İçeriğe atla

2014 Libya parlamento seçimleri

2014 Libya parlamento seçimleri
Libya
← 201225 Haziran 2014Bir sonraki →
200 sandalyenin tamamı
Çoğunluk için 101 sandalye gerekli
Önceki Başbakan

Abdullah es-Sani
Bağımsız

Seçilen Başbakan

Abdullah es-Sani
Bağımsız

Libya
Bu kategoride yer alan maddeler
Libya hükûmeti ve siyasetinin
bir parçasıdır.

Arap Birliği Arap Birliği Üye Devleti

Anayasa
Yürütme
Yasama
Yargı
  • Libya Yüksek Yargı Konseyi
  • Yargıtay
  • Temyiz Mahkemeleri
  • İlk Derece Mahkemeleri
İdari bölümler
Seçimler
Dış ilişkiler
  • Dışişleri Bakanlığı
    Bakan: Necla Manguş
  • Libya'nın diplomatik temsilcilikleri / Libya'daki diplomatik temsilcilikler

Libya'da Temsilciler Meclisi için 25 Haziran 2014 tarihinde parlamento seçimleri yapıldı.[1] Tüm adaylar bağımsız olarak yarışırken seçimler, milliyetçi ve liberal grupların sandalyelerin çoğunu kazandığı ve İslamcı grupların sadece 30 sandalyeye düşüşü ile sonuçlandı.[2] Seçime katılım yüzde 18 ile çok düşüktü.[3]

Seçim tamamlandıktan sonra, Libya Yüksek Mahkemesi'ne (LYM) iki anayasal iddia getirildi. 7 Kasım 2014'te LYM, Libya'nın siyasi geçiş süreci ve meclis seçimleri için yol haritasını belirleyen Anayasa Bildirgesi'nin 30. paragrafının 11. maddesinde yapılan değişikliği geçersiz ilan etti. Bu durum, seçim de dahil olmak üzere meclisin kurulmasına yol açan tüm yasama ve seçim sürecini geçersiz kıldı. Bu nedenle bu, meclisin etkin bir şekilde feshedildiği anlamına geliyordu.[4]

Anayasa değişiklikleriyle ilgili tartışmalar nedeniyle meclis, batı kıyı kenti Misrata'dan güçlü milisler tarafından kontrol edilen Trablus'taki Genel Ulusal Kongre'den (GUK) görev almayı reddetti. Bunun yerine parlamentolarını Tobruk'ta kurdular.

Uluslararası toplum, Birleşmiş Milletler Libya Destek Misyonu (UNSMIL) aracılığıyla meclisi tanıdığını duyurdu ve bu nedenle Yüksek Mahkeme kararını görmezden geldi. Meclisin feshedilmesi o dönemde gerçekçi görülmüyordu.

Arka plan

Genel Ulusal Kongre, anayasayı yazacak bir kurucu meclis oluşturma sorumluluğuyla Temmuz 2012'de seçildi. Ancak Ulusal Geçiş Konseyi, Libyalıların bunun yerine doğrudan kurucu meclisi seçmesine karar verdi.[5] Genel Ulusal Kongre, 10 Nisan 2013'te kurucu meclis üyelerinin seçileceği konusunda anlaşmaya vardı.[6] Kurucu meclisin çoğu için seçim 20 Şubat 2014'te gerçekleşti.[7]

25 Mayıs 2014 tarihinde Genel Ulusal Kongre, Temsilciler Meclisi seçimlerinin tarihini 25 Haziran 2014 olarak belirledi.[8] 30 Mart 2014 tarihinde GUK tarafından 133 oydan 124'ü lehte oyla kabul edilen Seçim Kanunu'nun 16. maddesi, kadınlara 30 sandalye ile vekillere toplam 200 sandalye tahsis edilmiş olup, siyasi partilere üye bireyler seçime katılabilecek, ancak parti listeleri olmayacak ve ikinci vatandaşlığa sahip Libyalıların da vekilliğe uygun olduğunu ilan etti.[9]

Seçim sistemi

200 sandalye, 75 alt seçim bölgesine bölünmüş 13 seçim bölgesinde seçildi.[10] Gerginliği azaltmak amacıyla, tüm adaylar seçime parti listelerinde yer almak yerine bireysel olarak katıldılar.[11]

