Eros, geçici belirtmesi 1898 DQ, Amor grubunun silikatlardan oluşmuş bir asteroitidir. Uzun bir şekle ve yaklaşık 16,8 kilometre ortalama çapa sahip ilk keşfedilen ve ikinci en büyük Dünya'ya yakın cisimdir. NEAR Shoemaker uzay sondası tarafından 1998'de ziyaret edilerek, asteroit etrafındaki yörüngeden incelenen ilk asteroit oldu.
4 Vesta Asteroit Kuşağı'nın ikinci büyük gök cismidir. Ortalama çapı yaklaşık 530 km ve tahminî kütlesi Asteroit Kuşağı'nın toplam kütlesinin yaklaşık 9%'udur. Vesta en parlak asteroitdir ve Güneş'ten en uzak olduğu nokta Ceres'in Güneş'e en yakın olan uzaklığından çok az fazladır. Vesta Alman gök bilimci Heinrich Wilhelm Olbers tarafından 29 Mart 1807'de keşfedilmiştir. Asteroidin adını tanınmış matematikçi Carl Friedrich Gauss Roma bâkire ev ve aile tanrıçası Vesta'ya ithafen vermiştir.
Dünya'ya Yakın Cisimler, yörüngeleri günberi noktasında Dünya'ya 1,3 Astronomik Birim (AB) mesafeden daha yakın olup Dünya'nın çok yakınına gelen gök cisimleridirler. Bunlar birkaç bin Dünya'ya Yakın Asteroit (DYA), Dünya'ya Yakın Kuyruklu yıldız (DYK), bir miktar Güneş etrâfında dolanan uzay aracı ve uzayda Dünya'yla çarpışmadan tâkip edilebilecek büyüklükte meteoritlerden oluşurlar. Makbul olan görüşe göre DYC'lerin geçmişte Dünya'yla çarpışmalarının gezegenimizin jeolojik ve biyolojik târihinde kayda değer rolü olduğu merkezindedir. Dünya'mıza getireceği tehlikelerin farkına varılmasıyla 1980'lerden beri gittikçe artan ilgiyle bu cisimler izlenmişler, gelebilecek tehlikeleri aktif olarak azaltmak için çözümler aranmaya başlamışlardır.
99942 Apofis, (Geçici adlandırma:2004 MN4 ) 19 Haziran 2004'te R. A. Tucker, D. J. Tholen ve F. Bernardi tarafından Kitt Peak'de keşfedilen, Aten sınıfı Dünya'ya yakın bir yörüngesi bulunan bir meteorittir. Mısır kötülük tanrısı Apofis'in ismini taşır. NASA tarafından yapılan dikkatli ölçümlerle 2029 ve 2036 yıllarında dünyamızın çok yakınından geçeceği tespit edilmiştir. 13 Nisan 2029'te 300.000 kilometre Dünya'ya yakından geçerek Apollo sınıfı olacak, 2036 yılında ise 30-40 bin kilometre yakından geçecektir. 7 Ekim 2009 tarihinde yapılan hesaplamalara göre 2036 yılında Dünya'ya çarpma olasılığı 250.000'de 1'dir. Bir başka olası çarpışma tarihi ise 2037'dir. Bu tarihte dünyaya çarpma olasılığı 12,3 milyonda 1 olarak belirlenmiştir.
2013 Rusya meteor olayı, 15 Şubat 2013 tarihinde yerel saate göre sabah 09.20 civarında parlak bir meteorun Rusya semalarında belirmesiyle başladı. Saatte yaklaşık 60.000 km hızla hareket eden cisim Güney Ural bölgesini geçtikten sonra parlak bir ateş topuna dönüştü ve Çelyabinsk Oblastı semalarında yerden 15 ila 25 km yukarıda patladı. Yaklaşık 500 kiloton TNT gücündeki açığa salınan enerjinin tamamına yakını atmosfer tarafından emildi.
