İçeriğe atla

2010 Belarus devlet başkanlığı seçimi

2010 Beyaz Rusya devlet başkanlığı seçimi
Belarus
← 200619 Aralık 20102015 →
 
Parti BağımsızBağımsız
Aldığı oy 5,122,866156,419
Oran 80.44%2.45%
Önceki Devlet Başkanı

Aleksandr Lukaşenko
Bağımsız

Seçilen Devlet Başkanı

Aleksandr Lukaşenko
Bağımsız

2010 Beyaz Rusya devlet başkanlığı seçimi, 19 Aralık 2010 tarihinde Beyaz Rusya'da yapılan devlet başkanlığı seçimi.[1][2] Seçim başlangıçta 2011 yılı başında planlanmıştı, ancak 14 Eylül 2010 tarihinde olağanüstü toplanan Beyaz Rusya Ulusal Meclisi seçimlerin 19 Aralık 2010 tarihinde olmasına karar verdi.[3]

On adaydan, görevdeki Cumhurbaşkanı Aleksandr Lukaşenko, oyların% 79,67'siyle Merkez Seçim Komisyonu tarafından kazanan ilan edildi.[4][5] Andrei Sannikov ikinci en yüksek oyu aldı. Seçimden sonraki gece düzenlenen protesto gösterileri çevik kuvvet polisi tarafından bastırıldı ve yüzlerce protestocu ve Sanovov da dahil olmak üzere yedi devlet başkanı adayı Devlet Güvenlik Komitesi tarafından göz altına alındı.[6][7]

Batılı ülkeler seçimi ve sonrasında yaşanan olayları "demokrasi ve insan haklarına aykırı bir saçmalık ve korkunç bir hakaret" olarak tarif ettiler. Amerika Birleşik Devletleri ve Avrupa Birliği, gözaltına alınan tüm adayların serbest bırakılması çağrısında bulundu. Buna karşılık Suriye,[8] Çin,[8] Vietnam[8] ve Rusya[9] yeniden seçilen üyeleri tebrik etti.

Arka plan

2004 referandumunun ve eş zamanlı 2004 parlamento seçimlerinin ardından yapılan protestolar sırasında, seçim ve referandum sonuçlarını protesto eden bazı göstericiler tutuklandı ve muhalefet adayları polis tarafından darp edildi.[10] 2006 devlet başkanlığı seçimlerinin ardından "Jeans Devrimi" adı verilen protestolar sırasında çok daha fazla gösterici tutuklandı.[11][12][13]

1994'te yürürlüğe giren yeni anayasa iki kez değiştirildi: ilk değişiklik 1996'da yapıldı ve devlet başkanlığın gücünü artırdı ve iki meclisli bir parlamento oluşturdu. 2004 yılında iki dönem başkanlık limiti kaldırıldı. AGİT'e göre, Beyaz Rusya hükûmetinin yürütme organının diğer kurumlar üzerinde önemli yetkileri vardı. Buna karşılık Beyaz Rusya Anayasası'nın 6. maddesi, güçler ayrılığı ilkesini içermektedir. Ayrıca, Beyaz Rusya siyasi sisteminde önceki parlamentoda muhalefet milletvekili bulunmayan küçük siyasi yapılar yeni seçimde sandalye kazandılar.[14]

Adaylar

Seçimler 14 Eylül'de Temsilciler Meclisi tarafından duyuruldu.[14]

Lukaşenko

Üç dönemdir başkan olan Lukaşenko, Şubat 2007'de basına hitap ederken, sağlığı izin verirse 2011'de yeniden aday olacağını belirtti.[15] 2004 yılındaki referandumun sonucuna göre, Lukaşenko Beyaz Rusya'nın ilk devlet başkanı ilan edildi ve bu nedenle herhangi bir süre sınırı yoktu. 4 Mayıs 2010'da Reuters ile yaptığı bir röportajda "Aday olup olmayacağıma henüz karar vermedim. Ancak beni aday olmayı reddetmeye zorlayacak hiçbir faktör yok." ifadelerini kullandı.[16][17]

