İçeriğe atla

1908 Osmanlı genel seçimleri

1908 Osmanlı Genel seçimi
Osmanlı İmparatorluğu
← 1877Kasım–Aralık 19081912 →

Önceki Sadrazam

Kâmil Paşa

Seçilen Sadrazam

Kâmil Paşa
İttihat ve Terakki

1908 Osmanlı genel seçimleri, II. Abdülhamid devrinin sonunda, 23 Temmuz 1908'de II. Meşrutiyet'in ilanıyla, aynı yılın Kasım ve Aralık aylarında mebus seçimi yapıldı. Ahrar Fırkası ve İttihat ve Terakki Cemiyeti'nin katıldığı seçimlerde, İttihat ve Terakki çoğunluğu sağladı ve 17 Aralık 1908'de (Rumî takvime göre 4 Kânunuevvel 1324) 3. Meclisi Mebusan açıldı. Bu Meclis, 31 Mart Olayı ve II. Abdülhamit'in tahttan indirilmesi sonrasında Mayıs 1909'da Kanuni Esasi üzerinde değişiklikler yaparak padişahın ve Ayan Meclisinin yetkilerini daralttı, kendi yetkilerini arttırdı. 1911'de tek bir mebusluğu ilgilendiren, ancak siyasi yankıları yüksek olan bir ara seçim yapıldı.

III. dönem Meclis-i Mebusanı'nda 142 Türk, 60 Arap, 25 Arnavut, 23 Rum, 12 Ermeni (bunlara 4 Taşnak ve 2 Hınçak mensubu dahildi), 5 Yahudi, 4 Bulgar, 3 Sırp, 2 Ulah ve 1 Asuri (Davud Yusufani Efendi, Musul Vilayeti) mebus bulunmaktaydı. İdeolojik altyapısı dönem içinde şekillenmeye devam edecek olan İttihat ve Terakki Fırkası yaklaşık 60 mebusun desteğine sahipti.[1]

PartiSandalye
Türkler147
Araplar60
Arnavutlar27
Rumlar26
Ermeniler14
Slavlar10
Yahudiler4
Toplam288
Kaynak: 1908 Meclis-i Mebûsanı etnik dağılımı[2]

Osmanlı'da seçim sistemi

Matbaa-i Askeriye müdürü Ahmet Ziya Akbulut tarafından yapılan ve 1923 seçimlerinde tekrar kullanılan seçim sandığı
1908 ve 1923 seçimlerinde kullanılmış seçim sandığı, günümüzde Cumhuriyet Müzesi'nde.

Osmanlı İmparatorluğu'nda seçimlerin yapılabilmesi 1876 Kânûn-ı Esâsî anayasası ile mümkün olmuştur.[3] Bu kapsamda seçimlerin yapılabilmesi için de “Talimat-ı Muvakkate” denilen geçici bir kanun hükmünde kararname çıkarılmıştır. Bu kararnameye göre yapılan seçim sonucu belirlenen 80 Müslüman ve 50 gayrimüslim milletvekilinden oluşan ilk Osmanlı Parlamentosu 19 Mart 1877 tarihinde padişahın huzurunda ilk oturumunu yapmıştır.[2] Osmanlı İmparatorluğu'nda uygulanan seçim sistemi iki aşamalı bir seçim sistemidir. Bu sistem Türkiye Cumhuriyeti'nde 1946 yılına kadar kullanılmıştır. 1908 seçimleri, yürürlükte olan iki tüzük ve bir nizamnameye göre yapılmıştır. Bunlar 1876 Anayasası ve 2 Ağustos 1908 (20 Temmuz 1324) tarihli Seçim Kanununun uygulanmasına ilişkin yönetmeliktir.[4] Anayasanın 65'ten 70'e kadar olan maddelerinde seçimlerle ilgili kararnameler yer aldı. Böylece 65. maddede her 50.000 erkek için bir milletvekili seçileceği belirtilmiş ve 66. maddede seçimlerin gizli oyla yapılacağı vurgulanmıştır. Buna ek olarak Anayasa'nın 67. maddesi, bir kişinin aynı anda hem milletvekilliği hem de resmî görevde bulunamayacağını ve dolayısıyla milletvekili seçilmesi halinde resmî görevinden istifa etmesi gerektiğini söylemektedir.[5] Ordu görevlileri için de, 1912 yılında çıkarılan muvakkat kanunu ile bu kişilerin seçme ve seçilme hakkı resmî görev personeli gibi kaldırıldı.[6] Osmanlı İmparatorluğu'nda seçim sancak birimine göre yapılmaktaydı. İntihab-ı Mebusan Kanunu'nun 1. maddesine göre; her sancak bir seçim dairesi, her nahiye de bir seçim şubesiydi. Seçimlerin denetimini ise bürokrasinin üst düzeyindeki kişilerden oluşan “Heyet-i Teftîşiye” denilen komisyonlar yapmaktaydı.[6]