2004 XP14 ya da 2004 XP14, Apollo asteroitleri olarak adlandırılan asteroid kümesinden Dünya'ya yakın bir asteroit.
4179 Toutatis, Apollo asteroitleri grubundan Dünya'ya yakın ve potansiyel olarak tehlikeli bir cisim olarak sınıflandırılan yaklaşık 2,5 kilometre çapında, uzun, taşlı, yavaş dönen bir asteroittir. Bununla birlikte, aynı zamanda Alinda asteroitlerinden birisidir. Fransız gök bilimci Christian Pollas tarafından 1989 yılında Caussols'da keşfedilen asteroide Kelt mitolojisindeki Toutatis'in adı verilmiştir.
Lincoln Near-Earth Asteroid Research (LINEAR), ABD Hava Kuvvetleri, NASA ve MIT'nin Lincoln Laboratuvarı'nın Dünya'ya yakın cisimlerin tespit ve izlenmesi için yaptığı bir işbirliği projesidir. LINEAR, 1998 yılındaki asteroid bulgularının çoğundan sorumlu olup 2005 yılında bu görevi Catalina Sky Survey'e devretti. LINEAR, 15 Eylül 2011 tarihi itibarıyla 2.423'ü Dünya'ya yakın asteroit ve 279'u kuyrukluyıldız olmak üzere 231.082 yeni küçük Güneş Sistemi cismi tespit etti. LINEAR programı tarafından kullanılan araçlar, New Mexico'ya bağlı Socorro yakınlarındaki White Sands Missile Range (WSMR) üzerindeki Lincoln Laboratuvaru Deneysel Test Sitesi'nde (ETS) yer almaktadır.
Cyrene, küçük gezegen tanımı 133 Cyrene, JC Watson tarafından 16 Ağustos 1873'te Michigan, Ann Arbor'da keşfedilen ve adını kral Hypseus'un kızı Cyrene'den alan oldukça büyük ve çok parlak bir ana kuşak asteroididir. Spektrumuna göre S-tipi bir asteroit olarak sınıflandırılır. Jüpiter ile 2:1 ortalama hareket rezonansının yakınında yörüngede dönen Hecuba asteroit grubunun bir üyesi olarak listelenir.
Valda, Avusturyalı astronom Johann Palisa tarafından 3 Kasım 1886'da Viyana'da keşfedilen bir ana kuşak asteroitidir. İsmin kökeni bilinmemektedir.
Una, Alman-Amerikalı astronom C. H. F. Peters tarafından 20 Şubat 1876'da Clinton, New York'ta keşfedilen oldukça büyük ve karanlık, ilkel bir Ana kuşak asteroididir. Adını Edmund Spenser'ın 1960 tarihli epik şiiri The Faerie Queene'deki bir karakterden almıştır.
Garumna, 29 Ocak 1878'de Fransız astronom Henri Joseph Perrotin tarafından keşfedilen bir ana kuşak asteroididir. Adını, Fransa'daki Garonne Nehri'nin antik Latince adından almaktadır. Tholen sınıflandırma sisteminde taşlı S-tipi asteroid olarak kategorize edilirken, Bus asteroid taksonomi sisteminde Sr alt tipi ile listelenir.
2020 PP1, Apollo grubunun Dünya'ya yakın bir nesnesi olarak sınıflandırılan, yani Dünya'nın geçici bir yarı uydusu olan,1 kilometreden daha küçük bir asteroittir. Bazıları periyodik olarak yarı uydu ve at nalı ortak yörünge durumları arasında geçiş yapan bir düzineden fazla bilinen Dünya yarı uydusu vardır.
Eucharis, Fransız astronom Pablo Cottenot tarafından 2 Şubat 1878'de Marsilya Gözlemevi'nden keşfedilen büyük, yavaş dönen bir ana kuşak asteroididir. Bu Cottenot'un tek asteroit keşfiydi. Bu nesne, bir Yunan perisi olan Eucharis'in adını almıştır.