Resmi kayıt bilgileri

ad Meslek, parti İnisiyatif grubundaki kişi sayısı Kabul edilen imza sayısı[18]
Ryhor Kastusioŭ Belarus Halk Cephesi Başkan Vekili 1.306[19]100870
Aleksandr LukaşenkoDevlet Başkanı 8.403[20]1110149
Ales Michalevic Avukat, Modernleşme Birliği lideri[21]1.795[22]111399
Uladzimir Nyaklyayew Şair, "Doğruyu Söyle!" hareketinin lideri (Руху "Гавары праўду!") 3.271[23]180073
Jaroslav Romanchuk Ekonomist, Belarus Birleşik Sivil Partisi başkan yardımcısı[24]1.461[25]123206
Vital Rymasheuski Belarus Hristiyan Demokrasi Partisi eşbaşkanı[26]1.698[27]102817
Andrei Sannikov "Avrupa için Belarus" (Руху "За Еўрапейскую Беларусь") hareketinin lideri[21]
eski Dışişleri Bakan Yardımcısı 		2.001[28]142023
Mikola Statkeviç Belarus Sosyal Demokrat Partisi başkanı[26]1.545[29]111159
Viktar Ciareschanka Ekonomist 1.301[30]109012
Dzmitry Us Avukat ve iş insanı 1.355[31]104102
Uładzimier Pravalski İş insanı 186[32]118
Piatro Barysaŭ Emekli 110[33]Rymašeŭski'yi destekledi[34]
Sergei Gaidukevich Liberal Demokratik Parti 10443 Adaylığını geri çekti[35]
Jüri Hłušakoŭ Belarus Yeşiller Partisi 243[36]Adaylığını geri çekti[37]
Siarhiej Ivanoŭ İşsiz 129[38]Adaylığını geri çekti[39]
Ivan Kulikoŭ Bilim insanı 107[40]Adaylığını geri çekti
Siarhiej Ryžoŭ Yönetici 123[41]Adaylığını geri çekti[42]

Alaksendr Milinkieviç, "Özgürlük İçin" hareketinin (Руху "За Свабоду") adayı olarak aday oldu,[26] ancak adaylığını Eylül ayında iptal etti.[43]

Kampanya

2010 başkanlık seçiminde dair Beyaz Rusya bayrağı temalı resmi hükûmet davetiyesi.

Kampanya sırasında görevdeki Aleksandr Lukaşenko'ya karşı düzenlenen bir dizi Rus medya saldırısı gerçekleşti.[44] NTV Rusya televizyonu Temmuz ayı boyunca muhalefet liderleri Yury Zacharanka ve Viktar Hanchar, iş insanı Anatol Krasoŭski ve gazeteci Dzmitry Zavadski'nin şüpheli şekilde ortadan kaybolmasını vurgulayan ve aynı zamanda Lukaşenko'nun yayınladığı bir bildirideki 'Godfather' başlıklı çok bölümü bir belgesel yayınladı. Bu kısımda Adolf Hitler'e övgüler içerdiği iddiası vardı.[45] Lukaşenko medya saldırısının "kirli propaganda" olduğunu belirtti.[46]

Kampanya resmî olarak 19 Kasım'da başladı ve adaylar ülke çapında bire bir toplantılar düzenlediler ve Beyaz Rusya devlet medyası aracılığıyla TV ve Radyo yayınlarına başladılar.[47] Her aday 4 Aralık'a kadar Beyaz Rusya TV ve Radyo'da 30 dakikalık iki yayın yapma hakkına sahipti ve canlı medya tartışmasına katılma hakları vardı.[48]

Aleh Byabenin'in ölümü

Eylül 2010'un ilk haftasında, aday Andrei Sannikov'un kampanyası sırasınde kendisinin basın sekreteri Aleh Byabenin asılmış şekilde bulundu.[49] Biabienin, Sannikov'un kampanyasının önemli bir üyesiydi ve aynı zamanda bir muhalefet grubu ve web sitesi ve seçim sırasında muhalefet adayları hakkında bilgi içeren önemli kuruluşlardan olan Charter97'nin direktörü ve kurucu ortağıydı.[50] Resmî soruşturma olayın intihar olduğunu belirtti, ancak Sannikov olaya dair şüphelerini dile getirdi; Biabienin'in iyi bir zihinsel sağlıkta olduğunu, intihar notunun olmadığını ve vücutta açıklanamayan yaralanmalar olduğunu söyledi.[50]

Görüş anketleri

Merkez Seçim Komisyonu, dokuz muhalefet adayının toplam oyunun görevdeki Lukaşenko'nun alacağı oyların yarısından daha azını alacağını söyledi.[51] Bağımsız anketlerin düzenlenmesine izin verilmedi.

