İçeriğe atla

1981 Midas

1981 Midas
Keşif[1]
KeşfedenC. Kowal
Keşif yeriPalomar Gözlemevi
Keşif tarihi6 Mart 1973
Adlandırmalar
MPC belirtmesi(1981) Midas
Adın kaynağı
Midās (Yunan mitolojisi)[2]
Alternatif adlandırma
1973 EA
Yörünge özellikleri[1]
Dönem 4 Eylül 2017 (JD 2458000.5)
Belirsizlik parametresi 0
Gözlem yayı41,97 y (15.330 gün)
Günöte2,9307 AU
Günberi0,6212 AU
Yarı büyük eksen
1,7759 AU
Dış merkezlik0,6502
2,37 y (864 gün)
256,48°
0° 24d 59.4s / gün
Eğiklik39,833°
356,90°
267,80°
Dünya MOID0,0045 AU (1,8 LD)
Fiziksel özellikler
Boyutlar
5,22 sa[5][10]
  • 0,2661 (türetilen)[4]
  • 0,293±0,025[6]
  Wikimedia Commons'ta ilgili ortam

1981 Midas (geçici tanım 1973 EA), yaklaşık 2 kilometre çapında, Dünya'ya yakın ve potansiyel olarak tehlikeli olarak sınıflandırılan bir vestoid asteroittir.

6 Mart 1973'te Amerikalı astronom Charles T. Kowal tarafından Kaliforniya, San Diego County'deki Palomar Gözlemevi'nde keşfedilmiş ve adını Yunan mitolojisindeki Kral Midas'tan almıştır.[2]

Sınıflandırma ve yörünge

Orta derecede parlak V-tipi Apollo asteroidi olan 1981 Midas'ın yörüngesi, Venüs ve Mars ile kesişmektedir. Asteroit, her 2 yıl 4 ayda bir (864 gün) 0,6–2,9 AU uzaklıkta Güneş'in yörüngesinde döner. Yörüngesi tutuluma göre 0,65 dış merkezlik ile 40°'lik bir eğikliğe sahiptir.[1]

Midas'ın Dünya ile olan minimum yörünge kesişme mesafesi 0,0036 AU'dur (540.000 km) ve bu 1,5 ay mesafesine karşılık gelir. Ancak, öngörülebilir bir gelecek için çarpma riski oluşturmaz. 19 Mart 1947'de Dünya'ya 0,0298 AU (4.460.000 km; 2.770.000 mi) uzaklıktan geçmiştir.[11] Son kayda değer yakın yaklaşma 21 Mart 2018'de 0,08957 AU (13.399.000 km; 8.326.000 mi) uzaklıkta[11] ve +12.4'lük bir görünür büyüklükte gerçekleşti.[12] Bir sonraki kayda değer yaklaşması 14 Eylül 2032'de Dünya'ya 0,08635 AU (12.918.000 km) mesafeden geçmesiyle olacaktır.[11] Asteroidin gözlem yayı, keşif öncesinde hiçbir bilgi bilinmediği için 1973'teki Palomar keşif gözlemiyle başlamaktadır.[3]

1981 Midas, 1,78 AU'luk bir yarı büyük eksen ile, Güneş'ten 1 AU uzaklıkta Dünya'nın yörüngesini geçerken Güneş'e göre 35,7 km/s hızla hareket eder.[a] Karşılaştırma yapmak gerekirse Dünya, Güneş'in yörüngesinde 30 km/s hızla dönmektedir.

Fiziksel özellikler

Fotometrik gözlemlerden elde edilen üç rotasyonel ışık eğrisi, sırasıyla 0,65, 0,8 ve 0,87 büyüklüğünde nispeten yüksek bir parlaklık değişimiyle 5,24 saatlik bir eş zamanlı dönüş süresi göstermiştir (U=3/2/3).[5][10][7]

Japon Akari uydusu tarafından yapılan araştırmaya göre Midas'ın çapı 1,95 kilometre ve yüzeyi 0,293 albedoya sahipken,[6] CALL (Collaborative Asteroid Lightcurve Link) albedosunu 0,266, çapını ise 15,6 mutlak büyüklükte aynı şekilde 1,95 kilometre olarak hesaplamıştır.[4]

