İçeriğe atla

2001 (albüm)

2001
Dr. Dre stüdyo albümü
Yayımlanma16 Kasım 1999
Kaydedilme1997-1999
TarzHip hop, gangsta rap
Süre68:01
Dilİngilizce
ŞirketAftermath, Interscope
YapımcıDr. Dre (idarî yapımcı), Mel-Man, Lord Finesse
Dr. Dre kronolojisi
The Chronic
(1992) 		2001
(1999) 		Compton
(2015)
2001 albümünden çıkan single'lar
  1. "Still D.R.E."
    Yayımlanma: 13 Ekim 1999
  2. "Forgot About Dre"
    Yayımlanma: 29 Ocak 2000
  3. "The Next Episode"
    Yayımlanma: 3 Temmuz 2000
  4. "The Watcher"
    Yayımlanma: 27 Şubat 2001

2001, diğer adıyla The Chronic 2001, Amerikalı rapçi ve yapımcı Dr. Dre'nin ikinci stüdyo albümüdür. 16 Kasım 1999'da Interscope Records şirketinden yayınlandı. Kayıtları 1997 ve 1999 arasında gerçekleşen albümün prodüksiyonunu Dr. Dre, Mel-Man ve Lord Finesse üstlendi. Dr. Dre'nin 1992'de çıkardığı The Chronic albümünden sonra gelen albümüdür ve Snoop Dogg, Kurupt ve Eminem gibi isimleri konuk etmektedir. 2001 albümü, öncüsünün G-funk soundunu yansıtmakta ve şiddet, seks, uyuşturucu kullanımı, çeteler ve suç gibi gangsta rap konuları etrafında dönmektedir.

Albüm, yayınlandığı hafta ülkesinde 516 bin kopya satarak Amerikan Billboard 200 listesine iki numaradan giriş yaptı. Albümden üç başarılı single çıktı. Amerika Birleşik Devletleri'nde günümüze dek altı milyonu aşkın satış elde eden albüm, altı platin plak sahibidir. Albümdeki gangsta teması zaman zaman eleştirilse de, 2001 albümü müzik yazarlarından genelde olumlu yorumlar aldı. 2001, yıllar süren sessizliğin ardından Batı Yakası hip hop'ını canlandıran ve Dr. Dre'nin yeni kuşak dinleyicilere de hitap edebildiğini gösteren albüm olarak kabul edilmektedir.

Genel

The New York Times'a verdiği röportajda Dr. Dre, bu albümü yapmaktaki temel motivasyonunun; dinleyicilerin ve medyanın, kendisinin prodüksiyon ve rap yetenekleri hakkındaki şüphelerini ortadan kaldırmak ve kendini kanıtlamak olduğunu ifade etti. Bu şüpheler, Dre'nin ilk albümü The Chronic'ten bu yana herhangi bir albüm çıkarmamış olmasından kaynaklanıyordu:

Son birkaç yıldır, prodüktörlükte hâlâ iyi olup olmadığım konusunda bir sürü muhabbet vardı. En büyük motivasyonum bu oldu. Dergiler ve dedikodular, artık iyi olmadığımı söylüyorlardı. Daha ne yapmalıyım? Daha kaç platin plağım olmalı? Tamam, işte albüm -- şimdi ne diyeceksiniz?[1]

Albümün başta bir mixtape olması planlanıyordu; parçalar geçiş bölümleri ve turntable efektleriyle birbirine bağlanacaktı, ancak sonradan bir film gibi olacak şekilde değiştirildi. Dr. Dre bununla ilgili, "Duyduğunuz her şey planlandı. Bu bir film ve değişik durumlar yaşanıyor. Reklamlar var, dokunaklı anlar, agresif anlar var. 'Porno için Ara' bile var. Bir filmde olması gereken her şey var." dedi.[1] Albümü kulüplerde ya da radyolarda çalınması için değil, yalnızca eğlence için kaydettiğini söyleyen Dr. Dre, "Bu albümle bir mesaj falan vermeye çalışmıyorum. Yalnızca hardcore hip-hop yaptım ve kara mizah dokunuşları da eklemeye çalıştım. Medyanın bunu alıp eğlence dışında bir şey yapmaya çalıştığı zamanlar oldu. Bunu çok ciddiye almamalısınız."[1]

Kayıt

Albümdeki şarkı sözlerinin bir bölümü çeşitli gölge yazarlar tarafından kaleme alındı. Bunlardan bir tanesinin Royce da 5'9" olduğu biliniyordu.[2] Albümdeki son parça olan "The Message"ı onun yazdığı bilinmekle birlikte,[3] albüm kitapçığında adı geçmemektedir. Royce'un yazdığı "The Throne Is Mine" ve "Stay In Your Place" gibi parçalar albümde kullanılmadı ve sonraki yıllarda çeşitli mixtape'ler içinde yayınlandı.[4] Bu öne çıkan gölge yazarlardan biri de "Still D.R.E."yi yazan Jay-Z idi.[5]

