1902 Ōtani seferi
1902 Ōtani seferi, Ōtani Kōzui liderliğindeki ve 1902'den 1904'e kadar süren Taklamakan Çölü'ndeki bir dizi İpek Yolu bölgesine yapılan bir Japon arkeolojik keşif gezisiydi . Bu keşifle, Budizmin Orta Asya üzerinden Çin'e geçişinin araştırılması amaçladı ve Kuçar bölgesinde büyük kazılar yapıldı.
Budist bir rahip olan Ōtani, 1900 ve 1902 yılları arasında Londra'da Batı teolojisi okudu ve Aurel Stein ve Sven Hedin dahil olmak üzere birçok Avrupalı kaşifle temas kurdu. Hedin ilk seferini 1893'te Tibet'e yapmıştı ve ikinci seferinden pek çok sayıda belge ile dönerken Stein da Taklamakan Çölü'ndeki ilk seferini tamamlayalı çok olmamıştı. Bu keşiflerin sonuçlarını öğrenen Ōtani, Budizmin Orta Asya'ya yayılışını araştırmak amacıyla Tibet üzerinden kara yoluyla Japonya'ya dönmeye karar verdi.[1]
Sefer
Sefer, lider olan Ōtani dışında dört Japon bilim adamından oluşuyordu. Bunlar, Honda Eryu, Inoue Koen, Hori Kenyu ve Wanatabe Tesshin idi. Grup, Ağustos 1902'de Sankt-Peterburg'da bir araya geldi ve Rusya İmparatorluğu üzerinden Çin'in batısındaki Kaşgar'a gitti. Burada grup bölündü; Ōtani, Inoue ve Honda Hindistan üzerinden Japonya'ya dönerken, Hori ve Wanatabe antik alanları incelemek için Tibet'te kaldı.[2]
Her iki grup da Taklamakan Çölü'nün kenarı boyunca Yarkent'e, ardından güneybatıdaki dağların arasından Taşkurgan'a doğru hareket etti. Burada, Ōtani'nin içinde bulunduğu grup Mintaki Geçidi'nden güneye Hindistan'a doğru yola almak için diğer gruptan ayrılırken diğer grup Yarkent'e döndüler ve çölün etrafında güney ve doğu istikametinde giderek tarihî alanlarda kazı yapmak için duracakları Hotan'a ulaştılar. Kaşgar'a dönmeden önce çölü kuzeye istikametinde geçerek Aksu ve Turfan'ı ziyaret ettiler. Kısa bir dinlenmeden sonra Tomşuk'a döndüler ve Kızıl Mağaraları, Kumtura Mağaraları, Duldulokur ve Subashi gibi tarihî alanları incelemek için üs kurdukları Kuçar'a vardılar. Kuçar'da geçen dört ayın ardından, Japonya'ya dönmek için Çin üzerinden doğuya doğru yola çıktılar.[2]
Stein kısa süre önce Hotan'daki araştırmalarını tamamladığı ve bir Alman grubunda halihazırda Turfan'da çalışmalarını sürdürdüğü için grup çalışmalarını Kuçar bölgesindeki arkeolojik alanlarda yoğunlaştırdı.[2]
Sonraki seferler
Ōtani Japonya'ya dönmesinin ardından, Nishi Honganji mezhebinin 22. başrahibi olarak babasının yerine geçti. Başrahiplik, seyahat etme kabiliyetini büyük ölçüde sınırlarken ona gelecekteki seferleri finanse etme ve düzenleme fırsatı verdi.[3] 1908 yılında Ōtani, Taklamakan'a ikinci bir sefer organize etti,[4] ardından da 1910 yılında üçüncü seferi düzenledi.[5]
Notlar
- ^ Galambos. "Otani Kozui's 1910 visit to London" (PDF): 1. 8 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 29 Kasım 2020.
- ^ a b c "IDP Japanese Collections". 2005. 8 Şubat 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ekim 2012.
- ^ Galambos (2012), pp. 114–5.
- ^ Galambos (2012), p. 115–6.
- ^ Galambos (2012), p. 117–8.
Kaynakça
- Galambos (Şubat 2012). "Japanese exploration of Central Asia: The Ōtani expeditions and their British connections". Bulletin of the School of Oriental and African Studies. 75 (1). doi:10.1017/S0041977X1100125X.
