İçeriğe atla

2011 Cezayir protestoları

Gösterilerden bir görüntü

2011 Cezayir protestoları, Cezayir'de 2010'un aralık ayından beridir devam eden protesto gösterileridir. Göstericiler tarafından gösterilen sebepler, işsizlik, gıda enflasyonu, evsizlik, usulsuzlük, ifade özgürlüğü ve kötü yaşam koşullarıdır. Daha önceki yıllarda yerel gösteriler sıkça yapılmış olsa da, tüm ülke çapında eşzamanlı gösteriler 2011'in ocak ayında patlak verdi. Bunlar hükûmetin gıda fiyatlarını düşürmesiyle bastırıldı; fakat daha sonra çoğunlukla hükûmet binalarının önünde gerçekleşen kendini yakma eylemleri başladı. Muhalefet partileri 1992'deki darbeden beridir olağanüstü hal bulunan Cezayir'in hükûmetinden izin almadan yasa dışı nitelikte gösteriler düzenlemeye başladı. Gösterilerde üç kişi öldü, 420 kişi yaralandı.[1]

Ülkede polisle ilk çatışmalar 29 Aralık 2010 günü gerçekleşti, bu gösterilerde en az 53 kişi yaralandı ve 29 kişi tutuklandı.[2] Bu sırada Tunus'ta gerçekleşen Yasemin Devrimi, halka ilham kaynağı oldu.[3] 3 ila 10 Ocak 2011 tarihleri arasında pek çok Cezayir şehrinde protestolar gerçekleşti.[4] 22 Ocak günü RCD Partisi 300 civarında kişinin katıldığı bir yürüyüş düzenledi, polis gösteriye müdahale etti ve RCD'ye göre 42 kişi,[5] İçişleri Bakanlığı'na göre ise 19 kişi[6] yaralandı. Partinin parlamentodaki grup başkanı Otman Amazuz da dahil olmak üzere dokuz kişi tutuklandı.[7] 20 Ocak günü toplanan sol partiler, 9 Şubat günü ülke çapında gösteriler düzenleyeceklerini açıkladı.[8] Sosyalist Güçler Cephesi bu çağrıya katılmadı ve kendi gösterilerini düzenleyeceğini belirtti.[9]

Ayrıca bakınız

  • 2010-2011 Arap dünyası protestoları

Kaynakça

  1. ^ "Egyptian Protests Inspired by Tunisia Leave Three Dead". Bloomberg. 26 Ocak 2011. 2 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ocak 2011. 
  2. ^ "Scores hurt in Algeria protests – Africa". Al Jazeera English. 30 Aralık 2010. 7 Ocak 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ocak 2011. 
  3. ^ Algeria police on alert after riots 29 Ocak 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Aljazeera English 08/01/2011
  4. ^ Unrest eases in Algeria as prices drop 22 Şubat 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Beatrice Khadige, AFP 10/01/2011
  5. ^ "Manifestation interdite à Alger : 42 blessés selon l'opposition". 25 Ocak 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ocak 2011. 
  6. ^ "DNA Algérie, 23/01/2011, Premier cas de décès par immolation en Algérie : Karim Bendine, 35 ans, succombe à ses brûlures". 26 Ocak 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ocak 2011. 
  7. ^ Aljazeera English, 22/01/2011, Algerian democracy rally broken up 25 Ocak 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., El Watan, 22/01/2011, Algérie: fin d'une manifestation d'opposition à Alger, 7 blessés[], El Watan, 22/01/2011, Les 9 personnes interpellées à Alger relâchées 24 Ocak 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  8. ^ Biladi, 21/01/2011, Algérie : Marches prévues le 9 février - Partis et syndicats s'agitent[]
  9. ^ "DNA Algérie, 23/01/2011, Le FFS de Hocine Ait Ahmed demande une autorisation pour un meeting à Bab El Oued (Alger)". 24 Ocak 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ocak 2011. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Yasemin Devrimi</span>

Yasemin Devrimi, halkın ayaklanması üzerine 23 yıldır Tunus'u yöneten Zeynel Abidin Bin Ali'nin ülkeden kaçmasıyla sonuçlanan durumun genel adıdır

<span class="mw-page-title-main">Arap Baharı</span> 2010da başlayıp süregelen, Arap coğrafyasında yaşanan halk hareketlerine verilen ortak ad

Arap Baharı, 2010 yılında başlayan, Arap dünyasında yaşanan bir dizi hükûmet karşıtı protesto, ayaklanma ve silahlı isyanlardı.