2001, idarî yapımcılığını Dr. Dre'nin üstlendiği Eminem albümü The Slim Shady LP ile aynı dönemde kaydedildi. Eminem'in albümündeki prodüksiyon tarzı bu albümde de devam etti. Seyrek ritimler ve daha az sample kullanımı, albümün müzik altyapısına hakim oldu.[6][7] Solo çalışmalarıyla tanınan başarılı prodüktör Scott Storch, Dr. Dre'nin ikinci albümü 2001'deki bazı parçaların yazımına katkıda bulundu ve bazı parçalarda klavye çaldı. Storch, 2006'da Rolling Stone'a şöyle konuştu: "O zaman, Dr. Dre'nin çaresizce bir şeye ihtiyaç duyduğunu gördüm. Yakıt enjeksiyonuna ihtiyacı vardı ve Dr. Dre benden azot oksit olarak yararlandı. Beni mix'in içine attı; piyano soundu, yaylılar ve orkestrasyonla yeni bir tat yakaladım. Ben klavyedeydim, Mike [Elizondo] bas gitardaydı ve Dr. Dre elektronik davulun başındaydı".[8] Time dergisinden Josh Tyrangiel, makalesinde şöyle demektedir: "Her Dre parçası aynı şekilde başlamakta, elektronik baterinin arkasında Dre ve bir oda dolusu güvenilir müzisyenler. (Çağrı cihazı taşıyorlar, o çalışmak istediğinde çalışıyorlar.) Bir beat programlıyor ve müzisyenlerden bunu solo olarak çalmalarını istiyor. Hoşuna giden bir şey duyduğunda, o müzisyeni diğerlerinin yanından ayrırıyor ve ona soundu nasıl daha iyi hâle getireceğini söylüyor."[9]

Müzik

Prodüksiyon

Albüm, Dr. Dre ve Mel-Man'in ortak prodüksiyonudur ve genelde olumlu yorumlar aldı. Allmusic yazarı Stephen Thomas Erlewine, Dr. Dre'nin önceki albümü The Chronic'teki G-funk ritimlerini geliştirdiğini söyledi: "Kendini çok zorladı; uğursuz yaylılar, duygulu vokaller ve reggae ekleyerek çeşitlemeler yaptı ve oldukça ilginç şekilde yeniden ele aldı [...] Sound bakımından birinci sınıf hakiki gangsta." yazdı.[6] Entertainment Weekly'den Tom Sinclair, "mixin içinde ve dışında hakim olan baslar, yaylılar ve synthler arasında akan serin klavyeler, rahatsız edici şekilde tanıdık gitar dokunuşları iç noktalama sağlıyor." dedi.[7] NME, albümün prodüksiyonunu "patentli tektonik funk ritimleri ve dokunaklı bir ortam" olarak nitelendirdi.[10] Prodüksiyonu öven PopMatters, "hip-hop ritimleri akılda kalıcı, bazen gözünüzün önünde, bazen kurnaz ama her zaman Dre'nin sesinin gücüne iyi bir fon oluyor." yazdı.[11] The New York Times yazarı Jon Pareles, beatler hakkında "yalın ve kusursuz, her biri ritim, rap, melodi ve stratejik sessizliklerin özlü bir kombinasyonu" yorumunu yaptı.[12] Ayrıca bu albümde Dr. Dre ilk kez, önceleri The Roots üyesi olan klavyeci Scott Storch ile çalıştı. "Still D.R.E." gibi birkaç parçada yazar olarak görev alan Storch, sonraki yıllarda başarılı bir prodüktör oldu ve zaman zaman Dr. Dre ile çalışmalar yaptı.[13]

Sözler

Albümdeki sözler eleştiriler topladı ve tartışmalara yol açtı. Gangsta rap'e bağlı olarak şiddet, seks, sokak çeteleri, arabadan ateş etmek, suç ve uyuşturucu kullanımı gibi konular albüme hakim oldu. Stephen Thomas Erlewine, albümdeki tek konunun "şiddet, uyuşturucu, kadın, silah ve gangsterler" olduğunu söyledi. Bu konuların tekrarlanmasını ve son on yıldır değişmemesini eleştirdi.[6] Eleştirmenler Dr. Dre'nin 1996'daki Dr. Dre Presents the Aftermath albümünden çıkan "Been There, Done That" single'ı ile başlattığı "kendine yenileme" çabalarından uzaklaştığına da dikkat çektiler.[1][7] PopMatters, sözlerin fazlasıyla açık olduğunu ifade etmekle birlikte, Dre'nin rap tarzını ve flowlarını övgüyle karşıladı: "Kafiyeleri hızlı, can alıcı kısımlarla dolu rahat bir tarzı var."[11] Dr. Dre'nin hip hop müzikte yeniden ön plana çıkmasından söz eden "Still D.R.E." ve "Forgot About Dre" gibi parçalar da albümde yer aldı. Birçok eleştirmen, Dre'nin ölen kardeşine ithaf ettiği "The Message" adlı parçaya da değindi. Bu kadar açık sözler olmasaydı, albümün nasıl olabileceğini gösteren bir şarkı olduğunu ifade ettiler.[10][12] PopMatters, şarkıyı "tümüyle güzel" ve "bir modern rap klasiği" olarak nitelendirdi.[11]

Singlelar

"Still D.R.E."
Şarkının müzik altyapısı, Dr. Dre'nin The Chronic (1992) adlı önceki albümüne göre farklılık gösteriyor.
Dinlerken sorun mu yaşıyorsunuz? alın.