Sonuçlar

Aday Parti oy %
Alesandr Lukaşenko Bağımsız 5130557 80.44
Andrei Sannikov Bağımsız 156419 2.45
Jaroslav Romanchuk Belarus Birleşik Sivil Partisi 127281 2.00
Ryhor Kastusiou BPF 126999 1.99
Uladzimir Nyaklyayew Bağımsız 114581 1.80
Viktar Ciareščanka Bağımsız 76764 1.20
Vital Rymasheuski Belarus Hristiyan Demokrasisi 70515 1.11
Mikola Statkevich Belarus Sosyal Demokrat Partisi 67583 1.06
Ales Michalevic Bağımsız 65748 1.03
Dzmiry Us Bağımsız 25117 0,39
Herkese karşı oylar416925 6.54
Geçersiz / boş oylar 62542 -
Toplam6441031100
Kayıtlı seçmenler / katılım 7105660 90,65
Kaynak: REC1 Kasım 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.

Sonrası

Minsk'te protestocuları çevreleyen özel polis güçleri

Minsk şehir merkezindeki Ekim Meydanı'nda, seçimlerden sonraki akşam büyük bir protesto mitingi düzenlendi. Bu meydan tarihsel olarak tartışmalı 2006 cumhurbaşkanlığı seçimlerinden sonra gerçekleşen Jeans Devrimi'nin şiddetli bir şekilde bastırılması gibi büyük protestoların yapıldığı yerdi. Çevik kuvvet polisi olaydan önce meydanı kordon altına almıştı ve insanlar bunun yerine yakındaki Özgürlük Meydanı'nda toplanmıştı. Yaklaşık yüz kişiyle birlikte mitinge yürürken, devlet başkanı adayları Uladzimir Nyaklyayew ve Mikola Statkevich, siyah giyimli silahlı adamlar tarafından saldırıya uğradı.[13][52] Nyaklyayew bilinç kaybına uğradı ve kafa travmaları nedeniyle hastaneye kaldırıldı. Statkievič daha sonra Belarus özel kuvvetleri tarafından saldırıya uğradığını iddia etti.[53][54]

Protestolar sırasında yaklaşık 40.000 olduğu belirtilen[55] kişi Lukaşenko'ya karşı protesto gösterileri düzenledi, “Dışarı!”, “Yaşasın Belarus!” gibi sloganlar attı.[56] Bir grup protestocu, çevik kuvvet polisi protestocuları kontrol etmeden önce bir hûkümet binasının camlarını ve kapılarını kırmaya çalıştı.[57] Aday Vital Rymasheuski "sarhoş provokatörleri" suçladı.[58] Bir protestocuya göre göstericiler büyük ölçüde barışçıldılar ve hükûmet binasına saldıran ayrı bir grup idi.[58]

Binlerce gösterici çevik kuvvet polisi tarafından dövüldü. Miting sırasında polis tarafından saldırıya uğrayanlar arasında Andrei Sannikov ve eşi Iryna Khalip de vardı.

Lukaşenko protestocuları eleştirerek onları "haydutluk" ile suçladı "vandalların ve holiganların insan yüzlerini kaybettiğini" söyledi. Lukaşenko "Basitçe canavarlara dönüştüler. Kanun uygulayıcılarımızın nasıl davrandığını gördünüz. Sağlam durdular ve sadece yasanın sınırları içinde hareket ettiler. Ülkeyi ve insanları barbarlık ve yıkımdan korudular. Beyaz Rusya'da devrim ya da suç olmayacak. ifadelerini kullandı. Ayrıca, seçimi daha demokratik hale getirmek uğraştıklarını da sözlerine ekledi.[13][59]

