2005 İtalya Grand Prix
| Yarış ayrıntıları | ||
|---|---|---|
| 19 yarışlık 2005 Formula 1 sezonunun 15. yarışı | ||
 | ||
| Tarih | 4 Eylül 2005 | |
| Resmî ad | LXXVI Gran Premio d'Italia | |
| Yer | Autodromo Nazionale Monza, Monza, İtalya | |
| Pist | Yarış pisti 3.600 mil / 5.793 km | |
| Yarışılan mesafe | 53 tur, 190.779 mil / 306.720 km | |
| Hava | Güneşli | |
| Pol | ||
| Pilot |  Juan Pablo Montoya | McLaren-Mercedes |
| Zamanı | 1:21.054 | |
| En hızlı tur | ||
| Pilot |  Kimi Räikkönen | McLaren-Mercedes |
| Zamanı | 1:21.504 (53 turluk yarışın 51. turunda) | |
| Podyum | ||
| Birinci | Juan Pablo Montoya | McLaren-Mercedes |
| İkinci |  Fernando Alonso | Renault |
| Üçüncü |  Giancarlo Fisichella | Renault |
2005 İtalya Grand Prix 4 Eylül 2005 tarihinde İtalya'nın Autodromo Nazionale Monza pistinde düzenlenen 2005 Formula 1 sezonunun 15. yarışıdır.
Yarış detayı
McLaren-Mercedes pilotu Kimi Räikkönen sıralama turlarında en hızlı pilot olmasına rağmen, motor değişikliği yaptığı için 10 sıra geriden başlama cezası alıp yarışa 11. başlarken, pol pozisyonunu Juan Pablo Montoya'ya bırakmıştır.
Yarışı Montoya galip bitirmiş, onu 2. Fernando Alonso ve 3. Giancarlo Fisichella takip etmiştir. Yarışa 11. sıradan başlayan Räikkönen 4. sıraya kadar yükselmeyi başarmıştır. Tek pit stop stratejisi ile yarışı neredeyse kazanma şansı yakalayan Räikkönen, patlayan lastiği sebebiyle ikinci kez pit stop yapmak zorunda kalmış; böylece ancak 4. olabilmiştir. Onun arkasından Jarno Trulli, Ralf Schumacher, Antônio Pizzonia ve Jenson Button sıralanmıştır.
Bu sonuçlarla Fernando Alonso Sürücüler Şampiyonası'nda 76 puanlı Räikkönen'le farkı 3 puan artırarak 103 puanla birinciliğini sürdürmüş, arkalarında 55 puanda kalan Michael Schumacher yer bulmuştur. Böylece bir süredir zaten şampiyonluk umutları tükenmiş olan Schumacher'in matematiksel olarak da şampiyon olma ihtimali kalmamış, kalan yarışlarda mücadele Alonso-Räikkönen ikilisine kalmıştır. Montoya ise 10 puan kazanmasına rağmen 50 puanla Schumacher'in arkasında 5. sırada yer almıştır. Markalar Şampiyonası tablosunda ise Renault 144 puanla, 136 puandaki McLaren-Mercedes'in 8 puan önünde liderken, Ferrari 86 puanla 3., İtalya'da 7 puan kazanan Toyota 78 puanla 4. sırada kalmıştır.
İtalya'da 1961 Hollanda Grand Prix'ten sonra ilk defa hiçbir pilot yarış dışı kalmamış, bütün pilotlar yarışı tamamlamayı başarmıştır. Aynı sezondaki Birleşik Devletler Grand Prix'inde de teknik olarak yarış dışı kalan olmasa da, o yarışta lastik üreticisi Michelin'le yaşanan problemlerden dolayı güvenlik gerekçesiyle Michelin lastikleri kullanan tüm takımlar çekilmiş, yarışa sadece 6 pilot katılmıştır. Bunların dışında Antônio Pizzonia İtalya ve sonrasında sezonun geri kalanında Nick Heidfeld'in yerine yarışmıştır.
İtalya Grand Prix'inde Juan Pablo Montoya yarıştan önce yaptığı testler sırasında 372,6 km/saat hızla, Formula 1 tarihindeki en yüksek hız rekoruna ulaşmıştır.[1]
Sonuçlar
Sıralama turları
Kaynak:[2]
Yarış
| Sıra | No | Pilot | Marka | Tur | Süre/Durum | Sonuç | Puan |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 10 | Juan Pablo Montoya | McLaren-Mercedes | 53 | 1:14:28.659 | 1 | 10 |
| 2 | 5 | Fernando Alonso | Renault | 53 | +2.479 | 2 | 8 |
| 3 | 6 | Giancarlo Fisichella | Renault | 53 | +17.975 | 8 | 6 |
| 4 | 9 | Kimi Räikkönen | McLaren-Mercedes | 53 | +22.775 | 11 | 5 |
| 5 | 16 | Jarno Trulli | Toyota | 53 | +33.786 | 5 | 4 |
| 6 | 17 |  Ralf Schumacher | Toyota | 53 | +43.925 | 9 | 3 |
| 7 | 8 |  Antônio Pizzonia | Williams-BMW | 53 | +44.643 | 16 | 2 |
| 8 | 3 |  Jenson Button | BAR-Honda | 53 | +1:03.635 | 3 | 1 |
| 9 | 12 | Felipe Massa | Sauber-Petronas | 53 | +1:15.413 | 15 | |
| 10 | 1 | Michael Schumacher | Ferrari | 53 | +1:36.070 | 6 | |
| 11 | 11 |  Jacques Villeneuve | Sauber-Petronas | 52 | +1 tur | 12 | |
| 12 | 2 | Rubens Barrichello | Ferrari | 52 | +1 tur | 7 | |
| 13 | 15 |  Christian Klien | Red Bull-Cosworth | 52 | +1 tur | 13 | |
| 14 | 7 |  Mark Webber | Williams-BMW | 52 | +1 tur | 14 | |
| 15 | 14 | David Coulthard | Red Bull-Cosworth | 52 | +1 tur | 10 | |
| 16 | 4 |  Takuma Sato | BAR-Honda | 52 | +1 tur | 4 | |
| 17 | 18 |  Tiago Monteiro | Jordan-Toyota | 51 | +2 tur | 17 | |
| 18 | 20 |  Robert Doornbos | Minardi-Cosworth | 51 | +2 tur | 18 | |
| 19 | 21 | Christijan Albers | Minardi-Cosworth | 51 | +2 tur | 20 | |
| 20 | 19 |  Narain Karthikeyan | Jordan-Toyota | 50 | +3 tur | 19 |
Kaynak:[3]
Yarış sonrası sıralamalar
- Koyu yazılmış isimler hâlen şampiyonluk ihtimali bulunanları göstermektedir.
|
|
- Not: Sadece en iyi beş sürücü ve marka sıralanmıştır.
Kaynakça
- ^ "Montoya bate el récord de velocidad de un Fórmula 1 (İspanyolca)". 8 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ocak 2011.
- ^ "2005 İtalya Grand Prix sonuçları". 20 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ocak 2011.
- ^ "2005 İtalya Grand Prix sonuçları". 20 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ocak 2011.