1987'de Midas, Goldstone Deep Space Communications Complex radarı tarafından 0,08 AU uzaklıkta, 0,1 km2 maksimum radar kesiti ile tespit edilmiştir.[13]

Adlandırma

Bu küçük gezegen adını, Yunan mitolojisinde dokunduğu her şeyi altına çeviren Frigya Kralı Midas'tan almıştır. Bu yeteneği başta ödül olarak kabul eden Midas, dokunduğu kızı heykele dönüştüğünde bu hediyenin bir lanet olduğunu anladı. Paktolos nehrinde yıkanarak gücünden kurtulan Midas'ın ölüm nedeninin açlık olduğuna dair rivayetler de vardır.[2] Resmi adlandırmasına ilk atıf Minor Planet Center tarafından 15 Ekim 1977'de yapıldı (M.P.C. 4237).[14]

Notlar

  1. ^ v = 42.1219 √1/r − 0.5/a, burada r Güneş'e olan mesafe ve a yarı büyük eksendir. Gök cisimleri günberi noktasında en hızlı, günötesinde ise en yavaş hareketini gerçekleştirir.

Kaynakça

  1. ^ a b c d e f g "JPL Small-Body Database Browser: 1981 Midas (1973 EA)" (2015-02-24 last obs.). Jet Propulsion Laboratory. 21 Ekim 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Temmuz 2017. 
  2. ^ a b c Schmadel, Lutz D. (2007). "(1981) Midas". Dictionary of Minor Planet Names – (1981) Midas. Springer Berlin Heidelberg. s. 160. doi:10.1007/978-3-540-29925-7_1982. ISBN 978-3-540-00238-3. 
  3. ^ a b "1981 Midas (1973 EA)". Minor Planet Center. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Eylül 2016. 
  4. ^ a b c d e "LCDB Data for (1981) Midas". Asteroid Lightcurve Database (LCDB). 18 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Eylül 2016. 
  5. ^ a b c Mottola, S.; de Angelis, G.; di Martino, M.; Erikson, A.; Harris, A. W.; Hahn, G.; Neukum, G.; Pravec, P.; Wolf, M. (Mart 1995). "The EUNEASO Photometric Follow-up Program". Abstracts of the Lunar and Planetary Science Conference. 26: 1003. Bibcode:1995LPI....26.1003M. 
  6. ^ a b c d Usui, Fumihiko; Kuroda, Daisuke; Müller, Thomas G.; Hasegawa, Sunao; Ishiguro, Masateru; Ootsubo, Takafumi; Ishihara, Daisuke; Kataza, Hirokazu; Takita, Satoshi; Oyabu, Shinki; Ueno, Munetaka; Matsuhara, Hideo; Onaka, Takashi (Ekim 2011). "Asteroid Catalog Using Akari: AKARI/IRC Mid-Infrared Asteroid Survey". Publications of the Astronomical Society of Japan. 63 (5): 1117-1138. Bibcode:2011PASJ...63.1117U. doi:10.1093/pasj/63.5.1117.  (online, AcuA catalog p. 153 25 Mart 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.)
  7. ^ a b Wisniewski, W. Z.; Michalowski, T. M.; Harris, A. W.; McMillan, R. S. (Mart 1995). "Photoelectric Observations of 125 Asteroids". Abstracts of the Lunar and Planetary Science Conference. 26: 1511. Bibcode:1995LPI....26.1511W. 
  8. ^ Pravec, Petr; Harris, Alan W.; Kusnirák, Peter; Galád, Adrián; Hornoch, Kamil (Eylül 2012). "Absolute magnitudes of asteroids and a revision of asteroid albedo estimates from WISE thermal observations". Icarus. 221 (1): 365-387. Bibcode:2012Icar..221..365P. doi:10.1016/j.icarus.2012.07.026. 
  9. ^ Veres, Peter; Jedicke, Robert; Fitzsimmons, Alan; Denneau, Larry; Granvik, Mikael; Bolin, Bryce; Chastel, Serge; Wainscoat, Richard J.; Burgett, William S.; Chambers, Kenneth C.; Flewelling, Heather; Kaiser, Nick; Magnier, Eugen A.; Morgan, Jeff S.; Price, Paul A.; Tonry, John L.; Waters, Christopher (Kasım 2015). "Absolute magnitudes and slope parameters for 250,000 asteroids observed by Pan-STARRS PS1 – Preliminary results". Icarus. 261: 34-47. arXiv:1506.00762 $2. Bibcode:2015Icar..261...34V. doi:10.1016/j.icarus.2015.08.007. 
  10. ^ a b Torppa, J.; Aksnes, K.; Dai, Z.; Grav, T.; Hahn, G.; Laakso, T.; Lagerkvist, C.-I.; Muinonen, K.; Niemelaa, J.; Naaraanen, J.; Rickman, H.; Virtanen, J. (Ağustos 2005). "Spins and Shapes of Potentially Hazardous Asteroids". American Astronomical Society. 37: 643. Bibcode:2005DPS....37.1526T. 
  11. ^ a b c "JPL Close-Approach Data: 1981 Midas (1973 EA)" (2013-12-30 last obs). 28 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ocak 2014. 
  12. ^ "(1981) Midas Ephemerides for 15 Feb 2018 through 15 Apr 2018". NEODyS (Near Earth Objects – Dynamic Site). 3 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ocak 2014. 
  13. ^ Ostro, S. J.; Jurgens, R. F.; Rosema, K. D.; Winkler, R.; Yeomans, D. K.; Campbell, D. B.; Chandler, J. F.; Shapiro, I. I.; Hine, A. A.; Velez, R. (October 1991). "Asteroid radar astrometry". Astronomical Journal. 102: 1490-1502. Bibcode:1991AJ....102.1490O. doi:10.1086/115975. 
  14. ^ Schmadel, Lutz D. (2009). "Appendix – Publication Dates of the MPCs". Dictionary of Minor Planet Names – Addendum to Fifth Edition (2006–2008). Springer Berlin Heidelberg. s. 221. doi:10.1007/978-3-642-01965-4. ISBN 978-3-642-01964-7. 