Yönetim

Katılım

Bu sefer kayıt olma zahmetine girmedim ve bu sana her şeyi anlatmalı. Arkadaşlarım devrimde öldürüldü, bu demokrasinin bedelini kanla ödedik ama [önceki] seçimin sonucu ne oldu? Adaylar büyük vaatlerde bulunurlar ama iktidara geldiklerinde hiçbir şey olmaz.[12]

—Muhammed Ebu Bekir, 21 yaşındaki öğrenci

Katılım, sadece 630.000 kişinin oy kullandığı Temmuz 2012'de Kaddafi sonrası ilk seçimde %60 iken,[13] bu seçimde sadece %18 idi.[11][14] Libya'nın 3,4 milyon uygun seçmeninin ancak üçte biri ülkenin şubat ayındaki Anayasa Meclisi seçimlerine kaydolmuştu.[15] The Economist, "Düşen coşku, yetkililerin yönetememesine karşı artan tiksintiyi yansıtıyor" dedi.[15]

Yerleşik radikal İslamcı grupların bombalama ve suikast kampanyasına sahne olan Derna'da oylama yapılmadı. Kufra ve Sabha'daki bazı sandıklar da güvenlik nedeniyle kapatıldı.[11]

Şiddet

Seçim günü, Bingazi'de hükûmet güçleri ile militanlar arasında çıkan çatışmalarda en az beş kişinin öldüğü birkaç şiddet olayı yaşandı.[11] Güvenlik yetkililerine göre ölümler, İslamcı isyancıların yerel bir güvenlik karargahına ateş açması sonucu meydana geldi ve şiddet en az 30 kişinin yaralanmasıyla sonuçlandı.[11]

Ayrı bir olayda, İnsan Hakları aktivisti Selva Bughayighis, oylamadan eve döndükten sonra Bingazi'deki evinde vurularak öldürüldü. Saldırganların kapüşonlu olduğu ve askeri üniforma giydiği bildirildi. Bingazi doğumlu Bughayighis, avukattı ve üç çocuğu vardı. Kaddafi'nin devrilmesinde aktif rol oynamış ve Libya'nın geçici Ulusal Geçiş Konseyi üyesi olarak görev yapmıştı.[11]

Sonuçlar

Sonuçlar 22 Temmuz 2014 tarihinde açıklandı.[16] Seçim sisteminde parti listeleri yasak olduğu için 1.714 adayın tamamı bağımsız olarak kaldı. Seçim için ayrılan 200 sandalyeden 188'i 22 Temmuz'da ilan edildi, diğer 12'sinin duyurusu bazı seçim bölgelerindeki boykot veya güvensizlik nedeniyle ertelendi.[17] Koltukların çoğu laik gruplar tarafından alındı ve İslamcılar sadece 30 sandalye kazandı. Bazı analistler[] sonuçların laik ve İslamcı güçler arasındaki savaşı yeniden canlandırabileceğinden hemen korktu.[2]

12 Ağustos 2014'te parlamento, Libya devlet başkanının Temsilciler Meclisi tarafından atanmasının aksine doğrudan seçilmesi lehinde oy kullandı. Mevcut Temsilcilerden 141'i lehte, 2'si karşı, 1'i çekimser oy kullandı.[18]

23 Ağustos 2014'teki İslamcı darbeden sonra parlamento, Onur Operasyonu'nun kalesi olan Tobruk'a taşındı.[19]

Anahtar sonuçlar aşağıdakileri içerir.[17]

