Asteroit kuşağı, Güneş Sistemi'nde Güneş merkezli ve kabaca Jüpiter ile Mars gezegenlerinin yörüngeleri arasındaki uzayı kaplayan torus şeklinde bir bölgedir. Bu bölgede asteroit veya küçük gezegen olarak adlandırılan çok sayıda katı ve düzensiz şekillerde gök cisimleri bulunur. Tanımlanan nesneler çok farklı boyutlarda olabilir, fakat gezegenlerden çok daha küçüklerdir ve birbirlerinden ortalama olarak bir milyon kilometre uzaklıklarda bulunurlar. Bu asteroit kuşağı, Güneş Sistemi'ndeki diğer asteroit popülasyonlarından ayırt edilebilmesi için ana asteroit kuşağı veya ana kuşak olarak da adlandırılır.
Voyager 1, Voyager programı kapsamında NASA tarafından dış Güneş Sistemi’ni ve Güneş'in heliosferinin ötesindeki yıldızlararası uzayı araştırmak için 5 Eylül 1977'de fırlatılan uzay sondasıdır. İkizi Voyager 2'den 16 gün sonra fırlatılan 722 kilogram ağırlığındaki Voyager 1, NASA tarafından fırlatıldığı 5 Eylül 1977'den bu yana hizmet vermek, düzenli komutları almak ve Dünya'ya veri iletmek için Derin Uzay Ağı ile iletişim kurmaya devam etmektedir. Jüpiter ve Satürn'ü ziyaret etmiş, bu gezegenlere ait uyduların detaylı fotoğraflarını elde eden ilk sonda olmuştur. Görevi hâlâ devam etmektedir. 15 Aralık 2023 itibarıyla sinyal alımı yapılamadığı iddia edilmektedir.
6R10DB9(2006 RH120), 14 Eylül 2006'da keşfedilen ve dünyanın yakınından geçerken Dünyanın çekim kütlesine yakalanıp Dünyanın yörüngesine giren yaklaşık 4 metre çapında ve 10-10³ kg ağırlığında olduğu tahmin edilen ve NASA tarafından da Dünya'nın ikinci uydusu kabul edilen asteroittir.
39 Laetitia, 8 Şubat 1856 tarihinde Fransız astronom Jean Chacornac tarafından keşfedilen 6 Asteroit'ten biridir. Asteroit kuşağı'nda bulunan asteroit, adını eski Roma tanrıçası Laetitia'dan almıştır.
951 Gaspra 30 Temmuz 1916'da G. Neujmin tarafından Rechen Enstitüsü, Simeis'te keşfedilen, asteroid kuşağı asteroidi. Galileo uzay aracı tarafından ziyaret edilmiştir. Güneş'ten ortalama olarak 330 milyon km uzaklıktadır. Boyutları 19x11x10 km'dir yani bu asteroid bir sosise benziyor da denebilir. Diğer asteroidlerden farklı ve ilginç bir şekilde bu asteroidin kuvvetli bir manyetik alanı bulunmaktadır.
4 Vesta Asteroit Kuşağı'nın ikinci büyük gök cismidir. Ortalama çapı yaklaşık 530 km ve tahminî kütlesi Asteroit Kuşağı'nın toplam kütlesinin yaklaşık 9%'udur. Vesta en parlak asteroitdir ve Güneş'ten en uzak olduğu nokta Ceres'in Güneş'e en yakın olan uzaklığından çok az fazladır. Vesta Alman gök bilimci Heinrich Wilhelm Olbers tarafından 29 Mart 1807'de keşfedilmiştir. Asteroidin adını tanınmış matematikçi Carl Friedrich Gauss Roma bâkire ev ve aile tanrıçası Vesta'ya ithafen vermiştir.
Dünya'ya Yakın Cisimler, yörüngeleri günberi noktasında Dünya'ya 1,3 Astronomik Birim (AB) mesafeden daha yakın olup Dünya'nın çok yakınına gelen gök cisimleridirler. Bunlar birkaç bin Dünya'ya Yakın Asteroit (DYA), Dünya'ya Yakın Kuyruklu yıldız (DYK), bir miktar Güneş etrâfında dolanan uzay aracı ve uzayda Dünya'yla çarpışmadan tâkip edilebilecek büyüklükte meteoritlerden oluşurlar. Makbul olan görüşe göre DYC'lerin geçmişte Dünya'yla çarpışmalarının gezegenimizin jeolojik ve biyolojik târihinde kayda değer rolü olduğu merkezindedir. Dünya'mıza getireceği tehlikelerin farkına varılmasıyla 1980'lerden beri gittikçe artan ilgiyle bu cisimler izlenmişler, gelebilecek tehlikeleri aktif olarak azaltmak için çözümler aranmaya başlamışlardır.
99942 Apofis, (Geçici adlandırma:2004 MN4 ) 19 Haziran 2004'te R. A. Tucker, D. J. Tholen ve F. Bernardi tarafından Kitt Peak'de keşfedilen, Aten sınıfı Dünya'ya yakın bir yörüngesi bulunan bir meteorittir. Mısır kötülük tanrısı Apofis'in ismini taşır. NASA tarafından yapılan dikkatli ölçümlerle 2029 ve 2036 yıllarında dünyamızın çok yakınından geçeceği tespit edilmiştir. 13 Nisan 2029'te 300.000 kilometre Dünya'ya yakından geçerek Apollo sınıfı olacak, 2036 yılında ise 30-40 bin kilometre yakından geçecektir. 7 Ekim 2009 tarihinde yapılan hesaplamalara göre 2036 yılında Dünya'ya çarpma olasılığı 250.000'de 1'dir. Bir başka olası çarpışma tarihi ise 2037'dir. Bu tarihte dünyaya çarpma olasılığı 12,3 milyonda 1 olarak belirlenmiştir.
