2013 Emirates Cup
 Galatasaray'ın şampiyonluk sevinci | |
| Turnuva detayları | |
|---|---|
| Ev sahibi ülke |  İngiltere |
| Tarih | 3-4 Ağustos |
| Takım | 4 (1 konfederasyondan) |
| Stadyum(lar) | 1 |
| Final durumu | |
| Şampiyon | Galatasaray (1. kez) |
| İkinci | Porto |
| Üçüncü | Arsenal |
| Dördüncü | Napoli |
| Turnuva istatistikleri | |
| Oynanan maç | 4 |
| Atılan gol | 12 (maç başına 3) |
| Seyirci | 238.324 (maç başına 59.581) |
| Gol kralı |  Didier Drogba Goran Pandev(2'şer gol) |
← 2011 2014 → | |
2013 Emirates Cup, 3-4 Ağustos 2013 tarihlerinde Arsenal'ın ev sahipliğinde Londra'daki Emirates Stadyumu'nda düzenlenen, sezon öncesi hazırlık turnuvası statüsündeki Emirates Cup'ın 6. sezonudur. 2012 yılında 2012 Yaz Olimpiyatları sebebiyle düzenlenemeyen turnuvaya bir yıl aradan sonra ev sahibi Arsenal'ın yanı sıra Napoli, Porto ve Galatasaray katılmıştır.
Turnuvada iki maç yapan her takıma galibiyette üç, beraberlikte bir puan verilirken mağlubiyet durumunda puan verilmedi. Ayrıca takımlara attıkları her gol başına fazladan bir puan daha verildi. Galatasaray ve Napoli ile Porto ve Arsenal arasında maç oynanmadı. Emirates Cup'ın açılış maçında, Galatasaray Porto'yu tek golle mağlup ederken, Arsenal ile Napoli 2-2 berabere kaldı. İkinci gün oynanan karşılaşmalarda ise Porto Napoli'yi 3-1 mağlup ederken Galatasaray da ev sahibi Arsenal'ı 2-1 yenerek toplamda kazandığı 9 puan ile ilk kez katıldığı turnuvada şampiyon oldu.
Arka plan
Emirates Cup, Arsenal'ın iç saha maçlarına ev sahipliği yapan Emirates Stadyumu'nda sezon öncesi bir hazırlık turnuvası düzenleme çalışmalarının ardından ilk kez Temmuz 2007'de organize edilmişti.[1] Arsenal, 2012'de Yaz Olimpiyatları nedeniyle ara verilen organizasyonun Mayıs 2013'te tekrar düzenleneceğini duyurdu.[2] Süper Lig şampiyonu Galatasaray, İtalyan takımı Napoli ve Portekiz kulübü Porto ev sahibi Arsenal ile birlikte 2013 organizasyonunun katılımcıları olarak duyuruldu.[2] Arsenal CEO'su Ivan Gazidis yaptığı açıklamada, "Bu yılki yarışmada yine üç yüksek kaliteli takımı konuk ediyoruz ve iki gün boyunca harika futbol oynanacağından eminim" dedi.[2]
Organizasyonun bilet detayları ile ilgili bilgiler, 4 Haziran'da Arsenal'ın resmî web sitesinden duyuruldu. Biletlerin fiyatı £25-35 arasında değişiklik gösteriyordu. Bunun yanında Arsenal tarafından çeşitli aile paketleri de sunuldu.[3] Önceki Emirates Cup organizasyonlarında olduğu gibi, taraftarlar aynı gün içerisinde oynanan iki maçı da tek biletle izleyebildiler.[4]
Özet
Galatasaray ile Porto'nın karşılaştığı turnuvanın açılış maçının 19. dakikada Porto penaltı kazandı, ancak Jackson Martínez'in vuruşunu kaleci Fernando Muslera kurtardı. Karşılaşmanın 70. dakikasında Emmanuel Eboué'nin ceza sahasında düşürülmesiyle Galatasaray'ın kazandığı penaltı vuruşunu gole çeviren Felipe Melo, maçtaki tek golü kaydetti. 77. dakikada ise Porto bir kez daha penaltı kazandı, takım kaptanı Lucho González'in vuruşu yandan auta gitti. Maçı 1-0'lık skorla kazanan Galatasaray'ın teknik direktörü Fatih Terim yaptığı açıklamada, "oyunumuz çok tatmin edici değildi ama ikinci yarıda daha fazla baskı yaptık ve daha iyi performans gösterdik" dedi.[5]
Arsenal, günün ikinci maçında Napoli ile oynadı. Napoli, ilk yarıda Lorenzo Insigne'nin golüyle öne geçti ve ardından Goran Pandev'in kaleci Łukasz Fabiański'yi çalımlayarak attığı golle farkı ikiye yükseltti. Arsenal'ın gösterdiği performans devre arasında taraftarların yuhalamasına neden oldu. Karşılaşmanın 72. dakikasında köşe vuruşundan gelen topu röveşatayla ağlara gönderen Olivier Giroud farkı bire indirdi. Laurent Koscielny, normal sürenin bitime 4 dakika kala attığı golle skora eşitliği getirdi. The Observer''ın maç muhabiri Simon Burton, Arsenal'ın performansını "Orta sahada topu iyi kullandılar ancak ceza sahası çevresinde etkili olamadılar" ifadeleriyle değerlendirdi.[6][7]