Seçim Bölgesi (* kadın listesini gösterir) Oy
1. TobrukSaleh al-Tayeh 3.008
1. Tobruk Nureddin Abdulhamid 1.879
1. Tobruk Salhin Saad 1.611
1. Tobruk Muftah al-Sharri 1.389
2. el-Kubbe (Guba) Akile Salih İsa913
2. el-Kubbe Talal al-Maihub 623
2. *el-Kubbe Muna al-Ghaithi 2.559
8. BingaziYounis Fanoush 4.838
8. Bingazi Ibrahim Ameish 4.599
8. Bingazi Ali Abuzakuk 3.932
8. Bingazi Tariq al-Jarush 2.863
8. Bingazi Abubakr Bahira 2.853
8. Bingazi Adel al-Tira 2.080
8. Bingazi Ziyad Daghim 2.007
8. Bingazi Muftah Akuidir 1.792
8. Bingazi Ahmed al-Wahdi 1.512
8. Bingazi Aisa al-Araibi 1.417
8. Bingazi Jalal al-Shweidi 1.307
8. Bingazi Ramadan Shambesh 1.220
8. Bingazi Essam al-Jihani 1.073
8. Bingazi Ibrahim al-Dresi 1.072
8. Bingazi Saad al-Jazwi 1.057
8. Bingazi Badr Musa 977
8. *Bingazi Amal Bayu 14.086
8. *Bingazi Aisha al-Tablaghi 8.003
8. *Bingazi Seham Sergiva 5.883
8. *Bingazi Asmahan Belaoun 5.452
20 SirteZaid Abubakr 1.093
20 Sirte Hassan Zarga 875
20 Sirte Abubakr Mohammed 723
20 *Sirte Azziza Busetta 2.300
22. Sabha Ibrahim Ali 1.319
22. Sabha Misbah Awhida 1.189
22. Sabha Ahmed Arhuma 912
22. Sabha Mohamed Arifa 898
22. Sabha Mohamed Ajdeed 782
22. Sabha Mohamed al-Hadiri 713
22. Sabha Yousef Saidi 713
22. *Sabha Fatima Abu Saada 2.642
22. *Sabha Ahlam Khalifa 2.326
40. Zintan Abdussalam Nassiyah 486
40. Zintan Omar Abu Kadr 374
47. MısrataSuleiman al-Fagieh 11.166
47. Mısrata Fathi Bashagha 6.589
47. Mısrata Mohamed Raied 2.690
47. Mısrata Abdurrahman Sewehli 2.129
47. Mısrata Mohamed Durrat 2.085
47. Mısrata Mohamed Hneish 1.753
47. Mısrata Kamal al-Jamel 1.646
47. *Mısrata Hanan Shalouf 15.882
49. ZlitenMohamed Ben Khalil 1.277
49. Zliten Abdulghani Alftaisi 1.160
49. Zliten Ezzedden Gwereb 1.105
49. Zliten Aamar al-Ablag 1.047
49. *Zliten Naima Dalef 4.420
56. Tacuraal-Sadiq al-Kahaili 1.596
56. Tacura Abulkair Bilkhair 1.351
56. Tacura Khaled al-Usta 1.172
58. Trablus Merkez Hamuda Siyala 6.023
58. Trablus Merkez Ali al-Tikbali 4.777
58. *Trablus Merkez Fawzia Abu Ghalia 7.330
59. Hay el-Endülüs Fayez al-Sarraj3.771
59. Hay el-Endülüs Ali Sbai 2.757
59. Hay el-Endülüs Musab Abulgasim 2.566
59. *Hay el-Endülüs Hana Abudeeb 3.503
59. *Hay el-Endülüs Rabia Aburas 2.775
69. ZaviyeMohamed al-Hanish 2.271
69. Zaviye Ali Abu Zariba 2.169
69. Zaviye Amar Shaibaru 1.880
69. Zaviye Imhemed Shaib 1.350
69. Zaviye Salim Ganidi 1.286
69. Zaviye Abdulnabi Abdulmuali 922
69. Zaviye Abdallah Alafi 893
69. *Zaviye Aisha Shalabi 6.533

Sonrası

Kasım ayında Yüksek Mahkeme, bir grup ismi açıklanmayan milletvekilinin belirsiz gerekçelerle yaptığı temyiz başvurusunun ardından seçimi iptal etti. Ancak temyize giden milletvekilleri, parlamentonun Trablus veya Bingazi'de bulunmaması nedeniyle anayasaya aykırı olduğunu ve milislerle ulusal çatışmalara karşı yabancı askeri yardım çağrısında bulunarak yetkisini aştığını ileri sürdüler.[20] Temyiz edilememekle birlikte, Tobruk merkezli parlamento, "silah tehdidi altında" teslim edildiği iddiasıyla kararı reddetti.[21] Milletvekili Ebu Bekir Bayra, kararın "temelsiz" ve "ülkeyi bölmeye yönelik bir adım" olduğunu da sözlerine ekledi ve Tobruk merkezli parlamentonun buna uymayacağını söyledi.[21] Karar, rakip İslamcıların egemen olduğu hükûmetin merkezi olan Trablus'ta kutlama amaçlı silah sesleri ile karşılandı.