Albümden üç single yayınlandı: "Still D.R.E.", "Forgot About Dre" ve "The Next Episode". "Fuck You", "Let's Get High", "What's the Difference" ve "Xxplosive" single olarak yayınlanmamasına rağmen, bir süre Amerikan radyolarında çalındılar ve bu şekilde Hot R&B/Hip-Hop Singles & Tracks listesine giriş yaptılar.[14] "Still D.R.E.", albümün öncü single'ı olarak Ekim 1999'da piyasaya çıktı. Billboard Hot 100'de 93, Hot R&B/Hip-Hop Singles & Tracks'de 32 ve Hot Rap Singles'da 11 numaraya yükseldi.[14] Şarkı ayrıca Mart 2000'de İngiltere listesinde altı numaraya ulaştı.[15] "Still D.R.E.", 2000 Grammy Ödülleri'nde En İyi İkili veya Grup Rap Performansı dalında ödüle aday gösterildi, ancak ödülü The Roots ve Erykah Badu'nun "You Got Me" adlı eseri kazandı.[16]

"Forgot About Dre", ikinci single olarak yayınlandı ve tıpkı önceki single gibi listelerde hit oldu. Billboard Hot 100'de 25, Hot R&B/Hip-Hop Singles & Tracks'de 14 ve Rhythmic Top 40'ta üç numaraya yükseldi.[14] Şarkı ayrıca Haziran 2000'de İngiltere listesinde yedi numaraya ulaştı.[15] Şarkı için çekilen video klip, 2000'de En İyi Rap Video Klibi dalında MTV Video Müzik Ödülü kazandı. Ayrıca 2001 Grammy Ödülleri'nde Dr. Dre ve Eminem'e En İyi İkili veya Grup Rap Performansı ödülünü kazandırdı.[16] "The Next Episode" üçüncü ve son single olarak piyasaya çıktı. Billboard Hot 100'de 23, Hot R&B/Hip-Hop Singles & Tracks'de 11 ve Rhythmic Top 40'ta iki numaraya yükseldi.[14] Ayrıca Şubat 2001'de İngiltere'de üç numara oldu.[15] Şarkı, 2001'de En İyi İkili veya Grup Rap Performansı dalında Grammy adaylarından biriydi, ancak ödülü yine "Forgot About Dre" adlı eseriyle Dr. Dre aldı.[16]

Karşılama

Ticarî performansı

Profesyonel değerlendirmeler
Eleştiri dereceleri
Kaynak Derece
Allmusic 4/5 yıldız[6]
Robert Christgau(C)[17]
Entertainment Weekly(A-)[7]
Los Angeles Times3.5/4 yıldız[18]
The New York Times(olumlu)[12]
NME(6/10)[10]
PopMatters(olumlu)[11]
Rolling Stone4/5 yıldız[19]
The Source4.5/5 yıldız[20]
XXL5/5 yıldız (XXL)[21]

Albüm, yayınlandığı hafta ülkesinde 516 bin kopya satarak Amerikan Billboard 200 listesine iki numaradan giriş yaptı.[22] Billboard'un Top R&B/Hip-Hop Albums listelerinde zirveye yerleşti.[23] Albüm, Kanada'da da iki numaraya ulaştı.[24] Avrupa'da orta seviyede başarılar elde eden 2001; İngiltere'de dört, İrlanda'da yedi, Fransa'da 15, Hollanda'da 17 ve Norveç'te 26 numaraya yükseldi. Ayrıca Yeni Zelanda listesinde 11. sıraya ulaştı.[25] 2000 yılı sonunda albüm, Billboard yıl sonu listesinde beş numarada ve R&B/hip-hop yıl sonu listesinde bir numarada yer alıyordu.[26][27] 2003'te listelere tekrar giriş yapan albüm, İngiltere'de 61 ve İrlanda'da 30 numaraya kadar yükseldi.[28] Temmuz 2008 itibarıyla 2001'in Amerika Birleşik Devletleri'nde 7.23 milyonluk satışa ulaştığı bilinmektedir.[29] Albüm, RIAA'den altı kez platin plak kazandı.[30] Bu albüm, Dre'nin üç platin plağı olan önceki albümü The Chronic'ten daha çok sattı.[31]