Turnuvanın ikinci günündeki Porto maçında Napoli, 45. dakikada Pandev'in penaltıdan attığı golle öne geçti. Porto ikinci yarıda rakibine üç golle karşılık verdi. İlk golde, 50. dakikada Nabil Ghilas'ın vuruşu Pepe Reina'nın yanından ağlarla buluştu. Napolili Federico Fernández 68. dakikada kendi kalesine attığı golle Porto'nun öne geçmesini sağladı. Licá'nın 78. dakikada ceza sahasında yaptığı hatayı değerlendiren Andrea Dossena skoru belirleyen golü attı.[8] Turnuvanın son maçı Arsenal ile Galatasaray arasında oynandı. Bu maç Galatasaray'ın penaltılarla kazandığı 2000 UEFA Kupası finalinden bu yana iki kulüp arasında oynanan ilk karşılaşmaydı.[9] Yaya Sanogo Arsenal formasıyla önde oynarken, Drogba Galatasaray adına yedek kulübesinde maça başladı.[10] 18. dakikada bir pozisyonu değerlendiremeyen Theo Walcott, ilk yarının bitimine beş dakika kala Arsenal'ı öne geçirdi.[11] Karşılaşmanın 78. dakikasında, Arsenal ceza sahasında Ignasi Miquel ile Drogba arasında yaşanan pozisyonda hakem Galatasaray'a penaltı verdi.[11] Arsenal teknik direktörü Arsène Wenger, penaltıyı "klasik Drogba" olarak nitelendirdi ve Drogba vuruşu gole çevirerek skora eşitliği getirdi.[11] Karşılaşmanın 87. dakikasında Sneijder'in ceza sahasına yaptığı ortada, Drogba topu Wojciech Szczęsny'nin yanından ağlara göndererek takımına kupayı kazandırdı.[10] Bu golle birlikte Drogba, Arsenal'a karşı oynadığı 15. maçta 15. golünü attı.[12]
Sıralama
Toplam iki maç oynayan takımlar, her galibiyete üç, her beraberliğe bir ve attıkları her gol için de bir puan kazandılar. Ek olarak, takımların toplam puanlarının ve gol farklarının eşit olması durumunda, yarışmanın kazananını belirlemek için kullanılmak üzere kaleye çekilen isabetli şutlar da dikkate alındı.[2]
| Sıra | Takım | O | G | B | M | AG | YG | GF | P | Eleme |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | Galatasaray | 2 | 2 | 0 | 0 | 3 | 1 | +2 | 9 | Şampiyon |
| 2 | Porto | 2 | 1 | 0 | 1 | 3 | 2 | +1 | 6 | |
| 3 | Arsenal | 2 | 0 | 1 | 1 | 3 | 4 | -1 | 4 | |
| 4 | Napoli | 2 | 0 | 1 | 1 | 3 | 5 | -2 | 4 |
Maçlar
Gol krallığı
Kaynakça
- ^ "Valencia replace Hamburg at Emirates Cup". Arsenal. 11 Haziran 2007. 29 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Kasım 2017.
- ^ a b c d "Emirates Cup returns for summer 2013". Arsenal FC. 15 Mayıs 2013. 26 Temmuz 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Kasım 2017.
- ^ "Emirates Cup - Ticket Info - SOLD OUT" (İngilizce). Arsenal FC. 4 Haziran 2013. 22 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ekim 2021.
- ^ "Emirates Cup returns for summer 2013" (İngilizce). Arsenal FC. 15 Mayıs 2013. 22 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ekim 2021.
- ^ "Galatasaray beats Porto 1–0 to start Emirates Cup". Hürriyet Daily News. Associated Press. 3 Ağustos 2013. 11 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Kasım 2017.
- ^ "Emirates Cup: Arsenal come from two goals down to draw 2–2 with Napoli". Sky Sports. 7 Ağustos 2013. 11 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Kasım 2017.
- ^ Burton, Simon (3 Ağustos 2013). "Arsenal turn boos to cheers after coming back to draw with Napoli". The Observer. Londra. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Kasım 2017.
- ^ "Porto recover to beat Napoli in Emirates Cup". News18. Associated Press. 4 Ağustos 2013. 11 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Kasım 2017.
- ^ "Arsenal v Galatasaray – Match Preview". Arsenal FC. 1 Ekim 2014. 11 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Kasım 2017.
- ^ a b "Arsenal 1 Galatasaray 2: match report". The Daily Telegraph. Londra. 4 Ağustos 2013. 14 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Kasım 2017.
- ^ a b c Hytner, David (4 Ağustos 2013). "Arsenal sunk by Galatasaray's Didier Drogba double in Emirates Cup". The Guardian. Londra. 11 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Kasım 2017.
- ^ "Didier Drogba broke another record with his goal against Schalke last night.. here's five more!". Eurosport. 26 Kasım 2014. 24 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Kasım 2017.
- ^ Ciullini, Pablo (10 Eylül 2015). "Emirates Cup 2013". Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation (RSSSF). 16 Eylül 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Kasım 2017.