Yeni hükümet

28 Aralık 2010'da Lukaşenko, Syarhey Sidorski'nin yerine Mihail Myasnikoviç'i Başbakan olarak atadı.[60]

Kaynakça

  1. ^ "Belarus sets date of presidential election for 19 December 2010". 6 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Nisan 2020. 
  2. ^ "Presidential elections in Belarus" (İngilizce). Belarus.by. 10 Ekim 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Nisan 2020. 
  3. ^ Belarus Sets December Date For Presidential Vote 4 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Özgür Avrupa Radyosu
  4. ^ "ПРЕДВАРИТЕЛЬНЫЕ СВЕДЕНИЯ о результатах голосования по выборам Президента Республики Беларусь" (PDF). 18 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Nisan 2020. 
  5. ^ "Lukashenko's Inauguration to be Held by February 19, CEC". 2 Ağustos 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Aralık 2010. 
  6. ^ Oliphant, Roland (25 Aralık 2010). "Police guard threatened to rape Belarus Free Theatre director after election protest". The Daily Telegraph. Londra. 11 Mart 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Nisan 2011. 
  7. ^ "Belarus: 7 presidential candidates face 15 years". Kyiv Post. 22 Aralık 2010. 19 Ocak 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Aralık 2010. 
  8. ^ a b c "China President congratulates Alexander Lukashenko on re-election". Belarusian Telegraph Agency. 24 Aralık 2010. 4 Aralık 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Aralık 2010. 
  9. ^ Dyomkin, Denis (20 Ekim 2010). "Russia's Medvedev: Belarus vote "internal matter"". Reuters. 23 Aralık 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Aralık 2010. 
  10. ^ "Dozens arrested at Belarus rally". BBC News. 19 Ekim 2004. 20 Nisan 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Aralık 2010. 
  11. ^ Zarakhovich, Yuri (25 Mart 2006). "Belarus: 'They Knocked My Husband Down and Dragged Him Away'". Time magazine. 10 Mart 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ekim 2006. 
  12. ^ "Belarus opposition leader jailed". BBC. 14 Temmuz 2006. 29 Mart 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ekim 2006. 
  13. ^ a b c "'Hundreds of protesters arrested' in Belarus". BBC News. 20 Aralık 2010. 21 Aralık 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Aralık 2010. 
  14. ^ a b OSCE (20 Aralık 2010). "Statement of Preliminary Findings and Conclusions" (PDF). 16 Haziran 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Nisan 2020. 
  15. ^ MosNews. Rightist Group Promote Belarus Dictator Lukashenko as Russian Presidential Candidate 29 Eylül 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Published February 28, 2007. Retrieved July 11, 2007.
  16. ^ "Lukashenka considers holding next presidential election in early 2011". 5 Mayıs 2010. 10 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Temmuz 2015. 
  17. ^ "President Lukashenko sees no reasons to refuse to participate in presidential election" 6 Temmuz 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., May 5, 2010, BELTA
  18. ^ "Кандыдатамі ў прэзідэнты Беларусі зарэгістраваныя 10 чалавек". Ucpbel.org. 18 Kasım 2010. 28 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Aralık 2010. 
  19. ^ "Список членов инициативной группы граждан по выдвижению Костусѐва Григория Андреевича кандидатом в Президенты Республики Беларусь" (PDF). 8 Ekim 2010 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Nisan 2020. 
  20. ^ "Информация о кандидатах в Президенты Республики Беларусь - Лукашенко Александр Григорьевич" (PDF). 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Nisan 2020. 
  21. ^ a b "Sannikau Throws His Hat in the Ring" 3 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Eurasia Daily Monitor, Jamestown Vakfı — 23 Mart 2010 — Volume 7, Issue 56
  22. ^ "Список членов инициативной группы граждан по выдвижению Михалевича Алексея Анатольевича кандидатом в Президенты Республики Беларусь" (PDF). 8 Ekim 2010 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Nisan 2020. 
  23. ^ "Список членов инициативной группы граждан по выдвижению Некляева Владимира Прокофьевича кандидатом в Президенты Республики Беларусь" (PDF). 6 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Nisan 2020. 
  24. ^ Палітрада Аб'яднанай грамадзянскай партыі назвала свайго кандыдата ў прэзідэнты 2 Mart 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (Belarusça)
  25. ^ "Список членов инициативной группы граждан по выдвижению Романчука Ярослава Чеславовича кандидатом в Президенты Республики Беларусь" (PDF). 8 Ekim 2010 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Nisan 2020. 
  26. ^ a b c "Milinkevich announces presidential bid". 10 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Temmuz 2015. 
  27. ^ "Список членов инициативной группы граждан по выдвижению Рымашевского Виталия Анатольевича кандидатом в Президенты Республики Беларусь" (PDF). 18 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Nisan 2020. 
  28. ^ "Список членов инициативной группы граждан по выдвижению Санникова Андрея Олеговича кандидатом в Президенты Республики Беларусь" (PDF). 8 Ekim 2010 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Nisan 2020. 
  29. ^ "Список членов инициативной группы граждан по выдвижению Статкевича Николая Викторовича кандидатом в Президенты Республики Беларусь" (PDF). 8 Ekim 2010 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Nisan 2020. 
