
Asteroit,, iç Güneş Sistemi'nde yörüngede dönen ve meteoroitlerden daha büyük, fakat cüce gezegenlerden daha küçük olan bir küçük güneş sistemi cismidir. Atmosferi olmayan metalik veya kayalık cisimlerdir. Asteroitlerin boyutları ve şekilleri, cüce gezegenler de dahil olmak üzere önemli ölçüde farklılık gösterir.

Asteroit kuşağı, Güneş Sistemi'nde Güneş merkezli ve kabaca Jüpiter ile Mars gezegenlerinin yörüngeleri arasındaki uzayı kaplayan torus şeklinde bir bölgedir. Bu bölgede asteroit veya küçük gezegen olarak adlandırılan çok sayıda katı ve düzensiz şekillerde gök cisimleri bulunur. Tanımlanan nesneler çok farklı boyutlarda olabilir, fakat gezegenlerden çok daha küçüklerdir ve birbirlerinden ortalama olarak bir milyon kilometre uzaklıklarda bulunurlar. Bu asteroit kuşağı, Güneş Sistemi'ndeki diğer asteroit popülasyonlarından ayırt edilebilmesi için ana asteroit kuşağı veya ana kuşak olarak da adlandırılır.

Bir Kirkwood boşluğu, ana kuşak asteroitlerin yörüngelerinin yarı büyük eksenlerinin dağılımındaki bir boşluk veya çukurdur. Jüpiter ile yörüngesel rezonansların konumlarına karşılık gelirler.

243 Ida, asteroit kuşağında Koronis ailesinden bir asteroittir, 29 Eylül 1884 tarihinde Avusturyalı astronom Johann Palisa tarafından keşfedildi. Daha sonraki teleskobik araştırmalar sonucunda Ida S-tipi asteroit olarak kategorilendirilmiştir. 28 Ağustos 1993 tarihinde Jüpiter'e gitmekte olan Galileo uzay aracı Ida'nın fotoğraflarını çekmiştir. Bu, bir uzay aracı tarafından ziyaret edilen ikinci asteroittir ve doğal bir uyduya sahip olduğu tespit edilen ilk asteroittir. Adını Yunan mitolojisindeki bir su perisinden almıştır.

128 Nemesis, karbonlu bileşime sahip 180 km'lik büyük bir ana kuşak asteroitidir. 78 saat süren bir tur dönüşü ile oldukça yavaş dönmektedir. Nemesis, adını taşıyan Nemesian asteroit ailesinin en büyük üyesidir. 25 Kasım 1872'de J. C. Watson tarafından keşfedildi ve Yunan mitolojisinde intikam tanrıçası olan Nemesis'in adını aldı.
Veritas, son yüz milyon yılın en büyük asteroit çarpışmalarının birine karışma ihtimali olan, karbon yapıya sahip bir Veritasyan asteroididir. Alman gökbilimci Max Wolf tarafından 3 Eylül 1902'de Heidelberg Gözlemevi'nde keşfedildi.
Adelinda, büyük, karanlık bir dış Ana kuşak asteroitidir. Avusturyalı gökbilimci Johann Palisa tarafından 22 Ağustos 1882 tarihinde Viyana'da bulunan gözlemevinde keşfedildi. Asteroitin adı, yine bir Avusturyalı gök bilimci olan Edmund Weiss'in karısı Adelinda'dan gelmektedir.

1046 Edwin, geçici ismi 1924 UA, asteroit kuşağının dış bölgelerinden gelen, yaklaşık 30 kilometre (19 mi) kilometre çapında bir arka plan asteroitidir. 1 Aralık 1924'te ABD'nin Wisconsin kentindeki Yerkes Gözlemevi'nde Belçikalı-Amerikalı astronom George Van Biesbroeck tarafından keşfedilmiş ve oğlu Edwin Van Biesbroeck'in adını almıştır. Potansiyel olarak metalik asteroit, 5,29 saatlik kısa bir dönüş periyoduna sahiptir.

Thalia, büyük bir ana kuşak asteroitidir.

Athamantis, Alman-Avusturyalı gökbilimci K. de Ball tarafından 3 Eylül 1882'de Bothkamp'ta keşfedilen oldukça büyük bir ana kuşak asteroitidir. Bu, K. de Ball'ın tek asteroit keşfiydi. Asteroit adını Orchomenus'un efsanevi Yunan kralı Athamas'ın kızı Athamantis'ten almıştır.

Asterope, 11 Mayıs 1883'te Fransız gökbilimci Alphonse Borrelly tarafından Marsilya Gözlemevinde keşfedilen büyük bir ana kuşak asteroittir. Asteroit, Pleiades'ten biri olan Asterope'den adını almıştır.