Seçim Kampanyası

İttihat ve Terakki Cemiyeti, seçimlere kadar olan sürede 6 Ekim 1908 tarihli Şura-yı Ümmet gazetesinde “Osmanlı İttihat ve Terakki Cemiyeti Siyasi Programı” başlığı altında 21 maddelik seçim programı yayımlamıştır.[7] Seçim kampanyası İttihat ve Terakki ile Osmanlı Ahrar Fırkası arasında geçmiştir. Osmanlı Ahrar Fırkası seçim kampanyası, Prens Sabahattin tarafından fırkanın en çok destekçisi olduğu Balkanlar'da yürütülmüştür. The Times gazetesi seçim hakkında “çok farklı adaylar arasına ciddi bir rekabet olmasına rağmen seçimlerin iyi bir örnek teşkil ettiğini” belirtmiştir.[8] Seçim kampanyası sırasında seçim tarihine kadar iç siyasette bir takım olaylar patlak vermiştir. 7 Ekim tarihinde anayasayı ve seçimleri istemeyen şeriat yanlıları, Halıcılar Cami müezzini Kör Ali önderliğinde Yıldız Sarayı'na yürümüştür. Buna bağlı olarak Taşkışla'daki 3. taburun Cidde'ye gitmesi için emir çıkınca asker büyük bir hoşnutsuzluk göstermiş, 28 Ekim'de ise çoğu erbaş olan 83 er ve erbaş kışla dışında silah çatmıştır. 31 Ekim'de kışla dışındaki asiler Remzi Bey komutasındaki avcı taburları tarafından etkisiz hale getirilmişlerdir.[8][9]

Seçim sonuçları

Selanik Vilayeti'nde

Selanik Vilayeti'nde İttihat ve Terakki Cemiyeti'nden 6 mebus seçilmiştir. Diğer mebuslar etnik azınlıklardan veya bağımsız mebuslardan oluşmaktadır. Seçilen mebuslardan bazıları ileriki tarihlerde muhalefet partilerine katılmıştır.[8][10][11]

İstanbul Vilayeti'nde

İstanbul Vilayeti'nde İttihat ve Terakki Cemiyeti'nden 10 mebus seçilmiştir. Diğer mebuslar etnik azınlıklardan veya bağımsızlardan oluşmaktadır.[8][9]

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ Philip Mansel, "İstanbul: Dünyanın arzuladığı kent", alıntı Straits: The origins of the Dardanelles campaign - "Boğazlar: Çanakkale Savaşlarının nedenleri" 23 Aralık 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi..
  2. ^ a b * Seydi Vakkas Toprak, "İlk Osmanlı Seçimleri ve Parlamentosu", alıntı - "Istanbul University Journal of Sociology - 3 / 26 (Temmuz 2013): 171-192" 1 Ekim 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi..
  3. ^ "1876 Kânûn-ı Esâsî Anayasası". 17 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ekim 2021. 
  4. ^ "Son Osmanlı Mebusân Meclisi Seçimleri." 1 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ekim 2021. 
  5. ^ Olgun, Kenan (24 Nisan 2019). "By-elections in the 1908-1912 Ottoman Assembly of Deputies". Journal of Human Sciences (İngilizce). ss. 505-517. ISSN 2458-9489. 15 Ocak 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ocak 2022. 
  6. ^ a b Sezer Özdilli, Mesude. "Uluslararası Tarih Araştırmaları Dergisi/ International Journal of Historical Researches, Yıl/Vol. 4, Sayı/No. 1, Bahar/Spring 2019". s. 269-270. 13 Mart 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ekim 2021. 
  7. ^ Gökbayır, Satılmış. "Gizli Bir Cemiyetten İktidara: Osmanlı İttihat ve Terakki Cemiyeti'nin 1908 Seçimleri Siyasi Programı". Journal of Institute of Social Sciences. 2 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  8. ^ a b c d Çelik, Bilgin. "Balkanlar 'da Osmanlı Mirası ve Defter-i Hakani, Cilt II, Libra Yayınları, 2015" (PDF). Academia. 2 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 2 Ekim 2021. 
  9. ^ a b Şavaşkan, Ömer. "1908 SEÇİMLERİ" (PDF). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. 2 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 2 Ekim 2021. 
  10. ^ Türk Parlamento Tarihi I. ve II. Meşrutiyet. TÜRKİYE BÜYÜK MİLLET MECLİSİ VAKFI YAYINLARI NO. : 15. s. 69. 2 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ekim 2021. 
  11. ^ "Meclis-i mebusanda bulunan azınlık mebuslarının eğitime dair görüşleri". ulusaltezmerkezi.net. 2 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. 