  30. ^ "Список членов инициативной группы граждан по выдвижению Терещенко Виктора Ивановича кандидатом в Президенты Республики Беларусь" (PDF). 8 Ekim 2010 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Nisan 2020. 
  31. ^ "Список членов инициативной группы граждан по выдвижению Усса Дмитрия Ивановича кандидатом в Президенты Республики Беларусь" (PDF). 8 Ekim 2010 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Nisan 2020. 
  32. ^ "Список членов инициативной группы граждан по выдвижению Провальского Владимира Александровича кандидатом в Президенты Республики Беларусь" (PDF). 8 Ekim 2010 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Nisan 2020. 
  33. ^ "Список членов инициативной группы граждан по выдвижению Борисова Петра Семеновича кандидатом в Президенты Республики Беларусь" (PDF). 8 Ekim 2010 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Nisan 2020. 
  34. ^ "Прэтэндэнтаў засталося шаснаццаць - Радыё Свабода © 2010". Svaboda.org. 7 Ekim 2010. 20 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Aralık 2010. 
  35. ^ "Новости". Svobodanews.ru. 18 Ekim 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Aralık 2010. 
  36. ^ "Список членов инициативной группы граждан по выдвижению Глушакова Юрия Эдуардовича кандидатом в Президенты Республики Беларусь" (PDF). 8 Ekim 2010 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Nisan 2020. 
  37. ^ "TUT.BY | НОВОСТИ - Юрий Глушаков снимает свою кандидатуру - Политика - 29.10.2010, 11:00". News.tut.by. 1 Kasım 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Aralık 2010. 
  38. ^ "Список членов инициативной группы граждан по выдвижению Иванова Сергея Георгиевича кандидатом в Президенты Республики Беларусь" (PDF). 8 Ekim 2010 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Nisan 2020. 
  39. ^ "TUT.BY | НОВОСТИ - Число участников президентской кампании сократилось до одиннадцати человек - Новость дня - 30.10.2010, 12:29". News.tut.by. 30 Ekim 2010. 1 Kasım 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Aralık 2010. 
  40. ^ "Список членов инициативной группы граждан по выдвижению Куликова Ивана Семеновича кандидатом в Президенты Республики Беларусь" (PDF). 8 Ekim 2010 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Nisan 2020. 
  41. ^ "Список членов инициативной группы граждан по выдвижению Рыжова Сергея Владимировича кандидатом в Президенты Республики Беларусь" (PDF). 8 Ekim 2010 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Nisan 2020. 
  42. ^ "Белорусский Партизан: Сергей Рыжов сошел с дистанции". Belaruspartisan.org. 21 Ekim 2010. 25 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Aralık 2010. 
  43. ^ "Медыі пра Рух". By.milinkevich.org. 20 Eylül 2010. 27 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Aralık 2010. 
  44. ^ RFE/RL. Has Moscow Had Enough Of Belarus's Lukashenka? 4 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Published July 19, 2010.
  45. ^ RFE/RL. Is Lukashenka In The Kremlin's Crosshairs? 3 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Published July 8, 2010.
  46. ^ RFE/RL. Lukashenka Calls Russian Media Attacks 'Dirty Propaganda' 21 Eylül 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Published July 19, 2010.
  47. ^ Telegraf By. Presidential Candidates to Begin Campaigning[]. Published November 19, 2010.
  48. ^ Charter 97. Andrei Sannikov to speak on TV at 7:00 pm November 24 19 Ağustos 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  49. ^ "Life Under Lukashenka". Belarus.tol.org. 1 Aralık 2010. 12 Ağustos 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Nisan 2011. 
  50. ^ a b Harding, Luke (8 Eylül 2010). "Belarus under pressure to investigate death of media activist Oleg Bebenin". Guardian. Birleşik Krallık. 7 Mayıs 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Nisan 2011. 
  51. ^ "'Dirty tricks' taint Belarus vote - Europe". Al Jazeera English. 18 Aralık 2010. 20 Aralık 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Aralık 2010. 
  52. ^ "Police break up opposition rally after Belarus poll". BBC News. 19 Aralık 2010. 19 Aralık 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Aralık 2010. 
  53. ^ "Two Belarus presidential candidates say attacked by special forces". RIA Novosti. 19 Aralık 2010. 24 Aralık 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Aralık 2010. 
  54. ^ "Спецназ избил двух кандидатов в президенты Белоруссии; Некляев без сознания". Gazeta.ru. 19 Aralık 2010. 21 Aralık 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Aralık 2010. 
  55. ^ "Belarus election ends with violent protests". CBC News. 19 Aralık 2010. 17 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Aralık 2010. 
  56. ^ "Belarus president re-elected". Al Jazeera English. 22 Aralık 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Aralık 2010. 
  57. ^ "Protesters try to storm government HQ in Belarus". BBC News. 20 Aralık 2010. 20 Aralık 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Aralık 2010. 
  58. ^ a b "Vital Rymašeŭski blames "drunk provocateurs" for the violence". Özgür Avrupa Radyosu. 20 Aralık 2010. 
  59. ^ "Belarus jails 600 activists over election unrest". BBC News. 21 Aralık 2010. 23 Aralık 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Aralık 2010. 
  60. ^ "Belarus president names new PM". Al Jazeera English. 28 Aralık 2010. 30 Aralık 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Temmuz 2015. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Kurmanbek Bakiyev</span> 2. Kırgızistan cumhurbaşkanı