Daha sonraki gelişmelerde, eski lider Kaddafi'nin kuzeni Ahmed Kaddafi el-Dam, "hükümet" güçlerinin büyük şehirlerin kontrolünü ele geçirmesi durumunda, parlamento ile görüşmelerde bulunan sürgündeki Kaddafi destekçilerinin çoğunun "Libya'yı geri almak için geri döneceğini" ve ulusal bir uzlaşı programını destekleyeceğini söyledi.[20]

Kaynakça

  1. ^ "Date for new parliamentary elections 25 June". Libya Herald. 30 Mayıs 2014. 2 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mayıs 2014. 
  2. ^ a b "Libya publishes parliamentary election results". Xinhua. 22 Temmuz 2014. 8 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ağustos 2014. 
  3. ^ "Libyans mourn rights activist amid turmoil". www.aljazeera.com. 16 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Haziran 2014. 
  4. ^ Maghur. "A Legal Look into the Libyan Supreme Court Ruling". Atlantic Council (İngilizce). 2 Şubat 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ocak 2017. 
  5. ^ "NTC takes responsibility for constitution from National Conference". Libya Herald. 5 Temmuz 2012. 17 Temmuz 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Nisan 2014. 
  6. ^ "The Constitutional Commission will be elected and the political isolation law is constitutional, rules Congress". Libya Herald. 11 Nisan 2013. 8 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Nisan 2014. 
  7. ^ "Election re-runs next Wednesday says Elabbar". Libya Herald. 21 Şubat 2014. 17 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Nisan 2014. 
  8. ^ "The Thirty-Fifth Report - May 15 - May 30, 2014". Eye on the General National Congress. 15 Haziran 2014. 3 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ağustos 2014. 
  9. ^ "Congress votes to replace itself with new House of Representatives". Libya Herald (İngilizce). 31 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Şubat 2022. 
  10. ^ "LIBYA Majlis Al-Nuwaab (House of Representatives". Inter-Parliamentary Union. 8 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ağustos 2014. 
  11. ^ a b c d e f Jawad (26 Haziran 2014). "Libyan elections: Low turnout marks bid to end political crisis". BBC. 12 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ağustos 2014. 
  12. ^ "Disillusionment mars Libya's national poll". The Guardian. 25 Haziran 2014. 18 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ağustos 2014. 
  13. ^ Kirkpatrick, David D. (7 Temmuz 2012). "Braving Areas of Violence, Voters Try to Reshape Libya". The New York Times (İngilizce). ISSN 0362-4331. 10 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Şubat 2022. 
  14. ^ Jazeera, Al. "Libyans mourn rights activist amid turmoil". www.aljazeera.com (İngilizce). 18 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Şubat 2022. 
  15. ^ a b "Libya's turmoil: Little to celebrate". The Economist. 22 Şubat 2014. 7 Eylül 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ağustos 2014. 
  16. ^ "ELECTIONS 2014: Final results for House of Representative elections announced". Libya Herald. 21 Temmuz 2014. 18 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Temmuz 2014. 
  17. ^ a b "ELECTIONS 2014: Final results for House of Representative elections announced". Libya Herald (İngilizce). 23 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Şubat 2022. 
  18. ^ Zaptia (12 Ağustos 2014). "Breaking news: HoR votes for direct popular election of Libya's president". Libya Herald. 14 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ağustos 2014. 
  19. ^ Ibrahim (13 Ağustos 2014). "Ansar increases presence at Benina check-point as criticism of Saiqa mounts". Libya Herald. 14 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ağustos 2014. 
  20. ^ a b "Libya court 'invalidates' parliament". 6 Kasım 2014. 8 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Haziran 2018 – BBC vasıtasıyla. 
  21. ^ a b Stout (7 Kasım 2014). "Libyan Parliament 'Unconstitutional'". Time. 7 Kasım 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Kasım 2014. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Libya</span> Akdeniz kıyısında yer alan bir Kuzey Afrika ülkesi