Eleştiriler

Albümün aldığı eleştiriler farklı farklı oldu. Rolling Stone dergisinin hazırladığı The Immortals - The Greatest Artists of All Time (Ölümsüzler - Tüm Zamanların En Büyük Sanatçıları) listesinde 54 numarada yer aldı. Yazdığı özette Kanye West, "Xxplosive"in kendisine nasıl ilham verdiğini anlattı: "2001 albümündeki 'Xxplosive', tüm soundumu aldığım yer bu. Şarkıyı dinlerseniz, soul ritmine sahip ve bu da Dre'nin ağır davullarıyla sağlanmış. Jay-Z'nin Dynasty albümü için yaptığım 'This Can't Be Life' parçasını ve ardından 'Xxplosive'i dinleyin. Doğrudan bir ısırık."[32] Allmusic yazarı Stephen Thomas Erlewine'in yorumu şöyleydi: "2001, Slim Shady karar tutarlı ya da çarpıcı değil, ama müziği her zaman karakter dolu."[6] Entertainment Weekly'den Tom Sinclair, prodüksiyonu "Dr. Dre'den alışılmadık seyrek sound" sözleriyle övdü. "3 milyonu aşkın kişinin The Chronic ve Snoop Dogg'un Dre prodüksiyonu Doggystyle'ını alması gibi bağımlılık yapıyor." dedi ve ekledi: "Eğer 'besteci' sıfatını hak eden bir rap prodüktörü varsa, o da Dre'dir."[7] NME, Dr. Dre'nin tarzı geliştirmediğini ifade ederken, "kısım kısım yeterince güçlü, ama Will Smith'i korkutacak kadar zekice değil" dedi.[10] PopMatters yazarı Chris Massey, "müzikal bakımdan 2001, herhangi bir gangsta rap albümünün olabileceği en parlak albüm" yorumunu yaptı.[11] Time yazarı Christopher John Farley, "beatler taze ve kapsayıcı ve Dre'nin Eminem ve Snoop Dogg ile düetleri gaddarlık ve kıvrak zeka sahibi" dedi.[33]

Albüm, olumsuz yorumlar da aldı. The Village Voice'dan Robert Christgau, Dr. Dre'nin kadını aşağılayan sözlerini eleştirdi.[17] Allmusic'den Erlewine, çok sayıdaki konuk rapçilerin albüme etkisinden söz etti ve Dre'nin neden "monoton rapçiler"le düet yaptığını sorguladı. "Albümün bu düetlerden önemli ölçüde zarar gördüğünü" söylerken, şarkı sözlerini de "tekrarlanıp duruyor ve gangsta klişeleriyle dolu" sözleriyle eleştirdi.[6] Sinclair şarkı sözlerini "iğrenç" olarak nitelendirirken, "ama bunların hiçbiri Dre'nin başarısını bozmamalı" dedi.[7] Massey, sözleri "egemen inançların yansımasından çok, bir dünya görüşünün karikatürü" olarak değerlendirdi.[11] Mart 2006 sayısında En İyi 100 Albüm (1995–2005) listesini yayınlayan Hip Hop Connection, 2001'e 10 numarada yer verdi.[34]

Parça listesi

Bilgiler RapBasement.com'dan alındı.[5]

No.BaşlıkSöz yazar(ları)ıKonuk sanatçı(lar)Süre
1."Lolo" (Intro) Xzibit, Tray Deee0:41
2."The Watcher"  Dr. Dre, Eminem 3:26
3."Fuck You"  Hittman, Devin the Dude, Snoop DoggDevin the Dude, Snoop Dogg3:25
4."Still D.R.E."  Jay-Z, Dr. Dre, Snoop DoggSnoop Dogg4:30
5."Big Ego's"  The D.O.C., Dr. Dre, HittmanHittman3:57
6."Xxplosive"  Hittman, Kurupt, Nate Dogg, Six-TwoHittman, Kurupt, Nate Dogg, Six-Two3:35
7."What's the Difference"  Eminem, Dr. Dre, XzibitEminem, Xzibit4:04
8."Bar One" (skit) Traci Nelson, Ms. Roq, Eddie Griffin0:51
