döneminde yetişen ve Genç Osmanlılar olarak bilinen aydın ve yazarlar, Avrupa'dan etkilenerek meşrutiyet yönetimini savunmaya başladılar ve meşrutiyeti ilan ettirmek için Abdülaziz’i tahttan indirerek, yerine II. Abdülhamid’i getirdiler. 23 Aralık 1876'da Mithat Paşa’nın hazırladığı Kanun-i Esasi ilan edilerek meşrutiyete geçildi. Kanun-i Esasî, şekli kritere göre bir anayasa olarak kabul edilmektedir. Türk tarihinin ilk anayasası olan ve 12 bölüm ile 119 maddeden oluşan Kanun-i Esasî'nin 113. maddesi gereğince, padişah olağanüstü durumlarda Anayasa'yı askıya alabilirdi. II. Abdülhamid, 1877 yılında Rus savaşlarını neden göstererek Anayasa'yı askıya aldı. 1908 yılındaki askeri ayaklanma sonucu II. Abdülhamid, 1876 Anayasası'nı tekrar yürürlüğe koydu ve böylece II. Meşrutiyet dönemi başladı. 1909 yılında 31 Mart Vakası'nın meydana gelmesinden sonra tahttan indirilen II. Abdülhamid'den sonra 1909 yılında Anayasa'da önemli değişiklikler yapıldı. Bu değişikliklerle 1876 Anayasası, meşruti bir parlamenter monarşi Anayasası haline geldi.

<span class="mw-page-title-main">Japonya Anayasası</span>

Japonya Anayasası, Japonya’nın 1947 yılından itibaren temel kuruluş belgesidir. Anayasa, parlamenter yönetim biçimini kabul eder ve temel insan haklarını garanti altına alır. Buna göre Japon İmparatoru “devletin ve halkın birliğinin simgesidir” ve egemenlik hakkı olmaksızın sadece törensel bir rol oynar. Bu yüzden diğer kraliyet ailelerinde olduğu gibi devletin başı değildir. Anayasaya aynı zamanda “Barış Anayasası” denmesinin sebebi 9.maddesinde açıkça savaşın uluslararası sorunların bir çözüm yolu olarak reddedilmesidir. Anayasa II. Dünya Savaşı'nın ardından ülke ABD işgali altındayken yazılmış ve Japonya’nın önceki askeri monarşi olan yönetim sistemi liberal demokrasiyle değiştirilmiştir. Belge hâlen geçerliliğini korumaktadır ve kabul edilmesinden sonra önemli bir değişiklik yapılmamıştır.

<span class="mw-page-title-main">2014 Libya parlamento seçimleri</span> Libyada parlamento seçimleri

Libya'da Temsilciler Meclisi için 25 Haziran 2014 tarihinde parlamento seçimleri yapıldı. Tüm adaylar bağımsız olarak yarışırken seçimler, milliyetçi ve liberal grupların sandalyelerin çoğunu kazandığı ve İslamcı grupların sadece 30 sandalyeye düşüşü ile sonuçlandı. Seçime katılım yüzde 18 ile çok düşüktü.

<span class="mw-page-title-main">Sırbistan cumhurbaşkanı</span>

Sırbistan cumhurbaşkanı, resmî olarak Cumhuriyet cumhurbaşkanı olarak adlandırılan Sırbistan devletinin başı.

<span class="mw-page-title-main">Macaristan cumhurbaşkanı</span> Macaristanın devlet başkanı

Macaristan cumhurbaşkanı, resmi olarak cumhuriyet başkanı, Macaristan'ın devlet başkanıdır. Makamın büyük ölçüde törensel bir rolü vardır, ancak aynı zamanda yasaları veto edebilir veya yasayı gözden geçirilmek üzere Anayasa Mahkemesine gönderebilir. Hükûmet bakanlarını seçmek ve yasama girişimlerine öncülük etmek gibi diğer yürütme yetkilerinin çoğu, onun yerine başbakanlık makamına verilmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Avustralya Anayasası</span>

Avustralya Anayasası, Avustralya'nın en yüksek yasası olan yazılı bir anayasadır. Avustralya'yı anayasal bir monarşi altında bir federasyon olarak kurar ve federal yürütme hükûmeti, yasama organı ve yargının yapısını ve yetkilerini ana hatlarıyla belirtir.