Libya, resmi adıyla Libya Devleti, Akdeniz kıyısında, doğuda Mısır, batıda Cezayir ve Tunus, güneyde Nijer ve Çad, güneydoğuda Sudan ile komşu olan bir Mağrip ve Kuzey Afrika ülkesidir. Ülke Trablusgarp Bölgesi, Fizan ve Sirenayka olmak üzere üç tarihi bölgeden oluşur. Yaklaşık 1,8 milyon kilometrekarelik yüz ölçümüyle Afrika'nın dördüncü, dünyanın 16. büyük ülkesidir. En fazla kanıtlanmış petrol rezervine sahip 10. ülkedir. Başkenti ve en büyük şehri Trablus ülkenin batısında yer alır ve yedi milyon Libyalının üç milyondan fazlası bu şehirde yaşar.

<span class="mw-page-title-main">Birinci Libya İç Savaşı</span> Arap Baharı sonrası Libyada çıkan iç savaş

2011 Libya İç Savaşı, bir Kuzey Afrika ülkesi olan Libya'da hükûmet ve Muammer Kaddafi karşıtı gösterilerle başlamış ve daha sonrasında gerçek anlamıyla bir iç savaşa dönüşmüş ayaklanmalar bütünüdür. Protestolar 7 Şubat 2011 tarihinde başlamış, iç savaş Sirte'nin düşmesi ve Muammer Kaddafi'nin öldürülmesiyle 20 Ekim 2011 tarihinde sona ermiştir. Medyaya göre olaylar halkın 2010-2011 yılı boyunca Arap dünyasını saran protestoların bir ayağı olan 2011 Mısır Devrimi'nden esinlenmesi sonucu başlamıştır.

<span class="mw-page-title-main">2012 Libya parlamento seçimleri</span>

Libya'da Genel Ulusal Kongre (GUK) seçimleri 19 Haziran'dan ertelenerek 7 Temmuz 2012 tarihinde yapıldı. Bu seçimler, uzun süredir iktidarda olan Muammer Kaddafi'nin bir yıl önce devrilmesi ve ölümünden bu yana yapılan ilk seçimler, 1952'den bu yana yapılan ilk serbest ulusal seçimler ve Libya'nın 1951'de bağımsızlığını kazanmasından bu yana yapılan sadece ikinci serbest ulusal seçimlerdi.

<span class="mw-page-title-main">Nuri Ebusehmen</span> Libyalı siyasetçi

Nuri Ebusehmen, Libyalı siyasetçi. 2014 Libya Çatışması'nın İslamcı tarafında önemli bir figür ve uluslararası kabul görmüş Libya parlamentosu tarafından "terörist" olarak kabul edilen LDOO grubunun kurucusu. Başkan olarak görev yaparken, Genel Ulusal Kongrenin işlemlerine hile karıştırdığı bildirildi.

<span class="mw-page-title-main">Akile Salih İsa</span> Libyalı siyasetçi

Akile Salih İsa, Libyalı hukukçu ve siyasetçi. El-Kubbe temsilcisi olarak 5 Ağustos 2014 tarihinden beri Libya Temsilciler Meclisi Başkanı'dır.

Ulusal Mutabakat Hükûmeti, Birleşmiş Milletler öncülüğünde bazı ülkelerin desteğiyle Libya Siyasal Mutabakatı çerçevesinde kurulmuş olan hükûmettir. Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi, Ulusal Mutabakat Hükûmetini Libya'nın meşru yönetimi kılacak Libya Siyasi Mutabakatı'nı oy birliği ile kabul etmiştir ve Ulusal Mutabakat Hükûmeti, Birleşmiş Milletler tarafından Libya'daki meşru güç olarak tanınmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Temsilciler Meclisi (Libya)</span> Lİbyanın yasama organı