<span class="mw-page-title-main">2011 Mısır Devrimi</span> ayaklanma

2011 Mısır Devrimi, 2010-2011 Yasemin Devrimi'nin öncülüğünde, 25 Ocak 2011'den beri Mısır'da devam eden, halkı mevcut yönetime karşı seferber olmaya çağıran sokak gösterileri, protestolar ve sivil itaatsizliklerin bütünüdür. Gösteriler ve isyanların polis şiddeti, olağanüstü hâl, işsizlik, asgari ücretleri azaltma isteği, barınma eksikliği, yiyecek sıkıntısı, yolsuzluklar, ifade özgürlüğünün kısıtlanması ve kötü hayat koşulları üzerine başladığı rapor edildi. 11 Şubat 2011 tarihinde Mısır Devlet Başkanı Hüsnü Mübarek, gösteriler nedeniyle istifa etti.

2011 Irak protestoları, Irak'ta Irak Savaşı'nın başladığı 2003 yılından beridir süren şiddetin ortasında gerçekleşen 2010-2011 Arap dünyası protestolarının bir parçası olan protesto gösterileri. Gösterilerde 6 kişi öldü, 140 kişi yaralandı.

Dera Kuşatması, yaklaşık 1,5 hafta süren ve Suriye İç Savaşı'nın sivil ayaklanma safhası kapsamında gerçekleşen olaylardandır. 25 Nisan 2011 tarihinde, Deyrizor ve Halep Kuşatmaları'nın hemen ardından, Dera'da protestoların iyice artması ve üçüncü büyük protesto olması sebebiyle, Suriye Silahlı Kuvvetleri'nin şehirde oldukça geniş çaplı bir operasyona koyulması sonucu başlamış, Mahir Esad ve 4 ayrı general önderliğindeki birliklerin, şehirdeki büyümeye başlayan protesto ve isyankar eylemleri bastırmasıyla 5 Mayıs 2011'de son bulmuştur. Ancak, protestolar kısa bir süre sonra büyüyerek tekrar alevlenmiş ve 2011 yılının, sonbaharında, Dera İli çapında yayılarak, Suriye Hükümeti ile başta Özgür Suriye Ordusu olmak üzere, Suriyeli muhaliflerin, ana çatışma noktalarından biri haline gelmiştir ve 2011-2013 Dera ili çatışmaları olarak adlandırılan çatışmaların başlamasına sebep olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Suriye İç Savaşı'nın sivil ayaklanma safhası</span> 2011deki protestolar

Suriye İç Savaşı'nın sivil ayaklanma safhası, Suriye İç Savaşı'nın 15 Mart 2011'deki protestolarla başlayan ve 29 Temmuz 2011'de Özgür Suriye Ordusu'nun kuruluşuyla silahlı çatışmalara dönüşen safhası.

Er-Resten ve Telbise Kuşatması, Suriye'nin er-Resten ve Telbise kasabalarında yaşanan hükûmet karşıtı protestoları sonlandırmak amacıyla Suriye Kara Kuvvetleri'ne bağlı birimler tarafından 29 Mayıs-3 Haziran 2011 tarihleri arasında kasabalara yapılan kuşatma.

<span class="mw-page-title-main">Abdülmecid Tebbun</span> Cezayirli siyasetçi

Abdülmecid Tebbun 17 Aralık 2019 tarihinden beri Cezayir'in 8. Cumhurbaşkanı olarak görev yapan Cezayirli bir siyasetçi. Eski Cumhurbaşkanı Abdülaziz Buteflika ve eski Devlet Başkanı Abdülkadir bin Salih'in iktidarını devraldı. Daha önce, Mayıs 2017'den Ağustos 2017'ye kadar Cezayir Başbakanı idi. Daha önce 2001-2002 yılları arasında Konut Bakanı, 2012-2017 yılları arasında ise yine Konut Bakanı olarak görev yaptı.

<span class="mw-page-title-main">Nahla El Fatiha Naili</span> Cezayirli heykeltıraş ve sanatçı

Nahla El Fatiha Naili, Cezayirli heykeltıraş ve sanatçı.

<span class="mw-page-title-main">2019 Cezayir protestoları</span>

Gülümseme Devrimi olarak da adlandırılan 2019 Cezayir protestoları Abdülaziz Buteflika'nın beşinci defa cumhurbaşkanı seçilmek için adaylığını imzalı bir açıklamada ortaya koymasından on gün sonra, 16 Şubat 2019'da başladı.

<span class="mw-page-title-main">Cezayir'de COVID-19 pandemisi</span>

Bu makale COVID-19 pandemisinin Cezayir'deki etkilerini belgelemektedir. 7 Nisan 2023 itibarıyla Cezayir'de koronavirüs ile enfekte olmuş toplam 6.881 kişinin öldüğü, toplam vaka sayısının ise 271.603 olduğu açıklandı. 182.894 hasta ise iyileşti ve taburcu edildi.