<span class="mw-page-title-main">Suriye Anayasası</span> Suriye Arap Cumhuriyetinin anayasası

Suriye Arap Cumhuriyeti Anayasası, 26 Şubat 2012'de kabul edildi ve 13 Mart 1973'te yürürlüğe girmiş olan anayasanın yerini aldı. Mevcut anayasa, Suriye Arap Cumhuriyeti devletinin temel işlevini özetlemektedir. Suriye'nin karakterini Arap, demokratik ve cumhuriyetçi olarak belirler. Ayrıca, Pan-Arabizm ideolojisine uygun olarak, ülkeyi Arap dünyasının bir bölgesi ve halkını Arap ulusunun ayrılmaz bir parçası olarak tanımlamaktadır.

<span class="mw-page-title-main">1973 Suriye Anayasası</span> Suriyenin eski anayasası

1973 Suriye Arap Cumhuriyeti Anayasası 13 Mart 1973'te kabul edildi ve 27 Şubat 2012'ye kadar yürürlükte kaldı. Anayasa, Suriye'nin karakterini Arap, demokratik ve cumhuriyetçi olarak tanımlar. Ayrıca, pan-Arap ideolojisine uygun olarak, ülkeyi daha geniş Arap dünyasının bir bölgesi ve halkını Arap ulusunun ayrılmaz bir parçası olarak konumlandırır. Anayasa, Arap Sosyalist Baas Partisinin gücünü sağlamlaştırdı. Anayasanın 8. maddesi partiyi "toplumda ve devlette önde gelen parti" olarak tanımlar, oysa Suriye - çoğu kez inanıldığı gibi - resmi anlamda tek partili bir sistem değildi.

<span class="mw-page-title-main">Kuzey Makedonya Anayasası</span>

Kuzey Makedonya Anayasası, Kuzey Makedonya'nın hükûmet sistemini ve temel insan haklarını ana hatlarıyla belirleyen kodlanmış bir anayasadır. O zamanki Makedonya Cumhuriyeti Parlamentosunda 17 Kasım 1991'de kabul edildi.

Libya'da yeni anayasanın kurucu meclis tarafından hazırlanmasının ardından anayasa referandumu yapılacak. Anayasanın yayınlanması için beklenen tarih Aralık 2014 idi. Ancak bu tarih, ülkede devam eden ihtilaf nedeniyle ertelendi. Temmuz 2012'de, başlangıçta kurucu meclis seçimlerini organize etmekle görevlendirilen bir Genel Ulusal Kongre seçildi; ancak Geçici Ulusal Konsey, Libyalıların bunun yerine doğrudan kurucu meclisi seçmesine karar verdi. Genel Ulusal Kongre, 10 Nisan 2013 tarihinde kurucu meclis üyelerinin seçileceği konusunda anlaşmaya vardı.

<span class="mw-page-title-main">Libya'da seçimler</span>

7 Temmuz 2012'de, Libya İç Savaşı'ndan bu yana iktidarda olan Geçici Ulusal Konsey, Konsey'in yerini alacak 200 üyeli bir Genel Ulusal Kongre için demokratik seçimleri denetledi. Meclis, bir başbakan seçecek ve 2013'te parlamento seçimleri yapacaktı. Anayasa yazma süreci de belirlenecekti. Silahlı milisler, etnik azınlıklar ve radikal grupların neden olduğu huzursuzluk, Muammer Kaddafi'nin devrilmesini takip eden yıllar boyunca süreci ve hükûmeti baltaladı. Demokratik reformlara yönelik iç ilgisizlik süreci yavaşlatırken Avrupa Birliği gibi dış organlar, 2014 sonundan önce gerçekleşecek yeni bir anayasa taslağının hazırlanması için konsensüs oluşturmak için ulusal bir diyalog kurulması için hâlâ baskı yapıyorlardı. Ülkede istikrarı sağlamak ve huzursuzluğu bastırmak amacıyla parlamento seçimlerinin 25 Haziran 2014'te yapılması planlanıyordu.

