İçeriğe atla

1945 Fransa yasama seçimleri

1945 Fransa yasama seçimleri
Fransa
← 193621 Ekim 19451946 (Haziran) →
Fransız Ulusal Meclisi'nin 522 sandalyesi için
262 sandalye çoğunluk için yeterli
  Çoğunluk partisi Azınlık partisi Üçüncü parti
 
Lider Maurice ThorezMaurice SchumannGuy Mollet
Parti Fransız Komünist PartisiCumhuriyetçi Halk Hareketiİşçi Enternasyonali Fransa Grubu
Liderin bölgesi Seine NordSeine
Sandalye 148141134
Aldığı oy 5,005,336 4,780,338 4,561,411
Oran 26.1% 24.9 23.8%

1945 Fransa yasama seçimleri, 21 Ekim 1945 tarihinde Fransa'da yapılan seçimlerdir. Kurucu Meclisi oluşturmak için yapıldı. Nazi Almanyası işgali altında bulunan ülkede II. Dünya Savaşı'nın ardından yapılan ilk seçimdir.

Arka plan

1945 Genel seçimleri II. Dünya Savaşı'ndan sonra yapılan ilk genel seçimdir. 21 Ekim 1945 tarihinde yapılan seçimde aynı zamanda bir referandum da yapılmıştır. Seçmenlerden Kurucu Meclis için vekil belirlemeleri istenmiş ayrıca iki soruluk bir referanduma cevap vermeleri istenmiştir. Sorular; "Yeni bir anayasaya ihtiyacımız var mı?" ile "Bu anayasa Kurucu Meclisin görevlerini sınırlamalı mıdır?" şeklindeydi. Üçlü ittifak olarak tanımlanan komünistler, sosyalistler ve Hristiyan demokratlar referandumda evet propagandası yaparken geleneksel sağcı ve muhafazakârlar hayırdan yanaydı. Seçimlerde kadınlar ve silah altındaki askerler de oy kullanmıştır. II. Dünya Savaşı'nın hemen başında askerî olarak yetersizliği ortaya çıkan ve Fransa Savaşı'nda yaşanan mağlubiyetin sorumlusu olarak görülen geleneksel siyasi partiler bu dönemde etkisizdir. Özellikle Nazi Almanyası'yla iş birliği yapan Vichy Fransası'nın geleneksel sağ tarafından desteklenmesi, işgale karşı savaşan solcu direnişçi Maquisler nezdinde komünistlerin ve ABD başta olmak üzere müttefiklerin desteğini alan General Charles de Gaulle'ün etkisinin artmasına yol açmıştır.

Sonuçlar

Referandumda %96 oranında "Evet" oyu çıktı. Buna göre toplumda Kurucu Meclis yönünde bir eğilim olduğu görüldü.

Kurucu Meclis vekillik seçimlerinde ise Fransız Komünist Partisi tarihi bir başarı kazandı. %26.23 oy oranıyla seçimlerden birinci sırada çıkan parti 159 vekillik kazandı. De Gaulle tarafından desteklenen, merkezde yer alan Cumhuriyetçi Halk Hareketi meclise girdi. Savaş öncesi dönemde önde gelen siyasi partilerden olan Radikal Sosyalist Parti ise büyük oy kaybı yaşadı. Bu parti savaş sırasındaki başarısızlıkların, Nazilerle iş birliği yapan Pierre Laval Hükûmetinin icraatlarının sonuçlarını çekti.

Komünistler ve sosyal-demokratlar tek kamaralı parlamenter bir rejim öngörürken, Cumhuriyetçi Halk Hareketi iki kamaralı parlamentoda ısrarcı oldu. De Gaulle ise devlet başkanlığında kararlıdır. Siyasi ağırlığı artmakta olan ve özellikle gelişmeye başlayan Soğuk Savaş ortamında Batı tarafından desteklenen De Gaulle 1946 yılı Ocak ayında görevinden istifa etti. Komünistlerin ve sosyal-demokratların önerileri 5 Mayıs 1946 tarihli referandumla reddedilince genel seçimle ortaya çıkmış olan Kurucu Meclis lağvedildi. 2 Haziran 1946 tarihinde yeniden sandık başına giden Fransızlar bu kez birinci parti olarak Cumhuriyetçi Halk Hareketini seçtiler.