Temsilciler Meclisi (TM) (Arapça: مجلس النواب, romanize: Majlis al-Nuwaab), %18'lik bir katılımın olduğu 2014 Libya parlamento seçimlerinden kaynaklanan Libya yasama organıdır. 2014 yılının sonlarında, Libya İç Savaşı bağlamında başkent Trablus'u ele geçirmeye yönelik başarısız darbe girişiminin ardından, Temsilciler Meclisi kendisini Libya'nın uzak doğusundaki Tobruk'a taşıdı. Mayıs 2019'da Trablus silahlı saldırı altındayken Trablus'ta birkaç TM toplantısı yapıldı ve 45 gün için bir geçici başkan seçildi. 2014 ve 2021 yılları arasında Temsilciler Meclisi, Abdulhamid Dibeybe liderliğindeki görevdeki Ulusal Birlik Hükümeti'ni desteklemeden önce Abdullah es-Sani liderliğindeki Tobruk merkezli hükûmeti destekledi. Eylül 2021'de Temsilciler Meclisi, Dibeybe liderliğindeki geçici Ulusal Birlik Hükûmeti'ne karşı bir güvensizlik oylamasını kabul etti.

Süleyman Mahmud el-Ubeydi, Libyalı rütbeli asker.

<span class="mw-page-title-main">Ulusal Birlik Hükûmeti (Libya)</span>

Ulusal Birlik Hükûmeti, Libya için 10 Mart 2021'de, Trablus merkezli Ulusal Mutabakat Hükûmeti ile Tobruk merkezli İkinci es-Sani Kabinesi'ni birleştirmek için kurulan geçici bir hükûmettir. 5 Şubat 2021'deki Libya Siyasi Diyalog Forumu'nda Abdulhamid Dibeybe, birlik hükûmetine başbakan olarak seçildi.

<span class="mw-page-title-main">Bir sonraki Libya cumhurbaşkanlığı seçimi</span> Libya devlet başkanlığı seçimi

Libya cumhurbaşkanlığı seçiminin başlangıçta 10 Aralık 2018'de yapılması planlanmış, ancak Halife Hafter'in Batı Libya Taarruzu nedeniyle ertelenmişti. Seçimin daha sonra 24 Aralık 2021'de yapılması planlanmıştı ancak Yüksek Ulusal Seçim Komisyonu (YUSK) başkanının ülke çapındaki seçim komitelerinin feshedilmesi emrini vermesinin ardından süresiz olarak ertelendi.

<span class="mw-page-title-main">Bir sonraki Libya parlamento seçimleri</span>

Libya'da 2021 yılından bu yana parlamento seçimlerinin yapılması planlanıyor. Başlangıçta 10 Aralık 2021 olarak planlanan seçimler, Libya'da devam eden siyasi kriz nedeniyle birçok kez ertelendi.

Libya'da yeni anayasanın kurucu meclis tarafından hazırlanmasının ardından anayasa referandumu yapılacak. Anayasanın yayınlanması için beklenen tarih Aralık 2014 idi. Ancak bu tarih, ülkede devam eden ihtilaf nedeniyle ertelendi. Temmuz 2012'de, başlangıçta kurucu meclis seçimlerini organize etmekle görevlendirilen bir Genel Ulusal Kongre seçildi; ancak Geçici Ulusal Konsey, Libyalıların bunun yerine doğrudan kurucu meclisi seçmesine karar verdi. Genel Ulusal Kongre, 10 Nisan 2013 tarihinde kurucu meclis üyelerinin seçileceği konusunda anlaşmaya vardı.

<span class="mw-page-title-main">Libya'da seçimler</span>

7 Temmuz 2012'de, Libya İç Savaşı'ndan bu yana iktidarda olan Geçici Ulusal Konsey, Konsey'in yerini alacak 200 üyeli bir Genel Ulusal Kongre için demokratik seçimleri denetledi. Meclis, bir başbakan seçecek ve 2013'te parlamento seçimleri yapacaktı. Anayasa yazma süreci de belirlenecekti. Silahlı milisler, etnik azınlıklar ve radikal grupların neden olduğu huzursuzluk, Muammer Kaddafi'nin devrilmesini takip eden yıllar boyunca süreci ve hükûmeti baltaladı. Demokratik reformlara yönelik iç ilgisizlik süreci yavaşlatırken Avrupa Birliği gibi dış organlar, 2014 sonundan önce gerçekleşecek yeni bir anayasa taslağının hazırlanması için konsensüs oluşturmak için ulusal bir diyalog kurulması için hâlâ baskı yapıyorlardı. Ülkede istikrarı sağlamak ve huzursuzluğu bastırmak amacıyla parlamento seçimlerinin 25 Haziran 2014'te yapılması planlanıyordu.