Dış bağlantılar

İlgili Araştırma Makaleleri

1213 Algeria, asteroit kuşağının dış bölgesinde yaklaşık 32 kilometre çapındaki karbonlu bir asteroittir. Guy Reiss tarafından 1931 yılında Cezayir Gözlemevi'nde keşfedilen asteroit, adını Kuzey Afrika ülkesi Cezayir'den almıştır.

<span class="mw-page-title-main">944 Hidalgo</span> Asteroit

944 Hidalgo, asteroit kuşağı ile dış Güneş Sistemi arasındaki eksantrik, kuyruklu yıldıza benzer bir yörünge üzerinde bulunan ve yaklaşık olarak 52 kilometre çapında bir centaur ve olağandışı bir nesnedir. Alman gökbilimci Walter Baade tarafından 1920 yılında keşfedilmiş olup, keşfedilen ilk centaur dinamik sınıfı üyesidir. Bu koyu renkli D-tipi nesnenin dönme süresi 10,1 saattir ve muhtemelen uzunlamasına bir şekle sahiptir. Adını Meksikalı devrimci Miguel Hidalgo y Costilla'dan almıştır.

<span class="mw-page-title-main">17 Thetis</span> Asteroit

Thetis, küçük gezegen tanımı 17 Thetis, asteroid kuşağının iç bölgelerinde yer alan, yaklaşık 90 kilometre çapında bir kayalık asteroid. 17 Nisan 1852'de Alman gök bilimci Robert Luther tarafından Düsseldorf, Almanya'daki Bilk Gözlemevi'nde keşfedildi. Luther, keşfettiği bu ilk asteroide Yunan mitolojisinden Thetis'in adını verdi.

<span class="mw-page-title-main">2709 Sagan</span> Carl Saganın adını taşıyan asteroid

2709 Sagan, geçici isim 1982 FH, Asteroit kuşağının iç bölgelerinden gelen, yaklaşık 6,7 kilometre çapında taş bir Flora tipi asteroittir. 21 Mart 1982'de Amerikalı astronom Edward Bowell tarafından Flagstaff, Arizona yakınlarındaki Anderson Mesa İstasyonu'nda keşfedilmiş ve adını astronom ve popüler bilim yazarı Carl Sagan'dan almıştır.