d • t 
Partiler ve koalisyonlar Kısaltma Oy % Sandalye
Fransız Komünist Partisi (Parti communiste français) PCF 5,005,336 26.1 148
Cumhuriyetçi Halk Hareketi (Mouvement républicain populaire) MRP 4,780,338 24.9 141
İşçi Enternasyonali Fransa Grubu[1] (Section française de l'Internationale ouvrière) SFIO 4,561,411 23.8 134
Toplam "Üç Parti İttifakı"14,347,08574.8423
Muhafazakârlar (Demokratik İttifak, Kurtuluş ve Köylüler Ulusal Merkezi, Cumhuriyetçi Özgürlük Partisi ve diğerleri) DA/CNI 2,545,845 13.3 62
Radikal Sosyalistler (Parti radical-socialiste) (Sol Bağımsızlar ve diğerlerini de içerir) Rad./IG 2,131,763 11.1 35
Çeşitli 165,106 0.9 2
Geçersiz/boş oylar 467,804
Toplam19,657,603100522
Katılım: 81.85%
Kaynak: Nohlen & Stöver[2]
Halk oyu
PCF
  
%26.08
MRP
  
%24.91
SFIO
  
%23.77
Muhafazakârlar
  
%13.27
Radikal Sosyalistler
  
%11.11
Diğerleri
  
%0.86

Kaynakça

  1. ^ II. Enternasyonale bağlı olan sosyal-demokrat bir siyasi partidir
  2. ^ Nohlen, D & Stöver, P (2010) Elections in Europe: A data handbook, s. 688 ISBN 978-3-8329-5609-7

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">Cumhuriyetçi Parti (Amerika Birleşik Devletleri)</span> Amerikada iki büyük siyasi partiden biri

Cumhuriyetçi Parti, kısaltması ile GOP, Amerika Birleşik Devletleri'ndeki iki büyük çağdaş siyasi partiden biridir. Demokrat Parti'nin ana siyasi rakibi olarak 1850'lerin ortalarında ortaya çıktı.

<span class="mw-page-title-main">Demokrat Parti (Amerika Birleşik Devletleri)</span> Amerikada iki büyük siyasi partiden biri

Demokratik Parti, Amerika Birleşik Devletleri'ndeki iki büyük partiden biri. Diğeri Cumhuriyetçi Partidir. Demokratlar, ABD'de "modern liberalizm" olarak bilinen sosyal liberal ideolojinin temsilcisidir; bu ideoloji sivil özgürlük ve sosyal eşitlik kavramlarını karma bir liberal ekonomi desteğiyle harmanlar.

<span class="mw-page-title-main">Charles de Gaulle</span> 18. Fransa cumhurbaşkanı

Charles André Joseph Marie de Gaulle, Fransız asker ve siyasetçi.

<span class="mw-page-title-main">Batı Almanya</span> Almanya Federal Cumhuriyeti (1949–1990)

Batı Almanya, Federal Almanya ya da resmî adıyla Almanya Federal Cumhuriyeti, II. Dünya Savaşı'ndan sonra Amerika Birleşik Devletleri, Birleşik Krallık ve Fransa kontrolü altındaki bölgede kurulmuş devlet. "Batı Almanya", 15. yüzyıldan beridir Almanya diye adlandırılan ülkenin, II. Dünya Savaşı'ndan sonra politik ve coğrafi olarak ikiye ayrılması sonucu oluşmuştur ve bu ad, 1949'dan 1990'a kadar ABD ve Birleşik Krallık'ın sebebiyet verdiği politik arenada kullanılan bir ad olarak kalmıştır.

<span class="mw-page-title-main">François Mitterrand</span> 21. Fransa cumhurbaşkanı

François Maurice Adrien Marie Mitterrand Fransız siyasetçi, 1981-1995 yılları arasında iki dönem görev yapan Fransa cumhurbaşkanı. Beşinci Cumhuriyet'in kuruluşundan (1958) sonra Sosyalist Parti'den seçilen ilk cumhurbaşkanıdır.

<span class="mw-page-title-main">Cumhuriyetçi Köylü Millet Partisi</span> Türkiyede bir siyasi parti (1958–1969)

Cumhuriyetçi Köylü Millet Partisi, 16 Ekim 1958'de Cumhuriyetçi Millet Partisi ile Türkiye Köylü Partisi'nin birleşmesiyle kurulan siyasi parti. Kurucuları arasında Osman Bölükbaşı, Ahmet Tahtakılıç, Hasan Koçdemir, Enis Akaygen ve Suphi Batur yer alır. CMP Genel Başkanı Osman Bölükbaşı yeni partinin de başkanı seçildi. CKMP, 1961 genel seçimlerinde %14 oy alarak CHP ve AP'den sonra üçüncü parti olmuştur. 1962 yılında kurucusu ve genel başkanı Osman Bölükbaşı istifa ederek partiden ayrılmıştır. 1965'te Alparslan Türkeş ile birlikte "Ondörtler"in çoğu partiye girmiştir. Aynı yıl Alparslan Türkeş genel başkan seçilmiştir. 1969'da Milliyetçi Hareket Partisi adını almıştır.