9."Light Speed"  HittmanHittman2:40
10."Forgot About Dre"  Eminem, Dr. DreEminem3:42
11."The Next Episode"  Dr. Dre, Hittman, Snoop Dogg, Nate DoggSnoop Dogg, Nate Dogg2:41
12."Let's Get High"  Eminem, Hittman, Kurupt, Ms. RoqHittman, Kurupt, Ms. Roq2:27
13."Bitch Niggaz"  Snoop Dogg, Hittman, Six-TwoSnoop Dogg, Hittman, Six-Two4:13
14."The Car Bomb" (skit) Mel-Man, Charis Henry1:00
15."Murder Ink"  Hittman, Ms. RoqHittman, Ms. Roq2:28
16."Ed-Ucation" (skit) Eddie Griffin1:32
17."Some L.A. Niggaz"  DeFari, Xzibit, Knoc-Turn'al, Time Bomb, King T, HittmanDeFari, Xzibit, Knoc-turn'al, Time Bomb, King T, MC Ren, Kokane4:25
18."Pause 4 Porno" (skit) Jake Steed1:32
19."Housewife"  The D.O.C., Kurupt, HittmanKurupt, Hittman4:02
20."Ackrite"  HittmanHittman3:39
21."Bang Bang"  Eminem, Knoc-Turn'al, HittmanKnoc-turn'al, Hittman3:42
22."The Message"  Royce da 5'9"Mary J. Blige, Rell5:29
Notlar
  • Prodüksiyonunu Lord Finesse'in üstlendiği "The Message" haricindeki tüm parçaların prodüktörleri Dr. Dre ve Mel-Man'dir.
  • "Xxplosive", "Murder Ink", "Some L.A. Niggaz" ve "Ackrite" parçalarını seslendirenler arasında Dr. Dre yer almamaktadır.
  • "Bitch Niggaz" parçasında DJ Pen scratchleri bulunmaktadır.
  • "The Message"ın sonunda Thomas Chong'un gizli bir outrosu bulunmaktadır.
Samplelar[5][35]
  • "LoLo", James A. Moorer'ın "Deep Note" adlı eserinden samplelar içermektedir.
  • "Big Ego's", John Barry'nin "Theme from The Persuaders!" ve Rose Royce'un "Love Don't Live Here Anymore" adlı eserlerinden samplelar içermektedir.
  • "Xxplosive", Isaac Hayes'ın "Bumpy's Lament" ve Snoop Dogg'un "Ain't No Fun (If the Homies Can't Have None)" adlı eserlerinden samplelar içermektedir.
  • "What's the Difference", Charles Aznavour'un "Parce Que Tu Crois" adlı eserinden samplelar içermektedir.
  • "Bar One", Cannonball Adderley'nin "Poundin'" adlı eserinden samplelar içermektedir.
  • "Light Speed", Boogie Down Productions'ın "I'm Still #1" adlı eserinden samplelar içermektedir.
  • "Forgot About Dre", No Doubt'ın "The Climb" ve N.W.A'in "Compton's in the House (Remix)" adlı eserlerinden samplelar içermektedir.
  • "The Next Episode", David McCallum'ın "The Edge" adlı eserinden samplelar içermektedir.
  • "Let's Get High", The Fatback Band'in "Backstrokin'" ve Skyy'ın "High" adlı eserlerinden samplelar içermektedir.
  • "Bitch Niggaz", Audio Two'nun "Top Billin'" adlı eserinden samplelar içermektedir.
  • "The Car Bomb", Sun'ın "Time Is Passing" adlı eserinden samplelar içermektedir.
  • "Murder Ink", John Carpenter'ın "Halloween Theme" adlı eserinden samplelar içermektedir.
  • "Ed-Ucation", Franck Pourcel'in "Diamonds Are Forever" adlı eserinden samplelar içermektedir.
  • "Housewife", Dr. Dre'nin "Bitches Ain't Shit" ve The Sugarhill Gang'in "Rapper's Delight" adlı eserlerinden samplelar içermektedir.