2008 TC3, 2 ila 5 metre çapında Apollo tipi asteroiddir. Dünya atmosferine 7 Ekim 2008'de girmiştir. Sudan'daki Nübye Çölü'nün yaklaşık olarak 37 kilometre irtifasında infilak etmiştir. Çarpışma bölgesi arama çalışmaları, meteoroidten geriye kalan 3,9 kilogramlık ve içleri elmaslarla dolu kaya parçacıklarının keşfiyle sonuçlanmıştır.
47038 Majoni 17 Kasım 1998 tarihinde İtalyan gökbilimci Vittorio Goretti tarafından Pianoro'da keşfedilmiş bir ana kuşak asteroiddir, 1936-2002 yılları arasında yaşamış elektrik mühendisi ve ikinci eğitim öğretmeni Vittore Majoni anısına adlandırılmıştır.
2004 XP14 ya da 2004 XP14, Apollo asteroitleri olarak adlandırılan asteroid kümesinden Dünya'ya yakın bir asteroit.
Jet İtki Laboratuvarı (JPL), NASA'nın La Cañada Flintridge, Kaliforniya, ABD'de bulunan merkezinde olan ve ABD federal hükûmeti tarafından finanse edilen araştırma ve geliştirme merkezi. Kaliforniya Teknoloji Enstitüsü yakınlarında NASA için yönetilmektedir.
469219 Kamoʻoalewa (geçici adı: 2016 HO3), Apollo grubu içerisinde yer alan, yaklaşık olarak 40-100 metre (130-330 fit) çapa sahip, hızlı dönen ve Dünya'ya yakın çok küçük bir asteroittir. Şu anda Dünya'nın yarı uydusudur ve bilinen en kararlı, en yakın ve 2023 FW13'den sonra ikinci en küçük yarı uydudur. Asteroit, 27 Nisan 2016'da Haleakala Gözlemevi'ndeki Pan-STARRS tarafından keşfedildi. Kamoʻoalewa adı, salınım yapan bir gök cismini ifade eden Hawaiice bir kelimedir. Dünya benzeri yörüngesi ve Ay benzeri silikatları, muhtemelen Ay'dan fırlatılan bir parça olmasından kaynaklanıyor olabilir.
162 Laurentia, 21 Nisan 1876'da Fransız kardeşler Paul Henry ve Prosper Henry tarafından keşfedilen ve asteroid 51 Nemausa'yı keşfeden amatör astronom Joseph Jean Pierre Laurent'in adını taşıyan büyük ve karanlık bir ana kuşak asteroididir.
Veritas, son yüz milyon yılın en büyük asteroit çarpışmalarının birine karışma ihtimali olan, karbon yapıya sahip bir Veritasyan asteroididir. Alman gökbilimci Max Wolf tarafından 3 Eylül 1902'de Heidelberg Gözlemevi'nde keşfedildi.
Thalia, büyük bir ana kuşak asteroitidir.
Russia, büyük bir ana kuşak asteroitidir. C-tipi asteroit olarak sınıflandırılır. Muhtemelen ilkel karbonlu bileşimlerden oluşmuştur. Johann Palisa tarafından 31 Ocak 1883'te Viyana'da keşfedilmiştir. Adını Rusya'dan almıştır.
768 Struveana, Güneş'in etrafında dönen küçük bir gezegendir. Asteroit, Baltık Alman astronomları Friedrich Georg Wilhelm von Struve, Otto Wilhelm von Struve ve Karl Hermann Struve'nin onuruna adlandırılmıştır.
832 Karin, Güneş'in etrafında dönen küçük bir gezegendir. Kendi adını taşıyan Karin Kümesi'nin en büyük ve en parlak üyesidir. 2002'de bulunan Karin Kümesi, çok genç olmasıyla dikkat çekiyor. Şu anda yalnızca 5,8 milyon yıl önce bir çarpışmada oluştuğuna inanılıyor.
2023 DW yaklaşık 50 metre (160 ft) çapında, Aten grubudan Dünya'ya yakın cisim olarak sınıflandırılan, Tunguska Olayı boyutunda bir asteroittir. 26 Şubat 2023'te San Pedro de Atacama'daki MAP asteroit arama programından Georges Attard ve Alain Maury tarafından Dünya'ya 007 astronomik birim uzaklıkta iken keşfedildi. 28 Şubat 2023'te 1,2 günlük bir gözlem yayı ile, 14 Şubat 2046 21:36 UTC'de olası bir çarpma için Torino ölçeği 1 olarak derecelendirildi. Nominal yaklaşmanın, 14 Şubat 2046 16:57 ± 1,2 gündeki etki senaryosundan yaklaşık 5 saat önce gerçekleşmesi bekleniyor. –2.12 Palermo ölçeği derecelendirmesiyle, etki olasılığı, arka plandaki tehlike seviyesinden yaklaşık 132 kat daha azdır. 5 Mart'ta, büyüyen kambur ayın 30 derece yakınında olduğu için asteroidi gözlemlemek daha zor hale geldi. 20 Mart 2023'te risk tablolarından çıkarıldı.