<span class="mw-page-title-main">2007 Türkiye anayasa değişikliği referandumu</span> Türkiyede yapılan beşinci halk oylaması

2007 Türkiye anayasa değişikliği referandumu, 21 Ekim 2007 tarihinde Türkiye'de, Cumhurbaşkanının halk tarafından seçilmesi başta olmak üzere birtakım anayasa değişikliklerinin halkoyuna sunulmasıdır. Türkiye'de yapılan beşinci halk oylamasıdır.

<span class="mw-page-title-main">1961 Türkiye anayasa referandumu</span> Türkiyede yapılan ilk halk oylaması

1961 Türkiye anayasa değişikliği referandumu Türkiye'de yapılan ilk halk oylamasıdır.

<span class="mw-page-title-main">1955 Türkiye yerel seçimleri</span> Türkiyenin yerel yöneticilerini belirleyen seçim

1955 Türkiye yerel seçimleri, 25 Eylül - 13 Kasım 1955 tarihleri arasında Türkiye'de iki aşamalı olarak yapılan yerel seçimlerdir. Seçimlere Demokrat Parti ve Türkiye Köylü Partisi katılırken Cumhuriyet Halk Partisi ile Cumhuriyetçi Millet Partisi katılmadı. DP, 877.618 oy ile %63,75'lik orana ulaşarak 597 belediye başkanlığı kazandı. Köylü Partisi 60.823 oy ile %4,4'lük orana ulaşarak 15 belediye başkanlığı kazandı. Büyük bölümü CHP tarafından desteklenen bağımsız adaylar ise 389.702 oy ile %28,21'lik orana ulaşarak 193 belediye başkanlığı kazandı.

<span class="mw-page-title-main">Almanya Komünist Partisi</span>

Almanya Komünist Partisi, 1918-1933 yılları arasında önde gelen Alman siyasi parti. KPD, 1918'in sonunda Spartakusbund'un daha küçük radikal sol gruplarla birleşmesinden ortaya çıktı. Bu birleşmenin amacı, Almanya'da komünizmin hakim rejim hâline getirilmesiydi. 30 Aralık 1918'den 1 Ocak 1919'a kadar aşırı solcuların hakim olduğu kurucu parti kongresi, partinin Alman Ulusal Meclisi seçimlerine katılmasını reddetti. 1919'daki ocak ayaklanmasının ardından rejim güçleri, önce KPD liderleri Karl Liebknecht ve Rosa Luxemburg'u, kısa bir süre sonra da kurucu üye Leo Jogiches'i öldürdü. Aralık 1920'de KPD, Almanya Bağımsız Sosyal Demokrat Partisi' nin sol çoğunluğuyla birleşti ve geçici olarak Birleşik KPD adını aldı. KPD, kuruluşundan itibaren SPD'nin devrimci alternatifi olarak görüldü. Weimar Cumhuriyeti döneminde sosyalist üretim koşulları ve Sovyetler Birliği'ni model alan bir proletarya diktatörlüğünü savundu. Parlamentarizm ve demokrasi hakkındaki görüşleri, “burjuva demokrasisini” parti liderliğinde bir sosyalist konsey cumhuriyeti ile değiştirmek istedikleri için bölünmüştü, ancak yine de seçimlere katıldılar. 1919'dan itibaren Lenin'in ve daha sonra Stalin'in egemen olduğu Komünist Enternasyonal'in bir üyesiydi. KPD, işçi hareketinde sosyal demokrasiye karşı mücadele etmek için, 1928'den itibaren SPD'yi sosyal faşist ve baş düşman ilan ederek Nasyonal Sosyalizm'e karşı ortak bir mücadeleyi engelledi. 1929'dan itibaren KPD, otoriterleşti. Parti, Stalin ve Ernst Thälmann etrafında giderek bir şahıs kültü hâline geldi.

<span class="mw-page-title-main">İspanya'da demokrasiye geçiş süreci</span> İspanya’nın Francisco Franco diktatörlüğünden liberal demokratik yönetime geçişi

İspanya’da demokrasiye geçiş süreci, İspanya’nın Francisco Franco diktatörlüğünden liberal demokratik yönetime geçişini kapsar. Geçiş süreci Franco’nun 20 Kasım 1975 günü ölmesiyle başlar, sürecin tamamlanması ise 1978 yılında kabul edilen Anayasa ile tamamlayan tarihçiler olmakla beraber, 23 Şubat 1981 günü Antonio Tejero’nun başarısız darbe girişimini veya 28 Ekim 1982 günü İspanyol Sosyalist İşçi Partisi PSOE’nin seçim zaferini sürecin tamamlandığı olay olarak kabul eden tarihçiler de bulunmaktadır.