Yapım ekibi

Listeler

Notlar

  1. ^ a b c d Jon Pareles (1999-11-14). The Street Talk, He Says, Is a Bum Rap. The New York Times. 2008-05-25 tarihinde erişilmiştir.
  2. ^ Soren Baker (2002-10-29). Royce Da 5'9" Isn't Eminem's Shadow 28 Mayıs 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. MTV. 2007-07-22 tarihinde erişilmiştir.
  3. ^ Selina Thompson. Royce Da 5'9 Interview 26 Aralık 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. The Situation. 2008-06-12 tarihinde erişilmiştir.
  4. ^ Dr. Dre - Pretox CD 1 1 Aralık 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. DatPiff.com. 2008-05-12 tarihinde erişilmiştir.
  5. ^ a b c The Chronic 2001: Credits 15 Mayıs 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. RapBasement.com. 2010-10-09 tarihinde erişilmiştir.
  6. ^ a b c d e f Stephen Thomas Erlewine. 2001 > Overview. Allmusic. 2008-05-21 tarihinde erişilmiştir.
  7. ^ a b c d e f Tom Sinclair (1999-11-15). Music Review - 2001 (1999) 6 Kasım 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Entertainment Weekly. 2008-05-21 tarihinde erişilmiştir.
  8. ^ "Scott Storch's Outrageous Fortune". Rolling Stone. 29 Haziran 2006. 19 Nisan 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  9. ^ Josh Tyrangiel (2001-09-15). In the Doctor's House 31 Ağustos 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Time. 2008-05-25 tarihinde erişilmiştir.
  10. ^ a b c d Review: 2001 3 Şubat 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. NME (1999-11-18). 2008-05-21 tarihinde erişilmiştir. adresinden 2009-05-14 tarihinde erişilmiştir.
  11. ^ a b c d e f Chris Massey. Review: 2001 25 Mayıs 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. PopMatters. 2008-05-21 tarihinde erişilmiştir.
  12. ^ a b c Jon Pareles (1999-11-14). Music; Still Tough, Still Authentic. Still Relevant?. The New York Times. 2008-05-25 tarihinde erişilmiştir.
  13. ^ Jason Birchmeier. Scott Storch > Biography. Allmusic. 2008-05-25 tarihinde erişilmiştir.
  14. ^ a b c d 2001 - Billboard Singles. Allmusic. 2008-05-24 tarihinde erişilmiştir.
  15. ^ a b c UK Top 40 Hit Database 12 Ekim 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. everyHit.com. 2008-05-24 tarihinde erişilmiştir. Not: Kullanıcının parametre kullanarak arama yapması gerekmektedir, "Dr Dre" gibi.
  16. ^ a b c Grammy Searchable database 20 Haziran 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Grammy. 2008-05-24 tarihinde erişilmiştir. Not: Kullanıcının parametre kullanarak arama yapması gerekmektedir, "Dr Dre" gibi
  17. ^ a b Christgau, Robert. "Review: 2001 1 Eylül 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.". The Village Voice: 6 Şubat 2001. Asıl 18 Ekim 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. adresinden 2009-08-12 tarihinde arşivlenmiştir. 2009-08-14 tarihinde erişilmiştir.
  18. ^ Calendar Writers. Review: 2001 18 Ekim 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Los Angeles Times. 2009-07-11 tarihinde erişilmiştir.
  19. ^ Hoard, Christian. "Review: 2001 14 Eylül 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.". Rolling Stone: 249. 2 Kasım 2004.
  20. ^ "Review: 2001". The Source, January 2000. s. pp.185–6. 22 Temmuz 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Temmuz 2009. 
  21. ^ XXL (2007). "Retrospective: XXL Albums". XXL Magazine, December 2007 issue. 
  22. ^ Columnist. Korn Is Cream Of New Chart Crop 5 Kasım 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Billboard. 2010-05-12 tarihinde erişilmiştir.
  23. ^ R&B/Hip-Hop Albums - Week of December 04, 1999 26 Ekim 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Billboard. 2010-05-12 tarihinde erişilmiştir.
  24. ^ a b "Top Albums/CDs - Volume 70, No. 15, February 21 2000". RPM. 4 Ocak 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Ekim 2010. 
  25. ^ a b c d e f g h Dr. Dre - 2001 4 Mart 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. NewZealandCharts. 2011-03-10 tarihinde erişilmiştir.
  26. ^ The Billboard 200 2000 26 Ekim 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Billboard. 2008-05-25 tarihinde erişilmiştir.
  27. ^ Top R&B/Hip-Hop Albums 2000 20 Ekim 2006 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Billboard. 2008-05-25 tarihinde erişilmiştir.
  28. ^ Dr. Dre - 2001 Music Charts 9 Temmuz 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. aCharts. 2008-05-25 tarihinde erişilmiştir.
  29. ^ Cohen, Jonathan. "Dr. Dre: 'Detox' Due In 'November Or December'" 10 Aralık 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Billboard. 2007-07-23 tarihinde erişilmiştir.
  30. ^ RIAA Searchable database - 2001 24 Eylül 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Recording Industry Association of America. 2008-05-25 tarihinde erişilmiştir.
  31. ^ RIAA Searchable database - The Chronic 24 Eylül 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Recording Industry Association of America. 2008-05-25 tarihinde erişilmiştir.
  32. ^ Kanye West (2005-04-07). The Immortals - The Greatest Artists of All Time 26 Temmuz 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Rolling Stone. 2008-05-21 tarihinde erişilmiştir.
  33. ^ Christopher John Farley (1999-11-29). Review: 2001 25 Ağustos 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Time. 2008-05-21 tarihinde erişilmiştir.
  34. ^ Staff. "100 Best Album (1995–2005) 4 Ocak 2013 tarihinde Archive.is sitesinde arşivlendi". Hip Hop Connection: Sayı 198. Mart 2006. 2009-08-14 tarihinde erişilmiştir. adresinden 2009-08-16 tarihinde arşivlenmiştir.
  35. ^ Dr. Dre's Sample-Based Music 27 Haziran 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. WhoSampled.com. 2011-01-09 tarihinde erişilmiştir.
  36. ^ a b 2001 - Billboard Albums. Allmusic. Accessed March 10, 2011.
  37. ^ "Dr. Dre". The Official Charts Company. 27 Kasım 1999. 18 Şubat 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Mart 2011. 
  38. ^ "Top 75 Artist Album, Week Ending 15 March 2001". GFK Chart-Track. 15 Mart 2001. 7 Haziran 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Mart 2011. 
  39. ^ "2001 - Dr. Dre". Billboard. 19 Mart 2011. 1 Aralık 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Mart 2011. 
  40. ^ "Year-end Charts: The Billboard 200". Billboard. 26 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Mart 2011. 
  41. ^ "Year-end Charts: Top R&B/Hip-Hop Albums". Billboard. 20 Ekim 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Mart 2011. 
  42. ^ "Best of the 2000s: Billboard 200 Albums". Billboard. 1 Aralık 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ocak 2011. 
  43. ^ "Best of the 2000s: R&B/Hip-Hop Albums". Billboard. 29 Aralık 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Ocak 2011. 

Kaynakça

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Dr. Dre</span> Amerikalı rap müzik sanatçısı, prodüktör ve aktör

Andre Romelle Young veya yaygın olarak bilinen sahne adıyla Dr. Dre, Amerikalı prodüktör, rapçi, plak şirketi yöneticisi ve oyuncu. Aftermath Entertainment'ın kurucusu, bugünkü CEO'su, ayrıca Death Row Records'un kurucularından biri ve sanatçısıdır. Bu plak şirketlerine bağlı Snoop Dogg, Eminem ve 50 Cent gibi sanatçıların albümlerinin prodüktörlüğünü ve akıl hocalığını yapmaktadır. Prodüktör olarak, rap müziğin synthesizer-karakterli ağır ritmlerden oluşmuş biri türü olan West Coast G-funk tarzının popülerleşmesinde önemli rol oynadı.