Kurmanbek Saliyeviç Bakiyev Kırgızistan'ın eski başbakanı, 2. Kırgızistan cumhurbaşkanı'dır.

<span class="mw-page-title-main">Beyaz Rusya Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti</span>

Beyaz Rusya Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti 1917 Ekim Devrimi ile kurulan Sovyetler Birliği'ni oluşturan 15 cumhuriyetten biridir. 30 Aralık 1922'de imzalanan Sovyetler Birliği kuruluş anlaşmasını imzalayan devletlerden biridir.

<span class="mw-page-title-main">Belarus bayrağı</span> Doğu Avrupa ülkesi Belarusun ulusal bayrağı

Belarus bayrağı veya tam adıyla Belarus Cumhuriyeti Devlet Bayrağı, Belarus tarafından resmî olarak kullanılan devlet bayrağıdır. Göndere çekilen taraftaki beyaz zemin üzerine kırmızı süsleme deseni ile birlikte kırmızı ve yeşil renkten oluşan bayrak, Belarus devlet sembolleri arasında yer alır. Tasarımının temelini 1951 yılında kabul edilen Beyaz Rusya Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti bayrağı oluşturur.

<span class="mw-page-title-main">Belarus arması</span> Doğu Avrupa ülkesi Belarusun ulusal arması

Belarus arması, 1995 Belarus referandumu 1991-1995 yılları arasında kullanılan Pahonya armasının yerine kullanılmak üzere halk tarafından seçilen, Belarus'un resmî devlet armasıdır. Belarus'un ulusal sembollerinden biri olan armada Belarus haritasının yeşil renkteki ana hatları altın güneş ışınlarının üzerine yerleştirilmiş, güneşin bir kısmı da Avrasya topraklarının gösterildiği dünya haritasıyla kapatılmıştır. Armanın sağ ve sol taraflarında Belarus bayrağındaki renkler olan kırmızı ve yeşil renkte kurdelenin sarılı olduğu buğday sapı figürleri mevcuttur. Sol buğday saplarında yonca, sağ buğday saplarında ise keten resmedilmiştir. En üstte tam ortada kızıl yıldız sembolü bulunur. Armanın en altında ortada Beyaz Rusça "Belarus Cumhuriyeti" yazar.

<span class="mw-page-title-main">Abhazya pasaportu</span>

Abhazya pasaportu, Abhazya Cumhuriyeti vatandaşlarına yurt dışına seyahat ve ülke içerisinde kimlik bilgisi sağlamak amacıyla verilen pasaporttur. Abhazya sadece Rusya, Nikaragua, Venezuela ve Nauru tarafından tanındığı için Abhazyalılar diğer ülkelere seyahat için Rus pasaportunu kullanmaktadırlar.