<span class="mw-page-title-main">Hollanda Komünist Partisi</span>

Hollanda Komünist Partisi Hollanda’da faaliyet gösteren komünist bir siyasi partiydi.

Cumhuriyetçi, Radikal ve Radikal-Sosyalist Parti Fransa'nın en eski siyasi partisidir. Günümüzde merkez çizgide yer almaktadır. 1971'de parti içindeki anlaşmazlıklar sonucu sol politikaları desteklemek amacıyla Radikal Sol Parti kurulmuş ve Radikal Parti ise daha merkez sağ çizgiye kaymış, 1978-2002 yıllarında UDF'in ortak partileri arasında yer almış, 2002-2011 yıllarında ise UMP'ye bağlı olarak siyasi yaşamını sürdürmüş ancak 2011'de UMP'den ayrılarak bağımsız bir parti olmuş, 2012'de UDI'nin kuruluşunda yer almıştır.

<span class="mw-page-title-main">Tacikistan Komünist Partisi</span>

Tacikistan Komünist Partisi - Tacikistan'da 1918 yılında kurulan ve 1991 yılında yeniden teşkilatlanan Marksist-Leninist ideolojide siyasi parti. Sovyetler Birliği Tacikistan Komünist Partisi'nin halefi niteliğindedir. Eski Sovyet ülkelerindeki Komünist Partilerin 1993 yılında Rusya'da Oleg Shenin önderliğinde kurduğu Komünist Partiler Birliği'ne bağlıdır.

<span class="mw-page-title-main">1946 İtalya genel seçimleri</span> II. Dünya Savaşının ardından yapılan ve İtalyan kadınların ilk kez oy kullandığı seçimler

1946 İtalya Genel Seçimleri, 2 Haziran 1946 tarihinde İtalya'da yapılan seçimlerdir. II. Dünya Savaşı'nın ardından yapılan bu ilk seçimde Kurucu Meclis üyesi olacak 556 vekil belirlenmiştir. İlk kez İtalyan kadınların da oy kullandığı seçimlerde seçmenlerden hem siyasi vekillerini belirlemeleri hem de ülkenin yönetim biçimine karar vermeleri istenmiştir.

<span class="mw-page-title-main">Salerno Olayı</span>

Salerno Olayı veya Salerno dönüm noktası, 1944 yılı Nisan ayında İtalyan Komünist Partisi lideri Palmiro Togliatti öncülüğünde başlayan uzlaşı sürecinin adıdır.

Cumhuriyetçi Halk Hareketi Hristiyan Demokrat merkezci eski bir Fransız siyasi partisidir. Hristiyan Demokrat direnişçiler tarafından sağ-sol çatışmasını aşmak amacıyla General Charles de Gaulle'e sadık olarak kurulmuştur.

<span class="mw-page-title-main">Parti programı</span> bir siyasi partinin veya bireysel adayın yasalaştırmaya çalıştığı resmi siyasi hedefler listesi

Parti programı, genel kamuoyuna kamuoyunun desteğini, karmaşık konular ya da meselelerle ilgili oylarını elde etmek için, bir siyasi parti ya da bireysel aday tarafından desteklenen resmi bir ilkeler bütünüdür.

Jacques Soustelle Fransız siyasetçi.

<span class="mw-page-title-main">Reichstag (Nazi Almanyası)</span>

Reichstag, resmi olarak Büyük Alman Reichstag'ı 1938'den sonra, 1933'ten 1945'e kadar Nazi Almanyası'nın ulusal parlamentosuydu. Nazilerin iktidarı ele geçirmesinin ve 1933 Yetkilendirme Yasası'nın yürürlüğe girmesinin ardından, Adolf Hitler'in diktatörlüğünün eylemleri için yalnızca bir süper noter işlevi gördü. Bu tamamen törensel rolde Reichstag, sonuncusu 26 Nisan 1942'de olmak üzere yalnızca 20 kez toplandı. Reichstag Başkanı bu dönem boyunca Hermann Göring'di.


Bu sayfa, bu Vikipedi makalesine dayanmaktadır.
Metin, CC BY-SA 4.0 lisansı altında mevcuttur; ek koşullar uygulanabilir.
Görseller, videolar ve sesler kendi lisansları altında mevcuttur.