İlgili Araştırma Makaleleri

<span class="mw-page-title-main">V. Mehmed</span> 35. Osmanlı padişahı (1909–1918)

V. Mehmed ya da Mehmed Reşad, Osmanlı İmparatorluğu'nun 35. padişahı ve 114. İslam halifesi.

<span class="mw-page-title-main">Meclis-i Mebûsan</span> Osmanlı parlamentosunun alt kanadı

Meclis-i Mebûsan, Osmanlı İmparatorluğu'nda, 23 Aralık 1876 tarihli anayasaya göre kurulmuş ve Birinci Meşrutiyet ve İkinci Meşrutiyet dönemlerinde görev yapmış çift meclisli yasama organının alt organıdır. Seçilmiş parlamenterlerden oluşmakta ve padişah tarafından atanan üst kamara üyelerinin oluşturduğu Seçkinler Meclisi ile birlikte, genel parlamentoyu oluşturmaktaydı.

<span class="mw-page-title-main">İkinci Meşrutiyet</span> Osmanlı Devletinde ikinci anayasal monarşi dönemi (1908–1920)

İkinci Meşrutiyet, Osmanlı Anayasası'nın, 30 yıl askıda kaldıktan sonra, 23 Temmuz 1908'de yeniden ilan edilmesiyle başlayan ve Mebuslar Meclisinin Sultan Vahdettin tarafından 11 Nisan 1920'de tasfiyesi ile sona eren dönemdir. Bu dönemde parlamenter demokrasi, seçim, siyasi parti, askerî darbe ve diktatörlük olgularıyla tanışılmış, iki büyük savaş yaşanmış ve imparatorluğun dağılmasına tanık olunmuştur.

Hürriyet ve İtilaf Fırkası, İkinci Meşrutiyet döneminde iktidardaki İttihat ve Terakki Cemiyeti'ne (İTC) karşı kurulmuş olan en önemli muhalefet partisidir. 1911-1913 arasındaki ilk etkinlik dönemi, 23 Ocak 1913'te İttihat ve Terakki'nin Bâb-ı Âli Baskını ile hükûmeti ele geçirmesiyle sona erdi. Mondros Mütarekesi'nden sonra Ocak 1919'da yeniden kurulan parti, ertesi yıl başlarında etkinliğini kaybetti.

<span class="mw-page-title-main">Bâb-ı Âli Baskını</span> 1913te hükûmet binası olan Bâb-ı Âlinin basılmasıyla yapılan askerî darbe

Bâb-ı Âli Baskını, Osmanlı İmparatorluğu'nda 23 Ocak 1913 günü Enver Bey ve Talat Bey'in önderlik ettiği bir grup İttihat ve Terakki üyesi tarafından hükûmet binası Bâb-ı Âli'nin basılmasıyla yapılan askerî darbedir. Bu baskın sırasında Harbiye Nazırı Nâzım Paşa öldürülmüş, Sadrazam Kâmil Paşa'ya zorla istifası imzalattırılmıştır. Darbe sonrasında Mahmud Şevket Paşa Hükûmeti kurulmuş ve İttihat ve Terakki Partisi yönetime hakim hale gelmiştir.