Io, asteroid kuşağının merkez bölgesinden yaklaşık 170 kilometre çapında karbonlu bir asteroittir. Tanımlanmış bir yabancı Eunomian'dır.

Phocaea, asteroit kuşağının iç bölgelerinden yaklaşık 75 kilometre çapında taşlı bir asteroittir. Phocaea ailesinin ana organıdır. 1853 yılında Fransız gök bilimci Jean Chacornac tarafından keşfedildi. Adını, günümüzde Foça olan Antik Yunan şehri Fokaia'dan almaktadır.
Honoria, Avusturyalı gökbilimci Johann Palisa tarafından 26 Nisan 1884'te Viyana'da keşfedilen büyük bir ana kuşak asteroitidir. Asteroit, adını Hun imparatoru Attila ile müzakerelere başlayan Roma İmparatoru I. Theodosius'un torunu Honoria'dan almıştır. Spektrumuna göre taşlı S-tipi asteroit olarak sınıflandırılır. 236 Honoria, Jüpiter ile 5:2 ortalama hareket rezonansına yakın bir yörüngede dönmektedir.
P tipi asteroitler, düşük albedoya ve özelliksiz kırmızımsı bir spektruma sahip asteroitlerin sınıflandığı bir asteroit tayf tipidir. Organik olarak zengin silikatlar, karbon ve susuz silikatlardan oluşan, muhtemelen içlerinde su buzu bulunan bir bileşime sahip oldukları öne sürülmüştür. P tipi asteroitler, dış asteroit kuşağı ve ötesinde bulunur. Sınıflandırmaya bağlı olarak, 46 Hestia, 65 Cybele, 76 Freia, 87 Sylvia, 153 Hilda, 476 Hedwig ve bazı sınıflandırmalarda P tipi olarak gösterilen 107 Camilla olmak üzere 33 adet bilinen P tipi asteroit vardır.

Europa, asteroit kuşağındaki en büyük 6. asteroittir. Çapı 300 km'nin üzerindedir, fakat buna uygun bir kütleye sahip değildir. Yuvarlak olmayıp, yaklaşık 380 × 330 × 250 km boyutlarında elipsoid şeklindedir. 4 Şubat 1858'de Hermann Goldschmidt tarafından Paris'teki evinin balkonunda keşfedildi. Adını Yunan mitolojisinde Zeus'un fetihlerinden biri olan ve Jüpiter'in uydusu Europa'ya da adını veren Europa'dan almıştır.

Circe,, büyük ve çok koyu renkli bir ana kuşak asteroitidir. 6 Nisan 1855'te Fransız astronom J. Chacornac tarafından keşfedilmiş ve adını Yunan mitolojisindeki Aeaea adasının büyüleyici kraliçesi Kirke'den almıştır.

Protogeneia, Macar astronom Lipót Schulhof tarafından 10 Temmuz 1875'te Viyana Gözlemevi'nden keşfedilen büyük bir asteroit kuşağı asteroididir. Bu keşif Shulhof'un tek asteroit keşfiydi. Adı Yunanca "ilk doğan" anlamına gelir ve Karl L. Littrow tarafından, bunun zaten astronominin diğer alanlarında çalışmasıyla tanınan bir astronom tarafından keşfedilen ilk asteroit olduğu gerçeğine atıfta bulunmak için seçilmiştir.

Koronis ailesi, Lacrimosa ailesi olarak da bilinir., asteroit kuşağının dış bölgesinde yer alan taşlı asteroitlerden oluşan çok büyük bir asteroit ailesidir. En az iki milyar yıl önce iki büyük cisim arasındaki katastrofik bir çarpışmada oluştukları düşünülmektedir. Aile, adını 158 Koronis'ten almıştır ve bilinen en büyük üye yaklaşık 41 kilometre (25 mi) çapındadır. Koronis ailesi, aynı yörünge boyunca bir küme halinde seyahat eder. 5949 üyeye sahiptir.
Adeona ailesi, adını ana cismi 145 Adeona'dan alan ve ana kuşakta yer alan büyük bir asteroit ailesidir. Tayf tipleri genellikle karbonlu C-tipidir ve 2014 itibarıyla 2.236'dan fazla aile üyesi asteroit tanımlanmıştır. Simülasyon çalışmalarına dayanarak, Adeona aielesinin tipik bir asteroit ailesi yaşına kıyasla en fazla 600 milyon yıl yaşında olduğu tahmin edilmektedir.