<span class="mw-page-title-main">2014 Libya Anayasa Meclisi seçimleri</span>

20 Şubat 2014'te Libya'da Anayasa Meclisi seçimleri yapıldı. Kurucu meclis seçimleri için adaylıklar 6 Ekim 2013'te başladı. 11 Kasım 2013 tarihi itibari ile meclise aday kayıtları sona erdi. Meclis, Libya'nın üç bölgesinden 20 üyeden oluşacak: Trablusgarp, Sirenayka ve Fizan. Komitenin çalışmalarının Mart 2014'ten Temmuz 2014'e kadar sürmesi bekleniyor. Daha önce iktidarda olan Ulusal Geçiş Konseyi tarafından Ağustos 2011'de sunulan anayasa bildirgesi, komisyonu Kongre'nin kendisinin atayacağını belirtti; ancak Genel Ulusal Kongre (GUK) bunun yerine, anayasa komisyonuna bireylerin seçilmesi için bir seçim yapılması yönünde oy kullandı. Anayasa komisyonu anayasayı hazırlayacak ve daha sonra referandumda oylanacak. 2014 Ocak ayı başı itibarıyla 1.001.910 seçmen SMS ile kayıt yaptırmıştır.

Yerel seçimler 2011'de Zuvare'de ve 2012'de Libya'daki diğer bazı belediyelerde yapıldı.

<span class="mw-page-title-main">2019-2021 Libya yerel seçimleri</span>

Mart ve Nisan 2019'da Libya'da 20 belediyede yerel seçimler yapıldı. Libya Merkez Belediye Meclisi Seçimleri Komisyonu, 2019 yılında toplamda 68 belediyede seçim yapılmasını hedefledi. 2019-20 Batı Libya Taarruzu'na ilişkin seçimlerin düzenlenmesinde yaşanan zorluklar nedeniyle, 2019'da seçimler tamamlanamadı. 2021 için planlanan en az 30 ek meclis için yapılan seçimlerle 2020 ve 2021'e kadar devam ettiler.

Yüksek Ulusal Seçim Komisyonu, 2011 Libya İç Savaşı'nın ardından ilki 2012'de yapılan seçimleri düzenlemek için Libya'da oluşturulmuş bir organdır.

<span class="mw-page-title-main">2017 Libya anayasa taslağı</span>

2017 Libya anayasa taslağı, 2014 Libya Anayasa Meclisi seçimlerinde Libya çevresinden seçilen 60 kişilik Anayasa Taslağı Meclisi tarafından hazırlanan Libya anayasa taslağıdır.

<span class="mw-page-title-main">Libya Kurucu Meclisi</span> Libya için yeni bir anayasa yazmaktan sorumlu meclis

Libya Kurucu Meclisi veya Anayasa Taslağı Meclisi, Kaddafi sonrası dönemde Libya için yeni bir anayasa yazmaktan sorumlu meclistir. Meclis, 20 Şubat 2014'te seçildi ve 22 Nisan'da Ali Tarhuni'nin başkanlığında çalışmaya başladı.

<span class="mw-page-title-main">Libya Geçici Anayasa Deklarasyonu</span> Libyanın geçici anayasası

Anayasal Deklarasyon, Libya İç Savaşı'nda Kaddafi hükûmetinin devrilmesi nedeniyle yürürlüğe giren Libya'nın mevcut en yüksek yasasıdır. Ulusal Geçiş Konseyi tarafından 3 Ağustos 2011 tarihinde son şekli verilmiş olup kalıcı bir anayasa yazılıp referandumda onaylanana kadar yürürlükte kalması amaçlanmaktadır. Belge, Başkan Yardımcısı ve UGK resmi sözcüsü Abdül Hafız Goga tarafından 10 Ağustos'ta düzenlenen bir basın toplantısıyla kamuoyuna duyurulmuştur.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.