<span class="mw-page-title-main">İttihat ve Terakki</span> Osmanlı İmparatorluğunda siyasal teşkilat

İttihat ve Terakki Cemiyeti, sonraları İttihat ve Terakki Fırkası, Osmanlı İmparatorluğu'nda İkinci Meşrutiyet'in ilanına önayak olup 1908-1918 yılları arasında faaliyet gösteren, 21 Mayıs 1889 tarihinde kurulmuş bir siyasal hareket ve siyasi partidir. Triumvira sistemi ile yönetilen bir meclis yapısında egemenlik sürmüştür.

<span class="mw-page-title-main">Osmanlı Ahrar Fırkası</span> Osmanlı İmparatorluğunda siyasi parti

Osmanlı Ahrar Fırkası, Osmanlı İmparatorluğu'nun İkinci Meşrutiyet döneminde etkinlik gösteren siyasî parti.

<span class="mw-page-title-main">Halil Menteşe</span>

Halil Menteşe, Osmanlı Devleti'nin son yıllarında Hariciye Nazırı ve Meclis-i Mebusan başkanı olarak, Cumhuriyet döneminde IV. ve V. dönem bağımsız İzmir milletvekili olarak görev yapmış bir siyasetçidir.

<span class="mw-page-title-main">Mustafa Arif Deymer</span>

Mustafa Arif Deymer ya da Soyadı Kanunundan önce Mustafa Arif Bey, Osmanlı Devleti'nin son yıllarında ve Türkiye'nin ilk yıllarında yüksek kademelerde görev yapmış bir devlet adamıdır.

<span class="mw-page-title-main">Süleyman Sudi Acarbay</span> Türk siyasetçi

Süleyman Sudi Acarbay, Türk siyasetçidir.

<span class="mw-page-title-main">Hacı Adil Arda</span> Osmanlı ve Türk siyasetçi

Hacı Mehmed Adil Arda, Osmanlı Devleti ve Türkiye Cumhuriyeti dönemlerinde önemli görevler üstlenmiş siyaset ve devlet adamı.

<span class="mw-page-title-main">Jön Türk Devrimi</span> 1908 yılında Osmanlı İmparatorluğunda anayasal yönetimin yeniden tesis edilmesi

Jön Türk Devrimi, Temmuz 1908 tarihinde Osmanlı İmparatorluğu'nda Padişah II. Abdülhamid yönetiminin sona ermesi ve Meşrutiyet'in yeniden ilanı talebiyle gerçekleşen devrimdir. Devrimin ardından 24 Temmuz 1908'de II. Abdülhamid tarafından İkinci Meşrutiyet yeniden ilân edildi.

<span class="mw-page-title-main">Mahir Said Pekmen</span> Osmanlı mebusu

Mahir Said Bey (Pekmen), asker ve siyasetçisi.

Dikran Barsamyan Efendi, Osmanlı Ermeni ziraatçi ve siyasetçi.

<span class="mw-page-title-main">Gümülcineli İsmail Bey</span> Osmanlı siyasetçi

Gümülcineli İsmail Bey, Türk siyasetçi.

<span class="mw-page-title-main">Abdülhamid Zöhravî Efendi</span> Son Osmanlı döneminde Suriyeli gazeteci ve siyaset adamı

Abdülhamid Zöhravî Efendi ya da Abdülhamîd ez-Zehrâvî, (1855-1916), Son Osmanlı döneminde Suriyeli gazeteci ve siyaset adamı.

<span class="mw-page-title-main">Azmzade Şefikülmüeyyet Bey</span> Son Osmanlı döneminde Suriyeli siyaset adamı

Azmzade Şefikülmüeyyed Bey, Son Osmanlı döneminde Suriyeli siyaset adamı.

<span class="mw-page-title-main">1912 Osmanlı genel seçimleri</span> Meclis-i Mebusan 4. dönem milletvekillerini belirleyen seçim

1912 Osmanlı genel seçimleri, II. Meşrutiyet döneminin ikinci Meclis-i Mebûsan'ı padişahın birincisini 18 Ocak 1912'de feshetmesi ve yapılan seçimlerdir.

1919 Osmanlı genel seçimleri, Mütareke yıllarında ve İstanbul, İzmir, Batı Anadolu, Trakya başta olmak üzere ülkenin pek çok bölgesinin işgal altında olduğu bir dönemde gerçekleştirilmiştir.

Rıfat Beyzade Şevket Paşa, (1857-?), Osmanlı siyasetçi.