<span class="mw-page-title-main">In da Club</span>

"In da Club", Amerikalı rapçi 50 Cent tarafından, ilk resmî stüdyo albümü Get Rich or Die Tryin' için kaydedilen hip hop türünde bir şarkıdır. Şarkının yapımcılığını Dr. Dre ve Mike Elizondo üstlenmiştir. Parçanın sözleri 50 Cent, Dr. Dre ve Mike Elizondo tarafından yazılmıştır. Şarkı, 2002 yılı sonunda albümün ilk teklisi olarak piyasaya sürülmüş ve önemli başarılar elde etmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Lil Mama</span>

Lil Mama, Amerikalı hip hop sanatçısı.

<span class="mw-page-title-main">Lil Wayne</span> Amerikalı rapçi

Dwayne Michael Carter, Jr., sahne adıyla Lil Wayne, Amerikalı rapçi. Hot Boys ve Sqad Up isimli grupların eski üyesidir. Annesi ve babası, Lil Wayne 2 yaşındayken boşandılar. Okulundaki bir müzik yarışmasından ödül aldı ve 9 yaşındayken bir freestyle yapması üzerine bu freestyle Birdman'in çok hoşuna gitti. Bu vesileyle 12 yaşında iken Birdman'in kendi kurmuş olduğu Cash Money Records şirketine katılmıştır. Ayrıca Birdman, Lil Wayne'in vaftiz babasıdır.

<span class="mw-page-title-main">21 Questions</span>

"21 Questions", Amerikalı rapçi 50 Cent tarafından, ilk resmî stüdyo albümü Get Rich or Die Tryin' için kaydedilen hip hop türünde bir şarkıdır. Parçanın nakaratına ve son kısmına Nate Dogg vokalleri eklenmiştir. Parçanın yazarlığını 50 Cent, Kevin Risto, J. Cameron ve V. Cameron; yapımcılığını Midi Mafia üstlenmiştir. Parçanın altyapısında bir Barry White şarkısı olan "It's Only Love Doing Its Thing"den örnekler bulunmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Candy Shop</span>

"Candy Shop", Amerikalı rapçi 50 Cent tarafından, ikinci stüdyo albümü The Massacre için kaydedilen bir şarkıdır. Yazarlığını 50 Cent ve Scott Storch; yapımcılığını Scott Storch'un üstlendiği parçada, Olivia vokalleri de bulunmaktadır. Parçanın altyapısında bir The Salsoul Orchestra parçası olan "Love Break" örnekleri kullanılmıştır.

<i>Goodies</i> (albüm)

Goodies, Amerikalı şarkıcı Ciara'nın ilk stüdyo albümü. Jazze Pha desteğiyle LaFace Records ve Jive Records etiketiyle 28 Eylül 2004'te Kuzey Amerika'da ve 24 Ocak 2005'te İngiltere'de yayımlandı. Albüm, Ciara'ya çeşitli ödüller ve adaylıklar kazandırdı. Albümden çıkan "1, 2 Step" parçası 2006 Grammy Ödülleri'nde "En İyi Rap/Sung İş Birliği" dalında ödüle aday gösterildi. Goodies, ABD Billboard 200 listesine üç numaradan giriş yaptı ve RIAA tarafından üç kez platin plak ile ödüllendirildi.

<i>Ciara: The Evolution</i>

Ciara: The Evolution, Amerikalı şarkıcı Ciara'nın ikinci stüdyo albümü. LaFace Records ve Jive Records etiketiyle 5 Aralık 2006'da Kuzey Amerika'da ve 9 Nisan 2007'de İngiltere'de yayımlandı. Albüm, ilk haftasında 338.000 kopya sattı ve ABD Billboard 200 listesine zirveden giriş yaptı. Albüm, RIAA tarafından platin plak ile ödüllendirildi.

<span class="mw-page-title-main">Still D.R.E.</span>

"Still D.R.E.", Amerikalı rapçi Dr. Dre'nin 2001 adlı ikinci stüdyo albümünden çıkan ilk teklisidir. Şarkıda Snoop Dogg vokalleri de bulunmaktadır.

<i>American Gangster</i> (albüm)

American Gangster, Amerikalı rapçi Jay-Z'nin onuncu stüdyo albümü. 6 Kasım 2007'de Amerika Birleşik Devletleri'nde Roc-A-Fella Records ve Island Def Jam etiketiyle yayımlandı. American Gangster albümü, aynı isimdeki filmden esinlenerek kaydedildi ve Jay-Z'nin ilk konsept albümüydü. Albümün yapımcılığını Diddy, The Hitmen, Just Blaze ve The Neptunes üstlenirken; Beanie Sigel, Lil Wayne, Pharrell ve Nas da albümde konuk müzisyen olarak yer aldı. Jay-Z, albümün akapella versiyonunu otuz sekizinci doğum günü olan 4 Aralık 2007'de yayımladı.

G-funk ya da Gangsta funk, 1990'lı yılların başında West Coast gangsta rap'ten doğan bir müzik türüdür. G-funk çok katmanlı ve melodik synthesizer'lar, yavaş hipnotik yivler, derin bir bas, arka planda kadın vokalleri, geniş p-funk örneklemeleri ve yüksek portamento klavyeler içermektedir.