2003 Harding, asteroid kuşağının dış bölgelerinde bulunan, yaklaşık 18 kilometre çapında karbonlu bir Eoan asteroitidir. 24 Eylül 1960'ta Palomar-Leiden araştırması sırasında, Leiden'de gök bilimciler Ingrid ve Cornelis van Houten ve Palomar, California'dan Tom Gehrels tarafından keşfedildi. Asteroit daha sonra astronom Karl Ludwig Harding'in adını aldı.

1308 Halleria, geçici ismi 1931 EB, asteroit kuşağının dış bölgelerinden, yaklaşık 43 kilometre çapında, karbonlu bir Charis asteroitidir. 12 Mart 1931'de Alman gök bilimci Karl Reinmuth tarafından Heidelberg-Königstuhl Devlet Gözlemevi'nde keşfedilmiştir. Asteroide, İsviçreli bir doktor, botanikçi ve şair Albrecht von Haller'in adı verildi.

1041 Asta, geçici ismi 1925 FA, yaklaşık 57 kilometre çapında, asteroit kuşağının dış bölgelerinden gelen karbonlu bir arka plan asteroitidir. 22 Mart 1925'te, Almanya'nın güneybatısındaki Heidelberg Gözlemevi'nde Alman gök bilimci Karl Reinmuth tarafından keşfedilmiştir. Asteroit muhtemelen Danimarkalı aktris Asta Nielsen'in adını almıştır.

1044 Teutonia, geçici ismi 1924 RO, asteroit kuşağının orta bölgelerinden gelen, yaklaşık 16 kilometre çapında taşlı bir asteroittir. 10 Mayıs 1924'te, güneybatı Almanya'daki Heidelberg Gözlemevi'nde gök bilimci Karl Reinmuth tarafından keşfedilmiştir. Asteroit, adını Cermen halkının yaşadığı toprakların adından almıştır.

<span class="mw-page-title-main">1046 Edwin</span> Asteroit

1046 Edwin, geçici ismi 1924 UA, asteroit kuşağının dış bölgelerinden gelen, yaklaşık 30 kilometre (19 mi) kilometre çapında bir arka plan asteroitidir. 1 Aralık 1924'te ABD'nin Wisconsin kentindeki Yerkes Gözlemevi'nde Belçikalı-Amerikalı astronom George Van Biesbroeck tarafından keşfedilmiş ve oğlu Edwin Van Biesbroeck'in adını almıştır. Potansiyel olarak metalik asteroit, 5,29 saatlik kısa bir dönüş periyoduna sahiptir.

1047 Geisha, geçici ismi 1924 TE, yaklaşık 11 kilometre çapında, asteroit kuşağının iç bölgelerinden gelen taşlı bir Flora asteroittir. 17 Kasım 1924'te Alman gök bilimci Karl Reinmuth tarafından güneybatı Almanya'daki Heidelberg-Königstuhl Devlet Gözlemevi'nde keşfedilmiştir. Asteroit, İngiliz müzikal The Geisha'nın adını almıştır.

1049 Gotho, geçici ismi 1925 RB, asteroit kuşağının dış bölgesinden, yaklaşık 53 kilometre çapında karbonlu bir asteroittir. 14 Eylül 1925'te, Almanya'nın güneybatısındaki Heidelberg Gözlemevi'nde Alman gök bilimci Karl Reinmuth tarafından keşfedilmiştir. Asteroidin adı bir erkek Alman adı olmasına rağmen, ismini aldığı kişi ile ilgili herhangi bir referans bilinmemektedir.

<span class="mw-page-title-main">1322 Coppernicus</span> Asteroit

1322 Coppernicus, geçici ismiyle 1934 LA, yaklaşık 10 kilometre çapında, asteroit kuşağının iç bölgelerinden gelen taşlı bir arka plan asteroididir. 1934'te Heidelberg Gözlemevinde Karl Reinmuth tarafından keşfedilen asteroit, daha sonra Polonyalı astronom Nicolaus Copernicus'un adını aldı.

<span class="mw-page-title-main">1050 Meta</span> Asteroit

1050 Meta, geçici ismi 1925 RC, asteroit kuşağının orta bölgelerinden gelen, yaklaşık 10 kilometre (6,2 mi) çapında taşlı bir Eunomia asteroitidir. 14 Eylül 1925'te, güneybatı Almanya'daki Heidelberg Gözlemevi'nde Alman gök bilimci Karl Reinmuth tarafından keşfedilmiştir. Asteroitlin adının anlamı bilinmemektedir. Tahminen S-tipi asteroit 6.14 saatlik bir dönüş periyoduna ve muhtemelen uzun bir şekle sahiptir.