<span class="mw-page-title-main">Belarus Cumhuriyeti Devlet Marşı</span>

Belarus Cumhuriyeti Devlet Marşı veya şarkı sözlerinin ilk kısmının kullanıldığı resmî olmayan adıyla Mı, Byelarusı, Belarus'un devlet marşıdır. Ülkenin devlet sembolleri arasında yer alır. Marş ilk olarak 1940'lı yıllarda yazıldı ve 1955'te Beyaz Rusya Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti'nde kullanılmak üzere kabul edildi. Marşın müziği Nestser Sakalouski tarafından bestelendi, sözleri Mihas Klimkoviç tarafından yazıldı. Sovyetler Birliği'nin dağılmasından sonraki dönemde 1995'ten 2002'ye kadar marşı resmi törenlerde sözsüz olarak Sakalouski tarafından bestelenen müzikle birlikte kullanılmaya devam etti. Klimkoviç ve Uladzimir Karızna tarafından yazılan yeni şarkı sözleri, 2 Temmuz 2002'de yayınlanan devlet başkanlığı kararnamesiyle kabul edilirken, Belarus ile olan tarihi bağlantılarından dolayı bestede değişikliğe gidilmedi. Bu açıdan Belarus, Rusya, Özbekistan ve Tacikistan ile birlikte Sovyet marşlarının müziğini kullanımdan kaldırılmadan devam eden eski Sovyet ülkelerinden biridir.

Tüm ülkelerin vatandaşlarının Afganistan'ı ziyaret etmek için vize almaları gerekmektedir. Tek muafiyet, Afganistan'da doğan, Afgan bir ebeveynden veya Afganistan'da doğmuş bir ebeveynden doğan yolculardır. 15 Ağustos 2021'de Kabil'in düşüşü'nün ardından, Uluslararası alanda tanınan eski hükûmet olan Afganistan İslam Cumhuriyeti tarafından kurulan diplomatik misyonlarına, çalışmalarını sürdürmeleri için Taliban tarafından talimat verildi. Taliban hükûmeti, Afganistan'a giriş için bu temsilcilikler tarafından verilen vizeleri kabul ediyor. Bazı Afganistan temsilcilikleri vize vermeyi durdurdu, diğer konsolosluklar ise vize vermeye devam etti.

1995 Belarus referandumu, 14 Mayıs 1995 tarihinde Belarus'ta yapılan referandum.

<span class="mw-page-title-main">Belarus Yüksek Sovyeti</span>

Belarus Yüksek Sovyeti, Belarus Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti'nde ve ardılı Belarus'ta 1938-1991 yılları arasında yasama faaliyeti yürüten Yüksek Sovyet organı. 1920-1938 tarihleri arasındaki yasama organı olan Belarus Sovyet Kongresi'nin devamıdır. 1990-1996 yılları arasında daimi parlamento olarak görev yaptı.

<span class="mw-page-title-main">Belarus devlet başkanı</span> Belarusun devlet başkanı

Belarus devlet başkanı, Belarus devletinin başıdır. Makam, 1994 yılında Belarus Anayasasının, Belarus Yüksek Sovyeti yasama organında kabul edilmesiyle kuruldu. Bu makam, devlet başkanı olarak Yüksek Sovyet Başkanı makamının yerini aldı. Başkanın dış ve iç politikayı yürütmek de dahil olmak üzere görevleri; vatandaşların ve ikamet edenlerin haklarını ve genel refahını savunmak ve anayasayı korumaktır. Devlet başkanı, anayasa tarafından ülkenin sosyal işlerinde lider olarak görev yapmak, ülke ve yurt dışında esas temsilci olarak görev yapmakla yetkilendirilmiştir. Başkanlık ile ilgili olan görevler, sorumluluklar ve diğer geçiş maddeleri, Anayasanın 79. ve 89. maddelerinde sıralanmıştır.