Air Algérie SpA, merkezi Cezayir'de bulunan Cezayir'in bayrak taşıyıcı hava yolu şirketi. Houari Boumedienne Havalimanı merkezli şirket Avrupa, Kuzey Amerika, Afrika, Asya ve Orta Doğu'daki 28 ülkede 39 noktaya sefer düzenlemektedir. Ayrıca Cezayir içinde 32 havalimanınına uçmaktadır. Hava yolu Uluslararası Hava Taşımacılığı Birliği, Arap Hava Taşımacılığı Organizasyonu ve Afrika Hava Yolları Birliğini'nin 1968'den beri üyesidir. Air Algérie şirketinin bütün hisseleri Cezayir devletinin kontrolündedir.

2 Ocak 2021'de Nijer'in Mali ile olan batı sınırında çok sayıda saldırı düzenlendi. Saldırılarda 100 kişi öldü, 75 kişi ise yaralandı.

<span class="mw-page-title-main">Özgürlük Meydanı (Erivan)</span>

Özgürlük Meydanı, Opera Meydanı veya Tiyatro Meydanı olarak da bilinir. 1991 yılına kadar Ermenistan'da Erivan'ın Kentron semtinde bulunan bir kent meydanıdır. Meydan, ana opera binasının hemen güneyinde, opera parkı ile Kuğu gölü arasında yer alan Erivan Opera Tiyatrosu kompleksinin bir parçasıdır. Cumhuriyet Meydanı ile birlikte Özgürlük Meydanı, Erivan'ın merkezindeki iki ana meydandan biridir. Dört cadde ile çevrilidir: Tumanyan Caddesi, Teryan Caddesi, Sayat Nova Caddesi ve Maştots Caddesi. Meydanda yazar Hovhannes Tumanyan ve besteci Alexander Spendiaryan'ın heykelleri yer alıyor.

Türkiye'deki 2011–2012 Kürt protestoları, ülkedeki Kürt azınlık haklarının kısıtlanmasına karşı BDP liderliğinde Türkiye'de yapılan protestolardır. Türkiye'deki Kürtlerin uzun protesto eylemlerin sonucu olarak, Orta Doğu ve Kuzey Afrika'da da protestolar olmuştur. Hürriyet gazetesi, Mısır ve Tunus'ta devrimlere neden olan ve "Arap Baharı" olarak adlandırılanın kalkınmanın, Ortadoğu'nun kuzey kesimlerinde bir "Kürt Yazı"na yol açabileceğini öne sürdü. Protestocular hem İstanbul'da hem de Türkiye'nin güneydoğusunda sokaklara döküldü. Bazı gösteriler de Anadolu ve İzmir'de yapıldı.

2011-2013 Sudan protestoları, Sudan'da 2011 ve 2013 yılları arasında yaşanan protesto gösterileridir. Diğer Arap ülkelerinden farklı olarak, Sudan'daki halk ayaklanmaları 1964 ve 1985 yılında Arap Baharı'nda çok daha önce hükûmeti devirmeyi başarmıştı. Ancak Sudan'daki gösteriler, Güney Sudan'ın Sudan'dan ayrıldığı 2011 yazında daha az yaygındı, ancak Haziran 2012'de, hükûmetin çok eleştirilen kemer sıkma politikasını geçirmesinden kısa bir süre sonra yeniden başladı.

<span class="mw-page-title-main">Yemen'deki siyasi partiler listesi</span> Vikimedya liste maddesi

Bu maddede, Yemen'de resmî olarak faaliyet gösteren siyasi partiler listelenmektedir. Yemen, Genel Halk Kongresi'nin (GHK) iktidara sahip olduğu baskın parti devletidir.

<span class="mw-page-title-main">2011-2012 Fas protestoları</span>

2011-2012 Fas protestoları, 20 Şubat 2011'den 2012 sonbaharına kadar Fas'ta meydana gelen bir dizi protesto gösterisidir. Orta Doğu'daki Arap Baharı olarak adlandırılan diğer protestolardan ilham aldılar. Protestoları 20 Şubat Hareketi organize etti.

Cezâyir-i Garp beylerbeyi, paşa ve dayı listesi aşağıdadır:

<span class="mw-page-title-main">Ali La Pointe</span>

Daha çok Ali la Pointe lakabıyla bilinen Ali Ammar, Cezayir Savaşı sırasında Fransız sömürge rejimine karşı Cezayir'in bağımsızlığı için savaşan Cezayirli devrimci bir savaşçı ve Ulusal Kurtuluş Cephesi'nin gerilla lideriydi.