2023 DW yaklaşık 50 metre (160 ft) çapında, Aten grubudan Dünya'ya yakın cisim olarak sınıflandırılan, Tunguska Olayı boyutunda bir asteroittir. 26 Şubat 2023'te San Pedro de Atacama'daki MAP asteroit arama programından Georges Attard ve Alain Maury tarafından Dünya'ya 007 astronomik birim uzaklıkta iken keşfedildi. 28 Şubat 2023'te 1,2 günlük bir gözlem yayı ile, 14 Şubat 2046 21:36 UTC'de olası bir çarpma için Torino ölçeği 1 olarak derecelendirildi. Nominal yaklaşmanın, 14 Şubat 2046 16:57 ± 1,2 gündeki etki senaryosundan yaklaşık 5 saat önce gerçekleşmesi bekleniyor. –2.12 Palermo ölçeği derecelendirmesiyle, etki olasılığı, arka plandaki tehlike seviyesinden yaklaşık 132 kat daha azdır. 5 Mart'ta, büyüyen kambur ayın 30 derece yakınında olduğu için asteroidi gözlemlemek daha zor hale geldi. 20 Mart 2023'te risk tablolarından çıkarıldı.
Aten asteroitleri, Dünya'nın yörüngesine oldukça yakın konumda bulunan dinamik bir asteroit grubudur. Tanıma göre, Aten'ler Dünya-kesişen (a < 1.0 AU ve Q > 0.983 AU) asteroitlerdendir. Grup adını, Palomar Gözlemevinde Eleanor Helin tarafından, 7 Ocak 1976 tarihinde türünün ilk örneği olarak keşfedilen 2062 Aten asteroidinden almıştır. 2023'e kadar, 2445 Aten grubu üyesi keşfedilmiş, bunlardan 256 tanesi numaralandırılmış, 13 tanesi isimlendirilmiş ve 101 tanesi ise tehlikeli olabilecek cisim olarak sınıflandırılmıştır.
Amor asteroitleri, adını 1221 Amor örnek cisminden alan Dünya'ya yakın bir asteroit grubudur. Bu cisimlerin yörüngesel günberi noktası Dünya'nın yörünge günberisine yakın, fakat ondan daha büyüktür. Bu nedenle, bu cisimler Dünya'nın yörüngesini kesmez, fakat çoğu Amor asteroidi Mars'ın yörüngesini kesmektedir. Amor asteroidi 433 Eros, robotik bir uzay sondası NEAR Shoemaker tarafından yörüngelenen ve üzerine iniş gerçekleştirilen ilk asteroittir.
(137108) 1999 AN10 Apollo grubunda tehlikeli olabilecek cisim ve Dünya'ya yakın cisim olarak sınıflandırılan ve yaklaşık bir kilometre çapındaki bir asteroittir. LINEAR misyonu tarafından 13 Ocak 1999 tarihinde keşfedilmiştir.
Dünyaya Yakın Nesne Çalışmaları Merkezi (CNEOS), Jet İtki Laboratuvarı'nın (JPL) asteroit ve kuyruklu yıldız yörüngelerini ve bunların Dünya'ya çarpma olasılıklarını hesaplama merkezidir. CNEOS, Pasadena, Kaliforniya'daki Caltech'te bulunmaktadır.
Dünya'ya yakın asteroit takibi araştırması (NEAT), İng. Near-Earth Asteroid Tracking, Dünya'ya yakın cisimlerin tespiti için gökyüzü taraması yapılabilmesi amacıyla NASA ve Jet İtki Laboratuvarı tarafından yürütülen bir programdır. NEAT Kaliforniya'da bulunan Palomar Gözlemevi ile birlikte Hawaii'de bulunan GEODSS araştırmasında Aralık 1995'ten Nisan 2007'ye kadar yürütülmüştür. Bu araştırma kapsamında 40 binden fazla küçük gezegen keşfedilmiş olup, NEAT Catalina Sky Survey, LONEOS ve Mount Lemmon Survey ile birlikte bu alandaki en başarılı çalışmalardan biridir.
Wikimedia Commons'ta ilgili ortam