<span class="mw-page-title-main">771 Libera</span> Asteroit

771 Libera, geçici olarak atanmış isimleri 1913 TO ve 1958 HA, asteroit kuşağının orta bölgesinde yer alan ve yaklaşık 29 kilometre çapındaki metalik bir asteroittir. Avusturyalı astronom Joseph Rheden tarafından 21 Kasım 1913'te Avusturya'daki Viyana Gözlemevi'nde keşfedilmiştir.

Xanthippe, asteroit kuşağının merkez bölgelerinden gelen, yaklaşık 120 kilometre (75 mi) çapında, karanlık bir arka plan asteroididir. 22 Kasım 1875'te Avusturyalı astronom Johann Palisa tarafından, günümüzde Hırvatistan'da bulunan Austrian Naval Gözlemevi'nde keşfedildi. Adını Yunan filozofu Socrates'in karısı Xanthippe'den almıştır.

<span class="mw-page-title-main">1709 Ukraina</span> Asteroit

1709 Ukraina, geçici ismi 1925 QA, asteroit kuşağının iç bölgelerinden, yaklaşık 9 kilometre çapında taşlı bir asteroittir. 16 Ağustos 1925'te Sovyet gök bilimci Grigori Şayn tarafından Kırım yarımadasındaki Simeiz Gözlemevi'nde keşfedildi. Adını Ukrayna'dan almıştır.

<span class="mw-page-title-main">1069 Planckia</span> Asteroit

1069 Planckia, geçici ismi 1927 BC, asteroit kuşağının dış bölgelerinden gelen, yaklaşık 39 kilometre (24 mi) çapında bir arka plan asteroitidir. 28 Ocak 1927'de astronom Max Wolf tarafından Almanya'daki Heidelberg-Königstuhl Devlet Gözlemevinde keşfedildi. Asteroide Alman fizikçi Max Planck'ın adı verildi.

<span class="mw-page-title-main">178 Belisana</span> Asteroit

Belisana, asteroit kuşağının iç bölgelerinden gelen, yaklaşık 38 kilometre (24 mi) çapında taştan bir arka plan asteroididir. 6 Kasım 1877'de Avusturyalı gök bilimci Johann Palisa tarafından bugünkü Hırvatistan'da bulunan Austrian Naval Gözlemevi'nde keşfedildi. 12,32 saatlik bir dönme periyoduna ve oldukça küresel bir şekle sahip bir S-tipi asteroittir. Adını Kelt tanrıçası Belisama'dan (Belisana) almıştır.

<span class="mw-page-title-main">1077 Campanula</span> Asteroit

1077 Campanula, geçici ismi 1926 TK, asteroit kuşağının iç bölgesinde yer alan, yaklaşık 9 kilometre (5,6 mi) çapında bir Erigone asteroitidir. 6 Ekim 1926'da Alman astronom Karl Reinmuth tarafından Almanya'nın güneybatısındaki Heidelberg Gözlemevinde keşfedildi. Asteroide Campanula çiçeğinin adı verilmiştir.

20936 Nemrut Dağı, geçici adı : 4835 T-1 olan, yaklaşık 35 kilometre çapında, asteroit kuşağının en iç bölgelerinde bulunan Hungaria ailesine mensup, aynı zamanda da Mars yörüngesinin çok yakınlarında seyreden taşlı bir asteroittir. 13 Mayıs 1971'de Hollandalı gök bilimci çift Ingrid ve Cornelis van Houten tarafından Leiden'de ve ayrıca Hollandalı Amerikalı gök bilimci Tom Gehrels tarafından Kaliforniya, Amerika Birleşik Devletleri'ndeki Palomar Gözlemevi'nde çekilen fotoğraf plakalarında keşfedilmiştir. Asteroitin 3,28 saatlik bir dönme süresi, muhtemelen küresel bir şekli ve tipik olarak enstatit açısından zengin E tipi asteroitler arasında görülen yüksek bir albedosu bulunmaktadır. 2012 yılında adını Türkiye'de sönmüş bir yanardağ olan Nemrut'tan almıştır.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.