<span class="mw-page-title-main">2014 Libya Anayasa Meclisi seçimleri</span>

20 Şubat 2014'te Libya'da Anayasa Meclisi seçimleri yapıldı. Kurucu meclis seçimleri için adaylıklar 6 Ekim 2013'te başladı. 11 Kasım 2013 tarihi itibari ile meclise aday kayıtları sona erdi. Meclis, Libya'nın üç bölgesinden 20 üyeden oluşacak: Trablusgarp, Sirenayka ve Fizan. Komitenin çalışmalarının Mart 2014'ten Temmuz 2014'e kadar sürmesi bekleniyor. Daha önce iktidarda olan Ulusal Geçiş Konseyi tarafından Ağustos 2011'de sunulan anayasa bildirgesi, komisyonu Kongre'nin kendisinin atayacağını belirtti; ancak Genel Ulusal Kongre (GUK) bunun yerine, anayasa komisyonuna bireylerin seçilmesi için bir seçim yapılması yönünde oy kullandı. Anayasa komisyonu anayasayı hazırlayacak ve daha sonra referandumda oylanacak. 2014 Ocak ayı başı itibarıyla 1.001.910 seçmen SMS ile kayıt yaptırmıştır.

Yüksek Ulusal Seçim Komisyonu, 2011 Libya İç Savaşı'nın ardından ilki 2012'de yapılan seçimleri düzenlemek için Libya'da oluşturulmuş bir organdır.

<span class="mw-page-title-main">Libya Kurucu Meclisi</span> Libya için yeni bir anayasa yazmaktan sorumlu meclis

Libya Kurucu Meclisi veya Anayasa Taslağı Meclisi, Kaddafi sonrası dönemde Libya için yeni bir anayasa yazmaktan sorumlu meclistir. Meclis, 20 Şubat 2014'te seçildi ve 22 Nisan'da Ali Tarhuni'nin başkanlığında çalışmaya başladı.

<span class="mw-page-title-main">2022 Kazakistan anayasa değişikliği referandumu</span>

2022 Kazakistan Anayasa Referandumu, 5 Haziran 2022 tarihinde gerçekleştirilen halk oylamasıdır. Kazakistan halkı, 2022 Ocak ayında ülkeyi sarsan büyük çaplı protestoların ardından, öncelikle Cumhurbaşkanının yetkilerini azaltmayı içeren bir anayasa değişikliğini oyladı.

<span class="mw-page-title-main">Fransa'da siyaset</span> Fransanın hükümet ve demokratik sistemi

Fransa'da siyaset, Beşinci Fransız Cumhuriyeti Anayasası tarafından belirlenen yarı başkanlık sistemi çerçevesinde şekillenmektedir. Bu kapsamda devlet kendisini "bölünmez, laik, demokratik ve sosyal bir Cumhuriyet" olarak tanımlar. Anayasa, kuvvetler ayrılığı ilkelerini esas almakta ve Fransa'nın 1789 Bildirisi ile tanımlanan İnsan Haklarına ve Ulusal Egemenlik ilkelerine bağlılığını beyan etmektedir.

<span class="mw-page-title-main">Türkiye hükûmeti</span> Hükûmet

Türkiye Hükûmeti, Türkiye'nin ulusal hükûmetidir. Başkanlık temsilî demokrasisi altında üniter bir devlet ve çok partili bir sistem içinde Anayasal bir cumhuriyet olarak yönetilir. Hükûmet terimi, toplu kurumlar kümesi veya özellikle Kabine (yürütme) anlamına gelebilir.

<span class="mw-page-title-main">Libya Geçici Anayasa Deklarasyonu</span> Libyanın geçici anayasası

Anayasal Deklarasyon, Libya İç Savaşı'nda Kaddafi hükûmetinin devrilmesi nedeniyle yürürlüğe giren Libya'nın mevcut en yüksek yasasıdır. Ulusal Geçiş Konseyi tarafından 3 Ağustos 2011 tarihinde son şekli verilmiş olup kalıcı bir anayasa yazılıp referandumda onaylanana kadar yürürlükte kalması amaçlanmaktadır. Belge, Başkan Yardımcısı ve UGK resmi sözcüsü Abdül Hafız Goga tarafından 10 Ağustos'ta düzenlenen bir basın toplantısıyla kamuoyuna duyurulmuştur.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.