<i>The Chronic</i>

The Chronic, hip hop müzik prodüktörü ve rapçi Dr. Dre'nin ilk solo albümüdür. 15 Aralık 1992'de Death Row Records etiketiyle yayımlandı ve dağıtımını Priority Records şirketi yaptı. Albümün kayıtları Haziran 1992'de Los Angeles, Kaliforniya'daki Death Row Stüdyoları'nda ve Hollywood, Kaliforniya'daki Bernie Grundman Mastering'de gerçekleştirildi. Albümün adı, yüksek derecede marijuanayı temsil eden argo bir kelimedir. Albümün kapağı Zig-Zag sarma kâğıdı şirketine yapılmış bir saygı gösterisidir. The Chronic, mali anlaşmazlıklar nedeniyle Dr. Dre'nin N.W.A ve Ruthless Records'tan ayrılması sonrasında kaydedildi ve albümde Ruthless şirketinin sahibi ile eski N.W.A üyesi Eazy-E'ye ince ve doğrudan hakaretler bulunmaktadır.

<i>B.o.B Presents: The Adventures of Bobby Ray</i>

B.o.B Presents: The Adventures of Bobby Ray, Amerikalı rapçi B.o.B'nin ilk stüdyo albümüdür. Grand Hustle Records etiketiyle 27 Nisan 2010'da yayımlanan albümün kayıtları B.o.B, Crada, Dr. Luke, The Smeezingtons, Jim Jonsin, Lil' C, Alex da Kid, Polow da Don ve DJ Frank E prodüktörlüğünde gerçekleştirildi.

<i>5.0</i>

5.0, Amerikalı rapçi Nelly'nin altıncı stüdyo albümü. Universal Motown ve Derrty Entertainment etiketiyle 12 Kasım 2010'da ABD'de yayınlandı.

<i>Tha Carter III</i>

Tha Carter III, Amerikalı rapçi Lil Wayne'in altıncı stüdyo albümüdür. Albüm 10 Şubat 2008'de yayınlandı.

<i>Raymond v. Raymond</i>

Raymond v. Raymond, Amerikalı R&B şarkıcısı Usher'ın altıncı stüdyo albümüdür. Albüm ilk kez 26 Mart 2010'da yayınlandı. 2008-2010 yılları arasında gerçekleşen kayıtlarda Jermaine Dupri, Polow da Don, RedOne, Jim Jonsin, Danja, Jimmy Jam & Terry Lewis ve Tricky Stewart gibi prodüktörler görev aldı.

<i>Doggumentary</i>

Doggumentary, Amerikalı rapçi Snoop Dogg'un 11. stüdyo albümüdür. Priority, Capitol ve EMI etiketleriyle 29 Mart 2011'de yayınlandı. Albüm kayıtları 2010 yılı boyunca devam etti.

<i>My Beautiful Dark Twisted Fantasy</i> Kanye Westin beşinci stüdyo albümü

My Beautiful Dark Twisted Fantasy, Amerikalı hip hop sanatçısı Kanye West'in beşinci stüdyo albümüdür. Roc-A-Fella Records etiketiyle 22 Kasım 2010'da yayınlandı. Albümün kayıtları 2009 ve 2010 boyunca ağırlıklı olarak Honolulu, Hawaii'deki Avex Recording Studio'da gerçekleşti. West dışında Jeff Bhasker, The RZA, No I.D. ve Mike Dean gibi isimler albümün prodüksiyonunu gerçekleştirdi. Müzik kariyerine verdiği aranın ardından West, bu albüm üzerinde kendisi haricinde çeşitli müzisyenlerin ve prodüktörlerin de kolektif olarak katkıda bulundukları ortak bir geliştirme olarak çalıştı. Müzik yazarlarının da birçok yönüyle ele aldıkları My Beautiful Dark Twisted Fantasy, West'in önceki çalışmalarından da izler barındıran ve aşırılık ve ünlü olmakla ilgili konulara dair bir albümdür.

"Nuthin' but a 'G' Thang", Amerikalı rapçi ve yapımcı Dr. Dre'nin The Chronic albümünde yer alan bir parçadır. Snoop Doggy Dogg ile düet olan parça, albümün ilk single'ı olarak 1993'te piyasaya çıktı.

<i>Paid in Full</i> (albüm)

Paid in Full, Amerikalı hip hop ikilisi Eric B. & Rakim'in ilk stüdyo albümü. 7 Temmuz 1987'de Island'ın alt kuruluşu olan 4th & B'way Records tarafından yayınlandı. Turntable performanslarını tamamlaması için bir rap şarkıcısı arayışında olan Eric B., 1985'te Rakim ile tanıştı. İkili albümü Marley Marl'ın evinde ve New York'taki Power Play Stüdyolarında kaydetti. Albüm, Amerikan Billboard 200 listesinde 58 numaraya yükselirken; albümden beş single çıktı: "Eric B. Is President", "I Ain't No Joke", "I Know You Got Soul", "Move the Crowd" ve "Paid in Full".


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.