<span class="mw-page-title-main">Belarus ekonomisi</span>

Sovyetler Birliği'nin çöküşünden sonra, tüm eski Sovyet cumhuriyetleri derin bir ekonomik krizle karşı karşıya kaldılar. Ancak Belarus, bu krizin üstesinden gelmek için kendi yolunu seçti. 1994'te Aleksander Lukaşenko'nun ilk cumhurbaşkanı olarak seçilmesinden sonra, o zamanlar Rusya tarafından seçilen “serbest piyasa kapitalizmini” seçmek yerine, ülkeyi “piyasa sosyalizmi” yolunda ilerletmeye başlattı. Bu politikaya uygun olarak, fiyatlar üzerinde idari kontroller ve döviz kuru oranları getirilmiştir. Ayrıca devletin özel teşebbüsün yönetimine müdahale hakkı genişletildi, ancak 4 Mart 2008'de cumhurbaşkanı, yabancı sermaye yatırımına ilişkin uluslararası notunu iyileştirmek için net bir hareketle altın hissedarı kuralını kaldıran bir kararname yayınladı.

<span class="mw-page-title-main">Belarus Ulusal Meclisi</span>

'Belarus Cumhuriyeti Ulusal Meclisi, Belarus'u yöneten iki meclisli parlamentodur. Parlamentonun iki yasama meclisi şunlardır:

<span class="mw-page-title-main">2020 Belarus devlet başkanlığı seçimi</span>

Belarus'ta 9 Ağustos 2020 Pazar günü devlet başkanlığı seçimleri yapıldı. Erken oylama 4 Ağustos'ta başladı ve 8 Ağustos'a kadar sürdü.

<span class="mw-page-title-main">Viktar Babarıka</span>

Viktar Dzmitriyeviç Babarıka veya Viktor Babariko, Belaruslu bankacı, hayırsever, halk ve muhalefet siyasi figürü.

<span class="mw-page-title-main">Dışişleri Bakanlığı (Belarus)</span>

Belarus Dışişleri Bakanlığı Belarus'un dış ilişkilerini yürüten Belarus hükûmeti bakanlığıdır.

<span class="mw-page-title-main">Belarus-Litvanya ilişkileri</span>

Belarus-Litvanya ilişkileri, Belarus ve Litvanya arasındaki dış ilişkilerdir. Ülkeler, Sovyetler Birliği'nin dağılmasından kısa bir süre sonra, 24 Ekim 1991'de diplomatik ilişkiler kurdu. İki ülke 680 kilometre ortak sınırı paylaşıyor. Vilnius, Avrupa Beşeri Bilimler Üniversitesi, Svyatlana Tsihanouskaya gibi Belaruslu mülteciler gibi çok sayıda Belarus sivil toplum kuruluşuna ev sahipliği yapıyor. İki ülkenin Konstanti Kalinovski gibi paylaştığı ulusal kahramanların izlerinin yanı sıra Litvanya, Belarus edebiyatının doğum yeri olmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Belarus-Özbekistan ilişkileri</span>

Özbekistan–Belarus ilişkileri, Belarus ile Özbekistan Cumhuriyeti arasındaki ikili ilişkiler. İki ülke arasındaki diplomatik ilişkiler 21 Ocak 1993'te kuruldu. Belarus'un Taşkent Büyükelçiliği Şubat 1994'te açıldı. Minsk'teki Özbek Büyükelçiliği ise Mart 2018'de açılmıştır. Her iki ülke de eski Sovyetler Birliği'nin birer parçasıydı.

<span class="mw-page-title-main">Grigori Yavlinski</span>

Grigori Alekseyeviç Yavlinski, Rus ekonomist ve politikacı.

<span class="mw-page-title-main">Amerika Birleşik Devletleri-Belarus ilişkileri</span>

Amerika Birleşik Devletleri ve Belarus arasındaki devletlerarası ilişkiler, 1991 yılında Belarus'un da bir parçası olduğu Sovyetler Birliği'nin dağılmasıyla başladı. Ancak, ABD'nin Belarus'un insan haklarını ihlal ettiği yönündeki suçlamaları nedeniyle ilişkiler bozuldu. Belarus ise ABD'yi içişlerine karışmakla suçladı.

<span class="mw-page-title-main">Uladzimir Nyaklyayeu</span>

Uladzimir Prakopaviç Nyaklyayeu, Belaruslu şair, yazar ve Doğruyu Söyle! kampanyasının eski başkanıdır. Belarus'taki 19 Aralık 2010 seçimlerine aday oldu ve Uluslararası Af Örgütü'ne göre, seçim sonrası protestolardaki rolü nedeniyle ev hapsine alındı.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.